Verwijst in het algemeen naar de stijl in de schilderkunst, architectuur en kunst die in Europa en de Verenigde Staten bloeide van circa 1890 tot 1910. De stijl kenmerkt zich door de nadruk op vloeiende, golvende en kronkelende lijnen of contouren op basis van organische vormen, en door het gebruik van moderne materialen als ijzer en glas.

Spaanse variant van art nouveau die is vernoemd naar het tijdschrift over kunst en literatuur met dezelfde naam dat in 1901 werd opgericht door Pablo Picasso.

Italiaanse variant van art nouveau die zich voornamelijk manifesteert in de architectuur.

Duitse term voor een variant van art nouveau die is ontwikkeld in België en 'lintwormstijl' betekent. De term werd voornamelijk gebruikt in de steden Dresden en Berlijn. Zie ook de gerelateerde 'Schnörkelstil'.

Verwijst naar een Duitse variant van art nouveau die is vernoemd naar het werk van de Belgische kunstenaar Henry van de Velde. Daarom wordt de term vaak gebruikt in combinatie met 'Veldesche'.

Schotse variant van art nouveau die ontstond aan de Glasgow School of Art en zijn bloeitijd kende van ca. 1890 tot ca. 1920. Belangrijke aanhangers waren Charles Rennie Mackintosh, Herbert MacNair en de gezusters Frances en Margaret MacDonald. Toen Francis H. Newbery (1853-1946) in 1885 directeur werd van de Glasgow School, stond zijn leer onder de invloed van de Arts and Crafts-beweging. Deze propageerde kunst die doelmatigheid met schoonheid combineerde, waarbij eigenheid van en het experimenteren door de studenten werd gestimuleerd. Het tijdschrift 'The Hobby Horse' (dat voor het eerst verscheen in het voorjaar van 1884) had een voorliefde voor het samengaan van oud en nieuw, en een harmonieuze relatie tussen abstracte lijnen en massa's. De stijl werd verder ontwikkeld door de toenemende populariteit van het Keltische revivalisme, dat tegelijkertijd was ontstaan in Glasgow. Na het begin van de Eerste Wereldoorlog verdween de stijl langzaam maar zeker.

Verwijst naar de Duitse en Oostenrijkse vorm van de Art Nouveau, vernoemd naar het tijdschrift Jugend in 1896. De stijl wordt gekenmerkt door een meer ingetogen gebruik van decoratie dan de Belgische en Franse Art Nouveau.

Een Belgische variant van art nouveau, vernoemd naar de tentoonstelling met dezelfde naam die in 1893 door de jurist Octave Maus werd georganiseerd. De term wordt vaak gebruikt in combinatie met 'Les Style des Vingt', omdat dit de voorloper van La Libre Esthétique was.

Een Belgische variant van art nouveau, vernoemd naar de avant-gardistische groep 'Les XX' of 'Les Vingt' die werd georganiseerd door de jurist Octave Maus en in 1884 in Brussel voor het eerst werd tentoongesteld. De term wordt vaak gebruikt in combinatie met 'La Libre Esthéthique', omdat deze groep de opvolger werd van Les XX na de opheffing in 1893.

Een variant van art nouveau die is gebaseerd op Franse werken en is beïnvloed door de werken van Edward Burne-Jones en William Morris. De term heeft vooral betrekking op architectuur en meubelontwerp.

Een variant van de art nouveau-beweging uit Spanje. De stijl manifesteerde zich van de jaren negentig van de 19e eeuw tot de vroege 20ste eeuw in het smeedwerk, glaswerk en keramiek van zakelijke gebouwen, hotels en woningen, waarbij vooral de architectuur van Antonio Gaudí opviel. De sierlijke gebogen stijl is ook zeer vaardig gehanteerd in het meubilair van J. S. Henry de Majorelle.

Hoofdzakelijk gebruikt om te verwijzen naar een bouwstijl die zich vanaf het einde van de 19de eeuw tot 1917 manifesteerde en zich liet inspireren door oude Russische decoraties en ruimtelijke constructies. De stijl valt te herkennen in tal van Oudgelovigen-kerken die tussen 1906 en 1917 zijn gebouwd. De Neorussische stijl is ouder dan de Moderne Stijl, de Russische reactie op de Art Nouveau, en bleef ook daarna nog in zwang. De stijl wordt als een afzonderlijke stroming beschouwd. Belangrijke vertegenwoordigers zijn Ivan Fomin en Ivan Zjoltovski.

Engelse variant van art nouveau, meestal gebruikt voor het beschrijven van allerlei in massa geproduceerde goederen, voornamelijk meubels.

Verwijst naar een Russische variant van art nouveau die elementen bevatte van Russische volkskunst.

Verwijst naar de stijl en beweging die aan het begin van de 20ste eeuw zijn ontstaan in Italië en die door de Prima Esposizione Internazionale d'Arte Decorativa werden gepropageerd als Italiaanse interpretatie van de architectuurprincipes van de Art Nouveau. Belangrijke voorbeelden van deze stijl zijn onder meer het Hotel Tre Croci (1912) en het Palazzo Beri-Meregalli in Milaan (1911-1914).

Duitse term voor een variant van art nouveau die is vernoemd naar een Engelse publicatie ter promotie van de werken van de Arts and Crafts Exhibition Society.

Een Franse variant van art nouveau. De term wordt met name gebruikt om artistieke trends te beschrijven in diverse disciplines als architectuur, toegepaste kunsten en kunstnijverheid rond het begin van de 20ste eeuw.

Verwijst naar een Belgische variant van art nouveau, zo genoemd vanwege het 'coup de fouet'- of zweepslagmotief dat kenmerkend is voor de stijl.

Een variant van art nouveau in Frankrijk, bedacht door de architect Hector Guimard om zijn eigen stijl te beschrijven. Guimard stond bekend om zijn ingangen bij de Parijse metro, die waren gemaakt van staal en glas. De term wordt vaak gebruikt in combinatie met 'Style Métro'.

Verwijst naar een Franse variant van art nouveau, zo genoemd vanwege de beeldspraak van de stijl en de nadruk op het fantastische, zoals in de geschriften van Jules Verne.

Verwijst naar een Franse variant van art nouveau die is vernoemd naar bouwwerken bij de ingangen van de Parijse metro die zijn ontworpen door Hector Guimard en waarbij de nadruk ligt op een modern gebruik van glas en staal. Daardoor wordt de term vaak gebruikt in combinatie met 'Style Guimard'.

Verwijst naar een Franse variant van art nouveau waarvan de letterlijke betekenis 'vermicellistijl' is, een verwijzing naar de verstrengelde lijnen die kenmerkend zijn voor de ontwerpen.

Verwijst naar een Amerikaanse variant van art nouveau, vernoemd naar de verlichtingsarmaturen en interieurontwerpen van Louis Comfort Tiffany die waren voorzien van mozaïeken van opaal glas en waren gebaseerd op natuurlijke vormen.

Verwijst naar de Duitse variant van art nouveau die is vernoemd naar het werk van de Belgische kunstenaar Henry van de Velde. De term wordt vaak gebruikt in combinatie met 'Belgische'.

Verwijst naar de Oostenrijkse variant van Art nouveau en is afgeleid van de expositiehal die de architect Joseph Olbrich ontwierp voor de Wiener Sezession.de stijl wordt hoofdzakelijk geassocieerd met architecten en ontwerpers en toont minder de kronkelige lijnen en organische vormen van de Art Nouveau maar laat meer door het werk van Charles Rennie Mackintosh beïnvloede geometrische kwaliteit zien.

Een pejoratief voor art nouveau dat is bedacht door schrijver Edmond de Goncourt na het zien van een tentoonstelling van de Belgische kunstenaar Henry van de Velde, omdat hij vond dat de stijl geschikt was voor een plezierjacht.

Lange, golvende S-curven die soms op de ranken van een plant lijken, veelvoorkomend in Art Nouveau-ontwerpen.