Associaties voor antimonium

Toegevoegd op: 16-8-2017

Te gebruiken voor het zuivere metaalelement met het symbool Sb en het atoomnummer 51. Het metaal is glimmend, hard en zilver tot blauwachtig wit van kleur. Wordt ook gebruikt voor dit metaal wanneer het wordt bewerkt en gevormd om, meestal in combinatie met andere stoffen, verscheidene voorwerpen en materialen te maken, vooral legeringen en pigmenten.

Toegevoegd op: 16-8-2017

Een legering waarin tin overheerst, meestal met 92% tin en 8% antimonium. De kleur kan wit of zilverachtig zijn.

Toegevoegd op: 16-8-2017

Verwijst naar de periode en cultuur die wordt geassocieerd met het tweede tijdperk in het drieperiodensysteem dat in 1836 is ontwikkeld door Christian Jürgensen Thomsen. Deze periode kenmerkt zich door het wijdverbreide gebruik van brons, een legering van koper en tin, lood, antimonium of arsenicum bij de vervaardiging van gereedschappen en wapens. De Bronstijd ontwikkelde zich op verschillende momenten in verschillende delen van de wereld, vanaf circa 3500 v. Chr. in Griekenland en China en vanaf circa 1400 v. Chr. in verschillende delen van Europa. In Noord- en Zuid-Amerika is er geen Bronstijd geweest omdat de plaatselijke Steentijdculturen door Europese ontdekkingsreizigers direct met de technologie van de IJzertijd werden geconfronteerd.

Toegevoegd op: 16-8-2017

Een soort brittanniametaal dat 94% tin, 5% antimonium en 1% koper bevat.

Toegevoegd op: 16-8-2017

Een soort brittanniametaal dat 87% tin, 7,5% antimonium en 5,5% koper bevat.

Toegevoegd op: 16-8-2017

Een soort brittanniametaal dat 81,5% tin, 7,5% antimonium en 9,5% koper bevat.

Toegevoegd op: 16-8-2017

Verwijst naar aardewerk met tinglazuur, met name aardewerk dat werd vervaardigd in Italië. De term verwees oorspronkelijk naar het eiland Mallorca (of, volgens een alternatieve theorie, naar Malaga), en sloeg alleen op Spaans-Moors lustrewerk; maar sinds de 16de eeuw verwijst de term vooral naar Italiaans aardewerk met tinglazuur en imitaties van het Italiaanse aardewerk. Het wordt gekenmerkt door schilderingen van hoge kwaliteit, uitgevoerd in verschillende kleuren in het droge maar nog niet gebakken tinglazuur, in het algemeen met een bovenlaag van doorzichtig loodglazuur. De gebruikte kleuren zijn gewoonlijk beperkt tot kobaltblauw, kopergroen, mangaanpaars, antimoniumgeel en ijzerrood, waarbij het tinglazuur voor een witte kleur zorgde. Wanneer wit wordt gebruikt voor de schilderingen, wordt het aangebracht op een blauwachtig-witte glazuurlaag of een blauwe basislaag. Het metaalglazuur heeft gewoonlijk een gouden kleur die het resultaat is van een zilver- of paarlemoereffect.