Verwijst naar de stijl in de Japanse residentiële architectuur die werd gebruikt voor de verblijven van militairen en tempelgasten tijdens de perioden Momoyama (1568-1600) en Edo (1600-1868). Deze stijl staat aan de basis van het hedendaagse traditionele Japanse huis, en kenmerkt zich door een overdekte galerij aan de ingang, verder een brede veranda op het zuiden en deuren bestaande uit jaloezieën met papieren schermen. De vloeren zijn bedekt met geweven matten.

Schrijfplanken, kenmerkend voor shoin-architectuur, die naar buiten staken over de aangrenzende veranda, soms vanuit een erkerraam.

Ingebouwde asymmetrische en verspringende planken die men vaak tegenkomt in huizen die zijn ingericht in de shoin-stijl. Deze stijl werd populair aan het eind van de Muromachi-periode (1392-1573).

Decoratieve schuifdeuren of -panelen die de enige ingang vormen tot een verborgen ruimte in shoin-gebouwen. De term betekent letterlijk ���slaapkameronderdeel'. Men gebruikt de term soms ook voor de deuropening in plaats van voor de panelen zelf.