Verwijst naar de cultuur van het moderne Verenigd Koninkrijk. Verwijst ook naar de culturen van de historische naties waarvan Groot-Brittannië de heersende centrale macht is geweest, of naar de cultuur van de oude Britten, de stammen die de Keltische (Brythonische) taal spraken.

Marmerpapier met een uiterlijk dat op natuurlijk marmer lijkt. De vlekken hebben dezelfde kleur, maar in een lichtere tint.

Verwijst naar de stijlen en culturen die zich ontwikkelden op de Britse eilanden tijdens de Romeinse overheersing.

Verwijst naar de kunst en architectuur in de periode van de heerschappij van Abdülmedjid I, die regeerde van 1839 tot 1861. Hij gaf opdracht tot een portret dat werd geschilderd door de Britse kunstenaar Sir David Wilkie. Dit portret toont de sultan in een rustige, intieme omgeving, in plaats van als een heerser op de troon. Tot zijn bijdragen aan het Topkapi-paleis behoren een groot paviljoen, dat werd gebouwd in de Franse Beaux-Arts-stijl. Hij heeft tevens verschillende moskeeën gebouwd die werden ontworpen door de familie Balian, die de trend in de richting van verwesterde gebouwen voortzette.

Britse hangklokken met slingers, uit de tweede helft van de 18e eeuw, met grote wijzerplaten en houten kasten, meestal gemaakt voor openbare ontmoetingsplaatsen zoals herbergen.

Soort paardenkastanje die veel voorkomt tussen Kashmir en West-Nepal in de Himalayaanse laaglanden op hoogten tussen 900 en 3000 meter. De soort werd ook naar de Britse eilanden gebracht en wordt daar veel gebruikt in parken en landgoederen. De boom heeft ranke, puntige blaadjes en mooie veervormige bloemaren met een bottlebrush-effect.

Verwijst naar de periode en stijl die wordt geassocieerd met de verovering van het grootste deel van de Britse eilanden door Germaanse Saksen en Angelen uit Sleeswijk en het Oostzeegebied, vanaf de opeenvolgende invasies in de 5de en 6de eeuw n. Chr. tot na hun bekering tot het christendom. De stijl kenmerkt zich door de vermenging van de cultuur van de immigranten met de bestaande Keltische tradities en is later nog vermengd met klassieke invloeden van het Europese vasteland. De elementen die zijn afgeleid van het traditionele metaalwerk van de Angelen en de Saksen en vaak ook werden toegepast op andere middelen, zijn onder meer symmetrische, dooreengevlochten, abstracte patronen, gestileerde verstrengelde dieren, invatting van granaten, juwelen en filigraan. Deze worden gecombineerd met Keltische schaakbordpatronen van millefiore email en andere motieven zoals die zijn ontwikkeld in Keltische kloosters.

Te gebruiken om te verwijzen naar de anglicaanse kerk (Church of England); gebruik 'episcopaal' om te verwijzen naar de episcopale kerk in Amerika. De term verwijst naar een christelijke geloofsrichting met zowel protestantse als katholieke elementen die ontstond na de breuk tussen de Engelse koning Hendrik VIII en de rooms-katholieke kerk (circa 1532-34). Het anglicanisme is de officiële Britse staatsgodsdienst, en de Britse soevereine vorst is nog altijd het officiële hoofd van de anglicaanse kerk. Aanvankelijk droeg de kerk nog een overwegend katholiek karakter, maar onder Edward IV en Elizabeth I werden er hervormingen doorgevoerd en werd een meer protestants georiënteerde geloofsleer geïntroduceerd, met een nieuwe versie van het Book of Common Prayer en de Negenendertig Artikelen. Hoewel de huidige anglicaanse kerk in het algemeen wordt gekenmerkt door een tolerante houding, zijn de spanningen tussen protestants en katholiek gezinde stromingen binnen de kerk nooit verdwenen en heerst er weerstand tegen nieuwe vrijzinnige en evangelische invloeden. Het anglicanisme berust op episcopaal gezag en op een structuur van parochies, welke van fundamenteel belang is voor de kerkelijke organisatie.

Verwijst naar de stijl van architectuur en schilderkunst die is ontwikkeld in India tijdens de Britse koloniale overheersing. In de architectuur wordt deze stijl gekenmerkt door een mengeling van lokale elementen zoals polychrome koepeldaken, bolvormige koepels en overwelfde lanen, met klassieke en gotische stijlen. In de schilderkunst wordt deze stijl gekenmerkt door de weergave van beelden tegen een witte achtergrond en zeer veel aandacht voor details.

Arbutussoort die wordt aangetroffen langs de westkust van Noord-Amerika, vanaf Brits Colombia, hoofdzakelijk Vancouver Island en de Gulf Islands, tot aan Californië. Het is een groenblijvende boom met brede bladeren en een intens roodoranje schors die afbladdert op belegen hout, waarna een gladde groenig-zilverkleurige buitenkant resteert.

Stola's gedragen door Britse monarchen tijdens de kroning.

In Amerikaans militair woordgebruik: korte op een jas gelijkende bovenkleding, als onderdeel van een militair uniform gedragen door legerpersoneel, hoofdzakelijk tijdens velddienst en corvee, en in verband gebracht met generaal Dwight D. Eisenhower tijdens de Tweede Wereldoorlog. In Brits militair woordgebruik ook getailleerde bovenkleding met een gordel aan de binnenzijde en met knopen vastgemaakt aan de broek, gedragen door land- en luchtsoldaten.

Gebruikt om specifiek te verwijzen naar de producten van het Heiltsuk-volk, dat in het dorp Bella Bella in Brits-Columbia woont. De term wordt vaak foutief gebruikt om te verwijzen naar het Heiltsuk-volk zelf. De term Heiltsuk heeft voor mensen die de gelijknamige taal spreken doorgaans de voorkeur als beschrijving van de algemene materiële cultuur. In 1998 gebruikten wetenschappers nog steeds 'Bella Bella' om te verwijzen naar het Heiltsuk-volk of een subgroep ervan. De term 'Bella Bella-indianen' dateert van rond 1834 en is niet de aanduiding die leden van het Heiltsuk-volk zelf zouden gebruiken.

Te gebruiken voor hoofdofficieren die het bevel voeren over een militaire eenheid, basis of post. Gebruik 'kapitein-luitenants-ter zee' voor officieren in de Amerikaanse en Britse marine die in rang direct onder kapiteins-ter-zee staan.

Verwijst in algemene zin naar de etnische culturen uit de regio die het tegenwoordige Myanmar omvat, in het westelijk deel van het vasteland van Zuidoost-Azië. Verwijst in specifieke zin naar de stijl en periode van de Britse koloniale bezetting tussen 1885 en 1948. De kunst in deze regio, vaak uitgevoerd in bas-reliëf, wordt gedomineerd door monumentale stenen beeldhouwwerken met boeddhistische iconografie en enige Brits-koloniale invloeden.

Verwijst naar de stijl van kunstzinnige producten uit de Britse koloniën die wordt gekenmerkt door een mengeling van Britse en lokale kenmerken. Meestal wordt 'American Colonial' gebruikt voor werken die zijn geproduceerd in de Britse koloniën in de gebieden welke nu tot de Verenigde Staten behoren.

Double-breasted overjassen van het soort dat oorspronkelijk werd gedragen door Britse legerofficieren.

Wordt van oudsher gebruikt voor bescheiden huizen met één verdieping, van oorsprong met een rieten dak en afgeleid van voorbeelden uit India; wordt daarnaast in Brits verband gebruikt voor vrijstaande huizen met één verdieping; wordt in Amerikaans verband meer specifiek gebruikt voor huizen met één tot anderhalve verdieping, vaak gekenmerkt door een lage gevel of een schilddak en meestal met ver uitstekende, ondersteunde dakranden, dakkapellen en opvallende veranda's; populair in de Verenigde Staten.

Verwijst naar een Europese periode en cultuur waarin gereedschap maken centraal stond en die teruggaat tot het 4de millennium v. Chr., genoemd naar de opgravingen bij Campigny in Haute-Normandie (Frankrijk). Deze cultuur begon in de mesolithische periode, maar ontwikkelde zich verder in de neolithische periode en verspreidde zich over bijna geheel Noord- en Centraal-Europa en de Britse eilanden.

Houwdegens met een ingewikkeld beugelgevest van Schots ontwerp, gebruikt in het Britse leger sinds het begin van de 18e eeuw. Term oorspronkelijk gebruikt voor tweehandige slagzwaarden met een lange, zware en tweesnijdende kling, lange pareerstangen met een ruitvormige doorsnede die schuin staan ten opzichte van de kling en een kokervormig, met leer bedekt gevest met een ronde gevestknop; gebruikt door Schotse hooglanders en huurlingen van de 15e tot de 17e eeuw.

Te gebruiken voor een vroeg Brits bouwmateriaal, dat bestaat uit harde klei of krijt, of uit zachte witte kalksteen.

Indiase schilderstijl die werd ontwikkeld door afstammelingen van Mogolkunstenaars die eind 18de eeuw en begin 19de eeuw voor de Britten werkten. De artistieke centra van deze stijl waren Delhi in het noorden, Lucknow, Calcutta en Patna in het oosten, en Madras en Thanjavar in het zuiden. Thema's van deze 'Company-schilderijen' waren bloemen, dieren, kastengroepen, festivals en schilderachtige locaties; als techniek werd een afgeleide vorm van het Europese aquarelschilderen gebruikt. De naam is ontleend aan de Britse East India Company, waarmee de opdrachtgevers van werk in de Company-stijl vaak werden geassocieerd. De opdrachtgevers toonden vaak oprechte wetenschappelijke belangstelling voor de Indiase cultuur en het Indiase landschap, een belangstelling die verder reikte dan een vluchtige hang naar het exotische.

Een grotendeels lichtgroen marmer met witte markeringen dat wordt gewonnen bij Clifden in County Galway in Ierland. De metamorfe dolomitische kalksteen wordt beschouwd als een van de twee echte marmersoorten van de Britse eilanden. De andere is Iona-marmer.

Verwijst naar een type lakwerk dat vanaf de 17de eeuw in Midden- en Noord-China werd vervaardigd en dat met name in de 18de eeuw grote populariteit genoot in de gegoede kringen. Coromandel-lakwerk kenmerkt zich door de ingesneden decoraties, opgevuld met helder gekleurde lak of olieverf. De naam is ontleend aan een regio langs de zuidoostkust van India in de buurt van Madras, die als doorvoerhaven diende voor goederen uit het Verre Oosten die door de Britse East India Company naar Europa moesten worden verscheept. De bekendste voorbeelden van Coromandel-lakwerk zijn de grote Coromandel-kamerschermen. De term verwijst soms ook naar de laktechniek zelf. Ook de Japanners waren bekend met deze techniek, maar zij gebruikten hem zelden voor hun lakwerk.

Munten uit een decimaal stelsel, van zilver of koper-nikkel, voorkomend in de Verenigde Staten en een aantal andere voormalige Britse kolonies. Ze worden sinds 1796 uitgegeven en hebben een waarde van een tiende dollar.

Scholen in het Britse en Amerikaanse onderwijs die ondersteunend zijn aan of worden ondersteund door een kerkelijk bisdom, vaak met een opleiding in theologie. Geen Nederlands equivalent.

B Verwijst vooral naar de architectuurstijl die ontstond tijdens de regering van de Britse koning Edward VII (1901-1910). Sommige auteurs dateren de stijl vanaf 1890, toen de gotiek minder overheersend en de architectuurstijl meer eclectisch werd, tot 1914, toen de bouwactiviteit tot stilstand kwam als gevolg van de Eerste Wereldoorlog. De stijl is te herkennen aan de uitbundige of opulente en monumentale kwaliteiten. Edwardiaanse architectuur weerspiegelt de ontwikkeling van verschillende architectuurbewegingen, te weten de barok en het neoclassicisme, de Beaux-Arts en de Arts and Crafts-beweging.

Verwijst naar de laatste fase van de neolithische cultuur, die vaak gedeeltelijk samenvalt met de Vroege Bronstijd. Deze fase wordt over het algemeen gedateerd van circa 4000 tot circa 3000 v. Chr. op het vasteland van Europa, met een uitloop tot circa 2000 v. Chr. op delen van de Britse eilanden.

Verwijst naar een Britse beweging die van invloed was op de kunst en architectuur in de jaren 70 en 80 van de 19de eeuw. Na de filosofie van l'art pour l'art achtte de aesthetische beweging de schoonheid en de autonome waarde van de kunst hoger dan didactische doeleinden, verhalende inhoud of betekenisvolle onderwerpen.

Britse koperen, bronzen of tinnen munten die gelijk zijn aan een kwart van een Britse penny; ze werden sinds de 13e eeuw aangemunt en in 1961 aan de circulatie onttrokken.

Verwijst naar benoemde of gekozen functionarissen in verschillende bestuurslichamen, die het hoogste gezag vertegenwoordigen. In de Verenigde Staten verwijst de term naar het hoofd van de uitvoerende macht in elk van de staten, in het Britse Gemenebest naar de vertegenwoordiger van de kroon in een lidstaat of afhankelijk gebiedsdeel.

Te gebruiken voor Britse edelen in de derde graad van adeldom, op hetzelfde niveau als de graven van het Europese vasteland, lager dan hertogen en markiezen en hoger dan burggraven.

Britse zilveren of koper-nikkelen munten ter waarde van twee shilling en sixpence die na 1971 geleidelijk uit de circulatie werden genomen.

Verwijst naar het volk in het gebied rond Bella Bella in Brits-Columbia dat de taal Hailhzaqvla, of Heiltsuk, spreekt. In het verleden werd het volk dat in Bella Bella leefde de 'Bella Bella-indianen' genoemd. De juiste term om naar de cultuur in brede zin te verwijzen en om de kunst en artefacten van dit volk te beschrijven is 'Heiltsuk'.

Lichte helmen van het merg van een plant of van kurk bedekt met stof, met een ronde hoedenbol en een vaste rand die naar beneden afloopt; gedragen in tropische gebieden ter bescherming tegen de zon. Werden voor het eerst gedragen door het Britse leger, halverwege de 19e eeuw in India, en werden gemaakt met het merg van de solaplant.

Wollen mutsen die worden gekenmerkt door een plooi in de hoedenbol die van voren naar achteren loopt, korte loshangende linten aan de achterkant en een insigne aan de voorkant. Als kleding geïntroduceerd door de Hooglandeenheden van het Britse leger en daarna overgenomen als traditionele Schotse klederdracht.

Verwijst naar de cultuur van de tegenwoordige staat India, of in bredere zin naar de culturen die tot ontwikkeling kwamen op het subcontinent India, dat wordt begrensd door de Arabische Zee, de Indische Oceaan, de Baai van Bengalen en het Himalayagebergte. De term kent overigens een nog ruimere betekenis en verwijst dan naar de culturen van India, Oost-Indië en het voormalige Brits-Indische rijk. Voorheen kon de term ook in minder specifieke zin verwijzen naar iedere oosterse of Aziatische cultuur.

Verwijst naar de stijl die zich op de Britse eilanden ontwikkelde na de afname van de overheersing door het Romeinse Rijk, over het algemeen vanaf de 5de eeuw. De stijl is zichtbaar in de beeldhouwkunst, ijzerbewerking en andere kunstnijverheid, met name in de ornamentele verluchtiging van manuscripten die in de relatief ontoegankelijk gesitueerde kloosters werd ontwikkeld. Ook werden stijlen op het vasteland van Europa erdoor beïnvloed. Zie Insulair schrift voor de schriften die in deze periode werden ontwikkeld.

Kenmerkende handschriften die werden gebruikt op de Britse eilanden en soms ook op het vasteland tussen de 6de en 9de eeuw, voor sommige teksten tot de 13de eeuw, en ook nu nog voor Gaelische teksten.

Een grotendeels lichtgroen marmer met witte markeringen dat wordt gewonnen op het eiland Iona. De metamorfe dolomitische kalksteen wordt beschouwd als een van de twee zuivere marmersoorten van de Britse eilanden. De andere is Connemara-marmer.

Verwijst naar de stijl in de Britse architectuur, meubelmakerij en decoratieve kunsten tijdens de 19de en het begin van de 20ste eeuw, waarin vormen uit de Jacobijnse periode van de 17de eeuw opnieuw werden gebruikt. De architectuur van de Jacobean Revival, met ronde gevels, weelderige stenen schoorstenen en vensters met verticale raamstijlen en dwarsbalken, vermengde ook decoratieve motieven met de Elizabethaanse Revival en de Queen Anne-stijl.

Kleine jeneverbessoort die inheems is in het westen van Noord-Amerika, in Brits Colombia en Alberta in Canada, van Washington tot Noord-Dakota in de VS en in Mexico van Sonora tot Coahuila. Er zijn zeer oude exemplaren met een leeftijd van meer dan 1500 jaar aangetroffen. De boom is nauw verwant met Juniperus virginiana en vormt er vaak hybriden mee in delen van de Great Plains waar hun verspreidingsgebieden aan elkaar grenzen. Hij wordt gebruikt als siertuinplant en als kruidengeneesmiddel door de stammen van de plateau-indianen.

Matte, geelbruine kleur, vaak met groene boventonen, ontleend aan het Hindi voor 'stofkleurig', en verwijzend naar de kleur van de uniformen van het Britse koloniale leger in de jaren 80 van de 19de eeuw.

Te gebruiken voor officieren in de Amerikaanse en Britse marine, in rangorde ondergeschikt aan kapiteins-ter-zee. Gebruik 'bevelvoerend officier' voor hoofdofficieren die het bevel voeren over een militaire eenheid, basis of post.

Historische naam voor rentmeesters van (Britse) landgoederen die onder meer verantwoordelijkheid dragen voor het dagelijks toezicht op de pachters, de administratie van huur-, pacht- en andere overeenkomsten, en het onderhoud van de gebouwen.

Verwijst naar de stijl en periode die wordt geassocieerd met de Kelten, een vroeg Indo-Europees volk dat zich over Europa verspreidde van de Britse eilanden en het noorden van Spanje tot het oosten van Transsylvanië, de kusten van de Zwarte Zee en Galatia in Anatolië, van het 2de millennium tot de 1ste eeuw v. Chr. Elementen van deze stijl hielden eeuwenlang stand in het zuiden van Scandinavië en de Britse eilanden na de Romeinse tijd. De stijl kenmerkt zich door verwijzingen naar de kunst van het oude Italië, Griekenland en het Oosten, gecombineerd tot een nieuwe en individuele stijl met een sterk gevoel voor vorm en structuur, gestileerde vormen van planten, dieren en mensen, een balans tussen leegte en decoratie, krachtige vitaliteit en textuurcontrasten.

Textiel van katoen of wol, of een combinatie daarvan, vaak met keperweefsel, gekenmerkt door een dofbruine kleur; verwees oorspronkelijk naar textiel dat in de jaren 80 van de 19de eeuw werd gebruikt voor Britse velduniformen.

Verwijst naar de cultuur en aardewerkstijl van de ‘bekermensen’ uit het late neolithicum en de vroege Bronstijd, die leefden in het 4de millennium v. Chr. en zijn vernoemd naar de typische klokvormige bekers die met horizontale banden versierd waren met behulp van fijn getande stempels. De cultuur is waarschijnlijk oorspronkelijk afkomstig uit Spanje en heeft zich verspreid over Centraal- en West-Europa, daarbij de techniek van het werken met brons naar de Britse eilanden brengend. De cultuur wordt gekenmerkt door aardewerk, een voorkeur voor individuele graven, snelle expansie op zoek naar koper en goud, het ontstaan van talrijke wapens, waaronder bogen, koperen speerpunten, platte, getande dolken en opvallende gebogen, rechthoekige polsbeschermers.

Verwijst naar de cultuur en stijl van architectuur, meubels en huishoudelijke artikelen die in het gebied van de huidige Verenigde Staten werden vervaardigd in de periode dat dit land nog door Europeanen werd gekoloniseerd, in hoofdzaak gedurende de 17de en 18de eeuw. De term kan ook verwijzen naar de cultuur en stijlen die zich hebben gehandhaafd tot in de vroege 19de eeuw, toen de Verenigde Staten inmiddels hun onafhankelijke status hadden verworven. Doorgaans verwijst de term in specifieke zin naar de cultuur en stijlen van de Britse koloniën aan de oostkust van de huidige Verenigde Staten en worden de Franse of Spaanse koloniën buiten beschouwing gelaten. Er is sprake van overlapping van de betekenis met die van 'British Colonial', een term die meestal verwijst naar de cultuur en stijlen van Britse koloniën buiten het grondgebied dat nu tot de Verenigde Staten behoort.

Wordt alleen gebruikt voor de grote zilveren Britse munten die tussen 1551 en 1937 sporadisch werden geslagen en voor Britse munten van koper-nikkel die tussen 1937 en 1965 in omloop waren. Beide munten hadden een waarde van vijf shilling.

Gebieden in bepaalde landen of regio's die toebehoren aan het Britse Gemenebest en in naam van de vorst worden aangehouden.

Verwijst naar een fase en cultuur van de Europese Kelten in de Late IJzertijd, genoemd naar de archeologische vindplaats La Tène, of De Ondiepe Wateren, bij het Meer van Neuchâtel in Zwitserland. De fase begon in het midden van de 5de eeuw v. Chr. en de cultuur verspreidde zich over Noord-Europa en de Britse Eilanden, om ten slotte halverwege de 1ste eeuw v. Chr. te verdwijnen. La Tène kenmerkt zich door Griekse en Etruskische invloeden op de traditionele Keltische cultuur en door de sterke geografische verspreiding van de Kelten.

Verwijst naar een van de twee takken van de moderne islamitische beweging der Ahmadiyya. Deze tak beschouwt de stichter van de Ahmadiyya, Ghulam Ahmad, eerder als een hervormer dan als een profeet en blijft zodoende dichter bij de hoofdstroming van de islam. De Lahori staan net als de Qadiyani bekend om hun preken, hoewel ze zich meer richten op het bekeren tot de islam in het algemeen dan op het bekeren tot hun specifieke geloof. Zij spelen ook een rol in de liberalisering van de islam en het uitgeven van Engels- en Urdutalige publicaties. De Lahori werden geleid door Mawlana Muhammad Ali vanaf de oprichting in 1914 tot zijn dood in 1951. De geloofsgemeenschap, die een grote verspreiding kent, heeft een Brits centrum in de moskee van Woking; haar hoofdkwartier staat in Lahore (Pakistan).

Britse mouwloze onderlijfjes, meestal met een knoopsluiting aan de voorkant, van tricotstof, verstevigd met stroken geweven stof; voor het eerst in de handel in 1908 en vooral gedragen door jonge meisjes. Geen Nederlands equivalent.

Stroken maliënkolder, meestal aan één kant wijd uitlopend, bij de schouder gedragen op militaire uniformen om uitrusting op haar plaats te houden of ter aanduiding van rang of eenheid; vooral gedragen door Britse cavalerie-eenheden in de 19de eeuw.

Verwijst naar een van de vele etnische culturen van modern Myanmar. Manadalay verwijst tevens naar de laatste hoofdstad van het Birmaanse rijk, die werd gebouwd in de periode 1857-1859 aan de rivier de Irrawaddy door Koning Mindon voordat Birma in 1885 in handen viel van de Britse imperialisten. Architecturale kunst in deze regio weerspiegelt Italiaanse invloeden zoals weergegeven in samengestelde tempel- en kloosterstructuren die bestaan uit steen en inheems hout.

Reeks diep grijsachtig blauwe kleuren, oorspronkelijk vernoemd naar de kleur van het Britse marine-uniform.

Britse zilveren munten van verschillende denominaties die als aalmoes op Witte Donderdag worden gegeven. Ze worden uitgegeven sinds de Middeleeuwen.

Medium-Density Fibreboard of MDF is geperst board met een middelharde dichtheid. MDF is dus geen merknaam, maar een soortnaam. (De Brits-Engelse spelling is fibre.) De houtvezels zijn gedroogd en door middel van harsen met elkaar verbonden.

Mozaïeken gemaakt van duizenden kleine mozaïekblokjes, meestal van ondoorzichtig glas, die worden gebruikt om afbeeldingen te maken, vaak naar beroemde kunstwerken of van ruïnes, op voorwerpen als juwelen, plaquettes, kleine doosjes en tafelbladen. Worden sinds de 16de eeuw gemaakt, voornamelijk in Rome in de 19de eeuw. De term werd halverwege de 20ste eeuw bedacht door de Britse verzamelaar Sir Arthur Gilbert (1913-2001).

Ambtenaren in het kabinet van de Britse koning of koningin.

Poppen met traditionele kleren die mensen met verschillende maatschappelijke functies vertegenwoordigen. Ze werden in christelijke zendingsposten gemaakt door de inwoners van het betreffende land. Men gebruikt de term met name voor houten poppen die in de jaren twintig van de twintigste eeuw werden gemaakt door Chinese vrouwen en kinderen in Britse zendingsposten in China.

Verwijst naar de Britse stijl die tussen de jaren 30 en 50 van de 20ste eeuw van invloed was op zowel beeldende kunst, literatuur, theater en film. De stroming werd beïnvloed door het surrealisme. De stijl kenmerkt zich door emotionaliteit en theatraliteit en werken die de kwetsbaarheid van het menselijke lichaam en persoonlijke, visionaire landschappen verbeelden.

Verwijst naar de beweging binnen de Britse beeldhouwkunst van circa 1870 tot circa 1920 die ernaar streefde de kwaliteit van de Britse beeldhouwkunst te herstellen. De stroming werd beschouwd als een verwijdering van het conservationisme en het weinig uitgesproken karakter van het neoclassisicme. De stijl kenmerkt zich door het grotere realisme, een hang naar symbolisme en fantasie, het gebruik van niet-classisistiche thema’s en het gebruik van andere materialen dan marmer.

Verwijst naar de periode en stijl die in verband worden gebracht met de Normandiërs, die bestonden uit Noormannen uit Denemarken, Noorwegen en IJsland en die in de 8ste en 9de eeuw de Europese kusten afstroopten om zich vervolgens, aan het begin van de 10de eeuw, in het noorden van Frankrijk te vestigen. Zij overheersten de inheemse Frankische bevolking, namen hun taal over en vestigden uiteindelijk het hertogdom Normandië. Vanuit Normandië verspreidden de Normandiërs zich naar de Britse eilanden, Zuid-Italië en Sicilië. De stijl is vooral duidelijk zichtbaar in het ontwerp van de wapens en wapenrusting, in het kasteel op een heuvel omgeven door palissaden, en in de grote kerk- en kloostergebouwen in romaanse stijl. De stijl kenmerkt zich door het helder toepassen en gebruiken van inheemse lokale stijlen in combinatie met een aantal invloeden uit het Byzantijnse oosten. Deze werden door avonturiers en pelgrims in de door de Normandiërs beheerste gebieden geïntroduceerd.

Verwijst in het algemeen naar machinaal geproduceerde kant uit Nottingham, Engeland. Alleen kant die in het Verenigd Koninkrijk is gebreid, gevlochten of geborduurd door een lid van de British Lace Federation (Britse Kantfederatie) mag dit predicaat dragen, waarbij de patronen heel gevarieerd kunnen zijn. De term was oorspronkelijk van toepassing op kant die werd geproduceerd met de Nottingham-kantmachines, een uitvinding waarmee aanvankelijk vrijwel alleen grof kant werd gemaakt door grotere klossen te gebruiken dan op andere kantmachines en te werken met patroondraden die op afzonderlijke deelspoelen waren gewonden.

Verwijst in algemene zin naar schilderijen in de voormalige Mogolstijl die in de 18de en 19de eeuw zijn vervaardigd in Lucknow, in de Indiase regio Oudh. Na de ineenstorting van het Mogolrijk, aan het eind van de 17de en het begin van de 18de eeuw, leefde de schilderstijl van de Mogols nog enigszins voort in de kopieën van oudere schilderijen die werden vervaardigd, meestal door gevluchte kunstenaars uit het geplunderde Delhi. De hier vervaardigde schilderijen laten een versmelting zien van de thema's en stijlen van de Mogols met die van Rajput. Andere locaties waar gevluchte schilders werkten waren Patna, Fyzabad en Murshidabad; dat de aldaar geproduceerde schilderkunst een zekere westerse invloed verraadde, hing samen met het feit dat de opdrachtgevers nu Brits waren. In de 18de en 19de eeuw maakte ook de schilderkunst in de Companystijl hier een bloeiperiode door; de kunstenaars in Lucknow maakten schilderijen met tal van verschillende thema's, waaronder panorama's, als afspiegeling van het feit dat dergelijke werken destijds populair waren in Engeland.

Commercieel geproduceerd Britse acrylplastic dat hoofdzakelijk bestaat uit gepolymeriseerd methyl-methacrylaat.

Verwijst naar stijl en cultuur van vroege Britse kolonisten aan de oostkust van de huidige Verenigde Staten, inclusief de cultuur van de Engelse Puriteinen die in 1620 de kolonie van Plymouth, Massachusetts stichtten en de culturen van andere 17de-eeuwse Britse nederzettingen.

Bovenkleding bestaande uit lange, rechthoekige stukken stof die vaak, maar niet altijd, van Schotsgeruite wollen stof zijn gemaakt; traditionele kleding van de Schotse Hooglanden, later overgenomen door de Hooglandregimenten van het Britse leger als onderdeel van het uniform.

Brits loodgeglazuurd aardewerk van crèmekleurig materiaal, beschilderd, gepointilleerd of gesponst met warme kleuren, voornamelijk bruinachtig oker, vaalblauw en groen, en met een reliëfversiering. Gemaakt van 1790 tot ongeveer 1830. Geassocieerd met en vernoemd naar de pottenbakkerij van William Pratt in Staffordshire. Het werd ook gemaakt door andere lokale pottenbakkers in Staffordshire, het noorden van Engeland en Schotland.

Een van de belangrijkste protestantse groeperingen die voortkwamen uit de 16de-eeuwse Reformatie. In het algemeen hebben moderne presbyteriaanse kerken hun oorsprong in de calvinistische kerken op de Britse eilanden, waarvan de Europese tegenhangers bekend zijn geworden onder de meer algemene naam 'gereformeerden'. De term 'presbyteriaans' verwijst ook naar een collegiaal type kerkbestuur onder leiding van pastors en leken die ouderlingen of presbyters worden genoemd. Strikt genomen maken alle presbyteriaanse kerken deel uit van de gereformeerde of calvinistische traditie, maar zijn niet alle gereformeerde kerken presbyteriaans in hun bestuursvorm.

Beschrijft een veel voorkomende vorm van decanteerflessen, geproduceerd door Britse, Ierse en Amerikaanse glasmakers, met een lange hals en een enigszins gedrongen tonvormige buik. Geproduceerd vanaf 1772.

Middelgrote eik die inheems is in de gebieden aan de westkust van Noord-Amerika, van Brits-Columbia tot het zuiden van Californië. Komt met name veel voor in Willamette Valley. De boom is gastheer voor galwespen en de maretak.

Middelgrote, winterharde populier die inheems is in koude gematigde streken in Azië en Europa, inclusief de Britse eilanden. Bij jonge bomen is de schors lichtgroengrijs en glad met donkergrijze ruitvormige lenticellen. De schors is donkerder bij oude bomen en vertoont dan meer barsten. Net als bij andere populieren gaan de bladeren zeer makkelijk ritselen, vandaar de naam van de boom. De bladeren hebben een onaangename smaak, waardoor damherten ze niet graag eten. Het hout heeft grote, gelijkmatig verdeelde poriën die zorgen voor een zachte, vezelige structuur, waardoor het maar op een beperkt aantal manieren kan worden gebruikt.

Ondersoort wilgen die inheems is in het westen van Noord-Amerika, van het oosten van Brits-Columbia tot Nevada en het oosten van Californië. In sommige classificaties een ondersoort van lasiandra.

Verwijst naar de inheemse stijl die wordt geassocieerd met het gebied Sarawak in Borneo. De stijl vormt een afspiegeling van de geschiedenis van het gebied, die wordt gekenmerkt door bezettingen door tal van buitenlandse mogendheden: van het Majapahit-rijk van Java en het Britse protectoraat van Brunei tot het huidige Maleisië. De stijl kenmerkt zich door ijzerwerk, houtsnijwerk met islamitische motieven en keramiek, waarvan de technieken werden bijgebracht door Chinese kooplieden. De inheemse kunst van het Ibanvolk van Sarawak wordt gekenmerkt door animistische religieuze motieven.

Middelgrote boom die inheems is op de Britse eilanden, het vasteland van Europa en Noord-Azië, maar ook is ingevoerd in de VS en andere gebieden. Het hout van de boom is licht, hard en sterk, maar heeft de neiging snel te rotten. De twijgen gebruikt men om manden te vlechten. De houtskool die men van het hout maakte, gebruikte men voor de productie van buskruit. De schors werd gebruikt voor het looien van leer. In het Engels noemt men de boom ���white willow', omdat de onderkant van de bladeren wit zijn. In sommige classificaties wordt deze soort onderverdeeld in twee ondersoorten, waaronder Salix alba vitellina.

Geplooide overslagrokken tot op of net boven of onder de knie, meestal van Schotsgeruite wollen stof, halverwege de 18e eeuw ontwikkeld in de Schotse Hooglanden als een vereenvoudigde versie van de plaid. Later overgenomen door de Hooglandregimenten van het Britse leger als onderdeel van het uniform. Wordt in Schotland door mannen en jongens gedragen als deel van de nationale klederdracht. Wordt ook gebruikt voor geruite rokken gedragen door vrouwen en meisjes.

Hout van de boom behorende tot de soort Salix alba, inheems op de Britse Eilanden en het vasteland van Europa, en in Noord-Azië.

Britse gouden munten die oorspronkelijk een waarde hadden van 20 shilling of 1 pond sterling en die voor het eerst in 1489 werden uitgegeven. Vanaf de 16e eeuw werden ook versies van 21 en van 30 shilling uitgegeven.

Verwijst naar de kunstgroepering die in 1999 werd opgericht door de Britse kunstenaars Charles Thomson en Billy Childish, samen met nog elf andere kunstenaars. De term 'stuckisme' verwijst naar de kritische reactie van medekunstenaar Tracey Emin op de schilderijen van Childish: 'Stuck! Stuck! Stuck!' Deze stroming propageert de terugkeer naar het schilderen van spontane expressie en naar authenticiteit. De stuckisten verwerpen het postmodernisme als zijnde een marketinginstrument dat emotie of inhoudelijke betekenis ontkent, en staan een vorm van 'remodernisme' voor, waarbij spiritualiteit als tegenwicht kan dienen voor de scepsis en het nihilisme die nu de boventoon voeren.

Repen stof, door Brits legerpersoneel om de nek gedragen in combinatie met overhemden met een open hals om transpiratievocht op te vangen, vooral in warme streken.

Baretten, gemaakt met een aansluitende hoofdband en een wijde cirkelvormige bol, gewoonlijk met een pompon in het midden. In het Britse leger gedragen door Schotse soldaten vanaf 1915.

Verwijst naar een Neolithische stijl en cultuur die is genoemd naar de archeologische vindplaats bij Fère-en-Tardenois in Noord-Frankrijk, en die voorkwam in Frankrijk, België, op de Britse eilanden en elders in West-Europa. Deze cultuur, die zich kenmerkt door specifieke beitelvormige pijlpunten, andere artefacten, en door de vorming van nederzettingen op zandgronden en plateaus, is gerelateerd aan de Azilian-cultuur.

Verwijst naar de stroming in de late 19de eeuw en de vroege 20ste eeuw die werd vertegenwoordigd door Britse en Amerikaanse kunstenaars als George Inness, James McNeill Whistler en Dwight Tryon. De stroming gaf vorm aan een schilderstijl die leek op het impressionisme en die werd gekenmerkt door zacht, diffuus licht, gedempte tinten en objecten met vage, nevelige contouren; de stroming dwaalde af van het impressionisme en ging symbolistische trekken vertonen, zoals het gebruik van neutrale paletten, uitdrukkingen van beschouwende aard en een subjectieve stijl waarin het creëren van een sfeer of stemming centraal stond.

Verwijst in algemene zin naar leraren die instructie aan leerlingen geven buiten een normale klassituatie. Omvat privétutors die specifiek worden ingehuurd om leerlingen te helpen zich voor te bereiden op examens. Op sommige Amerikaanse universiteiten: leraren die in rang onder de docenten vallen, meestal ingehuurd voor een of enkele jaren. Op Britse en Ierse universiteiten: studenten die bijna afgestudeerd zijn of leden van het onderwijzend personeel die tot taak hebben een jongere student te begeleiden.

Opklapbare zonnebeschermers gemaakt van een reeks halve hoepels van riet, bedekt met zijde die aan de voorkant van een damesbonnet zijn vastgemaakt en bescherming tegen de zon verschaffen. Werden vooral op de Britse eilanden gedragen halverwege de 19e eeuw. Kan in Schotland ook verwijzen naar alle beschermende hoofddeksels die zijn gemaakt van over halve hoepels gespannen katoen.

Hoge en snel groeiende Europese iep die voornamelijk in Engeland en Wales voorkomt. Voor de komst van de iepziekte was het een van de meest voorkomende loofbomen in Europa. De soort is waarschijnlijk afkomstig uit Italië of Turkije. Uit genetisch onderzoek in Spanje, Italië en Groot-Brittannië is gebleken dat alle exemplaren van deze soort genetisch identieke klonen zijn van één enkele boom, waarschijnlijk door de Romeinen naar de Britse eilanden meegenomen om wijnstokken te ondersteunen en te leiden.

Kleine munten van de Verenigde Staten en een aantal andere voormalige Britse gebiedsdelen. In de Verenigde Staten bestaan de munten meestal uit 25% nikkel en 75% koper en hebben ze een waarde van een twintigste dollar.

Verwijst naar de Britse literaire en artistieke beweging die in 1914 werd opgericht door Wyndham Lewis en leden van het ‘Rebel Art Centre’. De werken, waaronder schilderijen, prenten en foto’s, waren geïnspireerd door het Italiaanse Futurisme en kenmerken zich door sterke contouren en duidelijke, hoekige vormen die aan machines doen denken.

De leer en praktijken van de broederschap van de 'Vrije en geaccepteerde metselaars', 's werelds grootste geheime genootschap. De vrijmetselarij verspreidde zich door de opmars van het Britse Rijk en is nog steeds het meest populair op de Britse eilanden en in andere landen die banden hadden met het rijk. Het genootschap zou zijn opgericht voor wederzijdse hulp en vriendschap. De leden geloven dat het historische wortels heeft die zijn terug te voeren op de Romeinen, de Egyptenaren en de bouw van de piramides. De vrijmetselarij bevat tradities en rituelen die symbolen gebruiken van of verwijzen naar de gereedschappen van middeleeuwse steenhouwers, met name de winkelhaak en de passer. Net als andere ambachtsgilden in het middeleeuwse Europa ontwikkelden veel metselaarsgilden die vrijmetselaars in hun gelederen hadden uitgebreide geheime rituelen voor het overbrengen van de kennis van hun ambacht en voor de inwijding van nieuwe leden. Deze rituelen veranderden in de loop van de vroegmoderne tijd. In het 16e-eeuwse Schotland nam de vrijmetselarij elementen over van het hermetisme uit die tijd. Vanaf het begin van de 17e eeuw laten de loges ook leden toe die niet zijn betrokken bij de bouwsector.

Grote bladverliezende, kegeldragende larix die een hoogte van 30-60 m kan bereiken en inheems is in de bergen van het westen van Noord-Amerika, van Brits Colombia en Alberta in Canada tot Washington, Oregon, Idaho en Montana in de VS.

Een reeks heldere blauwe kleuren die lijken op het blauw in het wapen van de Windsors, de Britse koninklijke familie.

Over het algemeen een gestileerd zonmotief dat de zonnestralen toont die vanuit de zon schieten of die de zon omringen. Vooral in Amerika verwijst dit motief naar een lunet met geconventionaliseerde zonnestralen, zoals deze gewoonlijk worden aangetroffen op 18de-eeuws Amerikaans meubilair. In Britse heraldiek verwijst dit motief naar een embleem van zonnestralen die tevoorschijn komen vanachter een wolk; dit motief werd gebruikt als badge door de Engelse koningen Edward III en Richard II.

Hout van de boom behorende tot de soort Alnus glutinosa, inheems in Europa, op de Britse eilanden en in Afrika. Het is mat, licht roodachtig bruin van kleur en wordt gebruikt voor het maken van bezem- en borstelruggen, hoedvormen, speelgoed en klompen.

Elzensoort die voorkomt in Europa, op de Britse eilanden en in Afrika, en die in de Verenigde Staten wordt geteeld. Staat bekend als zwarte els vanwege de donkere schors en kegels.