Vreemde bewondering

Sommige taferelen zijn erg vreemd en merkwaardig, omdat ze niet kunnen, zoals een baby die zijn eigen navelstreng in de lucht houdt. Door middel van de contrasterende kleuren wordt het toch 'echt', alsof het wel kan bestaan. Wat verder interessant is aan het werk van Gé-Karel, is zijn verfgebruik. Hij gebruikt zijn verf erg pasteus en dik.

Op het werk Z.T. uit 2005 is zijn pasteuze verfgebruik goed te zien, wat tentoongesteld werd tijdens "Leve de Schilderkunst! Terug naar de figuur" in de Kunsthal te Rotterdam. Wat direct aan dit werk opvalt is dat een zonnebloem, vastgehouden door een man in pak, als het ware uit het doek komt doordat de bloem zo ontzettend dik is geschilderd. De bloem is hierdoor direct het hoofdonderwerp van dit werk.

Bewonderenswaardig is dat je altijd zijn passie in zijn werk kunt zien. Gé-Karel kan beheerst met zijn verfgebruik omgaan, maar dat doet hij niet. In zijn werk zie je het plezier dat hij beleefde aan het schilderen; zo hoort schilderen te zijn.

Inspiratie en materiaal

Gé-Karel gebruikt olieverf, acrylverf, oliesticks en houtskool voor de eerste opzet. Hij haalt zijn inspiratie uit de kunststromingen: Expressionisme, de Rococo en het Surrealisme. Verder haalt hij zijn inspiratie uit kranten en uit zijn eigen documentatie-mappen.

De kleur geel in Gé-Karel's werk is een licht dat regelmatig terugkomt. Het lijkt het soort geel van de Ierse kunstschilder Francis Bacon, zoals Bacon's werk "Studie van Velazque's Portret van Paus Innocent X". Dit in combinatie met vreemde vervormingen is de perfecte expressionistische stijl.

Gé-Karel laat zich tevens inspireren door de Barok. Een bepaald aspect waar dit aan te zien is, zijn de vrouwen met pruiken op sommige van zijn taferelen. Deze werken zouden van Allan Ramsay kunnen zijn, maar dan expressionistisch geschilderd. Op een enkel Gé-Karel werk is een zwevende trompet te zien. Het doet denken aan "The Discovery of Fire" van René Magritte, maar of dit bewust is overgenomen door Gé-Karel, is niet te zeggen. De knipoog naar het Surrealisme is overduidelijk, dit is te zien aan de vaak open ruimtes op de achtergrond die geïnspireerd zijn op die van Salvador Dalí.

Visie van Karel

De kunstenaar Gé-Karel van der Sterren wil op zijn manier in zijn werken de triestheid laten zien van het huidige moderne leven. Op dit moderne leven wil hij commentaar geven, maar niet op de manier van een dominee of als iemand die het beter weet. Hij wil niet kijken naar angst of hoe slecht het allemaal is. Echter laat hij het wel zien, maar meer als een vrolijke poel vol verderf, dus op een positieve manier.

Subtiele kenmerken

Kenmerkend aan Gé-Karel's werk is dus een zeer genuanceerd en subtiel kleurgebruik, een samenspel van beeldelementen, vreemde surrealistische werelden, durf om te experimenteren met dikke verflagen en een verhalend karakter op de inhoud. Tot slot een poëtische zienswijze. Gé-Karel smijt niet met verf zoals Pollock. Het is waar dat hij op sommige punten niet echt zuinig met zijn verf om gaat, maar hij denkt er wel goed over na. Als hij een dik touw wil schilderen, weet hij exact waar het geschilderd moet worden en hoe dik de verf moet zijn voor de juiste structuur.