Hoe is Feroz Nazir begonnen met tekenen en illustreren?

Feroz: Eén van mijn eerste tekeningen was Zorro die op zijn paard wegreed in de nacht. Strips en tekenfilms waren meestal het onderwerp als ik mocht tekenen zonder opdracht. Als we een opdracht kregen, wist ik er meestal wel figuren uit strips of tekenfilms in te verwerken.

Wat was jouw referentiekader waar strips een plek in kregen?

Feroz: Er waren altijd strips thuis en van sommige titels kan ik me niet herinneren of ik eerst de tekenfilms heb gezien en later de strips heb gelezen of andersom. Bij Suske en Wiske zag ik eerst de poppenserie en mijn vader vertelde me dat ze tijdens zijn jeugd in Suriname de strips lazen. Suske en Wiske, Kuifje en Lucky Luke werden waarschijnlijk gezien als strips voor iets oudere kinderen. Een andere rijke bron van strips was mijn neef Ramon. Hij is nog steeds gek op Kuifje. Ik heb bij hem heel veel Boing-voetbalstrips en de Wham! gelezen.

In de rol van welke stripfiguur zou jij jezelf willen zien?

Feroz: Hobbes van 'Calvin and Hobbes' of misschien beter bekend als 'Casper en Hobbes' in Nederland. Het lijkt me apart om onderdeel te zijn van iemands fantasiewereld in plaats van zelf te fantaseren. Hobbes heeft in mijn ogen de rol van grote broer voor Calvin. Dat is bekend terrein voor me, maar in dit geval net even anders. Je komt weg met kattenkwaad, want de ouders zien alleen een speelgoedtijger.

Welke figuren teken je uit eigen fantasie en welke teken je na?

Feroz: Voor een opdracht ben ik eerder geneigd om op zoek te gaan naar voorbeelden, maar het resulteert in een afbeelding in mijn stijl.

Teken ik voor mezelf dan graaf ik graag in mijn geheugen. Bij Calimero denk ik: kuikentje, sprekende ogen, gebroken eierdop op z'n koppie… En al snel staat Calimero op papier.

Praten we over mijn eigen fantasie dan is dat lastig. In hoeverre is mijn fantasie gevormd door droombeelden, ervaringen, dingen die ik gezien of gehoord heb? Als je de openingspagina's neemt van "Chosen" dan is de basis gelegd door Silviano's script. De beelden zijn van mij, maar ik kan niet verklaren waar ze vandaan komen. Is de vampier gebaseerd op beelden van de film Nosferatu of heeft het Batman verhaal, "What stalks the Gotham night?", een diepe indruk bij mij achtergelaten?

Op welke wijze blaas jij jouw figuren hun leven in?

Feroz: Als ik een sympathiek figuur wil ontwerpen dan denk ik aan aardige mensen die ik ken of heb ontmoet. Dat is de basis voor het uiterlijk en van daaruit bouw ik verder. Bijvoorbeeld wat zijn de hobby's van deze figuur en kan ik dat terug laten komen in de kleding? Het hoeven natuurlijk geen menselijke figuren te zijn. Lichaamshouding en bepaalde expressies vertellen veel over hoe een figuur zich voelt. Ik heb dit toegepast in Chosen en ook bij het maken van medische posters.

Hoe werk je samen met andere striptekenaars en storyline-schrijvers?

Feroz: Op school maakte ik kennis met Silviano Mendo. We zijn beiden strip- en tekenfilm liefhebbers en al snel schreven en tekenden we samen strips. Op een gegeven moment ging Silviano voornamelijk schrijven en ik richtte me meer op tekenen. De verhalen van Silviano hebben veel dialoog en dat spreekt me erg aan. Aan de ene kant laten we elkaar vrij, aan de andere kant zijn we niet bang om elkaar feedback te geven en dat zorgt voor een fijne samenwerking.

Oorspronkelijk zou Shock Classics twee keer per jaar verschijnen en er is nog een superhelden verhaal waar we met zijn tweeën aan zouden werken. Met het vooruitzicht van twee keer Shock per jaar was het beter om er een tekenaar bij te zoeken. Silviano was op zijn werk en heeft toen Luisina Juliete ontmoet die een tekentablet bij hem kocht. Een toevallige ontmoeting, maar zo kwam het superhelden verhaal aan een tekenaar. Ik ben als adviseur nog steeds betrokken bij dit project. Luisina heeft voor het "Chosen"-project al een mooie cover gemaakt.

Ulrik Nilsson heb ik leren kennen via Windmill Comics. Op een gegeven moment had Ulrik een verhaal nodig om te tekenen. Ik bood aan om een kort verhaal op papier te zetten en als het Ulrik beviel, zou hij het gaan tekenen. Ulrik heeft mooi vorm gegeven aan de personages in het verhaal en hij heeft het verhaal in een goede lay-out gegoten. We hebben samen aan de cover gewerkt en het resultaat mag er zijn. Momenteel staat het verhaal: 'The Machine' in de koelkast, maar het zou leuk zijn om het later op te pakken.

Heb je wel eens meegedaan aan talentenjachten?

Feroz: Eind 2010 organiseerde Windmill Comics Publishing een talentenjacht voor tekenaars. Er werden drie scripts aangeboden en de uitdaging was om die scripts om te zetten in strips van vier pagina's. Ik heb voor alle drie scripts wat ingezonden en werd uiteindelijk een van de drie winnaars.

Ergens tussen de aankondiging en de uitslag van de wedstrijd kwam de uitgever Johan de Neef met het plan om een horror strip nieuw leven in te blazen: Shock Classics. In overleg met Johan tekende ik een horror verhaal, dat goed bij mijn tekenstijl paste, wat mij de mogelijkheid gaf om een jeugddroom waar te maken. Ik vroeg aan de uitgever of ik een verhaal mocht tekenen gebaseerd op een verhaal geschreven door mijn partner in crime Silviano.

Hoe was het om strips te maken voor uitgeverijen?

Feroz: Het voelt als erkenning wanneer je je werk mag tonen aan een publiek. Ik denk dat we een bepaalde mate van vrijheid hebben bij Windmill Comics. Oorspronkelijk zouden we het eerste hoofdstuk van Chosen in minder pagina's vertellen, maar Johan gaf aan dat we meer rekening moesten houden met het formaat van de uitgave. Het is fijn als iemand met je meedenkt.

Het was een interessante ervaring om te tekenen en signeren op stripbeurzen, ook vanwege de leuke reacties. Iemand greep heel spontaan een exemplaar van Shock, zag dat de pagina's niet in kleur waren en legde het snel weer terug.

Strips maken voor uitgeverijen heeft wel beperkingen. Voor Shock Classics was de planning om twee keer per jaar uit te komen. Als dat niet kan, denk je ook: "Hoe nu verder"? De comic heeft een maximaal aantal pagina's voor het Chosen verhaal. Het liefst vullen we natuurlijk het hele magazine, maar we waren in goed gezelschap in nummer 48 met werk van Albert Survie, Dinesh van den Berg en de cover van Annette de Goeij. In nummer 49 zitten we samen met werk van Rik van Niedek, Viktor Kruithof en Daniel Arruda Massa.

Zijn alle onderwerpen geschikt om daarvan strips te maken?

Feroz: Op een gegeven moment leek het onze marketeer Karin bij Portavita een leuk idee om een nieuw medisch proces uit te beelden in stripvorm op groot formaat. Dat was een leuke uitdaging en gezien de reacties bleek het een succes. Hierna volgden nog twee posters en recentelijk heb ik een promotie-illustratie getekend voor een customer event op een boot. In principe is elk onderwerp geschikt voor een strip. De vraag is hoeveel tijd en werk er in gaat zitten en of het de moeite waard is.

Hoe denk je over educatieve strips en graphic novels?

Feroz: Bij educatieve strips denk ik altijd aan Van Nul tot Nu. Ik zie bijvoorbeeld nog steeds de plaatjes voor me van Napoleon die zijn broertje benoemt tot koning van Nederland. Ik zou willen pleiten voor meer educatieve strips, want je zou "leren" behoren te presenteren als iets dat leuk en nuttig is en niet als een straf. Graphic novel lijkt vaak een mooi woord voor een strip in luxe verpakking. De term is zodanig gedefinieerd dat veel strips hieronder kunnen vallen.

Waar of hoe maak jij schetsen voor losse ideeën?

Feroz: Ik reis elke werkdag met de trein, van Rotterdam naar Amsterdam en weer terug, om deze tijd door te brengen schafte ik een schetsboek aan. Inmiddels ben ik toe aan mijn vierde schetsboek. In de schetsboeken staan oefeningen voor de tekenvaardigheid, losse ideeën of voor projecten. Ik hoop binnenkort de losse schetsen te delen op mijn website: ferocious.nl.

Wanneer heb jij een tevreden gevoel over je werk?

Feroz: Als ik zie dat ik iemand blij heb gemaakt met mijn werk. Een voorbeeld hiervan is het ontwerpen van T-shirts voor Portavita. Al drie jaar lang deden ze mee met de Dam tot Damloop. De laatste keer hadden ze speciaal T-shirts laten drukken. In overleg met organisator Henk-Jan maakte ik een ontwerp voor speciale shirts. De collega's waren enthousiast met het resultaat. Ook dit jaar gaat een ontwerp naar de drukker. Wat is er mooier dan een glimlach op iemands gezicht bezorgen?

Laat jij in de toekomst jouw figuren ook in beweging komen net zoals Jim Henson?

Feroz: Misschien. Wat voor mijn gevoel in de geest van Jim Henson zou zijn is een groep creatieve mensen verzamelen en samen werken aan een groot project dat anderen blij maakt. Dat kan een strip zijn, een tekenfilm of misschien iets met... poppen?