Veelzijdige typekunstenaar Wim
0 ontdekkers

2015-08-16 18:51:00 door (jeroen.steen.1)

Kort: Typehulp Wim Steen groeide uit naar heuse ondernemer. Van wilde tikheld werd hij tekstverwerker met een doel.

2 reacties

Foto door Wim van beginjaren als typist

Wanneer begon je met typeles?

Wim: Mijn eerste kennismaking met typen was op Jeugdland. Als kind kon je je daar op hamertje-tik typemachines redacteur voelen. Aan het eind van de dag verscheen er dan een echte Jeugdlandkrant. Je moest er voor in de rij staan, want er waren veel aankomend tekstverwerkers. Op mijn verjaardag verraste mijn oom mij met een degelijke Royal schrijfmachine, zodat ik mijn typekunsten verder kon ontwikkelen.

Op welke manier is typen een kunstvorm voor jou?

Wim: Met de gekregen schrijfmachine tikte ik in het begin ongestructureerd. Mijn ouders vonden dat typen wel een doel behoorde te hebben, waar ik me in kon vinden. Ik werd gestimuleerd door mijn vader om typen tot kunstvorm te verheffen door hem te helpen met typen. Hij maakte verslagen van dagafsluitingen voor de leden van zijn club Jeugdhaven Charlois 't Anker. Op de Julianaschool voor chr. mavo werd ik van sommige lessen vrijgesteld voor het typen van de schoolkrant.

Op welke schrijf- en typemachines heb je leren typen?

Wim: We gingen van mechanische machines al snel over naar elektrische typemachines. Deze machines zorgden ervoor dat de letters veel gelijkmatiger op het papier kwamen. Geen letter "o" meer die gaten in het papier maakte als je de toetsen te staccato indrukt. Mijn vader en ik kregen de smaak te pakken en gingen samen op typeles. Ik was de jongste deelnemer en als 13-jarige ontving ik het typediploma volgens het "blind 10 vinger systeem". Nu nog steeds vind ik het jammer als men een lage productiecapaciteit behaalt door te typen met slechts 20 procent van het aantal beschikbaar gestelde vingers.

Wat was er uniek aan jouw typemachines?

Wim: Na een elektrische typemachine was een elektronische machine met regeldisplay onze nieuwste aanwinst. Dit was een machine met een ingebouwde printer, de voorloper van de huidige computer. In een klein computerscherm verschenen de tekens die pas werden uitgeprint als de regel geheel gevuld was.

Wanneer en hoe heb je de technologie spraakherkenning ontdekt?

Wim: Als bestuurslid bij een vakorganisatie woonde ik een grensverleggende demonstratie bij van "typen zonder toetsenbord"; hiervan had ik altijd al gedroomd. Ik zag direct de voordelen in van deze nieuwe manier van werken. Vooral bij grote hoeveelheden tekst is het een must om sneller dan de concurrentie te kunnen leveren. Naast Dragon gebruik ik overigens voor lange woorden ook de autocorrectiefuncties van mijn tekstverwerker.

Hoe was het bedrijf Omnivoor gestart?

Wim: Omnivoor vindt zijn oorsprong op de mavo, waar ik samen met schoolvriend en huidige fotograaf Maarten van der Voorde "Omnivoor produkties holland" startte. We kiezen voor "omnivoor" omdat we op biologieles hebben geleerd dat een omnivoor een alleseter is en dat woord typeert onze bedrijfsfilosofie.

Waarom wilde je een eigen bedrijf beginnen?

Wim: Als rechtspersonen zich als klant aandienen transformeert je hobby automatisch naar bedrijf. Even langs Kamer van Koophandel en Belastingdienst en Omnivoor was opgericht. In 2011 trad mijn zoon Jeroen van der Steen, afgestudeerd ontwerper, als gevolmachtigde binnen het bedrijf toe.

Wat zijn de kernactiviteiten van Omnivoor?

Wim: Wij zien het produceren van foutloze teksten en oogstrelende ontwerpen als ons visitekaartje. Onze Xerox printer is in kwaliteit niet te evenaren en vormt het hart van ons bedrijf-aan-huis. Als hoofdsponsor van KSART ben ik trots op de voortgang van ontwikkelingen van de site. Ik ben ervan overtuigd dat binnenkort meerdere sponsors zich zullen melden.

Wat was voor jou de meest uitdagende uitwerkopdracht?

Wim: Toen ik samen met een ingenieursteam naar een deadline toe werkte voor een taxatierapport over de afgebrande Grolsch bierbrouwerij. Dagen- en nachtenlang werkten we om een vuistdik taxatierapport op tijd bij de verzekeringsmaatschappij te krijgen. Verder heb ik het als een voorrecht ervaren om gedurende een aantal jaren transscriptiewerk te verrichten voor een bekende multinational.

Zijn er ook opdrachten die je niet geheel hebt afgerond?

Wim: Ja, een man vroeg me eens om zijn laatste gesprek met zijn moeder uit te werken. Toen ik de cassette van een uur kreeg en in de recorder plaatste, hoorde ik vrijwel niets. Het bleek een opname te zijn met een verborgen microfoon. Het geluidsvolume was dermate laag dat ik een uur nodig had voor het uittypen van de eerste 5 minuten. Hij was dolgelukkig met de getypte versie en had er begrip voor dat niet alles afgerond kon worden.

Wat komt er nog meer bij tekstverwerking kijken dan alleen typen?

Wim: Het verhaal behoort prettig leesbaar en goed geformuleerd te zijn. Een goede computer, een degelijk beeldscherm en spraakherkenningssoftware voor de productiviteit helpen. Qua arbeidsomstandigheden is een rustige werkomgeving met een beheersbaar binnenklimaat voor mij essentieel.

In welke talen werk je en wat was je moeilijkste opdracht?

Wim: Nederlands, Engels en in wat mindere mate ook Duits. Mijn moeilijkste opdracht betrof het uitwerken van een interview in Engels dialect in een stampvolle kroeg met veel achtergrondgeluiden. Na deze ervaring beluister ik altijd eerst de laatste 5 minuten van een audio voordat ik een offerte maak voor een uitwerkopdracht.

Wat vind je het leukste aan het beroep tekstverwerker?

Wim: Het leukste aan tekstverwerken is dat je scheppend bezig bent. Vanaf een leeg document naar die tweede pagina, die al vrij snel wordt bereikt als je op dreef bent. Natuurlijk ben je ook trots op het eindproduct, vooral als dit in druk verschijnt en je daarvan een bewijsexemplaar ontvangt.

Wanneer vind jij een artikel geslaagd om te publiceren?

Wim: Een artikel is geslaagd te noemen als je er een positief effect mee kan bereiken bij de lezers. Dat moet wat mij betreft vooral een aangenaam gevoel zijn, want ellende is er al genoeg in de wereld.

Welk werk volg je van andere tekstschrijvers en wat inspireert jou?

Wim: Ik consumeer met grote interesse het werk van columnisten, want dit leest vlot weg aangezien meestal de tijd ontbreekt om meer te lezen. Ik vind een tekstschrijver bekwaam als hij informatief, breed georiƫnteerd, relativerend en niet beledigend is. Bovendien behoort hij of zij te beschikken over een gezonde dosis humor. Ik zap meestal direct weg wanneer er vieze- of vloekwoorden worden gebruikt of als mensen bewust worden beledigd of als het gaat over godsdienstige kwesties.

Waarin zou jij kunnen groeien als redacteur bij KSART?

Wim: Schrijven is 10 procent inspiratie en 90 procent transpiratie. Een redacteur moet vooral kunnen schrappen. Kijk maar naar het "heden verse vis verhaal", ook zonder het bord ruiken we wel dat er vis wordt verkocht. Mijn teksten zijn vaak te lang, dit is mijn valkuil waar ik aan moet werken.

Alleen leden mogen reageren, wordt nu lid.

W. Steen 8 jaar geleden

Bedankt, in mijn volgende schrijfwerk ga ik me richten op: "Typen met al je zintuigen", "De kunst van het beginnen", en wie weet stimuleert dit andere kunstenaars om ook iets te schrijven over bijzondere kunstvormen

J. Wesenhagen 8 jaar geleden

Interessant interview; ik kijk uit naar je verdere schrijfwerk