Verfpigmenten die worden gemaakt door het vermalen van mineralen die ijzeroxide en andere materialen bevatten, zoals klei, krijt en silica. Elke afzetting heeft een unieke samenstelling, werking en kleur, met diverse reeksen geel, oranje, rood, bruin en zwart. Aardkleuren worden als sinds de prehistorie gebruikt en komen terug in alle technieken. Synthetische ijzeroxiden, de zogenaamde Mars-kleuren, worden sinds het einde van de 18e eeuw geproduceerd.

Kleuren bestaande uit kleurschakeringen die zijn gedempt door toevoeging van wit, waardoor pastelkleuren zoals crème en roze ontstaan; of door toevoeging van zwart, resulterend in aardtinten als mosterdgroen en mosgroen, of door toevoeging van zowel wit als zwart, waardoor neutrale kleurschakeringen of grijzen met een kleurzweem ontstaan, zoals beigegrijs en antracietgrijs.

Additieve kleurenrastermethode waarbij een kleurenraster wordt gebruikt met een onregelmatig patroon, gevormd uit gekleurde zetmeelkorrels. Het raster is aangebracht op een glasplaat en de bovenzijde van het raster is bedekt met een panchromatische zwart-wit emulsie. De afbeelding is zichtbaar door het glas en kan vanaf de emulsiekant worden bekeken.

Verwijst naar een procedé voor het creëren van kleuren op basis van gekleurd licht in een bepaalde mengverhouding. Dat een dergelijke uit een lichtbron ontstane kleur door het oog wordt waargenomen, is het gevolg van emissie en niet van reflectie, de methode waarbij de waarneming van de kleuren in het pigment het resultaat is van subtractieve kleurenmenging. Een additief kleurensysteem verwijst naar licht dat door een bron wordt uitgestraald en omvat meestal de additieve primaire lichtkleuren rood, groen en blauw, waarmee de andere kleuren worden gemaakt, overeenkomstig het RGB-kleurenmodel. Het combineren van een van deze additieve primaire kleuren met gelijke hoeveelheden van een andere primaire kleur geeft de additieve secundaire kleuren cyaan, magenta en geel. Door het variëren van de luminescentie van iedere kleur kan een volledig kleurenspectrum worden opgebouwd. Het combineren van alle drie de primaire additieve kleuren met gelijke intensiteit resulteert in wit licht.

Een term gebruikt voor kunstglas, bestaand uit één laag, ontwikkeld door de New England Glass Company in 1883. De kleuren variëren van licht geelbruin tot donker robijnrood, waarbij rode delen worden verkregen wanneer een deel van het glas opnieuw wordt verhit en de gouden deeltjes in het glas een robijnrode kleur aannemen.

Kleurstof gemaakt van aniline, een giftige, olieachtige vloeistof. Werd gebruikt voor de eerste synthetische verfstoffen.

Een reeks groenachtig of blauwachtig grijze kleuren die lijken op de kleur van as (residu van grond- of delfstoffen dat achterblijft nadat brandbare stoffen volledig zijn verbrand).

Blauw- of grijsachtige verkleuring van timmerhout door de aangroei van diverse soorten schimmelachtige zwammen aan het oppervlak en binnen in het spint.

Fotografische afdrukken vervaardigd met chromogene procédés.

Twee kleuren die het maximale contrast met elkaar hebben en die, in theorie, na menging met een additief wit produceren en wanneer ze subtractief worden gemengd zwart produceren.

Wordt gebruikt voor het aanbrengen van dekkleuren.

Carbrodruk voor het vervaardigen van kleurenafdrukken. Er worden drie aparte overdrachtpapieren gemaakt die elk overeenkomen met één van de te subtraheren hoofdkleuren (cyaan, magenta en geel). De vellen worden één voor één overgebracht op de ondergrond om de afbeelding te vormen.

Kleurendruk waarbij gebruik wordt gemaakt van drie achtereenvolgens, additief of subtractief opgebrachte kleuren. Gebruik 'driekleurenfotografie' voor procédés waarbij driekleuren achtereenvolgens worden opgebracht voor het maken van foto's in plaats van fotomechanische afdrukken.

Fotografisch procédé voor het maken van kleurenafbeeldingen waarbij slechts drie kleuren gebruikt worden, die zowel toegevoegd kunnen worden als gesubtraheerd. Gebruik de term 'driekleurenprocédés (drukken)' voor de druktechniek, waarbij voor elke kleur een aparte drukvorm wordt gebruikt.

Een gekleurd uitspansel dat op een zekere, zij het enigszins onbepaalde, afstand van de waarnemer staat ondoorzichtig, maar niet op het oppervlak van een object, zoals het blauw van de hemel.

Verwijst naar de kleuren die worden waargenomen door de drie typen kegeltjes, de sensorische cellen van het netvlies in de ogen van gewervelde dieren. Ieder type kegeltje bevat een specifiek type pigment: het eerste type kegeltje absorbeert rood licht, het tweede type groen licht en het derde type blauwviolet licht. Uitgestraald of gereflecteerd/geabsorbeerd licht van een bepaalde kleur stimuleert alle drie de typen receptoren in verschillende mate. Het patroon van de betreffende reacties bepaalt welke kleur wordt waargenomen door de hersenen, die vier psychologische primaire kleuren herkennen (blauw, geel, rood en groen).

Het veranderen van de kleur van een voorwerp of het geven van kleur door het aanbrengen van kleurstof, zoals verf.

Verwijst naar houtgravures, met een of twee tinten van houtblokken.

De kleur van een oppervlakte die is veranderd door het licht gereflecteerd van een andere gekleurde oppervlakte.

Het toepassen van verfstoffen op bepaalde gebieden van een zwart-witte fotografische afdruk.

Afdrukken die op glas zijn geplakt waarna het papier is weggeschuurd en de achterkant is ingekleurd. Populair aan het einde van de 17e eeuw en het begin van de 18e eeuw.

De eerste kleur die wordt afgedrukt en dient als de achtergrond waarop andere kleuren worden gedrukt.

Het handmatig aanbrengen van een kleur.

Duidt op kleuren die in helderheid het visuele veld overschrijden en licht lijken af te geven.

Waargenomen eigenschappen die het resultaat zijn van het reageren van de visuele zintuigen op de golflengte van weerkaatst of overgebracht licht. De belangrijkste kleurdimensies zijn de variabelen of kenmerken kleurschakering, tint en intensiteit. Zie 'kleuren' voor afzonderlijke chromatische kleuren en achromatische kleuren of neutrale kleuren.

Personen die aan de hand van aanwijzingen of werktekeningen ontwerpen op (ansicht)kaarten, kalenders, kaarten en soortgelijke artikelen met de hand kleuren of spuiten; daarbij wordt gebruik gemaakt van gekleurde inkt en pennen of airbrushes.

Variabele kleur, meestal een warme witachtige tint met gele boventonen die doet denken aan de kleur van ivoor, een soort tandbeen waaruit de slagtanden van olifanten en andere dieren met slagtanden is opgebouwd.

Variabele kleur, meestal een middelmatig lichte warme tint bruingeel, verwees oorspronkelijk naar de kleur van kamelenhaar in de textielindustrie.

Verwijst naar pigment in een bindmiddel, bijvoorbeeld inkt, water of olie. De term wordt vaak gebruikt om te verwijzen naar media in de Aziatische kunst (bijvoorbeeld 'inkt en kleur op papier').

De hiërarchie onder Kleur bevat descriptoren voor de namen van de kleuren, en voor kleur in de betekenis van eigenschappen die worden waargenomen door het oog, als reactie op de verschillende golflengten van het licht. Daarnaast zijn descriptoren opgenomen voor typen kleuren (bijvoorbeeld koele kleuren) en met kleur verwante verschijnselen (bijvoorbeeld kleurmenging). De descriptoren voor kleurnamen zijn afkomstig van de UCL (Universal Color Language), zoals opgenomen in Kenneth L. Kelly & Deane B. Judd, Color: Universal Language en de Dictionary of Color Names, (Washington, D.C.: U.S. Department of Commerce, National Bureau of Standards, 1976). Varianten op kleurnamen afkomstig uit andere bekende systemen voor kleurenrangschikking en methoden voor het benoemen van kleuren zijn eveneens opgenomen. Voorts zijn opgenomen de centroïde kleurengetallen, welke de gebruiker doorverwijzen naar de overeenkomstige kleurblokken op de kleurennaamkaarten in de Dictionary of Color Names van de Inter-Society Color Council (ISCC) en het National Bureau of Standards. Ook zijn Munsellnotaties opgenomen; een gebruiker die de kleur van een object uiterst nauwkeurig wil beschrijven, kan echter het beste het Munsell Book of Color raadplegen (Baltimore: Munsell Color Company, 1976) en de kleur vergelijken met de opgenomen monsters, om zo de specifieke notatie te kunnen bepalen. Kleurbenamingen die als bijna-synoniem maar niet als werkelijk synoniem worden beschouwd, zijn gekoppeld in de vorm van Associatieve relaties. Relaties met andere hiërarchieën: descriptoren voor inherente fysieke kenmerken die geen kleur zijn maar wel een relatie met kleur hebben (bijvoorbeeld onvergankelijkheid) zijn opgenomen in de hiërarchie Attributen en eigenschappen. Descriptoren voor fysieke verschijnselen die in kleur waarneembaar zijn (bijvoorbeeld abrash, kleurverloop) zijn opgenomen in de hiërarchie Omstandigheden en effecten. Descriptoren voor afzonderlijke en herhalende ontwerpelementen zoals tekens en symbolen, motieven, patronen en decoratiegebieden zijn opgenomen in de hiërarchie Ontwerpelementen (bijvoorbeeld kruisen, tudorrozen, fretten). Descriptoren voor materialen die gebruikt worden om fysieke zaken kleur te geven (bijvoorbeeld kleurstof, pigment) zijn opgenomen in de hiërarchie Materialen.

Boeken met omtrektekeningen die kunnen worden ingekleurd met tekenstiften, aquarelverf, kleurpotloden of andere middelen, gewoonlijk bedoeld voor kinderen.

De eigenschap van een kleurstof of een materiaal dat een kleurstof bevat zijn originele tint of intensiteit te behouden.Verwijst vooral naar het vermogen niet door te lopen of te verschieten, wat meestal het gevolg is van reiningen of blootstelling aan licht.

Wordt gebruikt om te verwijzen naar individuele chromatische kleuren in het spectrum en de achromatische of neutrale kleuren. Gebruik 'kleur' om te verwijzen naar theorie en waarneming.

Fotografische afdrukken waarbij de afbeelding is samengesteld uit meer dan één kleurschakering plus de neutrale tonen. Gebruik 'zwart-witafdrukken' voor fotografische afdrukken die een reeks tonen hebben zonder kleurschakeringen.

Kaarten met een sferische (driedimensionale) weergave van een kleurenrangschikking waarbij de segmenten de aangrenzende spectraaltinten van primaire, secundaire en tertiaire kleuren bevatten, alsmede kleuren die zijn vermengd met een toenemende hoeveelheid zwart en wit, om zo variaties te creëren in tint, kleurverzadiging en helderheid. Contrasterende kleuren bevinden zich meestal tegenover elkaar in de bol, en bewegen zich naar achromatisch zwart of wit op het oppervlak van de polen in het opengewerkte midden van de bol. Er zijn verschillende typen kleurenbollen, afhankelijk van het doel: vermenging van kleurpigmenten, kleurwaarneming of kleurenpsychologie.

elk drie-componenten combinatiesysteem met drie kleurvariabelen zoals kleurschakering, intensiteit en waarde, om de eigenschappen van kleuren af te beelden. Het "Munsell Color System" is zo'n voorbeeld.

Cliché om individuele kleuren op gekleurde houtsneden te drukken. Hierbij wordt het over de afdruk van de basisstempel gedrukt.

Diapositieven waarbij de afbeelding is samengesteld uit meer dan één kleurschakering plus de neutrale kleuren. Gebruik 'zwart-wit dia's' voor diapositieven die een reeks tonen hebben in één kleurschakering.

Prenten gedrukt in twee of meer kleuren. Gebruik de termen 'gekleurd' (ALT van 'kleuren') + 'prenten' voor prenten, waarin de kleuren zijn aangebracht na het drukken. Gebruik 'kleurenafdrukken' in de context van foto's.

Drukproces, waarvoor meestal gebruik wordt gemaakt van materialen als verfstoffen en inkten, dat een verscheidenheid aan schakeringen van het zichtbaar spectrum produceert.

Drukproeven met dezelfde drukelementen als de definitieve afdruk, maar mogelijk met verschillen als gevolg van kleurvariaties of toegevoegde of weggelaten elementen. Kleurproeven kunnen tijdens de proefdrukfase zijn vervaardigd.

Foto's waarbij de afbeelding is samengesteld uit meer dan één kleurschakering, plus de neutrale kleuren. Gebruik 'zwart-wit foto's' voor foto's die een reeks tonen in één kleurschakering hebben.

De kunst of kennis van het maken en/of ontwikkelen van foto's waarbij in de afbeelding de kleurindrukken van het origineel benaderd worden.

In kleur uitgevoerde gravures gemaakt van kopse houtblokken; ze werden hoofdzakelijk vervaardigd voor reproductiedoeleinden, in de periode 1850 tot 1900.

Lithografieën gedrukt in verschillende kleuren.

Instrumenten die kleuren meten door een gegeven kleur te vergelijken met een standaardkleur, een kleurenschaal of bepaalde combinaties van primaire kleuren.

Fotografische negatieven die op enkelvoudige basis de kleurschakeringen en de lichtheid van een afbeelding in complementaire relatie tot de waargenomen waarden van de afbeelding vastleggen; bijvoorbeeld lichtblauw wordt vastgelegd als donkergeel. Gebruik 'kleurscheidingsnegatieven' voor afbeeldingen waar de kleur is vastgelegd op een apart fysiek negatief.

Een set proefdrukken die elke kleur van een kleurendrukprocédé laten zien op een afzonderlijke afdruk. Gebruik 'beoordeelde testen' voor een set proefafdrukken die de opeenvolgende en aanvullende stappen van een kleurendrukprocédé laten zien na elke toegevoegde kleur.

Cirkeldiagrammen met wigvormige segmenten van aan elkaar grenzende spectraaltinten, bestaande uit primaire kleuren (bijvoorbeeld rood), secundaire kleuren (bijvoorbeeld oranje) en tertiaire kleuren (bijvoorbeeld roodoranje), waarbij complementaire kleuren (bijvoorbeeld oranje en blauw) tegenover elkaar zijn geplaatst. Er zijn kleurenschijven in verschillende typen, afhankelijk van hun functie: het illustreren van de vermenging van kleurpigmenten, kleurwaarneming of kleurenpsychologie.

Optische eigenschap waarbij op een oppervlak fijne kleuren worden geproduceerd door de interferentie van licht dat wordt weerkaatst vanaf de voor- en de achterkant van een dunne folie. Iriserende dingen laten heldere kleuren zien als in een regenboog en veranderen vaak van kleur naarmate hun positie verandert.

Drukken door middel van lithografie, waarbij voor elke kleur een andere steen of plaat wordt gebruikt.

Transparanten waarbij de afbeelding is samengesteld uit meer dan één kleurschakering, plus de neutrale kleuren. Gebruik 'zwart-wit transparanten' voor transparanten die een reeks tonen hebben binnen één kleurschakering.

Druktechniek waarbij met een kussentje of een opgerold stuk vilt kleur wordt aangebracht op bepaalde delen van de plaat.

Filters die selectief licht absorberen van bepaalde golflengtes of kleuren. Te gebruiken om het licht aan te passen.

Negatieven die in monochroom de densiteiten van één kleurschakering per negatief vastleggen, gewoonlijk in setjes van drie negatieven. Elk wordt gebruikt voor het maken van een plaat of matrix voor het printen van één kleur, in register met de andere kleuren om een volledig gekleurde fotomechanische afdruk te maken.

Transparanten die in monochroom de densiteiten van één kleurschakering vastleggen, gewoonlijk in sets van drie films. Ze worden gebruikt voor het maken van een plaat of matrix om één kleur mee af te drukken, in register met de andere kleuren om een fotomechanische kleurenafdruk te maken.

Gevoeligheid voor licht van alle kleuren in het zichtbare spectrum.

Gecombineerde tint en intensiteit van een kleur, zonder verwijzing naar zijn waarde, om zo de kleurkwaliteit vast te stellen.

Zonder kleur of zichtbare kleurkenmerken. Wordt vaak gebruikt bij beschrijvingen van glas of edelstenen.

Personen die voor kunstenaars kleuren ontwikkelen en leveren.

De kleur van een kleurstof, gezien als een stapel droog poeder of door een geleidingsstof verspreid en uitgespreid in een dikke, ondoorzichtige laag.

Binnen de theorie van de beeldende kunst, effecten die ontstaan door het naast elkaar plaatsen van verschillende kleuren en tinten en tonen van dezelfde kleur, in plaats van de pigmentverven voor het aanbrengen te mengen. Zo verkregen de neo-impressionistische schilders secundaire kleuren met een nog grotere helderheid door het naast elkaar plaatsen van vlekjes in primaire kleuren die samen de secundaire kleur vormen.

Een substantie die materialen kan kleuren of die gebruikt wordt om materialen te kleuren.

Techniek waarbij individuele kleuren worden geïsoleerd op aparte drukplaten of fotonegatieven, zodat een afbeelding of ontwerp in meerdere kleuren kan worden gedrukt.

Kleurendiagrammen die zo zijn gerangschikt dat ze een naamgevings- of classificatieschema van kleuren illustreren, een kleurentheorie visualiseren of het kleurenassortiment van een fabrikant in beeld brengen.

Verandering van kleur die wordt veroorzaakt doordat tinten niet even snel verschieten, of doordat de kleuren in een bepaald deel van een afbeelding niet in balans zijn.

Omvat zowel @Abstract Imagist-schilderkunst als het werk uit de jaren zestig dat daarvan is afgeleid.

Kleuren die meestal worden geassocieerd met lucht of water, bijvoorbeeld groen, groenblauw en violet, die een koele indruk geven en doorgaans lijken terug te wijken. Het optische verschijnsel waarbij warme kleuren meer op de voorgrond lijken te treden dan koele kleuren, wordt van oudsher door Europese en oosterse schilders benut om een ruimtelijk effect en diepte te suggereren.

Een verflaag die dekkend is maar die toch de kleur eronder laat doorschemeren door of dun of onregelmatig te zijn aangebracht.

Een reeks middengrijze tot donker blauwachtig grijze, groenachtig grijze en paarsachtig grijze kleuren die lijken op de kleur van leisteen, een metamorf gesteente.

Marmer dat gestreept is of een of meer verschillende kleuren heeft.

Kleuren zonder kleurschakering: zwart, wit en grijsachtige tinten.

Theoretisch gezien is dit de inherente kleur van een voorwerp wanneer die niet wordt beïnvloed door het gereflecteerde licht van een ander voorwerp. In de praktijk is het de kleur van een object in natuurlijk licht.

Middel dat wordt gebruikt in een aantal drukprocessen, zoals in de xerografie, om een beeld vast te leggen op een drager; bestaat uit fijne pigmentdeeltjes met andere materialen en wordt gemaakt in de vorm van een droog harsachtig poeder of een vloeistof.

Verwijst in algemene zin naar de traditionele primaire pigmentkleuren rood, geel en blauw, welke niet door vermenging van andere kleuren kunnen worden geproduceerd en waarmee in theorie alle pigmentkleuren kunnen worden vervaardigd. Het resultaat van vermenging van twee primaire kleuren is een secundaire kleur; een voorbeeld is oranje, dat uit een combinatie van rood en geel ontstaat. Gebruik 'psychologische primaire kleuren' of 'fysieke primaire kleuren' voor primaire kleuren binnen de specifieke context van kleurenwaarneming.

Series proefdrukken die de opeenvolgende en aanvullende stappen van een kleurendrukprocedé na elke kleurtoevoeging laten zien. Aan de hand van deze proeven wordt de kleurdensiteit bepaald en het effect van elke kleur op de andere kleuren. Eventuele kleurcorrecties kunnen worden geformuleerd voor de drukplatenmaker. Gebruik 'kleurenproefdrukken' voor series proefdrukken waarbij elke kleur van het proces te zien is op een afzonderlijke afdruk.

Verwijst naar de vier basiskleuren - rood, groen, blauw en geel die in combinatie met zwart en wit bepaalde kleurervaringen definiëren en die in theorie verschillende psychische effecten bij de mens teweegbrengen. De verwerking van via het netvlies binnentredende visuele informatie door de hersenen is gebaseerd op drie groepen kleuren en achromatische signalen: rood en groen, blauw en geel (blauw afwezig), en wit en zwart.

Kleuren die ontstaan door vermenging van twee primaire kleuren, in het bijzonder oranje, groen en violet.

De kleuren die worden gevormd wanneer een lichtstraal door lichtbreking uiteenvalt in zijn samenstellende delen. De kleuren van de regenboog die overeenkomen met de elektromagnetische golven van het zichtbare spectrum (violet, blauw, groen, geel, oranje en rood); het sturen van wit licht door een prisma maakt deze spectrale kleuren zichtbaar.

Fotografische procédés waarbij gebruik wordt gemaakt van cyaan, magenta en gele kleurenstoffen of inkt om een kleurenafdruk te maken. Elke kleurstof laat slechts twee van de drie hoofdkleuren door, terwijl de derde wordt tegengehouden. Een combinatie van twee kleurstoffen (op afzonderlijke filters) zal slechts één hoofdkleur doorlaten.

Verwijst naar een procedé of toestand waarbij kleuren ontstaan door vermenging van pigmenten, verven, kleurstoffen of inkten. De waarneming van deze kleuren wordt bepaald door de mate waarin ze sommige golflengten van licht absorberen en andere golflengten weerkaatsen; het verschil met een additief kleursysteem is dat het object zelf geen kleur of licht uitstraalt. De kleur die het object zelf lijkt te bezitten, wordt bepaald door het specifieke deel van het elektromagnetisch spectrum dat erdoor wordt weerkaatst, in samenhang met de geabsorbeerde delen van het spectrum. Een subtractief kleurensysteem verwijst naar het licht dat wordt geabsorbeerd of weerkaatst door de primaire pigmentkleuren, waarmee vervolgens de andere kleuren worden geproduceerd, overeenkomstig het CYMK-kleurenmodel. Door het combineren van één of twee van deze subtractieve primaire kleuren met gelijke hoeveelheden van een andere primaire kleur ontstaat een subtractieve secundaire kleur, een secundaire kleur samen met een primaire kleur geeft een tertiaire kleur, en door het combineren van twee complementaire kleuren ontstaat zwart.

Een kleur verbonden met een bepaalde personage in de christelijke kunst; wordt ook gebruikt voor ieder gebruik van kleur in een symbolische betekenis.

Lichte tot middelmatig donkere tint bruin. 'Taan' verwees oorspronkelijk naar de kleur van gemalen eikenschors of tannine (looizuur), dat wordt gebruikt bij het looien van leer.

Kleuren die ontstaan door vermenging van een primaire kleur met een aangrenzende secundaire kleur; voorbeelden zijn roodoranje en blauwgroen.

Verwijst naar een reeks blauwachtig grijze kleuren die lijken op de kleur van tinwerk, een tinlegering.

Fotografische procédés waarbij twee kleuren worden gebruikt, meestal rood en groen of oranje en cyaanachtig blauw, om het kleurenspectrum uit te balanceren. De procédés kunnen zowel additief als subtractief zijn.

Grote eik, inheems in het oosten van Canada en de VS, die voorkomt in verschillende gebieden, zoals beekdalen en laaggelegen velden. De schors is grijs en schilferig, met onregelmatige ribbels en kloven. De boom heeft een komvormige kroon, groeit snel en kan 350 jaar oud worden.

Omvat kleuren die zijn gebaseerd op neutrale kleuren, hoewel ze vaak sporen van een bepaalde kleurschakering hebben.

Elke verandering in de kleur van een voorwerp.

Methoden voor het maken van fotomechanische afdrukken in alle mogelijke kleuren. Beelden worden gefotografeerd met halftintschermen als drie- of vierkleurige scheidingen; er worden afzonderlijke drukplaten gemaakt, waarop in register wordt gedrukt met doorzichtige inkt.

Kleurendruk waarbij gebruik wordt gemaakt van vier achtereenvolgens opgebrachte kleuren, namelijk cyaanblauw, fuchsine, geel en zwart.

Reeks warme roze kleuren, zo genoemd om ze lijken op de huidskleur van mensen uit West-Europa.

Kleuren die vaak worden geassocieerd met vuur, bijvoorbeeld kleurschakeringen van rood, oranje en geel, die een warme indruk geven en zich naar de voorgrond lijken te dringen. Het optische verschijnsel waarbij warme kleuren meer op de voorgrond lijken te treden dan koele kleuren, wordt van oudsher door Europese en oosterse schilders benut om een ruimtelijk effect en diepte te suggereren.

Reeks licht groenachtig blauwe, blauwachtig groene, of licht grijsachtig blauwe of groene kleuren, die lijken op de kleur van water in een bepaald licht.

Warm oranjeachtig roze in diverse kleurschakeringen, verwijst naar de kleur van het vlees van de zalm.

Een subtractief kleurfotografisch procédé waarbij kleurstoffen die in de emulsie aanwezig zijn, worden gebleekt, waardoor alleen die kleurstoffen achterblijven die overeenkomen met de kleur van de afbeelding.

Wordt in verband met kleurendrukken gebruikt wanneer de platen of stencils nauwkeurig aaneensluiten, meestal met behulp van registermerken, zodat elke opeenvolgend gedrukte kleur aansluit bij de andere kleuren.

Elke soort vrucht van het genus Fragaria. De vrucht heeft een zakvormige vruchtbodem, is scharlaken tot geelachtig van kleur, vol met sappig zuur vruchtvlees en bezaaid met kleine gele zaadachtige dopvruchten. De wilde aardbei of bosaardbei is kleiner dan gecultiveerde soorten.

Een uitgebreide reeks bruinachtige, geelachtige of roodachtige kleuren die lijken op de kleuren van de pigmenten 'aardkleur', die ijzeroxide en andere stoffen bevatten.

Hout van de boom behorende tot het genus Populus. Het is wit van kleur met een roze of bruin accent, en heeft doorgaans een rechte nerf en fijne textuur. Het is commercieel een belangrijke houtsoort en wordt gebruikt voor het maken van schrijnwerk, vloeren, keukengerei en fineer.

Noord-Amerikaanse sparrensoort die voorkomt in de bergen van het zuidwesten van Oregon en Californië. De boom groeit op grote hoogten, meestal tussen 1400-2700 m, maar bereikt zelden de boomgrens. De Engelse naam 'red fir' is afgeleid van de kleur van de bast van oude bomen.

Onbedoelde kleurverschillen van tapijten die te wijten zijn aan het ongelijkmatig verven van de draad, of aan het gebruik van draden uit een verschillende verfbad.

Veranderingen van kleur en textuur van Oosterse tapijten of ander textiel, die in de loop van de tijd ontstaan door slijtage of het gebruik van verschillende verfstoffen.

Verwijst naar de stroming in de Amerikaanse schilderkunst, voornamelijk geconcentreerd in New York, die bloeide in de jaren 40 en 50 van de 20ste eeuw.Op basis van surrealistische, synthetisch-kubistische en neoplastische theorieën liep de stijl uiteen van spontane, gesturale composities die aandacht hadden voor de kwaliteit van het schildermateriaal en het schilderproces documenteerden, tot contemplatieve, bijna monochrome werken met grote kleurvlakken.

Te gebruiken voor bepaalde abstract-expressionistische schilderijen. Gebruik de term 'kleurvlakschildering' voor Abstract Imagist-werken en de werken uit de zestiger jaren die daar van zijn afgeleid.

Hout van de soort Acacia melanoxylon. Het is roodachtig bruin tot zwart van kleur en is waardevol door zijn mooie nerf, die lijkt op die van palissander. Het sterke, elastische hardhout wordt gebruikt voor meubels, wandelstokken en handvatten van gereedschap.

Verwijst naar diverse kostuums die op universitaire en collegefaculteiten wordt gedragen door bestuurders en afstuderende studenten tijdens diploma-uitreikingen en andere bijzondere gelegenheden. Het bekendste element van de academische klederdracht is de toga, een traditie die dateert van de middeleeuwen. Decoratieve capuchons en diverse kappen, waaronder de vierhoekige studentenbaret, zijn andere bekende elementen van de academische kledij. Garneersel in diverse kleuren kunnen worden gebruikt als aanduiding van verschillende studierichtingen.

Tot de grond reikende gewaden met wijde mouwen, gemaakt van zijde of soortgelijk materiaal. Ze worden gedragen tijdens rechtspraak in rechtszalen door juristen, zoals rechters en advocaten. De kleur van de toga's is meestal zwart. In Groot-Brittannië bestaan er kleurvariaties op basis van het soort rechtbank.

Een kleurloze, transparante, thermoplastische, synthetische hars gemaakt door de polymerisatie van acrylzuur derivaten; wordt gebruikt voor hechtmiddelen, verharders, beschermlagen, vernis en als een bindmiddel in verven.

Procedé waarbij afbeeldingen worden overgebracht door het schilderen van nat acryl op een papieren afdruk, waarna het papier wordt weggewreven waardoor alleen de kleurstof, toner of inkt in het acryl resteert.

Onder handelsmerk gedeponeerde productnaam voor een thermoplastische kunsthars die na verloop van tijd niet broos wordt of verkleurt, met een vloeistofdichtheid van 1 kilo per liter, een vlampunt van 15 graden Celsius en een viscositeit van 3700-6200 cps. Het product wordt algemeen gebruikt bij conserveringsbehandelingen, en daarnaast in kleurloze en gepigmenteerde coatings, aërosols, drukinkten, productafwerkingsmiddelen en volgens specificatie gemaakte lakken.

Fotografische procédés waarbij een beeld in kleur wordt vastgelegd door drie opnamen van het tafereel te maken op een monochrome plaat, waarbij op elke opname één van de drie primaire kleuren (rood, groen en blauw) gefilterd wordt. Het beeld is zichtbaar doordat de afzonderlijke opnamen weer in register bij elkaar worden gevoegd, waarbij elke opname wordt getoond in het licht van de eigen opname; zo wordt de rode opname getoond met rood licht.

Marmerpapier dat op een van de volgende drie wijzen is geprepareerd: 'blauw', met een netwerk van blauwe met middelwitte vlekken; 'vier aderen', dat uit rood, geel, groen en blauw bestaat, en 'haarvatenmarmer', dat een grondkleur (zwart) bevat, dat vervolgens met behulp van water of een andere substantie tot minuscule vaatjes (haarvaten) wordt verspreid.

Tape die speciaal is ontworpen voor gebruik bij het schilderen van huizen of muren. Heeft een coating die vloeibare verf tegenhoudt en een hechtmiddel dat goed kleeft ter voorkoming van lekkages en tegelijkertijd gemakkelijk loslaat. Het is vaak blauw, paars of een andere opvallende kleur die helpt bij het ������verwijderen. De tape kan zijn geclassificeerd op basis van de hoeveelheid tijd die hij kan worden gebruikt zonder sporen achter te laten op het af te plakken oppervlak.

Een brecciëmarmer dat bestaat uit grote zwarte, groene, roze, rode, grijze, paarse en bronskleurige kiezelstenen. Deze marmersoort is bekend om zijn sterk geprononceerde kleuren. Het marmer is afkomstig van het Griekse eiland Chios en heeft dus niets te maken met Afrika. De naam is gebaseerd op de donkere kleurtekening van het marmer.

Decoratief ondoorschijnend glas gemaakt door verschillende kleuren te mengen, om zo natuurlijke halfedelstenen als chalcedoon, jaspis, onyx en agaat te imiteren. Agaatglas werd in het oude Rome geproduceerd en vanaf de 15de eeuw ook in Venetië en Duitsland. Het lijkt op pâte de verre, waarvoor een ander productieproces wordt gebruikt. De term verwijst ook naar een soort kunstglas, ontwikkeld door Tiffany, dat lijkt op agaat.

Een term die in de glashandel wordt gebruikt voor een soort kunstglas, dat voor het eerst werd gefabriceerd door de New England Glass Co. in 1886. Wordt gekenmerkt door een glanzend vlekkenpatroon, verkregen door eerst het object te bedekken met een metalen kleurstof en het daarna te besprenkelen met een vervliegende vloeistof. De afwerking wordt gefixeerd door te bakken op een lage temperatuur.

Gemarmerd aardewerk dat lijkt op agaat, doordat klei in twee of meerdere kleuren met elkaar wordt vermengd.

De vezels van deze plantensoort gebruikte men al in de precolumbiaanse tijd. De Azteken maakten er kledingstukken van. Vanaf het eind van de jaren dertig van de twintigste eeuw verbouwt men de plant commercieel in Zuid- en Midden-Amerika en tevens in Afrika. De vezels zijn sterk en stijf en licht crèmekleurig. Gewoonlijk verft men sisal met directe of zure kleurstoffen met heldere kleuren. Met de vezels maakt men touw, stoffen vulmateriaal, zakken, borstels, tapijten, matten, handtassen, hoeden en papier.

Buisvormige handelskralen uit West-Afrika, bekend sinds de 15de eeuw, met verschillende en bont geschakeerde kleuren. De waardevolste waren blauw met een groenachtige schijn. Het fabricaat en het materiaal van de componenten is onbekend.

Verwijst naar de kunst en architectuur in de periode van de heerschappij van Ahmed I, van 1603 tot 1617. Tijdens zijn heerschappij heeft Mehmed Agha de Ahmediye-moskee gebouwd. De moskee staat bekend als de Blauwe Moskee, vanwege de kleur van de tegels aan de binnenkant.

Te gebruiken voor arresleden die voor het eerst werden ontworpen door James Gould uit Albany, in de staat New York, en meestal werden gekenmerkt door vloeiende lijnen en geronde of bolle kasten; vaak voorzien van kleurrijk versierde panelen.

Een reeks witachtige kleuren die lijken op de kleur van albast, een fijnkorrelige, marmerachtige variant van gips.

Liturgische gewaden met lange, strakke mouwen en een volledige rok, meestal van linnen gemaakt. Alben worden door christelijke priesters en soms ook door gewijde koningen gedragen, vaak onder een ander gewaad. In de westerse kerken zijn ze wit en in de oosterse kerken kunnen ze allerlei kleuren hebben. Alben werden soms gedecoreerd met rijk geborduurde apparels bij de polsen en langs de onderzijde. De term verwijst eveneens naar soortgelijke niet-kerkelijke kleding, met name zoals die door de oude Grieken en Romeinen werd gedragen.

Drukproces waarbij gebruik wordt gemaakt van moederbladen waarop een kleurloze chemische vloeistof is aangebracht, zodat de ingeslagen letters op het moederblad een kleur krijgen.

Verwijst meestal naar muurdecoraties die bestaan uit mozaïeken van stukken geglazuurd aardewerk in verschillende kleuren met uiteenlopende geometrische vormen. Alicatados werden populair in de 12de eeuw, maar werden snel vervangen door mozaïeken die bestonden uit eenvormige stukken. Vanaf de 15de eeuw werden alicatados voornamelijk gebruikt ter omlijsting van tegelwerk. De term is Spaans en betekent 'snijwerk'.

Een oranje of rode kristallijne verbinding verkregen uit de meekrapplant, het belangrijkste kleurmiddel van meekrap; wordt tegenwoordig synthetisch gemaakt van antrachinon. Wordt hoofdzakelijk gebruikt om rode verfstoffen en pigmenten te verkrijgen.

Een reeks roze en rode kleuren die lijken op de kleur van het kleurmiddel alizarine.

Het bezitten van de eigenschap kleurverandering als gevolg van chemische onzuiverheden of optische effecten.

Handgeweven kleden met luspolen, gemaakt in Spanje in het district Aljuparras ten zuiden van Granada en elders in Andalusië en Castilië. De basis is van linnen en de ruwe wol van de polen loopt langs het inweefsel, waarbij iedere kleur volgens het patroon in lussen boven het oppervlak wordt getrokken. Er gaan ongeveer 3 lussen in 1 vierkante centimeter. Deze techniek wordt mogelijk al lange tijd in het gebied toegepast, maar de nog bestaande exemplaren dateren vermoedelijk niet van vóór de 18de eeuw. De patronen kunnen worden omschreven als volkskunst en de kleuren, meestal twee maar soms wel tien, zijn krachtig. De alpujarras-kleden zijn waarschijnlijk van Moorse oorsprong. De constructie van de kleden maakt ze vooral geschikt als beddensprei.

Kleurloos tot wit kristallijn dubbelzout van kalium- en aluminiumsulfaat; wordt gebruikt voor diverse doeleinden waaronder het bewerken van leder en textiel, het stijven van papier, als beitsmiddel in (textiel)verven en als een waterzuiveringsmiddel.

Te gebruiken voor het zuivere metaalelement met het symbool Al en het atoomnummer 13. Het metaal is hard, sterk, en zilverwit van kleur. Wordt ook gebruikt voor dit metaal wanneer het wordt bewerkt en gevormd om, meestal in combinatie met andere stoffen, voorwerpen en materialen te maken.

Zilverachtig gekleurd papier met een laag aluminiumpoeder.

Verf met een aluminiumlegering, die geverfde oppervlakken beschermt tegen ontkleuring als gevolg van schimmelvorming.

Een kleurloze of lichtgele, vrijwel geurloze, niet-drogende vette olie zonder veel smaak die wordt gebruikt als zachtmakend middel.

Ruiterkostuum voor vrouwen, in zwang sinds de 18e eeuw, met zwart als meest voor de hand liggende kleur. Bestaande uit zware wollen rok, met inzet om de benen ook in amazonezit te bedekken. Was lang meest mannelijke uitdossing in de vrouwelijke garderobe. De bovenkleding voor het bovenlijf zijn overeenkomstig aan formele kleding voor de man: jasje, overhemd en eventueel gilet.

Een reeks geelachtige of bruinachtige kleuren die lijken op de kleur van amber, een fossiel hars.

Hardhout afkomstig uit de snel groeiende Aziatische amboyna (pterospermum indicum) een boom die voorkomt in de Molukken. Het hout van de amboyna heeft een fijne nerf en een aantrekkelijk gedraaid en gevlekt aspect. Het hout is licht roodbruin tot oranje van kleur. Amboyna wordt vaak gebruikt voor marqueterie en kabinetten. De naam dateert uit de 19de eeuw en is afgeleid van het eiland Ambon in Indonesië.

Hout van de boom behorende tot het genus Fagus grandifolia, inheems in Nova Scotia en het noorden van de Verenigde Staten. Het is lichtbruin tot roodachtig bruin van kleur en wordt gebruikt voor het maken van vloeren, meubilair, handvatten voor gereedschap en voertuigonderdelen.

Hout van de boom behorende tot het genus Quercus borealis, inheems in Oost-Canada en de Verenigde Staten. De kleuren variëren van roze tot vaal roodachtig bruin. Het wordt minder gewaardeerd dan de witte variant, is poreus en heeft de neiging krom te trekken en te splijten. Het wordt gebruikt voor vloeren, schrijnwerk en fineer.

Hout van de boom behorende tot de soort Juglans nigra, inheems in het oosten van de Verenigde Staten. De kleur is donkerder en uniformer dan van de okkernoot; het hout wordt gebruikt voor meubels, kabinetten, geweerkolven en muziekinstrumenten.

Hout van de boom behorende tot de soort Salix nigra, inheems in de Verenigde Staten en Canada, met een kleur die varieert van vrijwel wit tot bruinachtig geel; het hout is belangrijk voor de vervaardiging van kunstledematen. Van de jonge, lange, buigzame scheuten worden gevlochten manden en meubels gemaakt.

Grote loofboomsoort die 35 meter hoog kan worden, inheems in het oosten van Noord-Amerika, in het gebied van Nova Scotia tot Texas. Het hout is licht roodachtig bruin, hard en onbuigzaam, heeft een rechte nerf en wordt gebruikt voor meubels en andere doeleinden. De schors is glad en grijs. De bladeren zijn eenvoudig met aderen en getande randen. De vrucht bestaat uit een grote schil met twee glanzende bruine eetbare noten. Het hout is zuur, rozeachtig bruin van kleur met donkerbruine strepen.

Hout van de boom Populus monilifera, Populus deltides en andere soorten die inheems zijn in de Verenigde Staten en Canada. De kleur van het hout is geelwit; het hout wordt gebruikt voor kisten en panelen en voor algemeen timmerwerk.

Hout van de boom behorend tot de soort Prunus serotina, aangetroffen in bosgebieden tussen Ontario en Florida, en van North en South Dakota tot Texas. De kleur van het kernhout varieert van roodbruin tot helderrood, vaak met fijne, smalle bruine mergvlekken. Wordt gebruikt bij de vervaardiging van kostbaar meubilair, muziekinstrumenten, betimmering van bootinterieurs en schrijnwerk.

Een reeks paarsachtige kleuren die lijken op de kleur van amethist, een kwartsmineraal en edelsteen.

Een gesteente uit Ohio, dat tot 95% silica met 4% aluminiumoxide kan bevatten en grijs en vaalgeel van kleur is door ijzeroxides.

Alkalische oplossing die wordt gemaakt van ammonia en die zeer goed oplosbaar is in water, gewoonlijk met ongeveer 28,5 gewichtsprocent ammonia. Ammoniumhydroxide is een kleurloze, alkalische vloeistof met een doordringende ammoniakgeur. Huishoudelijk ammoniakwater bevat ongeveer 10 gewichtsprocent ammoniak. Ammoniumhydroxideoplossingen worden gebruikt als reinigingsmiddelen en wasmiddelen, afbijtmiddelen, voor het beitsen van hout en om kleur uit gras en korstmos te halen voor het produceren van een groene kleurstof.

Aardewerkstijl die wordt gekenmerkt door aantrekkelijk graffitowerk met dicht ingesneden kalligrafische, figuratieve en geometrische ontwerpen op een crèmekleurige ondergrond met kruisarceringen. Dierontwerpen waren populair. Sommige ontwerpen op Amolwerk zijn mogelijk afgeleid van in metaalwerk uitgevoerde prototypen. De ontwerpen zijn bedekt met transparant kleurloos glazuur en groenoxiden in uiteenlopende hoeveelheden. De stad Amol, in de provincie Mazandaran in West-Perzië, was het productiecentrum voor deze aardewerkstijl, tussen de 11de eeuw en de vroege 13de eeuw.

Verwijst naar de stijl waarin hard porselein werd vervaardigd door porseleinfabrieken in Ouder-Amstel en Nieuwer-Amstel van 1784 tot 1820. De stijl kenmerkt zich door het gebruik van een hoge kwaliteit aan stijlen die werden gekopieerd van Meissen en geschilderd in een polychroom email, gewoonlijk in bruin en andere toonkleuren.

Stereofoto's waarbij de twee afbeeldingen contrasterende kleuren hebben en een driedimensionaal effect geven wanneer ze door gekleurde filters worden bekeken.

Een uitvloeings-stollingsgesteente, meestal donkergrijs van kleur, dat hoofdzakelijk bestaat uit oligoklaas of andesien-veldspaat met augiet, hoornblende, hyperstheen of biotiet.

Verwijst naar de stijl die is vernoemd naar het majestueuze tempelbergcomplex dat koning Suryavarman II (1113-1150 n. Chr.) in de 12de eeuw liet bouwen als graftempel voor zichzelf. Deze stijl wordt gezien als de laatste door het hindoeïsme beïnvloede stijl in Angkor vóór de opkomst van het Mahayana-boeddhisme. De tempel belichaamt de kenmerkende stijl van de kunst in het midden van de Angkor-periode (1080-1181 n. Chr.). Het tempelcomplex is gebouwd in lateriet en zandsteen en wordt gekenmerkt door gewelfde plafonds, houten dakspanten en het gebruik van blokken in plaats van duiveltjes voor het koppelen van kinderbalken en zuilen. Bij deze stijl deed het kruisvormige voorplein zijn intrede, ondersteund door overdekte galerijen met zuilen en onderling verbonden galerijen en paviljoenen, die door het daglicht werden verlicht dankzij een innovatief gewelfsysteem. Kenmerkend voor beeldhouwkunst in deze stijl zijn verhalende bas-reliëfs in plaats van vrijstaande beeldhouwwerken. Op reliëfpanelen worden taferelen uitgebeeld uit de Mahabharata en de Ramayana, evenals tableaus van Suryavarman II die koninklijke zaken afhandelt. Figuren van godheden en andere belangrijke personages in de friezen worden getypeerd door felle kleuren en goudbladaccenten. De tempel bevat talrijke standbeelden van apsarafiguren, die zijn afgebeeld met geplooide gewaden, versierd met bloempatronen. Acht andere tempelcomplexen in de koninklijke hoofdstad zijn volgens deze stijl gebouwd.

Type Venetiaans glas dat in de 16de en 17de eeuw populair was in Engeland. Dit type glas was uiterst breekbaar, bevatte tal van microscopische luchtbelletjes en had verkleuringen in allerlei schakeringen.

Verwijst naar een reeks donker blauwachtige of paarsachtig grijze kleuren die lijken op de kleur van een verfstof die is gemaakt van aniline, een koolteerderivaat.

Fotografisch proces, gewoonlijk gebruikt voor het reproduceren van technische tekeningen. Het beeld wordt gevormd met behulp van anilinekleurstoffen en oogt blauwzwart.

Verwijst naar een reeks gele kleuren die lijken op de kleur van een gele verfstof met aniline, een koolteerderivaat.

Verwijst naar stijlen en methoden van keramiekproductie die sinds de 1ste eeuw werden toegepast in Vietnam. De stijl weerspiegelt over het algemeen sterke Chinese invloeden; tegen de 11de eeuw ontwikkelden de technologie, vormen en ontwerpen van keramiek zich echter tot duidelijkere Vietnamese stijlen. De stijl kan worden onderverdeeld in pre-exportaardewerk (gekenmerkt door bruinwitte ingesneden urnen, bassins en hurkkruiken met bloem-, blad-, lotus- en chrysantbloesemmotieven), vroege-exportaardewerk (gekenmerkt door een identificeerbaar wit of grijsachtig lichaam, een harde en fijne textuur en een donkere chocoladekleurige of lichter bruin gekleurde basis) en blauwwit aardewerk, dat wordt gekenmerkt door een speciaal onderglazuur dat werd gebruikt in de 14de eeuw, door bloemontwerpen, lotuskrullen en zwemmende vissen, en door opgeglazuurd email in rood, groen en geel. Blauwwit aardewerk bleef zich ontwikkelen tot in de 18de en 19de eeuw.

Beeldvormende techniek voor computers die het rafelige effect bij kromme of diagonale lijnen als gevolg van de pixelopbouw tegengaat. Het principe berust op het invoegen van tussenkleuren op plaatsen waar verschillende kleuren naast elkaar verschijnen op computermonitors en uitdraaien.

Marmerpapier dat eerst met drie kleuren wordt geprepareerd, waarna deze met een kam worden geroerd; vervolgens worden grote klodders van twee andere kleuren toegevoegd, waardoor de eerste drie kleuren tot aders worden samengedrukt. Ten slotte worden er kleinere vlekjes wit toegevoegd.

Een legering waarin tin overheerst, meestal met 92% tin en 8% antimonium. De kleur kan wit of zilverachtig zijn.

Te gebruiken voor het zuivere metaalelement met het symbool Sb en het atoomnummer 51. Het metaal is glimmend, hard en zilver tot blauwachtig wit van kleur. Wordt ook gebruikt voor dit metaal wanneer het wordt bewerkt en gevormd om, meestal in combinatie met andere stoffen, verscheidene voorwerpen en materialen te maken, vooral legeringen en pigmenten.

Permanent pigment dat afhankelijk van de omstandigheden in kleurschakering kan variëren van oranje tot dieprood. Het is een onstabiele kristallijne vorm, die zwart wordt als het pigment wordt gemengd met loodpigmenten. Het wordt gebruikt in verf en voor het kleuren van robijnglas. Het is in 1847 in Schotland uitgevonden en gepatenteerd door Murdock en werd in de jaren twintig van de 20ste eeuw vervangen door cadmiumrood.

Een reeks paarsachtig blauwe kleuren die lijken op de kleuren van kleurmiddelen die worden gemaakt met antraceen, een chemische samenstelling die wordt gewonnen uit koolteer en wordt gebruikt voor de productie van het synthetische pigment alizarine en andere verfstoffen.

Een kleurloze, kristallijne verbinding die ontstaat door de gefractioneerde destillatie van koolteer en bestaat uit drie aan elkaar verbonden aromatische ringen. Het wordt gebruikt voor de productie van het synthetische pigment alizarine en andere organische kleurstoffen, harsen, weekmakers en looimiddelen.

Verwijst naar een reeks roodachtig tot blauwachtig grijsachtige of zwartachtige kleuren die lijken op de kleur van houtskool, dat wil zeggen grafietkoolstof gemaakt uit plantenmateriaal.

Een reeks blauwe kleuren die lijken op de kleur van het pigment Antwerps blauw, een verzamelnaam voor diverse diepblauwe pigmenten die hoofdzakelijk bestaan uit ijzer-ferrocyanide.

Verwijst naar de beeldhouwstijl die zich ontwikkelde in het gebied van Aphrodisias, in Caria, Klein-Azië, het huidige Turkije. Het was een belangrijk centrum voor de verering van een oude Anatolische vruchtbaarheidsgodin en later van de godin Aphrodite en wordt daarom in verband gebracht met de artistieke voortbrengselen uit het tweede millennium v. Chr. of eerder. De bloeiperiode als artistiek centrum begon echter pas met de heerschappij van de Julisch-Claudische keizers in de 1ste eeuw v. Chr. en duurde tot de 5de eeuw n. Chr. Het beeldhouwwerk kenmerkt zich door het gebruik van verfijnd marmer dat in de buurt werd gewonnen, een tweekleurig marmerpalet, thematische subtiliteit, creatieve oorspronkelijkheid en een wijde verspreiding over grote delen van het Romeinse Rijk. Sommige geleerden menen dat ook in Rome zelf een werkplaats van deze school heeft bestaan.

Hout van de boom behorende tot het genus Pyrus malus, doorgaans afkomstig uit oude boomgaarden. Het is licht roodachtig bruin van kleur en wordt gebruikt voor het maken van handvatten, tabakspijpen en houten hamers.

Verwijst naar de aardewerkstijl die zich in de 5de en 4de eeuw v. Chr. ontwikkelde in Apulië. De stijl manifesteerde zich zowel in een sobere als een rijk versierde versie. De sobere versie wordt gewoonlijk aangetroffen bij kleinere vazen met eenvoudige decoratieve composities, waarop minder figuren zijn afgebeeld, en met dionysische thema’s, of genretaferelen of eenvoudige vrouwenhoofden. Bij de rijk versierde versie zijn de vazen meestal groter en kleurrijker en de ontwerpen meer overladen, met plantenmotieven en geometrische patronen maar ook mythologische en funeraire onderwerpen.

Algemene term die verwijst naar circa 18 soorten in verschillende genera papegaaien, die met elkaar gemeen hebben dat ze groot, kleurrijk en inheems in tropisch Amerika zijn, een zeer grote donkergekleurde snavel hebben, en een kale lichtgekleurde vlek in het gezicht.

Arbutussoort die wordt aangetroffen langs de westkust van Noord-Amerika, vanaf Brits Colombia, hoofdzakelijk Vancouver Island en de Gulf Islands, tot aan Californië. Het is een groenblijvende boom met brede bladeren en een intens roodoranje schors die afbladdert op belegen hout, waarna een gladde groenig-zilverkleurige buitenkant resteert.

Brons met een zeer hoog kopergehalte, samengesteld voor de kleur.

Verwijst naar de stijl van keramiek dat voor het eerst werd vervaardigd in de vroege 17de eeuw en zo wordt genoemd vanwege het kenmerkende type klei uit het Arita-gebied. Stijlen lopen uiteen van vroeg, niet-geglazuurd blauw-wit porselein tot kleurrijk email dat in de jaren veertig van de 17de eeuw werd geperfectioneerd. Arita-keramiek werd in de 17de eeuw in grote hoeveelheden gemaakt en ging in de Meiji-periode (1868-1912) in massaproductie.

Een fijnkorrelig, ijzerhoudend zandsteen dat wordt gedolven in Arizona, en dat bruingeel, bruin of roze van kleur is. Het is een van de meest veelvoorkomende en goedkoopste sedimentaire steensoorten die worden gebruikt als flagstone. Het is sterk, slijtbestendig en heeft een natuurlijk, anti-slipoppervlak, waardoor het een uitzonderlijk geschikt materiaal is voor het maken van vloeren. Het is kleurvast en kan binnen en buiten worden gebruikt.

Zacht rood oker, een natuurlijk mengsel van gehydrateerde silicaatklei die is gekleurd met rood ijzeroxide. In elk geval sinds de 17e eeuw is het gebruikt als basis voor bladgoud en als een rood aardepigment.

Een verouderde variant van gehydrateerd chroomfosfaat; het is de hemiheptahydraatvorm van chroomfosfaat, dat bestaat uit een poeder met een blauwachtig groene kleur en wordt gebruikt als verfpigment.

Verwijst naar de stijl, voornamelijk in de architectuur en beeldende kunst, die wijd verspreid was in Europa en de Verenigde Staten in de jaren 20 en 30 van de 20ste eeuw. De stijl werd populair na de Exposition Internationale des Arts Décoratifs et Industriels Modernes in Parijs in 1925. De stijl kenmerkt zich door een synthese van industriële en kunstzinnige materialen waarmee veel verschillende handgemaakte en industrieel vervaardigde voorwerpen werden gemaakt, vaak met de nadruk op rechtlijnige motieven, opvallende kleuren en elegante, abstracte en vereenvoudigde vormen.

Militaire groeperingen van de Fante uit Ghana, de belangrijkste verdedigingseenheden van de Fante-staten. Deze voeren ook politieke, sociale en religieuze taken uit. Ze genieten grote bekendheid om hun kleurrijke vlaggen tijdens belangrijke festiviteiten.

Een reeks bruinachtig gele kleuren die lijken op de kleur van asphaltum, een pigment op asfaltbasis.

Het verschijnsel van visuele perceptie dat voorkomt wanneer er overlappende gebieden van contrasterende kleuren worden gecombineerd op het netvlies en worden gezien als een gemengde kleur.

Moderne term voor een type borduurwerk dat sedert de 16de eeuw in Italië en op andere plaatsen wordt gemaakt. Het patroon van Assisi-werk wordt uitgespaard in gewoon linnen, terwijl de rest van de ondergrond wordt bedekt met een gevlochten kruissteek in rood of andere kleuren. Dit type borduurwerk zou het eerst zijn vervaardigd in nonnenkloosters in Assisi, hoewel dit niet waarschijnlijk lijkt; vermoedelijk is de term ontstaan doordat dit borduurwerk meer recent in Assisi wordt geproduceerd.

Verwijst naar de periode en stijl die zich ontwikkelde tussen 552 en 645 v. Chr. en samenviel met de opkomst van het boeddhisme. In de beeldhouwkunst zien we figuren, meestal van godheden, in stijlen die variëren van een vroeg gebruik van platte vlakken, verlengde proporties en scherpe lijnen tot latere kleinere, vriendelijker figuren met de nadruk op verticale lijnen. In de schilderkunst wordt deze stijl gekenmerkt door het gebruik van rode en zwarte kleuren die worden verkregen door lak met kleurstof te mengen, en gele en groene kleuren die worden verkregen uit een mengsel van loodoxide en plantaardige olie. Schilderwerk uit deze periode omvat vooral lichte en elegante figuren en landschappen. In de bouwkunst wordt deze stijl gekenmerkt door de nadruk op symmetrie en axiale balans door het gebruik van paal- en latconstructies, daken met dakpannen en kraagstukken om gewicht en horizontale druk te verdelen.

Wordt gebruikt voor de middelen waarmee de suggestie van diepte in een afbeelding wordt gewekt, door de dingen die verder weg zijn minder duidelijk af te beelden qua omtrek en detail en, als er sprake is van kleurgebruik, door de verandering van een tint in de richting van blauw en de afname van de kleurintensiteit en contrast in de lichtverdeling.

Variabele donkerpaarsachtige kleur die lijkt op de kleur van de vrucht van de aubergine, een alom geteelde overblijvende plant uit de nachtschadefamilie.

Verwijst naar de stijl van tapijten en tapisserieën zoals gemaakt in de fabriek van Aubusson in Frankrijk, die vooral wordt geassocieerd met producten die zijn vervaardigd in de eerste helft van de 18de eeuw. De stijl kenmerkt zich door gladde weefvormen, zachte vrouwelijke kleuren, symmetrische ontwerpen en pastorale thema’s.

Een term gebruikt voor een soort kunstglas dat werd ontwikkeld door Steuben Glass Works, met een paarsachtig, blauwig of goudkleurig metalliek uiterlijk, dat wordt verkregen door het glas boven het vuur te besproeien met tinchloride of loodchloride onder vaste atmosferische omstandigheden.

Een reeks gele kleuren die lijken op de kleur van het pigment aureoline, gemaakt van kaliumcobaltinitriet.

Randen met bijzonder rijk borduurwerk of met gouddraad of gekleurd zijde geweven patronen, vaak verfraaid met juwelen of kralen. Gebruikt als ornamentele banden op kleren, zoals koninklijke of religieuze gewaden. De term verwijst naar de Frygiërs, die bekendstonden om hun grote vaardigheden in het borduren met goud.

Verwijst naar de gereedschaps- en kunstcultuur van hoog-paleolithisch Europa die volgde op de Moustérien cultuur, gelijktijdig was met het Périgordien en is genoemd naar de opgravingen bij Aurignac in het zuiden van Frankrijk. De typische stijl kan wijzen op een invasie van nieuwe volkeren in West-Europa en onderscheidt zich van gelijktijdige culturen door een overdaad aan bewerkt hakgereedschap in plaats van snijgereedschap, de vervaardiging van lemmeten en burijnen door middel van ponstechniek, en dubbelkonische punten met gespleten basis. Deze cultuur heeft de burijn uitgevonden, die de graveerkunst mogelijk maakte. De kunst kenmerkt zich door gestileerde venusfiguren, kleine snijwerken en graveringen waarin verkort perspectief en schakering is toegepast door middel van kruisarcering, en grotschilderingen van mensenhanden die worden gebruikt als sjablonen en geschilderde meerkleurige dieren, vaak met een opvallend verdraaid perspectief, dat wil zeggen dat de dieren en profil zijn afgebeeld met hun hoorns gedraaid in een frontale weergave.

Een houtsoort die voor schrijnwerk wordt gebruikt, roodbruin tot zwart van kleur is en een prachtig nervatuur heeft; lijkt op rozenhout.

Glasdia's met een positief kleurenbeeld bestaande uit een coating van aardappelzetmeelkorreltjes, geverfd in de complementaire kleuren oranje, rood, violet en groen, waar overheen een zwart-wit zilvergelatine emulsie is aangebracht. Autochroomplaten waren van 1907 tot 1931 in de handel.

Fotomechanische hoogdrukken die een halftint-doek gebruiken om een afbeelding op te delen in een regelmatig patroon van punten, zodat gradaties van kleuren kunnen worden weergegeven.

Roosters van fijne, ondoorzichtige draden of andere fijne, ondoorzichtige patronen waardoor beelden worden gefotografeerd om gekleurde delen in fijne patronen te verdelen voor het afdrukken.

Verwijst naar de periode rondom de oude stad Ayutthaya die duurde van het midden van de 14de eeuw tot de 18de eeuw. In de beeldhouwkunst wordt deze periode vooral gekenmerkt door afbeeldingen van Boeddha die zijn gegoten in brons, of die zijn gemaakt van steen of stucwerk. In de vroege 14de eeuw culmineerde een verfijning van beeldhouwkundige stijlen in de eThong-stijl die werd gekarakteriseerd door verschillende subtypen van Boeddhabeelden. Eén type wordt gekenmerkt door de Boeddhafiguur met een prominent voorhoofd, amandelvormige ogen, rechte, bijna gesloten oogleden en conische krullen op het hoofd. Een tweede type toont sterkere Khmer-invloeden die zichtbaar zijn in het vierkante gezicht en de strenge gelaatsuitdrukking. Het derde type Boeddha-beeldhouwstijl wordt gekenmerkt door een uitgerekt lichaam en een glimlachende gelaatsuitdrukking. In de architectuur wordt deze periode gekenmerkt door tempel-sancturariumcomplexen die bekend zijn onder de naam ‘wat’. De belangrijkste zijn: Wat Thanmikarat, welke een trap bevat die is versierd met leeuwen van stucwerk en een bai sema of grenssteen gemaakt van leisteen; Wat Phutthaisawan, met door de Khmer-stijl beïnvloede galerijen, stoepa's met redans en muurschilderingen; Wat Yai Chaimongkhol, met complexe stoepa's en wihans en rechthoekige galerijen; en Wat Phra Ram, met een vierkant grondplan, een constructie van baksteen en kunstmatige bassins. Keramiekstijlen komen in deze periode ook tot volledige ontwikkeling en worden gekenmerkt door heldere kleuren: jadegroen, licht grasgroen, blauwgroen, bruin, honingbruin en wit.

Een kleurloze, bijtende vloeistof met een penetrante geur, CH3-COOH, die voor een groot aantal doeleinden wordt gebruikt, zoals voor etsen en solderen, het verwijderen van vlekken en voor bleken. Ook wordt deze vloeistof gebruikt als conserveermiddel in fotografische chemicaliën.

Aardewerken tegel van Spaanse of Portugese makelij, geverfd en geglazuurd in bonte kleuren. Gewoonlijk groot, en gebruikt ter decoratie van de buitenmuren van gebouwen. De term is waarschijnlijk van Arabische oorsprong, hoewel dat niet voor iedereen vaststaat.

Een mineraal op koperbasis, kopercarbonaathydroxide, dat vaak wordt gebruikt in sieraden. De kleur varieert van zeer diepblauw tot bleekblauw. Azuriet wordt vaak samen gevonden met het groene mineraal malachiet, als gevolg van verwering en oxidatie van kopersulfide.

Reeks groenachtig tot paarsachtig blauwe kleuren die lijken op de kleur van het mineraal azuriet.

Wollen stof in effenbinding, sterk gevold en geruwd, afgewerkt met een lange vleug om vilt te imiteren. Het wordt in één kleur geverfd en gebruikt als beschermende afdekking voor meubelen en interieuronderdelen, b.v. in de 18e eeuw als deurbekleding, maar ook voor kleding, vooral als voeringstof van overkleding.

Reeks heldere lichte blauwen kleuren, meestal met weinig of geen gele boventoon. De kleur wordt zo genoemd omdat hij vaak wordt gebruikt voor babykleren voor jongens.

Reeks heldere lichtroze kleuren, zo genoemd omdat ze vaak worden gebruikt voor babykleren voor meisjes.

Verwijst naar de stijl van Chinese schilderkunst die een bloeiperiode doormaakte aan het begin van de 17de eeuw. De stijl wordt gekenmerkt door gedetailleerde, complexe composities met fijne lijnen en zachte kleuren.

Verwijst naar de stijl en periode die samenvielen met de heerschappij van Bajezid II, 'de vrome', van 1481 tot 1512. Bajezid zag toe op de bouw van twee complexen aan de rivieroever, het Amasya-complex, dat werd voltooid in 1486, en het Edrine-complex, dat waarschijnlijk door Hayreddin werd gebouwd in 1488. Het laatstgenoemde complex, met zijn contrasterende goudkleurige en rood zandstenen ornamenten en het donkergrijze loden dak, is een van de beste voorbeelden van de Osmaanse klassieke architectuur in het begin van haar ontwikkeling. Onder Bajezid begon de Osmaanse verhalende schilderstijl ook gestalte te krijgen. Bajezid bracht Syh Hamdullah van Amasya naar Istanboel, waar de traditie van deze grote Osmaanse kalligraaf werd voortgezet tot ver in de 18de eeuw.

Verwijst naar de bouwkundige en decoratieve stijl die zich ontwikkelde op de Noord-Duitse hoogvlakte en in de steden aan de Oostzeekust, voornamelijk van de 13de tot en met 16de eeuw. De stijl kenmerkt zich door het gebruik van baksteen, uitwendige polychromie, kleurrijke afwerking van het interieur en Rijnse maaswerkpatronen.

Variabele oranje kleuren die lijken op de kleuren van bakstenen, meestal rechthoekige kleiproducten die worden gebruikt voor de bouw.

Luchtdichte zakken van rubber, plastic, papier, zijde of soortgelijk lichtgewicht materiaal, in verschillende vormen en groottes, gewoonlijk helder gekleurd, die, wanneer ze zijn opgeblazen met lucht of een gas dat lichter is dan lucht, bijna zo licht als of zelfs lichter dan lucht zijn. Kleine ballonnen die door kinderen kunnen worden gehanteerd, zijn bedoeld als speelgoed of versiering. Meer dan levensgrote exemplaren, vaak voorstellingen van echte of fictieve wezens en voorwerpen, worden gebruikt in parades en andere openbare vertoningen.

Bamboe- of strokleurig porseleinbiscuit, uitgevonden door Wedgwood. Gebruik 'bamboewerk' voor objecten die zijn gemaakt van gevlochten of gesneden bamboe.

Veelkleurige gevlekte tapijten afkomstig uit het zuidwesten van het oude China.

Verwijst naar de stijl van het aardewerk dat voor het eerst in de late 18de eeuw werd vervaardigd door de koopman Numani Rozan in de buurt van Kuwana in Ise, en later Tokyo. Nu vindt de fabricage ervan plaats in en om Yokkaichi in de prefectuur Mie. De in deze stijl gemaakte producten zijn doorgaans serviesgoed voor de theeceremonie, schalen, kommen en kandelaars. Het aardewerk krijgt een bleekgeel melkachtig glazuur en wordt voorzien van driekleurige decoraties, hoofdzakelijk in de kleuren rood, groen en blauw of paars.

Verwijst naar een van de drie hoofdfasen van de Gansu-cultuur, die dateert uit circa 2800 tot circa 2300 v. Chr. Banshan omvat een viertal vindplaatsen: Waguanzui, Banshan zelf, Bianjiagou en Wangjiagou. De Banshan-cultuur besloeg een gebied dat deels samenviel met het oostelijke deel van de Majiayao-regio, en strekte zich naar het noorden en westen uit; de naam is ontleend aan een vindplaats in dit gebied bij de middenloop van de rivier de Tao en de bovenloop van de rivier de Wei, waar in de jaren 30 van de 20ste eeuw tal van grafurnen werden ontdekt. De aankoop van deze urnen door Amerikaanse en Europese musea had tot gevolg dat de Banshan-urnen, met hun smalle hals, brede schouder en smalle voet, van al het Chinese neolithische aardewerk het hoogst werd gewaardeerd. De ontwerpen bestaan vaak uit vier grote medaillons en zijn meestal beschilderd met purperzwarte en donkerrode pigmenten, hoewel gele en bruine kleurschakeringen ook worden gezien. Kommen werden in kleinere aantallen geproduceerd dan urnen, en zijn soms gedecoreerd met menselijke figuren.

Verwijst naar de paleolithische periode van circa 38.000 tot 25.000 v. Chr. in het Zagrosgebergte in Iran. De periode kenmerkt zich door technologische vernieuwingen bij de vervaardiging van gereedschappen, het gebruik van kleur op stenen en menselijke beenderen en de aanwezigheid van ornamenten gemaakt van kiezelstenen.

Verwijst naar een donkerbeige travertijn; barco is donkerder van kleur dan klassiek Romeins travertijn.

Type zigzagpatroon waarbij iedere puntvorm in het patroon in één verlopende kleur wordt uitgevoerd en de afzonderlijk elementen vaak een contrasterende kleur hebben. Bargello wordt hoofdzakelijk gebruikt bij borduurwerk, met name van meubelbekleding en vloerkleden. Een typisch voorbeeld van bargello is een stel 17de-eeuwse Italiaanse stoelen in het Bargello Museum in Florence. De techniek bestaat sinds de 17de eeuw en stond destijds bekend als de Hongaarse steek, en wordt tot de dag van vandaag beoefend. Het bargello-motief wordt ook verwerkt in behangpatronen en parketvloeren.

Een witachtig, smeedbaar metaalelement uit de groep alkalische aarde, die vooral als een sulfaat (bariet) voorkomt en soms als een carbonaat (witheriet). Zouten van barium worden gebruikt als pigment in verf, keramiek, glas, kunststoffen en rubber, als vulstof, als pesticide en voor het maken van de groene kleur in vuurwerk.

Een reeks gele kleuren die lijken op de kleur van het pigment bariumgeel, dat wordt gemaakt van bariumchromaat.

Verwijst naar een regionale school van Pahari-miniatuurschilderkunst die aan het eind van de 17de en de gehele 18de eeuw een bloeiperiode beleefde in de Indiase heuvelstaten. Schilderijen in de Basohli-stijl behoren tot het vroegst bekende Pahari-werk. Hoewel de naam van de school is ontleend aan de kleine onafhankelijke staat Basohli, als belangrijkste centrum van de stijl, zijn er overal in deze regio voorbeelden van te vinden. Kenmerkende elementen zijn: krachtige lijnvoering en felle kleuren, een langwerpig formaat, rode randen, monochrome achtergronden en een willekeurig maar bijzonder gebruik van architecturale en decoratieve elementen. De gezichten zijn doorgaans overdreven en gestileerd weergegeven, vaak en profil, met grote ogen met een doordringende blik. Een herkenbare techniek is het gebruik van dikke, pasteuze druppels witte verf voor de weergave van sieraden, terwijl delen van kevervleugeltjes smaragden moeten suggereren.

Platen die worden gebruikt voor kleurdrukken en die de meest gedetailleerde afbeelding van een bepaald beeld dragen en daarom worden gebruikt om de andere platen op af te stemmen.

Blokken die worden gebruikt om gekleurde houtsneden te drukken; het zijn tevens de blokken met de meest gedetailleerde afbeelding, waardoor ze worden gebruikt als voorbeeld voor de aanvullende blokken.

Kalksteen uit Arkansas, grijs of roomgeel van kleur.

De algemene naam voor oölietkalksteen die in grote hoeveelheden wordt gevonden in Zuidwest-Engeland, met name in de buurt van Bath (vandaar de naam). Het is middel- of fijnkorrelig en de kleur varieert van grijs tot crème. Bathsteen wordt algemeen gebruikt sinds de Romeinse bezetting van Groot-Brittannië en is vooral veel gebruikt in de Engelse kerkelijke architectuur van de 13de, 14de en 15de eeuw.

Te gebruiken voor kleine rechthoekige met lint bedekte spelden met onderscheidende kleuren, gedragen op militaire uniformen bij voorgeschreven gelegenheden; zij vertegenwoordigen de medailles of decoraties die op gala-uniformen worden gedragen bij zeer officiële gelegenheden.

Kleurendrukken gemaakt volgens een gecombineerd drukprocedé met een intaglio of soms een lithografische basisplaat waarmee het beeld wordt afgedrukt, waarna kleur over de afdruk wordt aangebracht met behulp van houten blokken. De Engelsman George Baxter verkreeg in 1835 een patent voor dit procedé dat erg populair was tot in de jaren 70 van de 19de eeuw. De term wordt soms gebruikt om uitsluitend te verwijzen naar door Baxter zelf gemaakte afdrukken. Wanneer andere drukkers dit procedé toepasten, werd gesproken van 'Baxter process prints', afdrukken volgens het Baxter-procedé.

Kleurenafdrukken die worden gemaakt aan de hand van een gecombineerd drukproces met intagliobasisplaten en soms lithografische basisplaten, waarbij op de afgedrukte afbeelding met houtblokken een kleurenlaag wordt aangebracht. Het procedé werd in 1835 gepatenteerd door de Engelsman George Baxter en was tot in de jaren 70 van de 19de eeuw erg populair. Deze term verwijst naar de afdrukken volgens dit procedé die niet door Baxter zelf werden gemaakt. De term 'Baxter-afdrukken' wordt soms gebruikt om speciaal te verwijzen naar afdrukken die door Baxter waren gemaakt.

Een vorm van houtskool die wordt geproduceerd door dierlijke botten te verhitten met gebruikmaking van een beperkte hoeveelheid lucht. Dit materiaal wordt gebruikt als pigment en voor het verwijderen van gekleurde onzuiverheden uit vloeistoffen. Het bevat slechts 12 procent elementaire koolstof; de rest van het materiaal bestaat voornamelijk uit calciumfosfaat en calciumcarbonaat.

Variërende kleur, meestal een licht grijsgeel bruin, verwijst oorspronkelijk naar de kleur van ongebleekte wol.

Textiel dat is vervaardigd uit ongeverfde wol en dat bijzonder zacht en licht is, met een sierlijke plooival; werd vroeger veelvuldig toegepast bij dameskleding voor overdag. Aanvankelijk werd alleen de natuurlijke kleur gebruikt, maar later werd de stof ook in allerlei kleuren geverfd.

Een oplossing of dispersie van een kleurstof in een medium waardoor het materiaal zoals hout kan binnendringen, maar geen beschermend laagje kan vormen; ook een reagens die in de microscopie wordt gebruikt om minuscule structuren zichtbaar te maken.

Een compact, hard marmer uit België, dat wordt beschouwd als het beste zwarte marmer voor beeldhouwen, vanwege de diepe kleur en het ontbreken van aderen en strepen.

Verwijst naar de aardewerkstijl die ontstond in de 18de eeuw, geïnspireerd op Chinese (geëmailleerde) keramiekstijlen. De stijl, ooit een koninklijk monopolie, breidde zich uit en verspreidde zich in de regio nadat Bangkok in 1782 de nieuwe hoofdstad van de dynastie werd. Producten in deze stijl zijn vaak versierd in het famille verte- of famille rose-palet. Kenmerkend zijn veelkleurige glazuren, emailleringen die het gehele stuk bedekken in heldere en terugkerende patronen, Thaise engelenfiguren en koninklijke leeuwen. Tafelgerei en huishoudelijke gebruiksvoorwerpen vertoonden vaak deze stijl.

Transparante vellen met kleuren die bestaan uit een puntraster, gebruikt om textuur aan te brengen in kunstwerken en ontwerpen. De naam is afgeleid van Benjamin Day, een drukker in New Jersey die in de 19de eeuw schaduwmiddelen verkocht. Benday-dots zijn beroemd geworden door het gebruik dat popartkunstenaar Roy Lichtenstein ervan maakte.

Japanse houtsneden waarop de belangrijkste met de hand ingekleurde gedeelten zijn uitgevoerd met "beni", een rood pigment.

Japanse kleurhoutsneden waarin de kleuren, meestal rood (beni) en groen, werden gedrukt in plaats van met de hand gekleurd.

Zachte, plastische en lichtgekleurde klei gevormd door chemische veranderingen in vulkanische as. Wanneer het in water wordt geplaatst kan het tot een aantal maal de originele grootte opzwellen.

Een kleurloze, vloeibare koolwaterstof, verkregen bij de gefractioneerde destillatie van aardolie; wordt voornamelijk gebruikt als motorbrandstof maar ook als oplosmiddel.

Genus van ongeveer 500 soorten bladverliezende en groenblijvende struiken met doornige spruiten die inheems zijn in de gematigde en subtropische streken in Europa, Azië, Afrika en Noord- en Zuid-Amerika. Ze zijn nauw verwant aan het genus Mahonia, dat in sommige classificaties is opgenomen in Berberis. Struiken uit Berberis hebben geel hout, gele bloemen met zes bloemblaadjes en in de meeste gevallen doorns met drie stekels aan het begin van de bladstengels. De vrucht is een rode, gele, blauwe, paarse of zwarte bes met één of enkele zaadjes. Van de vruchten van verschillende soorten maakt men jam. Het hout van de stam en de wortels kookt men in water om een geconcentreerde gele kleurstof te extraheren.

Hoge (±50 cm), cilindervormige militaire mutsen van bont, meestal berenvacht, voornamelijk gedragen door Europese en Canadese militairen, in het bijzonder grenadiers en infanteristen, vanaf de 17de eeuw. Eventueel versierd met kleurrijke en contrasterende zak op de top met kwastje. Net als de militaire mijter is de berenmuts ontstaan uit de slaapmuts.

Hout van de boom behorende tot het genus Betula, vaal- tot roodbruin van kleur. Het wordt gebruikt voor het maken van meubilair, vloeren, kabinetten en draaiwerk.

Een reeks blauwe kleuren die lijken op de kleur van het pigment Berlijns blauw, een verzamelnaam voor diverse diepblauwe pigmenten die hoofdzakelijk bestaan uit ijzer-ferrocyanide.

Soort borduurwerk dat stamt uit de 19de eeuw, meestal gemaakt met kamgaren, waarbij een gekleurd patroon wordt gevolgd aan de hand van een schematische voorstelling; zo genoemd omdat vroeger de belangrijkste toevoer van deze patronen, garens en doeken uit Berlijn kwam. Voornamelijk een Victoriaans fenomeen.

Sierboomsoort die groeit op rivieroevers en in moerassen in het oostelijke derde deel van de Verenigde Staten. De soort wordt 18 tot 30 meter hoog. Het onderste deel van de stam wordt na verloop van tijd steeds donkerder. De roodbruine, diep gegroefde bast op de oude stam verdeelt zich in onregelmatige, op de stam gedrukte lagen. Het bovenste deel van de stam en de takken zijn glad, met een zalmroze tot roze kaneelkleur en een metaalachtige glans.

Hout van de boom behorende tot het genus Fagus, met een vale, roodachtig bruine kleur. Het wordt gebruikt voor het maken van meubilair, handvatten voor gereedschap en transportkisten.

Het aanbrengen van een kleurstof die doordringt in of zich mengt met de substantie waarop de kleurstof wordt aangebracht.

Een koper-zinklegering uit India, afgewerkt met een fluweelachtig zwarte kleur verkregen door een oplossing van kopersulfaat.

Een marmer van het Turkse eiland Marmara Adasi (stond in de oudheid bekend als het eiland Proconnesus in de Zee van Marmara). Het heeft een vage grijze kleur met zwarte aders en hoekvormige witte vlekken, of het heeft hoekvormige zwarte delen op een witte ondergrond.

Marmer afkomstig van het eiland Melos. Het is dofzwart van kleur met lichte grijze strepen en spikkels.

Verwijst naar een school van Indiase schilderkunst die wordt geassocieerd met het vorstendom Bikaner in het noordwesten van Rajasthan. Van alle Rajasthan-scholen is de Bikaner-school sedert zijn ontstaan, halverwege de 17de eeuw, het sterkst schatplichtig aan de Mogolstijl. Een verbond dat Bikaner eind 16de eeuw met de Mogols had gesloten, resulteerde namelijk in de komst van kunstenaars die in Bikaner-ateliers in het Delhi van de Mogols hadden gewerkt. Telkens terugkerende kenmerken zijn een elegante lijnvoering, zachte kleuren en een voorkeur voor de religieuze en literaire thema's die bij de koninklijke hindoe-opdrachtgevers in de smaak vielen. Tegen het einde van de 18de eeuw ging de stijl meer op die van Rajasthan lijken.

Kleurenfilm van twee aparte emulsielagen die in overeenstemming met elkaar zijn aangebracht. Gebruik 'integraal bipack' voor films met integrale emulsie in twee lagen.

Warmbruine kleur variërend van licht tot middelmatig. Verwees oorspronkelijk naar de kleur van bister, een roetbruin pigment dat ontstaat door het koken van houtroet en dat voornamelijk wordt gebruikt bij het wassen van pentekeningen.

Te gebruiken voor de weergave op een beeldscherm van beelden die zijn opgebouwd uit pixels overeenkomend met stukjes gegevens in het computergeheugen. Een pixel komt overeen met een bepaald aantal bits, waarvan de diepte kan variëren; een 1-bits pixel kan zwart of wit zijn. Hoe groter de bitdiepte, hoe groter het aantal kleuren dat op het scherm kan worden weergegeven. Bitmaps maken rasterafbeeldingen mogelijk.

Een reeks bruinachtig gele kleuren die lijken op de kleur van bitumen, het organische (koolwaterstof-)deel van asfalt.

Verwijst naar aardewerk uit het 6de millennium tot het 2de millennium v. Chr. dat werd gevonden in Mesopotamië, en dat is gepolijst tot een zwarte kleur.

Gemaskerden, overwegend van Afrikaanse afkomst, die op allerlei plaatsen in de wereld verkleed als indiaan deelnemen aan carnavalsoptochten, bijvoorbeeld in New Orleans, Toronto, Londen, Brooklyn (New York), Brazilië en Haïti, en andere eilandstaten in het Caribisch gebied. Ze zijn bekend om hun rijke, bontgekleurde kostuums, die met de hand zijn gemaakt.

Hout van de boom behorende tot het genus Eucalyptus pilulares, veelvoorkomend in Australië. Het is lichtbruin tot bruin van kleur en het kernhout heeft vaak een rozeachtig accent. Het wordt gebruikt voor het maken van brugdekken, vloeren, balken, palen en relingen. Het hout kan vettig aanvoelenen heeft de neiging om te vervormen en te barsten.

Familie van circa 30.000 soorten kevers met als kenmerken een krachtige bouw, heldere metalige kleuren, knotsvormige voelsprieten en brede voorpoten die speciaal geschikt zijn voor het graven. Tot de familie behoort de scarabee, de soort Scarabaeus sacer, die in het oude Egypte als heilig werd beschouwd.

Eén van de drie primaire additieve kleuren; dat deel van het spectrum dat zich bevindt tussen groen en violet, met een golflengte tussen ongeveer 420 en 490 nanometer, het kortste golflengtebereik van de drie primaire kleuren. De term kan verwijzen naar alle in helderheid en verzadiging variërende kleurschakeringen binnen deze groep kleuren. Voorbeelden van de kleur blauw in de natuur zijn de kleur van een heldere lucht overdag.

Een weinig voorkomend ijzerfosfaat dat wordt gevormd in grond die rijk is aan been. Het heeft een intens blauwe ondoorschijnende kleur die een zeer hoog pigmenterende werking heeft.

Chinese verhalende landschapsschilderstijl die wordt geassocieerd met de Tang-dynastie. De naam is ontleend aan het gebruik van heldere minerale kleuren door de kunstenaars. Exponenten van deze stijl zijn Qian Xuan, Zhao Mengfu en Li Sixun. Li Sixun (651-716) wordt beschouwd als de grootste meester van de stijl en is met name vermaard om zijn gebruik van kleuren en goud voor rotscontouren, decoratieve elementen en architectuur. De stijl werd voortgezet door een aantal vroege hofschilders uit de Mingperiode.

Gebruikt voor reproductieve afdrukken van architectonische en andere technische tekeningen met witte afbeeldingen op een blauwe achtergrond, die zijn geproduceerd door middel van het blauwdrukprocédé. Voor blauwe afbeeldingen op een witte achtergrond wordt 'blauwlijnfilm-afdrukken' gebruikt. Voor blauw gekleurde foto's die zijn geproduceerd door middel van het blauwdrukprocédé wordt 'cyanotypieën' gebruikt.

Hout van de boom behorende tot de soort Eucalyptus globulus, inheems in Tasmanië en Victoria in Australië. Het heeft vaalgekleurd spinthout en lichtbruin kernhout, en wordt gebruikt voor het maken van steigerdekken, schachten en palen, en in de scheepsbouw.

Leisteen die speculite en grafiet bevat, waardoor het een blauwzwarte kleur krijgt.

Lichte, enigszins getailleerde jasjes, doorgaans met ingesneden revers, opgestikte zakken en soms een embleem op de borstzak. Zo genoemd omdat deze oorspronkelijk in zeer felle kleuren of gestreept waren uitgevoerd om scholen, universiteiten, teams en dergelijke te onderscheiden. Tegenwoordig ook blauwe colberts in nautische context.

Voorvoegsel voor de beschrijving van een kleur met een lichte intensiteit en een lichte waarde. De betekenis kan overeenkomen met die van de variabele 'licht-', hoewel 'bleek-' meestal minder intensiteit suggereert dan 'licht-'.

Vaste of vloeibare stof die wordt gebruikt om andere stoffen te bleken of de kleur eruit te verwijderen. Wordt vervaardigd uit diverse mengsels van chemische stoffen.

Middelgrote, snel groeiende eik die voorkomt op rotsachtige hellingen van heuvels en zanderige heuvelruggen in het oosten en middenwesten van de Verenigde Staten. De boom heeft een zwarte of donkerbruine schors. Incidenteel wordt de boom gebruikt voor timmerhout, maar het belangrijkste product is een gele kleurstof die men uit de schors wint.

Het stempelen zonder het gebruik van bladgoud, bladzilver of kleur, waarbij meestal een verwarmde stempel of frame. In boekbinden, onderscheiden van "blinddrukken", waarin een handgereedschap wordt gebruikt in plaats van een machine.

Het verlies of de verandering van kleuring door de inwerking van vloeistoffen, met name water; wordt in verband met schilderen ook gebruikt voor de manier waarop deklagen of de pigmenten daarin overlopen naar of vervloeien in de aangrenzende lagen of oppervlakken.

Variabele kleur die verwijst naar verschillende kleuren tussen matig en levendig rood.

Het voor voortplanting bestemde deel van een plant uit de divisio Magnoliophyta (Angiospermae), algemene benaming voor bloeiende planten of angiospermae. In de volksmond wordt de term 'bloem' specifiek gebruikt wanneer de voortplantingsstructuur zich qua kleur en vorm geheel of gedeeltelijk duidelijk aftekent.

Aanduiding voor zowel reproducerende spruiten van zaaddragende planten als complete bloemdragende planten. Dat na het uitbotten, veelal onderscheidt door schoonheid van vorm en kleur der (gespecialiseerde) bladen of door een kenmerkende (vaak aangename) geur.

Brusselse tapijten die zeer veerkrachtige zijn en een meervoudige omlijsting hebben waarin alle gekleurde kamgaren patroondraden mee worden geweven in het tapijt en worden opgehaald en in het patroon opgenomen volgens het ontwerp.

Textielmateriaal voor boekomslagen, meestal van geweven katoen of linnen. Voor versteviging, kleuring en versiering en voor het verbeteren van de duurzaamheid wordt het onder meer gebleekt, gekleurd, gesteven, geïmpregneerd, geglazuurd en gebosseleerd.

Zachte, vettige kleisoorten in verscheidene kleuren die als kleurstoffen worden gebruikt.

Wordt gewoonlijk gebruikt voor het gebruik van vele kleuren.

Kalksteen die gestreept is of een of meer verschillende kleuren heeft.

In algemene zin, elk zuur dat boron en zuurstof bevat. In specifieke zin verwijst de term naar de verbinding H3BO3, een witte of kleurloze vaste stof die oplosbaar is in water en ethanol. Boorzuur komt in natuurlijke vorm voor in het condensaat van vulkanische fumarolen; boorzuur wordt commercieel vervaardigd door behandeling van boraatmineralen met zwavelzuur, gevolgd door herkristallisatie. Het wordt toegepast bij de fabricage van glas, glazuur- en emailleerlagen, leer, papier, kleefmiddelen en springstoffen. Het wordt algemeen gebruikt (met name in de Verenigde Staten) in reinigingsmiddelen; aangezien gefuseerd boorzuur andere metaaloxiden kan oplossen, wordt het ook toegepast als verdunningsmiddel bij het solderen en lassen. Vanwege de milde antiseptische eigenschappen wordt boorzuur bovendien gebruikt in de farmaceutische industrie en als conserveermiddel in voedingsproducten.

Een wit of kleurloos kristallijn mineraal dat wordt gebruikt bij email op glas- of keramiekbasis, als een schuur- en schoonmaakmiddel en als vloeimiddel in smeltmaterialen en bij solderen. Het wordt ook gebruikt als een bron van borium.

Hout van de boom behorende tot het genus Melanorrhoea, inheems in Borneo. Het is dieprood van kleur met lichte en donkere strepen. De dichte textuur maakt het geschikt voor houtsnijwerk.

Verwijst naar een reeks donkergroene kleuren die lijken op de groene kleuren van het diepe bos of - voor de Schotten - het groen dat wordt geassocieerd met het kostuum van Robin Hood in balladen.

Lichtgewicht, zacht notenhout, variërend in kleur van licht hazelnootbruin met donkere gedeelten in het kernhout tot lichtgeel of wit in het spinthout. Het werd gebruikt voor meubilair, afwerking binnenshuis en in het algemeen voor fijn timmerwerk.

Italiaanse marmersoort die donker, crèmekleurig, licht crèmekleurig met bruine markeringen of lichtbruin met witachtige vlekken kan zijn.

Bomen waarvan het loof is verwijderd en die zijn versierd met gekleurde flessen aan het einde van de takken, en volgens hun makers beschermende en helende krachten hebben; vooral in het zuidwesten van de Verenigde Staten. Geen Nederlands equivalent.

Een grijs-wit marmer dat qua uiterlijk vergelijkbaar is met Formosa-marmer en dat afkomstig is uit dezelfde regio in Duitsland; dit marmer is echter over het algemeen iets lichter van kleur dan Formosa-marmer.

Beddenspreien van boucléstof met patronen, meestal uitgevoerd met gekleurde wol; volgens Frans-Canadese traditie. Geen Nederlands equivalent.

Struik met zwarte of paarse vruchten. De vrucht is geen echte bes. Botanisch wordt het een ���verzamelvrucht' genoemd, een vrucht die bestaat uit allemaal kleine steenvruchtjes. Uit de bladeren en loten van de braam wint men een donkerbruine of zwarte kleurstof die rijk is aan tannines. Uit de wortels kan men een kleurstof extraheren met een oranje of groenige tint. Met rijpe bramen produceert men rode kleurstoffen (zonder bijtmiddel), groene kleurstoffen (met een bijtmiddel met chromium) en paarse kleurstoffen (met een bijtmiddel met aluminium of tin). De primaire kleurstoffen in de bramen zijn anthocyanen, zoals cyanidine, malvidine en chrysanthemine.

Reeks diep groenachtig blauwe kleuren die lijken op het pigment dat wordt gemaakt van de mineralen azuriet of blauw kopergroen.

Marmerpapier met een uiterlijk dat op natuurlijk marmer lijkt. De vlekken hebben dezelfde kleur, maar in een lichtere tint.

Een soort tinwerk dat meestal koper bevat. Het heeft een zilverachtige witte kleur met een blauwachtige zweem of een geelachtige tint als het kopergehalte hoog is.

Gebosseleerd decoratief papier dat met houtblokken en sjablonen is vervaardigd en vervolgens met een metaalkleurige deklaag is verfraaid.

Een aantrekkelijk schelpmarmer uit het Spaanse Tortosa, waar het nog steeds wordt gewonnen. De hoofdkleur varieert van roodachtig lila tot geel, afhankelijk van de hoeveelheid slakken die het bevat. De gele kleur wordt bepaald door de weekdieren en het lila door de zeebedding waarin het is verzonken. Broccatello werd veelvuldig gebruikt als oppervlakteversiering in kerken in Rome en Napels.

Een brecciëmarmer bestaande uit crèmekleurige kiezelstenen op een lila ondergrond, en met een zweem geel.

Een reeks bruinachtige kleuren die lijken op de kleur van het metaal brons, een legering van koper en tin.

Een over het algemeen bruinachtig gele kleur, soms vermengd met andere kleuren als roze of oranje, en van uiteenlopende kleurwaarde.

Tapijten die zijn gemaakt met kamgaren van verschillende kleuren dat eerst in een basisweb van sterk linnen draad wordt geplaatst en daarna in lussen wordt getrokken om het patroon te vormen.

Brusselse tapijten waarbij een ontwerp in kleur op de draden wordt gedrukt voordat het materiaal wordt geweven.

Verwijst naar een bepaalde stijl van Etruskisch aardewerk tussen het einde van de 7de en het begin van de 5de eeuw v. Chr. Het aardewerk werd geproduceerd als substituut voor metalen voorwerpen. De vormen, decoratieve motieven, zwarte kleur en gepolijste afwerking doen sterk aan de stijl van metalen voorwerpen denken.

Verwijst naar de aardewerkstijl die wordt aangetroffen in Perzië van circa 6000 tot 4000 v. Chr. Deze kenmerkt zich door aardewerk vermengd met stro en soms licht gepolijst, met een vaalgele tot oranjegele kleur aan de oppervlakte.

Beelden van rooms-katholieke heiligen en van Christus aan het kruis, gemaakt in Mexico en Spaanssprekende delen van de Verenigde Staten van de Spaanse koloniale tijd tot het heden, in grootte variërend van klein (5 à 10 cm) tot levensgroot, vrijstaand gebeeldhouwd uit hout, meestal populier of grenen, voorzien van een laagje gesso en beschilderd in heldere kleuren. Ze kunnen zijn gemaakt uit één stuk of uit verschillende delen, vaak geleed of met pinnen aan elkaar bevestigd met behulp van stof of stroken leer, en worden soms in kleding gehuld.

Verwijst naar een productieve Indiase schilderschool die verbonden is met het vorstendom Bundi in het zuidoosten van Rajasthan. Het andere grote centrum van de Bundi-schilderschool was het naburige vorstendom Kotah, waarmee Bundi ook familiebetrekkingen onderhield. Andere idioomvormen van de Bundi-stijl, zoals Indargarh, Khatoli, Toda Rai Singh, Raghugarh, Uniara en Kapren, hebben zich eveneens ontwikkeld uit deze school, die aanvankelijk uitsluitend door de Bundi-heersers werd ondersteund. De Mogolinvloeden lieten zich met name gelden in de Rajasthan-school, die een periode vanaf de 17de eeuw tot het einde van de 19de eeuw omvat. Bundi-schilderijen vertonen ook overeenkomsten met de Deccan-schilderijen uit het zuiden, een regio waarmee de heersers van Bundi en Kotah intensieve contacten onderhielden. De schilderijen werden meestal uitgevoerd als wandschilderingen in het paleis of als miniatuurkunst. Kenmerken van de Bundi-school zijn bewegende figuren, ronde hoofdvormen, symmetrische, waaiervormige platanen, weelderige plantengroei, spectaculaire nachtluchten en een opvallende weergave van water (lichtgekleurde wervelende vormen tegen een donkere achtergrond). Met name de schilderijen die werden geproduceerd onder Rao Bhao Singh (heerste van 1658-81) en Rao Anurad Singh (heerste van 1681-95) hadden een herkenbaar, gerijpt en verfijnd karakter. Bovendien was de repertoirekeuze vergroot. De schilders in Kotah hadden belangrijke opdrachtgevers als Rao Jagan Singh (heerste van 1658-84), Maharao Umed Singh (heerste van 1770-1819), Maharao Ram Singh (heerste van 1827-66) en Maharao Shatru Sal (heerste van 1866-89); vooral populair waren de weelderige schilderijen van jachttaferelen waarin de heerser een rol speelde, uitgevoerd in de vorm van wandschilderingen of als miniaturen.

Haar van een bunzing dat donker van kleur is. Wordt vanwege de elasticiteit vaak gebruikt in verfkwasten.

Een handelsmerk gebruikt voor een soort kunstglas dat werd ontwikkeld door de Mt. Washington Glass Company; de kleuren lopen van roze tot geel met roze bovenaan, dat wordt veroorzaakt door de aanwezigheid van goud en uranium.

Een kleurloze, vloeibare ester van azijnzuur, die een fruitige geur heeft en wordt gebruikt als oplosmiddel, vooral in nitrocellulaatlakken.

Leden van een orde van papegaaiachtigen bestaande uit 21 levende soorten die worden aangetroffen in Australië, op Nieuw-Guinea en op de Salomonseilanden. Ze kenmerken zich door een gebogen snavel en voeten met twee voorwaartse en twee achterwaartse tenen, en verschillen van echte papegaaien door hun opvallende beweegbare kuif, de aanwezigheid van een galblaas en een kleurpatroon van wit, zwart of grijs met toefjes rood of geel in plaats van het heldere groen en blauw van echte papegaaien.

Variabele gele kleuren die lijken op de kleur van het pigment cadmiumgeel, dat wordt gemaakt van cadmiumsulfide.

Een reeks groene kleuren die lijken op de kleur van het pigment cadmiumgroen, een mengsel van cadmiumgeel met chroomoxide (chroomoxydehydraatgroen) of een mengsel van cadmiumgeel met ftalocyaninegroen.

Variabele oranje kleuren die lijken op de kleur van het pigment cadmiumoranje.

Variabele rode kleuren die lijken op de kleur van het pigment cadmiumrood, dat wordt gemaakt van cadmiumsulfoselenide.

Verwijst naar een type glas dat populair werd in de 19de eeuw. Dit doorgaans opake glas heeft een karakteristieke limoen- of citroengele kleur, veroorzaakt door het cadmiumsulfide in het glasmengsel. Soms wordt er selenium aan het mengsel toegevoegd om een oranjekleurig of helderrood glas te creëren. Er is geen relatie met 'sulfide (glas)': glas dat wordt gekenmerkt door een gesneden object dat is ingevoegd in helder glas.

Leden van een onderorde die circa 11.000 soorten in meer dan 2000 genera en acht superfamilies van insecten omvat. Het dijbeengebied van de bovenste achterpoten is sterk vergroot, met grote spieren die de poten een grote sprongkracht geven. Het mannetje kan een zoemend geluid voortbrengen door de voorvleugels tegen elkaar te wrijven of door de tandachtige richels op het achterdeel van de dijbeenpoten tegen een verhoogd bloedvat tegen iedere afzonderlijke gesloten voorvleugel te wrijven. De kleur kan variëren van olijf tot bruin. Ze komen voor in tropische laaglandbossen, halfdroge gebieden en op grasland.

Een fijnkorrelig, Frans, oölitisch zandsteen dat crèmekleurig is en eenvoudig kan worden bewerkt.

Verwijst naar een zeer specifieke stijl van zwartfigurig aardewerk, voornamelijk hydria’s, uit circa 530 tot 500 v. Chr., gevonden in Etrurië. Waarschijnlijk werd dit aardewerk gemaakt in Caere, het huidige Cerveteri bij Rome (Italië). De tekeningen zijn van zeer hoge kwaliteit en het schilderwerk is opmerkelijk kleurrijk. De vorm en decoratie van de hydria’s verschillen van voorbeelden uit dezelfde tijd die elders in de Griekse wereld werden gemaakt.Als decoratie zijn vooral lotusbloemen, klimopkransen, palmetfriezen en mythologische taferelen gebruikt.

Boomsoort, inheems in Sri Lanka, India en Maleisië, die wordt gebruikt als geneesmiddel, bactericide en antistollingsmiddel, voor de rode verfstof brasiline die wordt gebruikt voor het verven van stof en de productie van rode verf en inkt, en voor het hout, dat iets lichter van kleur is dan brazielhout.

Een mineraal of mineraalgel bestaande uit opgestapelde bolletjes van siliciumdioxide. Het wordt gebruikt als een halfedelsteen en wordt gekenmerkt door een flitsende mengeling van kleuren wanneer er licht op het oppervlak valt.

Boom die inheems is op Cuba en in Mexico, Columbia en Venezuela. De boom produceert niet-slijtvast kernhout met een lichtbruine tot geelbruine kleur. Men gebruikt het voor het maken van handbogen, vishengels en handvatten van werktuigen.

Kleine reliëfs gesneden in edelstenen, halfedelstenen, glas, keramiek of schelpen met lagen van verschillende kleuren, zodanig dat de voorstelling in een bepaalde kleur afsteekt tegen een anders gekleurde achtergrond.

Verwijst naar een type glas dat wordt gekenmerkt door twee of meer kleurlagen, meestal een dunne laag gekleurd glas op een heldere of licht gekleurde glaslaag. Cameeglas wordt gemaakt door een kleine druppel donker glas in een pot met licht gekleurd glas te dopen en de druppel vervolgens te blazen tot een luchtbel, waarin de afzonderlijke lagen ontstaan. Cameeglas wordt gebruikt bij het maken van glas in lood, en wordt hoger gewaardeerd dan 'potmetaalglas' vanwege de mogelijke effecten: door de dunnere kleurlaag kan meer licht naar binnen vallen, terwijl de verzadigde kleur van potmetaalglas minder licht laat doordringen in het interieur.

Glas gevormd uit twee of meer versmolten lagen van verschillende kleuren glas.

Gevat glas van twee of meer lagen in contrasterende kleuren. De buitenste lagen zijn geslepen, gesneden of gegraveerd om een ontwerp te produceren dat afsteekt tegen de achtergrond.

Verwijst naar de aardewerkstijl die voornamelijk werd gemaakt in Capua en Cumae in de regio Campania (Italië) vanaf het tweede kwart van de 4de eeuw v. Chr. In het algemeen kenmerkt de stijl zich door kleine vazen van verschillende vormen, waaronder een typische beugelamfoor; de decoratie is in de roodfigurige stijl, waarbij de vrouwelijke huidskleur meestal in wit werd uitgevoerd. De thema’s zijn meestal grafscènes of mythologische afbeeldingen, waarbij vrouwelijke hoofden werden toegevoegd als aanvullende decoratie onder de handvatten van hydria’s en op de hals van amforen. Sommige details zijn uniek voor deze stijl, waaronder het gebruik van bepaalde helmen en een bijzonder soort kuras.

Algemene naam voor hout van een van verschillende hardhoutsoorten met een gele of oranje kleur, waaronder diverse moerbei-, arariba- en tulpenbomen.

Verwijst naar een techniek toegepast bij schilderijen of tekeningen, mozaïek of een ander medium waarbij draperieën zijn vormgegeven met twee contrasterende kleuren, en dus niet met donkere en lichte tonen van dezelfde kleur; zo ontstaat een effect dat doet denken aan weerschijn- of cangiante-textiel.

Verwijst naar een Hellenistische aardewerkstijl genoemd naar de stad Canosa in Apulië (Italië). De stijl kenmerkt zich door weelderige decoraties en combineert plastische ornamenten met geschilderde decoraties in een techniek waarbij een witte slip het oppervlakte bedekt en de ontwerpen zijn aangebracht in temperakleuren.

Hotels die voornamelijk zijn bedoeld voor Japanse forensen die de laatste trein naar de voorsteden hebben gemist. De kamers zijn eenpersoons cabines, meestal opeengepakt in lange rijen van twee verdiepingen. Ze beschikken over kleurentelevisie, radio, ventilatiesystemen en wekkers.

Een kleurloos tot wit kristallijnen materiaal met een zoete geur, C6H5OH, verkregen uit de distillatie van koolteer, als bijproduct van cokesovens, en door benzeen te alkyleren met propyleen. Het is ruw chemisch materiaal dat wordt gebruikt bij de productie van plastics, kleurstoffen, geneesmiddelen en andere producten.

Verzamelnaam voor een groep intens zwarte, fijn verdeelde vormen van amorfe koolstof, meestal verkregen als roet na gedeeltelijke verbranding van koolwaterstoffen. De koolstof wordt gebruikt bij de vervaardiging van extreem zwarte, bijzonder goed dekkende pigmenten voor drukinkt, verf en carbonpapier, en ook bij de productie van beschermende coatings, plastics en weerstanden voor elektronische circuits. Bovendien komen de stoffen voor als versterkingsmiddelen in rubberen producten. Deeltjes carbonzwart hebben doorgaans een sferische vorm en zijn onregelmatiger kristallijn dan grafiet. Carbonzwart verandert in grafiet na langdurige verhitting op 3000 graden Celsius. Carbonzwart is, voorzover bekend, een van de meest fijn verdeelde materialen. De deeltjesgrootte en kleurintensiteit zijn afhankelijk van het fabricageproces.

Te gebruiken voor geperst glaswerk met een oranjegouden irisatie die is ontstaan door een gekleurde nevel in plaats van door de aanwezigheid van metaaloxides.

Verwijst naar een marmersoort die wordt gedolven in het gebied rond Carrara in Toscane in Italië. Het kenmerkt zich door een fijne, compacte structuur en varieert in kleur van zuiver wit tot romig wit met soms blauwige nuances. Het is een suikerachtig gesteente waarvan de betere kwaliteiten soms doorschijnend lijken. Vanaf de antieke oudheid tot de tegenwoordige tijd is het een favoriete steen geweest van beeldhouwers, onder wie Michelangelo Buonarotti. In het oude Rome stond deze marmersoort bekend onder de naam Luna marmer.

Type vlakglas dat wordt geslepen tot werkelijk gladde oppervlakken. Gebruikt voor winkelpuien, aanrechtbladen, tegels en panelen. Het wordt in vele kleuren gemaakt in dikten van 0,86 tot 3,81 cm of gelamineerd om verschillende kleureffecten te geven.

Een enkele glazen tegel of een tegel met ingebrande kleuren, meestal vierkant of ruitvormig. Wordt gebruikt voor decoratieve beglazing.

Een ruwe, kiezelachtige of korrelige rotssoort die wordt aangetroffen in bepaalde gebieden van zuidelijk en oostelijk Engeland. Deze steensoort bevat een groot percentage ijzeroxide en is daarom altijd enigszins bruinachtig van kleur. Deze steensoort wordt hard nadat hij aan lucht wordt blootgesteld maar is niet erg duurzaam en wordt daarom niet beschouwd als een goede bouwsteen.

Een van de standaardlegeringen van koper, die voor 70% uit koper bestaat en voor 30% uit zink. Het is heel taai en mooi geel van kleur en wordt gebruikt voor diepgetrokken of gedraaide dingen zoals lampvoeten, hoorns en kornetten.

Boom uit het genus Carya die inheems is in de Verenigde Staten. De meest voorkomende soort uit dit genus. De boom leeft zeer lang en wordt soms wel 500 jaar oud. Men gebruikt de boom vanwege zijn harde, slijtvaste hout. Uit de schors wint men een kleurvaste kleurstof die met behulp van een bijtmiddel met aluin katoen donkergeel maakt en wol een goudkleur geeft. Met een bijtmiddel met chroom worden zowel wol als katoen koperkleurig.

Zwaar, metalig, hard tindioxide, met chemische formule SnO2, het belangrijkste tinerts. Zuiver cassiteriet is kleurloos, maar zwart als het ijzeronzuiverheden bevat. Commercieel belangrijke hoeveelheden komen voor in slik, maar cassiteriet wordt ook aangetroffen in graniet en pegmatieten.

Verwijst naar de Italiaanse aardewerkstijl die in de 17de en 18de eeuw werd geproduceerd in de regio Abruzzo. De stijl is oorspronkelijk afgeleid van het istoriato, maar ontwikkelde een lokaal karakter door het gebruik van natuurlijke kleuren zoals olijfgroen, bruin en geel en religieuze, mythologische en landschappelijke thema's gebaseerd op het werk van barokkunstenaars.

Beddenspreien vervaardigd uit effen vierkante stukken stof die om kleinere vierkantjes van gekleurd of bedrukt textiel worden gevouwen zodat het geheel wel wat op glas-in-lood ramen lijkt. Geen Nederlands equivalent.

Dubbelzijdige metalen spatels die worden verhit en gebruikt om kleuren in te branden in encaustische schilderingen.

Verwijst naar een reeks lichtgrijs groene kleuren die lijken op de kleur van het keramiekglazuur celadon, dat sinds de 3de eeuw voor onze jaartelling wordt gebruikt voor Aziatisch steengoed.

Verwijst naar tekeningen op vellen doorzichtig acetaat of nitraat, waarbij de omtrekken van de figuren aan de voorzijde van het vel worden aangebracht en de kleur aan de achterzijde. De cel wordt meestal over een achtergrondbeeld geplaatst en vervolgens gefotografeerd met een reeks andere celanimaties die samen de bewegingen van de afgebeelde figuren weergeven.

Glanzend, transparant materiaal gemaakt van geregenereerd cellulose, typisch in de vorm van dunne vellen; gewoonlijk vochtdicht en soms gekleurd. Het is ongevoelig voor droge gassen, vet en bacterieën en wordt als verpakkingsmateriaal gebruikt voor voedsel en andere koopwaar, vensterenveloppen en zakjes die worden gebruikt voor dialyse.

Verwijst naar de Hellenistische aardewerkstijl die bekend is van de opgravingen in Centuripe op Sicilië. De stijl kenmerkt zich door een gecombineerd gebruik van reliëfdecoratie en geschilderde afbeeldingen, waarin de figuren zijn geschilderd in verschillende kleuren en die lijken op muurschilderingen.

Een zeer zacht mineraal samengesteld uit zilverchloride, dat voorkomt in kleuren die variëren van wit tot lichtgeel of grijs.

Variabele rode kleuren die lijken op de kleur van bepaalde kersen, vruchten van de talloze bomen en struiken van het genus Prunus.

Metalen spatels met gepunte uiteinden, die worden gebruikt om kleur aan te brengen in encaustische schilderingen.

Hout van de soort Chloroxylon swietenia, inheems in Zuidoost-Azië, India en Sri Lanka. Het is glanzend, goudkleurig hout dat wordt gebruikt voor fijn schrijnwerk, fineer en landbouwwerktuigen.

Een cryptokristallijne variant van kwarts, meestal lichtblauw of grijs van kleur.

Verwijst naar een regionale school van Pahari-miniatuurschilderkunst die wordt geassocieerd met de grote staat Chamba in het heuvelgebied van Punjab. Het culturele erfgoed van Chamba is goed bewaard gebleven, een gevolg van de natuurlijk beschermde ligging van de staat. Door de gehele geschiedenis van de Chamba-schilderkunst heen hebben buitenlandse schilders er hun stempel op gedrukt. De schilderijen uit de tweede helft van de 17de eeuw zijn naturalistisch van aard, met een voorkeur voor lichte kleuren, een bijzondere weergave van de handen, en opvallend smalle polsen. In de 17de eeuw werden elementen uit de Basohli-schilderkunst geïntegreerd in de Chamba-schilderkunst, hetgeen leidde tot een warmer kleurgebruik en een meer gestileerde en decoratieve weergave van bomen. Aan het begin van de 18de eeuw kwamen sommige Chamba-schilders steeds meer onder invloed van de Basohli-kunst te staan, maar andere werken uit deze periode zijn in een overwegend inheemse stijl uitgevoerd. De aanwezigheid van kunstenaars uit Jamma wordt eveneens merkbaar aan het begin van de 18de eeuw, vooral in de gezichtstypen, die rechthoekiger van vorm worden. Andere invloeden zijn afkomstig uit de Mogol- en Guler-schilderkunst. Guler-kunstenaars, die vooral een grote invloed hebben gehad, trokken vanaf circa 1770 naar Chamba en brachten hun poëtische en expressieve stijl mee, alsmede een voorkeur voor romantische thema's. De Chamba-schilderstijl heeft zich ook in de eeuwen daarna weten te handhaven, maar in een verbrokkelde vorm.

Verwijst naar kant die sinds de 18de eeuw wordt gemaakt in Chantilly in het Franse departement Oise. Chantillykant wordt gekenmerkt door zijn verfijndheid en is gemaakt van zijde of linnen. De ondergrond is van een zeszijdig maaswerk en een opvallend bloem- of krulmotief. Latere ontwerpen bevatten linten, naturalistische bloemen en andere motieven op een gespikkelde ondergrond. Chantillykant werd in de 19de eeuw in drie kleuren geproduceerd: wit, zwart en 'blond', de natuurlijke beige kleur van zijde. Er werden grote voorwerpen mee gemaakt, zoals sluiers, sjaals, andere kledingstukken, bedekkingen voor dressoirs en lakens. Chantillykant werd vanaf 1840 nagemaakt als machinale kant.

Een reeks helder groenachtig gele kleuren die lijken op de kleur van chartreuse, een gedistilleerde Franse kruidenlikeur die is vernoemd naar het klooster Grande Chartreuse in het Chartreuser gebergte.

De wortel van een kruid uit Oost-India, waarvan een rode kleurstof wordt gemaakt.

Scheepsbouwmodellen bestaande uit afwisselende stroken hout in contrasterende kleuren die bij de randen aan elkaar zijn gelijmd om een ruitpatroon te vormen wanneer ze worden bewerkt, en om de doorsnedelijnen van het beoogde schip te onderscheiden.

Voor zover bekend een van 's werelds oudste bordspellen, dat wordt het gespeeld door twee mensen die tegenover elkaar zitten met tussen hen in een bord met 64 afwisselend lichte en donkere velden. De 24 schijfvormige speelstukken hebben onderscheidende kleuren. Tijdens het spel worden stukken diagonaal naar een aangrenzend leeg veld verplaatst. Om te winnen moet de speler alle stukken van de tegenstander hebben ingenomen of geblokkeerd, zodat ze niet meer kunnen worden verplaatst. Spellen die vergelijkbaar zijn met checkers werden al gespeeld in de tijd van de vroege Egyptische farao's (ca. 1600 v.Chr.), zoals vermeld in de werken van de Griekse schrijvers Homerus en Plato. In de 12e eeuw werd een vroege vorm van het spel aangepast aan de 64 velden van het schaakbord en in de 16e eeuw werd de regel van het verplichte slaan toegevoegd. Zo ontstond het spel dat in wezen hetzelfde is als het moderne checkers.

Verwijst naar de stijl van geglazuurd porselein die tot ontwikkeling kwam tijdens de latere periode van de Ming-dynastie tussen 1465 en 1487, waarschijnlijk in de Chinese regio Ch'eng Hua. Deze stijl wordt gekenmerkt door het gebruik van het zogenoemde driekleurentype: een onderglazuurlaag in blauw met een bovenlaag in groen en rood. Op porselein van latere datum werden decoraties in vijf kleuren gebruikt.

Een plantaardige verfstof die is gemaakt van extract van de schors van kastanjebomen. Het heeft een donkere kleur en werd in de 19e eeuw in Italië en Zuid-Frankrijk gebruikt voor het maken van een goedkope zwartachtige verfstof voor zijde. Looizuur van de kastanjeboomschors maakt leer zwaar en stevig, met een bleke roodachtige kleur. Kastanje-extract wordt meestal gemengd met andere looizuren, zoals quebracho, mimosa of myrobalans.

Gehoekte gekleurde streep gedragen op de mouw van een uniform als rangonderscheidingsteken.

Kralen van getrokken glas met een interne structuur van meerdere geplisseerde lagen in verschillende kleuren. Hierdoor ontstaat een meerpuntig en sterachtig patroon van chevrons om de centrale opening.

Houtsneden in meestal drie of vier nuances van één kleur. Voor elke nuance wordt een blok gesneden met telkens een deel van de voorstelling. Deze blokken worden over elkaar heen afgedrukt. Term ook gebruikt voor de combinatie van camaïeu-houtsneden en clair-obscur-houtsneden, namelijk een sleutelblok voor de contouren aangevuld met blokken voor de kleurnuances. Vanaf het begin van de 16e eeuw toegepast.

Verftechniek om draden in een stuk stof met verschillende kleuren te verven, zodat er een afbeelding ontstaat.

Strategisch bordspel dat sinds ongeveer 700 wordt gespeeld in China. Net als westers schaken is Chinees schaken waarschijnlijk afgeleid van het Indiase bordspel chaturanga. Het doel van Chinees schaken is het veroveren van de koning of generaal van de tegenstander. Hoewel de speelborden op het eerste gezicht op elkaar lijken, bevat het westerse schaakbord 8x8 rijen velden van afwisselend lichte en donkere kleuren en het Chinese bord 8x8 rijen velden van dezelfde kleur met een extra horizontale lege rij (de 'rivier') tussen de twee helften. Over sommige velden zijn diagonale lijnen getrokken. In tegenstelling tot westers schaken - dat wordt gespeeld op velden met twee verschillende kleuren - wordt Chinees schaken gespeeld op de snijpunten van de lijnen (de 'punten') die samen de velden vormen. Chinese schaakstukken hebben meestal de vorm van platte schijven, vaak zwart en rood van kleur, met Chinese karakters die de rang aanduiden. Onder de stukken bevinden zich een koning (generaal), mandarijnen, torens (strijdwagens), paarden, olifanten (bisschoppen of ministers), katapulten en pionnen (soldaten).

Een ongestandaardiseerde naam voor veel rode pigmenten, waaronder diverse chroomrode kleuren, cinnaber, rood kwiksulfide en vermiljoen.

Een kleurloze substantie die deel uitmaakt van de uitwendige omhulsels en vleugels van insekten, geleedpotigen en andere ongewervelde dieren.

Een algemeen voorkomend monoclien mineraal, meestal groen van kleur, dat wordt geassocieerd met mica, waar het op lijkt. De chemische samenstelling bestaat echter uit waterhoudend aluminiumsilicaat, ferroijzer of magnesium.

Op luchtfoto's gebaseerde kaarten waarbij gebieden worden ingedeeld met behulp van verschillende kleuren of tinten; de meeste geologische en politieke kaarten en bodemkaarten zijn van dit type.

Instrumenten voor het meten van kleurwaarneming.

Kleurenlithografieën waarbij de kleuren van een groot aantal stenen zijn gedrukt, waardoor het oppervlak dikwijls ging glimmen; ze waren populair in de tweede helft van de 19e eeuw als boekillustraties, verpakkingsmateriaal, etiketten en wandversieringen.

Een vorm van kleurenlithoghrafie die commercieel werd gebruikt in de tweede helft van de 19e eeuw.

Instrumenten voor het meten van de optische effecten van kleur.

Algemene term voor een vel papier waarop met een bepaald proces een afdruk in chromatische kleuren is gemaakt. Kan ook in specifieke zin verwijzen naar reliëfafdrukken van metaalblokken.

Verwijst naar kleurenafdrukken in halftonen, meestal door middel van metalen blokken.

Fotomechanische afdrukken in kleur, meestal getinte halftonen in reliëf. Aan het eind van de 19de eeuw in gebruik in Frankrijk.

Te gebruiken voor het zuivere metaalelement met het symbool Cr en het atoomnummer 24. Het is zeer hard en zilverachtig wit van kleur, met een blauwachtige tint. Wordt ook gebruikt voor het metaal wanneer het wordt bewerkt en gevormd om, meestal in combinatie met andere stoffen, verscheidene voorwerpen en materialen te maken zoals roestvrij staal, hittebestendige legeringen, zeer sterke staallegeringen en slijtvaste galvaniseringen.

Een reeks gele kleuren die lijken op de kleur van het pigment chroomgeel, dat wordt gemaakt van loodchromaat.

Variabele geelachtige groene kleuren die lijken op de kleur van het pigment chroomgroen, een mix van loodchromaat en Pruisisch blauw.

Verwijst naar een reeks groene kleuren die lijken op de kleur van het pigment chroomoxide.

Variabele groene kleuren die lijken op de kleur van het pigment chroomoxydehydraatgroen, dat bestaat uit gehydrateerd chroomoxide.

Variabele groene kleur die lijkt op de kleur van het pigment dat ontstaat door het mineraal chrysocolla te malen.

Een waterhoudend kopersilicaat met een groene of hemelsblauwe kleur, een stralende glans en een vaak opaalachtige textuur dat wordt gebruikt als een edelsteen. Het wordt sinds 3000 v.Chr. verzameld en gedolven als een halfedelsteen. De doorschijnende tot ondoorzichtige steen is in natuurlijke staat meestal groenachtig of hemelsblauw, maar lijkt echt groen als het wordt vermalen tot een fijn poeder dat als een pigment wordt gebruikt.

Positief kleurenprocédé, gebaseerd op het uitbleken van de niet gewenste kleurpartijen.

Plat vensterglas dat zich kenmerkt door rechte ribbels. Vervaardiging vindt plaats met behulp van een oude techniek, waarbij een grote bol glas wordt geblazen en aan een blaaspijp wordt uitgeslingerd, zodat het een lange fles vormt. Vervolgens worden de halfronde uiteinden afgesneden. Door de ontstane cilinder daarna in de lengte door te snijden en opnieuw te verwarmen, kan men het met een houten vlak platstrijken of laten inzakken tot het plat is. Glas kenmerkte zich traditioneel door een grote variabiliteit in textuur, kleur en dikte. Vervaardigd met moderne methoden is het echter regelmatiger. Cilinderglas verving kroonglas grotendeels toen het productieproces werd gemechaniseerd.

Standaard grote lekythoi (grafvazen) met een cilindervorm en gewoonlijk met basiskleur wit. Men gebruikte dit type vazen voornamelijk voor begrafenisrituelen. Dit weet men op grond van de afbeeldingen op de vazen en omdat ze zijn opgegraven op begraafplaatsen. Aan het eind van de vijfde eeuw werden enorme exemplaren vervaardigd die men mogelijk gebruikte als een soort grafzerken.

Een witte marmersoort met groene en grijze strepen vanwege lagen met mica en mica-achtige mineralen. Het is afkomstig van het eiland Euboea in de Egeïsche Zee. Het marmer lijkt op een dwarsdoorsnede van een ui, vandaar de naam, die afgeleid is van het Italiaanse woord voor ui (cipolla). De term wordt tegenwoordig gebruikt voor elke vorm van kristalvormig wit marmer met groenkleurige mica, in het bijzonder de schisteuze soorten.

Een reeks gele of groenachtige kleuren die lijken op de kleur van de vrucht van de citroenboom of een van de verschillende pigmenten met de naam 'citroengeel'.

Hout van de boom behorende tot de soort Calycophyllum candidissimum, inheems in Cuba, Mexico, Colombia en Venezuela. Het kernhout is niet duurzaam en varieert in kleur van lichtbruin tot licht geelachtig bruin. Het wordt gebruikt voor het maken van schietbogen, vishengels en handvatten voor gereedschap.

Kleur- en geurloos zuur dat in het sap van de meeste vruchten zit, maar ook in andere planten, veel dierlijke weefsels en vloeistoffen.

Bolle, donker getinte glazen die als spiegels werden gebruikt om landschappen of onderdelen van landschappen verkleind, in gedempte kleuren of met samengevoegde details weer te geven, of om voorwerpen van hun omgeving af te zonderen, ze te vereenvoudigen en weer te geven in de vorm van licht en donker. Ze waren in de 17de en 18de eeuw populair onder kunstenaars, reizigers en hen die het landschap eenvoudigweg wel eens met een andere blik wilden zien. Ze werden ofwel in de hand gehouden, ofwel in grotere vorm bevestigd naast de vensters van koetsen. Ze zouden zijn gebruikt door de schilder Claude Lorrain, die vergelijkbare effecten weergaf in zijn landschappen, vandaar de naam.

Een emailprocédé waarbij de tekening in dunne metalen stroken op een metalen of porseleinen ondergrond wordt vastgesoldeerd. Deze stroken omgrenzen een aantal cellen (cloisons), die met de gekleurde glaspasta (het email) worden opgevuld.