Frame, line, order, paper in WORM UBIK
0 ontdekkers

2018-04-17 12:48:24 door (jeroen.steen.1)

Kort: Terugblik op WORM UBIK's show "Out of Frame, Out of Line, Out of Order, Out of Paper".

1 reacties

Foto: Mihai Gui
Thumbnail: Mihai Gui
Installatie: Sasha Herman

Rotterdam - In tentoonstellingsruimte WORM UBIK vond de expositie "Out of Frame, Out of Line, Out of Order, Out of Paper" plaats van 6 tot en met 8 april. Installaties werden getoond van 8 animatoren die zich bekwamen in de snelheid van het bewegende beeld. De titel van de expo geeft al aan dat er buiten de bestaande video kaders wordt getreden.

De expo duurde slechts drie dagen, maar de animators haalden alles uit deze speelduur. Bezoekers werden "ontvangen in het donker", want voor de expo was de ruimte geheel verduisterd gemaakt. Hiermee kwamen de tentoongestelde animatie installaties tot hun recht. De nieuwsgierige bezoeker kreeg de gelegenheid de werken persoonlijk toegelicht te krijgen van de talentvolle animators.

Sasha's Wally op televisie

Bij binnenkomst werden stop motion fragmenten afgespeeld op vier nostalgische televisieschermen vanaf DVD-disks. Op de glazen schermen maakte de bezoeker kennis met Sasha Herman's robot creatie genaamd Wally. Het robot karakter met heldhaftige rode borstkas werd in het atelier van Madlab club vervaardigd met karton en verzameld materiaal. Rondom Wally heeft Sasha een verhaal verzonnen en de bezoeker maakt het verhaal compleet. Niet fictief is dat het vierde scherm gekocht was via Marktplaats van een kunstenaar. Bij dit scherm werd tevens een schitterende tune gespeeld dat sfeer gaf aan de gehele tentoonstelling. Robot Wally is ook gepost op Instagram, het idee om een Instagram hit te maken van Wally werd door Sasha omarmd.

Phonotropes van Tess Martin

Tess Martin toonde draaiende langspeelplaat spelers met LP's waarop ronde stickers waren geplakt. Op elke sticker was rondom ruimte voor meerdere tekeningen die samen een animatie vormden. De stills werden door Tess eerst op papier getekend en later gescand en geprint. De platenspelers uit vervlogen tijden speelden sneller dan het menselijk oog het direct scherp kon zien. Boven de platenspelers waren smartphones met camera's bevestigd. Op de smartphones stond een camera app open, die de frames vertraagde waardoor de animaties op het scherm zichtbaar werden. Ook waren de smartphones verticaal te verplaatsen, waardoor de bezoeker over de animaties heen kon "surfen". Deze techniek waarbij een animatie wordt gecreëerd in een "live" omgeving, wordt een phonotrope genoemd. In het midden van de afspeelplaten stond een brandende zon als centraal thema. De zon is in theorie altijd aanwezig, maar waarderen wij ook de zon in de praktijk voldoende? Rondom de brandende zon toonde Tess wisselende onderwerpen, zoals "coole" animaties van zwemmende vissen, smeltende ijsjes en wapperende kledingstukken.

VR-wereld van houtskool door Westendorp

Bij Karin Rianne Westendorp mocht de bezoeker een Virtual reality-bril opzetten om haar werk te bekijken. Na gewenning aan het beeld belandt de bezoeker in een bewegende oase. Het levende patroon dat net is ontmoet, is ontstaan uit een houtskool tekening en experimenten in een videobewerkingsprogramma. De bezoeker kruipt als het ware in de kool van Karin's houtskooltekening, waarin beweging in haar wereld mogelijk wordt. Karin experimenteerde ook met een VR-app, waarbij zij de tentoonstellingsposter ontworpen door Team Thursday tot leven wekte.

Natali's projectie op gelaat

Een wit gelaat kwam tot leven door middel van projectie en audio effecten door Natali Voorthuis. Op het gelaat werd mimiek geprojecteerd bestaande uit zwarte lijnvoeringen. Achter het figuur liggen emoties schuil verbeeld in animaties met gekleurde bubbels, triangles en stripachtige ontploffingen. Het lijkt alsof een dag uit het leven van het karakter is verbeeld. Het figuur maakt snurk- en bellenblaasgeluiden. Na de korte uitbarstingen van frustratie bij het figuur is er ook wel een snelle overschakeling naar weer een glimlach.

Webcam flat van Gideon

In de ruimte stond een mysterieuze kleine kamer opgebouwd uit hout. Deze was van binnen wit en er waren enkele attributen in geplaatst, zoals een mes, pan en weegschaal. Op de woning was een webcam gericht, waarbij de bezoekers de opzet hiervan verkende. De maker Gideon van der Stelt merkte twijfeling op, ging zelf in de ruimte staan en duwde met zijn hand de weegschaal naar beneden. Gideon: "Zag je die flits? Kijk, hierachter". Aan de achterkant van de woning, kwam de waarheid aan het licht; er scheen een projectie van een flatgebouw. "Kijk, daar sta ik", verwijst van der Stelt naar één van de ramen. De webcam beelden werden dus opgenomen en willekeurig getoond in de ramen van het fictieve flat. Het geeft een ongemakkelijk gevoel; bespieden en bekeken worden, maar de interactie verloopt humoristisch. Onderin de flat waren zelfs "echte" supermarkten op de begane grond, zoals "Supermarkt Ambacht".

Saey's installatie "Zoubida"

French born Alice toonde "Zoubida" een installatie bestaande uit meerdere cirkels waar zoete kleuren animaties in een loop op werden geprojecteerd. Een roze vogel staat trots in één van de cirkels, terwijl het in de andere cirkels volstroomt aan kleur en dynamiek. De vogel ontkomt er niet aan dat de weldaad ook in zijn "frame" terecht komt. Alhoewel het om een projectie gaat, lijkt het alsof er sprake is van LED verlichting, waarvan de knippering is nagebootst. Alice heeft tevens een speciale interesse voor Scottish grapefruit sap, wat de fascinatie van cirkels en kleurenpracht mogelijk verklaart.

Verschrikt interactief figuur van Scheiber

Wie zou de touwen willen doorknippen? Zouden de bezoekers kunnen denken bij de installatie met het tandpasta karakter van Simon Scheiber, die zichzelf half animal en half machine noemt. Het tandpasta karakter rent weg en kijkt verschrikt, omdat er een zwaar ijzer boven hem hangt aan een gekleurd touw. "Plet mij niet" zie je het arme figuur denken op zijn sokkel. De bezoeker wordt uitgedaagd, want op de andere sokkel ligt alvast een schaar klaar. De installatie was interactief, want bezoekers knipten de touwen één voor één door. Alhoewel deze installatie op het eind statisch is, het beeld is als het ware stil gezet, weet je in je hoofd wat er gaat gebeuren. Doorknippen betekent, einde figuur en hiermee einde film?

Cocoon "in the center" van Wiep

In het middelpunt van de tentoonstelling toonde Wiep Teeuwisse haar "Cocoon in the center". De indrukwekkende installatie hing aan het plafond van Worm. Het had de vorm van een bergkristal, gemaakt van zachtaardig licht doorschijnend materiaal. Vanaf het plafond scheen een projector dwars door de kern van de installatie. Tegen de zijkanten van de kern verschenen kalmerende bliksemschichten. Onderin de kern was een kleine opening zichtbaar, waardoor de werking van de installatie duidelijk werd voor de bezoeker. Teeuwisse maakte als afstudeerfilm "Depart at 22", waarin ze met stop motion laat zien hoe het lichaam in verval dreigt te raken al vanaf het 22e levensjaar. De thematiek van leeftijd is terug te zien in de gekozen cocoon-vorm van de installatie.

Animatiecultuur najagen

De bezichtiging van de tentoonstelling in WORM UBIK zorgde voor een geslaagde kennismaking met jonge animators. Het moedigt aan om meer animatiecultuur na te jagen en aankomende tentoonstellingen van Worm te volgen. Een aanrader is zeker het animatie event "Manifest: Animation Show & Tell", georganiseerd door animator Tess Martin. Dit maandelijks terugkerende animatie event vormde tevens de genesis van "Out of Frame, Out of Line, Out of Order, Out of Paper".

Alleen leden mogen reageren, wordt nu lid.

J. Wesenhagen 6 jaar geleden

Interessant, veelzeggend artikel! Met genoegen heb ik het gelezen