Sigaarvormig gerei dat vaak aan beide kanten is gepunt en bestaat uit stevig opgerold leer, papier of vilt. Wordt met tekenen gebruikt om houtskool, zacht potlood, pastelstift, krijt of kleurkrijt te mengen of uit te wrijven.

Personen die worden gegeven of vastgehouden als onderpand in afwachting van het volbrengen van een overeenkomst, eis of verdrag.

Te gebruiken om werken te beschrijven van de gelijknamige Afrikaanse etnische groep die leeft in de Democratische Republiek Congo.

Fijne vezelachtige talkvariant die men vooral gebruikt als vulmateriaal voor rubber en papier en tevens als versnijder en wit pigment in verf.

Een kleimineraal met een kettingvormig kristalrooster; ook een groepsnaam voor lichte vezelachtige kleimineralen die worden gekenmerkt door hun blekende en absorberende kwaliteiten.

Betulaceae is de berkenfamilie van bloeiende planten, die doorgaans in de orde Fagales wordt ondergebracht. Sommige gezaghebbende instanties rekenen de familie echter tot de orde Betulales. De familie omvat zes genera en 120-150 soorten. Binnen deze hiërarchie wordt er niet voor gekozen, maar elders wordt soms een onderverdeling in twee subfamilies aangehouden: Betuloideae, met de genera Betula (berk) en Alnus (els), en Coryloideae, met de genera Carpinus (haagbeuk), Corylus (hazelaar), Ostrya en Ostryopsis.

Verzamelnaam voor kiezelachtige kalksteen of zandsteen met een open structuur, onder meer gebruikt voor molenstenen en bouwmateriaal.

Een ruwe, kiezelachtige of korrelige rotssoort die wordt aangetroffen in bepaalde gebieden van zuidelijk en oostelijk Engeland. Deze steensoort bevat een groot percentage ijzeroxide en is daarom altijd enigszins bruinachtig van kleur. Deze steensoort wordt hard nadat hij aan lucht wordt blootgesteld maar is niet erg duurzaam en wordt daarom niet beschouwd als een goede bouwsteen.

Surrogaat materiaal, gemaakt van lompen en andere vezelachtige stoffen vermengd met lijm; in toegepaste vorm vor de binnenversiering van huizen nauwelijks van papier-mach'e stucwerk te onderscheiden. LIT.

Eenvoudig te bewerken, fijnkorrelige, kiezelachtige zandsteen uit Wisconsin, die vaalgeel of crèmekleurig is. Zoals bij meer zandsteensoorten is het zacht wanneer het gedolven wordt, maar hardt het geleidelijk uit naarmate het vocht eruit verdampt.

Een vezelachtige proteïne die de fijne draden vormt in ruwe zijde.

Japans papier dat is gemaakt van vezels uit de korte bast (binnenste schors) van de soort Wikstroemia canescens, die inheems is in de bergachtige gebieden van Azië. De eerste gevonden vermelding van het papier stamt uit ca. 850 n.Chr. Gampi is een fijn vezelachtig papier dat wordt geproduceerd op een papierbewerkingsraster dat is bedekt met een waterdichte zijdedoek, hetgeen resulteert in het zijdeachtige geweven uiterlijk. Hoewel gampi transparant, glad en sterk is, heeft het een slechte dimensionele stabiliteit. Het wordt gebruikt als calqueerpapier en als tussengeschoten bladen voor goudbeslag, maar niet voor schutbladen.

Een tekentechniek, waarbij gebruik wordt gemaakt van een sigaarvormig hulpstuk, doezelaar genaamd, om houtskool, zacht potlood, pastel, krijt of crayon te mengen of uit te wrijven.

Glas dat tot een vezelachtige vorm is getrokken, die in stof kan worden verweven. Het is sterk, licht, niet brandbaar en heeft een grote treksterkte.

Gom die wordt verkregen door het sap te koken van bepaalde bomen die alleen op Borneo, Maleisië en Nieuw-Guinea voorkomen; het is zeer buigzaam en vezelachtig, niet zo elastisch als rubber maar een betere isolator en het is harder na stolling. Wordt bijvoorbeeld gebruikt in de tandheelkunde, in golfballen en elektrische bedrading en gedurende de tweede helft van de 19e eeuw voor speelgoed en poppen.

De vezelachtige uitgroeiïngen op de huid van allerlei dieren, die bestaan uit het eiwit keratine en onder andere worden gebruikt voor het maken van stoffen, als opvulling en voor het maken van kwasten en borstels.

Vezelachtig materiaal, zoals houtpulp, dat wordt gemat en geperst of gerold tot een sterke plaat. Vaak gebruikt voor bouwdoeleinden.

Een vezelachtige proteïne die de chemische basis vormt van opperhuidweefsel zoals haar, hoorn, wol, nagels of veren.

Een lange, dunne, buigzame, ietwat cilindervormige constructie van vezelachtig materiaal, meestal gemaakt van meerdere strengen die zijn samengevlochten.

Staal dat koolstof, mangaan en kleine hoeveelheden van andere elementen bevat, en zeer sterk en corrosiebestendig is. Door contact met de lucht ontstaat een kiezelachtig, roestig uitziend oppervlak dat helpt corrosie te verminderen; deze oppervlaktelaag verkleurt na een aantal jaar naar een diep paarsbruin, waardoor deze staalsoort soms wordt gebruikt voor zichtbare structuuronderdelen van gebouwen.

Deel van de huid of het vel dat bestaat uit vezelachtig bindweefsel. De laag van huid of vel waar leer van wordt gemaakt.

Fijn maar zeer sterk en flexibel leer, gemaakt van geitenvellen en gelooid met sumak. Het heeft een kenmerkende kiezelachtige textuur.

Verwijst naar een mengsel van genitreerde cellulose, een uiterst brandbare verbinding die het hoofdbestanddeel vormt van modern buskruit. Het is gedurende 80 jaar gebruikt om celanimaties te vervaardigen tot de introductie van acetaat als medium in de jaren 50 van de 20ste eeuw. Nitrocellulose is een luchtige witte substantie waarin de vezelachtige structuur van onbehandelde cellulose enigszins behouden is gebleven. Het blijft niet stabiel bij hitte en vat gemakkelijk vlam.

Papier met een vezelachtig structuur die pastel opneemt en vasthoudt, vaak gecoat met een laagje puimsteen of zand.

De sterke streng of band van vezelachtig bindweefsel die het uiteinde van een spier vormt en waarmee deze aan het bot of iets anders is vastgehecht.

Een kiezelachtige zandsteen uit Saint Lawrence County in New York. Het bevat een kleine hoeveelheid ijzeroxide, waardoor het een rode of roodachtig bruine kleur heeft. Hoewel het materiaal na winning zacht genoeg is om op een efficiënte manier te bewerken, wordt het na blootstelling onvoorstelbaar hard. Dit maakt het tot een zeer duurzame bouwsteen.

Gebeeldhouwde mannelijke graffiguren met de schedel van de overledene. Ze worden gemaakt door de bevolking van het eiland Malekula in Melanesië. Een rambaramp beeldt een onlangs overleden persoon uit, van wie de geest is verenigd met de voorouders en zorgt voor het welzijn van de gemeenschap. Het raamwerk van het voorwerp is gemaakt van bamboe, hout en vezelachtige bladeren.

Beschrijft kunstwerken die zijn vervaardigd door de bewoners van de Santa Cruz-eilanden. De bewoners van de Santa Cruz-eilanden zijn vooral bekend om hun houten figuratieve beeldhouwwerken, die zijn vervaardigd als vrijstaand beeld op architecturale beeldgesneden palen, of die als detail op gebruiksvoorwerpen zijn aangebracht. Belangrijke wereldlijke kunstvoorwerpen van de Santa Cruz-eilanden zijn gebaseerd op de persoonlijke versiering van mannen, zoals schijfvormige borstornamenten van doopvontschelp bedekt met een schildpadschild als geometrische vorm, hoofdtooien bedekt met geschilderde schorsdoek en vezelarmbanden met geometrische patronen.

Kiezelachtig of kalkhoudend materiaal dat ontstaat bij de monding van bronnen of geisers, langs stromen of op de bodem of de oever van een meer.

Licht, meegevend, poreus en vezelachtig skelet of geraamte van bepaalde dieren.

Ijzerlegering die van nature vezelachtig is; wordt gemaakt door wit gietijzer te smelten, er met een oxiderende vlam overheen te gaan en het tot een massa te rollen; wordt gewaardeerd om de roestbestendigheid en kneedbaarheid. Gebruik 'gesmeed' wanneer er objecten worden beschreven die zijn gemaakt of gevormd door het slaan met een hamer.

Een kiezelachtige zandsteen uit het Engelse Derbyshire. Het wordt ook beschouwd als een grove zandsteen, meer bepaald als een grove Darley Dale-zandsteen. Het is gelijkmatig geaderd en buitengewoon hard, waardoor het bij uitstek geschikt is als hardsteen en voor bestrating. Door het hoge silicagehalte wordt het vaak verboden op last van vakbonden, omdat het stoflongen kan veroorzaken. Stancliffe-zandsteen wordt zo mogelijk alleen op een natte manier bewerkt.

Kunstwerken die na ca. 1945 zijn gemaakt, voornamelijk samengesteld uit vezelachtige materialen.

Hulpmiddelen die worden gebruikt door mensen die boven de grond zoeken naar water, mineralen, kostbaarheden, archeologische vondsten en zelfs lijken onder de grond. Traditioneel bestaat een wichelroede uit een Y-vormige twijg, vaak van de hazelaar, lijsterbes of wilg, die wanneer de beide vertakkingen in de hand worden gehouden door een wichelroedeloper, draait en omlaag wijst zodra de gezochte stoffen of voorwerpen naderbij komen. De roeden kunnen ook bestaan uit twee metalen staven die evenwijdig aan elkaar worden gehouden met een paar centimeter tussenruimte en die over elkaar draaien wanneer het gezochte nadert.