Noord-Amerikaanse avant-gardestroming op het gebied van de muziek en de film en in mindere mate de schilder- en beeldhouwkunst. Het centrum van deze stroming, die tussen circa 1978 en 1981 heeft bestaan, bevond zich in New York, in de Lower East Side. De muziek wordt gekenmerkt door schrille dissonanten, ongeschoolde muziekbeoefening en een agressieve uitstraling van de uitvoerende kunstenaars. De musici en beeldende kunstenaars verschenen vaak als acteur in hun eigen films, doorgaans fictieve verhalen die met Super 8-geluidsfilm zijn opgenomen.

Audiobestandsindeling die een audiobitstream kan combineren met andere gegevens. Op grote schaal gebruikt voor het delen van audio en voor telefonie.

Korrelpatroon voor boekbinderslinnen in de vorm van een reeks hoekige golfpatronen.

Een cement van klei of andere kleverige, hittebestendige substantie, meestal met toevoegingen van zwavel, metaaloxiden, silica of koolstof. Dit cement wordt gebruikt voor hittebestendige coatings of afdekkingen en voor het afdichten van naden en verbindingspunten.

Een kleurloos gas dat voornamelijk wordt gebruikt als koelmiddel en conserveringsmiddel, in bleekmiddelen en voor het maken van andere chemicaliën; het is ook een bestanddeel van zure regen.

Verwijst naar afdrukken waarvoor zwavelpoeder is gebruikt voor het tinten van een plaat die is bedekt met een laag olie. Zwaveldrukken zijn vergelijkbaar met aquatinten en bevatten uitermate verfijnde tinten. Veel zwaveldrukken stammen uit de 17de en 18de eeuw.

Een reeks gele kleuren die lijken op de kleur van het mineraal zwavel.

Stokje of stukje hennepstengel waarvan de uiteinden in zwavel gedoopt zijn, vroeger dienende om er iets mee aan te steken, later is de functie door lucifers overgenomen.

De studie van scheikundige reacties en eigenschappen van alle elementen en hun verbindingen, met uitzondering van koolwaterstoffen; omvat gewoonlijk echter wel koolstofmetalen, kooloxiden, metaalcarbonaten, koolstof-zwavelverbindingen en koolstof-stikstofverbindingen.

Zilver of andere metalen zuiveren van oxyde of flux door extreem verdund zwavelzuur te gebruiken.

In algemene zin, elk zuur dat boron en zuurstof bevat. In specifieke zin verwijst de term naar de verbinding H3BO3, een witte of kleurloze vaste stof die oplosbaar is in water en ethanol. Boorzuur komt in natuurlijke vorm voor in het condensaat van vulkanische fumarolen; boorzuur wordt commercieel vervaardigd door behandeling van boraatmineralen met zwavelzuur, gevolgd door herkristallisatie. Het wordt toegepast bij de fabricage van glas, glazuur- en emailleerlagen, leer, papier, kleefmiddelen en springstoffen. Het wordt algemeen gebruikt (met name in de Verenigde Staten) in reinigingsmiddelen; aangezien gefuseerd boorzuur andere metaaloxiden kan oplossen, wordt het ook toegepast als verdunningsmiddel bij het solderen en lassen. Vanwege de milde antiseptische eigenschappen wordt boorzuur bovendien gebruikt in de farmaceutische industrie en als conserveermiddel in voedingsproducten.

Te gebruiken om werken te beschrijven van de gelijknamige Afrikaanse etnische groep, een Sarwavolk dat leeft aan de noordelijke rand van de Okavangodelta.

Een nathuisbewerking volgend op de behandeling met enzymen, waarbij onthaarde huiden en vellen worden gedrenkt in of verzadigd met 12% zout en 1,2% zwavelzuur om deze voor te bereiden op chroomlooien of te conserveren zodat ze later kunnen worden gelooid. Te onderscheiden van 'inpekelen', waarbij huiden en vellen worden gedrenkt in een sterke zoutoplossing om ze te behandelen voor vervoer naar looierijen.

Een methode voor het behandelen van huiden en vellen die in het algemeen voorafgaand aan het vervoer naar een looierij wordt gebruikt in de grotere slachthuizen. Na het afstropen en grondig wassen en borstelen om haar en vlees te verwijderen, worden de huiden of vellen in putten of grote schoepen gehangen in een zeer sterke natriumchloride-oplossing zodat het zout het materiaal kan binnendringen. Te onderscheiden van 'pekelen', een nathuisbewerking na een behandeling met enzymen, waarbij huiden en vellen worden gedrenkt in een oplossing van 12% zout en 1,2% zwavelzuur.

Verbinding die wordt gemaakt door koolstof en zwavel samen te verhitten; wordt gebruikt als een oplosmiddel voor rubber en andere producten.

Een synthetische organische verfstof op basis van aniline (een trifenylmethaan zout) die vanwege de groene kleur is vernoemd naar het mineraal malachiet. Het werd in 1877 voor het eerst gemaakt door Dobner en Fisher. Het wordt gebruikt voor het verven van onbewerkte zijde, wol, jute en leer, voor het verven van katoen na het beitsen, bij chemische tests voor het opsporen van zwaveligzuur en cerium, als een indicator op zuurbasis en voor het doden van parasieten en schimmels in aquaria.

Oplossing van verdund zuur, meestal zwavelzuur, die wordt gebruikt om oxide of vloeimiddel te verwijderen van zilver of van een ander metaal.

Maskerades van het Chewavolk en naburige volkeren in de Afrikaanse landen Malawi, Zambia en Angola, die worden opgevoerd bij begrafenissen. De gemaskerden stellen de geesten van de doden voor.

Aardewerkstijl die zijn naam ontleent aan aardewerk dat is gevonden in Samarra, de tijdelijke residentie van de Abbasidische kaliefen in de 9de eeuw. Samarrawerk werd pas bekend nadat er in 1911 en 1913 opgravingen waren gedaan. Het in Samarra gevonden aardewerk was echter vermoedelijk afkomstig uit Bagdad, dat daar niet ver vandaan ligt; er zijn andere voorbeelden van deze stijl gevonden in Perzië, Spanje, Egypte en Syrië, plaatsen waarheen de stijl zich later heeft verspreid. Samarra wordt gekenmerkt door een dunne romp van uiterst fijn gemalen zwavelgele klei en een zorgvuldig aangebracht zacht tinglazuur. Een opvallend staaltje van technisch kunnen was het heldere goudglazuur dat bewust werd gecombineerd met andere metaaltonen, op zowel tegels als vaatwerk. Het decor bestaat meestal uit één dier of grotere ontwerpen op de binnenzijde van het vaatwerk, terwijl de buitenzijde vrijwel altijd is gedecoreerd met rondlopende rijen streepjes. Vroege voorbeelden uit de 8ste eeuw lijken bedrieglijk veel op gouden schalen, hetgeen erop duidt dat ze de vroegste voorbeelden zijn van imitaties van tafelgerei uit edelmetaal, waarvan het gebruik verboden was. Samarra imiteerde vaak het Chinese keramiek dat in het gebied werd geïmporteerd.

Orthorhombisch mineraal van het gedegen element zwavel.

Een verbinding die een zout of ester is van zwavelzuur.

Een chemische verbinding van zwavel en een metaal.

Wordt in de fotografie gebruikt voor een verweringsproces waardoor zilverafdrukken worden aangetast. Deze aantasting wordt veroorzaakt, doordat het zilver reageert met zwavel uit de lucht of uit de afdruk zelf, waardoor zilversulfide ontstaat, hetgeen er weer voor zorgt dat de afdruk vergeelt en verbleekt.

Een heldere, kleurloze tot bruinachtige, dikke, olieachtige, bijtende, met water vermengbare vloeistof, H2SO4, die meestal wordt geproduceerd door zwaveldioxide. Zwavelzuur wordt voornamelijk gebruikt bij de productie van kunstmesten, chemicaliën, explosieven en petroleumraffinage. Een integrale component van sulfaat.

Vorm van neerslag (regen, sneeuw, natte sneeuw en hagel) die een hoog gehalte aan zwavel- en salpeterzuren bevat.

Grondig mengsel van salpeter, zwavel en houtskool, dat wordt gebruikt als springstof, ontstekingslading en voortstuwingsmiddel.