Verwijst naar het irrationele gevoel van bezorgdheid of vrees, een resultaat van emotionele of psychologische conflicten. Het gevoel kan situatiespecifiek zijn, chronisch of algemeen en diffuus. Er wordt vaak een verband gelegd met freudiaanse ideeën over onderdrukte gevoelens en impulsen en het idee van een aangeleerd of geconditioneerd responsmechanisme waarin de ongerustheid wordt veroorzaakt door gebeurtenissen of prikkels die zijn gekoppeld aan omstandigheden waarin eerder een beangstigende of stressvolle ervaring is opgedaan.

Een type Duitse glazen kruiken met de vorm van een ui en een hals of tuit die bestaat uit verschillende verstrengelde buisjes.

Steigers die hangen aan kabels of metalen stroken.

In dekoratie, opengewerkte dakspanten, korte palen die tegen de muur worden geplaatst, aan de voet rustend op een stenen karbeel of kapiteel. Zij ondersteunen, meestal met behulp van een gebogen stut, de muurzijde van de dakbint of van de steekbalk van het gebinte.

Wordt gebruikt voor paren verticale, of bijna verticale, bintbalken die symmetrisch in een gebint worden geplaatst.

Het werk of de industrie voor het vangen en schoonmaken van walvissen.

Lijsten waarin de toevoegingen aan een collectie, onder vermelding van hun titels, op volgorde zijn gerangschikt, meestal chronologisch naar datum van ontvangst.

Wordt algemeen gebruikt voor het ontvangen en uitzenden van informatie met behulp van opsporingsapparatuur die op een afstand van het ontvangstinstrument is geplaatst en voor het opsporen van informatie die de reikwijdte van het menselijk vermogen te boven gaat.

Ontvangsthallen in de paleizen van Achaemenidische heersers in Susa en Persepolis met zes rijen van zes zuilen en drie zuilengangen met elk twee rijen van zes zuilen. Deze constructies hebben mogelijk gediend als audiëntiezalen voor het hof van de koning en de ontvangst van bezoekende vazallen en ambassadeurs uit andere landen.

Nauwsluitende helmen met een ronde helmkap, grote scharnierende wangstukken die elkaar op de kin overlappen en een draaiend vizier, die in gebruik waren van de 15e tot de 17e eeuw.

Grote ruimten voor vergaderingen, ook wel gebruikt voor sociale bijeenkomsten, zoals bals en ontvangsten, voornamelijk 18e-eeuws. Geen Nederlands equivalent. Gebruik 'balzalen' of 'vergaderzalen'.

Verwijst naar het systeem van zonnemonotheïsme in het oude Egypte, in het bijzonder tijdens de regering van farao Akhenaton (Amenophis IV) in de 14de eeuw v. Chr. Aten (of Aton), de Egyptische naam voor de zonneschijf, werd afgebeeld als een zonnecirkel met stralen die eindigden in handen. Aten was oorspronkelijk een aspect van de zonnegod Ra maar begon onder de beide voorgangers van Akhenaton ook zelfstandig vereerd te worden. Akhenaton meende dat Aten de enige god was die aanbidding verdiende en hij vervolgde andere goden zoals de vooraanstaande Amun. Akhenaton werd beschouwd als de enige bemiddelaar tussen Aten en de wereld. In deze tijd bloeide de belangstelling voor kunst en het resulterende schilder- en beeldhouwwerk is meer naturalistisch dan vroegere Egyptische kunst. Aanhangers van het atenisme aanbaden de echte zon als brenger van leven, schoonheid en liefde door middel van zijn licht en warmte. Het atenisme had een ontwrichtende uitwerking op de heersende klasse maar had weinig gevolgen voor de geloofsovertuiging van gewone mensen; kort na de dood van Akhenaton stortte de nieuwe religie ineen en werden de oude goden in ere hersteld.

Ruimten waar belangrijke personen formele ontvangsten houden.

Aanduiding voor vaartuigen die worden gebruikt op afgesloten en relatief afgeschermde wateren, zoals rivieren, meren en kanalen. Gewoonlijk gebruikt voor het vervoer van personen of zaken, visvangst, sleep- en baggerwerken. Binnenvaartschepen kunnen zowel als zeilschip of als sleepschip gebouwd zijn.

Verwijst naar een inheemse Tibetaanse godsdienst die met het boeddhisme een van de twee voornaamste religies van het land is. Veel aspecten van Bon raakten vermengd met de boeddhistische tradities die in de 8ste eeuw werden ingevoerd uit India en die het Tibetaanse boeddhisme veel van zijn eigenheid hebben verleend. Onenigheid binnen de heersende klasse van Tibet leidde er in de 8ste en 9de eeuw toe dat de adellijke families voor Bon kozen en de heersende dynastie voor het boeddhisme. Bon werd rond de 11de eeuw een georganiseerde godsdienst, vooral dankzij de boeddhistische belangstelling voor geschreven teksten. Bon leeft voort in veel aspecten van het Tibetaanse boeddhisme en is bovendien nog altijd een bloeiende godsdienst in de noordelijke en oostelijke grensgebieden van Tibet. Onduidelijk is hoeveel continuïteit er bestaat tussen het oude en het moderne Bon. De kenmerken van het oude Bon zijn moeilijk vast te stellen omdat alle vroege beschrijvingen boeddhistisch zijn. Alles wat tegenwoordig over Bon bekend is, is zwaar beïnvloed door het Mahayana-boeddhisme. Het oude Bon lijkt elementen van animisme, sjamanisme en de uitoefening van magische riten te hebben bevat. De Bon-goden van lucht, aarde en zee werden als lagere goden in het boeddhistische pantheon opgenomen. Er zijn aanwijzingen voor een cultus van heilig koningschap waarin de koningen worden beschouwd als manifestaties van de luchtgod; dit geloof zou de oorsprong kunnen zijn van de gereïncarneerde lama’s van het boeddhisme. De orakelpriesters van Bon hebben hun tegenhangers in de boeddhistische waarzeggers. Bepaalde aspecten van de Bon-doctrine zijn vrijwel identiek aan die van het Tibetaanse boeddhisme, zoals de leer van het boeddhaschap en het ideaal van bodhisattva. Opvallend zijn de dzogchen-overtuigingen die het Bon deelt met de Nyingma-school van het Tibetaanse boeddhisme; zij houden in dat er een onuitsprekelijke toestand bestaat, voorbij alle boeddha’s en alle verschijningen. Verder is het kloostersysteem van Bon bijna gelijk aan dat van de Gelug-school. Toch bewaken de Bon-gelovigen nauwgezet hun niet-boeddhistische imago. Shenrab wordt beschouwd als de stichter van de godsdienst en de historische Boeddha Shakyamuni zou een manifestatie van hem zijn. Bon-geschriften zijn verdeeld in twee groepen: de Kanjur, met mythen, doctrines en biografieën van Shenrab, en de Katen, die commentaren en rituele en iconografische werken omvat. De naam Tibet komt uit de Bon-religie.

Verwijst naar een neolithische stijl en cultuur die bloeide in het gebied van het huidige Bosnië en is genoemd naar de opgravingen bij Butmir. Deze stijl kenmerkt zich door hoogwaardige vazen op voetstukken en ander aardewerk, versierd met linten, driehoeken, ruitvormen en spiralen, en kleifiguren met expressieve hoofden en overdreven gelaatstrekken, veelal in de vorm van een grimas van verrassing of angst.

Onverwachte, rampzalige gebeurtenissen die grote materiële schade, verlies of angst veroorzaken.

Grote luitachtige instrumenten die van rond 1590 tot 1655 zeer geliefd waren in Europa. Ze hebben zes dubbele verkorte snarenkoren die boven de toets lopen en acht vrijzwevende bassnaren die niet worden verkort en ongeveer twee keer zo lang zijn als de gewone snaren. Hiervoor is de hals een eind verlengd voorbij de sleutelkast van de verkorte snaren. Ze worden vooral gebruikt om de solozangstem te begeleiden.

Door een transporteur afgegeven schriftelijke ontvangstbewijzen, waarmee de transporteur het transport van de goederen aanvaart.

Een gevoel van gemak en bevrediging van lichamelijke behoeften, geheel vrij van pijn of angst.

De wetenschap en technologie van de overbrenging en ontvangst van informatie, tussen of binnen kleine of grote groepen mensen, andere levende wezens of machines, inclusief de bestudering van tekens en symbolen in mondelinge, beeldende, non-verbale en digitale talen, van gedrag en interactie door middel van boodschappen en van grootschalige instellingen en systemen. Gebruik 'communiceren' voor het overbrengen van een gewaarwording, kennis of informatie op anderen.

Het overbrengen van een gewaarwording, kennis of informatie op anderen. Gebruik 'communicatiewetenschappen' voor de wetenschap en technologie behorende bij de overbrenging en ontvangst van informatie.

Een sluier die in de katholieke kerk door vrouwen tijdens de ontvangst van de communie werd gedragen.

Indiase schilderstijl die werd ontwikkeld door afstammelingen van Mogolkunstenaars die eind 18de eeuw en begin 19de eeuw voor de Britten werkten. De artistieke centra van deze stijl waren Delhi in het noorden, Lucknow, Calcutta en Patna in het oosten, en Madras en Thanjavar in het zuiden. Thema's van deze 'Company-schilderijen' waren bloemen, dieren, kastengroepen, festivals en schilderachtige locaties; als techniek werd een afgeleide vorm van het Europese aquarelschilderen gebruikt. De naam is ontleend aan de Britse East India Company, waarmee de opdrachtgevers van werk in de Company-stijl vaak werden geassocieerd. De opdrachtgevers toonden vaak oprechte wetenschappelijke belangstelling voor de Indiase cultuur en het Indiase landschap, een belangstelling die verder reikte dan een vluchtige hang naar het exotische.

Boekhoudregisters waarin de ontvangsten en de uitgaven dagelijks worden opgetekend in de volgorde waarin ze plaatsvinden.

Daken die rusten op telkens twee hulphangstijlen.

Wordt gebruikt voor tekeningen die de nodige informatie geven om een droogdok voor te bereiden op de ontvangst van een schip. Kan profielen en segmenten omvatten.

Verwijst naar een schilderstijl die gedurende de renaissance en Reformatie in het Duitse Regensburg en op andere plaatsen langs de Donau tot ontwikkeling kwam. De stijl wordt gekenmerkt door een hernieuwde belangstelling voor de middeleeuwse vroomheid, een expressief gebruik van de natuur, de relatie tussen de mens of gebeurtenissen en de natuur, en de introductie van het landschap als centraal thema in de kunst. De term is bedacht door Theodor von Frimmel (1853-1928), die van mening was dat de schilderstijlen in de Donauregio rond Regensburg, Passau en Linz gemeenschappelijke kenmerken bezat. Hoewel de voornaamste kunstenaars uit deze regio niet in formele zin tot een school behoorden - het werk kwam niet uit één bepaald atelier of één kunstcentrum - lijkt er niettemin sprake te zijn van een stijl. De belangrijkste vertegenwoordigers van deze stijl zijn Lucas Cranach de Oudere en Albrecht Altdorfer.

Mythische monsters, voorgesteld als reusachtige en angstaanjagende reptielen die gewoonlijk een combinatie van een slangachtige en een krokodilachtige vorm hebben, met sterke klauwen als van een roofdier of roofvogel, en een geschubde huid. Draken worden in het algemeen voorgesteld met vleugels en soms terwijl ze vlammen uitademen. In de heraldiek combineert de draak de vormkenmerken van een reptiel en een zoogdier, aangevuld met vleugels.

Verwijst naar de kunst en architectuur die is verbonden met de islamitische Berberdynastie met dezelfde naam die regeerde in Ifriqiya (in het tegenwoordige Tunesië) van 909 tot 972 en in Egypte van 969 tot 1171. De afkomst van de Fatimids, die behoorden tot de Shi'a-sekte, ging terug tot Fatima, de dochter van Mohammed. De Fatimids hadden vele rivalen met wie ze de strijd moesten aangaan. Daarnaast hadden ze te maken met de Kruisvaarders. Fatimid-kunst is opmerkelijk vanwege het internationale karakter: deze kunst slaat een brug tussen het oosten en het westen van de islamitische wereld en stond open voor de Hellenistische erfenis van het Mediterrane gebied en voor sommige ideeën van de christelijke machten uit het noorden. Hoewel Fatimid-kunstenaars materialen en technieken bleven gebruiken die werden ontwikkeld door de Tulunids, werd de abstractie waarmee de Tulunids graag werkten, vervangen door belangstellend verkennen van de traditie van figuratieve representatie die was overgenomen vanuit Irak. Schilderkunst, boekillustraties, hout- en ivoorsnijwerk en glas-, keramiek- en textielontwerp zijn voorzien van figuratieve decoratie die ongeëvenaard is in contemporaine islamitische kunst. Belangstelling voor naturalisme is eveneens evident. De iconografie van Fatimid-kunst is vaak schatplichtig aan Abbasid-hofkunst. Tegelijk met de ontwikkeling van figuratieve tradities werden ook ontwerpen ontwikkeld die waren gebaseerd op oneindige systemen van lineaire patronen; deze vorm van ornamentatie werd een van de meest succesvolle vormen van abstracte islamitische kunst. Figuratieve kunst was ongepast voor religieuze gebouwen, die in plaats daarvan werden versierd met een krachtige nieuwe stijl van beeldhouwen die gewoonlijk werd gekenmerkt door elegante inscripties in een karakteristieke vorm van Koefisch schrift, versierd met bladvormige en bloemelementen. Een tritonshoornschelpmotief dat bekend is uit de late oudheid, was populair bij de Fatimids, zoals te zien is op de façade van de moskee van al-Akmar. Er is niets bewaard gebleven van de twee Fatimid-paleizen die in het centrum van Caïro stonden, maar verhalen over deze paleizen getuigen van hun pracht.

Hal of veranda die men passeert bij het binnengaan van een Japans gebouw, waar men wordt begroet door de gastheer of -vrouw en waar men de schoenen kan uitdoen. Vroeger gebruikte men deze term alleen voor alkoven in zenboeddhistische tempels, maar tegenwoordig wordt de term gebruikt voor alle soorten ontvangstruimtes. Ze zijn meestal versierd met schilderingen.

Helmen die een kruising zijn tussen wapenhelmen en dichte helmen; ze zijn geconstrueerd als dichte helmen maar hebben net als wapenhelmen een klep, wangstukken en een @'falling buffe' in plaats van een vizier en een @bovenkinstuk.

Wordt gebruikt voor kleine, discreet verborgen maar niet geheime privé-tuinen die zijn aangelegd in de nabijheid van een woning en fungeren als een plaats voor intieme ontvangsten of overpeinzingen ver van de blikken van buitenstaanders. De term verwijst in de eerste plaats naar privé-tuinen die bij Italiaanse Renaissance-villa's horen, maar kan ook in andere contexten worden gebruikt.

Filmgenre dat poogt schrikreacties en angstgevoelens teweeg te brengen bij de toeschouwer, als emotionele uitlaatklep en als entertainment. De onderwerpen variëren van geweld en dood, door de mens gecreëerde monsters en buitenaardse wezens tot waanzin en kern- of natuurrampen. In de filmgeschiedenis zien we dat het horrorgenre de geschiedenis van de mensheid volgt, omdat actuele gebeurtenissen en angsten worden gebruikt. Sinds eind jaren 70 groeiden bepaalde horrorfilms uit tot complete filmseries - zoals 'Halloween' en 'Nightmare on Elm Street' - waarin de verhalen van de populaire personages verder worden gevolgd.

Stripverhalen die verstrooiend en angstaanjagend bedoeld zijn, waarin gewoonlijk zaken voorkomen als monsters, geweld en bovennatuurlijke verschijnselen.

Toestand van intense vijandigheid en afkeer die gewoonlijk het gevolg is van angst, woede, verachting en/of gekwetst of beledigd zijn.

Verwijst naar de Victoriaanse stijl, voornamelijk in de architectuur en kunstnijverheid van circa 1850 tot circa 1870. Terwijl de neogotiek nog dominant was, vertoonden de hoog-Victoriaanse architectuur en kunstnijverheid een meer eclectische toepassing van gotische vormen en een grotere belangstelling voor kleur, textuur en plastische effecten.

Composities of interieurontwerpen die door velen worden gezien als te vol en druk. Latijnse term voor 'angst voor lege ruimte'.

Verwijst in psychologisch onderzoek naar de toestand die het gevolg is van pseudo-hallucinaties die zich voordoen wanneer gevoelens van angst of paniek worden geprojecteerd op externe objecten en ervaringen, of wanneer deze worden ingebeeld, verzonnen of onjuist worden toegeschreven.

Helmen die open zijn aan de voorkant, met wangstukken en een nauwsluitende helmkap, oorspronkelijk gemaakt uit twee bronzen platen en later uit één. Ze kwamen oorspronkelijk uit de Peloponnesus aan het begin van de 7e eeuw v.C.

Verwijst naar de stijl die zich ontwikkelde aan de Franse en Bourgondische hoven in het midden van de 14de eeuw en die zich rond 1425 over heel West-Europa verspreidde. De stijl is vooral zichtbaar in de niet- monumentale kunst, waaronder paneelschilderingen, miniaturen, verluchte handschriften, emaillewerk, borduurwerk en gebrandschilderd glas.De stijl kenmerkt zich door een vloeiende elegantie, verfijnde kromlijnigheid, een soepele, slanke weergave van menselijke onderwerpen, speelsheid en een nieuwe belangstelling voor wereldlijke onderwerpen.

Helmen die tijdens de Romeinse overheersing alom werden gebruikt in Europa, met een halfronde, licht gebolde helmkap met een kleine knop erop en wangstukken die met scharnieren aan de zijkanten zijn bevestigd en onder de kin worden vastgeknoopt. Ze kwamen oorspronkelijk uit Gallië en werden door de Romeinen overgenomen in de 6e eeuw v.C.

Verwijst naar de periode en stijl die zich ontwikkelde rond 10.000 v. Chr. en die duurde tot circa 300 v. Chr. Genoemd naar het met touw bewerkte Jomon-aardewerk dat op de meeste vindplaatsen werd aangetroffen. De periode, die meer dan 8.000 jaar duurde, omvatte vroege ontwikkelingen in de Japanse cultuur, zoals de shamanistische gebruiken, en technieken voor de visvangst en het verzamelen.

Kantoorboeken waarin de eerste aantekening geschiedt van alle contante ontvangsten, van alle contante uitgaven, of van beide.

Documenten waarmee een verkoper toestemming wordt gegeven om bepaalde materialen of benodigdheden te leveren of bepaalde diensten te verlenen, en die bij ontvangst als een aankoopcontract fungeren.

Een steen die meestal met de langste kant loodrecht op de muur wordt geplaatst in metselwerk.

Verwijst naar het werk van een school van schilders die ontstond in de 9de eeuw en heeft bestaan tot in de 15de eeuw. Dit is een van de vroegste en langst bestaande scholen en deze schilders hebben dan ook een centrale rol gespeeld in het transformeren van de stijl die tijdens de 7de en 8ste eeuw uit China was geïmporteerd, in de klassieke stijl van de Hein-periode die bekend is onder de naam 'Yamato-e'. De school was opgericht door Kose No Kanaoka en de stijl ontwikkelde zich van typisch Chinese onderwerpen, zoals Confucius, naar meer wereldlijke Japanse afbeeldingen, zoals dieren en landschappen.

Schriftelijk bewijs van het in ontvangst nemen van goederen of sommen geld die geleverd of betaald zijn.

Verwijst naar de Victoriaanse stijl, voornamelijk in de architectuur en de decoratieve kunsten, die werd toegepast van circa 1870 tot circa 1901. Hoewel de gotische revival nog steeds domineerde, gaven de architectuur en de decoratieve kunsten blijk van een hernieuwde belangstelling voor klassieke, barokke en streekgebonden vormen, en van nieuwe invloeden zoals de Queen Anne-stijl en de Beaux-Arts. In de decoratieve kunst zorgden de invloed van Japanse kunstvoorwerpen, de Arts and Crafts-beweging en de aesthetische beweging voor een vereenvoudiging van de Victoriaanse hang naar overdadige versiering.

Ietwat beangstigende en groteske zwarte poppen, meestal met uitpuilende ogen en een grote rode mond; ze zijn gebaseerd op een figuur uit kinderboeken van rond 1890.

Elektromagnetische straling met een golflengte tussen ongeveer 4000 (violet) en ongeveer 7700 (rood) ångström, die kan worden waargenomen door een onversterkt menselijk oog.

Elk verticaal deel van een dakspant, met name een koningsstijl of hulphangstijl.

Een christelijke gemeenschap die in de 7de eeuw ontstond in Syrië. Men beweerde dat de oorsprong lag bij St. Maro, een Syrische kluizenaar uit de late 4de en vroege 5de eeuw. Het is een van de oudste Oosterse christengemeenschappen van de rooms-katholieke kerk, vooral populair in het moderne Libanon. Het is de enige Oosterse christenkerk die geen niet-katholieke of orthodoxe tegenhanger heeft. In 680 werden de maronieten veroordeeld voor hun vermeende monothelitische geloof: het aanhangen van de ketterse doctrine van Sergius, de patriarch van Constantinopel, die beweerde dat Christus een goddelijke, maar geen menselijke wil had. De maronieten beweren echter dat ze altijd orthodoxe christenen zijn geweest. De toetreding tot de rooms-katholieke kerk begon in 1182 en werd verstevigd in de 16de eeuw met de hulp van de jezuïeten. Na de paus is de geestelijk leider van de maronieten 'de patriarch van Antiochië en het gehele oosten', gezeteld in Bkirki bij Beiroet. In de loop der eeuwen hebben de maronieten onder verschillende heersers hun vrijheid, religie en volksgebruiken weten te behouden. De kerk volgt de oude west-Syrische liturgie, hoewel het Arabisch de voertaal is van de maronieten. Uit angst voor vervolging emigreerden de maronieten in de 19de eeuw naar Zuid-Europa en Noord- en Zuid-Amerika, waar ze nog steeds leven.

Te gebruiken om te verwijzen naar de belangstelling of fascinatie voor de middeleeuwen, die in de 19de eeuw opkwam.

Schroefstoomschepen die bij de Menhadenvisserij worden gebruikt om vissers, vissersboten met zegens en 'driveboats' naar het visgebied te vervoeren en om de vangst naar visfabrieken te transporteren; zijn meestal 30 tot 45 m lang met een kraan aan de voorste mast om de gevangen vis uit te laden en meerdere kranen aan de achterste mast om de vissersboten met zegens en 'driveboats' aan en van boord te hijsen.

Verwijst naar de tweede van drie grote perioden in de Egyptische beschaving, van circa 2008 tot 1630 v. Chr. en de 11de en 12de dynastie omvattend. Sommige bronnen rekenen hier ook de 13de dynastie toe, die circa 1630 v. Chr. ten einde liep. De periode kenmerkt zich door een heropleving van de kunst, die met name te zien is in de bouw van koninklijke grafpiramiden en tempels, particuliere, uit rotsen gehakte graven en de versiering hiervan, een belangstelling voor portretkunst in de koninklijke beeldhouwkunst en een algeheel hoog niveau van kunstzinnigheid en precieze uitvoering, met name in reliëfbeelden en de schilderkunst.

Verwijst naar de kunst en architectuur in de periode van de heerschappij van Moestafa III, die regeerde van 1757 tot 1774. Hij stichtte de Laleli-moskee, die doet denken aan het ontwerp van de Nuruosmaniye-moskee met zijn verhoogde platform en toegangstrap.

Verwijst naar de Paleolithische periode in de Levant van circa 10.500 tot 8.000 v. Chr. De periode kenmerkt zich door de vaardige bewerking van stenen en botten en de belangstelling voor persoonlijke decoratie.

Verwijst naar de laatste van drie grote tijdperken in de Egyptische beschaving, van circa 1540 tot 1075 v. Chr. Het tijdperk loopt van de Achttiende tot de Twintigste Dynastie. De periode kenmerkt zich door een bloeiende kunst, onder andere zichtbaar in de introductie van kolossale standbeelden, hernieuwde belangstelling voor de schilderkunst, een hoge mate van vakmanschap in zowel de koninklijke als de particuliere beeldhouwkunst, en sierlijke decoratieve en luxueuze kunstuitingen. De belangrijkste architectuur omvatte onder andere kapellen, in de rotsen uitgehakte tomben en monumentale stenen tempels voor het aanbidden van de goden, die een bevestiging vormen van de groeiende macht van het priesterdom. Een korte revolutionaire periode, met name in de representatieve kunst, deed zich voor tijdens de heerschappij van Achnaton in Amarna, toen vele bestaande kloosters werden omgevormd en meer vrijheid van meningsuiting was toegestaan.

Verwijst naar een Chinese dynastieke stijl en periode tussen 960 en 1127 n. Chr. Gedurende de Noordelijke Song-periode ontstond er hernieuwde belangstelling voor de oudheid en werd de basis gelegd voor de Chinese archeologie. De boekdrukkunst werd nu algemener toegepast, waardoor ook naslagwerken op grotere schaal uitgegeven konden worden. Het keizerlijk mecenaat speelde in deze periode een aanzienlijke en invloedrijke rol. Zo bezat keizer Taizong (heerste van 976-997) een indrukwekkende verzameling schilderijen en kalligrafie, terwijl Huizong (heerste van 1101-1125) zijn enorme collectie liet catalogiseren. Daarnaast stichtte Huizong een schilderschool, als onderdeel van de Schilderacademie van Hanlin. Het belang van landschappen nam toe dankzij belangrijke kunstenaars als Fan Kuan, Juran, Guo Xi, Dong Yuan en Li Cheng. Het onderscheid tussen hofschilderen en de kunst van de taoïstische literati werd allengs groter. De keramiek van de Noordelijke Song wordt gekenmerkt door eenvoudige vormen, zuivere kleuren, verfijnde decoraties en technische perfectie. Ding, Ru, Jun en de noordelijke celadons die in Linru en Yaozhou werden vervaardigd, zijn voorbeelden van Noordelijke Song-aardewerk dat bij het hof in trek was. Het beeldhouwwerk kreeg een minder symbolisch karakter en de figuren werden levensechter. De dynastie werd evenwel verzwakt door de hoge uitgaven die de militaire verdediging en de buitensporigheden van het keizerlijk hof met zich meebrachten; na invallen door de Jin trok de opvolger van Huizong weg naar het gebied ten zuiden van de Huai en vestigde daar de Zuidelijke Song-dynastie.

Emotie die angst, eerbied en verwondering met elkaar combineert, opgewekt door gezag of door het heilige of verhevene.

Verwijst naar een abstracte stijl in de Europese schilderkunst rond 1912, geïnspireerd door het kubisme maar met meer belangstelling voor kleur en lyriek.

Verwijst naar de stijl en periode van de heerschappij van de Ottoonse keizers (919-1024) en de Salische heersers Conrad II en Henry III, die het grootste deel van de 11de eeuw zou blijven bestaan. De stijl herbergt samenraapsel van elementen, zoals de idealen van Karolingische kunst, hernieuwde belangstelling voor de vroeg-christelijke kunst en de invloed uit de gelijktijdige Byzantijnse kunst.

Wordt gebruikt voor kamers die zijn bedoeld voor conversatie en de ontvangst van gasten in residenties, hotels, kloosters of kerken. De laat 20e-eeuwse woonkamer lijkt op de 19e of vroeg 20e -eeuwse salon in die zin dat vaak een andere kamer dient voor de dagelijkse ontspanning met het gezin.

Kruizen bestaande uit twee dwarsdelen waarvan de onderste de langste is en het rechtopstaande deel aan de bovenzijde of in het centrum kruist.

Kruisen bestaande uit drie dwarsbalken, met de langste nabij het midden en de bovenste twee andere opeenvolgend korter.

In een gebint, verticale palen tussen de hulphangstijl en de muur om de ondersteunende werking van de hulphangstijl aan te vullen.

Wordt gebruikt voor ruime, officiële en elegant ingerichte kamers die voornamelijk worden gebruikt voor ontvangst en amusement. Gebruik 'zitkamers' voor soortgelijke, maar meestal kleinere vertrekken met een privé-karakter.

Wordt gebruikt voor korte, bondige gezegden die in de omgangstaal zijn ingeburgerd en een algemene waarheid of waarneming uitdrukken met betrekking tot het menselijk leven of gedrag. Het zijn dikwijls volkswijsheden van een groep of een natie die onderscheiden dienen te worden van 'aforismen', waarmee bepaalde principes of voorschriften worden uitgedrukt en waarvan de auteur dikwijls bekend is.

Genus van ongeveer twintig soorten palmbomen die voornamelijk inheems zijn in Afrika. Eén soort is inheems in Zuid- en Midden-Amerika. Opvallend zijn de samengestelde veervormige bladeren, de langste in het plantenrijk (sommige worden 25 meter lang).

Kamers voor de formele ontvangst van gasten, vertegenwoordigers en ander bezoek.

Documenten die iets bewijzen, zoals een ontvangstbewijs of een verklaring waaruit blijkt dat er geld is uitgegeven of ontvangen. Meestal gaat een reçu vergezeld van een rekening of een ander bewijs van verschuldigdheid of uitgave.

Bouwtechniek waarbij korte blokken hout, ter grootte van brandhout, loodrecht op de langste zijde van muren worden gestapeld, en op hun plaats worden gehouden door specie of houten raamwerken.

Wordt gebruikt voor parabolische, schotelvormige reflectoren die in de eerste plaats bedoeld zijn voor de ontvangst van televisie of videoprogramma's via de satelliet. Ze bevinden zich vaak op of bij woningen, maar kunnen ook worden gebruikt in niet-residentieel verband en voor het ontvangen van gegevens en stemgeluid.

Te gebruiken voor eenmastzeilschepen die zijn voorzien van vlaktilling, een dek, een kajuit en meestal een driehoekig grootzeil en fok aan een smalle mast; er zijn een aantal exemplaren met twee masten of drie zeilen gebouwd; halverwege de 19e eeuw in Chesapeake Bay, in de Verenigde Staten, geïntroduceerd en meestal gebruikt voor de oestervangst.

Verlengde ruststoelen, meestal zonder armleuningen en met een rugleuning die tot horizontale positie versteld kan worden. Ze worden gebruikt om in te luieren en staan vaak op een stretcherframe met zes of acht poten. Wordt ook gebruikt voor lange, brede, sofa-achtige zitmeubels, vaak met twee lage uiteinden die enigszins doen denken aan het hoofd- of voeteneinde van een bed, welke kunnen worden gebruikt om op te zitten of slapen. Zitslaapbanken zijn meestal bedoeld voor één persoon om op te liggen, en zijn in de loop der geschiedenis ook wel gebruikt bij de formele ontvangst van gasten. Doorgaans staan ze tegen de muur of in een nis.

Te gebruiken voor vaartuigen die worden gebruikt voor recreatief vissen; gebruik de aanduidingen onder 'vaartuigen voor jacht en commerciële visvangst' voor schepen die voor deze activiteiten gebruikt worden.

Ruimten in een paleis of een groot huis, vaak weelderig gedecoreerd, die worden gebruikt voor officiële (staats-)ontvangsten.

Kaarten die bedoeld zijn om toeristen informatie te geven over een regio of locatie die ze nog niet kennen; het betreft met name toeristen die een reis maken ter ontspanning of vanuit een bepaalde culturele belangstelling, meestal om een bezoek te brengen aan diverse plaatsen die voor hen interessant en landschappelijk aantrekkelijk zijn.

Verwijst naar de stijl in de architectuur, decoratieve kunsten en schilderkunst in Frankrijk van het eind van de 18de tot het begin van de 19de eeuw. De stijl komt overeen met de neogotiek in Engeland en toont gotische vormen en ornamenten en een sentimentele en historiserende belangstelling voor Middeleeuwse onderwerpen, technieken en kleding.

Te gebruiken voor vaartuigen die voor de commerciële jacht en visvangst zijn bedoeld of daarbij zijn betrokken; gebruik de aanduiding onder "sportvisvaartuigen" voor schepen die worden gebruikt bij het vissen ter recreatie.

Een zandsteen die 10 tot 25% veldspaat bevat. Het is de overgangstoestand tussen kwartszandsteen en arkosezandsteen.

In stenen metselwerk een steen die gewoonlijk geplaatst wordt met zijn langste afmeting loodrecht op de muur.

Relatief kleine gemeenschappen die dichtbij water gesitueerd zijn en waarvan de economie op visvangst gebaseerd is.

B Verwijst naar de Victoriaanse stijl tussen 1837 en circa 1850. De stijl wordt gekenmerkt door een ontwikkeling vanuit de oudere Regency-vormen naar de neostijlen, in het bijzonder de neogotiek, en een toenemende belangstelling voor ornamentatie en zware vormen.

Schepen die worden gebruikt bij een onderdeel van de walvisvangst.

Mensen die zich beroepsmatig bezighouden met de walvisvangst, waaronder het vangen en schoonmaken van walvissen.

Uitsluitend te gebruiken voor zeilschepen betrokken bij de walvisvangst.

Lichte, open ogivale of halfronde helmen, gewoonlijk voorzien van een kam, een uitstekende klep boven de ogen en met scharnieren bevestigde wangstukken of oorflappen. Ze werden gedragen door de infanterie en lichte cavalerie in de 16e en 17e eeuw.

Ruimten in hedendaagse woningen waarin men gasten ontvangt, leest, televisie kijkt of andere activiteiten bedrijft, doorgaans iets formeler van karakter dan een ‘den’ maar bedoeld voor een breder scala van activiteiten dan een 19de-eeuwse ontvangstzaal.

Verwijst in algemene zin naar iedere Japanse variant van de beeldende kunsten waarbij westerse technieken worden gebruikt. De term raakte in zwang gedurende de Meiji-restauratie (1868-1912) en was bedoeld om een onderscheid aan te brengen tussen de westers georiënteerde en de traditionele schilderstijlen van Japan. Reeds in de 16de eeuw kende Japan westers georiënteerde schilderstijlen, maar de belangstelling verdween door de invoering van een politiek van nationaal isolement, de sakoku-rei, ten tijde van het Togukawa-shogunaat (1603-1867). In 1855 riep het shogunaat een onderzoeksbureau voor westerse studies in het leven, en in 1876 werd de Technische School voor de Schone Kunsten gesticht. In de jaren 80 van de 19de eeuw kwam er verzet tegen de westers georiënteerde schilderkunst en bloeide de belangstelling voor de traditionele kunsten weer op.

Verwijst naar een Chinese dynastieke stijl en periode tussen 1279 en 1368. De dynastie werd gesticht door de Mogol Kublai Khan (heerste van 1260-1294), die heel China verenigde tot een rijk dat zich naar het westen toe uitstrekte tot de gebieden van het huidige Polen en Hongarije. Hoewel er geen sprake was van een belangrijk kunstmecenaat, leidden de hereniging van China, de uitbreiding van de handel en het ontbreken van stilistische beperkingen tot een samengaan en vrijelijk toepassen van allerlei tradities en invloeden. Met name in de toegepaste kunst - porselein en lakwerk - deden tal van vernieuwingen hun intrede. Gedurende deze periode werd de Zijderoute weer geopend en ontkiemde de Europese belangstelling voor China. Als reactie op de buitenlandse overheersing vluchtten de geschoolde Chinezen in de oude tradities, terwijl veel geleerden weigerden in overheidsdienst te treden. De school van literati-schilderen ging een dominante rol spelen in de schilderkunst, en kunstenaars legden nu de nadruk op de individuele en kalligrafische expressie; ze zetten zich daarmee af tegen het decoratieve karakter van de officiële schilderkunst. De belangrijkste meesters van de Yuan-stijl waren Huang Gongwang, Wu Zhen, Ni Zan en Wang Meng, allen literati die zich verzetten tegen de Mongoolse overheersing. Een belangrijke uitzondering werd gevormd door de voornaamste Yuan-kalligraaf Zhao Mengu, die voor de Mongolen werkten en aan het hoofd stond van de Hanlin-academie. Op keramisch gebied leidden invloeden uit het Midden-Oosten tot overdadige, in blauw en wit uitgevoerde decoraties; kooplieden uit het Midden-Oosten gaven daarnaast opdrachten voor enorme Longquan-celadons. De Yuan-periode bracht ook tal van opdrachten voor boeddhistische beeldhouwwerken: tantrische figuren met meerdere armen en benen, een bewijs van de Mongoolse voorkeur voor de lamakunst van Nepal en Tibet. Ook de ciseleertechniek in zilverwerk, die wordt geassocieerd met de zilversmid Zhu Bishan, komt in deze periode tot ontwikkeling; ten slotte werd er beeldgesneden Yuan-lakwerk geproduceerd. Voorbeelden van Mongoolse bijdragen aan de architectuur zijn de omvangrijke gebouwen die op grote schaal verrezen in Beijing, de hoofdstad van de Mongolen; het stedelijk ontwerp werd later aangepast tijdens de Ming- en Qing-dynastie. Na de dood van Kublai Khan raakte de Yuan-dynastie in verval.

Wordt gebruikt voor apparaten die zowel de uitzending als de ontvangst van geluidsberichten toelaten.

Korte, bondige formuleringen van principes of voorschriften, waarvan de auteur dikwijls bekend is; te onderscheiden van 'spreekwoorden', hetgeen uitdrukkingen zijn die in de omgangstaal zijn ingeburgerd en dikwijls een volkswijsheid van een groep mensen of een volk uitdrukken.