Beschrijft mahonie, satijnhouten en beschilderde meubels uit Engeland en de Verenigde Staten tussen 1790 en 1805, gebaseerd op de ontwerpen van de Engelse meubelmaker Thomas Sheraton (1751-1806). De drie invloedrijke boeken van Sheraton tonen een geleidelijke ontwikkeling van de neoklassieke naar de Empire-stijl. Maar tegenwoordig wordt zijn naam gebruikt om de algemene meubelsmaak aan het einde van de 18de eeuw aan te duiden.

Term die werd gebruikt door Sheraton voor leunstoelen met een halfronde achterkant en verlengde zitting, waarvan de vorm aan een open rijtuig doet denken.

Verwijst naar de laat-19de-, vroeg-20ste-eeuwse Engelse stijl in architectuur, meubilair en kunstnijverheid, die de architectonische vormen en decoratieve motieven van de Georgian periode (1717-1830) deed herleven. De Georgian Revival-architectuur wordt evenals haar voorbeeld gekenmerkt door symmetrische bakstenen gevels, puntdaken, schuiframen en waaiervormig bovenlichten, terwijl de meubelontwerpen zijn geïnspireerd door de stijlen van Adam, Hepplewhite, Sheraton en Chippendale.

Wordt gebruikt voor stoelen met een rugleuning in de vorm van een lier, een motief uit de Regency-periode dat bekendheid kreeg door Adam, Hepplewhite, Sheraton en Duncan Phyfe.

Elegante Windsorstoelen met een vierkante rugleuning naar de ontwerpen van Sheraton. Ze kwamen in Engeland voor in de omgeving van Mendlesham aan het begin van de 19e eeuw.

Benaming die door Sheraton werd gebruikt voor een reeks van vier kleine tafels.

Benaming die door Sheraton wordt gebruikt voor standaarden met drie verdiepeingen, die zijn bestemd om, in de eetkamer, de schone en gebruikte borden en glazen op te zetten.

Wordt gebruikt voor stoelen met een vierkante rugleuning die vanaf het einde van de 18e eeuw voorkomen en door Sheraton bekendheid kregen.

Benaming die door Thomas Sheraton werd gebruikt voor een elegant ontwerp van twee lits jumeaux met een gemeenschappelijk baldakijn, waarbij een doorgang tussen de bedden zorgt dat de bedienden gemakkelijk toegang hebben.