Verwijst naar de inheemse Amerikaanse culturen die zich ontwikkelden in Noord-, Zuid- en Centraal-Amerika voor de komst van Christoffel Columbus en andere Europeanen laat in de 15de eeuw n. Chr. De term wordt soms in een nauwere betekenis gebruikt en verwijst dan slechts naar vroege culturen uit Mexico en Centraal- en Zuid-Amerika.

Agavesoort die inheems is in Mexico, waar men de plant al in de precolumbiaanse tijd gebruikte als een bron van textielvezels. In de negentiende eeuw introduceerde men deze soort op Cuba, waar de plant in de jaren twintig van de twintigste eeuw het belangrijkste vezelgewas werd. Daarnaast gebruikt men de plant om licor del henequén te maken, een traditionele Mexicaanse alcoholische drank. De plant is een steriele kruising, de vruchtbeginselen produceren geen zaadjes.

De vezels van deze plantensoort gebruikte men al in de precolumbiaanse tijd. De Azteken maakten er kledingstukken van. Vanaf het eind van de jaren dertig van de twintigste eeuw verbouwt men de plant commercieel in Zuid- en Midden-Amerika en tevens in Afrika. De vezels zijn sterk en stijf en licht crèmekleurig. Gewoonlijk verft men sisal met directe of zure kleurstoffen met heldere kleuren. Met de vezels maakt men touw, stoffen vulmateriaal, zakken, borstels, tapijten, matten, handtassen, hoeden en papier.

Verwijst naar een architectuurstijl uit de periode van de 16de tot de 19de eeuw in het berggebied in het zuiden van Peru. De stijl wordt gekenmerkt door het gebruik van plaatselijke vulkanisch gesteente (sedimentgesteente of sillar) en de integratie van Creoolse, Mestizo en Precolumbiaanse stijlen en motieven, bijvoorbeeld maïs, cantutabloemen, vogels, vissen en mythologische figuren in barokreliëf. In de beeldhouwkunst verwijst de term naar 17de-eeuwse reliëfstijlen in Mestizo-barok, gekenmerkt door zorgvuldige insnijdingen in het oppervlak, waardoor een wandtapijtachtig effect resulteert.

Knotsen die vooral een ceremoniële functie hebben en niet als wapens werden gebruikt. Een ceremoniële knots is een object in de vorm van een staf of een knuppel, gewoonlijk met een knop of een ander bovenstuk, dat vaak rijk versierd is en wordt gedragen door priesters of andere geestelijken, magistraten en academici als symbool van hun bevoegdheid of functie tijdens een plechtige ceremonie. Voorbeelden zijn afkomstig uit de Egyptische oudheid, precolumbiaans Amerika, Europa en Noord-Amerika. Gebruik ���scepter' voor vergelijkbare objecten die door leiders worden gedragen.

Verwijst naar de stijl en cultuur van een weinig bekend precolumbiaans volk dat in de nevelwouden in het noorden van Peru leefde. Ze zijn vooral bekend om hun graftombes die hoog op de bergwand werden aangebracht, met daarin mummies en figuren van steen en mahoniehout. De bloeiperiode van de cultuur lag tussen 800-1536 n. Chr.

Kleine precolumbiaanse vazen met een lange hals; er zijn veel voorbeelden van gevonden op plaatsen zoals Teotihuacán.

Verwijst naar precolumbiaanse beeldgesneden voorwerpen die lijken op een bijl maar blijkbaar niet als zodanig gebruikt werden. Ze hadden een ceremonieel doel en dienden waarschijnlijk als merktekens op balsportbanen.

Genus van twee levende vogelsoorten die in Noord-Amerika voorkomen. Het zijn grote vogels met opvallende vlezige lellen boven op en onder aan de snavel. In het wild geven ze de voorkeur aan bosrijke gebieden met water in de buurt. Ze eten zaden, insecten en soms een kikker of hagedis. Wanneer de vogels schrikken, kunnen ze hard wegrennen om zich in veiligheid te brengen, maar goed vliegen kunnen ze alleen over korte afstanden. Kalkoenen werden voor het eerst gedomesticeerd in precolumbiaans Mexico en daar gehouden vanwege hun veren en vlees. Men heeft ze geïntroduceerd in Europa en tegenwoordig wordt het dier in vele landen gewaardeerd vanwege zijn vlees.

Verwijst naar de stijlen van het precolumbiaanse gebied dat het tegenwoordige midden en centrale zuiden van Mexico omvat, alsmede het schiereiland Yucatán, Guatemala, Belize en El Salvador, en delen van Honduras, Nicaragua en Costa Rica. In culturele zin verwijst de term naar een reeks gemeenschappelijke kenmerken op technisch, maatschappelijk, economisch, religieus en politiek gebied van een groep culturen, onder andere de Azteken, Huazteck, Maya's, Olmeken, Tarasken, Teotihuacán, Tolteken, Totonaken, West-Mexicanen en Zapoteken.

Verwijst naar de Mexicaans-Amerikaanse stroming in de Verenigde Staten in de 19de en 20ste eeuw die zich kenmerkt door artistieke en politieke discussies over sociale kwesties die relevant zijn voor de Mexicaanse gemeenschap en de Chicano-gemeenschap. Centraal in deze stroming staan de herontdekking van Precolumbiaanse inheemse stijlen, de ontwikkeling van een zeer expressionistische Mexicaanse muurschilderstijl en geschillen over culturele studies omtrent het biculturalisme en het etnische erfgoed en de etnische identiteit. De stroming wordt ook gekenmerkt door sterke regionalistische elementen, waarbij de nadruk wordt gelegd op lokale vormen en technieken om de traditionele en hedendaagse iconografie af te beelden. In stedelijke gemeenschappen kenmerkt de stroming zich door het maken van customized auto's, de zogenoemde low-riders, en door graffitikunst.

Grote platte ronde schotels die op een voetstuk of verhoging zijn geplaatst om voedsel te dragen en te presenteren; komen het meest voor als serviesgoed in westers en Aziatisch keramiek en metaalwerk, en als keramisch begrafenisvoorwerp in precolumbiaanse kunst. Het voetstuk en de schotel kunnen zijn samengevoegd tot één stuk of afzonderlijke stukken zijn.