Verwijst naar de cultuur van de Catawba, een Noord-Amerikaanse indianenstam uit de Sioux-taalgroep die in het gebied rond de rivier de Catawba in North en South Carolina leefde. Hun belangrijkste dorp bevond zich op de westoever van de rivier in wat nu het gewest York in South Carolina is.

Genus van grote, voornamelijk bladverliezende bomen die inheems zijn in het oosten van Azië, het oosten van Noord-Amerika en West-Indië. De bomen hebben grote bladeren die voor veel schaduw zorgen en een geschikte habitat vormen voor een groot aantal vogels en andere dieren. De Latijnse naam is afgeleid van de naam van de Catawba-indianen voor deze bomen (de tribale totem). De beschrijvende botanist nam de naam verkeerd over en maakte er ���Catalpa' van.