Te gebruiken om werken te beschrijven van de gelijknamige Afrikaanse etnische groep die leeft in het zuiden van Kameroen.

Blinddrukprocedé dat is ontwikkeld door Rufino Tamayo, Lea Remba en Luis Remba voor structuurafdrukken in kleur op handgemaakt papier.

Stevige vezel van de bladstelen van de raffiapalm; wordt gebruikt om te weven, manden te vlechten en voor andere toepassingen.

Vlechtwerk van raffia.

Type fluitglas bestemd voor het drinken van ratafia, een likeur met het aroma van amandelen en fruitpitten; heeft een inhoud van 28½ tot 42 milliliter.

Marokijnleer met een klein, rond en strak korrelpatroon. Populair bij boekbinders in de 19de eeuw

Malagassische lijkwade van geweven zijde, katoen, bast of raffia en vaak versierd met borduursel of kralen, gebruikt om stoffelijke overschotten in te wikkelen voor herbegrafenisrituelen. Letterlijk betekent de term 'rode stof', hoewel rood niet de dominante kleur hoeft te zijn.

Harpciters met 3-5 snaren losgemaakt uit het oppervlak van een raffiapalmstengel, boven de snarenhouder ondersteund door een centrale, verticale, ingekerfde kam; 1-6 klankbodems van kalebas aan de achterkant van de snarenhouder; bespeeld door er op te tokkelen; West Centraal-Afrika.

Officieel in omloop zijnde ruilmiddelen gemaakt van textiel, zoals de stroken of vierkanten van geweven raffia die veel werden gemaakt en gebruikt in West- en Centraal-Afrika vóór de 20ste eeuw, maar ook andere soorten die in het verleden zijn gebruikt in Japan en Indonesië.

Lichaamsmaskers waarbij het lichaam van de drager wordt bedekt met plantenvezels, zoals raffia of palmvezels.