Beschrijft werk dat is vervaardigd door het gelijknamige Afrikaanse volk, dat in het lagunegebied van Ivoorkust leeft.

Geslacht van ongeveer 150 soorten bloeiende bomen, struiken en lianen uit tropische en subtropische steken. Sommige soorten worden gekweekt als sierplant of voor hun hout. Het geslacht is vernoemd naar Filippo del Albizzi, een Florentijnse edelman die A. julibrissin in 1749 als eerste kweekte.

Boomsoort, inheems in tropisch Azië en Australië, die ongeveer 24 meter hoog wordt en peulen met een lengte van 23-30 centimeter draagt. Produceert geurende bloemen. De soort wordt gebruikt voor milieubeheer en als schaduwboom, voedergewas, geneesmiddel en timmerhout.

Middelgrote boomsoort die inheems is in Bangladesh, China, India, Laos, Myanmar, Nepal, Pakistan, Sri Lanka, Thailand en Vietnam. Is als exoot aangetroffen in Burundi, Kenia, Malawi, Mozambique en Zimbabwe. De bladeren worden gebruikt als veevoer, de peulen worden door apen gegeten. Het hout wordt gebruikt voor meubilair en in de bouw. Afgevallen takken worden gebruikt als brandstof. De gom wordt gebruikt als versnijder voor andere gommen.

Kast of omhulsels, meestal onbuigzaam, die mechanieken of apparaten omsluiten en beschermen

Vizieren met diepe, horizontale richels, die in gebruik waren vanaf het einde van de 15e tot vroeg in de 16e eeuw.

Wordt gebruikt voor een grote groep bouwconstructies voor de landbouw die onderdak bieden aan dieren.

Te gebruiken om werken te beschrijven van de gelijknamige Afrikaanse etnische groep die leeft in Ethiopië.

Chinese dwarsfluiten van bamboe die, naast de normale klankgaten, een extra gat hebben naast het mondstuk. Dit is bedekt met een membraan dat trilt tijdens het bespelen en een typische zoemende klankkleur veroorzaakt.

B Verwijst naar de vroegste fase van de oriëntaliserende periode, waarin kromlijnige patronen de rechthoekige patronen van de geometrische periode begonnen te verdringen.

Het verwijderen van het nerfoppervlak van een huid of vel met chemische of mechanische middelen om binnendringing van looivet mogelijk te maken.

Beschrijft werken die zijn vervaardigd door het gelijknamige Afrikaanse volk, dat in het oosten van Nigeria leeft en een subgroep van de Igbo vormt.

Schaalvormige gevlochten potdeksels, vervaardigd en gebruikt door de Zoeloes en andere volkeren in zuidelijk Afrika, traditioneel gemaakt van gras of meer recentelijk van gekleurde telefoonkabels. Soms ook gebruikt als schalen waarop kleine dingen of droog voedsel kan worden gelegd.

De met kralen versierde hoofdtooien van getrouwde Zulu-vrouwen, met bovenop een verwijderbare knoop van mandvlechtwerk.

Zulu-halskettingen gemaakt van houten kralen, zaden, botten, horens, tanden en/of klauwen. Nadat hij zich volgens de koning heeft onderscheiden op het slagveld, mocht een krijger een halsketting maken als teken van moed. De ketting was een unieke creatie van de krijger, die haar zelf ontwierp, de kralen zelf sneed en de ketting zelf reeg.

Vizier met een spits toelopend mondstuk, die op bacinetten werden gemonteerd in de 14e eeuw.

Zij die zich bezighouden met reizen.

Vizieren, horizontaal verstelbaar.

Uitstekende delen van hoofddeksels die de ogen, het gehele gezicht of de nek af- of beschermen. Ook wel losse delen van hoofddeksels, vastgemaakt aan een harde hoofdband die wordt gedragen om de ogen of het gezicht te beschermen.

Richtmiddelen, meestal op de loop van een vuurwapen bevestigd.

Verwijst naar hoge ambtenaren of ministers in een moslimregering, met name ten tijde van het Ottomaanse Rijk.

Verwijst naar de periode en stijl van de kunst van de Teutonische stammen, bestaande uit de Franken, Lombardijers, Vandalen, Ostrogoten en Visigoten, die het in verval geraakte Romeinse rijk tussen circa 370 tot circa 800 beheersten. De stijl beïnvloedde de architectuur, de beeldhouwkunst en de illustratie van manuscripten, maar is het duidelijkst zichtbaar in de draagbare objecten van de rondtrekkende bevolking, zoals de metalen voorwerpen en vaak gouden sieraden, soms ingelegd met email of granaat. De stijl kenmerkt zich door het verruilen van klassieke ontwerpen voor gestileerde en ornamentele ontwerpen, waarbij losstaande kleurvlakken en herhalende patronen van visgraten, kruizen, lijnen en stippels opvallen.

Orde van in zee levende, klokvormige ongewervelde dieren met geslachtsklieren op de buik of op de zijkant van het manubrium. De zintuiglijke structuren bestaan uit gepigmenteerde oogjes (ocelli) en een skelet waarbij, indien aanwezig, de behuizing (hydrotheca) ontbreekt waarin de poliep zich kan terugtrekken. Enkele soorten hebben een kalkachtig exoskelet. Ze komen vooral voor in baaien en ondiepe kustwateren.

Nauwsluitende helmen met een ronde helmkap, grote scharnierende wangstukken die elkaar op de kin overlappen en een draaiend vizier, die in gebruik waren van de 15e tot de 17e eeuw.

Verwijst naar de stijl uit de Volksverhuizingstijd die wordt geassocieerd met de Avaren, een volk van onbekende oorsprong en taal dat een belangrijke rol speelde in Oost-Europa vanaf de 6de eeuw n. Chr. en dat een rijk stichtte tussen de Adriatische Zee en de Oostzee. De term verwijst in het bijzonder naar het centrum van het Avarenrijk, dat zich op de Hongaarse hoogvlakte bevond en zijn grootste bloei beleefde aan het einde van de 6de eeuw.

Houders van verschillende vorm en afmeting primair bedoeld voor de bezittingen van een reiziger.

Te gebruiken voor wagons van passagierstreinen waarin de bagage van de reizigers wordt vervoerd.

Helmen, over het algemeen ogivaal- of eivormig, met een puntige top, vaak uitgerust met een onderklep en een met scharnieren bevestigd of zwenkend vizier, meestal een varkenskop-vizier; werden gebruikt van de 13e tot de 15e eeuw. In de 15e eeuw werden ze bolvormig en werd de onderklep vervangen door halsplaten.

'Double pieces' ter versteviging van het vizier, bestaande uit een plaat die is gevormd naar het onderste gedeelte van het vizier en de kin. Ze worden met een riem rond de nek aan de helm bevestigd en vastgegespt aan de achterkant. Ontworpen voor armetten en dichte helmen en gebruikt in steekspelen en toernooien.

Zeer lange elliptische bontjes, gemaakt van veren, bont of andere pluizige materialen en vooral in de jaren negentig van de 19e eeuw populair.

Verwijst naar de periode en cultuur die wordt geassocieerd met het tweede tijdperk in het drieperiodensysteem dat in 1836 is ontwikkeld door Christian Jürgensen Thomsen. Deze periode kenmerkt zich door het wijdverbreide gebruik van brons, een legering van koper en tin, lood, antimonium of arsenicum bij de vervaardiging van gereedschappen en wapens. De Bronstijd ontwikkelde zich op verschillende momenten in verschillende delen van de wereld, vanaf circa 3500 v. Chr. in Griekenland en China en vanaf circa 1400 v. Chr. in verschillende delen van Europa. In Noord- en Zuid-Amerika is er geen Bronstijd geweest omdat de plaatselijke Steentijdculturen door Europese ontdekkingsreizigers direct met de technologie van de IJzertijd werden geconfronteerd.

Cassettes met couverts. Doosachtige houders met vakjes, bestemd voor reizigers en militairen om borden, bestek en ander eet- en drinkgerei in te vervoeren.

Korte pluizige vezels afkomstig van de cilindervormige bloemen van planten van het genus Typha. Wordt gebruikt voor het vullen van kussens, voor stoffering, reddingsvesten en als sorbentia; de vezel levert geluids- en warmte-isolatie en drijfvermogen.

Verwijst naar de Europese en Amerikaanse kunst- en bouwkundestijl die verbeeldingsvolle en poëtische ideeën over China weerspiegelt, zoals die zijn beïnvloed door verhalen van reizigers en de export van Aziatisch keramiek, textiel en kunstvoorwerpen.

Familie van coniferen die circa 30 genera (waarvan 17 monotypisch) en 140 soorten omvat, met wereldwijde verspreiding. Het betreft eenhuizige, semi-tweehuizige of soms tweehuizige bomen en heesters met een hoogte van 1-116 m. De schors van volwassen bomen is meestal oranjebruin tot roodbruin, met een vezelige structuur, die vaak afbladdert in verticale stroken. Bij sommige soorten is de schors evenwel glad, geschubd en met vierkante barsten.

Bolle, donker getinte glazen die als spiegels werden gebruikt om landschappen of onderdelen van landschappen verkleind, in gedempte kleuren of met samengevoegde details weer te geven, of om voorwerpen van hun omgeving af te zonderen, ze te vereenvoudigen en weer te geven in de vorm van licht en donker. Ze waren in de 17de en 18de eeuw populair onder kunstenaars, reizigers en hen die het landschap eenvoudigweg wel eens met een andere blik wilden zien. Ze werden ofwel in de hand gehouden, ofwel in grotere vorm bevestigd naast de vensters van koetsen. Ze zouden zijn gebruikt door de schilder Claude Lorrain, die vergelijkbare effecten weergaf in zijn landschappen, vandaar de naam.

Het ontbreken van onderdak of een permanente behuizing.

Herbergen of kwartieren in het antieke Rome. Wordt gebruikt voor particuliere oude Romeinse woningen die maaltijden en onderdak boden aan reizigers op weg naar landgoederen op het platteland.

Drukwerk dat dient als verzoek om klandizie of contributie, dat direct via de post naar particulieren wordt verstuurd.

De kleine, pluizige veren die dicht tegen het lichaam van een volwassen vogel aangroeien, duidelijk ontwikkeld zijn en een fijne textuur hebben. Ze komen voor bij eenden, ganzen en andere watervogels.

Aanduiding voor kleine, vrijstaande, energiezuinige en verplaatsbare woningen zonder binnenmuren, die naast eengezinswoningen worden geplaatst als behuizing voor oudere familieleden, meestal ouders. Geen Nederlands equivalent.

Verwijst naar een gebouw of groep gebouwen bedoeld als behuizing van activiteiten of processen die leiden tot de fabricage of productie van goederen of andere zaken, vóór of na de Industriële Revolutie die halverwege de 19de eeuw plaatsvond.

Gezichtsplaten om de kin en het onderste deel van het gezicht te beschermen, bestaande uit verscheidene harnasplaatjes die scharnieren om schuivende klinknagels die op hun plaats worden gehouden door veerpalletjes of verbindingsboutjes die, wanneer ze los worden gemaakt, de harnasplaatjes open laten vallen. Ze werden veel gebruikt in combinatie met open helmen zonder vizier.

Nauwsluitende helmen met een vizier en kinstuk die het hoofd en gezicht omsluiten; alle hoofdonderdelen werken door middel van een gemeenschappelijk stel draaipunten bij de slapen. Ze werden alom gebruikt van de 16e tot halverwege de 17e eeuw.

Helmen die een kruising zijn tussen wapenhelmen en dichte helmen; ze zijn geconstrueerd als dichte helmen maar hebben net als wapenhelmen een klep, wangstukken en een @'falling buffe' in plaats van een vizier en een @bovenkinstuk.

Handleidingen met aanwijzingen en informatie, bijvoorbeeld voor reizigers.

Personen die worden ingehuurd om anderen, zoals toeristen, reizigers en jagers, te leiden of te vergezellen door voor hen onbekende gebieden of bezienswaardigheden, zoals natuurgebieden, steden en monumenten. Gebruik 'museumgidsen' voor personen die groepen rondleiden door een museum of een tentoonstellingsruimte en de geëxposeerde collectie bespreken en becommentariëren.

Verwijst naar de technologie, oorspronkelijk ontwikkeld door het Amerikaanse ministerie van Defensie, die bestaat uit 24 satellieten welke continu wereldwijd signalen doorgeven. In combinatie met ontvangers op aarde kan het systeem op basis van driehoeksmeting zeer snel de lengte- en breedtegraad en de hoogte van een bepaald punt of boven het aardoppervlak bepalen. Het systeem wordt voor militaire doeleinden gebruikt, maar hoofdzakelijk voor het verzamelen van ruimtelijke gegevens die nodig zijn voor het samenstellen van landkaarten en voor het berekenen van geografische posities voor reizigers met een GPS-ontvanger. De oorspronkelijke naam van het systeem was 'NAVSTAR' (Navigation System with Timing And Ranging).

Verwijst naar de periode en de kunststijlen die worden geassocieerd met de Goten, een Germaans volk dat vermoedelijk oorspronkelijk uit Scandinavië kwam en naar de zuidelijke Oostzeekust trok nadat het de Vandalen en andere Germanen in de streek had overwonnen, en vervolgens verder trok naar de Zwarte Zee in de 2de eeuw n. Chr. De term wordt in het bijzonder geassocieerd met de grote volksverhuizingen van twee Gotische stammen in de 5de eeuw, die van de Oost-Goten in Italië en de West-Goten in Spanje.

Wordt gebruikt voor grote, luxueuze en goed uitgeruste hotels, meestal met een grote, goed opgeleide staf, een imposante hal, voorname architectuur en omgeving, en bedoeld om reizigers een ambiance te bieden die de sfeer van het leven in Europese paleizen moet nabootsen; meestal betrekking hebbend op gebouwen die zijn opgetrokken in de periode tussen halverwege de 19e eeuw en het begin van de 20e eeuw.

Grote, versterkende delen van een wapenrusting voor steekspelen, meestal gemaakt van een enkele zware plaat die de linkerschouder en bovenarm, de linkerkant van het vizier en de borst beschermt. Deze werden gebruikt van de 15e tot en met de 17e eeuw.

Zware bassinetten met een zwenkend vizier met een oogspleet, een lange halsbeschermer die de bovenkant van de rugplaat bedekt en een breed kinstuk zodat het gewicht door de schouders werd gedragen en niet door het hoofd. Ze waren in gebruik vanaf het eind van de 14e eeuw tot aan het begin van de 16e eeuw, tegen het eind van de 15e eeuw waren ze uitermate zwaar en lang geworden.

Bellen die hangen, veelal in een behuizing.

Plaatsen waar reizigers en vreemdelingen eenvoudig onderdak en voeding kunnen krijgen.

Verwijst naar de reeks uiterst diverse geloven en gebruiken die in het algemeen verwijzen naar de Indiase beschaving en cultuur van de afgelopen tweeduizend jaar. De religie heeft een sterke invloed op de Indiase kunst, literatuur, maatschappij en politiek. Het hindoeïsme omvat diverse religieuze geloven en gebruiken en in plaats van andere goden, andere godsdiensten en andere religieuze concepten als fout of onverenigbaar te zien, worden de hoogste goddelijke machten gezien als elkaar aanvullend. De religieuze waarheid wordt niet gezien in dogmatische termen aangezien wordt geloofd dat de waarheid alle woordelijke definities overstijgt. In plaats van op een reeks doctrines ligt de nadruk op de juiste manier van leven (dharma). Er zijn aanzienlijke verschillen per regio. In de meeste vormen van het hindoeïsme ligt de nadruk op het concept van reïncarnatie of zielsverhuizing; de bevrijding (moksha) van de cyclus van samsara is het uiteindelijke spirituele doel van hindoes. Brahma, Visjnoe en Shiva zijn de belangrijkste hindoeïstische godheden en vormen gezamenlijk een drie-eenheid, de Trimurti. Verder is er een groot aantal lagere goden. Het hindoeïsme heeft geen specifieke oprichter of ontstaansmoment en er is geen centrale autoriteit. De hindoeïstische literatuur is erg rijk en gevarieerd en geen enkele specifieke tekst wordt als gezaghebbend beschouwd. De Veda's, die afkomstig zijn uit de Vedische periode (ca. 1200-500 v. Chr.), zijn de oudste overgebleven geschriften. Religieuze wetboeken en heldendichten zoals de Ramayana en de Mahabharata zijn altijd erg invloedrijk geweest.

Gebouwen die instellingen herbergen (vaak liefdadigheidsinstellingen) voor de opvang, huisvesting en verzorging van pelgrims, reizigers of behoeftigen. De term werd oorspronkelijk alleen gebruikt voor dergelijke instellingen van de Maltezer Orde ('Hospitaalbroeders').

Vaak liefdadige welzijnsinstellingen voor de opvang, verzorging en huisvesting van pelgrims, reizigers of behoeftigen. De term werd oorspronkelijk uitsluitend gebruikt voor dergelijke instellingen van de hospitaalridders.

Wordt gebruikt voor instellingen die een overnachtingsplaats bieden voor reizigers en die meestal worden onderhouden door een religieuze orde.

Eenvoudige behuizing, meestal bestaande uit één ruimte.

Verwijst naar de periode en cultuur die behoren tot de derde tijd in het drieperiodensysteem dat in 1836 werd ontwikkeld door Christian Jürgensen Thomsen. De cultuur van de IJzertijd ontstond meestal wanneer in de Bronstijd het punt werd bereikt waarop de kwaliteit van het ijzer vooral door carboneren, een rol ging spelen bij de vervaardiging van gereedschappen, wapens en werktuigen. De ijzertijd kwam op verschillende tijdstippen in verschillende delen van de wereld tot ontwikkeling, eerst in het Midden-Oosten en Zuidoost-Europa rond 1200 v. Chr. en rond 600 v. Chr. in China. Op de Amerikaanse continenten ontstond de ijzertijd niet vanuit de Bronstijd maar werd door Europese ontdekkingsreizigers geïntroduceerd bij culturen die zich in het stenen tijdperk bevonden.

Verwijst naar de kunst en cultuur die is verbonden met de islamitisch-Turkse dynastie met deze naam die Syrië en Egypte regeerde van 935 tot 969. Van 946 tot 968 lag de meeste regeringsmacht bij de vizier en niet bij de zonen van de stichter van de dynastie, Mohammed ibn Tughj. De vizier, Abu al-Misk Kafur, was begunstiger van onderwijs en de kunsten. Hij verbond de eminente dichter al-Mutanabbi gedurende korte tijd aan zijn hof. De Ikhshidid-dynastie was de eerste die de orde in Egypte herstelde na de val van de Tulunids en legde de basis voor de nieuwe artistieke ontwikkelingen die plaatsvonden onder de Fatimids. In 969 stootten de Fatimids de laatste van de Ikhshidid-heersers, een kleinzoon van de stichter, van de troon, terwijl de Hamdanids de Ikhshidid-bestuurders verdreven uit het noorden van Syrië.

Wordt gebruikt voor Turkse hospitia die zijn opgericht voor pelgrims en andere reizigers; kan in sommige verbanden ook worden gebruikt als aanduiding voor Turkse gaarkeukens.

Verwijst naar gebouwen of groepen gebouwen die bedoeld zijn als behuizing van machines en activiteiten welke ontstonden na de Industriële Revolutie, vanaf het midden van de 19de eeuw.

Dit is een 'gidsterm', die niet bedoeld is voor een index of catalogus. Gebruik 'industriële gebouwen' om te verwijzen naar gebouwen of groepen gebouwen die bedoeld zijn als behuizing voor de activiteiten of processen die verband houden met de moderne industrie en machinebouw welke ontstonden na de Industriële Revolutie, vanaf halverwege de 19de eeuw.

Lange wijde capes, meestal met capuchon, of overjassen van ruige stof of dierenvellen; wordt vooral gebruikt voor de jassen die in de Middeleeuwen en later werden gedragen door soldaten en reizigers.

Verwijst naar het volk en de cultuur in zuidelijk Afrika die de eerste Europese ontdekkingsreizigers aantroffen in gebieden in het achterland. De Khoikhoi leven nu in Europese nederzettingen of in officiële reservaten in Zuid-Afrika of Namibië. De meeste Khoikhoi zijn Nama of Oorlams. Deze laatste naam wijst op verwantschap met de 'Kaapse Hottentotten'. Daarnaast zijn veel Khoikhoi van gemengde afkomst. De grootste Nama-groepen zijn de Bondelswarts, Rooinasie, Swartboois en Topnaars; de grootste Oorlams-groepen zijn de Witbooi, Amraal, Berseba en Bethanie. Er zijn geen grote lichamelijke verschillen tussen de Khoikhoi en de San; de enige duidelijke verschillen zijn het iets grotere postuur en het onmiskenbaar langere en smallere hoofd van de Khoikhoi.

Om een spil draaiende platen, midscheeps gemonteerd in een behuizing of tussendekse koker, die worden opgeheven of neergelaten door de bodem van een vaartuig om dit stabiliteit te verlenen. Gebruik 'steekzwaarden' voor soortgelijke, niet om een spil draaiende, verwijderbare platen.

Wordt alleen in het Verenigd Koninkrijk gebruikt voor de vizieren op petten en andere vormen van militaire hoofddeksels, behalve gepantserde helmen.

Geïmproviseerde zak waarin reizigers kleren en andere bezittingen dragen, met name beddengoed.

Instrumenten voor het meten van horizonshoogten, die meestal bestaan uit een boog van 90 graden met een schaalverdeling, een vizier en een loodje.

Algemene benaming voor verschillende planten die niet met elkaar verwant zijn. De bekendste lotussen zijn de volgende. De Egyptische lotus is een witte waterlelie, Nymphaea lotus, of de blauwe lotus, N. caerulea. Bij de oude Egyptenaren waren deze planten een belangrijk motief op kunstvoorwerpen. Ook gebruikte men de planten tijdens ceremonies vanwege de slaapverwerkende en psychotrope eigenschappen. De lotus van de oude Grieken was de soort Ziziphus lotus uit de wegedoornfamilie (Rhamnaceae), een struik die inheems is in Zuid-Europa. De plant heeft grote vruchten met een meelachtige substantie waarmee men brood en gegiste dranken kan maken. In de oudheid waren de vruchten een voedingsmiddel voor arme mensen. Men geloofde dat de wijn die ervan werd gemaakt, zorgde voor een tevreden stemming en vergetelheid, zoals Homerus schreef. Dit is waarschijnlijk ook de lotus die wordt genoemd in het Bijbelboek Job, waarin een grote nijlpaardachtig wezen (Behemoth) wordt beschreven die onder een lotusboom ligt. Homerus beschrijft de lotus ook als een soort klaver of drieblad, een plant die door paarden werd gegeten, misschien Melilotus officinalis of een driebladsoort uit het geslacht Lotus. De heilige lotus van de hindoes was de waterlelie Nelumbo nucifera, een plant met witte, blauwe of roze bloemen. De lotusboom, die bij de Romeinen bekendstond als de Libische lotus, was waarschijnlijk de netelboom uit Zuid-Europa, Celtis australis, een lid van de iepenfamilie (Ulmaceae). Deze boom heeft vruchten die eruitzien als kleine kersen. Ze zijn eerst rood en daarna zwart als ze rijp zijn. De boom wordt genoemd door auteurs uit de oudheid vanwege zijn harde zwarte hout, waaruit men beelden, fluiten en andere objecten sneed.

Familie van meer dan 420 genera en ongeveer 1500 soorten bomen, struiken, houtachtige wijnstokken en kruiden. Veel soorten zijn grote bomen die voorkomen in tropische regenwouden. De soorten in deze familie hebben een melkachtig, vaak giftig sap, bladeren met gladde randen en bloemen in trossen (zelden vindt men losse bloemen). De vrucht kan op een bes lijken of vlezig zijn, maar is gewoonlijk een droge peul (kokervrucht) die openbarst als hij rijp is. Daarbij komen een groot aantal pluizige of gevleugelde zaadjes vrij.

Sluiers van maliën die werden bevestigd aan de onderkant en bij de gezichtsopeningen van de helm, meestal lichte vizierhelmen, om de schouders, nek en delen van het gezicht te beschermen. Ze waren in de 14e en 15e eeuw in gebruik.

Genus van ongeveer 450 struiken, lage struiken, klimplanten en bomen, inheems in tropische en subtropische gebieden op zowel het westelijk als het oostelijk halfrond. Ze worden zo genoemd vanwege de bewegingen van de bladeren van bepaalde soorten, die een dierlijk gevoel suggereren, zoals de snelle beweging als ze worden aangeraakt. Sommige planten met de naam 'mimosa' werden vroeger toegewezen aan dit genus, waaronder de Albizia julibrissin (zijdeboom) en de Acacia dealbata (zilveracacia).

Arabisch schrift dat is uitgevonden door Vizier Ibn Muqla, met een sterk expressief en dicht verweven karakter; wordt gekenmerkt door omlaag buigende, brede streken.

Wordt gebruikt voor aflossings- of rustplaatsen langs oude Romeinse of Byzantijnse wegen (gedurende de 7e eeuw) die voorzien in de minimale behoeften van reizigers. Gebruik 'mansiones' voor plaatsen langs deze oude routes om te overnachten .

Koppeling tussen de behuizing van een fotocamera en een verwisselbaar objectief.

Behuizingen om vorstgevoelige, (sub)tropische planten, bijv. sinaasappelbomen te laten overwinteren. Ze zijn op het zuiden gebouwd en hebben meestal ook een verwarmingsmogelijkheid.

Behuizingen voor de pijpen van een orgel, opengelaten aan de voorkant en meestal van hout.

Verwijst naar de stijl van volksschilderkunst die tot ontwikkeling kwam in Okiwake vanaf het Kan'ei-tijdperk (1624-44). Deze stijl was geliefd bij pelgrims naar de naburige tempel van Midera en andere reizigers, en wordt gekenmerkt door werken in inkt en eenvoudige kleuren, waarin vaak populaire volksverhalen of religieuze taferelen werden uitgebeeld. Gedurende de Meiji-periode (1868-1912) ging de kwaliteit van deze schilderijen achteruit en nam het aantal af.

Kleine metalen pinnen die zijn bevestigd aan het vizier of de rechterkant van de helm, gebruikt om het vizier omhoog te kunnen doen. Ze waren in gebruik van het eind van de 15e tot en met de eerste helft van de 17e eeuw.

Militaire hoofddeksels gemaakt uit geperst leder, geperst paardenhaar of van metaal. De bol zit vrij dicht op het hoofd en de piekhelmen hebben altijd een vizierklep ter hoogte van het voorhoofd en vaak ook achteraan de nek. De top van de bol is afgewerkt met een metalen piek of bol. Piekhelm is de vertaling van het Duitse begrip "Pickelhaube".

Kleine soort van tweehuizige groenblijvende heesters of kleine bomen die inheems is in het Middellandse Zeegebied en die vier m hoog kan worden. Wordt gekweekt om zijn welriekende hars.

Duidt werk aan uit de volksverhuizingstijd, gekenmerkt door de inleg van veelkleurige stenen, meestal in goud.

Mensen of bedrijven die vervoer en accommodatie voor reizigers regelen.

Tassen die met de hand gedragen worden en zijn ontworpen om de kleding van de reiziger en andere persoonlijke artikelen in te vervoeren.

Een school in het Tibetaanse boeddhisme die de leer volgt van de geleerde en reiziger Drogmi (992-1072). Drogmi is bekend om zijn vertaling in het Tibetaans van de Hevajra Tantra, een belangrijk tantrisch werk en een van de voornaamste teksten van de Sakya-school. Hij is ook verantwoordelijk voor de invoering in Tibet van het Indiase systeem dat bekendstaat als Lam Drey, dat gebruik maakt van de symboliek van de seksuele vereniging als middel om de mystieke re-integratie van het zelf te bereiken. De hevig behoedende Hevajra is de beschermgod van de Sakya-school. De school is bekend om zijn wetenschappelijke productie, in het bijzonder door de exegeses en historische verhandelingen over het boeddhisme. De bekende 'Blauwe annalen', een geschiedenis van het Tibetaanse boeddhisme, zijn in de 15de eeuw geschreven door een volgeling van de school. De school ontleent zijn naam aan het klooster van Sakya, in 1073 gesticht door Konchok Gyalpo, een leerling van Drogmi, 80 km ten noorden van de Mount Everest. Kunga Nyingpo, de zoon van Konchok Gyalpo, maakte de leer van de Sakya-school systematischer. De abten van het klooster van Sakya werden van circa 1270 to 1340 door de Mongoolse heersers van China benoemd tot regenten van Tibet, maar toen de Mongoolse dynastie aan macht inboette, deden de abten van Sakya dat ook. Sakya heeft om de macht gestreden met andere scholen van het Tibetaanse boeddhisme, vooral de Gelug. De abten van Sakya mogen trouwen en het ambt gaat over van vader op zoon of van oom op neef. De Sakya-school kent twee subsekten: de Ngor en de Tshar.

Lichte Europese helmen in verschillende vormen, met een open gezicht of bevestigd vizier, gekenmerkt door een gelamineerd of massief puntig uitsteeksel aan de achterkant dat langs de rug naar beneden loopt ter bescherming van de nek.

Geweren die speciaal zijn ontworpen voor bepaalde schietschijfwedstrijden waarbij geen kunstmatige steunen worden gebruikt, die zijn ontwikkeld in Duitsland in de 15e eeuw en populair waren in de Verenigde Staten vanaf het begin van de 19e eeuw tot aan de Eerste Wereldoorlog. Ze worden gekenmerkt door lange, zware, achthoekige lopen, vaak met extra gewicht aan de tromp, handpalm steunen, dubbele trekkers, zware geweerladen en zeer nauwkeurige vizieren van goede kwaliteit.

Verwijst naar de Indiase religie die islamitische en hindoeïstische elementen bevat en is gesticht door Nanak Sikhs, volgelingen van Nanak en zijn negen opvolgers die ook wel de tien goeroes worden genoemd, in de Indiase regio Punjab aan het einde van de 15de eeuw. Kenmerkende principes zijn het idee dat er één God is die niet wordt verbeeld in afgodbeelden of afbeeldingen; de verantwoordelijkheid van het individu om een volgzaam leven te leiden dat wordt overheerst door het gebed en het lezen van het heilige boek, de Granth; en het streven naar een zielsverhuizing waarbij het individu een verbond aangaat met God. Belangrijke kenmerken van dit geloofssysteem zijn het ontbreken van een professionele priesterorde en de bevoegdheid van zowel mannen als vrouwen om religieuze ceremonies uit te voeren.

Smalle, verwijderbare houten of metalen platen die worden neergelaten door de bodem van een vaartuig om de stabiliteit te verhogen. Gebruik 'kielzwaarden' voor soortgelijke, om een spil draaiende platen die midscheeps zijn gemonteerd in een behuizing of tussendekse koker.

Verwijst naar de stijl en beweging die aan het begin van de 20ste eeuw zijn ontstaan in Italië en die door de Prima Esposizione Internazionale d'Arte Decorativa werden gepropageerd als Italiaanse interpretatie van de architectuurprincipes van de Art Nouveau. Belangrijke voorbeelden van deze stijl zijn onder meer het Hotel Tre Croci (1912) en het Palazzo Beri-Meregalli in Milaan (1911-1914).

Te gebruiken voor complete verlichtingsmiddelen, bestaande uit een lichtbron, een stabilisator (indien nodig) en onderdelen als een lampenballon, een reflector en een behuizing. Ze zijn meestal met houders aan een stut of een paal bevestigd langs de kant van de weg.

Plaatsen waar taxi's mogen parkeren om te wachten op klandizie.

Wegen van esthetische, culturele of historische waarde met prachtige panoramische vergezichten, ongewone geologische vormen of andere elementen die de reiziger genoegen verschaffen.

Te gebruiken voor landvoertuigen die in de eerste plaats zijn bedoeld voor het vervoeren van reizigers.

Verlichtingsmiddelen waarbij de behuizing boven het plafond zit en de lens van de lamp evenwijdig of bijna evenwijdig aan het plafond is.

Beschermende helmen gebuikt door straaljagerpiloten, voorzien van vizier en de mogelijkheid tot het aanbrengen van verbindingsapparatuur en zuurstofmaskers of radioapparatuur; soms met geïntegreerde kaakbescherming (integraal).

Vrij grote verblijven of kooien voor het onderbrengen van levende vogels; te onderscheiden van 'vogelhuizen', kleinere structuren bedoeld als behuizing voor vogels, waarin deze echter niet zijn opgesloten.

B Verwijst naar de perioden en stijlen in Europa vanaf de periode der volksverhuizingen tot de romaanse periode, die grofweg de 4de tot en met 11de eeuw beslaan.

Wordt gebruikt voor palen, meestal langs de kant van de weg geplaatst of bij kruisingen, waaraan zich één of meerdere borden bevinden die reizigers de weg wijzen.

Verwijst naar de cultuur die is verbonden met de islamitische dynastie met deze naam die regeerde in gedeelten van Noord-Afrika en Spanje en die tussen 972 en 1152 actief kunst en architectuur begunstigde. Zirid-architectuur stond open voor invloeden van buiten: uit de ruïnes van het paleis van Ziri bij Ashir blijkt dat het paleis was gemodelleerd naar een vroeg Fatimid-paleis en de uitgebreide ruïnes van de paleizen van de Qal 'at bani hammad laten overeenkomsten zien met Fatimid-architectuur in Egypte en Normandische architectuur in Sicilië. Er zijn verschillende Zirid-gebouwen in Granada, waaronder een paleis (1052-6) op de locatie van het Alhambra, dat werd gebouwd door Yusuf ibn Naghrallah, de joodse vizier van de Zirid. De enige overblijfselen van dit prachtige paleis zijn twaalf witmarmeren leeuwen, die in de 14de eeuw zijn hergebruikt voor de centrale fontein in het Paleis van de Leeuwen. Zirid-begunstigers droegen ook bij aan de inrichting van religieuze gebouwen; in 980 gaf de Zirid-heerser Buluggin bijvoorbeeld een houten minbar aan de moskee van de Andalusiërs in Fez. Het belangrijkste voorbeeld van Zirid-houtwerk is de zwaar bewerkte maqsura die werd besteld door al-Mu'izz ibn Badis voor de congregationele moskee van Kairouan; een gebeeldhouwde inscriptie wordt omlijnd door een karakteristieke Zirid-verhoogde kraal. Boekmaken floreerde eveneens tijdens deze dynastie en de heerser zelf was de auteur van een belangrijke verhandeling over de kunst van het boek.

Wapenhelmen met een halfronde of puntige kroon, verschuifbare neusdekking of een vizier met tralies, en als lange halsbeschermer een enkele onbuigzame plaat of verscheidene overlappende platen, vergelijkbaar met de staart van een kreeft; ze werden gedragen door de Europese en Noord-Amerikaanse cavalerie aan het eind van de 16e en 17e eeuw.