Verwijst naar tweedimensionale kunstwerken die bestaan uit in water gesuspendeerd pigment (waterverf) dat met een penseel is aangebracht op een gewoonlijk papieren drager om een beeld of ontwerp te scheppen.

Kunstenaars die zijn gespecialiseerd in het maken van aquarellen: kunstwerken die over het algemeen bestaan uit een papieren ondergrond waarop in water gesuspendeerd pigment wordt aangebracht met een penseel.

Papier gebruikt als geprepareerde ondergrond voor aquarellen.

Kwasten die worden gebruikt voor het aquarelleren, meestal gemaakt van fijn dierlijk haar en gewoonlijk met een kort handvat.

Een verf die wordt verkregen door pigmenten te mengen in een waterig oplosmiddel, meestal in Arabische gom; wordt doorgaans aangebracht met een kwast.

Het maken van schilderijen met behulp van transparante waterverfkleuren; te onderscheiden van de ondoorzichtige methode waarbij gouache wordt gebruikt.

Vloeistof of chemische stof die aan een oplossing wordt toegevoegd om de oppervlaktespanning te verlagen en het mengen en stabiliseren te vergemakkelijken, bijvoorbeeld de vloeistof die aan aquarelverf wordt toegevoegd om de verf gemakkelijker en gelijkmatiger op het papier te laten vloeien.

Doorgaans als aquarel uitgevoerde tekeningen waarvan het ontwerp is afgeleid van een toevallig ontstane vlek. Een dergelijke tekening is voor het eerst beschreven in 1786, door de aquarelschilder Alexander Couzens.

Een dextrinesoort die wordt gebruikt als een hechtmiddel voor papier en voor de productie van gouache, aquarelverf en andere verf op waterbasis.

Indiase schilderstijl die werd ontwikkeld door afstammelingen van Mogolkunstenaars die eind 18de eeuw en begin 19de eeuw voor de Britten werkten. De artistieke centra van deze stijl waren Delhi in het noorden, Lucknow, Calcutta en Patna in het oosten, en Madras en Thanjavar in het zuiden. Thema's van deze 'Company-schilderijen' waren bloemen, dieren, kastengroepen, festivals en schilderachtige locaties; als techniek werd een afgeleide vorm van het Europese aquarelschilderen gebruikt. De naam is ontleend aan de Britse East India Company, waarmee de opdrachtgevers van werk in de Company-stijl vaak werden geassocieerd. De opdrachtgevers toonden vaak oprechte wetenschappelijke belangstelling voor de Indiase cultuur en het Indiase landschap, een belangstelling die verder reikte dan een vluchtige hang naar het exotische.

Verwijst naar een bepaald type opstelling van animatiecellen, bestaande uit twee of meer cellen en een productieachtergrond die is gemaakt door – of een imitatie is van werk uit – de Courvoisier Galleries aan het eind van de jaren 30 en het begin van de jaren 40 van de 20ste eeuw. Ze zijn gemaakt volgens een speciale techniek waarbij de figuurtjes precies bij de randen zijn uitgesneden en geplakt op een achtergrond die meestal bestond uit houtfineer, patronen of handgeschilderde aquarellen en bedekt met een beschermende toplaag.

Transparante lagen of laagjes die op een tekening worden aangebracht, met inkt of aquarelverf, om een atmosferisch effect te creëren.

Tekeningen die met een pen zijn gemaakt en vervolgens zijn verfraaid met transparante inkt of aquarelverf in de wasverftechniek, teneinde een atmosferisch effect te creëren.

Ondoorzichtige verf op waterbasis, meestal samengesteld uit pigment in Arabische gom met een witte stof die dekking bevordert; kan worden gebruikt voor accenten in aquarellen of voor hele schilderijen.

Het maken van secundaire afdrukken met commerciële fotografische kleurenafdrukken zoals Polaroid afdrukfilm. Het originele negatief drukt men op een nat vel, bijvoorbeeld aquarelpapier, waardoor de kleurstoffen uit de fotografische reagens vrijkomen en er een tweede afdruk ontstaat.

Stijl van aquarelschilderen die in de 19de eeuw werd toegepast door kunstenaars in de Indiase stad Calcutta; de geproduceerde werken werden tegen lage prijzen verkocht aan pelgrims die de nabijgelegen Kalighat-tempel bezochten. Deze stijl verraadt de Europese invloeden op de Indiase volkskunst; men nam de Engelse techniek van transparant aquarelleren over, maar ook Europese onderwerpen en gebeurtenissen werden soms afgebeeld. Doorgaans worden deze in korte tijd geproduceerde werken gekenmerkt door felle kleuren, een brede penseelvoering, vereenvoudigde vormen en nauwelijks of geen achtergrond. Het vaakst werden de populaire hindoegodheden afgebeeld, maar ook zijn wel scènes uit het dagelijks leven aangetroffen. De stijl was bedoeld om te kunnen wedijveren met de goedkope kleurenlitho's, maar dat bleek al snel een verloren strijd. De Kalighatstijl was weliswaar geen lang leven beschoren, maar heeft niettemin een aantal moderne Indiase schilders beïnvloed.

Boeken met omtrektekeningen die kunnen worden ingekleurd met tekenstiften, aquarelverf, kleurpotloden of andere middelen, gewoonlijk bedoeld voor kinderen.

Goedkoop gekleurd papier dat geschikt is voor het maken van kleurkrijt- en inkttekeningen, aquarellen en voor het maken van papieren knipsels.

Vergankelijk organisch blauw kleurmiddel dat wordt verkregen uit het bloemblad van de korenbloem (Centaurea dyanus). Werd gebruikt in bepaalde 18e-eeuwse aquarellen.

Bevochtigingsmiddel in aquarelverf.

Afbeeldingen waarin de nadruk ligt op de weergave van levenloze voorwerpen, in tegenstelling tot kunst waarin zulke voorwerpen ondergeschikte elementen in een compositie zijn. De term wordt in het algemeen gebruikt voor voorstellingen van vruchten, bloemen, vlees of dode prooidieren, kruiken, eetgerei en andere voorwerpen, waaronder ook schedels, kandelaars en zandlopers, op bepaalde wijze gerangschikt op een tafel. Zulke afbeeldingen zijn bekend sinds de tijd van de oude Grieken en Romeinen, maar het onderwerp werd pas uitgewerkt door enkele 16de-eeuwse Italiaanse schilders en in hoge mate verfijnd in de 17de-eeuwse Nederlandse schilderkunst waar de kenmerken van vorm, kleur, materiaal en compositie werden gewaardeerd en de beelden vooral werden gebruikt om een allegorische boodschap over te brengen.Stillevens worden vooral aangetroffen in olieverfschilderingen, maar ook in mozaïeken, aquarellen, prenten, collages en foto’s. De term omvatte oorspronkelijk ook schilderijen waarbij de nadruk lag op rustende levende dieren, maar zulke afbeeldingen worden nu ‘dierenschilderingen’genoemd.

Roodachtige aarde die ijzer en mangaandioxiden bevat en die wordt gebruikt als pigment voor olieverfschilderijen en aquarellen. De term verwijst naar de roodachtige aarde rond de Italiaanse stad Siena.