Grendels die extra ver uitgeschoven kunnen worden, zodat ze extra bescherming bieden.

Te gebruiken om vuurwapens te beschrijven die voor ieder schot met de hand moeten worden geladen.

Verwijst naar de cultuur van het hedendaagse Schotland, of in zijn algemeenheid naar beschavingen die in het noordelijk deel van het eiland Groot- Brittannië hebben bestaan.

Snaphaansloten met een uitsteeksel aan het uiteinde van een combinatie van een haanpal en een trekkerhefboompje, die naar binnen uitsteken door een opening in de slotplaat precies voor de haan om deze half gespannen te houden. Vooral gebruikt op Schotse pistolen uit de 18e eeuw.

Gebruik voor de steekwapens uit de Schotse Hooglanden met een dolkachtig uiterlijk. Gebruik ook voor de korte zwaarden of dolken door marine officieren in de 18e en 19e eeuw uitgevoerd. Ze hebben een snijdende kling met aan de achterkant een korte snede bij de punt. De greep is in het midden dikker dan aan de uiteinden en is voorzien van een schijfvormige gevestknop.

Geplooide overslagrokken tot op of net boven of onder de knie, meestal van Schotsgeruite wollen stof, halverwege de 18e eeuw ontwikkeld in de Schotse Hooglanden als een vereenvoudigde versie van de plaid. Later overgenomen door de Hooglandregimenten van het Britse leger als onderdeel van het uniform. Wordt in Schotland door mannen en jongens gedragen als deel van de nationale klederdracht. Wordt ook gebruikt voor geruite rokken gedragen door vrouwen en meisjes.

Gebruik voor gedeeltelijk versterkte huizen die vaak een gewelfde begane grond hebben, meestal voor vee, en met de leefruimtes op de bovenste verdiepingen. Bastle houses zijn meestal te vinden langs de Engels-Schotse grens.

Aanduiding voor bepaalde Schotse hutten.

Buideltassen die worden gebruikt als tasje en middenvoor aan een riem hangen. Wordt vooral gebruikt met betrekking tot buidels die bij de authentieke klederdracht in de Schotse Hooglanden worden gedragen.

Houwdegens met een ingewikkeld beugelgevest van Schots ontwerp, gebruikt in het Britse leger sinds het begin van de 18e eeuw. Term oorspronkelijk gebruikt voor tweehandige slagzwaarden met een lange, zware en tweesnijdende kling, lange pareerstangen met een ruitvormige doorsnede die schuin staan ten opzichte van de kling en een kokervormig, met leer bedekt gevest met een ronde gevestknop; gebruikt door Schotse hooglanders en huurlingen van de 15e tot de 17e eeuw.

Traditioneel Schotse beddenkleden in voddenweefsel. Geen Nederlands equivalent.

Enkelschots jachtgeweren, meestal op een punter of een speciaal ontworpen boot gemonteerd en worden gebruikt om watervogels in het water af te schieten.

Verwijst naar groeven in zigzag- of golfvorm aan de onderzijde van (Europees of Schots, maar zelden Engels) zilverwerk, die zijn aangebracht bij het nemen van metaalmonsters voor testdoeleinden. De tekens lijken vaak op de letter N of Z, maar aan de vorm kan geen betekenis worden ontleend.

Schotse variant van art nouveau die ontstond aan de Glasgow School of Art en zijn bloeitijd kende van ca. 1890 tot ca. 1920. Belangrijke aanhangers waren Charles Rennie Mackintosh, Herbert MacNair en de gezusters Frances en Margaret MacDonald. Toen Francis H. Newbery (1853-1946) in 1885 directeur werd van de Glasgow School, stond zijn leer onder de invloed van de Arts and Crafts-beweging. Deze propageerde kunst die doelmatigheid met schoonheid combineerde, waarbij eigenheid van en het experimenteren door de studenten werd gestimuleerd. Het tijdschrift 'The Hobby Horse' (dat voor het eerst verscheen in het voorjaar van 1884) had een voorliefde voor het samengaan van oud en nieuw, en een harmonieuze relatie tussen abstracte lijnen en massa's. De stijl werd verder ontwikkeld door de toenemende populariteit van het Keltische revivalisme, dat tegelijkertijd was ontstaan in Glasgow. Na het begin van de Eerste Wereldoorlog verdween de stijl langzaam maar zeker.

Wollen mutsen die worden gekenmerkt door een plooi in de hoedenbol die van voren naar achteren loopt, korte loshangende linten aan de achterkant en een insigne aan de voorkant. Als kleding geïntroduceerd door de Hooglandeenheden van het Britse leger en daarna overgenomen als traditionele Schotse klederdracht.

Leden van een grote, solitaire, strikt vleesetende beersoort die in het gehele Noordpoolgebied wordt aangetroffen, met een gedrongen bouw, een lange nek, een relatief kleine kop, korte geronde oren, een korte staart, een isolerende onderhuidse vetlaag, een zwarte huid en een vacht die bestaat uit een dichte ondervacht en een buitenlaag van beschermharen die wit of beige lijken maar in feite doorzichtig zijn. De ijsbeer legt grote afstanden af over enorme verlaten vlakten, vaak op oceaanijsschotsen, op zoek naar zeehonden, zijn voornaamste prooi. De soort wordt met uitsterven bedreigd door verlies van habitat als gevolg van de opwarming van de aarde. Volgens fossiele en genetische aanwijzingen is de ijsbeer circa 200.000 jaar geleden ontstaan uit de bruine beer, toen een populatie bruine beren waarschijnlijk geïsoleerd is geraakt tijdens een ijstijd in het Pleistoceen.

Een klein type versierde houten voorwerpen, meestal verkocht als souvenirs en ontwikkeld door Andrew Smith in het Schotse stadje Mauchline in de eerste helft van de 19de eeuw. Dit type is vernoemd naar het stadje, hoewel het ook elders werd gemaakt. De voorwerpen waren onder meer boeken met een tartan kaft, snuifdozen en servetringen met transfergedrukte landschappen.

Bovenkleding bestaande uit lange, rechthoekige stukken stof die vaak, maar niet altijd, van Schotsgeruite wollen stof zijn gemaakt; traditionele kleding van de Schotse Hooglanden, later overgenomen door de Hooglandregimenten van het Britse leger als onderdeel van het uniform.

Schotse drinkschalen in de vorm van een kleine, ondiepe kom, meestal met twee, soms ook met drie horizontale handvatten; meestal gemaakt van hout, tin of zilver. Geen Nederlands equivalent.

Een lichtbruin of vaalgeel dolomiet dat goed gecementeerd en breukvrij is. Het is bij uitstek geschikt voor bouwdoeleinden. Het wordt vaak gebruikt als bouwsteen in het Canadese Toronto, omdat het wordt gewonnen in het zuiden van Ontario. Queenston-kalksteen bedekt de cuesta van Niagara. De winning in Queenston begon rond 1840, maar daarvoor zochten Schotse kolonisten al naar bouwmaterialen in de kalksteenbedden. De huidige groeve is een van de oudste van Canada.

Een Schotse term voor veterschoenen die gemaakt zijn van de ongelooide huid van een dier, waarbij het haar naar buiten wijst. Wordt naar de voet gevormd als de huid nog buigzaam is.

Verwijst naar een Schotse architectuurstijl in het midden van de 19de eeuw, waarin vormen terugkeerden van de traditionele Schotse torenwoning, zoals machicoulis, spitse daken, torentjes, erkertorentjes en kantelen.

Verwijst naar een tweetal afbeeldingen van hetzelfde onderwerp die, bekeken door een stereoscoop, de illusie van driedimensionaliteit geven. De Engelse natuurkundige Charles Wheatstone was in 1832 de eerste die op dit idee kwam. Hij beschreef stereofotografie als een unieke fotografische kunstvorm. Het is voor een tekenaar immers niet mogelijk twee onderwerpen in het juiste perspectief te tekenen vanaf gezichtspunten die ongeveer 65 mm van elkaar zijn verwijderd, de gemiddelde afstand tussen de ogen van een mens die nodig is om het driedimensionale effect te bereiken. De spiegelstereoscoop van Wheatstone was niet erg geschikt voor foto's. De uitvinding werd pas populair in de jaren 50 van de 19de eeuw, toen Sir David Brewster, een Schotse wetenschapper, een eenvoudiger kijkinstrument ontwierp. De introductie van het collodiumprocedé maakte het belichten en afdrukken van foto's technisch eenvoudiger, waardoor driedimensionale foto's een ware rage werden. Stereofoto's kunnen daguerreotypieën, negatieven of andere fotovormen zijn. Gebruik de specifiekere term 'stereokaarten' voor fotografische afdrukken die op kartonnen kaarten zijn bevestigd.

Verwijst naar de stijlen die ontstonden ten tijde van de Stuarts, een Schotse en Engelse dynastie van heersers, begunstigers en verzamelaars. De term verwijst in het bijzonder naar de elegante hofstijlen uit de 17de en 18de eeuw.

Baretten, gemaakt met een aansluitende hoofdband en een wijde cirkelvormige bol, gewoonlijk met een pompon in het midden. In het Britse leger gedragen door Schotse soldaten vanaf 1915.

Schotse drinkbekers, voorzien van een deksel met een knop, gewoonlijk gemaakt van tin.

Wollen of kamgaren keper die met verschillende kleuren garen is geweven tot een veelkleurig ruitpatroon. Het is Schots van oorsprong; de kenmerkende ontwerpen en kleuren duiden op een bepaalde clan uit de Highlands.

Schotse hoofdtooien van linnen of wol met flappen die tot de schouders reiken en die vroeger door oudere vrouwen uit de lagere klassen werden gedragen. Geen Nederlands equivalent.

Nauwsluitende broeken, vooral van tartan, gedragen in Schotland. Ook broeken of kniebroeken gecombineerd met kousen, die vroeger werden gedragen door Ieren en bewoners van de Schotse Hooglanden en tegenwoordig nog door bepaalde Schotse regimenten. Geen Nederlands equivalent.

Schotse capuchons die de nek beschermen en tot de schouders reiken en vooral bij het paardrijden werden gedragen vanaf de 18e eeuw. Kunnen worden vastgemaakt aan de buitenste kleding. Geen Nederlands equivalent.

Te gebruiken voor Schotse smalle straatjes, lanen of stegen die meestal kronkelend zijn aangelegd en die vanuit hoofdwegen naar kleine of grote steden leiden.