Genus van vier bestaande soorten grote loofbomen en diverse fossiele soorten. Het genus kwam in het tertiair veel meer voor, maar is nu als gevolg van ijstijden en klimaatveranderingen verdwenen uit Europa, het westen van Noord-Amerika en het Russische Verre Oosten. De bomen worden gewaardeerd vanwege hun hars en hout en als sierboom. In de herfst worden de bladeren helderrood. De hars van de bomen uit dit genus (storaxhars) gebruikte men voor het maken van parfums en voor het balsemen van lichamen.

Hout van de boom behorende tot de soort Liquidambar styraciflua, inheems in de Verenigde Staten en Mexico. Het wordt gebruikt voor het maken van meubilair, fineer en pulp voor boekpapier.

Een donkere, prettig ruikende oleohars verkregen van bomen van het geslacht Styrax, waaronder S. benzoë en S. officinalis, deze groeien in Thailand, Maleisië en Indonesië. Benzoë hars werd gebruikt door de 16e eeuw als een gedistilleerde vernis voor schilderijen. Het wordt ook gebruikt als een weekmaker voor vernissen en lakken, een parfum, als een antiseptisch middel, en een deodorant. Benzoë hars is niet hetzelfde als de chemische stof genaamd "benzoë," dat is een poeder verkregen uit benzaldehyde. Voor de bruine, kleverige, aromatische hars verkregen van bomen van het geslacht Liquidambar, gebruik "styrax."

Een bruin, kleverig, aromatisch hars dat wordt verkregen uit bomen van het genus Liquidambar, waaronder de L. orientalis uit Turkije. In het stoomdistillaat van storax wordt het witte vaste poeder polystyreen gevormd. Storaxhars wordt soms gebruikt voor het bevestigen van microscoopglaasjes. Gebruik 'benzoë' voor een bruine, aromatische hars die wordt verkregen uit het geslacht Styrax. Vroeger werden de harsen van zowel de Styrax als de Liquidambar 'storax' genoemd, maar inmiddels wordt 'storax' niet meer gebruikt voor hars van het geslacht Styrax.