Voorwerpen met rechte kanten die worden gebruikt om bij pleisterwerk hoeken te vormen en af te bakenen.

Genus van circa drie soorten grove overblijvende grassen die ongeveer 1 meter hoog worden en groeien op zandbodems langs de kust in de gematigde gebieden van Europa, Noord-Amerika en Noord-Afrika. De grassen plant men ook buiten hun normale groeigebied, omdat ze zeer nuttig zijn bij het stabiliseren van stranden en voor de vorming van zandduinen.

Wordt gebruikt voor meubels die door architecten zijn ontworpen, of zo zijn gemaakt dat ze passen bij de architectonische kenmerken van de ruimte waarvoor ze zijn ontworpen.

Het verschijnsel van visuele perceptie dat voorkomt wanneer er overlappende gebieden van contrasterende kleuren worden gecombineerd op het netvlies en worden gezien als een gemengde kleur.

Jas met tressen, die tevens als sluiting dienen, tot onder het middel maar boven de knieën.

Beschrijft werken die zijn vervaardigd door de bewoners van het eiland Austral. Lichaamsdecoraties waren zeer populair onder de bevolking van de Austral eilanden, met name schelpensieraden, halskettingen, grasrokjes, oorringen en borstornamenten van pareloesterschelpen in combinatie met een streng van menselijk haar. Ook vervaardigden ze zeer verfijnde beeldhouwwerken en kunstzinnig beeldsnijwerk.

Te gebruiken om werken te beschrijven van de gelijknamige Afrikaanse etnische groep, een subgroep van de Berbers, die leeft in Awjilah in Cyranainca (het noordoosten van Libië).

Niet-militaire lange dolken of korte zwaarden, waarvan de gevestknop dezelfde vorm heeft als de pareerstang: oorspronkelijk afkomstig uit Duitsland of Zwitserland; van het einde van de 13e eeuw en tot het einde van de 15e eeuw door heel Europa gebruikt.

Verwijst naar een regionale school van Pahari-miniatuurschilderkunst die wordt geassocieerd met Bilaspur, in de vallei van de rivier de Sutlej, in het heuvelgebied van Punjab. Vanaf circa 1650 tot 1870 was Bilaspur een belangrijk centrum voor de schilderkunst. De 17de-eeuwse heerser Dip Chand diende de Mogols, en huwelijksbanden hebben hem er mogelijk toe aangezet een schildersatelier op te zetten. In tegenstelling tot het lokale beeldhouwwerk van de 17de eeuw heeft het merendeel van de vroege Bilaspur-schilderkunst geen religieus thema. Het betreft meestal portretten met een naturalistisch karakter, iets waarvoor ze schatplichtig zijn aan de Mogols. In de Bilaspur-schilderkunst van latere datum is het verfijnde karakter van de Mogol-invloeden behouden gebleven, maar de themakeuze is verschoven naar meer algemene traditionele onderwerpen als illustraties van de 'Ragamala' en devotiewerken. Aan het eind van de 18de eeuw werd de schilderkunst van Bilaspur overheerst door buitenlandse invloeden uit Guler en Kangra, en in de eerste decennia van de 19de eeuw was er nog nauwelijks iets van het oorspronkelijke karakter bewaard gebleven, waardoor de stijl in verval raakte.

Uiterst regelmatig evenwicht bereikt door het overeenkomen van de identieke compositiedelen aan beide zijden van een middenas.

Antieke paleizen in het Nabije Oosten en Anatolië met twee lange zalen met een portico ervoor, vaak geflankeerd door vleugels; kan ook betrekking hebben op antieke poortgebouwen.

Meubels die in onderdelen worden verkocht, zodat ze plat kunnen worden verpakt, en die makkelijk met een schroevendraaier in elkaar kunnen worden gezet.

Bij loodgieten, een sokverbinding tussen twee gelijke pijpen op dezelfde lijn, door het uiteinde van de ene pijp te verbreden en het schuin aflopende eind van de andere daarin te steken.

Verwijst naar werken die zijn vervaardigd door de bewoners van de Chuuk-eilanden. Het Chuuk-volk versierde zijn houten kommen en de boeg en achtersteven van kano's met gestileerde zeevogel- en vissenmotieven.

Films die worden gemaakt door filmfragmenten te snijden en in te lassen uit bestaande films of archiefopnamen. Dit gebeurt vaak met non-fictieopnamen om documentaires te maken of ter vermaak met fragmenten uit oude films. Ze kunnen nieuwe opnamen bevatten als inleiding, commentaar of afsluiting.

Beschrijft werken die zijn vervaardigd door de bewoners van de Cookeilanden. De bevolking van de Cookeilanden staat bekend om hun houtsnijwerk en beeldhouwwerken, die hoofdzakelijk werden gebruikt tijdens traditionele religieuze ceremonies. De heilige aard van de objecten stimuleerde de houtsnijder om de duurzaamheid ervan te vergroten, zodat ze ook aan latere generaties konden worden doorgegeven.

Een naam voor een soort opaline glas dat met zuur is afgewerkt en waarbij verscheidene sierlijke figuurtjes in het glas zijn ingelegd, in de kleuren bruin en beige. Een soort kunstglas dat werd ontwikkeld door de Mt. Washington Glass Company.

Verwijst naar afbeeldingen met een gedeeltelijk aanzicht dat is gericht op een bepaald detail van het geheel.

Bij het afwerken van beton, een ruimte of onderbreking van ongeveer 3 mm op regelmatige afstanden van elkaar gemaakt, vooral over expansievoegen, om contractie en expansie toe te laten in de bovenste laag van voetpaden, wegen en vergelijkbare structuren.

Voegen tussen twee aangrenzende structuren die niet fysiek met elkaar in contact staan.

Instrumenten voor het meten van de uitzetting of verwijding van vloeistoffen of vaste stoffen onder invloed van warmte.

Instrument voor het oprekken of verwijden van een opening of kanalen in het lichaam. Bijvoorbeeld de hals van de baarmoeder.

Te gebruiken voor vaartuigen met een bovenbouw die bestaat uit een achterschip of kampanje, brug of middenkasteel en een voorkasteel; over het algemeen gebruikt als vrachtschepen.

Verwijst naar de stijl van de werken die werden vervaardigd door de Phylakopi I-cultuur in de Cycladische archipel tijdens de vroeg-Cycladische periode tussen 2200 en 1800 v. Chr. Genoemd naar de gelijknamige archeologische vindplaats te Melos. De kunstwerken bestaan zowel uit aardewerk dat met rechtlijnige motieven is beschilderd als uit ijzerwerk, maar niet uit de marmeren beelden en vazen die aan eerdere perioden worden toegeschreven.

Garen zonder waarneembare twist; de richting van de vezels is gelijk aan die van de centrale balk van de letter I.

Ragfijn en flexibel draadachtig materiaal, lang of met een ondefinieerbare lengte.

Onzelfzuchtige zorg voor het welzijn en de ontwikkeling van de mens, vaak merkbaar door schenkingen van geld, goederen of werk aan behoeftige personen, door het subsidëren van instellingen op het gebied van educatie of gezondheidszorg of door vrijgevigheid aan andere sociaal nuttige doeleinden.

Zij die zich bezighouden met filantropie.

De studie van postzegels, belastingzegels, gefrankeerde enveloppen, poststempels, ansichtkaarten, enveloppen en andere soortgelijke materialen die verband houden met de geschiedenis van post of fiscus; ook het verzamelen van dergelijke materialen.

Zij die postzegels, belastingzegels, gefrankeerde enveloppen, poststempels, briefkaarten, couverts en soortgelijke materialen met betrekking tot de postale of fiscale geschiedenis verzamelen of bestuderen.

Beschrijft werken die zijn vervaardigd door de bewoners van de Gambier eilanden. Er is slechts een handjevol Gambier-kunstwerken bewaard gebleven, aangezien de meeste in de loop van de 19de eeuw op last van missionarissen zijn vernietigd. De weinige nog resterende beeldhouwwerken en fragmenten laten zien dat hun kunstambacht een hoge graad van ontwikkeling kende; in figuratief opzicht staat deze kunst dichter bij de Europese technieken dan bij de kunst van de andere Polynesische eilanden in de 19de eeuw.

Wordt gebruikt voor allerlei soorten vernieuwend meubilair waar geheel of gedeeltelijk patent op rust.

Elektrische lampen waarin licht wordt geproduceerd door middel van een gloeidraad van wolfraam, die met een elektrische stroom wordt verhit tot hij gloeit.

Lampen die licht geven door middel van gloeihitte. Deze hitte kan worden opgewekt met elektriciteit, gas, petroleum of andere energiebronnen.

Te gebruiken om werken te beschrijven van de gelijknamige Afrikaanse etnische groep die leeft in Zambia.

Verwijst naar de aardewerkstijl van circa 5000 v. Chr. die werd gevonden op het Noordelijk Iraans plateau, genoemd naar de archeologische vindplaats Ismailabad. De stijl kenmerkt zich door een grote verscheidenheid aan vormen en geschilderde ontwerpen.

Draagbaar meubilair voor gebruik buitenshuis.

Cycladische vaten met een bolvormige buik, een lange hals, een voetstuk en vier doorboorde oren aan de buik. De doorboorde oren dienden voor koorden waarmee een deksel op het vat werd vastgezet. Kandilai danken hun naam aan hun gelijkenis met modern-Griekse kerklampen; ze zijn waarschijnlijk gebruikt voor vloeistoffen als olie of wijn. De kandilavorm kwam zeer veel voor en werd gemaakt van marmer of klei en in uiteenlopende formaten. De geleidelijke verdwijning van een voet of basis kan een stap zijn in de overgang van de kandila naar de bolle pyxis, een vorm die later populair werd.

Benaming die in de jaren zestig van de 19e eeuw werd gebruikt voor meubilair dat door bedrijven met toonaangevende ontwerpers en architecten werd gemaakt. De ontwerpen bestonden vooral uit eenvoudige vormen met handgesneden en geschilderde decoraties.

Lagen die bij metselwerk met natuursteen ter hoogte van de latei zijn geplaatst en zich meestal onderscheiden van de muur doordat ze meer uitsteken, dikker zijn afgewerkt of in het geheel dikker zijn, waarbij ze in afmetingen overeenkomen met de latei.

Een reeks paarsachtige blauwe kleuren die lijken op de kleur van de geurige bloesem van de sering, een Europese heester die ook in Noord-Amerika wordt geteeld.

Inheemse meubels, meestal geproduceerd door anonieme werklieden en gebaseerd op traditionele gewoontes of stijlvolle prototypes, die dicht bij het origineel staan of juist een aantal wijzigingen bevatten, zoals vereenvoudiging van de vorm en het gebruik van lokale materialen en technieken.

Een hars die in alcohol oplosbaar is en op de Filipijnen wordt afgetapt van bomen van het genus Agathis.

Beschrijft werken die zijn vervaardigd door de bevolking van de Marquiseseilanden. De inwoners zijn bekend om hun sterke specialisatie in bepaalde kunstwerken of technieken, bijvoorbeeld het snijden van beelden, knuppels en handvatten van waaiers, het bouwen van huizen en kano's, tatoeageontwerpen en het maken van ornamenten. De tatoeageontwerpen van de Marquiseseilanden waren zo bijzonder dat het gebruikelijk werd voor mannen om hun volledige lichaam te laten tatoeëren.

Beschrijft werken die zijn vervaardigd door de bewoners van de Republiek der Marshalleilanden. De bevolking van de Marshalleilanden wordt erkend als uitvinders van de outrigger, een bepaald type kano. Oorspronkelijk werden er drie soorten kano's vervaardigd: de walap, een zeilkano die maximaal 100 passagiers kon vervoeren; de tipnol, bedoeld voor maximaal 20 passagiers; en de korkor, een kleine kano voor gebruik in een lagune. Andere door de bewoners van de Marshalleilanden geproduceerde kunstwerken zijn geweven of gevlochten producten voor de ambachtsmarkt of voor gebruik in huis, en diverse tatoeageontwerpen.

Slaginstrumenten, waarvan de klankbodems bestaan uit kalebassen met een door een trommelvel bedekt gat in de zijkant; bespeeld door het aanslaan van toetsen; Zuidelijk-Afrika.

Verwijst naar allerlei soorten meubilair, waaronder kappersstoelen, rolstoelen en ruimtebesparend kantoormubilair, dat is ontworpen om een bepaald probleem op te lossen.

Wordt gebruikt voor systemen die frisse lucht aanvoeren en uitlaten door middel van mechanische hulpmiddelen.

Genus van bloeiende planten.

Boom die 20 tot 40 meter hoog wordt en voorkomt in het Amazonegebied.

Verwijst naar Latijns-Amerikaanse votiefbeelden, meestal gegoten in zilver, die als specifieke vorm van volkskunst worden gewaardeerd.

Gemengde kantsoort uit Milaan met een grond in naaldkant waarop motieven worden gevormd in mechanisch vervaardigd lint. De tekeningen stellen meestal bloemmotieven voor.

Meubilair dat is ontworpen om voor meerdere doeleinden te worden gebruikt, zoals schrijven, lezen, naaiwerk of spelletjes, maar ook grotere meubelstukken met een ingenieus ingebouwde binnenkant.

Wordt gebruikt voor ventilatiesystemen die afhankelijk zijn van natuurlijke atmosferische omstandigheden en de handmatige bediening van openingen in gebouwen zoals ramen, deuren en bovenlichten.

Beschrijft de diverse soorten kunstwerken die zijn vervaardigd door de bewoners van Paaseiland. De bevolking van Paaseiland maakte onder meer enorme stenen beeldhouwwerken, draagbare figuurtjes van papierschors en rotsgraveringen, en sinds de 20ste eeuw kent het eiland een bloeiende kunstnijverheid. Ontwerpen voor lichaamsdecoratiemotieven werden soms ontleend aan rotsgraveringen.

Benaming die van toepassing is op tafels met poten die uit een pilaar steken, ongeacht hun vorm, en waarvan de voeten in klauwen uitlopen.

Historische benaming die vooral in het begin van de 19e eeuw werd gebruikt voor eettafels met poten die uit een pilaar steken en eindigen in klauwen.

Verwijst naar personen die zich uit de wereld hebben teruggetrokken door te gaan leven op een hoge zuil of pilaar, met name met betrekking tot de vroegchristelijke asceten.

Rechthoekige kleden die zijn bedoeld om een zuil of paal in Lamaistische tempels te omcirkelen. Zij hebben geen zijranden en hun ontwerp is niet compleet tenzij de uiteinden van de kleden elkaar raken.

Graftomben die zich kenmerken door één pilaar of obelisk die uit de grafkamer steekt, gewoonlijk aan de noord- of oostzijde van het bouwwerk. Deze vorm komt uitsluitend in Oost-Afrika voor en is in het bijzonder kenmerkend voor de Swahilische funeraire architectuur.

Verwijst naar relatief geïsoleerde, stevige dragende elementen van metselwerk of ander materiaal, ontworpen om verticale druk te dragen, waaronder een vierkante of rechthoekige pilaar of pilaster, het massieve metselwerk tussen deuren en ramen, de pilaren waarop een boog rust of de pilaren of stijlen van een poort of deur. Een pijler kan ook een massieve structuur van metselwerk of ijzerwerk zijn die een telescoop of een ander groot instrument ondersteunt. Worden soms onderscheiden van zuilen of palen doordat ze massiever zijn en vaak vierkant of rechthoekig in dwarsdoorsnede. Gebruik 'zuilen (bouwelementen)' voor cilindervormige stutten en voor alle stutten in staal- en betonconstructies; gebruik 'palen' voor houten stutten die vierkant zijn in dwarsdoorsnede.

Verwijst in de architectuur naar afzonderlijke verticale bouwelementen, als monoliet of in rijen gebouwd, en gemaakt van steen, baksteen, hout, metaal of een ander vast materiaal. Ze zijn slank of smal in verhouding tot de hoogte en hun doorsnede kan iedere vorm hebben. Een zuil fungeert meestal als verticale drager voor een bovenbouw, als stabiel bevestigingspunt voor een zwaar of oscillerend object, of is vrijstaand, als opvallend monument of ornament. De term kan ook verwijzen naar een natuurlijke pilaarvormige steen of andere formatie. De betekenis van het woord 'pilaar' is meeromvattend dan die van 'zuilen', 'palen' of 'pijlers', waarbij het in feite om pilaren met een bepaalde vorm, verhouding of functie gaat; een 'pilaar' kan in principe elke van deze betekenissen hebben.

Weinig uitspringende pijlers of rechthoekige zuilen die slechts gering uit een muur steken en die zich, bij klassieke architectuur, voegen naar een van de (bouw)orden. Ook algemeen bij meubels.

Een steen die wordt gebruikt voor het maken van muurpijlers of enigszins uitstekende pijlers, waarvan het eind zo is gekarteld of gekerfd dat het gemakkelijker aansluit op de ondersteuning en zo de versteviging van de muur verbeterd.

Rijen pilasters

Struikachtige pijnboomsoort die voorkomt in het noordoosten van Azië, met inbegrip van de Japanse eilanden.

Meubilair met een eenvoudig ontwerp waarbij zo efficiënt mogelijk gebruik wordt gemaakt van materiaal en arbeid; meestal sober, goed geproportioneerd en onversierd.

Beschrijft de diverse soorten kunstwerken die zijn vervaardigd door de bewoners van de Salomonseilanden. Op de oostelijke Salomonseilanden werden hoofdzakelijk beeldgesneden houten artefacten en persoonlijke ornamenten vervaardigd. De bewoners van de Salomonseilanden zijn bekend om hun opvallend gedecoreerde kano's. De bewoners van de oostelijke Salomonseilanden decoreerden hun kano's met afbeeldingen van vogels, vissen en andere wezens, terwijl de bewoners van de westelijke Salomonseilanden ornamentatie toepasten in de vorm van beeldgesneden kano's, geometrische stukken van schelpen en zwarte verf.

Beschrijft kunstwerken die zijn vervaardigd door de bewoners van de Santa Cruz-eilanden. De bewoners van de Santa Cruz-eilanden zijn vooral bekend om hun houten figuratieve beeldhouwwerken, die zijn vervaardigd als vrijstaand beeld op architecturale beeldgesneden palen, of die als detail op gebruiksvoorwerpen zijn aangebracht. Belangrijke wereldlijke kunstvoorwerpen van de Santa Cruz-eilanden zijn gebaseerd op de persoonlijke versiering van mannen, zoals schijfvormige borstornamenten van doopvontschelp bedekt met een schildpadschild als geometrische vorm, hoofdtooien bedekt met geschilderde schorsdoek en vezelarmbanden met geometrische patronen.

Beschrijft werken die zijn vervaardigd door de bewoners van het eiland Society. De meest complexe kunstvormen waren specifiek bedoeld voor hun opperhoofd en voor de traditionele religieuze ceremonieën.

Verwijst naar een Archaïsch Griekse stijl in de beeldhouwkunst gevonden op de Ionische eilanden voor de zuidelijke kust van de Peloponnesus. De stijl kenmerkt zich door het gebruik van marmer in plaats van kalksteen, dat eerder algemeen werd gebruikt, door een toenemende vaardigheid in het weergeven van de menselijke anatomie, en door de ontwikkeling van nieuwe geometrische concepten.

Banken, wegwijzers, verlichtingsinstallaties en houders, die deel uitmaken van het ontwerp van een weg.

Verwijst naar de stijl en cultuur van het gebied dat bekend is als het huidige Thailand. De artistieke productie richt zich voornamelijk op het vervaardigen van porselein en aardewerk, schilderkunst, beeldhouwkunst en architectuur en vertoont stilistische invloeden uit China, India en andere regio's en culturen in Zuidoost-Azië. Tempelstijlen in dit gebied imiteren met name hindoeïstische en boeddhistische modellen, met unieke variaties.

Benaming die meestal wordt gebruikt voor allerlei soorten meubilair, dat speciaal is ontworpen voor gebruik buitenshuis.

Wordt gebruikt voor systemen die lucht in ruimten brengen of eruit verwijderen.

Apparaten en toestellen die een kunstmatige luchtstroom produceren. Worden gebruikt voor het afkoelen van personen.

Te gebruiken voor koetsen die door paarden worden getrokken en die openbaar te huur zijn, meestal met plaats voor twee tot zes passagiers, waarbij de koetsier buitenop rijdt; in gebruik van de 17e tot eind 19e eeuw. Gebruik 'taxi's' voor auto's met een vergunning om passagiers tegen betaling te vervoeren.

Land bedekt met gras of soortgelijke planten, dat gebruikt word voor grazend vee.

Beschrijft de diverse soorten kunstwerken die zijn vervaardigd door de bewoners van het eiland Wuvulu. De bewoners van Wuvulu zijn vooral bekend om hun houtsnijwerk van menselijke figuren of hoofden, vaak met trekken van krokodillen en vissen. Dergelijk beeldsnijwerk is aangetroffen op lijmstokken, opscheplepels van kokosnoot, eetgerei, speren, dolken van obsidiaan, spleetgongs, kano's, bedden en architecturale elementen.

Die delen van de flankerende muren van de cella van een tempel die uitsteken voorbij de voorkant of achterkant en die vaak eindigen in antae.

Verwijst naar een stijl van imitatie-gotisch meubilair in de jaren 20 en 30 van de 19de eeuw. De stijl dankt zijn naam aan het huis van Sir Walter Scott in Abbotsford in Roxburghshire en kenmerkt zich door schroefzuilen, cusps, bolvormig beeldsnijwerk, geestelijke motieven en het gebruik van houten overblijfsels uit de 15de en 16de eeuw.

Beschrijft werken die zijn vervaardigd door de bevolking van het eiland Abrim. Tot de bekendste kunstwerken van het Abrimvolk behoren de geweven peniskokers, die normaal worden gedragen.

Genus van groenblijvende bomen en struiken, die voornamelijk voorkomen in Australië. De bomen worden gebruikt voor de productie van diverse commerciële producten. Tot 2005 werden er ongeveer 1300 soorten uit Australië, Europa, Afrika, Zuid-Azië en Zuid-Amerika ingedeeld bij dit genus. Het genus is daarna onderverdeeld in 5 genera, waarbij de naam Acacia is behouden voor de Australische soort en een klein aantal soorten uit tropisch Azië, Madagaskar en de eilanden in de Grote Oceaan. De meeste soorten buiten Australië behoren nu tot Vachellia en Senegalia, terwijl een klein aantal soorten is ingedeeld bij de genera Acaciella en Mariosousa.

Zwaar en zwart ebbenhoutachtig hout van de boomsoort Andira aubletii, die te vinden is in Brazilië, Frans-Guyana, Guyana, Peru en Suriname. Het wordt gebruikt voor meubilair en is waardevol omdat het zeer goed is bestand tegen aantasting door insecten.

Wordt gebruikt voor oppervlakken of delen van objecten die tegenover die delen liggen die beschouwd worden als de voorkant of als de belangrijkste of nuttigste oppervlakken. Als bijvoeglijk naamwoord dat de plaats van iets dat aan of bij de achterkant gelegen is aangeeft wordt 'achter' gebruikt. Voor de delen van meubilair die de ruggen van de zittende personen ondersteunen wordt 'rugleuningen (meubelonderdelen)' gebruikt.

Wordt gebruikt voor nissen of kleine kapellen, vaak bedoeld voor beeldhouwwerken of raamwerken rond deuren of ramen die worden gevormd door zuilen, uitkragingen of pilasters, die een fronton of afdak ondersteunen.

Verwijst naar een bouwkundige stijl die dezelfde wortels heeft als de Ionische stijl. Deze stijl ontwikkelde zich op de eilanden en in de kustregio van de noordelijke Egeïsche Zee, maar komt ook voor in Etrurië en elders. Hij wordt zelden aangetroffen na de 5de of 4de eeuw v. Chr. en onderscheidt zich van de Ionische stijl doordat hij veel dichter bij de oosterse prototypen staat. Dit is vooral zichtbaar in de kapitelen waar voluten oprijzen uit afzonderlijke schachten.

Soort paardenkastanje die veel voorkomt tussen Kashmir en West-Nepal in de Himalayaanse laaglanden op hoogten tussen 900 en 3000 meter. De soort werd ook naar de Britse eilanden gebracht en wordt daar veel gebruikt in parken en landgoederen. De boom heeft ranke, puntige blaadjes en mooie veervormige bloemaren met een bottlebrush-effect.

Decoratieve rand van contrasterende houttypen gesneden in afwisselende hoeken ten opzichte van de nerf, zoals voor afwerking van hoeken en randen van meubilair.

Decoratieve ingelegde rand van verschillende houttypen diagonaal over de nerf gesneden, doorgaans gebruikt voor afwerking van hoeken en randen van meubilair.

Een brecciëmarmer dat bestaat uit grote zwarte, groene, roze, rode, grijze, paarse en bronskleurige kiezelstenen. Deze marmersoort is bekend om zijn sterk geprononceerde kleuren. Het marmer is afkomstig van het Griekse eiland Chios en heeft dus niets te maken met Afrika. De naam is gebaseerd op de donkere kleurtekening van het marmer.

Kap boven een fornuis om de lucht af te zuigen, gewoonlijk voorzien van een ventilator en verbonden met een schoorsteenpijp.

Grond geschikt voor landbouw, zowel akkerbouw als veehouderij, waaronder aangeplante en geoogste gewassen als veldgewassen, kastuinbouw, fruit en kleinfruit, kwekerijen boomgaarden, moestuinen, braakliggende gronden, weilanden, en natuurlijk grasland.

Te gebruiken om werken te beschrijven van het kaukasoïde Japanse volk dat de oorspronkelijke bevolking vormde van de Japanse archipel, de Koerillen en een deel van het eiland Sachalin.

Middelgrote boomsoort die inheems is in Bangladesh, China, India, Laos, Myanmar, Nepal, Pakistan, Sri Lanka, Thailand en Vietnam. Is als exoot aangetroffen in Burundi, Kenia, Malawi, Mozambique en Zimbabwe. De bladeren worden gebruikt als veevoer, de peulen worden door apen gegeten. Het hout wordt gebruikt voor meubilair en in de bouw. Afgevallen takken worden gebruikt als brandstof. De gom wordt gebruikt als versnijder voor andere gommen.

In Romeinse en latere de klassieke stijl imiterende architectuur, de delen van een pijler die steunpunten van een boog vormen, en die een centraal ingewerkte zuil of pilaster flankeren die een architraaf draagt.

Elzensoort die voorkomt in drie duidelijk begrensde delen van de Verenigde Staten: Oklahoma, Georgia, en Maryland en Delaware op het Delmarva-schiereiland.

Hout van de boom behorende tot de soort Liquidambar styraciflua, inheems in de Verenigde Staten en Mexico. Het wordt gebruikt voor het maken van meubilair, fineer en pulp voor boekpapier.

Hardhout afkomstig uit de snel groeiende Aziatische amboyna (pterospermum indicum) een boom die voorkomt in de Molukken. Het hout van de amboyna heeft een fijne nerf en een aantrekkelijk gedraaid en gevlekt aspect. Het hout is licht roodbruin tot oranje van kleur. Amboyna wordt vaak gebruikt voor marqueterie en kabinetten. De naam dateert uit de 19de eeuw en is afgeleid van het eiland Ambon in Indonesië.

Hout van de boom behorende tot het genus Fagus grandifolia, inheems in Nova Scotia en het noorden van de Verenigde Staten. Het is lichtbruin tot roodachtig bruin van kleur en wordt gebruikt voor het maken van vloeren, meubilair, handvatten voor gereedschap en voertuigonderdelen.

Hout van de boom behorend tot de soort Prunus serotina, aangetroffen in bosgebieden tussen Ontario en Florida, en van North en South Dakota tot Texas. De kleur van het kernhout varieert van roodbruin tot helderrood, vaak met fijne, smalle bruine mergvlekken. Wordt gebruikt bij de vervaardiging van kostbaar meubilair, muziekinstrumenten, betimmering van bootinterieurs en schrijnwerk.

Franse bergmeubels die bestaan uit twee wandkasten boven op elkaar, elk met twee deuren waarbij de voorkant en de zijdes van de bovenste kast iets zijn verzonken. Ze hebben meestal een architectonisch raamwerk met pilasters die door een timpaan worden bekroond.

Verwijst naar een cycladische stijl en cultuur in de Bronstijd, kenmerkend voor artefacten die zijn opgegraven op het Griekse eiland Amorgós. De kunst kenmerkt zich door typische stenen beeldjes met gevouwen armen, zegels, verfijnde zilveren voorwerpen en ander metaalwerk.

Genus van circa twee soorten bloeiende planten die een grote eetbare vrucht dragen. De planten zijn afkomstig uit Midden-Amerika en werden van daaruit naar de Caraïbische eilanden gebracht door Caraïbische stammen. In de kunst van de Olmeken vindt men afbeeldingen van deze planten.

Decoratieve motieven die lijken op uiterst gestileerde ananassen; veelvoorkomend onder meer op rococo-meubilair, als fioelen op de stijlen van toegangspoorten, op tafelgerei, en gestempeld op leren boekbanden. Op boekbanden worden ze doorgaans geplaatst in ruitvormige compartimenten van een paneel, onderverdeeld door diagonale stroken.

Verwijst naar de periode en stijl die wordt geassocieerd met de verovering van het grootste deel van de Britse eilanden door Germaanse Saksen en Angelen uit Sleeswijk en het Oostzeegebied, vanaf de opeenvolgende invasies in de 5de en 6de eeuw n. Chr. tot na hun bekering tot het christendom. De stijl kenmerkt zich door de vermenging van de cultuur van de immigranten met de bestaande Keltische tradities en is later nog vermengd met klassieke invloeden van het Europese vasteland. De elementen die zijn afgeleid van het traditionele metaalwerk van de Angelen en de Saksen en vaak ook werden toegepast op andere middelen, zijn onder meer symmetrische, dooreengevlochten, abstracte patronen, gestileerde verstrengelde dieren, invatting van granaten, juwelen en filigraan. Deze worden gecombineerd met Keltische schaakbordpatronen van millefiore email en andere motieven zoals die zijn ontwikkeld in Keltische kloosters.

Kleine, vaak gehaakte kleedjes, die in de 19e eeuw werden gebruikt om de rug- en armleuningen van gestoffeerd zit- en ligmeubilair te beschermen tegen vlekken door makassarolie of andere haarproducten. Geen Nederlands equivalent. In het Nederlands zijn 'antimakassars' en 'leuningleggers' synoniemen. Zie 'antimakassars' .

Verwijst naar de periode en cultuur van de Bronstijd die zich over een groot deel van het Italiaanse schiereiland uitstrekte. Deze kenmerkt zich door schaarste aan metalen voorwerpen, fijn afgewerkt aardewerk met complexe handvatten, en in het algemeen door kleine nederzettingen met enkele grotere als opmerkelijke uitzonderingen. Voorheen meende men dat het voornamelijk een semi-nomadische herderscultuur betrof, maar de meeste geleerden van tegenwoordig geloven dat velen in deze cultuur een vaste woonplaats hadden.

Verwijst naar de cultuur van het Arabisch schiereiland, in het bijzonder tijdens de pre-islamitische periode van circa 4500 v. Chr. tot het begin van de 7de eeuw n. Chr.

Wordt gebruikt voor spiegels waarvan de lijst sterk architectonische elementen bevat, vaak met zijpilaren en voetstukken.

Leden van een taxon van reptielen die worden gekenmerkt door twee openingen in de schedel achter elk oog (diapsida). De achterpoten zijn langer dan de voorpoten. Sommige oude soorten liepen op twee poten. Een aantal soorten leven zowel op land als in het water en hebben poten met vliezen. De dieren leggen eieren en hebben tanden in holtes en een enkelvoudige penis. Omvat ook de uitgestorven groep dinosauriërs ��� zoals de pterosauriërs, plesiosauriërs, ichthyosauriërs en thecodontia ���, maar tevens de moderne vogels en krokodilachtigen.

Inert edelgas met het symbool Ar en atoomnummer 18 dat wordt gebruikt in metaalbewerking en als vulmateriaal voor elektrische gloeilampen en tl-buizen.

Italiaanse wandkasten die oorspronkelijk bestonden uit cassoni met een deur in plaats van een deksel maar die zich later (16e eeuw) tot een tweedelig meubel ontwikkelden dat op de Engelse perskast lijkt. Ze hebben meestal veel architectonische decoratie, inclusief pilaren met een monumentale deklijst. Ze worden vaak voor sacristieën gebruikt.

Verwijst naar kant die werd gemaakt in Armenië, Cyprus, Turkije en de Griekse eilanden. Deze kant wordt gekenmerkt door het gebruik van een enkele naald en traditionele technieken en steken. De ontwerpen en steken verschillen per regio, maar in het algemeen wordt Armeense kant gekenmerkt door een extreme verfijndheid en gecompliceerde ontwerpen. Hij werd vaak gemaakt met zijden draad en gouden draden, en versierd met parels en verschillende kostbare edelstenen. Armeense kant was vooral populair in de 17de eeuw en werd gebruikt in kantranden op kleding, als kelkbedekkingen en op ander liturgisch linnengoed. Sommige wetenschappers denken dat Venetiaanse kant voortkomt uit 16de-eeuwse Armeense kant.

Beschrijft de diverse soorten kunstwerken die zijn vervaardigd door de Australische Aboriginals in Arnhemland, een gebied in het noordoosten van Australië. Dankzij de missionarissen van de Fiji-eilanden maakten de oorspronkelijke bewoners van Arnhemland kennis met het maken van waaiers.

Kleine lijsten met een bolvormige doorsnede. De term kan ook verwijzen naar stijlen die deel uitmaken van meubilair.

Beschrijft de diverse soorten kunstwerken die zijn vervaardigd door de bewoners van de eilanden in de Astrolabebaai. De bewoners zijn vermaard om hun ronde schilden met een doorsnede van 700-1000 mm en een dikte van 20-30 mm, gedecoreerd met een in reliëf gesneden X-vormig ontwerp. De maskers van Astrolabebaai zijn bekend om hun enorme neuzen en doorboorde, verlengde oorlellen; ze hebben een grootte die kan variëren van levensgroot tot zes meter hoog.

Verwijst naar een hoog ontwikkelde midden- en laat-paleolithische gereedschap voortbrengende cultuur die wijdverbreid was in noordelijk Afrika tijdens het late Pleistoceen vanaf circa 30.000 v. Chr. Deze cultuur ontwikkelde zich klaarblijkelijk als een geavanceerde Afrikaanse vorm van de Europese Levalloisien traditie en is genoemd naar de opgravingen bij Bir al-Tir in Tunesië. Deze cultuur kenmerkt zich door het gebruik van pijl en boog, de opkomst van schachten of scherpe uitsteeksels op pijlpunten, speerpunten en schrapers om het bevestigen van handvatten mogelijk te maken, en door een zeer fijne drukbeiteltechniek. Sommige geleerden menen dat er een verband is tussen de Aterian bladvormige lemmeten en Solutréen lemmeten en dat de Aterians het Iberisch schiereiland zijn binnengedrongen tijdens de Solutréen tijd.

Sierlijke, multifunctionele statieven, met name de statieven in de stijl van antieke bronzen voorwerpen uit Herculaneum. Algemeen voorkomend in neoklassiek Frans meubilair.

Mannelijke figuren, gewoonlijk (deels) naakt, die worden gebruikt als (schijnbaar) dragend element. Ze worden soms aangetroffen op meubilair vanaf de 16de eeuw.

Aanduiding voor cirkelvormige, elliptische of hoefijzervormige eilandjes of een ring van zulke eilandjes; doorgaans bestaan ze uit koraalriffen en omsluiten ze een lagune.

Beschrijft de diverse soorten kunstwerken die zijn vervaardigd door de bewoners van het eiland Aua. De Aua-bevolking is vooral bekend om haar houtsnijwerk van menselijke figuren of hoofden, vaak met trekken van krokodillen en vissen. Dergelijk snijwerk is te vinden op lijmstokken, opscheplepels van kokosnoot, eetgerei, speren, dolken van obsidiaan, spleetgongs, kano's, bedden en architecturale elementen.

Verwijst naar een periode en cultuur in de Bronstijd die de bestaande culturen op de Aeolische eilanden verdrong vanaf circa 1250 v. Chr. Deze is waarschijnlijk van oorsprong Apennijns en wordt gekenmerkt door een nieuw type woning, in het algemeen gebouwd uit hout en steen met een ovaal of vierkant grondplan. Deze cultuur heeft veel gemeen met de gelijktijdige Morgetiancultuur op Sicilië.

Te gebruiken om werken te beschrijven van de gelijknamige Afrikaanse etnische groep die leeft op het eiland Luanda in Nigeria.

Verwijst naar de culturen van het werelddeel Azië, gelegen op het oostelijke halfrond en begrensd door de Grote Oceaan, de Indische Oceaan en de Noordelijke IJszee. Als westelijke begrenzing wordt over het algemeen het Oeralgebergte aangehouden. De term verwijst ook naar de vele eilanden voor de kust van Azië.

Grof gebouwde werkboten met gaffeltuig die in de Bahama-eilanden zijn gebouwd en worden gebruikt voor vissen en transport tussen de eilanden; zijn meestal 4 tot 6 m lang met een enkele mast voorin de boot, een los gaffelzeil, een buitenboords roer en soms een buitenboordmotor.

Beschrijft de diverse soorten kunstwerken die zijn vervaardigd door de bewoners van het eiland New Britain. Het Baining-volk is bekend om hun maskers en hoofdtooien, welke in veel delen van de New Britain-eilanden nog altijd in gebruik zijn. De kegelvormige maskers zijn vervaardigd uit bamboe, staken en schorsdoek, met witte, zwarte en rode ontwerpen. De mannen gebruiken ze bij geheimzinnige riten.

Verwijst naar de periode en de stijl rondom de cultuur van het eiland Bali. De stijl vormt een afspiegeling van de rijke religieuze en politieke geschiedenis en is beïnvloed door het hindoeïstische saivisme, het boeddhisme, de islam, voorouderverering, tantrische riten en het animisme. In de stijl staan het geloof in reïncarnatie en de thematische idee van de nietigheid van de mens ten opzichte van de natuur centraal. In de schilder- en tekenkunst manifesteerde de stijl zich in afbeeldingen op rotswanden en later, toen Europese invloeden zich deden gelden, in naturalistische en romantische schilderijen in krijt, olieverf of gouache waarop gestileerde dierlijke en menselijke figuren werden afgebeeld met twee of drie horizons op de achtergrond. Beeldhouwwerken kenmerken zich door stenen constructies die Balinese vorsten als goden voorstellen, dierlijke en demonische figuren, en hindoeïstische en boeddhistische standbeelden. Voor beeldsnijwerken werd ook gebruik gemaakt van been en schildpad. In de keramiek werd deze stijl gebruikt voor aardewerken gebruiksvoorwerpen en abstracte beeldjes van zowel menselijke als mythische figuren. Sieraden als armbanden, halskettingen, zegelringen, krissen, hoofdtooien en haarspelden werden vervaardigd met robijnen, barokparels, ivoor en bloedkoraal, waarbij technieken als drijven en repoussé werden toegepast. De hofsieraden in deze stijl zijn voorzien van complexe iconografie.

Houders die waarschijnlijk werden gebruikt voor zalf en parfum. Vroege keramische voorbeelden die zijn gevonden in Petra (waarschijnlijk uit de 4de eeuw v. Chr.), hadden de typische hellenistische vorm van de spindelfles, maar deze vorm werd later volledig verdrongen door een aantal typen met een lange hals en een ronde tot eivormige buik met verschillende en blijkbaar gestandaardiseerde vormen (vanaf de 1ste eeuw n. Chr.). Het aantal in Petra gevonden unguentaria doet vermoeden dat ze ter plaatse werden gemaakt; de productie zal hebben samengehangen met de mirre en andere zalven die de Nabateeërs verhandelden. Ze zijn ook op meer westelijke vindplaatsen aangetroffen. Op verschillende plaatsen op het Arabisch schiereiland werden later peervormige glazen unguentaria gemaakt.

Korte, verticale onderdelen die gebruikt worden om een trapleuning of muurkap te ondersteunen, vaak rond in dwarsdoorsnede en met een vaasvormig silhouet. Wordt ook gebruikt in meubilair, bijvoorbeeld in rugleuningen van stoelen.

Verwijst naar de periode die is genoemd naar de hoofdstad van Thailand, gesticht door Rama I (1782-1809) in 1782. In de architectuur wordt deze periode het best vertegenwoordigd door de verschillende constructies en latere renovaties in het Grote Paleis (Phra Borom Maha Ratchawang) waarin zich de Amarin Winichai Hall bevindt, met een T-vormige plattegrond, en de Dusit Maha Prasat Throne Hall (1789), met een vloerplan in de vorm van een Latijns Kruis, gelakte en vergulde deuren en vensters en vergulde, negenlaagse spitsen. Tempels in deze periode worden gekenmerkt door centrale heiligdommen die het palladium van het koninkrijk en andere vereerde Boeddhabeelden huisvesten, altaren die het Traiphum of bestaanswerelden afbeelden, friezen of vergulde garua's, ubosots of verlengde wijdingszalen, paarlemoeren ingelegde werken, bronzen leeuwen, wihans of gemeenschapszalen en daken met meerdere lagen. Later in de 19de eeuw weerspiegelden bouwstijlen Europese koloniale esthetica. In beeldhouwkunst en schilderkunst worden op werken uit deze periode taferelen afgebeeld uit de Ramakien en uit hindoeïstische teksten.

Beschrijft werken die zijn vervaardigd door de bewoners van de Banks-eilanden.

Verwijst naar werken die zijn vervaardigd door de gelijknamige Afrikaanse etnische groep, die op het eiland Bavuma in het Ugandese deel van het Victoriameer leeft.

Tinglazuur met een blauwe tot grijsblauwe of lilagrijze beits. Gebruikt om keramiek te versieren, met name Italiaans maiolica.

Meubilair dat een ruimte omsluit en meestal ongeveer de constructie van een kist of doos heeft en dient voor opslag of vertoning van voorwerpen.

Hout van de boom behorende tot het genus Betula, vaal- tot roodbruin van kleur. Het wordt gebruikt voor het maken van meubilair, vloeren, kabinetten en draaiwerk.

Hout van de boom behorende tot het genus Fagus, met een vale, roodachtig bruine kleur. Het wordt gebruikt voor het maken van meubilair, handvatten voor gereedschap en transportkisten.

Een marmer van het Turkse eiland Marmara Adasi (stond in de oudheid bekend als het eiland Proconnesus in de Zee van Marmara). Het heeft een vage grijze kleur met zwarte aders en hoekvormige witte vlekken, of het heeft hoekvormige zwarte delen op een witte ondergrond.

Marmer afkomstig van het eiland Melos. Het is dofzwart van kleur met lichte grijze strepen en spikkels.

Verwijst naar de periode die begon met het stabiliteit brengende bewind van Harivarman IV (1074-1081 n. Chr.) en Jaya Indravarman II (1113-1145 n. Chr.) en die een bloeitijd kende van de 11de eeuw tot halverwege de 12de eeuw. In de architectuur wordt deze periode gekenmerkt door opvallende kalangroepen, de zogeheten Zilveren, Gouden, Ivoren en Koperen Torens, die langs heuvelterrassen zijn aangelegd volgens zaagtandvormige grondplannen en met contouren die doen denken aan de prasat van de Khmer. Andere architecturale kenmerken in deze periode zijn lancetbogen, vaak in drievoudige vorm, boven deuren of blinde deuren, sobere pilasters, profielen, kolonetten die verticaal tegen rijen ornamentatie in de vorm van bladwerk zijn geplaatst, en friezen welke in beeldgesneden steen zijn gedecoreerd met het motief van de 'vrouwenborst'. Later in deze periode leidt versobering van deze stijl tot een helderdere structuur van de kalan en bouwvolumes. In het beeldhouwwerk wordt deze periode gekenmerkt door beelden van mythologische dieren, bijvoorbeeld makara als hoekstukken, maar ook serpenten, olifanten en garua's en leeuwenfiguren als atlantiden met tanden.

Wordt gebruikt voor ventilatoren die berekend zijn op zwaar werk, zoals die voor het ventileren van bouwschachten of het persen van lucht door systemen met een groot buizennet.

Gemaskerden, overwegend van Afrikaanse afkomst, die op allerlei plaatsen in de wereld verkleed als indiaan deelnemen aan carnavalsoptochten, bijvoorbeeld in New Orleans, Toronto, Londen, Brooklyn (New York), Brazilië en Haïti, en andere eilandstaten in het Caribisch gebied. Ze zijn bekend om hun rijke, bontgekleurde kostuums, die met de hand zijn gemaakt.

Kleppensysteem voor de fluit, ontwikkeld door Theobald Boehm rond 1830, met een verbeterde plaatsing van vingergaatjes en een kleppenmechanisme dat volledige ventilatie mogelijk maakt en alle vingergaatjes onder gemakkelijke controle van de vingers brengt. Andere instrumentenmakers pasten het systeem later toe op de klarinet, hobo, fagot en andere aerofonen.

Hellende oppervlakken die op lessenaars zijn gemonteerd en soms op altaars, schrijfbureaus of ander meubilair, waarop een geopend boek kan worden geplaatst.

Frans soort ovale of ronde sofa met een beklede, pilaarachtige rugleuning in het middden van de zitting. Ze zijn bedoeld om in het midden van de kamer te staan.

Verwijst naar de stijl en periode vernoemd naar de cultuur van het eiland Borneo. De stijl wordt gekenmerkt door decoratieve kunst met gedetailleerde, uitgebreide lichaamskunst, vergulden hangers en medaillons met complexe iconografie, kralenwerk en armbanden versierd met haarlokken of slagtanden of klauwen van dieren; en door het steengoed met bruin geglazuurde potten.

Cilindrische of ovale bakjes met deksel, die zijn ontworpen om boter in te koelen aan tafel; vaak met een vergiet waarin de boter zich bevindt terwijl deze wordt gekoeld in ijswater. Is ook toepasbaar op soortgelijke bakjes zonder vergiet maar met perforaties aan de zijkanten en bodem voor ventilatie. Gebruik 'botervloten' voor andere schaaltjes die bedoeld zijn om boter in te bewaren en aan tafel op te dienen.

Lichtgewicht, zacht notenhout, variërend in kleur van licht hazelnootbruin met donkere gedeelten in het kernhout tot lichtgeel of wit in het spinthout. Het werd gebruikt voor meubilair, afwerking binnenshuis en in het algemeen voor fijn timmerwerk.

Beschrijft kunstwerken die zijn vervaardigd door de bewoners van de Bougainville-eilanden. De bevolking van Bougainville creëert menselijke en dierlijke vormen met naturalistische proporties en details, maar soms vertonen de menselijke hoofden ook hondachtige trekken, met een sterk naar voren stekende kaak. Het oppervlak is vaak zwart gevlekt en verfraaid met ingelegde patronen van rode en witte pigmenten. De decoratieve elementen die voor ceremoniële structuren worden gebruikt, zijn vermaard vanwege de hoge technische kwaliteit van het snijwerk.

Steiger die wordt gesteund door metalen steunen die tijdelijk aan een gebouw of pilaar zijn bevestigd.

Voorzien van een enigzins vooruitspringend middenstuk; wordt gebruikt met betrekking tot kastmeubilair.

Een brecciëmarmer dat grijsachtig violet is met opvallende felrode of goudgele strepen en langwerpige witte, gele of rode fragmenten. Het marmer is afkomstig van het eiland Skyros en is genoemd naar Septimius Bassus, die in de oudheid aan de Via Tusculana in Rome een villa bezat die weelderig was gedecoreerd met deze marmersoort.

Een ornament voornamelijk aangetroffen in houtwerk en meubilair, bestaande uit een paneel met een motief dat lijkt op een stuk verticaal geplooid linnen.

Een aantrekkelijk schelpmarmer uit het Spaanse Tortosa, waar het nog steeds wordt gewonnen. De hoofdkleur varieert van roodachtig lila tot geel, afhankelijk van de hoeveelheid slakken die het bevat. De gele kleur wordt bepaald door de weekdieren en het lila door de zeebedding waarin het is verzonken. Broccatello werd veelvuldig gebruikt als oppervlakteversiering in kerken in Rome en Napels.

Een brecciëmarmer bestaande uit crèmekleurige kiezelstenen op een lila ondergrond, en met een zweem geel.

Wordt gebruikt voor ronde stenen torens met een dubbele muur, te vinden in Schotland en de naburige eilanden.

Kleine Caribische boomsoort die inheems is in Midden-Amerika en de Caribische eilanden. Het is een langzaam groeiende boom met broos zwart kernhout.

Verwijst naar meubelstukken voor een eetkamer met vakken of schappen voor het uitstallen van tafelservies alsmede een oppervlak voor het opdienen of bereiden van voedsel. De term is reeds sinds de 16de eeuw in gebruik, en er is sprake van overlap met de betekenis van 'dressoirs (meubilair)' en 'keukenkasten (wandkasten)'.

Beschrijft werken die zijn vervaardigd door de bewoners van het eiland Buka. Veranderingen in de Bukakunst aan het eind van de 20ste eeuw zijn toe te schrijven aan de kennismaking van de eilandbewoners in de Stille Zuidzee met de buitenwereld. In de 19de eeuw ontdekten walvisvaarders dat de Bukapeddels perfect geschikt waren voor hun werk en gingen ze de productie van peddels door de Buka stimuleren. Tot aan het einde van de 20ste eeuw waren er stijlvarianten te herkennen in het Lapita-aardewerk en de bijbehorende materialen. De bevolking van Buka staat bekend om haar naturalistische afbeeldingen van menselijke en dierlijke vormen; de menselijke hoofden vertonen evenwel hondachtige trekken, met een sterk naar voren stekende kaak. Het oppervlak is vaak zwart gevlekt en verfraaid met ingelegde patronen van rode en witte pigmenten.

Verwijst naar Venetiaanse kant die vanaf de 19de eeuw werd gemaakt op het eiland Burano. Hoewel het vrij verfijnde kant is, wordt het gekenmerkt door patronen die minder verfijnd zijn dan vroegere Venetiaanse kant en door een achtergrond zonder strepen.

Verwijst ofwel naar een schrijftafel met laden ofwel naar een soort kastmeubilair, meestal een ladekast, met een scharnierende, naar voren vallende klep die als schrijfblad fungeert. De eerste meubeltypen waarnaar deze term verwijst, kwamen halverwege de 17de eeuw in Frankrijk tot ontwikkeling. De term 'bureau' heeft zijn oorsprong in een middeleeuws Frans woord voor een grof type linnendoek dat op tafel werd gelegd om als schrijfoppervlak te dienen. In het moderne taalgebruik wordt met 'bureau' een schrijftafel bedoeld, meestal voorzien van een scharnierend schrijfblad dat in gesloten stand in een schuine hoek is geplaatst, terwijl na opening een rij vakjes, laatjes en soms ook een klein kastje zichtbaar wordt. In de Verenigde Staten wordt 'bureau' als synoniem gebruikt voor 'ladekast', waarbij het schrijfblad dus is verdwenen.

Objecten of motieven die zijn bewerkt tot een gladde, bolronde of ovale vorm met een vlakke onderzijde. Verwijst in specifieke zin naar de vorm van edelstenen zonder facetten, architecturale ornamenten en details van meubilair, in het bijzonder tijdens de 16de en 17de eeuw; halverwege de 18de eeuw maakten ze een heropleving door als niervormig ornament op de cabriolepoten van stoelen en tafels.

Leden van een orde van papegaaiachtigen bestaande uit 21 levende soorten die worden aangetroffen in Australië, op Nieuw-Guinea en op de Salomonseilanden. Ze kenmerken zich door een gebogen snavel en voeten met twee voorwaartse en twee achterwaartse tenen, en verschillen van echte papegaaien door hun opvallende beweegbare kuif, de aanwezigheid van een galblaas en een kleurpatroon van wit, zwart of grijs met toefjes rood of geel in plaats van het heldere groen en blauw van echte papegaaien.

Verwijst naar de cultuur van de moderne natie Cambodja en naar de culturen die het gebied op het zuidwestelijke Indochinese schiereiland in Zuidoost-Azië hebben bewoond. Kunstnijverheid uit deze regio toont indiaanse en andere regionale invloeden in diverse sculpturen van hout en steen, in steen gehouwen werken met zilver, goud en ivoor, en zijden, luxueuze foedralen in rode, blauwe en gouden tinten.

Curule-stoel die is afgeleid van de vouwkrukken met gekruist onderstel uit het oude Egypte. De stoel wordt gekenmerkt door een niet-vouwbare curule-onderstel met daarop een verstelbare rugleuning van reliëfleer of riet. Aangenomen wordt dat ze van Spaanse herkomst zijn en ze zijn genoemd naar de havenstad op het schiereiland Yucatán. Veelvuldig aangetroffen in Louisiana tussen plantagemeubilair uit de 19de eeuw.

Verwijst naar een Europese periode en cultuur waarin gereedschap maken centraal stond en die teruggaat tot het 4de millennium v. Chr., genoemd naar de opgravingen bij Campigny in Haute-Normandie (Frankrijk). Deze cultuur begon in de mesolithische periode, maar ontwikkelde zich verder in de neolithische periode en verspreidde zich over bijna geheel Noord- en Centraal-Europa en de Britse eilanden.

Hotels die voornamelijk zijn bedoeld voor Japanse forensen die de laatste trein naar de voorsteden hebben gemist. De kamers zijn eenpersoons cabines, meestal opeengepakt in lange rijen van twee verdiepingen. Ze beschikken over kleurentelevisie, radio, ventilatiesystemen en wekkers.

Hout van de Pinus caribaea, afkomstig uit Midden-Amerika, Cuba, de Bahama's en de Turks- en Caicoseilanden.

Verwijst naar bepaalde West-Indische culturen, in het bijzonder die op de eilanden in de Caribische Zee en het aangrenzende vasteland.

Meubelstukken met vakken of laden waarin zich kastjes bevinden die als afzonderlijk stuk meubilair kunnen dienen of bovenop het bureaublad worden gezet.

Houtachtige struik die inheems is in Zuid-Amerika. De struik verbouwt men vanwege zijn eetbare knoldragende wortel. Het is de op twee na belangrijkste bron van eetbare koolhydraten in de wereld, hoewel de meeste variëteiten giftig zijn als men ze niet op de juiste manier bereid. Men gebruikt de wortels voor het maken van meel, brood, stijfsel en een alcoholische drank. Cassave werd waarschijnlijk voor het eerst verbouwd door de Maya's, op het schiereiland Yucatán.

Verwijst naar de stijl van marmeren figuren met gevouwen armen zoals voortgebracht op de eilandengroep der Cycladen tijdens de vroeg-Cycladische periode. De beelden, waaronder voorstellingen van jagers of strijders, worden gekenmerkt door brede schouders, gedrongen torso's en armen die rechts over links zijn gevouwen. Ze wijken af van de traditionele vormen en afmetingen.

Kleine dubbele rilapparaten met evenwijdige snijranden.

Verwijst naar de periode die is genoemd naar de stad Chiang Mai in noordelijk Thailand. De stijl van deze periode wordt beïnvloed door de lange politieke en religieuze geschiedenis van het gebied. In de architectuur wordt deze periode gekenmerkt door vele wat-tempelcomplexen die Birmese stilistische invloeden, Europese koloniale invloeden en de vernieuwingen van de monnik Khruba Srivijaya in de jaren 30 van de 20ste eeuw weerspiegelen. Prominente tempels uit deze periode zijn de Wat Chiang Man-tempel (1297 n. Chr.) met een vierkante stoepa die sterke Mon-invloeden weerspiegelt, de Wat Umong-tempel (1296 n. Chr.) met een stucwerkconstructie en eveneens zeer duidelijke Mon-invloeden, de Wat Phra Sing Luang-tempel (1345 n. Chr.), waarin een verguld bronzen Boeddhabeeld staat en de Wat Chedi Chet Yot-tempel (1455 n. Chr.), een grafmonument met zeven spitsen op een hoog basement van lateriet, dat is versierd met naar Sukhothai-stijlen gemodelleerde heiligenfiguren. Beeldhouwwerken uit deze periode weerspiegelen Sukhothai-methoden en ademen over het algemeen een sfeer van krachtige sereniteit. In deze periode zijn niet-vergulde bronzen beelden gemaakt en Boeddhabeelden in de m'ravijaya mudr-positie, met de rechterhand rustend op de rechterknie en gestrekt naar de grond wijzend, en gekenmerkt door brede torso's en grote haarkrullen die zijn versierd met de knop van een lotusbloem.

Kleine, niet beglaasde dakkapellen die licht en ventilatie bieden aan een zolder of andere ruimte onder een schuin dak; werd vooral gebruikt in middeleeuwse gebouwen.

Verwijst naar Engels chinoiseriemeubilair in navolging van ontwerpen die werden gepubliceerd door kastenmaker Thomas Chippendale in 'The Gentleman and Cabinet Maker's Director' uit 1754. De stijl wordt meestal toegepast bij kleine kasten en stoelen, en kenmerkt zich door traliewerk en vierkante en hoekige vormen.

Hout van de boom behorende tot de soort Celtis sinensis. Het wordt gebruikt voor meubilair, vaten en tonnen, carrosserieën van voertuigen en houtwaren.

Verwijst naar een Griekse aardewerkstijl die zich in de 7de eeuw v. Chr. ontwikkelde op het eiland Chios en ook elders bekend was, onder meer in de Griekse kolonie in Nakratis (Egypte). De stijl kenmerkt zich door een ongewoon witte slip en een schildertechniek die verschilt van de eigentijdse Wild Goat stijl doordat dieren en figuren niet zijn opgevuld met een patroon maar meestal op de achtergrond blijven.

Verwijst naar Engels meubilair dat tussen 1750 en 1770 werd vervaardigd op basis van de ontwerpen van kastenmaker Thomas Chippendale (1718-1779). Het kenmerkt zich door ajourwerk en decoratief houtsnijwerk, voornamelijk in rococostijl.

Beschrijft kunstwerken die zijn vervaardigd door de bewoners van het eiland Choiseul. De stijl waarin de figuren op de zuidelijke eilanden zijn uitgevoerd, was doorgaans naturalistischer qua menselijke proporties en detaillering.

Damesschoenen of overschoenen met meeestal een muilachtig bovenstuk en een hoge plateauzool van kurk of soms van hout die werden gedragen van de 14e tot de 18e eeuw om de lengte te vergroten en de voeten tegen kou, nattigheid en vuil te beschermen. Gebruik 'pantoufles' voor muilachtig schoeisel met dunnere zolen dat gebruikt wordt als pantoffel of overschoen.

Stam van gewone gewervelde dieren als vissen, amfibieën, reptielen, vogels, zoogdieren en manteldiertjes en lancetvisjes. Bijna alle chordadieren zijn actieve dieren met bilateraal symmetrische lichamen die in de lengte zijn onderverdeeld in een hoofd, romp en staart. Het belangrijkste morfologische kenmerk van chordadieren zijn de chorda dorsalis (bij embryo's), de wervelkolom en de inwendige holtes.

Een witte marmersoort met groene en grijze strepen vanwege lagen met mica en mica-achtige mineralen. Het is afkomstig van het eiland Euboea in de Egeïsche Zee. Het marmer lijkt op een dwarsdoorsnede van een ui, vandaar de naam, die afgeleid is van het Italiaanse woord voor ui (cipolla). De term wordt tegenwoordig gebruikt voor elke vorm van kristalvormig wit marmer met groenkleurige mica, in het bijzonder de schisteuze soorten.

Wordt gebruikt voor kleine Romeinse, Etruskische of Griekse stèles of stenen pilaren, meestal met inscripties, die bijvoorbeeld gebeurtenissen, grenzen of graven aangeven.

Verwijst naar een Etruskische aardewerkstijl die waarschijnlijk is ontstaan onder invloed van stijlen op het Griekse eiland Rhodos. Deze stijl wordt vaak gekenmerkt door donker-op-lichtdecoraties, in het bijzonder gestileerde zwarte dierlijke of menselijke figuren die in horizontale stroken op de vaten werden geschilderd.

Verwijst naar de cultuur van Salish-sprekende indianen van het noordwestelijke kustgebied van de Grote Oceaan in Noord-Amerika, die gevestigd waren rond de Straat van Georgia, Puget Sound, zuidelijk Vancouver Island, een groot deel van het Olympisch Schiereiland en het grootste gedeelte van het westen van de staat Washington.

Hout van de soort Brya ebenus die inheems is in Midden-Amerika en de Caribische eilanden. Het komt van zwart of warm bruin kernhout. Het materiaal is bros, zeer zwaar, uitermate hard, heeft een fijne uniforme textuur en kan erg glanzend worden gemaakt. Het wordt gebruikt voor inlegwerk, de rug van borstels, parket en muziekinstrumenten. Het is niet echt palissanderhout.

Objecten die worden verzameld door liefhebbers, zoals speelgoed, miniaturen, lepels etc. In het algemeen niet van toepassing op verzamelingen kunst, postzegels, munten of meubilair.

Wordt gebruikt voor pijlers die bestaan uit verschillende ingewerkte zuilen of pilasters die rond een centrale kern gegroepeerd zijn. Voor steunen die worden gevormd door drie of meer kort op elkaar geplaatste zuilen in een groep wordt 'gebundelde zuilen' gebruikt.

Pottenbakkersgoed gemaakt door slaven, regelmatig gevonden op de locaties van plantages in South Carolina, Virginia en op verschillende Caribische eilanden.

Een grotendeels lichtgroen marmer met witte markeringen dat wordt gewonnen bij Clifden in County Galway in Ierland. De metamorfe dolomitische kalksteen wordt beschouwd als een van de twee echte marmersoorten van de Britse eilanden. De andere is Iona-marmer.

Wordt gebruikt voor woningen uit de oudheid, gebouwd op kunstmatige eilanden in meren; veelvoorkomend in Ierland, Schotland en Brittannië.

In algemene zin verwijst de term meestal naar een cultuur of stijl welke is geproduceerd door mensen die in Noord- of Zuid-Amerika of op de nabijgelegen eilanden geboren zijn, maar die afstammen van kolonisten of slaven, ter onderscheiding van mensen die rechtstreeks uit Europa of Afrika kwamen of die van oorspronkelijke bevolkingsgroepen afstammen. De term verwijst naar de culturen van verschillende bevolkingsgroepen binnen de context van verschillende regio's; vaak verschilt de betekenis van de term per regio en worden daarbij zelfs tegenstrijdige betekenissen gezien. De term verwijst naar de cultuur en stijlen geproduceerd door blanken met Spaanse ouders die in de periode van de 16de tot en met de 18de eeuw in de Spaanse gebieden in Noord- en Zuid-Amerika werden geboren; ze hadden een andere cultuur en maatschappelijke positie dan bewoners die in Spanje waren geboren. In het moderne taalgebruik kan de term binnen de context van Latijns-Amerika verwijzen naar de cultuur van mensen die daar wel geboren zijn maar van wie beide ouders Spaans zijn, of in specifieke zin naar de tradities van oude families met een overwegend Spaanse achtergrond. Ook kan de term verwijzen naar de cultuur van vroege Zuid-Amerikaanse zwarten die in Amerika zijn geboren, ter onderscheiding van zwarten die rechtstreeks uit Afrika waren overgebracht. In Louisiana, in de Verenigde Staten, verwijst de term naar de cultuur van Franstalige blanke afstammelingen van vroege Franse en Spaanse kolonisten, of naar mulatten die een soort Frans-Spaanse mengtaal spreken. Daarnaast kan de term verwijzen naar de cultuur van mensen op de West-Indische eilanden die daar zijn geboren en genaturaliseerd, maar van Spaanse, Franse of Afrikaanse afkomst zijn; in het moderne taalgebruik, binnen de context van het Caribisch gebied, verwijst de term vaak naar de Caribische cultuur in het algemeen, met inbegrip van oorspronkelijk Europese, Afrikaanse, Aziatische en Amerikaans-Indiaanse elementen.

Verwijst naar de stijl en cultuur van de Chibchan sprekende Indiaanse bevolking van Centraal-Amerika die voorheen leefde in het huidige Panama en op de naburige San Blaseilanden, en tegenwoordig alleen nog in geïsoleerde gebieden voorkomt.

Verwijst naar de cultuur van het eiland Cyprus, in het bijzonder gedurende de Bronstijd van circa 2300 tot 1050 v. Chr.

Genus van rotanpalmen die hoofdzakelijk in de tropische en subtropische gebieden van Zuidoost-Azië inheems zijn. De stammen worden geoogst voor hun kern, die wordt gebruikt voor de vervaardiging van wandelstokken en meubilair. De vruchten van bepaalde soorten produceren een rode hars die als bron dient voor 'drakenbloed', dat als geneesmiddel en als lak wordt gebruikt. De zaden van sommige soorten worden geoogst voor de productie van Boeddhistische gebedskralen.

Verwijst naar de periode van de achtste en negende eeuw die is genoemd naar de hoofdstad van de Chinese provincie Dai-Lai. De stijl van deze periode wordt bepaald door de bloei van het boeddhisme, die van invloed was op de ontwikkeling van beeldhouwkunst en architectuur en door de inbreng van Chinese stijl en Cham-stijl. In de beeldhouwkunst wordt deze periode gekenmerkt door afbeeldingen van het boeddhistische godendom en van boeddhistische monniken, geconstrueerd in hout of steen, stenen pilaren, mythische kinnarafiguren, beschermende lokapala-figuren beïnvloed door Indiase en Chinese decoraties, en beeldsnijwerken in bas-reliëf van planten en figuren die doen denken aan grotsculpturen van Yungang en Longmen in China. In de architectuur wordt deze periode gekenmerkt door terracotta lijstwerk op tempels, stoepa's gebouwd van baksteen en motieven op constructies met gestileerde draken, wolken en planten.

Bouwwerken die uitsteken uit een schuin dak en waarin meestal een raam of ventilatiejalouzieën zijn aangebracht.

Boomsoort van hardhout, bron van timmerhout, die inheems is in het gebied van de Himalaya tot de zuidelijke punt van India en het eiland Java in Indonesië. Het blad wordt gebruikt als veevoer en de schors als een bron van looizuren voor medicinale doeleinden.

Verwijst naar de inheemse cultuur en stijlen van het gebied en de eilanden langs de Adriatische kust, zowel in historisch als modern opzicht.

Verwijst naar een neolithische stijl en cultuur die is genoemd naar de archeologische vindplaats bij Danilo in Dalmatië, in het huidige Kroatië. Sommige geleerden geloven dat deze cultuur en de stijl van het beschilderde aardewerk nauwer verwant zijn met culturen op de Aeolische eilanden, op Capri en in het zuiden van Italië dan met de gelijktijdige culturen op de oostelijke Balkan.

Derringers die daadwerkelijk zijn gemaakt door Henry Deringer zelf, de wapensmid uit Philadelphia die dit type pistool voor het eerst ontwikkelde. Geen Nederlands equivalent. Zie 'derringers'.

Verwijst naar een sleutelbegrip met verschillende betekenissen in het hindoeïsme, boeddhisme en jaïnisme. In het hindoeïsme is de dharma de religieuze en morele wet die de samenleving en het individuele gedrag bestuurt en activeert. Deze dharma wordt aangetroffen in de eerste religieuze handboeken, de dharmasoetra’s, en is later uitgebreid tot grotere wetscompilaties genaamd dharmashastra. Dharma heeft in het boeddhisme de hindoeïstische betekenis van kosmische wet en orde behouden maar wordt daar ook toegepast op de lessen van Boeddha, die wordt gezien als een manifestatie van de universele waarheid die de dharma is. Zo is de dharma de praktische toepassing van deze waarheid in het boeddhisme. De triratna ('drie juwelen') is een fundamenteel aspect van het boeddhisme en bestaat uit Boeddha, de dharma en de sangha (gemeenschap van gelovigen). Binnen de boeddhistische metafysica verwijst de term in het meervoud (dharma’s) naar de onderling verbonden elementen waaruit de empirische wereld bestaat. Behalve dat dharma in de jaïnistische filosofie gewoonlijk wordt opgevat als morele deugd, verwijst de term hier ook naar een eeuwige 'substantie' (dravya) die het middel vormt waardoor levende wezens kunnen bewegen. Deze betekenis is uniek voor het jaïnisme. De term kan eenvoudigweg verwijzen naar de leerstellingen van de Jina. Voor de jaïnisten heeft dharma een tegenpool, adharma, dat 'fout' en 'immoraliteit' betekent maar ook 'de mogelijkheid om te rusten of pauzeren'.

Taxon van reptielen die ongeveer 300 miljoen jaar geleden, in het Laat-Carboon, in hun schedel twee paren openingen achter de oogkassen ontwikkelden. Tot de diapsida behoren de dinosauriërs, krokodilachtigen, hagedissen, slangen, schildpadden en vogels. Sommige levende diapsida zijn één opening kwijtgeraakt (hagedissen) of beide openingen (slangen), of hebben een schedel die in hoge mate is veranderd (moderne vogels), maar vanwege hun afstamming worden ze toch als diapsida geclassificeerd. Er zijn ten minste 14.600 levende soorten diapsida.

Verwijst naar componenten of verfraaiingen die tijdens de oudheid zowel in het oosten als in het westen werden gebruikt. Gemodelleerde dierkapitelen werden vaak toegepast bij oud vaatwerk, met name plastische vazen zoals rytons of kantharoi, maar ze komen ook bij andere typen vaatwerk zoals smeltkroezen en schouderhydria's. Dierkapitelen bestaan meestal uit een bovendeel (hoofd, borst en voorpoten) van een dier of mythologisch wezen, of het hoofd en bovenlichaam van een persoon. In Griekse vaasbeschilderingen worden dierkapitelen vaak ook als schildelementen afgebeeld. Dierkapitelen werden onder meer gebruikt als verfraaiing op oude Hettitische architectuur en Romeins meubilair. Met name in hun vroegste gedaanten hadden dierkapitelen vermoedelijk ook een functie als votiefbeeld. De term verwijst soms naar verfraaiingen van latere datum, met name in steen uitgevoerde architecturale verfraaiingen tijdens de Middeleeuwen.

Verwijst naar de periode van circa 3000 tot 500 v. Chr. in het gebied van het huidige Bahrein, het eiland Failaka en de oostkust van Saudi-Arabië. De kunst uit deze periode wordt gekenmerkt door wisselende culturele invloeden in de loop van de tijd als gevolg van contacten met Mesopotamië in het westen en de Indusvallei in het oosten.

Beschrijft werk dat is vervaardigd door het gelijknamige Berbervolk, dat op het eiland Djerba in Tunesië leeft.

Verwijst naar de periode Champa die wordt geassocieerd met het koninklijke kloostercomplex Dong-Duong dat werd gesticht door koning Indravarman II (875-889 n. Chr.) en dat in het gebied floreerde van de 9de tot de vroege 10de eeuw. Bouwkundige kenmerken uit deze periode zijn gebaseerd op het Dong-Duong-complex en bestaan onder andere uit in baksteen opgetrokken heiligdommen die zijn gegroepeerd binnen interne omheiningen, zalen met pilaren, interne en externe penanten ter ondersteuning van de stupa, stenen kalan met meerdere verdiepingen, zuilconstructies die bekend zijn als stambah's en die qua vorm vergelijkbaar zijn met boeddhistische torenstupa's, een lange zaal die de vih'ra wordt genoemd en die beelden van Boeddha bevat, en altaren die tegen muren zijn geplaatst. In de beeldhouwkunst manifesteert deze periode zich in de religieuze trend van het Mahayana-boeddhisme, gekenmerkt door Boeddha-figuren die op Chinese wijze zijn gekleed, dv'rap'las-figuren met krachtige uitdrukkingen, dikke lippen, gestileerde oren en kortgeknipte bakkebaarden, bronzen beelden van Boeddha die zijn gegoten met behulp van het verlorenwasgietprocédé, bas-reliëfs die timpanen en altaren decoreren, en die verschillende koninklijke personages tonen in gestileerde handelingen, beelden van olifanten met gebogen achterpoten en met hun kop naar voren of met hun lichaam opgericht. Shaivitische koppen en vrouwelijke afbeeldingen van Tara uit deze periode worden gekenmerkt door een sterke frontaliteit en overdreven gelaatstrekken.

Mythische monsters, voorgesteld als reusachtige en angstaanjagende reptielen die gewoonlijk een combinatie van een slangachtige en een krokodilachtige vorm hebben, met sterke klauwen als van een roofdier of roofvogel, en een geschubde huid. Draken worden in het algemeen voorgesteld met vleugels en soms terwijl ze vlammen uitademen. In de heraldiek combineert de draak de vormkenmerken van een reptiel en een zoogdier, aangevuld met vleugels.

Brede, meestal lage ladekasten of kastmeubilair op poten, met kastruimte. De kasten worden langs de muur van een eetkamer geplaatst en gebruikt als bewaarplaats en voor het opdienen van voedsel, alsmede voor het uitstallen van borden en ander kostbaar tafelgerei. Vroege exemplaren bestonden vaak slechts uit een plank die bij de eettafel werd geplaatst, en kwamen uitsluitend voor in ruimten waar werd gegeten. Gedurende de middeleeuwen vervulde de kast dezelfde functie. Vroege Europese dressoirs waren vaak etagegewijs opgebouwd, met schappen waarop koppen en schotels konden worden uitgestald. In de 17de eeuw werden de dressoirs ontworpen met een kast of een aantal laden onder een vlak tafelblad. De bovenzijde was hoger dan bij een gewone tafel, waardoor de borden beter zichtbaar waren en het voedsel eenvoudiger bereikbaar was voor een staand persoon. Soms gebruikte men ook dressoirtafels of zijtafels waarop al het voedsel werd uitgestald, en dienden de kostbaarder uitgevoerde dressoirs uitsluitend voor het uitstallen van servieswaar. 'Keukenkasten (wandkasten)' kunnen ongeveer dezelfde vorm en functie hebben, maar kwamen meestal in keukens voor en niet in eetkamers. Gebruik 'dressoirtafels' voor wandtafels die langs de wand van eetkamers worden gebruikt.

Met betrekking tot kastmeubilair: met een voorkant die bol is in het midden en hol aan beide uiteinden.

Verwijst naar de stijlen en culturen van Griekenland en Klein-Azië die zich ontwikkelden op de eilanden in en het vasteland rondom de Egeïsche Zee, die ligt tussen Griekenland en Turkije.

Verwijst naar de fase in de Jomon-periode van circa 1000 tot 300 v. Chr., waarin de ontwikkeling van verfijnd aardewerk plaatsvond, vooral de stijl van de archeologische vindplaats Kamegaoko, langs de kust van de Grote Oceaan, die er sterk op wijst dat er contact moet zijn geweest met het westen van Japan en het Koreaanse schiereiland.

Verwijst naar de laatste fase van de neolithische cultuur, die vaak gedeeltelijk samenvalt met de Vroege Bronstijd. Deze fase wordt over het algemeen gedateerd van circa 4000 tot circa 3000 v. Chr. op het vasteland van Europa, met een uitloop tot circa 2000 v. Chr. op delen van de Britse eilanden.

Verwijst naar de Engelse stijl in de architectuur, binnenhuisarchitectuur en kunstnijverheid van de jaren 30 tot 60 van de 19de eeuw, die teruggrijpt naar de Elizabethaanse periode in de 16de eeuw. Architecten namen een reeks Elizabethaanse bouwkundige vormen over, waaronder geveltoppen, achthoekige torentjes en glas-in-loodramen, terwijl ontwerpers vijfpassen, vlechtbandmotieven en familiewapens toepasten in meubilair, zilverwerk en keramiek.

Verwijst naar de cultuur van het moderne Engeland, of in het algemeen naar de culturen van het zuidelijke deel van het eiland Groot-Brittannië, gewoonlijk met uitsluiting van Wales. De term kan ook verwijzen naar de cultuur van de Angelen, een van de Teutoonse volkeren die zich in Engeland vestigden in de 5de eeuw n. Chr. De term wordt soms gebruikt om te verwijzen naar de cultuur van de gehele natie van het Verenigd Koninkrijk, hoewel Engeland strikt genomen een bestuurlijk onderdeel is van het Verenigd Koninkrijk.

Hout van de boom behorende tot het genus Acer. Het is bleek van kleur en wordt gebruikt voor het maken van meubilair, vloeren, schoenleesten en toetsmechanismen voor piano's.

Wordt gebruikt voor pilasters met een ingewikkelde decoratie en beeldhouwwerk in bas-reliëf, die van boven naar beneden smal toelopen, zoals veel wordt aangetroffen in de Spaanse post-renaissance architectuur.

Verwijst naar de stijl van de artistieke voortbrengselen in Etrurië, het tegenwoordige Toscane en een deel van Umbrië, van de 7de tot de 3de eeuw v. Chr. Tot de kunstwerken van deze cultuur, deels herkenbaar aan de overdadige grafheuvels, behoren bronzen spiegels en stenen grafkisten, muurschilderingen, en beelden in terracotta en brons die zich van de Griekse archaïsche stijl onderscheiden door hun levendige suggestie van beweging en verfijnde versiering. Tot de ontwikkelingen in de architectuur behoren de bouw van leemstenen en houten tempels, gedecoreerd met dakpannen en standbeelden in terracotta. In sommige classificatiesystemen begint de Etruskische cultuur al met de Villanovastijl, die voor het eerst op het Italiaanse schiereiland wordt aangetroffen in de 9de eeuw v. Chr.

Verwijst naar stijlen en culturen op het Italiaanse schiereiland, in het bijzonder in het oude Etrurië, die elementen van de Etruskische cultuur combineren met andere niet-Romeinse of ‘Italische’ culturen.

Verwijst naar de stijlen en culturen op het Italiaanse schiereiland, in het bijzonder in het oude Etrurië, die elementen van de oorspronkelijke Etruskische cultuur combineren met de latere Romeinse cultuur.

Verwijst naar de Europese stijl van binnenhuisarchitectuur, meubilair en keramiek in de late 18de eeuw. Deze stijl, voornamelijk afgeleid van de motieven en kleuren van Griekse vazen die destijds werden toegeschreven aan de Etrusken, wordt gekenmerkt door griffioenen, palmetten, harpijen, leeuwen en sfinxen en het gebruik van de kleuren rood, zwart en wit.

Genus van meer dan 700 soorten groenblijvende bomen die inheems zijn in Australië, Nieuw-Zeeland, Tasmanië en de nabijgelegen eilanden, maar die tegenwoordig worden gehouden in veel subtropische locaties in de hele wereld, onder meer in Californië, Spanje, Zuid-Amerika, India en Zuid-Afrika. Eucalyptushout gebruikt men voor bouwwerken, papier en andere doeleinden. De schors bevat veel tannines en wordt gebruikt voor de productie van leer. Uit droge bladeren van verschillende soorten uit dit genus wint men eucalyptusolie.

Hout van de boom behorende tot het genus Eucalyptus uit de mirtefamilie (Myrtaceae), inheems in Australië, Nieuw-Zeeland, Tasmanië en nabije eilanden. Het wordt gebruikt als brandstof en voor omheiningen.

Hout van de boom behorende tot het genus Fagus sylvatica, inheems in het Centraal-Europa en in Groot-Brittannië. De kleuren variëren van zeer vaalbruin tot roodachtig bruin bij het kappen. Het wordt gebruikt voor het maken van allerlei objecten, onder andere meubilair, handvatten voor gereedschap, schrijnwerk en triplex.

Hout van een van de verschillende variëteiten van de soort Fraxinus excelsior. Het hout is witachtig tot lichtbruin van kleur met een roze vlam. Het is een compact, taai en elastisch hout met een rechte nerf en licht grove textuur. Het is matig duurzaam maar gevoelig voor aantasting door insecten. Het hout wordt gebruikt voor ladders, gereedschapsstelen, riemen, stokken, wielen, boten, wapens, meubilair, gym-apparatuur, tennisrackets en hockeysticks.

Hout van de boom behorende tot de soort Castanea sativa, inheems in Zuidwest-Europa, Noord-Afrika en Klein-Azië. Het kernhout is geelachtig bruin van kleur en lijkt veel op eikenhout, echter zonder de karakteristieke zilveren nerven. Het wordt gebruikt voor het maken van meubilair, doodskisten, draaiwerk en afrasteringspalen.

Hout van de boom behorende tot de soort Celtis australis. Het wordt gebruikt voor meubilair, vaten en tonnen, carrosserieën van voertuigen en houtwaren.

Stootwapen met een gekromd snijvlak, gelijkend op de Griekse kopis. Door de vorm is het mogelijk een slag met de kracht van een bijl te geven en tevens de snijrand van een zwaard te behouden. Werd gebruikt op het Iberische schiereiland voor de komst van de Romeinen.

Wordt gebruikt met betrekking tot negentiende-eeuws Amerikaans geschilderd meubilair, gedecoreerd in navolging van geïmporteerd neoclassicistische voorbeelden.

Materiaal dat wordt gevormd met natuurlijk of synthetisch filament of vezelmateriaal, dat wordt gekenmerkt door buigzaamheid, fijnheid en een hoge verhouding van lengte en breedte en waarvan draad, touw of textiel kan worden gemaakt.

Beschrijft de diverse soorten kunstwerken die zijn vervaardigd door de bewoners van de Fiji-eilanden, waarvan de kolonisten bekend zijn om hun Lapita-aardewerk. De Fijische mannen gebruiken vaak hout als primair medium voor de kunstproductie. Gespecialiseerde Fijische timmerlieden maken beeldhouwwerken, kommen, kano's, trommels, wapens, hoofdsteunen en ornamenten. Aan het eind van de 20ste eeuw werden op de Fiji-eilanden onder meer traditionele objecten voor de ambachtsmarkt en voor lokaal gebruik vervaardigd, alsmede reproducties van 19de-eeuws werk en souvenirs voor de toeristenindustrie.

Verwijst naar een Griekse aardewerkstijl die rond 560 v. Chr. opkwam en is genoemd naar een archeologische vindplaats op het eiland Rhodos. De meest gevonden vorm is een gedrongen amfoor en het schilderwerk wordt gekenmerkt door donker-op-lichte dessins die over het algemeen bestaan uit één menselijke of dierlijke figuur in een leeg veld, of dicht bij elkaar liggende banen met ornamenten, zoals halvemanen en lotusbloemen. In sommige classificatiesystemen wordt deze stijl beschouwd als een variant van de middelste of late wilde-geitenstijl.

Korte segmenten van langere, complete speelfilms, die vaak worden gebruikt in een compilatie van soortgelijke segmenten, of in een andere speelfilm of een ander televisieprogramma.

Kleine decoratieve bloemachtige elementen; een term losjes gebruikt ter verwijzing naar architectuur en meubilair en meer specifiek naar letterornamenten die door drukkers worden gebruikt.

Gevlochten rietstengels, rotan, takken of ander materiaal, vooral gebruikt voor het maken van meubilair.

Uitgestorven mensensoort die tussen 94.000 en 18.000 jaar geleden leefde, dus ruim binnen de periode van de moderne mens, vermoedelijk op het Indonesische eiland Flores en mogelijk ook elders. In 2004 vond een team van Australische en Indonesische antropologen de skeletresten van een volwassen vrouw en van andere personen in de Liang Bua-grot op Flores. Deze mensen van deze soort werden ongeveer een derde van de grootte van de moderne mens. Ze vervaardigden gereedschappen, jaagde op dwergolifanten en andere dieren en kookten voedsel. De Floresmens stamt mogelijk af van de H. erectus, een veel oudere en grotere mensensoort waarvan wellicht ook de moderne mens afstamt. De geringe lengte van H. floresiensis was mogelijk het gevolg van eilanddwerggroei. Aangezien er geen resten van H. erectus op Flores zijn aangetroffen, is een alternatieve theorie dat deze soort al een gering postuur had toen hij op het eiland kwam, mogelijk als gevolg van een veel vroegere afstamming van een gemeenschappelijke voorouder van H. erectus.

Grote kasten met drie verdiepingen die met inlegwerk zijn versierd, waarbij een blad tussen twee wandkasten inzit. Ze zijn tijdens de 17e eeuw in Spanje gebouwd. De bovenste laag heeft spijlen ter ventilatie en vormt zo een kast voor fruit, kaas en brood.

Te gebruiken voor uitgestrekte horizontale banden als decoratie van architectuur, meubilair of andere objecten die figuren, scenes of ornamentele motieven bevatten. Gebruik 'friezen (entablementonderdelen)' voor de specifieke gedeelten van klassieke entablementen.

Een geperforeerde baksteen of een metalen onderdeel met gaatjes met dezelfde afmetingen,die in een muur wordt geplaatst voor ventilatie.

Hout van de boom behorende tot de soort Mesua ferrea, inheems in Myanmar. Het is sterk, hard hout, en wordt doorgaans gebruikt voor het maken van meubilair, kabinetten en inlegsels.

Met betrekking tot kastmeubilair: met een voorkant die ononderbroken buitenwaarts is gebogen, van de randen naar het midden.

Dichtbij elkaar geplaatste parallelle groeven gebruikt ter versiering van zuilen en pilaren; in de kunstnijverheid gebruikt op houtwerk, metaalwerk, glas en keramiek.

Wordt gebruikt voor miniatuurhuisjes waar beschermende geesten worden uitgenodigd om in te wonen, meestal geplaatst op houten palen op het terrein van een groep huizen of naast andere gebouwen; veelvoorkomend in Thailand.

Decoratieve rand van verschillende houttypen dwars op de nerf gesneden, doorgaans gebruikt voor afwerking van hoeken en randen van meubilair.

Zowel op meubilair als in de architectuur aangetroffen gebroken frontons met S-vormige zijden die eindigen in naar binnen gerichte krullen en in het middelpunt vaak worden gescheiden door een fioel of urn.

Hout van de boom behorende tot het genus Betula alleghaniensis, inheems in het noordoostelijk deel van Noord-Amerika, met lichtgeel spinthout en roodachtig bruin kernhout. Het lijkt op suikerberkenhout en commercieel wordt er geen onderscheid gemaakt tussen de twee. Het hout wordt gebruikt voor het maken van kwaliteitsmeubilair, schrijnwerk, spoelen, klossen en triplex.

Schijven, banden, filamenten of andere media waarop geluid is opgenomen.

Verwijst naar de laat-19de-, vroeg-20ste-eeuwse Engelse stijl in architectuur, meubilair en kunstnijverheid, die de architectonische vormen en decoratieve motieven van de Georgian periode (1717-1830) deed herleven. De Georgian Revival-architectuur wordt evenals haar voorbeeld gekenmerkt door symmetrische bakstenen gevels, puntdaken, schuiframen en waaiervormig bovenlichten, terwijl de meubelontwerpen zijn geïnspireerd door de stijlen van Adam, Hepplewhite, Sheraton en Chippendale.

Het lichaam of de hoofdstructuur van meubilair waarop vernis wordt aangebracht.

Verwijst naar de stijl en periode die wordt geassocieerd met de Indo-Europese sprekers van Germaanse talen wier oorsprong onduidelijk is maar die het zuiden van Zweden, het Deense schiereiland en het noorden van Duitsland bevolkten in de late Bronstijd. In latere eeuwen verhuisden verschillende Germaanse stammen naar het zuiden en het westen ten koste van Keltische stammen en andere bewoners. De artistieke stijlen van de Germaanse volkeren worden vaak geassocieerd met draagbare objecten, waaronder wapens en persoonlijke ornamenten.

Voorzien van geronde, naar buiten bollende of zwellende zij- en voorkanten, te gebruiken met betrekking tot meubilair.

Procedé waarbij vezels of filamenten tot garen of draad worden gemaakt.

Systemen die gebruik maken van automatisch aangedreven ventilatoren of aanjagers om verwarmde lucht te verspreiden.

Een donkere, prettig ruikende oleohars verkregen van bomen van het geslacht Styrax, waaronder S. benzoë en S. officinalis, deze groeien in Thailand, Maleisië en Indonesië. Benzoë hars werd gebruikt door de 16e eeuw als een gedistilleerde vernis voor schilderijen. Het wordt ook gebruikt als een weekmaker voor vernissen en lakken, een parfum, als een antiseptisch middel, en een deodorant. Benzoë hars is niet hetzelfde als de chemische stof genaamd "benzoë," dat is een poeder verkregen uit benzaldehyde. Voor de bruine, kleverige, aromatische hars verkregen van bomen van het geslacht Liquidambar, gebruik "styrax."

De bovenste delen van gezichtsplaten die het gezicht bedekken van ooghoogte tot kin, waar ze de kinplaat overlappen. Ze hadden vaak kleine sleufjes en gaatjes voor ventilatie.

Verwijst naar de cultuur van de Ghandara-regio in India, het gebied tussen de rivier de Boven-Indus en Kabul, onder de Kushana-dynastie; deze term verwijst met name naar de boeddhistische architectuur en beeldhouwkunst van de 2de tot en met de 6de eeuw n. Chr. De stijl ervan weerspiegelde de kosmopolitische connecties van zijn begunstigers en werd in hoge mate beïnvloed door de 2de-eeuwse Hellenistische kunst van Egypte en Syrië. Op zijn beurt was deze Ghandara-stijl een stimulans voor andere kunststijlen in Centraal-Azië, Wei China en Japan. Gandhara-kloosters en stoepa's waren zeer sierlijk, met westerse decoratieve elementen zoals acanthus-kapitalen, Hellenistische komediemaskers en putti. De stoepavorm zelf veranderde in Gandhara: de koepel werd hoger, de balustrades groter en fijner afgewerkt en de gelaagde paraplu-eenheid werd uitgebreid totdat deze uittorende boven de hele structuur. Gebeeldhouwde figuren waren gewoonlijk zwaar gedrapeerd in toga-achtige kledij en hun musculatuur werd meestal met nadruk weergegeven; beeldhouwwerken werden meestal gepleisterd en levendig beschilderd. Tegelijk met beeldhouwers in Mathura vervaardigden Gandhara-beeldhouwers een boeddha-icoon voor het in opkomst zijnde boeddhistische geloof; ook droegen ze bij aan de ontwikkeling van het beeld van Bodhisattva. Een groot aantal Gandhara-beelden is bewaard gebleven, alle heel homogeen in stijl. Belangrijke locaties bevonden zich in Shahji-ki Dheri, Takht-i-Bahai, de Taxila-regio, Sar Dheri en Sahr-i-Bahlol. Het uiterste noordwestelijke gedeelte van Gandhara strekte zich uit tot wat nu Afghanistan is; Religie en kunst in Gandhara-stijl bleven in die regio floreren tot ten minste de 8ste eeuw.

Een marmer dat wordt gekenmerkt door de gewolkte vermenging van zuiver wit, lichtbruin, lila-grijs en roze op een gele ondergrond. Het komt oorspronkelijk uit Korinthe.

Snel groeiende loofboom, inheems in India, Myanmar, Thailand, Laos, Cambodja, Vietnam en Zuid-China. De soort wordt ook gekweekt in Sierra Leone, Nigeria en Maleisië, elders als sierboom geplant, gekapt voor zijn hout en gebruikt voor papierpulp.

Wordt gebruikt om een type Amerikaans meubilair te omschrijven dat voornamelijk vanaf 1850 tot ca. 1930 op grote schaal werd geproduceerd in Grand Rapids, Michigan.

Middelgrote subtropische citrusboom die bekendstaat om zijn grote ronde vruchten met een bittere smaak. De boom is waarschijnlijk in Jamaica ontstaan als een kruising van C. grandis (pomelo). De grapefruit werd eerst op de Caraïbische eilanden populair als eetbare vrucht. Later begon men de boom ook te kweken op het Amerikaanse vasteland.

Verwijst in algemene zin naar de cultuur en stijlen die in verband worden gebracht met het gebied in het zuidoosten van Europa dat het zuidelijke Balkan-schiereiland omvat, met de Peloponnesos en diverse eilanden in de Egeïsche, Ionische en Middellandse Zee, alsmede andere gebieden die gedurende verschillende perioden door Griekenland zijn gekoloniseerd of bezet.

Verwijst naar de stijl en de culturen die zich op het Italiaanse schiereiland ontwikkelden op plaatsen waar de Etrusken via Griekse kolonisten en hun kunst in aanraking kwamen met de Griekse cultuur.

Verwijst naar de stijl van werken die zijn voortgebracht door de Grotta-Peloscultuur op de Cycladische eilanden tussen circa 3200 en 2700 v. Chr., een periode die grofweg overeenkomt met de Vroeg-Cycladische. De kunstwerken bestaan voornamelijk uit aardewerk, marmeren vaten en marmeren beeldjes van het viool-, Plastiras en Louros type.

Te gebruiken om werken te beschrijven van het gelijknamige Berbervolk dat ooit op de Canarische Eilanden leefde. Vanaf de 16de eeuw hebben ze zich vermengd binnen de Iberische wereld en inmiddels bestaan ze niet meer als afzonderlijke groep.

Een substantie die wordt gevonden op bepaalde eilanden en kustgebieden die vaak worden bezocht door zeevogels; bestaat voornamelijk uit hun deels ontbonden excrement. Het is rijk aan fosfaten en stikstofhoudende stoffen en wordt veelvuldig gebruikt als meststof. Wordt ook gebruikt voor excrement van vleermuizen.

een doorschijnende goudkleurige hars die bestaat uit een gele harsachtige component en een heldere in water oplosbare gom, geproduceerd door verschillende bomen van het geslacht Garcinia afkomstig uit India, Thailand, Cambodja, Vietnam en Sri Lanka. Guttegom werd als een gele pigment al in de 8e eeuw in Azië en Japan. Het werd regelmatig naar Europa geïmporteerd in de 17e eeuw. Het wordt verkocht in de vorm van doffe, bruin-gele cakes of klontjes die, wanneer in poedervorm, een rijke gouden kleur hebben. De gom uit koolhydraat fungeert als een natuurlijke bindmiddel. Guttegom wordt gebruikt als een transparante kleurstof in glazuren, vernissen en waterverven. De gele kleur verdwijnt bij blootstelling aan licht of ozon. In sommige gevallen kan de kleur herstellen wanneer in het donker geplaatst wordt.

Te gebruiken om werken te beschrijven van de gelijknamige Afrikaanse etnische groep die oorspronkelijk afkomstig is uit Tanzania maar die leeft op de eilanden Zanzibar en Tumbatu.

Met betrekking tot randen en zijkanten van meubilair: met één bolle en één holle kromming.

Met betrekking tot meubilair: met de vorm van een halve maan.

Hemden van felgekleurde bedrukte stof met afbeeldingen van de Hawaïaanse eilanden: palmbomen, kano's met outriggers, vissen, bloemen, surftaferelen en hoeladansers. Worden doorgaans verkocht aan en gedragen door toeristen. Ze werden voor het eerst in de jaren 30 van de 20ste eeuw gemaakt van goedkope, uit Japan geïmporteerde stoffen en beleefden hun hoogtijdagen in de jaren 50 van de 20ste eeuw.

Beschrijft werken die zijn vervaardigd door de bewoners van de Hawaïaanse eilanden. De kunstproductie van de Hawaïanen omvatte vederwerk, schorsdoek en ornamenten; beeldhouwwerken van hout, steen en veren; rotsinkervingen of rotsgraveringen; en houten kommen, trommels en kano's.

Verwijst naar Engels en Amerikaans meubilair naar de ontwerpen van de Engelse meubelmaker en ontwerper George Hepplewhite, die postuum werden gepubliceerd in 1788. Het meubilair wordt, overeenkomstig de neoclassicistische stijl van het laatste kwart van de 18de eeuw, gekenmerkt door shield-backstoelen, ladenkasten met bowfront, Marlboroughpoten en decoratieve motieven zoals de pluimen van de Prince of Wales, oren in de vorm van korenschoven, urnen en rozetten.

Sculptuur in de vorm van een stenen paal of plaat met een hoofd, buste of figuur ten halven lijve die wordt ondersteund door en als het ware groeit uit een naar onderen taps toelopende pijler of pilaster, en vaak onderaan een fallus vertoont; oorspronkelijk meestal een verbeelding van de Griekse god Hermes.

Verwijst naar de stijl in de architectuur en kunstnijverheid op het Iberisch Schiereiland tijdens de moslimoverheersing van de 8ste tot de 15de eeuw. De stijl wordt gekenmerkt door islamitische vormen en motieven, zoals Kufic inscripties, dierenmotieven en gekrulde acacia bladeren. De term wordt soms gebruikt om specifiek te verwijzen naar Spaans aardewerk, tegelwerk en ander keramiek dat tijdens deze periode is vervaardigd, in het bijzonder de soorten met zijdeglanspigment.

Mechanische lampen die zijn ontworpen om zonder rookkanaal te branden. Ze hebben een ventilator met veeraandrijving aan de onderkant voor een luchtstroom. Gepatenteerd door Robert Hitchcock in 1868.

Verwijst naar de stijl en cultuur van het Hmong-volk, verspreid over gebieden in heel China, Vietnam, Laos en Thailand. De artistieke productie in deze stijl wordt voornamelijk gekenmerkt door ontwerpen voor zilveren sieraden, zoals zilveren halskettingen met slotvormige hangers die waren bevestigd aan nekringen, grote halskettingen die de gehele borst bedekten, zware en dunne armbanden, en cirkelvormige oorbellen die het oor omringen en die breder worden vanaf smalle uiteinden naar een breed centrum, met puntige hangers die aan kleine kettingen hangen. Textielstijlen worden gekenmerkt door batikproducten met geometrische patronen op hennep en katoen, appliqué en reverse appliqué in opvallende kleuren, waaronder indigo, specifieke borduurontwerpen zoals mosterdbloesem, komkommerzaad, tijgertanden en pauwenogen, gedetailleerd naaiwerk, zijden coconvezels en paneelontwerpen met bloemen en verhalen, waarin het dorpsleven, seances van sjamanen, legenden en oorlogsvoering worden afgebeeld.

Verwijst naar de periode die wordt geassocieerd met de Hoa Lai in het noordelijke uiteinde van de vlakte van Phan Rang van het midden van de 8ste tot het midden van de 9de eeuw. Prominente voorbeelden van de architectuur uit deze periode omvatten de tempels van Hoa Lai, die worden gekenmerkt door een kalan, versierde pilasters, talrijke bogen, prominente uitsteeksels, een stenen omheining, voetstukken die zijn gedecoreerd met oplegwerk en waarop de gebouwen in miniatuur worden weergegeven, Indonesisch-Javaanse elementen, en een tempelconstructie bij Mi Son, die wordt gekarakteriseerd door achthoekige stenen colonnetten, gedecoreerd met centrale ringen en verticale banden, pilasters met afwisselend effen en gedecoreerde banden, gebeeldhouwd gebladerte, en bogen die zijn versierd met niet-kronkelige lijnen. In de beeldhouwkunst is deze periode beperkt en minder vernieuwend, met zogenoemde dv'rap'las-beelden die worden gekenmerkt door schijfvormige oorhangers en lang haar, gebeeldhouwd in de stenen posten van deuren en valse deuren, en Javaans geïnspireerde afbeeldingen van Boeddha, bodhisattva's en goden.

Stijl uit Los Angeles die allerlei ongelijksoortige stijlen met elkaar combineert, zoals Georgian, Federal en Regency, met ontwerpen die doen denken aan Hollywood-glamour. In de architectuur wordt de stijl gekenmerkt door het gebruik van hoekige en modernistische vormen, gepleisterde muren en een verbinding tussen binnen- en buitenruimten via Franse of glazen deuren. Voor meubilair en ontwerp worden meestal levendige prints gebruikt, afgewisseld met wit en goud.

Wordt gebruikt voor gebouwen waarin computersystemen voor gebouwenbeheer zijn geïntegreerd, die automatisch verwarmings- en ventilatie-, beveiligings- en andere systemen besturen.

Genus van ongeveer 105 soorten grote regenwoudbomen en bomen die onder het bladerdak van het regenwoud groeien. Ze komen voor in lager gelegen gebieden, op Sri Lanka en in het gebied dat zich uitstrekt van het zuiden van India tot het zuiden van China, het Maleisisch schiereiland en Nieuw-Guinea.

Wordt gebruikt voor lichtgewicht buitendeuren met een klein net van metaalgaas in plaats van panelen, zodat ventilatie mogelijk is, maar insekten tegen worden gehouden.

Wordt gebruikt voor moskeeën met een grote rechthoekige zaal, meestal een plat dak en een binnenruimte die is opgedeeld door vele rijen pilaren.

De stijl en de cultuur van het Iberisch Schiereiland, zowel van de oude culturen als van de huidige landen Spanje en Portugal samen.

Verwijst naar de cultuur op het eiland Ierland, gelegen ten westen van Engeland in de Ierse zee. Het eiland is momenteel bestuurlijk verdeeld in de Republiek Ierland en Noord-Ierland. Verwijst dikwijls specifiek naar de Keltische cultuur op het eiland Ierland.

Spoons used to stir iced tea and similar beverages served in tall glasses, having a bowl similar in size to a teaspoon and an elongated handle.

Te gebruiken om werken te beschrijven van de gelijknamige Afrikaanse etnische groep die leeft op de eilanden in, en de zuidelijke en oostelijke oevers van het Baringomeer in Kenia.

Kunstenaars die afbeeldingen of andere decoratieve vormen in manuscripten schilderen of tekenen. Gebruik 'miniaturisten' voor personen die miniatuurkunst maken, zoals schilderijen, foto's, meubilair en andere objecten.

Tamelijk zware Braziliaanse houtsoort die lijkt op walnoothout. Het kernhout varieert in kleur van olijfgroen tot chocoladebruin en heeft een middelmatige glans. Het is een zeer gewaardeerde houtsoort voor fijn timmerwerk, vloeren en meubilair.

Verwijst naar de illusie-effecten op twee- of driedimensionale kunstwerken of in de architectuur waarin het uiterlijk van marmer wordt gesimuleerd met schilderwerk. Zo kunnen pilaren of panelen van hout of pleister worden beschilderd om de kleur en de nerf te imiteren van marmer, dat een kostbaarder en begerenswaardiger materiaal zou zijn. Te onderscheiden van 'scagliola', waarin het marmereffect wordt bereikt door pigment direct door het natte cement te mengen en de pleister vervolgens op het oppervlak aan te brengen.

Een lange zeearm of een relatief smalle zee-engte tussen het vasteland en een of meerdere eilanden, of een verbinding tussen twee grotere wateroppervlakken.

Balkons waarvan het uiteinde aan de open kant samenvalt met de buitenmuur en die dus niet uitsteken. Vaak hebben ze aan drie kanten muren, pilaren of andere dragers. Ze verschillen van de meeste andere balkons, die gewoonlijk uitsteken.

Wordt gebruikt voor hulpmiddelen zoals kleppen of schuiven die worden gebruikt om de luchtstroom binnen een ventilatiesysteem of de stroom van verbrandingsgassen in een schoorsteenpijp te regelen.

Verwijst naar de stijl die zich op de Britse eilanden ontwikkelde na de afname van de overheersing door het Romeinse Rijk, over het algemeen vanaf de 5de eeuw. De stijl is zichtbaar in de beeldhouwkunst, ijzerbewerking en andere kunstnijverheid, met name in de ornamentele verluchtiging van manuscripten die in de relatief ontoegankelijk gesitueerde kloosters werd ontwikkeld. Ook werden stijlen op het vasteland van Europa erdoor beïnvloed. Zie Insulair schrift voor de schriften die in deze periode werden ontwikkeld.

Kenmerkende handschriften die werden gebruikt op de Britse eilanden en soms ook op het vasteland tussen de 6de en 9de eeuw, voor sommige teksten tot de 13de eeuw, en ook nu nog voor Gaelische teksten.

Een grotendeels lichtgroen marmer met witte markeringen dat wordt gewonnen op het eiland Iona. De metamorfe dolomitische kalksteen wordt beschouwd als een van de twee zuivere marmersoorten van de Britse eilanden. De andere is Connemara-marmer.

Verwijst naar de stijl die wordt toegeschreven aan de tweede van de drie Griekse architectuurordes en die later samen met de Dorische, Corinthische, Toscaanse en Composite stijl de vijf traditionele klassieke architectuurordes vormde die door de Romeinen, in de Renaissance en ook daarna nog werden gebruikt. De stijl kwam tot ontwikkeling op de oostelijke Egeïsche eilanden van Griekenland en op de kust van Klein-Azië, waarschijnlijk onder invloed van de joodse en Fenicische architectuur waarin gebruik werd gemaakt van zogenaamde lily capitals. Stenen versies uit de 6de eeuw v. Chr. werden gevonden in Griekenland, maar mogelijk waren er eerder al houten voorbeelden. Het kenmerkt zich in de oude Griekse architectuur door een vorm die fijner is dan Dorisch, een kapiteel dat is opgebouwd uit twee zijkrullen, een pilaar die dikwijls een Attische voet heeft en een schacht met dikwijls 24 halfronde groeven met stroken ertussen. Het entablement is afwisselender dan bij Dorisch het geval is, zoals een architraaf met overlappende lijnen, decoratieve mallen aan de bovenzijde en een doorlopende, gebeeldhouwde fries en/of rij kalfstanden onder de deklijst. In de Romeinse en de latere architectuur werd de stijl vaak aangepast, en is voornamelijk herkenbaar aan de krullen van de kapiteel. De stijl onderscheidt zich van de Ionische orde omdat een architectonische orde strikt verwijst naar een specifieke assemblagemethode die is gebaseerd op uniforme, vastgelegde regels en verhoudingen, bepaald door de rol die elk onderdeel moet vervullen.

Een vaalgeel marmer met grote aders dat wordt gewonnen in Istrië in de Adriatische Zee en op sommige Dalmatische eilanden.

Verwijst naar de cultuur van de moderne natie Italië, of in het algemeen naar de culturen die (hebben) bestaan op het laarsvormige schiereiland in de Middellandse Zee.

Verwijst naar de cultuur en de stijlen die in de oudheid bestonden op het Italische schiereiland, voor het ontstaan en de expansie van de Romeinse cultuur. Het omvat de culturen van talloze stammen die ongeveer veertig verschillende talen of dialecten spraken en waarvan de culturen zeer uiteenliepen. De term wordt niet gebruikt voor de Grieken die het gebied koloniseerden, en meestal ook niet voor de Etrusken. In de meest strikte zin verwijst de term alleen naar de culturen die Italische talen spraken, zoals Latijn, Faliskisch, Osco-Umbrisch, Piceens en Venetisch. Deze talen worden algemeen beschouwd als Indo-Europese talen die veel gemeenschappelijke kenmerken vertonen en die zich onderscheiden van het Etruskisch en het Grieks. In sommige verbanden wordt de term ook gebruikt voor de Etrusken en andere preromaanse culturen.

Verwijst naar de stijl van de Shinto-architectuur die zich ontwikkelde tijdens de Yayoi-periode (circa 300 v. Chr. tot circa 300). De stijl kenmerkt zich door een soort tempel die kenmerken vertoonde die in de woningarchitectuur van de Kofun-periode (circa 300 tot 710) worden teruggevonden, zoals de pilaren die direct op de grond werden geplaatst, een geveldak, en vloeren die hoog boven de grond lagen en toegankelijk waren via trappen in de puntgevel.

Assemblages van hellende, elkaar overlappende bladen, latten of schotten die vast kunnen zitten of verstelbaar kunnen zijn. Gemaakt om regen en sneeuw te weren, om lucht en licht in verscheidene mate binnen te laten, om een lichtbron vanuit bepaalde hoeken af te schermen, of om ongewenst licht te absorberen. Worden gebruikt bij deuren, ramen, verlichtingsapparaten en de in- en uitlaten van mechanische ventilatiesystemen. Voor gelijksoortige, maar beweegbare en afneembare, instrumenten die bestaan uit latten of baffles als bedekking voor openingen om zicht of licht te verhinderen of te reguleren, gebruik 'jaloezieën (bedekkingen)'.

Verwijst naar de periode en de stijl die in het algemeen worden geassocieerd met het eiland Java. In de beeldhouwkunst kenmerkt de stijl zich door bronswerk dat sterk is beïnvloed door de Dông-son-cultuur en de Indiase culturen. Voor beeldsnijwerken werd veel gebruik gemaakt van been en schildpad. Naarmate de islam zich in de 15de eeuw over Java verspreidde, werden de beeldhouwstijlen meer gekenmerkt door diep ingesneden reliëfs met een levendige maar minder verfijnde dynamiek en werden religieuze thema's als verlossing en redding afgebeeld. De bouwstijl uit deze periode kenmerkt zich door de candi, een tempelcomplex met meestal een dakstructuur die bestaat uit in lagen aangebrachte stenen, versierd met arkels, basementen met rond lijstwerk, cellae en beeldhouwwerken van banaspatikoppen. Granaten, kristallen, parels, ivoor en amethisten werden gebruikt in armbanden en halskettinghangers. De hofsieraden zijn voorzien van ingesneden iconografie. Op Java werden ook manuscripten geïllumineerd met afbeeldingen van islamitische onderwerpen.

Een oude vorm van zitmeubilair, zonder rugleuning, met een stevige pen-en-gatconstructie en gedraaide poten die met dwarsbalken zijn verbonden.

Middelgrote kegeldragende boom die inheems is in de bergen van oostelijk Afrika, met inbegrip van Soedan, Zimbabwe en het Arabische schiereiland. Het is de enige jeneverbes die voorkomt ten zuiden van de evenaar en vermoedelijk is hij pas recent Afrika gaan koloniseren. Hij is nauw verwant met Juniperus excelsa uit het zuidwesten van Azië en heeft waarschijnlijk een gemeenschappelijke voorouder met deze soort.

Kleine jeneverbessoort die inheems is in het westen van Noord-Amerika, in Brits Colombia en Alberta in Canada, van Washington tot Noord-Dakota in de VS en in Mexico van Sonora tot Coahuila. Er zijn zeer oude exemplaren met een leeftijd van meer dan 1500 jaar aangetroffen. De boom is nauw verwant met Juniperus virginiana en vormt er vaak hybriden mee in delen van de Great Plains waar hun verspreidingsgebieden aan elkaar grenzen. Hij wordt gebruikt als siertuinplant en als kruidengeneesmiddel door de stammen van de plateau-indianen.

Draagbare standaarden met een zeer klein blad waarop een kaars of lamp kan staan. Ze hebben meestal een rond of gevormd blad dat op een middenpilaar steunt met een statief als onderstel.

Bergmeubilair dat uit een aantal planken, kleine laadjes of vakjes bestaat waar één of meer deuren voor zitten. Ze zijn bestemd als opslagruimte en soms voor het vertonen van kleine voorwerpen. Er bestaan ook soortgelijke, vaste of ingebouwde kasten die vaak voor bepaalde doeleinden worden ontworpen zoals in een keuken of badkamer.

Een school in het Tibetaanse boeddhisme die momenteel de op twee na grootste van Tibet is. De school volgt de leer van Marpa, befaamd 11de-eeuws vertaler van boeddhistische teksten, en de tantrische yogi’s of siddha’s uit India. Esoterische tantrische leerstellingen worden gecombineerd met de kloosterdiscipline van het Kadam-boeddhisme. De nadruk ligt op de strengere praktijken van hatha yoga. Kenmerkend voor het Kagyu-gedachtegoed is een meer positieve ontologie van de uiteindelijke staat der dingen in vergelijking met het denken van de Gelugs, volgens wie alle verschijnselen zijn gespeend van een intrinsiek zijn. Milarepa, die als een groot Tibetaans dichter wordt beschouwd, was Marpa’s voornaamste leerling. Gampopa was op zijn beurt Milarepa’s belangrijkste leerling. Hij was verantwoordelijk voor de organisatie van Kagyu als echte school. Er ontwikkelden zich al snel zes aparte (maar doctrinair soortgelijke) Kagyu-scholen, waaronder de Tshal, Baram, Karma en Druk. Van deze subsekten is de Druk de belangrijkste boeddhistische school in Bhutan geworden, terwijl de Karma van de 15de tot de vroege 17de eeuw de belangrijkste rivaal was van de thans overheersende Gelug-school. Het idee van opvolging door reïncarnerende lama’s komt oorspronkelijk uit de Karma-school en is later overgenomen door andere Tibetaanse boeddhistische scholen waaronder de Gelug.

Decoratief gestileerd bloemenmotief dat voor het eerst werd toegepast in Oudegyptische en Oudgriekse ontwerpen, en later in Romeins, Europees en Amerikaans werk; wordt meestal aangetroffen als decoratie van bouwwerken en meubilair. Het kamperfoeliemotief is symmetrisch en bestaat uit drie of vijf gebogen uitlopers die aan iedere zijde van een langgerekt centraal bloemblad ontspringen; het verschil met een palmet is dat het kamperfoeliemotief meestal dunnere uitlopers heeft.

Een reeks gele kleuren die lijken op de kleur van de kanarie, een vink die oorspronkelijk werd meegenomen van de Canarische Eilanden, maar nu een huisdier is.

Hoeken van een gebouw, versierd met een uitstekende metsellaag, pilaster of dergelijk element.

De bovenste delen van zuilen, pijlers en pilasters.

Te gebruiken om werken te beschrijven van de gelijknamige Afrikaanse etnische groep die leeft op het eiland Ukara aan de Tanzaniaanse kant van het Victoriameer.

Dragend element die de functie van een pijler, zuil of pilaster vervuld en is gesneden of gevormd in de figuur van een in lakens gehulde vrouw.

Een rooms-katholieke kloosterorde die in de 12de eeuw is ontstaan toen kluizenaars op de berg Karmel de levenswijze nastreefden van de profeet Elia. Toen de kruistochten waren mislukt trokken de karmelieten naar Europa, waar zij als bedelorde een grote bloei kenden. Afzondering, onthouding en gebed werden strikt nageleefd. In 1452 werden de broeders karmelieten aangevuld met nonnen (zusters van de Heilige Maagd Maria van de berg Karmel) van de tweede karmelietenorde. De karmelieten hebben geen stichter zoals de meeste orden, maar zij beschouwen Elia en Maria, beiden centrale figuren in het karmelieter bewustzijn, als hun oprichters. Belangrijke vernieuwers zijn Sint Theresia van Avila, die in 1562 de vrouwenorde hervormde, en de Heilige Johannes van het Kruis, die later in de eeuw op soortgelijke wijze de mannenorde hervormde. De hervormde tak werd in 1593 een zelfstandige orde; haar leden staan bekend als de ongeschoeide karmelieten.

Harshoudende kegeldragende productieconifeer die inheems is op het Noordereiland van Nieuw-Zeeland. Kauribossen behoren tot de oudste bossen in de wereld: voorlopers van de kaura kwamen reeds voor tijdens de Jura, tussen 190 en 135 miljoen jaar geleden.

Verwijst naar de stijl en periode die wordt geassocieerd met de Kelten, een vroeg Indo-Europees volk dat zich over Europa verspreidde van de Britse eilanden en het noorden van Spanje tot het oosten van Transsylvanië, de kusten van de Zwarte Zee en Galatia in Anatolië, van het 2de millennium tot de 1ste eeuw v. Chr. Elementen van deze stijl hielden eeuwenlang stand in het zuiden van Scandinavië en de Britse eilanden na de Romeinse tijd. De stijl kenmerkt zich door verwijzingen naar de kunst van het oude Italië, Griekenland en het Oosten, gecombineerd tot een nieuwe en individuele stijl met een sterk gevoel voor vorm en structuur, gestileerde vormen van planten, dieren en mensen, een balans tussen leegte en decoratie, krachtige vitaliteit en textuurcontrasten.

Hout van verschillende typen kersenbomen die inheems zijn in Europa en de Verenigde Staten. Loopt in kleur uiteen van licht- tot donkerroodachtig met een prachtige glans en is heel geschikt voor het vervaardigen van meubilair.

Ruimten voor de boilers die worden gebruikt voor verwarming, ventilatie of energieopwekking.

Hout van de boom behorende tot het genus Khaya, inheems in Afrika. Net gezaagd heeft het roze kernhout, dat verdonkert naar kleuren variërend van rozeachtig bruin tot dieprood. Het wordt gebruikt voor het maken van meubilair, fineer, dekken en kooien van schepen, balustraden en trapleuningen.

Verwijst naar de stijl van het aardewerk uit het midden van het derde millennium v. Chr. dat werd gevonden in de Levant en dat is genoemd naar de archeologische vindplaats Khirbet Kerak, maar waarvan wordt verondersteld dat de stijl uit de Kaukasus afkomstig is. De stijl kenmerkt zich door vazen die zijn bedekt met een glanzend zwart gepolijste kleilaag.

Vrijstaande beelden die godheden representeren, meestal uit hout gesneden, en die men vindt in Polynesië, met name op de Hawaïaanse eilanden. Vaak gebruikt men het woord ���tiki' algemeen voor dit soort beelden, maar technisch is dat onjuist. Gebruik ���tiki' voor de kopieën van oorspronkelijk Polynesische beelden die na de Tweede Wereldoorlog in Noord-Amerika populair werden.

Beschrijft werken die zijn vervaardigd door de bewoners van het eiland Kiribati. De meeste kunstwerken die zijn vervaardigd door de bevolking van de Republiek Kiribati hebben de vorm van patronen welke zijn ingeweven in matten van pandanbladeren. Dit werk wordt gebruikt voor zeilen, kleding, manden, zitmatten en slaapmatten.

Keukenkasten waarin voedsel wordt bewaard, met ventilatieopeningen aan de voorkant die meestal uit geperforeerd tin en soms metaalgaas of stof bestaat.

Bedekkingen, vaak van stof, als decoratie of ter bescherming tegen hitte of krassen op meubilair gelegd.

Mondorgels uit Laos en Thailand, bestaande uit een aantal bamboe pijpen die op lengte zijn gerangschikt in twee rijen en bijeen worden gehouden door de windkamer, waar ze doorheen steken. De koperen of zilveren rieten zijn in de wand van de pijp bevestigd, binnenin de windkamer, en de toongaten zijn in de pijpen uitgesneden op vingerafstand boven de windkamer.

Systemen die gebouwen en complexen van verwarming, ventilatie en airconditioning voorzien.

Verwijst naar de cultuur en aardewerkstijl van de ‘bekermensen’ uit het late neolithicum en de vroege Bronstijd, die leefden in het 4de millennium v. Chr. en zijn vernoemd naar de typische klokvormige bekers die met horizontale banden versierd waren met behulp van fijn getande stempels. De cultuur is waarschijnlijk oorspronkelijk afkomstig uit Spanje en heeft zich verspreid over Centraal- en West-Europa, daarbij de techniek van het werken met brons naar de Britse eilanden brengend. De cultuur wordt gekenmerkt door aardewerk, een voorkeur voor individuele graven, snelle expansie op zoek naar koper en goud, het ontstaan van talrijke wapens, waaronder bogen, koperen speerpunten, platte, getande dolken en opvallende gebogen, rechthoekige polsbeschermers.

Motief in de vorm van een gestileerd klokje van de familie Campanulaceae. Voorbeelden van het motief zijn te vinden in Noord-en Oost-Europese volkskunst en Japanse tegels. Gebruik 'kafjes (motief)' voor motieven op 18de-eeuws meubilair en andere voorwerpen die lijken op aaneengeregen kafjes of klokjesvormen die samen een festoen vormen.

Leden van een ondersoort van de bruine beer, die inheems zijn op de Kodiakeilanden ten zuiden van het vasteland van Alaska en bekendstaan als de grootste levende vleesetende landdieren.

Te gebruiken voor gesloten rijtuigen met vier wielen die worden gekenmerkt door daken met vaste pilaren, een kast in een ophanging en twee dwars geplaatste banken die tegenover elkaar zijn geplaatst en die plaats bieden aan vier tot zes passagiers; ontworpen in Hongarije halverwege de 15e eeuw.

Armkranen met een laadboom die draait rond een paal die is bevestigd aan een pilaar van een gebouw.

Wordt in de bouwkunde gebruikt om te verwijzen naar cilindrische of enigszins taps toelopende, rechtopstaande metselwerken, die meestal een dragende functie hebben of lijken te hebben. Ze bestaan uit drie onderdelen: voetstuk, kapiteel en schacht. De term kan ook verwijzen naar alle rechtopstaande delen in een stalen of betonnen raamwerk. Ook komen zuilen soms ook voor als vrijstaand monument, bijvoorbeeld de Zuil van Trajanus in Rome of de Zuil van Nelson in Londen. Zuilen kunnen voorts als decoratief element in meubilair worden toegepast. Zie 'pijlers (dragende elementen)' voor vierkante of rechthoekige delen, in metselwerk of klassiek bewerkt, en voor de massieve rechtopstaande delen uit de middeleeuwse architectuur. Zie 'palen' voor vierkante, rechtopstaande stutten van hout.

Wordt gebruikt voor architectonische orde waarbij de zuilen, pilasters of pijlers zich uitstrekken over twee verdiepingen.

Een verrijking die bestaat uit een reeks kleine kralen; veel gebruikt op zilver en meubilair.

Verwijst naar de stijl van kunstvoorwerpen zoals voortgebracht op het Egeïsche eiland Kreta, in het bijzonder tijdens de Minoïsche periode van circa 3500 tot 1050 v. Chr., toen Kreta een bloeiperiode kende als politiek, economisch en cultureel centrum van de Egeïsche wereld. De belangrijke kunstvoorwerpen waren fantasierijk en decoratief aardewerk, kleine beeldhouwwerken, zoals slangengodinnen, en de bouw en decoratie van koninklijke paleizen.

Verwijst naar een reeks van veertien devotiebeelden of beeldsnijwerken die het passieverhaal van Christus uitbeelden, van zijn veroordeling tot zijn teraardebestelling. De godsdienstige praktijk van het aandoen van en bidden voor alle veertien staties stamt uit de tijd van de vroege christelijke pelgrims, die de locaties van de gebeurtenissen in Jeruzalem bezochten en de traditionele route van de vermeende locatie van het huis van Pilatus naar de Calvarieberg liepen. De kruisweg werd ook gebruikt voor persoonlijke en besloten aanbidding tijdens de vasten- en passietijd in rooms-katholieke en sommige anglicaanse kerken. De beelden zijn meestal bevestigd op de binnenmuren van een kerk of kapel, maar kunnen ook zijn aangebracht op locaties als begraafplaatsen, ziekenhuizen, religieuze gebouwen en op bergwanden. De franciscaner monniken maakten deze vorm van aanbidding in de late middeleeuwen populair.

Verwijst naar de pre-Angkor-stijl van het midden van de 9de eeuw, waarvan het tempelcomplex van Sambor Prei Kuk een goed voorbeeld is. Tempels in deze stijl volgen de Indiase Gupta- en post-Gupta-bouwplannen en worden vooral gekenmerkt door een bakstenen constructie, centrale sanctuaria, gegoten basementen, muren die door pilasters zijn verdeeld in verticale panelen en die zijn versierd met blinde deuropeningen, nissen, reliëfpanelen en piramideachtige torens die op kleinere schaal het ontwerp van de grote tempelfaçade imiteren. De stijl wordt vaak gekenmerkt door beeldgesneden lateien die worden ondersteund door cirkelvormige colonnetten en gewelfde banden met bloempatronen die verspreid zijn aangebracht tussen cirkelvormige medaillons met een afbeelding van een god of heilig dier. De beeldhouwkundige stijl toont tevens sterke vroege hindoeïstische invloeden met veelarmige goden rondom, een sterk gevoel van gewichtverschuiving in grote beeldhouwwerken, het zelden voorkomen van beeldhouwwerken in hoogreliëf, subtiel gestileerd realisme, sobere kleding en lichaamsversieringen.

Verwijst naar werken die op de eerste plaats gebruiksvoorwerpen zijn door hun vorm of functie, maar die een esthetische waarde bezitten als gevolg van het ontwerp of decoraties en versieringen. Het betreft onder meer keramiek, meubilair en andere huishoudelijke voorwerpen of gebruiksvoorwerpen.

Verwijst naar een fase en cultuur van de Europese Kelten in de Late IJzertijd, genoemd naar de archeologische vindplaats La Tène, of De Ondiepe Wateren, bij het Meer van Neuchâtel in Zwitserland. De fase begon in het midden van de 5de eeuw v. Chr. en de cultuur verspreidde zich over Noord-Europa en de Britse Eilanden, om ten slotte halverwege de 1ste eeuw v. Chr. te verdwijnen. La Tène kenmerkt zich door Griekse en Etruskische invloeden op de traditionele Keltische cultuur en door de sterke geografische verspreiding van de Kelten.

Verwijst naar de periode van circa 1600 tot 1050 v. Chr. op het eiland Cyprus. De kunst uit deze periode kenmerkt zich door specifieke aardewerkstijlen, verfijnde metaalnijverheid, decoratieve ivoren voorwerpen, en een toename van de eclectische stijlen als gevolg van de groeiende handelsconnecties met het Nabije Oosten, Egypte en het Egeïsch gebied.

Verwijst naar de periode van circa 1250 tot 500 v. Chr. in het gebied van het huidige Bahrein, het eiland Failaka en de oostkust van Saoedi-Arabië.

Verwijst naar de laatste fase van de Minoïsche kunst en cultuur, volgens het classificatiesysteem dat werd ontworpen door de archeoloog Arthur Evans. De fase kenmerkt zich door frescoschilderingen, de herbouw van paleizen en vooral door de versiering van aardewerk, dat werd aangebracht op een laag van vuurrode klei op een lichte ondergrond. Dit in tegenstelling tot eerdere versieringen, waarbij wit op een donkere kleilaag werd aangebracht. De ontwerpen bestaan meestal uit naturalistisch weergegeven planten en dieren in geometrische patronen of ontwerpen. De stijl overlapt met de tijd van de nieuwe paleizen en de Sub-Minoïsche perioden.

Kisten die één of twee rijen met laden hebben onder een diepe opbergruimte. Ze waren de voorlopers van de ladenkast. Gebruik 'ladenkasten' voor bergmeubilair dat twee of meer laden heeft, zonder een diepe opbergruimte.

De belangrijkste bron van kunstlicht in een verlichtingsmiddel, zoals een gloeilamp of fluorescerende buis.

Vrijstaande Indiaanse pilaren, met inscripties of met beeldhouwwerken er bovenop.

Hout van de boom behorende tot het genus Laurus, inheems in India, West-Pakistan en Myanmar. Het wordt veel gebruikt voor het maken van meubilair, kabinetten, interieurschrijnwerk en trappen.

Verwijst naar een stijl en cultuur uit de Bronstijd die wordt gedefinieerd aan de hand van de artefacten die afkomstig zijn uit de archeologische vindplaats bij Lefkandi, op het Griekse eiland Evia. Deze term wordt normaliter alleen gebruikt voor de cultuur voorafgaand aan de instroom van vluchtelingen die de verwoesting van de Myceense paleizen rond 1200 v. Chr. ontvluchtten. Dus niet voor de latere, rijke cultuur van Lefkandi.

Een mineraal in de micagroep, dat over het algemeen voorkomt in roze- of lilakleurige massa's die zijn opgebouwd uit kleine schilfers zoals bij pegmatiet.

Een gelig-witte marmersoort met askleurige zwarte vlekken en grote, opmerkelijke kristallen. Het is afkomstig van het eiland Lesbos in Griekenland.

Te gebruiken voor in massa geproduceerde 'drie-eilandenschepen' met een laadvermogen van 10,500 ton, die in de Verenigde Staten tijdens de Tweede Wereldoorlog speciaal zijn ontworpen om voornamelijk vracht en legerbenodigdheden te vervoeren.

Binnenplaatsen die voornamelijk dienen om licht en lucht toe te laten. Gebruik 'luchtschachten' voor smallere binnenplaatsen die voornamelijk dienen voor ventilatie. Gebruik 'lichtkokers' voor kokers die licht doorlaten voor lager gelegen ruimten.

Verwijst naar een Vroeg-Minoïsche aardewerkstijl die voornamelijk werd vervaardigd in het noordoosten van Kreta, maar die op het hele eiland werd gebruikt. Deze stijl is mogelijk voortgekomen uit Vasiliki-aardewerk, toen geschilderde ornamentatie voor het eerst weer verscheen in de vorm van enkele opgeschilderde witte lijnen. In volwaardige vorm kenmerkt deze stijl zich door bondige motieven in gebroken wit op een donkere engobe. De ontwerpen bevatten vaak complexe diagonale banden en spiralen.

Familie van bloeiende planten, de meeste soorten zijn eenjarige of overblijvende kruiden. Vroeger dacht men dat ze nauw verwant waren aan Verbenaceae, maar fylogenetisch onderzoek aan het eind van de twintigste eeuw heeft uitgewezen dat sommige soorten van de houtachtige genera die voorheen in Verbenaceae werden ondergebracht, bij Lamiaceae horen. Tegenwoordig omvat Lamiaceae daardoor 236 genera en meer dan 7000 soorten. Het belangrijkste verspreidingsgebied van de lipbloemenfamilie is de Oude Wereld, van de Canarische Eilanden tot de Himalaya. Er zijn minder belangrijke verspreidingsgebieden in Ethiopië, Madagaskar, de zuidelijke gebieden van Afrika en India, Sri Lanka en de oceanische regio's meer naar het oosten. In de Nieuwe Wereld komen ze voor in het gebied dat zich uitstrekt van de bergen in Midden-Mexico tot in Argentinië en Chili, met minder belangrijke verspreidingsgebieden meer in het noorden en het oosten.

Verwijst naar de periode en stijl die wordt toegeschreven aan de Lombardijers, een nomadisch Germaans volk dat deel uitmaakte van de Suebi-groep en dat tijdens de 1ste eeuw na Chr. in het noordwesten van Duitsland woonde en in de 4de eeuw n.Chr. naar het zuiden begon te migreren. De term verwijst in het bijzonder naar de Lombardijse verovering van een groot deel van het Italiaanse schiereiland, die duurde van 568 tot, in sommige streken, de 11de eeuw.De stijl is eerst zichtbaar in draagbare objecten, voornamelijk persoonlijke ornamenten en wapens, en later voornamelijk in de beeldhouwkunst. De stijl kenmerkt zich door het gebruik van een vlakke, decoratieve verspreiding van symmetrisch geplaatste vogels, dieren, dooreengevlochten motieven, geometrische patronen en levendige, eenvoudige figuren die blijk geven van Byzantijnse invloeden.

Glas met een hoog loodoxidegehalte en een relatief hoge brekingsindex. Verder heeft het een slechte zuurbestendigheid en een lage rigiditeit. Het wordt gebruikt in veel optische componenten, neonreclamebuizen en gloeilampen.

Verwijst naar de periode waarvan de productie analoog is aan artistieke modellen van de Khmer die werden ontwikkeld in het gebied van het huidige Cambodja. In de architectuur kan deze periode worden onderverdeeld in drie subperioden: van de 7de tot de 9de eeuw grijpt deze periode terug op pre-ankorese Khmer-stijlen en wordt er gebruikgemaakt van constructies van baksteen, vierkante torens, sanctuaria met redans en hoekpilasters, met een draagsteen ondersteunde gewelfdaksystemen en met behulp van gegoten basementen met ingangen aan de oostzijde en blinde deuren aan de overigen drie zijden. Van de 10de tot de vroege 13de eeuw laat deze periode intensievere Khmer-invloeden zien en wordt ze gekenmerkt door de Prasat Wat Prang (10de eeuw) en Prasat Ban Chang, die beide stenen torens bevatten, met zandstenen deurkozijnen op een noord-zuidas, pilasters en drielobbige lampnissen, en door de Prasat Phra en Prasat Phanom Wan, die beide worden gekenmerkt door vestibules en mondops met relikwieën of Boeddha-afbeeldingen. Vanaf de late 13de tot de 14de eeuw ontwikkelde de architectuur regionale artistieke elementen, maar met behoud van traditionele Khmer-iconografie. Tempels in deze latere stijl worden gekenmerkt door laterietconstructies, uitgebreide sanctuaria die zijn gewijd aan Boeddha en bodhisattva’s, de prang, een karakteristieke Thaise constructie die wordt gekenmerkt door de opwaartse uitrekking van de kogelvorm van het klassieke Khmer-torensanctuarium en verdere variaties op de mondop en de vierkante toren met redans. In de keramiekproductie wordt deze periode gekenmerkt door voornamelijk platte, bruin- of groengeglazuurde werken met gegraveerde geometrische ontwerpen en modellering van dierlijke vormen op kruiken en potten.

Verwijst naar de periode die alle Khmer-kunst of op Khmer geïnspireerde kunst markeert die wordt geassocieerd met het gebied dat tegenwoordig bekend is als Thailand. Artistieke productie uit deze periode wordt in het algemeen gekenmerkt door Khmer-ontwerpen en artistieke en intellectuele bewegingen met enkele lokale aanpassingen en variaties.

Afneembare hoezen voor meubilair ter bescherming van kostbaarder bekledingsmaterialen tegen vuil of slijtage, om versleten bekleding te verbergen of ter decoratie.

Verwijst naar de stijl van de marmeren beeldjes die werden vervaardigd in de Cycladische archipel tijdens de vroeg-Cycladische periode, in het bijzonder tijdens de periode tussen grofweg 3500 en 3000 en 2800 of 2600 v. Chr. Genoemd naar de plaats op het eiland Naxos waar de beeldjes werden gevonden. De abstracte figuren kenmerken zich door hoofden zonder ogen, neus, mond en oren en stompe armen die zijwaarts naar buiten komen.

Apparaten zoals ventilatoren of aanjagers, die de behandelde lucht verspreiden door een kamer of ruimte.

Zeer kleine binnenplaatsen in de vorm van verticale schachten ten behoeve van de ventilatie van de aangrenzende ruimten. Gebruik 'lichtschachten' voor wat grotere binnenplaatsen die naast ventilatie ook een aanmerkelijke hoeveelheid licht toelaten.

Dat deel van een ventilatiesysteem dat luchttoevoer en afvoerbuizen bevat, en stuwkamers.

Gebruikt voor het beschrijven van werken die zijn vervaardigd door de gelijknamige Afrikaanse etnische groep, die in Swaziland en Zuid-Afrika leeft. Mahlalela is de naam van een voormalig onafhankelijk koninkrijkje, en tevens van hun opperhoofd, binnen de landsgrenzen van Swaziland.

Gebouwen voor de opslag van maïs, meestal met spleten tussen de planken voor ventilatie, schuine muren voor bescherming tegen het weer en geplaatst op palen om knaagdieren weg te houden.

Verwijst naar aardewerk met tinglazuur, met name aardewerk dat werd vervaardigd in Italië. De term verwees oorspronkelijk naar het eiland Mallorca (of, volgens een alternatieve theorie, naar Malaga), en sloeg alleen op Spaans-Moors lustrewerk; maar sinds de 16de eeuw verwijst de term vooral naar Italiaans aardewerk met tinglazuur en imitaties van het Italiaanse aardewerk. Het wordt gekenmerkt door schilderingen van hoge kwaliteit, uitgevoerd in verschillende kleuren in het droge maar nog niet gebakken tinglazuur, in het algemeen met een bovenlaag van doorzichtig loodglazuur. De gebruikte kleuren zijn gewoonlijk beperkt tot kobaltblauw, kopergroen, mangaanpaars, antimoniumgeel en ijzerrood, waarbij het tinglazuur voor een witte kleur zorgde. Wanneer wit wordt gebruikt voor de schilderingen, wordt het aangebracht op een blauwachtig-witte glazuurlaag of een blauwe basislaag. Het metaalglazuur heeft gewoonlijk een gouden kleur die het resultaat is van een zilver- of paarlemoereffect.

Zuurrijk hout van de boomsoort Tieghemella heckelii, dat roodachtig tot paarsachtig bruin van kleur is, meestal met een rechte nerf en donkere strepen. Het wordt gebruikt voor meubilair, schrijnwerk, timmerwerk, decoratief fineer, lambriseringen, scheepsbouw, vloeren, draaiwerk, snijwerk, piano's en andere muziekinstrumenten.

Beschrijft kunstwerken die zijn vervaardigd door de bewoners van het eiland Malaita. De bevolking van Malaita is bekend vanwege het creëren van figuren met zowel menselijke als dierlijke kenmerken, zoals een haai met armen en benen. De bevolking van Malaita maakte weliswaar figuren in deze stijl, maar de stijl van de zuidelijke eilanden is overwegend naturalistisch qua proporties en detaillering.

De Malanggan-stijl beschrijft een type figuratief houten beeldhouwwerk, snijwerk of masker met een verhalende ceremoniële functie dat afkomstig is uit Nieuw-Ierland, een eiland bij Papoea Nieuw-Guinea. De Malanggan-kunst bestaat uit één stuk zacht hout dat is gegraveerd, meestal in ajourwerk, en dat rood, zwart, geel of wit is beschilderd. Het snijwerk bevat verwijzingen naar specifieke personen, dieren en historische gebeurtenissen die een rol in het leven van de overledene hebben gespeeld. Er zijn talloze Malanggan-motieven bekend.

Verwijst naar de culturen die floreerden in de regio van de moderne natie Maleisië die bestond uit het Maleisisch Schiereiland en de oostelijke regio van het eiland Borneo. De kunststijl in deze regio is een synthese van inheemse en uitheemse invloeden vanuit China, India, de Arabische wereld en het westen, die mogelijk werd gemaakt door middel van kolonisatie en handel. In de schilder- en beeldhouwkunst in deze regio worden vanwege islamitische voorschriften zelden menselijke figuren afgebeeld. De productie in decoratieve kunsten is breder en omvat batikstoffen en andere verfijnde weefsels, zilverwerk, handgemaakte krissen, houtsnijwerk, mandenwerk en verschillende andere handgemaakte producten.

Beschrijft werken die zijn vervaardigd door de bewoners van het eiland Malekula.

Beschrijft werken die zijn vervaardigd door het Mangaia-volk op het eiland Mangaia. Het Mangaia-volk is bekend om het K-motief, dat in alle gedecoreerde objecten werd ingesneden en bestond uit een dicht kruisarceringspatroon in combinatie met zigzagvormen en concentrische ruitvormen.

Een stevig inpakpapier oorspronkelijk gemaakt van Manillahennep; tegenwoordig wordt de naam gebruikt voor elke stevige chemische houtpap of gemengd papier van een enigszins bruinachtige, of Manila kleur.

Beschrijft de diverse soorten kunstwerken die zijn vervaardigd door de bewoners van de Manuseilanden. De kunstwerken van de bevolking van Manus bestaan hoofdzakelijk uit houtsnijwerk van menselijke figuren, meestal in combinatie met krokodillen en vissen. Ook werden er houten bedden vervaardigd door de Manus; Manusbedden waren de enige grote meubels die in Melanesië werden geproduceerd.

Beschrijft de diverse soorten kunstwerken die zijn vervaardigd door de Maori-gemeenschap, de oorspronkelijke bewoners van het tegenwoordige Nieuw-Zeeland. Tot de meer gespecialiseerde kunstvormen van de Maori behoren architecturale ornamenten, tatoeages, bewerking van hondenhuid, het weven met veren en het ontwerpen van wapens. Sinds de kolonisatie van de eilanden is de Maori-kunst ingrijpend veranderd.

Weergaven of kopieën van een object die groter of kleiner zijn dan de feitelijke grootte van het weer te geven object, en waar bij de vervaardiging de exacte onderlinge verhoudingen zijn gehandhaafd. Een schaalmodel is meestal kleiner dan het origineel en wordt gebruikt ter illustratie van het object, als speelgoed of verzamelobject, of als hulpmiddel bij het construeren van het object op volledige grootte. Schaalmodellen kunnen één- of tweedimensionaal zijn. Schaalmodellen worden meestal vervaardigd op basis van een standaardschaal voor het betreffende product. Zo bestaat voor modeltreinen de populaire H0-schaal (schaal 1:87), voor scheepsmodellen is een schaal van 1:500 gangbaar en bij meubilair voor een poppenhuis een schaal van 1:12.

Beschrijft werk dat werd vervaardigd door de bewoners van de Marianen-eilandengroep. In de 17de eeuw hebben Spaanse veroveraars vrijwel alle kunst van de inheemse bevolking verwoest.

Term voor rechte of taps toelopende vierkante poten, soms met een zuilvoet. Wordt gebruikt aan Amerikaans meubilair uit het midden van de 18e eeuw, vaak met een afgeschuinde binnenrand.

Hars dat wordt gewonnen op het Griekse eiland Chios en dat bekendstaat om zijn hoge kwaliteit.

Verwijst naar de cultuur, met name de beeldhouwkunst, van Mathura, een kosmopolitische stad aan de rivier de Jumna, gedurende de Kushana-periode van oud India; Mathura lijkt een tweede hoofdstad van de Kushana-dynastie te zijn geweest, en het was een van de twee belangrijkste artistieke centra van de dynastie, naast Gandhara. Tot de boeddhistische Mathura-beeldhouwkunst behoren Boeddha-portretten die zijn gebaseerd op yaksha-modellen (mannelijke aardegeest), en enkele van de vroegste voorbeelden van geheel Indiase boeddhafiguren. De vele levendige en openlijk seksuele yakshi-figuren (vrouwelijke aardegeesten) zijn welbekende voorbeelden van Mathuran-beeldhouwkunst. Een van de meest opmerkelijke prestaties uit deze periode was de assimilatie van de staande kolos in Maurya-stijl voor boeddhistische doeleinden. Kenmerken van Mathura-beeldhouwkunst zijn monumentale frontaliteit, de weergave van omgeslagen, transparante stoffen als kleine, ringvormige plooien; en later boeddhafiguren met grote aureolen, versierd met rolwerk voorzien van bladpatronen. Diep reliëf wordt veel toegepast in de 2de eeuw, terwijl een gelijkmatigere en meer lineaire stijl wordt aangetroffen in de 5de eeuw. Veel Mathura-beeldhouwkunst wordt gehakt uit plaatselijke Sikri-zandsteen, dat roze is of gespikkeld rood in combinatie met geelachtig wit. Mathura-iconen werden geëxporteerd naar andere delen van India en werden ook gekopieerd door andere werkplaatsen. De Kushana-dynastie raakte in de 3de eeuw in verval, maar de Kushana-kunststijl van Mathura bleef bestaan en leidde later tot de verdere ontwikkeling van het Boeddha-icoon in de Gupta-periode.

Verwijst naar de beeldhouwkunst in steen en overige materialen uit de periode van de heerschappij van de Maurya-keizers, en meer in het bijzonder naar kunst die werd gemaakt tijdens de veertigjarige heerschappij van Ashoka, de derde Maurya-keizer (gestorven 232 v. Chr.), die regeerde over heel India. Eerdere beeldhouwkunst was over het algemeen gemaakt van hout, maar tijdens de Maurya-periode werd steen het meest populaire materiaal. In heel India verrezen gepolijste monolithische edict-pilaren met gedetailleerde, beeldgesneden kapitelen. De kapitelen, die waren gemaakt van een geelbruine zandsteen, Chunar genaamd, vormen de beste bewaard gebleven voorbeelden van keizerlijke kunst uit de Maurya-periode. De unieke glans van hun oppervlak staat bekend als de 'Maurya-glans.' De onderwerpen van de kapitelen betreffen vaak aspecten van het boeddhisme in symbolische termen, evenals de positie van Ashoka als verlicht wereldheerser. De stijl van beeldsnijden is sterk beïnvloed door Perzische, of meer in het bijzonder, Achaemenidische, beeldhouwkunst. De praktijk van het oprichten van monumentale zuilen is mogelijk afkomstig uit India; recent bewijs wijst erop dat de edict-zuilen van Ashokan hun oorsprong vinden in een oude traditie van een cultus van de kosmische zuil, de 'Axis Mundi.' Slechts enkele Mauryaanse figuurbeelden zijn bewaard gebleven: de vroegst bekende twee beelden van Jain Tirthankaras en enkele yakshi- en yaksha-figuren (vrouwelijke en mannelijke aardegeesten). Deze beelden zijn bekend om hun monumentale en weelderige karakter. De oudste bewaard gebleven Indiase architectuur dateert uit de Maurya-periode: deze uit steen gehouwen kamers die door Ashoka voor monniken werden gebouwd, vormden het begin van een lange Indiase traditie die belangrijk werd voor alle religieuze gemeenschappen van India.

De kleur van textiel die is geverfd met mauve kleurstof, meestal een lichte tint paars variërend tussen lila en violet, maar het kan ook verwijzen naar donkerpaarse tonen.

Ventilatie die frisse lucht een ruimte laat binnenkomen door beschikbare of regelbare openingen en werkt met mechanische middelen zoals ventilatoren om bedorven lucht uit diezelfde ruimte te verwijderen.

Verwijst naar de culturen in het gebied rond de Middellandse Zee, die wordt omzoomd door Europa, Azië en Afrika. De term verwijst met name naar de eilandculturen en de culturen van het vasteland van Europa en het deel van het Nabije Oosten dat aan de Middellandse Zee grenst. Het omvat culturen die zich ontwikkelden in en rond de Tirreense Zee, de Ionische Zee, de Ligurische Zee, de Adriatische Zee en de Egeïsche Zee.