Verwijst naar de cultuur van de moderne natie Duitsland of meer in het algemeen naar de culturen die hebben bestaan op het grondgebied van dit Centraal-Europese land. De term kan ook in bredere zin verwijzen naar de culturen van vroegere bewoners of verwante volkeren in Centraal- en Noord-Europa, die dialecten spraken waaruit de Germaanse en Teutoonse talen zijn voortgekomen.

Filmstroming die gangbaar was in Duitsland voor de Tweede Wereldoorlog en die haar hoogtepunt bereikte in de jaren 20 van de 20ste eeuw. De stroming gebruikte vertekening en overdrijving om de fysieke wereld te transformeren in een weerspiegeling van het innerlijke en de innerlijke mens. Plots en thema's van de films waren vaak somber van aard, met de nadruk op lange, duistere schaduwen, onnatuurlijke ruimten in composities, een gestileerde manier van acteren en droomscènes. Belangrijke films uit deze stroming zijn 'Das Cabinet des Dr. Caligari' en 'Nosferatu, eine Symphonie des Grauens'.

Stroming in de Duitse film die duurde van ongeveer 1969 tot de jaren 80 van de 20ste eeuw en die zorgde voor de opkomst van een nieuwe groep regisseurs, onder wie Rainer Werner Fassbinder, Volker Schlöndorff en Werner Herzog. Vanaf 1974 stelden de West-Duitse zendgemachtigden ARD en ZDF en het Filmförderungsanstalt (FFA) jaarlijks een geldbedrag beschikbaar aan televisieproducenten voor de productie van films voor bioscopen en televisie. De films waren in artistiek opzicht ambitieus en werden goed ontvangen, ondanks het beperkte budget. Beroemde films in deze stroming zijn Fassbinders 'Die bitteren Tränen der Petra von Kant' (1972) en Schlöndorffs 'Die Blechtrommel' (1979).

Verwijst naar de stijl en de cultuur van de 17de- en de 18de-eeuwse Duitse kolonisten in Pennsylvania en hun afstammelingen. Hun cultuur wordt gekenmerkt door het bewaren van traditionele Duitse stijlen van voedselbereiding en vakmanschap, en is vaak te herkennen aan specifieke decoratieve motieven, zoals geometrische hextekens die zijn geschilderd op schuren en bloem- en overige patronen die zijn gestempeld op meubels en huishoudelijke artikelen. Sommige afstammelingen rijden in door paarden getrokken karren, dragen eenvoudige kleren en leven volgens strikt religieuze principes. De grote stroom immigranten vanuit het Rijngebied in Duitsland werd aangemoedigd door de religieuze tolerantie van de koloniale regering van William Penn. Immigranten waren leden van verschillende groepen, zoals mennonieten, quakers, amish, Moraviërs, Schwenckfelders en Dunkers (of Duitse baptisten); tot latere immigranten behoorden lutheranen en leden van de Gereformeerde Kerken.

Cisters met twee sleutelkasten, één voor de snaren die over de toetsen lopen en met de vingers worden verkort, en één voor de vrijzwevende snaren die niet worden verkort; vooral gebruikt in Frankrijk en Duitsland in de 17e en 18e eeuw.

Duitse vorm van singerie die op porselein wordt aangetroffen en circa 1750-1760 in Meissen werd geïntroduceerd, vermoedelijk door Johann Joachim Kändler. Musicerende apen kwamen reeds langer voor in singerie-schilderijen, bijvoorbeeld in het werk van David Teniers de Jonge. Porseleingroepen met het Affenkapelle-motief bestaan doorgaans uit ongeveer 20 figuren. Ook andere porseleinfabrieken in Europa hebben de Affenkapelle-groepen van Meissen geïmiteerd.

Decoratief ondoorschijnend glas gemaakt door verschillende kleuren te mengen, om zo natuurlijke halfedelstenen als chalcedoon, jaspis, onyx en agaat te imiteren. Agaatglas werd in het oude Rome geproduceerd en vanaf de 15de eeuw ook in Venetië en Duitsland. Het lijkt op pâte de verre, waarvoor een ander productieproces wordt gebruikt. De term verwijst ook naar een soort kunstglas, ontwikkeld door Tiffany, dat lijkt op agaat.

Verwijst naar de Noord-Europese mesolithische periode en cultuur die bloeide rond 7000 v. Chr. Deze kenmerkt zich door een terugkeer naar technologieën behorend bij het koude klimaat dat volgde op de mildere interstadiale periode en de Hamburgcultuur, met inbegrip van een typische geweivormige bijl die de 'bijl van Lingby' wordt genoemd, afneembare harpoenpunten van gewei, harpoenachtige pijlpunten met afneembare schacht, andere herbruikbare gereedschappen en decoratieve motieven die lijken op die van de Hamburgcultuur, zoals visgraatmotieven, meanders en geometrische figuren. De cultuur verspreidde zich over het laagland dat nu de Noordzee is, van Duitsland tot Nederland en Zuidoost-Engeland. Sommige geleerden menen dat deze cultuur banden kan hebben gehad met Oost-Europa.

Body art waarbij theatrale, op rituelen gelijkende elementen een belangrijke rol spelen, meestal voor een publiek uitgevoerd. Vaak wordt getracht de grenzen tussen kunst en het leven te doorbreken. Vooral in Duitsland en Oostenrijk.

Ingebonden verzamelingen met handgeschreven teksten, geschriften en tekeningen van de vrienden en kennissen van de eigenaar. Men denkt dat ze voor het eerst werden gemaakt in het midden van de zestiende eeuw in de Duitstalige gebieden in Europa. De gewoonte werd verspreid door studenten die van de ene universiteit naar de ander reisden. Ook niet-studenten gingen ze gebruiken, met name mannen en vrouwen uit de bourgeoisie. De albums van mensen van adel bevatten gewoonlijk afbeeldingen van hun wapens.

Een Duits type 12de-eeuwse olielamp in een hangende pot met een of meer tuiten voor een of meer pitten.

Een type Duitse glazen kruiken met de vorm van een ui en een hals of tuit die bestaat uit verschillende verstrengelde buisjes.

Zilveren lepels waarop boven aan de steel een beeldje van een apostel is aangebracht. Apostellepels waren bedoeld voor persoonlijk gebruik aan tafel en waren ca. 1490-1675 zeer populair in Engeland; ze werden ook op het Europese vasteland vervaardigd, vooral in Duitsland. Soms werden apostellepels gemaakt in sets van dertien, twaalf met de apostelen en de dertiende voorzien van een beeltenis van Jezus, de zogenaamde meesterlepel. Ook lepels met beeldjes van heiligen zijn wel apostellepels genoemd. In de 16de en 17de eeuw schijnen apostellepels geliefd te zijn geweest als doopgeschenk. In de 20ste eeuw werden pleetzilveren versies gemaakt voor gebruik als koffielepels.

Speelgoed dat de ark van Noach moet voorstellen, in combinatie met dieren in paren; waarschijnlijk ontstaan in Duitsland aan het eind van de 16e of het begin van de 17e eeuw.

Benaming uit de 19e eeuw voor met veel ijzer beslagen koffers waarin kostbaarheden werden opgeborgen. Ze zijn meestal van Duitse makelij en dateren over het algemeen van na de 17e eeuw.

Een esthetische en sociale beweging in de late 19de eeuw, ontstaan in Engeland en later uitgebreid naar de Verenigde Staten, Duitsland en Noord-Europa. De beweging was een reactie op de industrialisatie en de kwaliteit van de in fabrieken vervaardigde goederen en streefde naar een herleving van het vakmanschap dat werd geassocieerd met de traditionele kunsten. Zij kenmerkte zich door het aanhangen van de filosofie ‘vorm volgt functie’ en een geïdealiseerd beeld van de Middeleeuwse gilden.

Verwijst naar een soort ajourwerk waarbij een witte draad door wit materiaal wordt getrokken. Het wordt meestal verwerkt in fijne mousseline, waarop een verscheidenheid aan textielsteken is gecombineerd met bloemen en andere motieven, uitgevoerd in satijnsteken waardoor het wat op kant lijkt. Dit soort werk werd gemaakt in het 13de eeuwse Duitsland en elders, maar het is genoemd naar het graafschap Ayr in Schotland, waar het vanaf 1780 werd geproduceerd.

Verwijst naar de bouwkundige en decoratieve stijl die zich ontwikkelde op de Noord-Duitse hoogvlakte en in de steden aan de Oostzeekust, voornamelijk van de 13de tot en met 16de eeuw. De stijl kenmerkt zich door het gebruik van baksteen, uitwendige polychromie, kleurrijke afwerking van het interieur en Rijnse maaswerkpatronen.

Verwijst naar een Midden-Europese neolithische cultuur en aardewerkstijl die waarschijnlijk voortkwam uit de instroom van neolithische volkeren in mesolithische culturen, en die zich snel verspreidde van de Hongaarse hoogvlakte naar Slowakije, Tsjechië, Oostenrijk, Duitsland, Polen, de Lage Landen en het oosten van Frankrijk tussen circa 5400 en 4900 v. Chr. De cultuur kenmerkt zich door de introductie van landbouw, veeteelt, grote longhouses, gebeitelde stenen gereedschappen en typisch beeldhouwwerk versierd met ingekerfde lijnen, strepen en inkepingen. In plaats van de term ‘bandkeramiek’ wordt wel de term ‘Linienbandkeramik’ gebruikt, maar volgens de traditionele classificatie is laatstgenoemde stijl een variant van de eerste. Ook de term ‘Danubian’ werd vroeger veel gebruikt om naar deze cultuur te verwijzen, maar moderne onderzoekers gebruiken vooral ‘bandkeramiek’.

Grote vierkante concertina’s, in de jaren 40 van de 19de eeuw ontwikkeld door de Duitser Heinrich Band. Ze hebben een toetsenklavier en een een- of tweezijdig toonmechaniek, hoewel eenzijdig het meest gebruikelijk is. Vroege modellen hebben 88 of meer toetsen, maar het gemiddelde moderne instrument heeft er 71. Ze zijn het meest bekend door hun gebruik in tango-orkesten in Brazilië, Argentinië en Uruguay, al komen ze ook voor in West-Afrika en de Verenigde Staten.

Duitse term voor een variant van art nouveau die is ontwikkeld in België en 'lintwormstijl' betekent. De term werd voornamelijk gebruikt in de steden Dresden en Berlijn. Zie ook de gerelateerde 'Schnörkelstil'.

Niet-militaire lange dolken of korte zwaarden, waarvan de gevestknop dezelfde vorm heeft als de pareerstang: oorspronkelijk afkomstig uit Duitsland of Zwitserland; van het einde van de 13e eeuw en tot het einde van de 15e eeuw door heel Europa gebruikt.

Verwijst naar de Duitse school voor kunst, ontwerp en architectuur die actief was in Weimar van 1919 tot 1925, in Dessau van 1925 tot 1932 en in Berlijn van 1932 tot 1933. Er werden studenten opgeleid in beeldende kunsten en ambachten, en er werden objecten en bouwontwerpen gemaakt die bedoeld waren voor massaproductie en waren gebaseerd op eenvoudige geometrische vormen.

Verwijst naar een Duitse variant van art nouveau die is vernoemd naar het werk van de Belgische kunstenaar Henry van de Velde. Daarom wordt de term vaak gebruikt in combinatie met 'Veldesche'.

Luchtgeweren met een platte blaasbalg in de kolf die wordt samengeperst door een veer of veren wanneer de trekker wordt overgehaald, zodat er een sterke luchtstoot wordt geproduceerd om het projectiel voort te stuwen. Ze kwamen veel voor in het zuiden van Duitsland en Oostenrijk in de 18e en vroege 19e eeuw.

Verwijst naar panelen van eikenhout of ander hout die worden gebruikt om wanden in een ruimte te bekleden. De term verwijst vaak specifiek naar de decoratieve of beschermende panelen op het onderste deel van een scheidingsmuur binnenshuis, hetzij van hout of van ander materiaal. De term verwees oorspronkelijk naar een hoge kwaliteit eikenhout uit Rusland, Duitsland of Nederland, dat hoofdzakelijk werd gebruikt voor verfijnde lambriseringen.

Distinctieve christelijke visuele werken met de hortus conclusus (omheinde tuin) als iconografische thema; vooral bekend vanaf de late middeleeuwen tot de 17e eeuw, vaak in vrouwelijke monastieke instellingen. Ze hebben meestal de vorm van een paneel in bas-reliëf of assemblages, bijvoorbeeld met een centrale sculptuur en uitgebreide wassen bloemen, borduurwerk, etc. Ze portretteerde de Maagd Maria of een andere heilige figuur, omringd door bloemen en planten. Dit speciale werk ontwikkelde in de Zuidelijke Nederlanden, maar werden ook teruggevonden gevonden in het noordwesten van Duitsland en elders.

Romans van een traditioneel Duits genre met daarin een beschrijving van de geestelijke ontwikkeling of vormende jaren van een persoon. De term gebruikt men nu in algemene zin voor romans van dit type, ongeacht de betreffende taal of cultuur.

Met de mond aangeblazen doedelzakken met basbourdon en een enkele speelpijp waarvan de klankbeker van hoorn is gemaakt; oorspronkelijk ontwikkeld en bespeeld in Duitsland.

Vrijgeblazen flessen, varierend in vorm van een afgevlakte bol tot een gehele bol; een type dat voorkomt bij Duits en Amerikaans glas.

Een grijs-wit marmer dat qua uiterlijk vergelijkbaar is met Formosa-marmer en dat afkomstig is uit dezelfde regio in Duitsland; dit marmer is echter over het algemeen iets lichter van kleur dan Formosa-marmer.

Wordt gebruikt voor hele dunne munten, gewoonlijk van zilver, die alleen aan de omgekeerde zijde zijn gestempeld zodat het ontwerp aan de andere zijde is te zien. In Duitsland en haar naburige staten gebruikt vanaf de 12e tot de 18e eeuw.

Duitse variant op de plankenstoel.

Algemene, aan het Duits ontleende benaming voor gevechtsopstellingen, onderkomens e.d. doorgaans van gewapend beton; zie kazemat. MvC

Verwijst naar de cultuur en stijl van werken uit het bayougebied van zuidelijk Louisiana welke zijn vervaardigd door de afstammelingen van Frans-Canadese immigranten die in de 18de eeuw door de Britten waren verdreven uit de Franse kolonie Acadië (met als centrum het grondgebied dat nu tot Nova Scotia behoort). Een opvallend kenmerk van deze cultuur is het specifieke dialect, een mengelmoes van archaïsche Franse woorden en uitdrukkingen die hun oorsprong hebben in de Engelse, Spaanse, Duitse, indiaanse en zwarte culturen van zuidelijk Louisiana.

De constituerende, staatkundige en bestuurlijke districten van modern federaal Duitsland.

Verwijst naar de cultuur van de moderne natie Denemarken of in het algemeen naar de culturen in het deel van Noordwest-Europa ten noorden van Duitsland. De term wordt vaak gebruikt om te verwijzen naar de cultuur van de historische Noormannen, een Scandinavische tak van de Teutonen. Soms gebruikt men de term ook om te verwijzen naar de cultuur van alle Scandinaviërs die Engeland veroverden tussen de 9de en 11de eeuw n.Chr.

Verwijst meestal naar de ideeën van een heterogene religieuze beweging uit de late 17de en de 18de eeuw die voornamelijk in Groot-Brittannië bloeide. Het deïsme werd ook erg populair in het 18de-eeuwse Duitsland. De beweging hield zich bezig met de verdediging van de rationaliteit van de religie en het geloof in God tegenover het, vooral als gevolg van de wetten van Newton, toenemende scepticisme. Volgens de deïstische schrijvers bestaat er een opperwezen dat de schepping is begonnen en daardoor de basis van de werkelijkheid vormt, maar dat niet ingrijpt in de wereld en haar natuurwetten (dat wil zeggen: geen gebeden verhoort of wonderen verricht). Desondanks stelt het deïsme dat religie een natuurlijk aspect van de mensheid is en legt het de nadruk op natuurlijke godsdienst in tegenstelling tot geopenbaarde godsdiensten of de leer van kerken. Natuurlijke godsdienst komt voort uit een zekere hoeveelheid religieuze kennis die iedereen is aangeboren of die kan worden verworven door middel van de rede. Tot de belangrijke deïstische geschriften behoort 'Christianity as Old as the Creation' (1730) van Matthew Tindal, dat wel de 'deïstische Bijbel' wordt genoemd. Andere belangrijke Engelse deïsten waren Lord Herbert of Cherbury en Anthony Ashley Cooper.

Verwijst naar de stijl van Nederlands aardewerk met tinglazuur zoals gemaakt in Delft vanaf het midden van de 17de eeuw, dat zich kenmerkt door blauwwitte patronen en is geïnspireerd door geïmporteerd Chinees porselein. De term verwijst ook naar soortgelijk werk, naar het voorbeeld van Delfts aardewerk gemaakt in Duitsland en Engeland.

Verwijst naar aardewerk met tinglazuur dat voor het eerst aan het begin van de 17de eeuw in Delft werd vervaardigd. Dit type tinglazuur werd later door de Hollanders in Engeland geïntroduceerd. In het moderne taalgebruik is de term van toepassing op al het aardewerk dat in Nederland of Engeland wordt geproduceerd, ter onderscheiding van de 'faience' uit Frankrijk, Duitsland, Spanje en Scandinavië, en het Italiaanse 'majolica'. Delfts aardewerk kwam tot ontwikkeling nadat de productie van Chinees porselein halverwege de 17de eeuw ernstig te lijden had gekregen van de oorlog tussen de heersende Ming-dynastie en de binnenvallende Qing, waarbij belangrijke Chinese industriële ovens verloren gingen. Zo kwam er een einde aan de voorheen omvangrijke invoer van Chinees porselein in de Nederlanden; de Delftse aardewerkfabrieken De Porceleynen Schotel, De Porceleynen Lampetkan en andere fabrieken begonnen nu met de grootschalige productie van faience gedecoreerd met schilderwerk in Chinese stijl. In 1665 telde Delft circa 20 faiencefabrieken. Ze hielden zich hoofdzakelijk bezig met de massaproductie van imitatieporselein dat als kopie van het Chinees Kraakporselein was bedoeld. Rond 1680 gingen de makers van het Delftse aardewerk met verschillende kleuren experimenteren om hun aanbod te verbreden.

Verwijst naar een schilderstijl die gedurende de renaissance en Reformatie in het Duitse Regensburg en op andere plaatsen langs de Donau tot ontwikkeling kwam. De stijl wordt gekenmerkt door een hernieuwde belangstelling voor de middeleeuwse vroomheid, een expressief gebruik van de natuur, de relatie tussen de mens of gebeurtenissen en de natuur, en de introductie van het landschap als centraal thema in de kunst. De term is bedacht door Theodor von Frimmel (1853-1928), die van mening was dat de schilderstijlen in de Donauregio rond Regensburg, Passau en Linz gemeenschappelijke kenmerken bezat. Hoewel de voornaamste kunstenaars uit deze regio niet in formele zin tot een school behoorden - het werk kwam niet uit één bepaald atelier of één kunstcentrum - lijkt er niettemin sprake te zijn van een stijl. De belangrijkste vertegenwoordigers van deze stijl zijn Lucas Cranach de Oudere en Albrecht Altdorfer.

Kaars die als een hooivork uitloopt in drie kaarsen, symbool voor de drie koningen die het Kindje Jezus in de stal begroetten. Wordt/werd in huiselijke kring gebrand op het Driekoningenfeest (6 januari) en bij het driekoningenzingen langs de deuren (Benelux, Duitsland)

Bekers met een stam, maar zonder voet, zodat wanneer ze leeg zijn, ze op hun rand moeten rusten als een ryton of stijgbeugelkop; vervaardigd in verschillende vormen in Duitsland en Nederland.

Verwijst naar een internationale stijl van kunst, literatuur, muziek, dans en theater die, vooral in Duitsland, floreerde tussen 1905 en 1920. De stijl wordt gekenmerkt door het opgeven van de traditionele normen van realisme en proportie in het voordeel van de uiting van de emoties van de kunstenaar resulterend in verstoringen van de lijn, kleur en vorm. Periode 1910-1930.

Wordt gebruikt om te verwijzen naar een soort aardewerken lamp die in de oudheid als eerste in Italië werd gemaakt en later in Duitsland, Frankrijk en Groot-Brittannië werd geïmiteerd.

Stijl van vakwerkarchitectuur die kenmerkend is voor Duitsland en omstreken en die zich onderscheidt door het gebruik van vrij kleine, vierkante vlakken. Het ontstond van het midden tot het einde van de 14e eeuw uit de eerdere Schwellenbau. In stijl vergelijkbaar met de latere Tudor Revival-stijl in Engeland.

Verwijst naar een type glas dat in de 16de en 17de eeuw in Europa werd vervaardigd met behulp van technieken en stijlen die in Venetië waren vervolmaakt. De betekenis van de term is 'op Venetiaanse wijze'. Het glas werd geproduceerd in gebieden buiten Venetië, waaronder andere delen van Italië, Frankrijk, Spanje, Groot-Brittannië, Duitsland en de Nederlanden, en in de loop der tijd zijn diverse lokale stilistische en technische kenmerken tot ontwikkeling gekomen.

Verwijst naar een Europees type aardewerk met tinglazuur dat met name werd vervaardigd in Frankrijk, Spanje, Duitsland en Scandinavië. De eerste faience werd begin 16de eeuw in Frankrijk geproduceerd, onder invloed van de techniek en ontwerpen van het Italiaanse majolica. De naam is afgeleid van de Italiaanse stad Faenza, die beroemd was om zijn majolica. De term dient te worden onderscheiden van 'majolica', het aardewerk met tinglazuur dat in Italië werd vervaardigd, en het 'Delfts aardewerk' uit Nederland en Engeland. Er is geen verband met de oude objecten of materialen die rond 4500 v. Chr. in het Nabije Oosten werden ontwikkeld en eveneens de naam 'faience' droegen.

Verwijst naar een type porselein dat in China is vervaardigd en dat wordt gekenmerkt door een ondoorzichtige emailkleur die kan variëren van roze tot paarsachtig roze. Het pigment zelf, het zogeheten purper van Cassius, werd rond 1685 door jezuïtische missionarissen in China geïntroduceerd. De stijl bereikte zijn hoogtepunt tijdens het bewind van Yung Cheng (1723-1735). Later werd het porselein hoofdzakelijk nog voor commerciële doeleinden vervaardigd en als exportproduct naar Europa verscheept. De stijl wordt eveneens aangetroffen bij Duitse faience en Engels porselein.

Vuurstenen werktuig uit het Jong Paleolithicum in de vorm van een scherpe punt die eigen was aan de Federmessercultuur. Federmesser is Duits voor 'pennenmes'.

Verwijst naar een Duits type hoog, cilindrisch drinkglas dat in email is versierd met berglandschappen.

Tweehandige zwaarden uit de zestiende eeuw met een golvend kling, gelijkend op een vlam, en een uitzonderlijk lang gevest. Werd onder andere gebruikt door de zogenaamde Landsknechten, Duitse huursoldaten.

Een grijs-wit gespikkeld marmer, soms ook met rode vlekken, afkomstig uit Nassau in Duitsland. Dit marmer bevat vaak een grote hoeveelheid fossielen.

Documenten van Pennsylveniaans-Duitse origine en veel voorkomend in de 18e en 19e eeuw. Het waren vaak familiegeschriften zoals geboorteakten die werden versierd in een bepaalde stijl van kalligrafie en decoratie.

Verwijst naar de stijl en periode die wordt geassocieerd met de Indo-Europese sprekers van Germaanse talen wier oorsprong onduidelijk is maar die het zuiden van Zweden, het Deense schiereiland en het noorden van Duitsland bevolkten in de late Bronstijd. In latere eeuwen verhuisden verschillende Germaanse stammen naar het zuiden en het westen ten koste van Keltische stammen en andere bewoners. De artistieke stijlen van de Germaanse volkeren worden vaak geassocieerd met draagbare objecten, waaronder wapens en persoonlijke ornamenten.

Steekspelen die in Duitsland zijn ontstaan waarbij wordt gevochten met lansen die van een stompe, gevorkte punt zijn voorzien.

Naam van gestreken instrumenten die in het middeleeuwse Europa voorkomt van het midden van de 12de tot de late 14de eeuw. In 12de-eeuwse Duitse en Latijnse teksten wordt de term genoemd in combinatie met de 'vièle' (vedel), maar niet met de 'rebec', wat doet vermoeden dat de laatstgenoemde term een synoniem is. De term 'giga' begon uit fictieve en historische verslagen te verdwijnen in de 14de eeuw, toen 'rebec' in opkomst was. In verschillende talen worden de 'giga' en de 'vièle' beschreven als samen bespeelde instrumenten op feesten en vieringen, gewoonlijk in verband met minstrelen. Er is echter bewijs dat met de term in de vroege 14de eeuw soms ook werd verwezen naar instrumenten die als vedel zijn te identificeren.

Huiselijke versies van torenklokken die lopen op gewichten, met ijzeren mechanieken in opengewerkte kasten die zijn versierd met gotische decoraties; ze werden vooral vervaardigd in Duitsland, Oostenrijk en Zwitserland in de 15e en 16e eeuw en halverwege de 19e eeuw geïntroduceerd in de Verenigde Staten.

Uitgebreide Europese reizen die met name door Frankrijk, Duitsland, Italië en Zwitserland voerden. Vroeger werden ze vooral door aristocratische jongeren ondernomen, als onderdeel van hun opvoeding.

Elk van de verscheidene Duitse, destijds Centraal-Europese, zilveren munten, corresponderend met de groot en de gros tournois, voor het eerst geslagen in de 13e eeuw.

De guillotine is een instrument waarmee door middel van een valbijl mensen werden onthoofd. Het toestel ontstond tijdens de Franse Revolutie en werd behalve in Frankrijk gebruikt in België, Duitsland, Zweden en sommige Zwitserse kantons

In algemene zin, in reliëf gevormd aardewerk met lood- of tinglazuur dat vanaf 1350 hoofdzakelijk in Duitsland is geproduceerd voor isolatietegels van kachels. De term wordt eveneens gebruikt voor het beschrijven van vaatwerk met een figuratieve decoratie, meestal religieuze of mythologische voorstellingen, dat vanaf de 16de eeuw door kachelbouwers werden vervaardigd. Vanaf circa 1500 verschijnt er polychroom glazuur en vanaf het midden van de 17de eeuw wordt loodglazuur verdrongen door tinglazuur. Neurenberg wordt beschouwd als het productiecentrum van Hafnerwaar, hoewel het ook in Zwitserland en andere delen van Midden-Europa is vervaardigd.

Gotische kerken met een middenschip en twee tot vier zijschepen met even hoge gewelven, soms ook van gelijke breedte; populair in Duitsland.

Verwijst naar de stijl van Duitse faience die werd vervaardigd tussen 1661 en 1806, voornamelijk als imitatie van blauwwit Delfts aardewerk. Na circa 1725 worden de stukken gekenmerkt door blauwe stippen die zijn aangebracht op een witte achtergrond.

Quilts, meestal in slechts twee kleuren, bestaande uit één symmetrische vorm die uit een gevouwen stuk effen stof wordt geknipt en geappliqueerd op een meestal witte, effen ondergrond; veel vervaardigd op Hawaii en door Duitse kolonisten in Pennsylvania. Geen Nederlands equivalent.

Kleine zilveren munten uit Duitsland en Duitssprekende gebieden. In Duitsland werden ze uiterlijk in de 13e eeuw geïntroduceerd en tot de 19e eeuw uitgegeven; in de 20e eeuw verschenen ze als koperen munten in Oostenrijk.

Het mineraal hemimorfiet is een gehydrateerd zink-silicaat. Het behoort tot de sorosilicaten. Het mineraal komt met name voor als oxidatieproduct in de bovenlaag van zinkblende afzettingen. Bekende vindplaatsen zijn de Belgisch-Duitse grens, Silezië in Polen, en de staten Pennsylvania en Missouri in de Verenigde Staten.

Schuiten met platte bodem, voorkomend in Nederland en Duitsland vanaf de Middeleeuwen tot het eind van de 19e eeuw. meestal gebruikt voor rivier- en kusttransport en voor de visserij.

Glazen voor Duitse witte wijn.

Machine waarmee men lompen vermaalde tot pulp om er papier van te maken. In de zeventiende eeuw uitgevonden in de Zaanstreek. In Duitsland gebruikte men ze vanaf 1710.

Grote cilindervormige drinkbekers, gewoonlijk van glas, zonder handvat, soms versierd met glazuur of gravering; gebruikt voor het drinken van bier en gemaakt in Duitsland vanaf de 16de eeuw. Er zijn geen exemplaren van hompen daterend van vóór het midden van de 16de eeuw bewaard gebleven. De fraaiste voorbeelden zijn afkomstig uit Zuid-Duitsland, maar kunnen niet aan een bepaalde maker worden toegeschreven.

Verwijst naar Franse protestanten uit de 16de en 17de eeuw. Nadat de Reformatie in 1517 in Duitsland was begonnen, breidde deze zich uit naar Frankrijk, waar de aanhang vooral groot was in economisch zwakke gebieden, bevolkt door mensen met grieven tegen de overheid. De hugenoten werden vaak streng vervolgd; de eerste martelaar van de hugenoten belandde in 1523 op de brandstapel. Meaux, de eerste gemeenschap van hugenoten op Frans grondgebied, werd gesticht in 1546 naar het model van Straatsburg. In 1559 riep de protestantse kerk de synode bijeen in Parijs en werd een geloofsbelijdenis opgesteld die sterk was beïnvloed door Johannes Calvijn. Na de lange en gewelddadige godsdiensttwisten verkregen de hugenoten uiteindelijk religieuze en politieke vrijheid in 1598 met het Edict van Nantes. De strubbelingen duurden echter voort en het Edict werd in 1685 herroepen. Als gevolg hiervan emigreerden honderdduizenden Franse protestanten. Hoewel sporadisch vervolging bleef plaatsvinden en hun aantallen sterk verminderden, zijn de hugenoten nooit volledig geëlimineerd. Bij het begin van de Franse Revolutie bekrachtigde de Assemblée Nationale in 1789 de vrijheid van godsdienst en verleende protestanten toegang tot alle overheidsfuncties. De gereformeerde kerk van Frankrijk organiseerde zich in 1938, waarbij een aantal gereformeerde groepen fuseerden die tijdens en na de 16de eeuw waren ontstaan in Frankrijk.

Vedels met een korte hals, een toets, een rozet, klankspleten, een lang staartstuk, een platte sleutelschijf met stemsleutels aan de achterkant en drie snaren. Ze werden door de Sorben uit het oosten van Duitsland bespeeld.

Verwijst naar de architectuurstijl die zich na de Eerste Wereldoorlog ontwikkelde in Nederland, Frankrijk en Duitsland, en die zich vervolgens over de wereld verspreidde om tot de jaren 70 van de 20ste eeuw de dominante architectuurstijl te blijven. De stijl kenmerkt zich door de nadruk op volume in plaats van op massa, het gebruik van lichtgewicht, op grote schaal vervaardigde industriële materialen, en de totale verwerping van ornamenten en kleuren. Verder werden repetitieve modulaire vormen en vlakke oppervlakken gebruikt, afgewisseld met vlakken van glas.

Verwijst naar de Duitse en Oostenrijkse vorm van de Art Nouveau, vernoemd naar het tijdschrift Jugend in 1896. De stijl wordt gekenmerkt door een meer ingetogen gebruik van decoratie dan de Belgische en Franse Art Nouveau.

Verwijst naar vorsten, met name keizers, die over een van de volgende keizerrijken heersten: Het Heilige Roomse Rijk, het Oostenrijks-Hongaarse Keizerrijk (Donaumonarchie) sinds 1804, of Duitsland in de periode 1871-1918. De term wordt soms ook in meer algemene zin gebezigd als verwijzing naar elke Germaanse vorst die vanaf de 13de eeuw aan de macht was. Het woord is afgeleid van een Oud-Duits woord dat op zijn beurt is afgeleid van het Latijnse woord 'Caesar'.

Verwijst naar de stijl van schilderen en grafische ontwerpen van een kleine groep Duitse kunstenaars, in het bijzonder Sigmar Polke, Gerhard (Gerd) Richter en Konrad Lueg (Fischer), die dateert uit de vroege jaren 60 van de 20ste eeuw. De stijl leunt enigszins tegen de Pop Art aan en wordt gekenmerkt door een kritische kijk op gebeurtenissen en personen uit die tijd.

Heersers of hoogste monarchen van een imperium, een politieke eenheid die bestaat uit een aantal territoria of naties en die wordt geregeerd door één oppermachtige autoriteit. Vaak wordt de term alleen gebruikt om te verwijzen naar dergelijke heersers in bepaalde delen van de wereld, zoals in het oude Romeinse keizerrijk, het vroegchristelijke Romeinse keizerrijk en de keizerrijken van Oostenrijk-Hongarije, China, Japan, Marokko, India, Klein-Azië en Duitsland. In andere delen van de wereld hebben de heersers van conglomeraties van politieke staten doorgaans andere titels. De term 'keizers' verwijst altijd naar mannen, terwijl 'keizerinnen' altijd naar vrouwelijke heersers verwijst.

Verwijst naar de stijl van het keramiek dat werd geproduceerd in de gelijknamige Duitse fabriek die in 1758 werd gevestigd. De fabriek, die vooral beroemd is om zijn geglazuurd aardewerk, produceerde porselein van de jaren 60 tot de jaren 90 van de 18de eeuw, en stapte in 1802 over op crèmekleurig aardewerk, dat gemaakt werd tot de productie in de jaren 20 van de 19e eeuw werd gestaakt.

Kleine Duitse porseleinen ornamenten uit de 19e of begin 20e eeuw, in de vorm van figuurtjes of klein doosjes, die delicate voorstellingen dragen en in grote hoeveelheden werden geproduceerd voor verkoop op kermissen, bazaars, souvenirwinkeltjes en dergelijke.

Verwijst naar versierde bomen, meestal een groenblijvende den, balsemspar of spar, versierd met kaarsen, lampjes en versieringen in het kader van de kerstviering. Het gebruik is geworteld in de groenblijvende bomen, kransen en festoenen als symbool van het eeuwigdurende leven, zoals gebruikelijk was bij de oude Egyptenaren, Chinezen en Hebreeërs. Het aanbidden van bomen was bovendien normaal bij de heidense Europeanen. De Scandinavische en Duitse gebruiken rond groenblijvende takken en bomen tijdens midwinterse feestdagen bleven bestaan na hun bekering tot het christendom. De moderne kerstboom ontstond in Duitsland, als onderdeel van een populair middeleeuws toneelstuk over Adam en Eva, waarin de 'paradijsboom' een spar was waarin appels waren opgehangen als uitbeelding van de Hof van Eden. De Duitsers zetten op 24 december, de feestdag van Adam en Eva, een paradijsboom op. Het gebruik werd populair in het Victoriaanse Engeland. De symboliek werd uitgebreid met versieringen die directer verwezen naar de geboorte van Christus. De traditie vond navolging in veel Westerse landen. Tegenwoordig heeft de traditie in veel gevallen de oorspronkelijke religieuze betekenis verloren.

Lampen met een tonvormige houder die aan twee draaipennen hangt. Dit soort wordt toegeschreven aan de Duitsers in Pennsylvania.

Drinkbeker met knotsvormig lichaam op voet uit Duitsland afkomstig. Werd gemaakt in de 15e en 16e eeuw.

Artistieke esthetiek die is ontwikkeld door John Weichsel, onder invloed van de geschriften van de Duitse kunsthistoricus Wilhelm Worringer en waarin de anarchistische filosofie sterk doorklinkt. De kosmistische esthetiek werd beoefend door kunstenaars als Elie Nadelman en Adolf Wolff.

Een Duits woord dat 'kunstwens' betekent en dat wordt gebruikt om te verwijzen naar een artistieke bedoeling.

Verwijst naar een Duits type hoog, cilindrisch drinkglas dat in email is versierd met portretten van de keizer en de zeven keurvorsten van het Heilige Roomse Rijk. De keizer wordt te paard afgebeeld met de vier geestelijke kiesmannen achter en de vier prinsen onder hem, of op de troon met drie of vier keurvorsten aan weerszijden.

Duitse en Scandinavische gebieden onder het bestuurlijk gezag van een landgraaf, voor het eerst geregeld in de 12e eeuw en nog steeds voorkomend in de 20e eeuw.

Dolken met afhangende stootplaten, in één geheel ontworpen met de metalen scheden, die voorzien zijn van geprononceerde ringen of banden; gebruikt door Duitse en Zwitserse landsknechten in de 16e eeuw.

Verwijst naar een neolithische cultuur en stijl die gelijktijdig met de Rössencultuur bestond, maar voorkomt in Hongarije, de Tsjechische gebieden en het oosten van Duitsland, en die voortduurde tot aan het eind van het vijfde millennium v. Chr. Het Lengyel volgde de relatief homogene cultuur van het bandkeramiek, en onderscheidt zich door het ontstaan van sterke plaatselijke tradities en stijlen.

De religieuze beweging die begin 19de eeuw in Duitsland ontstond. Centraal hierin staan opvattingen over modernisering en aanpassing door het verlaten van traditionele joodse overtuigingen en wetten die als verouderd en onjuist werden beschouwd in de sociale en politieke situatie in de moderne wereld. Deze stroming in het judaïsme trekt de absoluutheid van rituele wetten en gewoonten die in de Thora en Talmoed zijn vastgelegd, in twijfel en bepleit hervorming en liberalisme. Een belangrijk kenmerk van deze stroming is dat mannen en vrouwen gezamenlijk bidden, in plaats van in aparte groepen zoals orthodoxe stromingen voorschrijven.

Doorzichtige porseleinen platen die van 1830 tot circa 1900 werden geproduceerd, met name in Duitsland ��� door de Koninklijke Porseleinfabriek in Berlijn en door Meissen ��� en in Engeland door Minton en Copeland. Men maakte een afdruk in reliëf van decoratieve motieven, gewoonlijk gebaseerd op schilderijen, in hard porselein wanneer het nog zacht was, dus voor het bakken. De afbeelding werd zichtbaar als men de plaat aan de achterkant verlichtte. Ze werden opgehangen in raamkozijnen of op een standaard geplaatst om als scherm te gebruiken. Ook werden ze verwerkt in lampenkappen. De techniek is uitgevonden door Baron Paul de Bourgoing en in 1827 gepatenteerd in Frankrijk.

Verwijst naar de periode en stijl die wordt toegeschreven aan de Lombardijers, een nomadisch Germaans volk dat deel uitmaakte van de Suebi-groep en dat tijdens de 1ste eeuw na Chr. in het noordwesten van Duitsland woonde en in de 4de eeuw n.Chr. naar het zuiden begon te migreren. De term verwijst in het bijzonder naar de Lombardijse verovering van een groot deel van het Italiaanse schiereiland, die duurde van 568 tot, in sommige streken, de 11de eeuw.De stijl is eerst zichtbaar in draagbare objecten, voornamelijk persoonlijke ornamenten en wapens, en later voornamelijk in de beeldhouwkunst. De stijl kenmerkt zich door het gebruik van een vlakke, decoratieve verspreiding van symmetrisch geplaatste vogels, dieren, dooreengevlochten motieven, geometrische patronen en levendige, eenvoudige figuren die blijk geven van Byzantijnse invloeden.

Houten tweewielers met een stuurmechanisme; eerdere modellen konden enkel recht vooruit bewegen. Uitgevonden in 1817 in Duitsland.

Verwijst naar de protestantse beweging die ontstond bij de reformatie van Martin Luther (1483-1546). De lutherse doctrine erkent drie sacramenten: baptisme, eucharistie en boetedoening. Centraal staan rechtvaardiging door middel van het geloof, en het priesterschap van alle gelovigen. Zoals bij de meeste andere protestantse stromingen wordt bij het lutheranisme meer belang gehecht aan de heilige geschriften dan aan kerkelijke autoriteiten. De doctrine is gebaseerd op de Augsburgse confessie, de apologie, de beide catechismussen van Luther en de 'formula concordiae'. De lutherse kerken bloeiden het eerst op in Scandinavië en Duitsland en breidden zich later uit naar andere delen van Europa. Het lutheranisme breidde zich na de jaren veertig van de 17de eeuw uit naar de Verenigde Staten door immigratie en in de 19de eeuw naar Afrika en Azië, door het werk van lutherse missionarissen. Het lutheranisme is een van de drie belangrijkste stromingen van het protestantisme (naast het anglicanisme en calvinisme) en tevens de oudste en grootste stroming.

Officieren met de hoogste rang in het leger van Groot-Brittannië, Duitsland en enkele andere landen, overeenkomstig met generaals in het leger van de Verenigde Staten. In het tegenwoordige Frankrijk en voor het begin van de 17e eeuw in Groot-Brittannië was dit de op één na hoogste rang na de generaals.

Verwijst naar een koperlegering van rood koper, zink en tin die op zilver of goud lijkt. Mannheimer goud is uitgevonden en hoofdzakelijk geproduceerd in het Duitse Mannheim, en was met name aan het begin van de 18de eeuw populair. Mannheimer goud werd vaak in goedkope sieraden verwerkt.

Zilveren munten van Zweden en Noord-Duitsland die vanaf de 16e eeuw worden uitgegeven. Vanaf de 19e eeuw Duitse munten van verscheidene metalen en denominaties.

Verwijst naar de kunst en architectuur in de periode van de heerschappij van Mehmed V, die regeerde van 1909 tot 1918. Tijdens deze periode vocht Turkije in de Eerste Wereldoorlog aan de zijde van Duitsland.

Term voor het aanduiden van de artistieke activiteiten van de Duitse kunstenaar Kurt Schwitters, die werd beïnvloed door de Dada-theorieën.De term ontstond toevallig bij het uitknippen van het woord "Commerzbank" uit een krant. De stijl kenmerkt zich door de vervaardiging van collages gemaakt van afvalmateriaal zoals kaartjes, stempels en catalogi. Doel was de kunst te bevrijden van de traditionele materialen en technieken, en meer gebruik te maken van de stedelijke omgeving.

Pantserhandschoenen die bestaan uit een kokervormige pantsermanchet, een enkele plaat of verscheidene scharnierende harnasplaatjes die de rug van de hand bedekken en harnasplaatjes die de vingers bedekken, waarbij alleen de duim onafhankelijk kan bewegen. Ze waren populair van de 15e tot halverwege de 16e eeuw in die delen van Europa die door de Duitsers werden overheerst.

Laag kalksteen welke is gevormd uit schelpen die zich hebben afgezet als middelste gesteentelaag van het Trias. Muschelkalk wordt hoofdzakelijk in Europa aangetroffen, met name in Duitsland, boven de Bunter-laag en onder de Keuper-laag.

Grote boomsoort, inheems in Zuid-Amerika en gekweekt in West-Indië. De hars wordt in hoestsiropen, voor de behandeling van astma, in parfums, als smaakstof, voor verf en als een geneesmiddel tegen huiduitslag, hoewel het contact met de hars bij veel mensen juist huidontsteking veroorzaakt.

Verwijst naar de kunstvorm, voornamelijk in de schilderkunst, die was geïnspireerd op het Duitse expressionisme en die met name populair werd in Italië, Duitsland en de Verenigde Staten aan het eind van de jaren 70 en het begin van de jaren 80 van de 20ste eeuw. De stijl kenmerkt zich door grote figuratieve werken, snel en schetsmatig geschilderd, vaak met objecten die in het oppervlak werden verwerkt, zoals kapotte borden en stro.

Duitse stroming uit het begin tot het midden van de 20ste eeuw die de nadruk legde op idealisering van het Duitse verleden, om zo het hoofd te bieden aan een vermeende dreiging van het Franse impressionisme en andere invloeden die als 'on-Duits' werden gezien. Adolf Hitler heeft deze stroming uit propagandistische overwegingen omarmd.

Verwijst naar het werk van een groep kunstenaars die in 1949 in Duitsland was gevormd. De groep verwierp de artistieke idealen van de nazi's. De stijl kenmerkt zich in het algemeen door eenvoudige, niet-geïdealiseerde portretten en landschappen die de vernietiging in Duitsland tijdens de Tweede Wereldoorlog laten zien.

Verwijst naar de satirische stroming die zich in de vroege jaren 20 van de 20ste eeuw in de Duitse schilderkunst ontwikkelde en die verdween met de opkomst van het nationaal-socialisme in de jaren 30. De stroming was een reactie op het geweld van de Eerste Wereldoorlog, en de stijl kenmerkt zich door de afwijzing van het expressionisme en de nadruk die werd gelegd op de nauwgezette bestudering van voorwerpen. Voorts door de sociale kritiek, de kille, statische figuren en de soms naïeve stijlen.

Kisten die rijkelijk zijn versierd met inlegwerk van gewelven en fantasie-architectuur ter nagedachtenis van het (verdwenen) paleis Nonsuch van Hendrik VIII. De naam van het paleis betekent 'ongeëvenaard'. Ze zijn waarschijnlijk in Noord-Duitsland gemaakt, of in London door 16e-eeuwse Duitse handwerkslieden die zich daar hadden gevestigd.

Verwijst naar de stijl van de kunst en architectuur die het gevolg was van de verspreiding van de renaissance vanuit Italië naar Noord-Europa aan het eind van de 16de eeuw. Het werd vooral toegepast aan de hoven van de Franse koningen na de invasie van Italië in 1494, in de Nederlanden door Margaretha van Oostenrijk en in Duitsland door Keizer Maximiliaan. Het werd later omarmd door de Hertogen van Beieren en door het Koninklijke Hof van Engeland. De noordelijke renaissance kenmerkt zich door de invloed van klassieke prototypen en Italiaanse renaissance-idealen, door het benadrukken van details, door optische helderheid en het gebruik van olieverf en glansmiddelen om heldere kleuren te creëren.

Papieren noodgeld uitgegeven in de eerste helft van de 20e eeuw, vooral gebruikt voor geld dat in Duitsland en Oostenrijk tijdens en kort na de Eerste Wereldoorlog werd gebruikt.

Verwijst naar de gezamenlijke stijlen die vertegenwoordigd waren op een tentoonstelling in München in 1937 en die door de Duitse Nationaal-Socialistische Arbeiderspartij werden veroordeeld als moreel en maatschappelijk verdorven.

Speelgoed dat bestaat uit tweedimensionale voorstellingen van karakters uit populaire toneelstukken en uiteenlopende combinaties van decorstukken, rekwisieten, toneel en voortoneel, gedrukt op vellen papier die zijn bedoeld om te worden uitgeknipt en op een stevige ondergrond zoals karton of hout te worden bevestigd, en te worden gebruikt voor optredens in een miniatuurtheater. De papiertheaters, die hun oorsprong vinden in Londen in het begin van de 19de eeuw, werden voornamelijk gemaakt in Engeland en Duitsland. Ook tegenwoordig worden ze nog in kleine aantallen gemaakt. Gebruik ‘poppentheaters’ voor draagbare constructies voor de uitvoerende kunsten, ontworpen voor de presentatie van poppenspellen. Gebruik ‘miniatuurtheaters’ voor driedimensionale voorstellingen van theaters of theaterruimtes zoals het toneel of het voortoneel, gebruikt voor optredens of uitsluitend als model.

Te gebruiken voor leden van de groep bevoorrechte burgers in het oude Rome; werd tijdens het Romeinse en Byzantijnse Rijk ook gebruikt voor hooggeplaatste personen die deze titel van de keizer ontvingen. Werd ook gebruikt voor leden van de invloedrijke of door overerving heersende klasse in sommige middeleeuwse Duitse, Zwitserse en Italiaanse vrije steden.

Wordt gebruikt voor een groot aantal Duitse munten die sinds de 10e eeuw worden uitgegeven. Ze werden eerst van zilver gemaakt en gevormd naar het voorbeeld van de Franse denier en de Engelse penny. Later werden ze van koper en staal gemaakt.

Militaire hoofddeksels gemaakt uit geperst leder, geperst paardenhaar of van metaal. De bol zit vrij dicht op het hoofd en de piekhelmen hebben altijd een vizierklep ter hoogte van het voorhoofd en vaak ook achteraan de nek. De top van de bol is afgewerkt met een metalen piek of bol. Piekhelm is de vertaling van het Duitse begrip "Pickelhaube".

Hondensoort die waarschijnlijk afkomstig is uit Duitsland, maar in Frankrijk zo populair is geworden dat het tegenwoordig de nationale hond van dat land is. De poedel is gefokt als jachthond die geschoten jachtdieren uit het water moest halen. De kenmerkende manier van knippen van de haren was bedoeld om het dier makkelijker in het water te laten bewegen. Er zijn drie variëteiten: standaardpoedel, dwergpoedel en toypoedel.

Duits type bokalen met meestal een deksel en vaak gemaakt van glas of zilver, gewoonlijk bedoeld als geschenk of voor ceremoniële doeleinden.

Wordt gebruikt voor restaurants, meestal onder straatniveau, nagemaakt van kelders in Duitse stadhuizen waar wijn en bier wordt verkocht.

Stadhuizen in Duitsland en andere Duits sprekende landen, waarin ook openbare ceremoniezalen zijn gehuisvest.

Verwijst naar een stijl van porselein en binnenhuisdecoratie die is ontwikkeld in Schloss Sankt Emmeram, het toenmalige paleis van Thurn en Taxis in het Duitse Regensburg.

Verwijst naar een Duits type hoog, cilindrisch drinkglas dat in email is versierd met de dubbele rijksadelaar van het Heilige Roomse Rijk. De borst van de adelaar is meestal bedekt met een groot kruisbeeld of een keizersbol en de vleugels zijn soms versierd met de familiewapens of de rangtekens van het Rijk. Ze komen met en zonder deksel voor. Reichsadlerhumpen waren populair van het midden van de 16de tot en met de hele 17de eeuw; het vroegste voorbeeld dateert uit 1547.

Wordt gebruikt voor necropolissen die bestaan uit graven die vanuit een centraal punt in lange afzonderlijke rijen naast elkaar liggen; werden vanaf het begin van de 5e eeuw tot de 7e eeuw gebruikt, meestal langs rivieren, in Duitsland, Frankrijk, België en Nederland.

Diepe salades uit één stuk, voorzien van een kijkspleet en soms uitgerust met een verstevigde bovenrand en een rol voor langs de onderrand, speciaal ontworpen voor de Rennen, een Duitse versie van het steekspel.

Harnassen voor de zg Rennen, een type steekspel waarbij werd gevochten met geslepen lansen; Duitsland, 15e-16e eeuw. Gebruik 'Stechzeuge' voor harnassen in zg Gesteche, een type steekspel waarbij werd gevochten met verkorte lansen; Duitsland, 15e-16e eeuw.

Mineraal dat is samengesteld uit mangaancarbonaat (MnCO3) en voorkomt in de kleuren transparant tot ondoorzichtig roze tot dieprood. Het wordt gebruikt als siersteen en bron van mangaan. Het wordt samen met andere mangaanmineralen aangetroffen in hydrothermale aderen van ertsafzettingen met lage temperaturen, zoals de zilvermijnen in Roemenië, Duitsland en Groot-Brittannië. Het is ook te vinden in Zuid- en Noord-Amerika.

Type Duits wijnglas met een bolvormige kelk en een brede, holle steel. Meestal gemaakt van groenachtig glas waarvan de tint varieert van licht naar donker.

Verwijst naar de Neolithische cultuur en stijl die zich ontwikkelde in het Rijnland en West-Duitsland, gelijktijdig met de Lengyel- cultuur, en die zijn bloeiperiode had in het vijfde en vierde millennium v. Chr. Deze cultuur volgde op de relatief homogene bandkeramiekcultuur en kenmerkt zich door de ontwikkeling van sterke lokale tradities en stijlen, waaronder potten gedecoreerd met rasters, ruiten, en golvende lijnen.

Verwijst naar de architectuurstijl die zich ontwikkelde in Duitsland in het midden van de 19de eeuw. De stijl combineert Italiaanse, vroeg-christelijke en Romaanse elementen, en kenmerkt zich door overwelfde ronde bogen.

Een voornamelijk in kunstnijverheid en interieurontwerp gehanteerde algemene stijl die wordt gekenmerkt door het gebruik van landelijke motieven en thema's, voornamelijk door het gebruik van houten en metalen meubels waarvan de belangrijkste componenten zo zijn uitgesneden en versierd dat ze lijken op de takken van bomen. De stijl ontstond halverwege de 18e eeuw en viel samen met de idealisering van de natuur en een eenvoudige levensstijl. De stijl was vooral populair in Zwitserland, Duitsland, Oostenrijk, Groot-Brittannië en de Verenigde Staten.

Steekspelen die in Duitsland zijn ontstaan waarbij wordt gevochten met scherpe, gepunte lansen.

Snaarinstrumenten met een slanke, rechthoekige klankkast met frets langs de lange linkerkant en spits toelopend aan de bovenkant, om daar uit te lopen in een sleutelkast, 1-4 melodiesnaren en meerdere bourdonsnaren; bespeeld door er op te tokkelen, Duitsland.

Wordt gebruikt voor Duitse zilveren munten die tussen 1500 en ¦1850 werden uitgegeven en voor bepaalde Oostenrijkse munten uit de 20e eeuw.

Steenwerken drinkkannen van een Duits type, gemaakt vanaf de 16e eeuw in Siegburg in het Rijnland.

Verwijst naar altaarstukken die voornamelijk werden geproduceerd in Duitsland, Oostenrijk en Tirol in de 15de en 16de eeuw. De term is Duits voor 'gebeeldhouwd altaarstuk'. Schnitzaltaren werden geplaatst op de hoogaltaren of de zijaltaren. Ze worden gekenmerkt door de overdadige kleuring en vergulding, en de vier secties: een centraal heiligdom met beeldhouwwerk, met daaronder een kleiner heiligdom dat meestal werd aangeduid met de Italiaanse term 'predella' en twee beweegbare paren luiken of vleugels met schilderingen of reliëfversieringen aan de voor- en achterkant. Het openen en sluiten van de vleugels zorgde voor afwisseling, meestal met betrekking tot de liturgische kalender. Het heiligdom ging meestal schuil onder een architecturale bovenbouw van gesneden maaswerk en nissen voor beeldhouwwerken.

Duitse term die wordt gebruikt om te verwijzen naar het werk van de Belgische kunstenaar Henry van de Velde en die 'krulstijl' betekent. De term werd voornamelijk gebruikt in de steden Dresden en Berlijn.

Wordt gebruikt voor een kleerkast, oorspronkelijk van een Duits type, waarin kleding en linnengoed wordt opgeborgen. Ze hebben meestal twee deuren met panelen en soms aan één kant laden en planken en aan de andere kant een open ruimte om kleren op te hangen.

Geweren die speciaal zijn ontworpen voor bepaalde schietschijfwedstrijden waarbij geen kunstmatige steunen worden gebruikt, die zijn ontwikkeld in Duitsland in de 15e eeuw en populair waren in de Verenigde Staten vanaf het begin van de 19e eeuw tot aan de Eerste Wereldoorlog. Ze worden gekenmerkt door lange, zware, achthoekige lopen, vaak met extra gewicht aan de tromp, handpalm steunen, dubbele trekkers, zware geweerladen en zeer nauwkeurige vizieren van goede kwaliteit.

Stijl van woningbouw waarbij vier horizontale houten balken (Schwellen) verticale vierkante palen ondersteunen. Deze stijl resulteerde in een zeer stabiel frame, waardoor meerdere verdiepingen op elkaar konden worden gezet. Het was de voorloper van vakwerkbouw en andere constructies met houten skelet. De stijl is aangetroffen in Duitse gebouwen die zijn gebouwd vanaf de late 12e eeuw.

Beschrijft het werk van een groep Duitse en Oostenrijkse kunstenaars die zich verzetten tegen het Salonsysteem. Zij organiseerden aan het eind van de 19de eeuw tentoonstellingen onafhankelijk van de Salon. De wens kunst te exposeren en zorgen over de kunstmarkt vormden de basis van de beweging. De betrokken kunstenaars hadden niet één gemeenschappelijke stijl , maar hun werk neigt naar het lyrische, richt zich op de natuur en vermijdt moderne thema’s.

Lessenaar voor boeken of ander leesmateriaal voor gebeden, studie of voordrachten. Afkomstig van het Duitse woord ���stehender', dat ���staande' betekent.

Type leganimatie waarbij platte, vaak uiterst ingewikkelde profielen uit papier of een ander stijf materiaal worden gesneden, waarna hiervan met behulp van achtergrondverlichting schaduwbeelden worden gemaakt. De profielen worden minutieus bewogen en van iedere stand wordt een apart beeld gefilmd. De techniek werd voor het eerst door Lotte Reiniger in de jaren '20 van de 20e eeuw in Duitsland ontwikkeld.

Politieke ideologie die een geleidelijke overgang naar een socialistische samenleving bepleit via het democratische proces. De beweging, oorspronkelijk een vorm van marxisme, begon in 1869 met de oprichting van de Duitse Sociaal-Democratische Arbeiderspartij, die uiteindelijk heeft geleid tot de Sociaal-Democratische Partij van Duitsland. De bijbehorende filosofie evolueerde en verwierp uiteindelijk militarisme, totalitarisme en revolutie als methoden van politieke verandering. Een belangrijk pleitbezorger van de sociaaldemocratie was de theoreticus Eduard Bernstein, die zich afkeerde van Marx en Engels en in tegenstelling tot hen stelde dat de democratie moest worden omarmd teneinde socialistische veranderingen door te voeren. Na de Tweede Wereldoorlog kwamen in verscheidene landen sociaaldemocratische regeringen aan de macht, onder meer in West-Duitsland en Zweden.

Verwijst naar de laatgotische Duitse architectuur en kunst van het midden van de 14de eeuw tot aan het midden van de 16de eeuw. De term betekent ‘bijzondere gotiek’ en wordt weinig gebruikt door moderne onderzoekers, hoewel het voorheen een populaire term was. De term werd voor het eerst gebruikt door Duitse kunsthistorici aan het begin van de 20ste eeuw, teneinde het in hun ogen ‘irrationele’ karakter van de Duitse gotiek te beschrijven. De stijl verschilt van de Franse gotiek door het uitgebreide gebruik van de hallenkerk in plaats van de basiliek en door de eenheid in het interieur, in tegenstelling tot duidelijk afgebakende ruimtelijke eenheden.

Verwijst naar de cultuur van de Slavische bevolking die tegenwoordig leeft in Lusatia in het oosten van Saksen, maar die vroeger in bijna heel Noord-Duitsland leefde.

Duits type helm die vanaf 1916 werd geproduceerd. Het bestaat uit een stalen buitenplaat met twee uitsteeksels aan de zijkanten die dienen als ventilatiegat, waarop een voorhoofdpantser kon worden bevestigd. De drieledige binnenbekleding is van leer.

Harnassen voor zg Gesteche, een type steekspel waarbij werd gevochten met verkorte lansen; Duitsland, 15e-16e eeuw. Gebruik 'Rennzeuge' voor harnassen in de zg Rennen, een type steekspel waarbij werd gevochten met geslepen lansen; Duitsland, 15e-16e eeuw.

Verwijst naar het begrip dat Vincent J. Scully in 1949 introduceerde om de stijl aan te duiden van de Amerikaanse vakwerkarchitectuur van woningen in het midden van de 19de eeuw, en om aan te sluiten op de wens om structuren tot uitdrukking te brengen in organische houten geraamten die aan de buitenzijde overduidelijk zichtbaar zijn. De stijl weerspiegelt Europese tradities die zijn gebaseerd op laatgotische woningbouwarchitectuur in vakwerkstijl van Engeland, Frankrijk en Duitsland, op Zwitserse chaletstijlen en op Scandinavische en Slavische lokale bouwontwerpen.

Luchtschepen van het stijve type die bestaan uit een overdekt, versterkt raamwerk dat wordt gedragen door compartimenten of cellen die zijn gevuld met gas; rond 1900 in Duitsland ontwikkeld.

Duitse term voor een variant van art nouveau die is vernoemd naar een Engelse publicatie ter promotie van de werken van de Arts and Crafts Exhibition Society.

Wordt specifiek gebruikt voor klokken die lopen op veren, in kasten van verguld metaal uit de 16e en 17e eeuw; de benaming wordt algemeen gebruikt voor klokken in diverse vormen, die zijn ontworpen om op tafels te staan. Ze zijn bekend sinds het begin van de 15e eeuw, vooral in Duitsland.

Verwijst naar een stijl van verfijnd aardewerk die voorkwam in Italië, Frankrijk, Duitsland, en het gehele Romeinse Rijk van de 1ste eeuw v. Chr. tot de 3de eeuw na Chr. De stijl is schatplichtig aan Oud-Griekse traditiesin het gebruik van calcietrijke klei met een hoog ijzergehalte, om een glimmend oppervlak te creëren, maar verschilt van Grieks aardewerk doordat het maar een keer is gebakken, in een open oven. Kenmerkend zijn de rode kleur, de zorgvuldige afwerking, en soms de decoraties van gestempelde figuren en patronen. De term werd bedacht in de 19de eeuw, en sindsdien bestaat er onenigheid over de vraag op welk soort aardewerk deze van toepassing is, omdat de term verschillend vertaald wordt, ofwel als ‘gestempelde aarde’,hetgeen verwijst naar de gestempelde motieven, of als ‘verzegelde aarde’, hetgeen verwijst naar een harde, vettige medicinale grondsoort genoemd‘terra sigillata’ die voorkomt op het eiland Lemnos, en waarvan werd verondersteld dat het de klei was waarmee het aardewerk werd vervaardigd. Voor meer verwarring zorgde de relatie tussen deze term en ‘Samisch aardewerk’ of ‘Samisch’.

Amfitheaters in de openlucht die in de nazitijd in Duitsland zijn gebouwd voor Völkisch-bijeenkomsten en voor theatervoorstellingen en propagandabijeenkomsten. Er waren plannen voor ongeveer 1200 theaters, maar er werden er slechts 40 daadwerkelijk gebouwd.

Verwijst naar de keramische stijl die oorspronkelijk uit Thuringen, Duitsland komt, en vervaardigd wordt sinds het midden van de 18de eeuw. Bestaat hoofdzakelijk uit hard porseleinen serviesgoed, vaak in een barokke stijl.

Een filosofische stroming die is gebaseerd op een idealistisch geloof in de essentiële eenheid van alle dingen, in de aangeboren goedheid van de mens en dat inzicht belangrijker is dan logica en ervaring voor het begrijpen van de werkelijkheid en het vaststellen van de waarheid. Het wordt beschouwd als een onderdeel van de romantische beweging en had een grote invloed op de kunst, voornamelijk op de literatuur. De term verwijst meestal naar het 19de-eeuwse transcendentalisme in New England, hoewel de beweging ook voorkwam in andere landen, zoals Duitsland en Engeland.

Vulkanisch materiaal dat wordt gevonden in het Rijngebied in Duitsland; het lijkt op pozzolanaarde.

Grote Franse bureaus die populair waren aan het eind van de periode van Lodewijk XV en Lodewijk de XVI. Het kwartronde deksel kan over de schrijftafel worden getrokken. Dit type werd soms nagemaakt in andere landen, waaronder Frankrijk, vooral Duitsland en Scandinavië in het laatste decennium van de 18e eeuw en bijna in elk westers land tijdens de 19e en 20e eeuw.

Duitse legering voor gebruiksvoorwerpen, die tussen de 88 en de 92% tin bevat, en daarnaast maximaal 3% koper en tussen de 6 en 7,5% lood.

Te gebruiken voor Duitse onderwatergevechtsschepen die tijdens de Eerste en Tweede Wereldoorlog zijn ontworpen.

Verwijst naar een periode en cultuur uit de Bronstijd die zich ontwikkelde in Únetice, vlak bij Praag, in het huidige Tsjechië, en die zich verspreidde over Bohemen, Duitsland en Polen. Deze periode kenmerkt zich door handel in zout, barnsteen, en goud, en door de ontwikkeling van steeds uitgebreider graven, sommige voorzien van grafheuvels, die waarschijnlijk een impuls betekenden voor de Tumulus-periode.

Verwijst naar de Duitse variant van art nouveau die is vernoemd naar het werk van de Belgische kunstenaar Henry van de Velde. De term wordt vaak gebruikt in combinatie met 'Belgische'.

Papier van Duitse oorsprong, reliéf-versierd of bedrukt in goud of zilver met patronen die brokaat, damast of populaire decoratieve en figurale afbeeldingen imiteren uit de 18e en vroeg 19e eeuw.

Wordt gebruikt voor plafondribben die gedeeltelijk of geheel losstaan van het gewelfoppervlak, dus zonder gewelfscellen, waardoor ze een luchtig netwerk vormen. Wordt aangetroffen in Duitse en Engelse laat-gotische architectuur.

Volkstuinen in Duitse stedelijke gebieden, bestemd voor privépersonen voor het verbouwen van gewassen en recreatie. De Duitse 'Schrebergarten' is ontstaan in 1860 in Leipzig en genoemd naar de onderwijshervormer Daniel Gottlob Moritz Schreber (1808-1861).

Metalen platen op bepaalde salades en gesloten helmen, die over de schedel heen buigen tot aan de rand van de wenkbrauwen en die dienen als extra bescherming van het voorhoofd. De eerste typen uit de eerste helft van de 15e eeuw bestonden uit één zware, gebogen, gepunte plaat, die was vastgeklonken aan de schedel van de helm. Tegen het einde van de 15e eeuw werd een afneembare vorm, gemaakt van twee platen, ingevoerd die tot halverwege de 16e eeuw in gebruik bleef op Duitse toernooihelmen.

Openbare gebouwen waar men goederen woog als publieke dienst, met name dit soort gebouwen die in Europese steden zijn gebouwd voor 1800, voordat men internationale standaardgewichten invoerde. Vooral in Duitsland, Nederland en Polen stonden veel wagen. Gewoonlijk bouwde men ze in de buurt van marktpleinen, stadspoorten of havens. De autoriteiten gebruikten de gebouwen ook om belasting te heffen op goederen die door de stad werden vervoerd of er werden verkocht.

Oude met wallen versterkte plaatsen, oorspronkelijk vooral in Duitsland.

Verwijst naar de tweede van de vier afdelingen van Keltische La Tène kunst zoal gedefinieerd door Paul Jacobsthal in 1944. Deze stijl begon rond 350 v. Chr. nadat Keltische oorlogstroepen Italië hadden geplunderd, en is genoemd naar de archeologische vindplaats in het Duitse Hunsrück-gebergte. De stijl kenmerkt zich door het afbeelden van mensen en dieren- gezichten die door wervelende plantaardige vormen gluren. De juistheid van Jacobstahl’s La Teine volgorde wordt door moderne onderzoekers in twijfel getrokken.

Stoffen muurbedekkingen doordrenkt met gesmolten was en olie en vervolgens beschilderd. Ze zijn gemaakt in Duitsland en omliggende streken in de 18e eeuw.

Wandkasten met een onderste gedeelte dat met deuren wordt afgesloten waarachter melkemmers worden geplaatst, een open plank voor wateremmers en een bovengedeelte met ondiepe laden. Dit type werd gemaakt door de Duitsers in Pennsylvania.

Verwijst naar de Duitse aardewerkstijl die werd vervaardigd in een tijdperk waartoe ook de Höhr-Grenzhausen en Grenzau behoren, na 1590. Deze stijl kenmerkt zich door grijze objecten, gedecoreerd met regelmatig geplaatste, ingekerfde of gestempelde vormen, of wapenschilden, gedeeltelijk gekleurd met kobaltblauw of mangaanpaars.

In de natuur voorkomend mineraal dat bestaat uit bariumcarbonaat en meestal wordt aangetroffen in de hydrothermale aders van bariet. Het wordt gewonnen in Duitsland, Engeland, Schotland, Canada (Ontario) en de VS (Illinois, Californië, Arizona). Witheriet wordt gebruikt voor het verharden van staal en bij het raffineren van suiker. Het wordt ook gebruikt als pigment bij de productie van verven, vernissen en synthetisch marmer.

Verwijst naar glas dat oorspronkelijk, in de Middeleeuwen, werd vervaardigd in de bosgebieden van Frankrijk en Duitsland. Het glas heeft meestal een groenige, gelige of bruinige kleur, en is doorgaans nogal dik, eenvoudig van vorm, vormgeblazen en gedecoreerd met pipet en prunts. Kenmerkend voor het glas is het alkali-bestanddeel: potas uit de asresten van gebrand beukenhout, varen (adelaarsvaren) of van andere houtsoorten.

Verwijst naar de meest invloedrijke stijl in de paneel-, muur- en glasschilderkunst en miniaturen in de Duitstalige gebieden van de 13de eeuw. De term is Duits voor ‘Tandenstijl’, en kenmerkt zich door een karakteristiek gebruik van draperie, waarin stoffen een nerveuze, levende vitaliteit lijken te hebben, en zigzag- of gebroken plooivormen.

Zamak is het handelsmerk voor een groep van legeringen met zink als hoofdbestanddeel. De legeringen hebben een relatief laag smeltpunt en kunnen gemakkelijk worden gegoten. De naam is een acroniem afgeleid van de initialen van de Duitse namen voor de metalen waaruit het materiaal bestaat: Zink, aluminium, magnesium, koper.

Verwijst naar de Duitse Antiek Revival-stijl uit het eind van de 18de eeuw, in Duitsland bekend als de ‘pruikenstijl’.