Vroege met goud bewerkte boekbanden die in Venetië en andere plaatsen in Noord-Italië werden vervaardigd. De hoeken zijn vaak gedecoreerd met gestileerde arabesken of een kleine driepasvorm, een zogeheten 'Aldine-fleuron'. Kenmerkende decoraties voor deze banden zijn geometrische vlechtbandmotieven of rechthoekige panelen met gouden riemlijsten, met de titel van het boek of de naam van de schrijver in het midden gestempeld.

Overkoepelende term voor die delen van boeken die worden aangebracht tijdens het vastmaken van de bladen en het bedekken daarvan.

Instrumenten voor het meten van de luchtdruk in banden.

Magneetbanden waarop beelden op elektronische wijze worden opgenomen, met of zonder geluid.

Zwaar versierde boekbanden, gewoonlijk met een omslag van rood marokijnleer, voorzien van fijn afgewerkte gouden randen, vlakken met doorsnijdende of gestippelde lijnen en exotische motieven met dieren, planten en menselijke en mythische figuren in rococostijl. Ook motieven die zijn geïnspireerd door Chinees en uit China geëxporteerd porselein, zoals draken, bloemen en vogels, komen veel voor.

Boekbanden in een stijl uit de vroege 20ste eeuw, met op het omslag een miniatuurschildering ingelegd in met goud versierd leer. Historisch gezien verwijst de term naar banden die werden gemaakt in opdracht van J.H. Stonehouse, directeur van de Londense boekwinkel Henry Sotheran, gewoonlijk door de boekbinderij Rivière and Son. De stijl is genoemd naar Richard Cosway (ca.1742-1821), een Engelse miniatuurschilder die niets te maken had met de banden zelf.

Magneetbanden waarop geluid digitaal wordt vastgelegd.

Doorlopend ornament waarin vormen zijn bevestigd aan een centraal element dat naar de onderkant van de band loopt.

Motieven die vaak bestaan uit een verticale rij driehoeken of ruiten, met daartussen balken die doorlopen tot de zijkanten met een andere ruit aan het einde. Er zijn meestal ruiten of balken aan de boven- en onderkant van het motief. Het is een symbool van de huwelijkswens.

Banden waarbij de omslag van een boek al helemaal is gemaakt voordat deze met behulp van de schutbladen vast wordt gemaakt aan het tekstblok.

Boekbanden in een eenvoudige stijl, bewerkt met republikeinse motieven en symbolen, in grote aantallen vervaardigd in opdracht van de Engelse republikein Thomas Hollis, die verzamelingen van op deze wijze gebonden boeken schonk aan universiteiten en bibliotheken in Europa en Amerika om het republicanisme te verspreiden en de bevorderen.

18de-eeuwse Franse boekbindstijl waarbij 17de-eeuwse kantwerk- of dentelleranden zo werden verbreed dat ze het grootste deel van de omslag vulden, en alleen in het midden ruimte werd uitgespaard voor een heraldisch wapen. Het golfpatroon waarmee de randen zijn bewerkt, creëert eveneens een kantwerkachtig effect. Kantwerkbanden werden vervaardigd door de boekbinders Derome en Dubuisson.

Middelen die worden gebruikt om bloedingen te laten stoppen die bestaan uit een zwachtel die strak aan wordt getrokken, meestal met een staaf of een stuk rubberen slang.

Historische boekbanden waarvan de structuur oorspronkelijk afkomstig is uit koptische kloosters in Egypte, die voor zover bekend zijn gemaakt van de 4de tot de 11de eeuw n. Chr. Ze kenmerken zich door borden van hout of geperste papyrus, leren omslagen, katernen die zijn ingenaaid door het folio heen, gewoonlijk met ketting- of ketelsteken zonder bindingen, en gegroefde ruggen met flenzen en kapitalen. Zij vormen de oudste bekende soort leren boekbanden en de uiteindelijke oorsprong van alle versierde leren banden.

Boekbanden versierd met landschapstaferelen op een van beide of beide omslagen; deze waren populair in Engeland van de late 18de tot in de vroege 19de eeuw.

Beschermend deel van de punt, het uiteinde, van de schede van het zwaard. Vaak decoratief vormgeven.

Boekbanden, voor het eerst rond 1903 gemaakt door Cedric Chivers in Bath (Engeland), waarin een laag doorzichtig perkament over een geschilderd of versierd omslag wordt gelegd, soms met ingelegde schelpen of ander materiaal. Het perkament was soms met goud bewerkt.

Halve boekbanden met een platte rug van groen of bruin kalfsleer die is bedrukt met vergulde letters, donkerrode stoffen of papieren omslagen op de borden, een vergulde kopsnede en ruw gesneden of geschepte zij- en onderranden. Dit type banden werd oorspronkelijk gebruikt voor uitgaven van de Roxburghe Club, een vereniging van bibliofielen die in 1812 in Engeland is opgericht en is genoemd naar de hertog van Roxburghe.

Motief bestaande uit twee of meer cirkels die met elkaar in relatie staan door gedeeltelijke overlapping of wederzijdse doordringing.

Boekbanden in een stijl die vanaf het midden van de 18de eeuw tot het begin van de 19de eeuw in zwang was, en waarbij vrijmetselaarssymbolen in goud als decoratie werden gebruikt.

Snaarinstrumenten met een klankkast van lichte, houten zijbanden, sterk bollend achterblad, een plat bovenblad met 1 grote, 2 of 3 kleine klankgaten, kam op het onderste gedeelte van het bovenblad, met een stuk vissen- of ander leer, of met een schelp, erboven, om het bovenblad te beschermen tegen beschadiging door het plectrum, korte hals zonder frets, dubbele snarenkoren; bespeeld met een plectrum; Arabische wereld.

Beschrijft videoband met een beeldbreedte van 8 mm, hoofdzakelijk gebruikt voor handvideocamera's of camcorders. De beeldresolutie van 8-mm-videobanden is 240 lijnen.

Te gebruiken voor het proces waarbij de platten aan een boekblok worden bevestigd door de banden of touwen waarop het boekblok is genaaid, door de in de platten gesneden gaten te leiden.

Een folie van celluloseacetaathars dat transparant, luchtdicht en hygiënisch is en bestendig tegen vet, olie en stof; wordt gebruikt voor fotografische film, magnetische banden en als beschermmateriaal.

Verwijst naar de Noord-Europese mesolithische periode en cultuur die bloeide rond 7000 v. Chr. Deze kenmerkt zich door een terugkeer naar technologieën behorend bij het koude klimaat dat volgde op de mildere interstadiale periode en de Hamburgcultuur, met inbegrip van een typische geweivormige bijl die de 'bijl van Lingby' wordt genoemd, afneembare harpoenpunten van gewei, harpoenachtige pijlpunten met afneembare schacht, andere herbruikbare gereedschappen en decoratieve motieven die lijken op die van de Hamburgcultuur, zoals visgraatmotieven, meanders en geometrische figuren. De cultuur verspreidde zich over het laagland dat nu de Noordzee is, van Duitsland tot Nederland en Zuidoost-Engeland. Sommige geleerden menen dat deze cultuur banden kan hebben gehad met Oost-Europa.

Verwijst naar de kunst en cultuur die zijn verbonden met de islamitische Berberdynastie die regeerde in Noord-Afrika en zuidelijk Spanje (1130-1269). Deze periode is opmerkelijk omdat het voor het eerst was dat de hele Maghrib was verenigd onder één dynastie. De Almohads stonden op tegen de Almoravids in 1121 en veroverden Marrakesh in 1147. De dynastie verloor macht toen ze werd verslagen door Alfonso VIII in 1212, waarbij Andalusië verloren ging, en in 1269, toen men Marrakesh kwijtraakte aan de Berberse Marinids. De Almohad-hoven in Marrakesh en Sevilla waren centra van islamitische kunst en islamitisch onderwijs, vooral op het gebied van filosofie. Almohad-architectuur staat bekend om de combinatie van puriteins, eenvoudig ontwerp en overvloedige decoratie. Er werden enorme congregationalistische moskeeën gebouwd in Sevilla, Rabat en Marrakesh. Eenvoudige interieurs worden verlucht door middel van weelderige, gelobde bogen en andere details. Herhaald gebruik van een architecturale eenheid zoals een arcade of nis om gerichte doorkijkjes en een diep gevoel van ruimte te creëren, is een andere kenmerkende eigenschap. Sobere exterieurs contrasteren sterk met de rijk geïllustreerde, gigantische vierkante minaretten (laat 12de eeuw) van de drie moskeeën. Deze minaretten zijn rijkelijk voorzien van venstervormige openingen en elke zijde heeft verschillende rasterontwerpen die zijn uitgevoerd in verhoogd metselwerk. De moskee van Tinmal, met zijn karakteristieke Maghribi T-vorm, wordt beschouwd als een Almohad-meesterwerk. De locatie van de minaret achter de mihrab is een belangrijke vernieuwing van Tinmal. Almohad-moskeeën zijn gewoonlijk vergroot ten koste van hun binnenhoven. Andere kunsten zoals het maken van boeken, metaalwerken en luxe weefsels floreerden eveneens. Verschillende exemplaren van de Koran tonen aan dat papier tijdens deze periode perkament begon te verdringen. Een boekband op een prachtige, meerdelige Koran (1256) is het vroegst gedateerde voorbeeld van goudsierdruk. In textilia is net als in boekbanden een voorkeur te zien voor geometrische patronen.

Decoratieve motieven die lijken op uiterst gestileerde ananassen; veelvoorkomend onder meer op rococo-meubilair, als fioelen op de stijlen van toegangspoorten, op tafelgerei, en gestempeld op leren boekbanden. Op boekbanden worden ze doorgaans geplaatst in ruitvormige compartimenten van een paneel, onderverdeeld door diagonale stroken.

Metalen banden of platen waarmee timmer- of metselwerk bijeen wordt gehouden.

Gemodelleerde of versierde banden rond een boog, zoals die bijvoorbeeld in reeksen een timpaan omlijsten.

Sierbanden of ringen die om de bovenarm worden gedragen. Gebruik 'armbanden (onderarm)' voor soortgelijke voorwerpen die om de onderarm worden gedragen.

Band- of ringvormige sieraden, gedragen om de onderarm. Gebruik ‘armbanden (bovenarm)’ voor vergelijkbare sieraden die om de bovenarm worden gedragen.

Archeologische term voor armbanden voor om de pols of bovenarm; vooral die armbanden die worden gedragen door leden van het koninklijk huis en soms als onderdeel van de kroningsinsigniën.

Banden versierd met wapens of andere emblemen van koningshuis of adelstand.

Randen met bijzonder rijk borduurwerk of met gouddraad of gekleurd zijde geweven patronen, vaak verfraaid met juwelen of kralen. Gebruikt als ornamentele banden op kleren, zoals koninklijke of religieuze gewaden. De term verwijst naar de Frygiërs, die bekendstonden om hun grote vaardigheden in het borduren met goud.

Wordt gebruikt voor speelterreinen waar kinderen, onder toezicht, met door hen zelf van losse, op het terrein aanwezige speelmaterialen, zoals houten kratten, rubber banden en touwen, gemaakte toestellen kunnen spelen.

Verwijst naar de periode en de stijl rondom de cultuur van het eiland Bali. De stijl vormt een afspiegeling van de rijke religieuze en politieke geschiedenis en is beïnvloed door het hindoeïstische saivisme, het boeddhisme, de islam, voorouderverering, tantrische riten en het animisme. In de stijl staan het geloof in reïncarnatie en de thematische idee van de nietigheid van de mens ten opzichte van de natuur centraal. In de schilder- en tekenkunst manifesteerde de stijl zich in afbeeldingen op rotswanden en later, toen Europese invloeden zich deden gelden, in naturalistische en romantische schilderijen in krijt, olieverf of gouache waarop gestileerde dierlijke en menselijke figuren werden afgebeeld met twee of drie horizons op de achtergrond. Beeldhouwwerken kenmerken zich door stenen constructies die Balinese vorsten als goden voorstellen, dierlijke en demonische figuren, en hindoeïstische en boeddhistische standbeelden. Voor beeldsnijwerken werd ook gebruik gemaakt van been en schildpad. In de keramiek werd deze stijl gebruikt voor aardewerken gebruiksvoorwerpen en abstracte beeldjes van zowel menselijke als mythische figuren. Sieraden als armbanden, halskettingen, zegelringen, krissen, hoofdtooien en haarspelden werden vervaardigd met robijnen, barokparels, ivoor en bloedkoraal, waarbij technieken als drijven en repoussé werden toegepast. De hofsieraden in deze stijl zijn voorzien van complexe iconografie.

Metalen banden om een balk, dwarsbalk of vloer stevig aan een muur te bevestigen.

Decoratieve banden van Ionische kapitelen die het middendeel van de volutenkussens omcirkelen en lijken te omklemmen.

Wordt gebruikt voor lijstwerk dat zich aan de boven- of onderkant van zuilschachten bevindt, vooral van klassiek ontwerp. Voor gevormde banden op schachten in de Gotische architectuur die zich niet aan de uiteinden bevinden wordt 'schachtringen' gebruikt. Voor hoekige banden rond het basement van de Dorische echinus wordt 'anuli' gebruikt.

Hoofdbanden, meestal van buigzaam slap materiaal, soms versierd, die horizontaal om het hoofd over het voorhoofd worden gewikkeld.

Over de borst gedragen schouderbanden waar aan de zijkant een portefeuille aan kan hangen of waar munitie in kan worden gestoken in kleine buideltjes of zakjes. Ook sierbanden die over de schouder en de borst worden gedragen door Noordamerikaanse Indianen. Gebruik `bandeliertasssen' voor tassen met banden eraan vast die over de schouder en de borst worden gedragen door Noordamerikaanse Indianen.

Tassen voor algemeen gebruik, gedragen door Noord-Amerikaanse indianen, met vaste schouderbanden die over de schouder en over de borst werden gedragen; meestal gemaakt van wol, mousseline of bokkenleer en rijkelijk versierd met kralenwerk, veren of borduursel. Gebruik 'bandelieren' voor schouderriemen die over de borst worden gedragen, waaraan soms portefeuilles, kleine tasjes of zakjes hangen die vaak munitie bevatten.

Brede schaven met een groef in één kant en een beitel die in hetzelfde vlak als de groef schaaft. Worden gebruikt voor het snijden van brede banden met een bepaalde diepte, waarbij de diepte wordt bepaald door de diepte van de groef en de breedte door de breedte van de beitel.

Draagbaar gereedschap met machinaal aangedreven banden die zijn bedekt met een schuurmiddel; wordt gebruikt om oppervlakken glad te maken.

Verwijst naar een protestantse gezindte waarbij het geloof centraal staat dat het sacrament van de doop alleen moet worden toegediend aan volwassen leden na een persoonlijke belijdenis van geloof in Jezus Christus. De doop vindt bij deze gezindte doorgaans plaats door volledige onderdompeling. De nadruk ligt op Bijbelse geschriften en preken. Het baptisme is in hoofdzaak ontstaan in de vroege 17de eeuw in Engeland en Wales waar het zich snel verspreidde, hoewel er enige verbanden zijn met de anabaptisten van de 16de eeuw. In de late 19de eeuw nam het aantal baptistische kerken in de Verenigde Staten snel toe.

Glad en dun plantaardig gelooid schaapsleer, meestal gelooid met eikenschors en gekorreld om het op andere leersoorten te laten lijken. Zachter dan bezaanleer en veel gebruikt voor goedkope boekbanden.

Armbanden van metalen schakeltjes waaraan bedeltjes of bijous zijn vastgemaakt; ze worden vaak aangeschaft bij wijze van souvenir of aandenken.

Wordt gebruikt voor gelegenheden die vooral benzine, smeeroliën en andere artikelen verkopen voor motorvoertuigen, bijvoorbeeld banden en accu's, en die vaak ook kleinschalige reparaties uitvoeren. Gebruik 'garages' voor gebouwen of delen van gebouwen waar motorvoertuigen, meestal tijdelijk, worden geparkeerd of ondergebracht en 'garagebedrijven' voor die bedrijven die reparaties verrichten.

Ringen of banden, meestal van metaal, die dienst doen als fittingen, verbindingsstukken of houders, die bijvoorbeeld de haren van een borstel aan het handvat bevestigen, of zijn vastgemaakt aan de kern van een zilveren object zodat er een handvat van ander materiaal in kan worden gepast. Ook kunnen ze zijn bevestigd aan het handvat van een gebruiksvoorwerp of werktuig zodat de rest van het gebruiksvoorwerp of werktuig er in geplaatst kan worden, of loodgietersfittingen die toegang tot een pijp geven voor onderhoud.

Betonmolens, meestal op rupsbanden, die beton aanmaken en aanbrengen op de grondslag.

Knijptang met brede platte bek, die wordt gebruikt om druk uit te oefenen op boekbanden tijdens het aanbrengen van de omslag, in het bijzonder voor het optrekken ervan.

Verwijst naar een regionale school van Pahari-miniatuurschilderkunst die wordt geassocieerd met Bilaspur, in de vallei van de rivier de Sutlej, in het heuvelgebied van Punjab. Vanaf circa 1650 tot 1870 was Bilaspur een belangrijk centrum voor de schilderkunst. De 17de-eeuwse heerser Dip Chand diende de Mogols, en huwelijksbanden hebben hem er mogelijk toe aangezet een schildersatelier op te zetten. In tegenstelling tot het lokale beeldhouwwerk van de 17de eeuw heeft het merendeel van de vroege Bilaspur-schilderkunst geen religieus thema. Het betreft meestal portretten met een naturalistisch karakter, iets waarvoor ze schatplichtig zijn aan de Mogols. In de Bilaspur-schilderkunst van latere datum is het verfijnde karakter van de Mogol-invloeden behouden gebleven, maar de themakeuze is verschoven naar meer algemene traditionele onderwerpen als illustraties van de 'Ragamala' en devotiewerken. Aan het eind van de 18de eeuw werd de schilderkunst van Bilaspur overheerst door buitenlandse invloeden uit Guler en Kangra, en in de eerste decennia van de 19de eeuw was er nog nauwelijks iets van het oorspronkelijke karakter bewaard gebleven, waardoor de stijl in verval raakte.

In boekbanden gebruikte touwen, banden of riemen die tegen de rug van een boekblok worden geplaatst en waar de draad omheen wordt gestikt. Kunnen ook worden gebruikt als middel om de borden te bevestigen.

De studie van levende organismen, inclusief de structuur, werking, oorsprong en evolutie, classificatie, spreiding en onderlinge verbanden.

Verwijst naar de stijl en periode vernoemd naar de cultuur van het eiland Borneo. De stijl wordt gekenmerkt door decoratieve kunst met gedetailleerde, uitgebreide lichaamskunst, vergulden hangers en medaillons met complexe iconografie, kralenwerk en armbanden versierd met haarlokken of slagtanden of klauwen van dieren; en door het steengoed met bruin geglazuurde potten.

Moderne Amerikaanse term voor de banden die de poot en de voet van een tafel of standaard van elkaar scheiden.

Stoffen mouwbanden, vaak met tressen of kwastjes, die om de bovenarm worden gedragen door bijvoorbeeld militair personeel om een bepaald onderdeel of regiment aan te duiden.

Decoratieve accessoires die op bretels lijken; met gevormde banden die over beide schouders lopen en soms aan een bijpassende broeksband zijn bevestigd. De banden zijn soms met elkaar verbonden door middel van horizontale banden over de borst of rug.

Twee steunbanden van elastiek, leer of stof die over de schouders heen worden gedragen en bij de taille worden vastgemaakt aan een broek, een rok of een riem.

Platte buidels van stof met een omzoomde split aan de buitenkant, die worden gedragen hangend aan banden rond de taille.

Tractors met rupsbanden die worden gebruikt voor het wegduwen van puin om een gebied te ontruimen.

Banden waar in het midden van de platten een reliëf gestempeld is, als imitatie van antieke juwelen of medailles.

Levantijns leer uit Zuid-Afrika van de beste kwaliteit, gemaakt van de huid van grote kaapgeiten. Het werd door Franse meesterbinders gebruikt voor zeer fijne boekbanden.

Lange tunnelovens waarbij men geen gebruik maakt van transportbanden, maar van karretjes die op rails voortbewegen.

Zwartfigurige kylikes gekenmerkt door een lip en buik die zijn bedekt door banden met eenvoudige patronen en vaak met stralen boven de voet; meestal uit de 6e eeuw v.C.

Strijkinstrumenten, tenorleden van de vioolfamilie, een octaaf lager gestemd dan de altviool; lijken qua bouw op de viool, maar onderscheiden zich door hun relatief bredere zijbanden en kortere hals.

Een sterk, brandbaar en eenvoudig te fabriceren hars van thermoplast, die voorkomt als witte schilfers of poeder. Wordt gebruikt voor verschillende producten, zoals acetaatvezel, lakken, fotografische film en magnetische banden.

Boekbanden met een versiering op het middelste gedeelte van de voorkant en soms van de achterkant.

Type muurdecoratie dat bestaat uit verticale banden van rustiek uitgevoerd metselwerk, waardoor het oppervlak wordt verdeeld in panelen of vakken. Veel gebruikt in de Franse huisarchitectuur van de 17e eeuw.

De bestudering van de processen van menselijke gezondheid en ziekte, waarbij speciale aandacht wordt besteed aan de verbanden tussen werking van de ruggengraat, het spierstelsel, het zenuw- en vaatstelsel, de voeding en de omgeving.

Korte, smalle halskettingen die op de keel worden gedragen. Gebruik 'halsbanden' voor sierbanden die strak om de hals worden gedragen.

Paarse banden van een Romeinse tunica, die op en over elke schouder liep van zoom naar zoom en de status van de drager aangaf. Ook gebruikt voor gelijksoortige banden op tunieken van liturgische gewaden.

De bestudering van manuscripten als materiële en culturele artefacten, met inbegrip van alle aspecten van hun structuur en vervaardiging, hun onderlinge verbanden en hun historische ontwikkeling en invloed.

Banden die twee of meer boeken in een enkel deel samenvoegen.

Verwijst naar de stijl van Oudgriekse vaasschilderkunst die de overgang vormde tussen de stijl met de zwarte en de stijl met de rode figuren. Een van de kenmerken is dat sommige figuren werden geschilderd in de stijl van de zwarte figuren en andere, vaak de vrouwelijke, geen gegraveerde contouren hadden maar waren omlijnd met een kwast. Rond 530 v. Chr. banden enkele schilders de stijl van de zwarte figuren volledig uit en omlijnden alle figuren. Maar vervolgens schilderden zij de achtergrond zwart, waardoor de overgang naar de stijl van de rode figuren werd bewerkstelligd.

Te gebruiken voor de schelp van verschillende waterslakken van het genus Conus en de familie Conidae. Ze zijn meestal recht van stuk met een spits toelopende lichaamsspiraal, een nauwe opening, levendige kleuren en opvallende tekeningen. Het is hoogwaardig materiaal voor armbanden, schijven en andere versieringen.

Boekbanden met een versiering op de vier hoeken van de voorkant en soms van de achterkant.

Tak van de natuurkunde die zich bezighoudt met de eigenschappen, verbanden en wisselwerkingen van elementaire deeltjes, vooral wanneer die zijn ontstaan in botsingen waarbij sprake is van zeer hoge energieën.

De term verwijst naar het proces van het demagnetiseren, oorspronkelijk in de context van oorlogsschepen, maar nu ook gebruikt voor magnetische media als geluidsbanden en digitale opslagmedia.

Sierhoofdbanden van metaal of stof; wordt vooral gebruikt voor het soort dat gedragen wordt als symbool van koninklijke waardigheid.

Mensen in dienst bij een nationale overheid of heerser om officiële onderhandelingen te voeren en politieke, economische en sociale banden met andere naties en internationale organisaties te onderhouden.

Boekbanden met zachte randen, die over de hoeken van de pagina's gevouwen kunnen worden om ze te beschermen.

Decoratieve binnenvoeringen van boekbanden, soms van leer, die de plaats innemen van het normale schutblad.

Banden die over de schouder en diagonaal over het lichaam worden gedragen, vaak gebruikt om munitie of wapens mee te dragen. Soms ook decoratief.

Te gebruiken voor de tak van de biologie die zich bezighoudt met de verbanden en wisselwerking tussen organismen en hun leefomgeving, inclusief andere organismen. Gebruik 'milieus (objectgroepen)' voor complexen van fysieke dingen, omstandigheden en inwerkingen die gegeven organismen of verzamelingen organismen omgeven en beïnvloeden. Gebruik 'natuur' voor het idee van de externe wereld, inclusief de krachten die er op inwerken en het niet-menselijke leven dat er woont en dat door mensen wordt gezien als gescheiden en onafhankelijk van henzelf, hun activiteiten en beschaving.

Het uitgeven van tekst of beelden in elektronische, door de computer leesbare formattering zoals on line databases, magneetbanden of diskettes.

Muziek waarbij de klank door middel van elektronische apparatuur wordt opgewekt, overgebracht, geactiveerd of versterkt. Bij het maken van elektronische muziek kunnen magneetbanden of computers worden gebruikt. Gebruik 'musique concrète' voor werken die uitsluitend met behulp van natuurlijke geluidsbronnen worden opgenomen en bewerkt.

Verplaatsbare laadbanden die gebruik maken van een rij kleine emmers aan een rolketting om afgegraven aarde of stenen naar de dumpplaats te brengen.

Sierbanden, -ringen of -kettingen die om de enkel worden gedragen.

Boekbanden, meestal van kalfsleer, versierd met patronen en motieven die zijn afgeleid de Etruskisch aardewerk, zoals sleutelpatronen, vazen en palmetten. Ze werden halverwege de 18de eeuw gemeengoed dankzij de boekbinders uit Halifax in het Englese Yorkshire en met name dankzij de familie Edwards.

Banden die hun oorsprong vinden in het zestiende-eeuwse Parijs met een patroon van ineengevlochten linten, gekenmerkt door een dubbele lijn aan de ene kant en een enkele aan de andere die de banden in symmetrische vakjes verdelen welke soms worden ingevuld met gouden sierdruk.

Dunne banden, van goud of met juwelen, die op het voorhoofd worden gedragen.

Te gebruiken voor afwerkingsgereedschap bestaande uit een handgreep en een metalen blok met een lang smal stempelvlak waarop lijnen of patronen zijn aangebracht; wordt gebruikt voor het versieren van boekbanden.

Afwerkingsgereedschap met een handvat en een roterend wiel met één of meer verhoogde banden om de rand, om een lijn of evenwijdige lijnen ergens in te drukken. Worden algemeen gebruikt bij het boekbinden.

Archieven voor films en ander materiaal met bewegende beelden, waaronder stockbeelden, films, filmfragmenten en/of videobanden.

Rond voorwerp om film- en geluidsbanden omheen te wikkelen.

De handeling waarbij men zeer zacht praat, zonder dat de stembanden tot trilling komen.

Te gebruiken voor het machinaal of handmatig naaien van boekblokken zonder gebruik te maken van kleefbanden, touwen of andere naaihulpmiddelen.

De middelste, horizontale delen van een klassiek entablement, die zich boven de architraaf en onder de kroonlijst bevinden. Voor horizontale versierde banden in het algemeen, die te vinden zijn op architectuur en meubels, wordt 'friezen (ornamentele banden)' gebruikt.

Te gebruiken voor uitgestrekte horizontale banden als decoratie van architectuur, meubilair of andere objecten die figuren, scenes of ornamentele motieven bevatten. Gebruik 'friezen (entablementonderdelen)' voor de specifieke gedeelten van klassieke entablementen.

Banden van stof die over het voorhoofd of over de hoofdbedekking worden gedragen en vaak versierd zijn met parels, edelstenen of andere soortgelijke versieringen.

Banden die afhankelijk zijn van plakmiddelen om de bladen van het boekblok bij elkaar te houden.

Boekbanden met stoffen kaften, meestal van fluweel, zijde of canvas, bewerkt met gouden, zilveren of zijden draad. Deze boekbandkunst kende zijn hoogtepunt in Europa in de 16de en 17de eeuw.

Banden die zo ontworpen zijn dat het boek aan een vast onderdeel zoals een plank of een werktafel geketend kan worden.

Voorgevormde herensjaaltjes in de vorm van brede banden die zacht of stijf zijn en meestal op de rug worden vastgemaakt. Ook soortgelijke sjaaltjes die door mannen en vrouwen worden gedragen als onderdeel van formele rijkleding.

Banden waarbij de achterkant van een tekstblok is afgeknipt zodat het een blok van afzonderlijke bladen wordt, waarna lijm op die plek wordt aangebracht en de omslag wordt vastgemaakt.

Schijven, banden, filamenten of andere media waarop geluid is opgenomen.

Eenvoudige banden in schapeleer of kalfsleder, zelden van omslagtitel voorzien, besteld in kleine hoeveelheden door boekhandelaren uit de 15e tot 18e eeuw. Te onderscheiden van gelijkvormige 'uitgaafbanden' die op grote schaal werden geproduceerd (vaak met machinaal gemaakte boekbanden), in grote hoeveelheden aangebracht bij boeken waarvan werd verwacht dat ze snel en veel zouden verkopen, vanaf het midden van de 18e eeuw.

Verwijst naar een periode en stijl van Griekse kunst en cultuur die zich eerst ontwikkelde in Attica maar uiteindelijk is aangetroffen in heel Griekenland, in Italië en in de Levant. Over het algemeen wordt de periode gedateerd van circa 900 tot circa 700 v. Chr., hoewel sommige classificatiesystemen de protogeometrische periode weglaten en de geometrische laten aanvangen in 1100 v. Chr. Het aardewerk wordt gekenmerkt door donker-op-lichte decoraties, geordend in regelmatig afgebakende horizontale banden, en verschilt van de protogeometrische stijl doordat de ontwerpen drukker zijn, met banden die vrijwel het gehele vat bedekken. De ontwerpen bestaan uit keperbanden, driehoeken, meanders, swastika’s en kenmerkende gestileerde, hoekige menselijke en dierlijke figuren. Soortgelijke ontwerpen en figuursoorten werden gebruikt in de beeldhouwkunst en andere kunstvormen.

Te gebruiken voor licht gepantserde, zeer mobiele en volledig met rupsbanden uitgeruste voertuigen die voornamelijk zijn bedoeld voor het vervoeren van manschappen van en naar het slagveld; meestal licht bewapend.

Marokijnleer voor boekbanden, meestal Levantijns leer, waarvan de nerf is afgevlakt voordat het aan de kaft wordt bevestigd. Vervolgens wordt het zeer glad gepolijst.

Borden in boekbanden, waarvan de rug- of bandzijde ofwel is opengespleten tot een geringe diepte, ofwel, in het geval van gelamineerde borden, niet is vastgeplakt. De borden worden aan het boekblok bevestigd met de banden of flenzen die in de gespleten rand worden gestoken en vastgemaakt.

Traditionele Japanse houten klompen die buitenshuis worden gedragen, met omgekeerde V-banden die tussen de eerste twee tenen lopen en met twee dwarssteunen aan de onderkant van de zool.

Beschermende metalen helmen veelal voorzien van hoofdbandenstel en kinband. Als deze helmen niet zijn voorzien van een hoofdbandenstel, dan is er vaak een bijbehorende binnenhelm aanwezig. Gebruikt voor militaire doeleinden, bijvoorbeeld te velde ter bescherming tijdens gevechten.

Lichte, tweewielige rijtuigen die meestal worden getrokken door één paard, die met banden in de vering hangen en worden gebruikt voor plezierritjes; kwamen vooral voor in de 18e en 19e eeuw.

Tokkelinstrumenten in allerlei vormen, maten en snarenaantallen met opgebouwde zijbanden, een licht getailleerde klankkast, een hals met fretten, een platte schroevenkast, stemschroeven die machinaal of aan de achterkant kunnen worden aangedraaid, een gecombineerde snaarhouder en kam aan de voorkant en een groot, rond klankgat.

Lappen, meestal gedrenkt in olijfolie, die worden gebruikt om het teveel aan goud te verwijderen van bewerkte oppervlakken van boekbanden.

Eénvellige trommen met een lage stemming en een zeer ondiepe cilinder die aan banden in een raamwerk hangt.

Banden die in de vijftiende en zestiende eeuw gebruikt werden in Frankrijk en Italië voor Griekse teksten en vertalingen daarvan. Karakteristiek hiervoor waren de kapitaalbandjes die uitstaken over de platten aan de boven- en onderkant van de rug, door dikke houten platten met ingekerfde randen en bandjes bevestigd aan pinnen die in de kerven zijn vastgezet.

Wordt gebruikt voor banden in de stijl die geassocieerd wordt met Jean Grolier, over het algemeen gekarakteriseerd door geometrische patronen en arabesken, soms gekleurd.

Een patroon van gebogen banden die in elkaar zijn verstrengeld en soms het effect geven van een vlecht, maar meestal cirkels vormen in gladde gebogen lijnen. Soms wordt het beschouwd als een soort meanderpatroon of een soort van doorvlochten patroon.

Banden of stroken die worden gebruikt om het haar vast te houden; worden gedragen voor functionele doeleinden of ter versiering.

Een soort rouwjuwelen waarin menselijke haren zijn verwerkt. Verwijst doorgaans naar verfijnd geweven of gevlochten lokken, ingezet in goud en verwerkt tot armbanden, halsbanden of horlogekettingen.

Verwijst naar kunst en architectuur die is verbonden met de islamitische Hafsid-heersers van Tunis die een van vier regionale machten waren die opkwamen in de Maghrib na de ineenstorting van het Almohad-rijk in 1212. De Hafsids regeerden in het oostelijk gebied van Noord-Afrika. Belangrijke centra waren de kuststeden van Tunis, Sousse en Sfax. Hafsid-cultuur is een ontmoeting van oost en west: de vele Spaanse vluchtelingen in de regio brachten hun artistieke tradities met zich mee en de Hasfids onderhielden tevens nauwe banden met de mammelukken van Egypte. De Hafsids waren verantwoordelijk voor het introduceren van de madrasa bij de Maghrib en er werden er vele gebouwd, evenals talrijke moskeeën. De Hafsids, die zichzelf zagen als verdedigers van het islamitische geloof, gaven ook opdracht tot het vervaardigen van veel opmerkelijke religieuze manuscripten.

Gebruik voor de boekbanden, waarbij de rug en de hoeken van de omslag van leer zijn en de rest van de kanten van een ander materiaal.

Motorvoertuigen waarvan de achterkant op rupsbanden staat en de voorkant op wielen.

Pantserplaten voor de nek van een paard die zijn gemaakt van harnasplaatjes die door scharnieren met elkaar zijn verbonden of harnasplaatjes die worden afgewisseld met banden van maliën.

Sieraden die rond de hals worden gedragen; meestal in de vorm van kettingen of snoeren van kralen, parels, stenen en dergelijke, vaak met een sierhanger. Gebuik 'chokers' voor korte, smalle kettingen die op de keel worden gedragen. Gebruik 'halsbanden' voor brede sierbanden die strak om de hals worden gedragen.

Wordt gebruikt voor banden waarbij de rug van een ander materiaal is dan de zijden van de boekenband en het materiaal van de rug doorgetrokken wordt tot maximaal een achtste van de breedte van het plat.

Banden waarin de rug en ongeveer een derde van de breedte van het plat bedekt zijn, meestal met leer of stof, gecombineerd met onevenredig grote hoeken van hetzelfde materiaal.

Verwijst naar de Noord-Europese mesolithische periode en cultuur van circa 10.000 tot circa 8000 v. Chr. De cultuur ontstond waarschijnlijk onder invloed van Magdaléniens die vanuit het zuidwesten van Europa de rendieren volgden toen de Würm-ijstijd ten einde liep. De Hamburgcultuur wordt gekenmerkt door uiteenlopende werktuigen, zoals van botten vervaardigde priemen, vilders, schrapers, naalden, elastische stroken gemaakt van natte rendiergeweien en een aantal eenvoudige versieringen zoals V-patronen en banen. De cultuur besloeg een geografisch gebied van Holstein tot Hannover, waarbij de winters waarschijnlijk ten zuiden van de rivier de Elbe werden doorgebracht. Een aantal onderzoekers gelooft dat de cultuur wellicht banden had met Oost-Europa. De cultuur werd gevolgd door de Ahrensburgcultuur.

Losbladige boeken of andere banden met blanco bladzijden, waarin mensen gelukwensen, citaten of handtekeningen hebben geschreven.

Verwijst naar het werk van een school van schilders die is opgericht door Hasegawa Tohaku (1539-1610), en die zich waarschijnlijk bevond in Kyoto in of in de buurt van Hompoji, een Nichiren-tempel waarmee de familie van Tohaku banden had. De stijl kenmerkt zich door grootschalige kunstwerken die vele kamers besloegen, en Chinese thema's en motieven. Tohaku schijnt vier zonen te hebben gehad die ook kunstenaars waren, maar de school verdween aan het einde van de 17de eeuw.

Soort arabesk gebruikt in Ottomaans aardewerk in de Iznik-stijl, daterend uit het midden van de 15de eeuw. Hatayi maakt gebruik van een complex patroon van loof, zoals lotuspalmetten, gebogen wijnstokken en veervormige bladeren, en vaak ook vogels, wolkenbanden, draken en monsters. Lijkt op de motieven in de Chinese decoratieve stijlen waarin het ontstond; 'hatayi' is Turks voor 'Chinees' of 'op Cathayaanse wijze'.

Te gebruiken voor de naaitechniek voor boekblokken, meestal handmatig en in het algemeen op touwen of banden, waarbij één draad door iedere naaiposities van één katern wordt geleid, van kettingsteek tot kettingsteek.

Japanse boekbanden waarin draad wordt gestikt door vier gaten die op gelijke afstanden van elkaar zijn aangebracht in de verbindingen tussen de rug en de voor- en achterkant van het boek, waardoor een patroon ontstaat als dat van een hennepblad.

Huid van een hert of een andere hertachtige, voornamelijk gebruikt voor kleding, mocassins en boekbanden. In de vroege boekbindkunst, voor de 16de eeuw, werd de huid bewerkt met ongebluste kalk of aluingelooid om hem wit te maken.

Verwijst naar de stijl en cultuur van het Hmong-volk, verspreid over gebieden in heel China, Vietnam, Laos en Thailand. De artistieke productie in deze stijl wordt voornamelijk gekenmerkt door ontwerpen voor zilveren sieraden, zoals zilveren halskettingen met slotvormige hangers die waren bevestigd aan nekringen, grote halskettingen die de gehele borst bedekten, zware en dunne armbanden, en cirkelvormige oorbellen die het oor omringen en die breder worden vanaf smalle uiteinden naar een breed centrum, met puntige hangers die aan kleine kettingen hangen. Textielstijlen worden gekenmerkt door batikproducten met geometrische patronen op hennep en katoen, appliqué en reverse appliqué in opvallende kleuren, waaronder indigo, specifieke borduurontwerpen zoals mosterdbloesem, komkommerzaad, tijgertanden en pauwenogen, gedetailleerd naaiwerk, zijden coconvezels en paneelontwerpen met bloemen en verhalen, waarin het dorpsleven, seances van sjamanen, legenden en oorlogsvoering worden afgebeeld.

Verwijst naar de periode die wordt geassocieerd met de Hoa Lai in het noordelijke uiteinde van de vlakte van Phan Rang van het midden van de 8ste tot het midden van de 9de eeuw. Prominente voorbeelden van de architectuur uit deze periode omvatten de tempels van Hoa Lai, die worden gekenmerkt door een kalan, versierde pilasters, talrijke bogen, prominente uitsteeksels, een stenen omheining, voetstukken die zijn gedecoreerd met oplegwerk en waarop de gebouwen in miniatuur worden weergegeven, Indonesisch-Javaanse elementen, en een tempelconstructie bij Mi Son, die wordt gekarakteriseerd door achthoekige stenen colonnetten, gedecoreerd met centrale ringen en verticale banden, pilasters met afwisselend effen en gedecoreerde banden, gebeeldhouwd gebladerte, en bogen die zijn versierd met niet-kronkelige lijnen. In de beeldhouwkunst is deze periode beperkt en minder vernieuwend, met zogenoemde dv'rap'las-beelden die worden gekenmerkt door schijfvormige oorhangers en lang haar, gebeeldhouwd in de stenen posten van deuren en valse deuren, en Javaans geïnspireerde afbeeldingen van Boeddha, bodhisattva's en goden.

Banden die de bol van een hoed aan de basis omgeven en soms, in zwart, worden gedragen ten teken van rouw.

Ornamenten, vaak arabesken, die worden gebruikt om de hoeken van boekbanden te versieren, meestal met als doel overeen te komen met een middenstuk of een andere vorm van decoratie.

Stenen of metalen banden die bij metselwerk worden gebruikt om de hoeken van muren bijeen te houden.

De hoepelhaak is een type hefboom gebruikt in de kuiperij om de laatste hoepels, i.e. tenen of ijzeren banden, op een ton of kuip te trekken. Het wordt ook gebruikt om de duigen (de platte stukken hout van de wand van ton of kuip) uit elkaar te halen wanneer de bodemstukken in de kroos (de inkeping in de duigen waarin de bodem past) geplaatst worden of wanneer draden vlas of hennep (werk) of riet tussen de duigen wordt gestoken. Het is een rechte stang (ca. 60 cm lang met een diameter van 4 à 5 cm) met een door een metalen plaat beslagen afgeschuind uiteinde. Op enige afstand van dat uiteinde is een losse L-vormige ijzeren haak vastgemaakt.

Banden die om het hoofd worden gedragen.

Zeer korte broeken, vaak gemaakt van luxe stoffen zoals leer of suède en soms met banden of een bovenstuk, die in de jaren '60 en '70 van de 20e eeuw populair waren als dagelijkse kleding voor modieuze jonge vrouwen.

Traditionele Mexicaanse sandalen waarvan het bovenwerk van gevlochten leren banden is gemaakt en die vaak aan de voet wordt gehouden door middel van losse hielbanden.

Wordt gebruikt voor de vaak van zacht leer vervaardigde band van een boek, waar vakjes in zitten waarin de kartonnen delen worden gestoken. Werd in de Middeleeuwen soms gebruikt in plaats van boekbanden.

Wordt gebruikt voor de groeven onder de zuilhals van Dorische kapitelen, die de voeg tussen het kapiteel en de schacht bedekken. Voor de banden die het Dorische kapiteel aan de onderkant van de echinus omringen wordt 'schachtringen' gebruikt.

Armbanden die over het algemeen zijn gemaakt van een metalen ketting waarin een eenvoudig metalen plaatje is opgenomen waar een naam of een andere identificatie op staat.

Wordt gebruikt voor Turkse hospitia die zijn opgericht voor pelgrims en andere reizigers; kan in sommige verbanden ook worden gebruikt als aanduiding voor Turkse gaarkeukens.

Verwijst naar de cultuur en de stijlen die in de oudheid bestonden op het Italische schiereiland, voor het ontstaan en de expansie van de Romeinse cultuur. Het omvat de culturen van talloze stammen die ongeveer veertig verschillende talen of dialecten spraken en waarvan de culturen zeer uiteenliepen. De term wordt niet gebruikt voor de Grieken die het gebied koloniseerden, en meestal ook niet voor de Etrusken. In de meest strikte zin verwijst de term alleen naar de culturen die Italische talen spraken, zoals Latijn, Faliskisch, Osco-Umbrisch, Piceens en Venetisch. Deze talen worden algemeen beschouwd als Indo-Europese talen die veel gemeenschappelijke kenmerken vertonen en die zich onderscheiden van het Etruskisch en het Grieks. In sommige verbanden wordt de term ook gebruikt voor de Etrusken en andere preromaanse culturen.

Banden in een stijl die zijn oorsprong vindt in het laat-zeventiende eeuwse Frankrijk, gekarakteriseerd door bijzonder sobere buitenbanden en rijk versierde binnenbanden of beleggen.

Smalle elastieken of stoffen banden die rond de taille of de heupen worden gedragen met hangende riempjes en sluitingen om kousen op te houden. Gebruik 'taillecorsetten' voor korte gordels die worden gedragen om het middel in te snoeren en die vaak ook kousophouders hebben.

Verwijst naar de periode en de stijl die in het algemeen worden geassocieerd met het eiland Java. In de beeldhouwkunst kenmerkt de stijl zich door bronswerk dat sterk is beïnvloed door de Dông-son-cultuur en de Indiase culturen. Voor beeldsnijwerken werd veel gebruik gemaakt van been en schildpad. Naarmate de islam zich in de 15de eeuw over Java verspreidde, werden de beeldhouwstijlen meer gekenmerkt door diep ingesneden reliëfs met een levendige maar minder verfijnde dynamiek en werden religieuze thema's als verlossing en redding afgebeeld. De bouwstijl uit deze periode kenmerkt zich door de candi, een tempelcomplex met meestal een dakstructuur die bestaat uit in lagen aangebrachte stenen, versierd met arkels, basementen met rond lijstwerk, cellae en beeldhouwwerken van banaspatikoppen. Granaten, kristallen, parels, ivoor en amethisten werden gebruikt in armbanden en halskettinghangers. De hofsieraden zijn voorzien van ingesneden iconografie. Op Java werden ook manuscripten geïllumineerd met afbeeldingen van islamitische onderwerpen.

Christelijke sekte die is gesticht door Charles Taze Russell, aan het eind van de 19de eeuw. Russells opvolger Joseph Franklin Rutherford koos in 1931 voor de naam 'Jehova's getuige'. De sekteleden geloven dat Jehova (Jahweh) de ware God is en dat Jezus Christus de zoon van God is. Doel van de sekte is het stichten van wat zij beschouwen als het Koninkrijk Gods, dat volgens hun overtuiging zal ontstaan na de Apocalyps van het Armageddon. Doorgaans onderhouden Jehovagetuigen geen banden met geloofsrichtingen, en zij aanvaarden geen aardse autoriteit. Ze stemmen niet en vieren evenmin religieuze hoogtijdagen of nationale feestdagen, en de leden zijn principiële dienstweigeraars. Ze gaan van deur tot deur om hun geloof te verkondigen en hun publicaties 'De Wachttoren' en 'Ontwaak!' aan de man te brengen. Deze publicaties verschijnen in 80 talen.

Verwijst naar de stijl van porselein dat werd vervaardigd tijdens de late Ming-dynastie, tussen 1522 en 1566. De stijl wordt gekenmerkt door blauw-wit en geëmailleerd polychroom aardewerk, waarbij ook lampetkannen en kalebasvormig vaten werden geïntroduceerd. Bij groter vaatwerk werd het oppervlak vaak verdeeld in een reeks formele en informele banden.

Ornamenten zoals armbanden, halskettingen en ringen van edele of halfedele materialen die voor de sier op het lichaam worden gedragen; ook soortgelijke artikelen die worden gedragen voor godsdienstige doeleinden of rouwbetuiging.

Weven op een kaartweefgetouw, waarbij kaartjes worden gebruikt om het patroon te vormen. De kaartjes hebben gaten (meestal vier) op de hoeken. De schering wordt ingeregen door die gaten. Door de kaarten te draaien ontstaat een nieuwe gaap waarin je de inslag kunt inbrengen. Daar het aantal scheringdraden beperkt is vanwege het aantal kaartjes die kunnen worden benut, wordt deze methode meestal gebruikt voor smalle banden.

Verwijst naar de fase van de Karasoek-cultuur die wordt gemarkeerd door de productie van bronzen voorwerpen, zoals messen en armbanden met een reeks rechte of schuine lijnen die zijn uitgesneden in het oppervlak, met rijen driehoeken.

Omrandingen of banden die een steen of ander ornament omgeven en vasthouden, zoals op een ring of een snuifdoos; of een kristal, zoals op een horlogekast of een klok; of een glazen of plastic bedekking, zoals op een koplamp.

Lijnen of banden die bestaan uit een serie chevrons.

Kledingstukken met lichte baleinen of zonder baleinen, meestal gemaakt van stevige stof, met schouderbanden en knopen aan de zijkant om ze aan een kledingstuk voor het onderlichaam te bevestigen; gedragen door vrouwen en kinderen.

Japanse boekbanden waarin draad wordt gestikt door vier gaten die op gelijke afstanden van elkaar zijn aangebracht in de verbindingen tussen de rug en de voor- en achterkant van het boek, waardoor een ruitvormig patroon ontstaat als dat van een schildpadschild.

Bevestigingsmiddelen uit twee of meer delen, meestal van metaal, bestaande uit afzonderlijke in elkaar grijpende haken en bevestigingselementen die twee of meer objecten of complementaire delen van hetzelfde object samen te houden. De sluithaak wordt ook bij boekbanden gebruikt en wordt ook wel ´klamp' genoemd.

Verwijst naar de cultuur en aardewerkstijl van de ‘bekermensen’ uit het late neolithicum en de vroege Bronstijd, die leefden in het 4de millennium v. Chr. en zijn vernoemd naar de typische klokvormige bekers die met horizontale banden versierd waren met behulp van fijn getande stempels. De cultuur is waarschijnlijk oorspronkelijk afkomstig uit Spanje en heeft zich verspreid over Centraal- en West-Europa, daarbij de techniek van het werken met brons naar de Britse eilanden brengend. De cultuur wordt gekenmerkt door aardewerk, een voorkeur voor individuele graven, snelle expansie op zoek naar koper en goud, het ontstaan van talrijke wapens, waaronder bogen, koperen speerpunten, platte, getande dolken en opvallende gebogen, rechthoekige polsbeschermers.

Schoeisel dat gedeeltelijk of geheel van hout is gemaakt met een dikke zool die meestal van hout is maar soms ook van leer of kurk, ter bescherming van de voet, van kousen of sokken of van ander schoeisel. Gebruik `steltschoenen' vooroverschoenen die bestaan uit een zool die is geplaatst op ijzeren banden.

Verwijst naar de pre-Angkor stijl die is genoemd naar een monument dat werd opgericht in de periode van de late 7de eeuw tot de 8ste eeuw. Bouwkundige ontwerpen in deze stijl worden voornamelijk gekenmerkt door bakstenen constructies, Indiase Gupta-bouwplannen met kleine rechthoekige cellae die heilige beelden herbergen, torens met gewelfsystemen die zijn voorzien van een draagsteen en terugkerende patronen van bladeren en reliëfbanden met gebladerte ter versiering van colonnetten. De stijl benadrukt de verering van hindoeïstische goden, met name Shiva. De beeldhouwstijl vertoont overeenkomsten met hindoeïstische en boeddhistische beeldhouwkunst.

Wordt gebruikt voor kapitelen met gevlochten banden die lijken op het vlechtwerk van een mand. Te vinden in Mediterrane en Byzantijnse architectuur.

Verwijst naar de periode die samenviel met de heerschappij van de Korje-dynastie in Korea, van 918-1391 n. Chr. De nauwe banden van de dynastie met China gedurende de Sung-periode (908-1279 n. Chr.) resulteerden in rechtstreekse invloeden van de Chinese cultuur. De meeste artefacten die zijn overgebleven uit deze periode zijn bronzen tempelbellen, door monniken gekopieerde boeddhistische soetra's in goud en zilver op paars papier, en houtsneden. Deze periode is ook bekend door de belangrijke prestaties op het gebied van porselein met celeadon-glazuur, dat samen met de doden werd begraven in graftombes.

De hiërarchie Kleding bevat descriptoren voor objecten die worden gedragen om warmte of bescherming te bieden, als verfraaiing of voor symbolische doeleinden. De hiërarchie bevat descriptoren voor kledingstukken die als hoofdelement van de kleding worden beschouwd (bijvoorbeeld 'overhemden' of 'broeken'), descriptoren voor kleding die onder de hoofdkleding wordt gedragen (bijvoorbeeld 'onderhemden') en descriptoren voor kledingstukken die over de hoofdkleding worden gedragen (bijvoorbeeld 'parka's'). Daarnaast zijn descriptoren opgenomen voor: beschermende kledij, met inbegrip van soorten harnassen; liturgische gewaden en andere ceremoniële kledij; uniformen; plus een uitgebreide lijst accessoires, met inbegrip van accessoires die op het lichaam worden gedragen (bijvoorbeeld 'hoofddeksels', 'schoeisel') en accessoires die een persoon meedraagt (bijvoorbeeld 'avondtasjes', 'parasols'). Relatie met andere hiërarchieën: de descriptoren 'zakhorloges' en 'polshorloges', evenals andere soorten uurwerken, zijn opgenomen in de hiërarchie Meetinstrumenten. De descriptoren 'zakpistolen' en 'staatsiezwaarden' verschijnen naast andere wapentypen in de hiërarchie Wapens en Munitie. Descriptoren voor objecten die kunnen worden gebruikt voor het onderhoud van kleding of de verzorging van de persoon zelf (bijvoorbeeld 'kledingborstels', 'nagelknippers') verschijnen in de hiërarchie Gereedschap en Uitrusting. Descriptoren voor objecten die worden gebruikt voor de opslag of het vervoer van kleding of andere persoonlijke eigendommen (bijvoorbeeld 'handschoenendozen', 'koffers') verschijnen in de hiërarchie Houders. Samenstellende delen van kleding (bijvoorbeeld 'busks', 'taillebanden') zijn opgenomen in de hiërarchie Componenten.

Linten of banden die worden gedragen om kousen of sokken op te houden.

Ronde banden van bloemen, gebladerte of sierwerk die worden gedragen of geschonken als teken van eer of overwinning of voor louter decoratieve doeleinden worden gedragen.

Wordt gebruikt voor geschiedkundige verhalen waarin gebeurtenissen in chronologische volgorde worden beschreven. Gebruik 'annalen' voor verslagen waarin gebeurtenissen jaar voor jaar worden beschreven en waarin minder onderlinge verbanden worden gelegd of waarin de beschreven gebeurtenissen minder van commentaar of interpretatie worden voorzien.

Sierbanden, -kransen of dergelijke sierobjecten ter omlijsting van het hoofd die worden gedragen voor persoonlijke opschik of als teken van eer of prestatie. Ook kroningskransen van bladeren of bloemen.

Draagverbanden voor de geslachtsdelen, gedragen door mannen bij het deelnemen aan sport of inspannende activiteiten.

Bogen die voornamelijk bestaan uit een gebogen staaf die kruislings op een middenschacht is geplaatst door middel van een systeem van bindingen van touw of darm of door metalen banden. De pees wordt teruggetrokken, vastgehouden en losgelaten door een mechaniek als een windas of een draaibare moer. Ze waren zeker al in de 11de eeuw in gebruik en worden nog altijd gebruikt voor de jacht en recreatie.

Een ruitpatroon van kleine diamant-, kubus- of dobbelsteenachtige motieven die worden gedreven of geperst op boekbinderslinnen of leren banden, met name geliefd op kalfsleren boekbanden aan het begin van de 19e eeuw en op de linnen boekbanden van uitgevers tussen 1835 en 1845.

Verwijst naar de pre-Angkor-stijl van het midden van de 9de eeuw, waarvan het tempelcomplex van Sambor Prei Kuk een goed voorbeeld is. Tempels in deze stijl volgen de Indiase Gupta- en post-Gupta-bouwplannen en worden vooral gekenmerkt door een bakstenen constructie, centrale sanctuaria, gegoten basementen, muren die door pilasters zijn verdeeld in verticale panelen en die zijn versierd met blinde deuropeningen, nissen, reliëfpanelen en piramideachtige torens die op kleinere schaal het ontwerp van de grote tempelfaçade imiteren. De stijl wordt vaak gekenmerkt door beeldgesneden lateien die worden ondersteund door cirkelvormige colonnetten en gewelfde banden met bloempatronen die verspreid zijn aangebracht tussen cirkelvormige medaillons met een afbeelding van een god of heilig dier. De beeldhouwkundige stijl toont tevens sterke vroege hindoeïstische invloeden met veelarmige goden rondom, een sterk gevoel van gewichtverschuiving in grote beeldhouwwerken, het zelden voorkomen van beeldhouwwerken in hoogreliëf, subtiel gestileerd realisme, sobere kleding en lichaamsversieringen.

Verwijst naar de periode in Meso-Amerika van circa 300 tot 250 v. Chr. Verenwerk in Meso-Amerika had zijn oorsprong in deze periode als symbool van macht en rang en bestond onder andere uit verfijnde ceremoniële hoofdtooien die waren gemaakt van veren van de staart van quetzals. Beeldhouwwerken uit deze periode omvatten aardewerk en grafurnen, zoömorfe en antropomorfe graffiguren, gegroefde vazen met karakteristieke parallelle lijnen die zijn getekend op oranje slip, en schalen die zijn beschilderd met kronkelige vormen op randbanden aan de buitenkant. De architectuurstijl in deze periode nam paleisachtige vormen aan, met robuuste, platte of gewelfde dakbedekkingen, fijn afgewerkte trappen met strekse hellingen aan weerszijden, lijstwerk, tablero's en maskers. Piramide-achtige structuren in deze periode tonen complexe cirkel- en kegelvormige secties en secties met terrassen.

Opvallend beschilderde stokken, meestal met elkaar afwisselende rode en witte banden, die zo'n 2 à 2½ meter hoog zijn met metalen punten aan een uiteinde en die worden gebruikt door landmeters om een referentiepunt vast te leggen. Gebruik 'niveaulatten' voor soortgelijke voorwerpen die met cijfers zijn gemarkeerd.

Dolken met afhangende stootplaten, in één geheel ontworpen met de metalen scheden, die voorzien zijn van geprononceerde ringen of banden; gebruikt door Duitse en Zwitserse landsknechten in de 16e eeuw.

Transportbanden die bestaan uit één of meer kettingen zonder einde, met horizontaal uit elkaar geplaatste latten, die een bewegende ondergrond vormen voor de voorwerpen die worden getransporteerd.

Banden die kinderen leiden en ondersteunen bij het leren lopen. Soms van versterkte stof die is bevestigd aan de schouders en tot de enkels hangt.

Verwijst naar een Vroeg-Minoïsche aardewerkstijl die voornamelijk werd vervaardigd in het noordoosten van Kreta, maar die op het hele eiland werd gebruikt. Deze stijl is mogelijk voortgekomen uit Vasiliki-aardewerk, toen geschilderde ornamentatie voor het eerst weer verscheen in de vorm van enkele opgeschilderde witte lijnen. In volwaardige vorm kenmerkt deze stijl zich door bondige motieven in gebroken wit op een donkere engobe. De ontwerpen bevatten vaak complexe diagonale banden en spiralen.

Torenkranen die zijn bevestigd op rupsvoertuigen, rubberbanden of rails.

Motorisch aangedreven machines, zoals banden zonder einde of een reeks rollers, die zorgen voor een doorlopend vervoer van materiaal.

Banden waarbij het mogelijk is op elke gewenste plaats bladzijden in te voegen of te verwijderen door het gebruik van ringen, stangen, koorden of andere bindmethoden die de marges van de afzonderlijke bladzijden samenbinden.

Getokkelde chordofonen, ontwikkeld tijdens de Europese Renaissance, met een lange peervormige klankkast van dunne, smalle zijbanden met een plat bovenblad. Het centrale, ronde klankgat is voorzien van een rozet en op de hals zijn zeven tot tien fretten aangebracht. Voor de algemene categorie van chordofonen die een snarenvlak evenwijdig aan de klankkast hebben en een hals die als snarenhouder en handvat tegelijk dient, zie de gidsterm 'luitachtige chordofonen'.

Verwijst naar een subgroep Veneto-Saraceense metaalproducten die het grootste deel van dergelijke objecten omvat. De ontwerpen zijn verwant aan het mammeluk metaalwerk uit het einde van de 15de eeuw, en zijn middelpuntzoekend of in concentrische ringen gegroepeerd. De motieven zijn typisch mammeluk, met afwisselende knopen, gedraaid touw en latwerk met driepassen, ontleend aan de kalligrafie. Geen van de objecten in deze groep is gesigneerd, maar vaak dragen ze Noord-Italiaanse en met name Venetiaanse heraldische wapens. Hoewel ze niet voldoende specifieke informatie over de eigenaars bieden, vormen ze wel een bewijs van de nauwe diplomatieke en commerciële banden die tussen de mammeluks en Venetië bestonden.

Plooien of banden die dienst doen als versiering of afwerking aan het uiteinde van een mouw, broekspijp, de bovenrand van een laars en dergelijke; ze zijn gemaakt als aparte onderdelen en worden gedragen met, of bevestigd aan, kleding of kledingaccessoires, of vervaardigd als vast onderdeel van kleding of kledingaccessoires.

Banden aan een mouw, vooral van een overhemd, die de pols bedekken.

Lange, nauwe sierbanden met over het algemeen franjes aan beide uiteinden die over de linkerarm dicht bij de pols worden gedragen door priesters, diakens en onderdiakens.

Wetenschappers die zijn gespecialiseerd in de wetenschap van getallen, grootheden, symbolisch uitgedrukte hoeveelheden, en vormen en figuren, inclusief hun onderlinge verbanden en de operaties die erop worden uitgevoerd.

De studie van de werking van krachten op materie of systemen, waarbij er sprake is van identificatie en beschrijving van dergelijke systemen met oorzaak-gevolg verbanden.

Steenverbanden, wijze waarop stenen, m.n. bakstenen, aan de buitenzijde van een muur zijn gerangschikt, om een goede hechtheid van het metselwerk te garanderen en de muur een goed aanzien te geven. VWB.

Term die wordt gebruikt voor diverse soorten hoge hoofddeksels zoals de hoofdbanden die door vrouwen in het oude Griekenland werden gedragen, de officiële tulbandachtige hoofdtooien van de oude Joodse hogepriesters of de liturgische hoofddeksels die door bisschoppen en abten worden gedragen.

Te gebruiken voor de verzameling van fysieke dingen, omstandigheden en invloeden die een organisme, voorwerp of structuur omgeven en beïnvloeden. Gebruik 'ecologie' voor de tak van de biologie die zich bezighoudt met de verbanden en wisselwerking tussen organismen en hun leefomgeving. Gebruik 'natuur' voor het idee van de externe wereld, inclusief de krachten die er op inwerken en het niet-menselijke leven dat er woont, en dat door mensen wordt gezien als gescheiden en onafhankelijk van henzelf, hun activiteiten en beschaving.

Banden die rondom de arm zitten en soms ter identificatie of bij rouw worden gedragen. Ook soortgelijke onderdelen van een mouw.

Smalle stroken ongelooide of bewerkte huid zoals leer of met aluin witgelooide huid waarmee de delen van een boek achter de rug langs werden vastgenaaid in de vroege stadia van flexibel naaien. Onderscheiden van 'touwen (boekbandonderdelen)'; dit zijn gedraaide stroken vezelig materiaal die riempjes vervingen tegen het einde van de zestiende eeuw. Tevens onderscheiden van 'naaibanden'; dit zijn smalle stroken dicht geweven stof die voor hetzelfde doel geschikt zijn.

Te gebruiken voor het concept van de fysieke wereld, inclusief de krachten die daarin aan het werk zijn en het niet-menselijk leven dat zich erin bevindt, door mensen waargenomen als gescheiden en onafhankelijk van henzelf, hun activiteiten en beschaving. Gebruik 'milieu's (objectgroepen)' voor verzamelingen van fysieke dingen, toestanden en invloeden die bepaalde organismen of gemeenschappen van organismen omringen en beïnvloeden. Gebruik 'ecologie' voor de tak van van de biologie, die zich bezighoudt met de verbanden en de wisselwerking tussen organismen en hun leefomgeving.

Banden of koorden die door landarbeiders in Schotland net onder de knie om het been worden gebonden om hun broekspijpen vast te binden en deze daardoor schoon te houden.

Bij bibliografische beschrijvingen, de aangehechte papieren band van een boek of pamfletten die oorspronkelijk bedoeld waren als tijdelijke banden om later vervangen te worden door een vaste band.

Te gebruiken voor het boekbindproces waarbij touwen strak rond een boek worden gewikkeld dat tussen speciaal daarvoor gemaakte platen wordt gehouden en de waarbij de touwen die over de rug aan beide zijden van de opgetilde banden lopen, over de platten en onder de voorrand van het boek, zodat de bekleding stevig aan de platten vasthecht. Ook te gebruiken voor het proces waarbij touwen van de kop tot de staart op de rug van een boek worden gewikkeld om de kapjes vast te klemmen.

Te gebruiken voor het boekbindproces waarbij het materiaal dat de rug bedekt over de banden wordt geperst en gevormd met een speciale knijptang om een goede hechting te waarborgen.

Te gebruiken voor de decoratieve vorm die ontstaat wanneer kleinere stukken materiaal zijn bevestigd aan de oppervlakte van een groter stuk materiaal; vooral gebruikt voor stukken leer, papier, of ander materiaal dat op banden of kaften van boeken is gelegd voor decoratieve of illustratieve doeleinden.

Ornamentele banden of boorden, vooral op kerkelijke gewaden.

Mouwloze japonnen of rokken met banden en een gedeeltelijk of compleet lijfje, doorgaans over een ander kledingstuk, b.v. een trui of een blouse, gedragen door vrouwen en kinderen.

Kaarten waarop precies genoeg geografische kenmerken worden aangegeven om verbanden te kunnen leggen tussen de in kaart gebrachte gegevens of verschijnselen.

Ringvormige, witte wollen banden met afhangende stroken van hetzelfde materiaal op rug en borst; worden door de paus gedragen tijdens de Romeinse ritus en door hem uitgereikt aan aartsbisschoppen als ambtelijk onderscheidingsteken.

Boekbanden die meestal worden gebruikt voor pamfletten die naar verwachting weinig zullen worden gebruikt. Meestal zijn ze zijdelings geniet, soms voorzien van metaaldraad, en afgedekt met een houten plaat.

Gebieden binnen een decoratief ontwerp die vaak rechthoekig en omlijst zijn. In de boekbinderij omvat het ook de ruimten op de zijden van een boek of tussen de banden op de rug.

Banden gestempeld met patronen door middel van tamelijk grote gegraveerde blokken of platen waarvoor een mechanische pers nodig is. Populair in de vijftiende en zestiende eeuw en opnieuw in de negentiende eeuw.

Banden versierd met enkele, dubbele of driedubbele lijnen, meestal aangebracht met een filet, die een rechthoek vormen die vaak langs de randen van de band loopt en soms op de rug.

Helmen van parachutisten; van metaal met hoofdbandenstel en kinband. Hebben vaak hetzelfde uiterlijk als gevechtshelmen, echter met extra hoofdbandenstel achter het hoofd en een extra kinstuk aan de kinband.

Het proces waarbij losse platten aan een boekblok worden bevestigd, meestal door de naaibanden en het rugbelegmateriaal te lijmen op de binnenkant van enkelvoudige platten of tussen gesplitste platten, of door de touwen aan te rijgen door de gaten of groeven in de platten. Gebruik 'inbinden' voor het bevestigen van een eerder gemaakt katern aan een boekblok.

Gereedschappen die gebruikt worden voor het bosseleren, bijvoorbeeld het stempelen van tekst op linnen boekbanden, of voor oppervlakken van bladgoud.

Een patroon van kleine, dicht bijelkaar geplaatste puntjes op een oppervlak, veel gebruikt op leren banden.

Banden gemaakt van diverse materialen die voor de sier of ter bescherming om de pols worden gedragen.

Verwijst naar een periode en stijl in de Griekse kunst en cultuur die zich voordeed van circa 1100 tot circa 900 v. Chr. Deze kenmerkt zich door de import van objecten en stijlen uit de Levant en Egypte, een vernieuwing van binnenlandse Griekse stijlen, en een algeheel herstel van de woelige periode die het gevolg was van de gewelddadige omverwerping van de Minoïsche/Myceense wereld in de 12de eeuw v. Chr. De overgeleverde kunstwerken bestaan uit eenvoudige fibulae, primitieve kleifiguren en aardewerk, meestal versierd met cirkels, bogen, driehoeken en golvende lijnen, vaak met meerdere streken aangebracht en geplaatst in horizontale banden op verschillende delen van de pot.

Orde van 40 families van kleine insecten die boeken beschadigen doordat ze de lijm in de banden opeten.

Te gebruiken voor tulbanden die vooral in India worden gedragen, vaak van licht materiaal en met één uiteinde afhangend aan de achterzijde. Ook te gebruiken voor smalle repen stof, gewoonlijk van licht materiaal, die rond een helm of pet worden gedragen, vaak met één uiteinde afhangend aan de achterzijde om de nek tegen de zon te beschermen.

Videorecorders die ofwel gebruik maken van videobanden op spoelen of gebruik maken van videocassettes.

Verwijst naar de stijl van het in de noordelijke Levant gevonden aardwerk uit de periode van circa 5.500 tot 5.000 v. Chr. De stijl kenmerkt zich door kruiken die zijn bedekt met een rode laklaag, soms versierd met eenvoudige, ingetogen banden met ingedrukte of ingekerfde versieringen.

Serie korte banden in een Dorisch entablement, die zich bevindt onder de taeniae, en waaraan de guttae hangen.

Leisteen dat opvalt door de lichtgekleurde strepen of banden die erdoorheen lopen. Het werd hogelijk gewaardeerd als materiaal voor bannerstones en andere oud-Amerikaanse ceremoniële voorwerpen. Wat bouwtoepassingen betreft staat het bekend als minder duurzaam dan andere typen leisteen, aangezien de banden zwakker zijn dan de donkere gebieden eromheen.

Buigzame banden die rond het middel of de heupen worden gedragen en meestal een soort sluiting hebben, bijvoorbeeld een gesp. Worden gedragen ter decoratie, steun of om geld, documenten of dergelijke te bevatten.

Met baleinen verstevigde korsetten, in één of twee delen, met of zonder schouderbanden, die een kegelvorm aannemen wanneer ze worden aangetrokken; gedragen tot de 19e eeuw.

Kleine ronde banden die om de vinger worden gedragen.

Term uit de 18e eeuw voor decoratief garneersel in de vorm van banden of strepen op een gewaad of een japon.

Lijsten van bijna ronde doorsnede met nauwe banden of riemen op het vooraanzicht.

Transportbanden die bestaan uit vast gemonteerde rollen waarover materialen door zwaartekracht of voortstuwing worden voortbewogen.

Wordt gebruikt voor voortdurend bewegende banden die zijn ontworpen om passagiers of goederen horizontaal of een helling op te vervoeren. Gebruik 'rolpaden (2)' voor soortgelijke apparaten die zich alleen horizontaal voortbewegen.

Banden versierd met het wapen van een heerser.

Kranen die bestaan uit een draaibare bovenbouw met krachtbron, aandrijfmechanisme en een giek en die is geplaatst op een onderstel met rupsbanden om te kunnen worden verplaatst. Worden gebruikt voor het heffen en verplaatsen van ladingen over diverse draaicirkels.

Landvoertuigen die zijn uitgerust met ononderbroken rolbanden die over getande wielen lopen, voor vervoer over oneffen terrein.

Kalfsleer dat op de vleeszijde wordt gedragen, vaak gebruikt voor rekeningenboeken en andere banden van kantoorbenodigdheden. Het verschil met suède is dat het niet is gepolijst met een amarilschijf.

Kledingstukken bestaande uit een broek met een borststuk met banden die van het borststuk naar de rug lopen. Gebruik 'overalls' voor ééndelige kledingstukken bestaande uit een broek met een bovenstuk met of zonder mouwen dat ter bescherming over andere kleding wordt gedragen.

Volgens de botanische definitie vruchten die bestaan uit groepen of samenstellingen van meerdere delen. Vruchtverbanden bevatten zaden van verschillende vruchtbeginsels van een enkele bloem, zoals de braam en de framboos. Verzamelvruchten bevatten de vruchten van meerdere bloemen die zijn samengesmolten of dicht op elkaar zitten, zoals de moerbei die ontstaat uit een groep kleine afzonderlijke bloemen die worden samengeperst als ze zich tot vrucht ontwikkelen.

Schoenen die voornamelijk bestaan uit een zool die aan de voet is bevestigd door middel van riempjes, banden of koorden.

Beschrijft kunstwerken die zijn vervaardigd door de bewoners van de Santa Cruz-eilanden. De bewoners van de Santa Cruz-eilanden zijn vooral bekend om hun houten figuratieve beeldhouwwerken, die zijn vervaardigd als vrijstaand beeld op architecturale beeldgesneden palen, of die als detail op gebruiksvoorwerpen zijn aangebracht. Belangrijke wereldlijke kunstvoorwerpen van de Santa Cruz-eilanden zijn gebaseerd op de persoonlijke versiering van mannen, zoals schijfvormige borstornamenten van doopvontschelp bedekt met een schildpadschild als geometrische vorm, hoofdtooien bedekt met geschilderde schorsdoek en vezelarmbanden met geometrische patronen.

Wordt over het algemeen gebruikt voor kleine, decoratieve lijsten, meestal hoekige banden of riemen die een zuilschacht omcirkelen. In het bijzonder duidt de term de riemen aan rond de onderkant van de echinus van een Dorische zuil. Voor de groeven rond de onderkant van een Dorische zuil, die de verbinding tussen kapiteel en schacht verbergen wordt 'hypotrachelia' gebruikt. Voor gevormde banden rond Gotische zuilschachten, die vaak de verbinding tussen twee schachtdelen verbergen wordt 'schachtringen' gebruikt.

Wordt gebruikt voor banden of lijstwerk, het meest aan te treffen in de Gotische architectuur, zich bevindend rond de schachten van zuilen of ingewerkte zuilen, maar niet aan de uiteinden daarvan. Vaak gebruikt om de voeg tussen twee delen van een schacht te bedekken of te versterken.

Bladgoud dat tot poeder is vermalen en is vermengd met honing of een ander bindmiddel. Werd gebruikt om een poedereffect te creëren op lederen boekbanden, om goudversieringen te repareren of te herstellen en om manuscripten te vergulden. Oorspronkelijk verpakt in mosselschelpen, maar later in plastic houders in de vorm van een mosselschelp of in de vorm van een tablet of een blokje.

Fotografische technieken om verschillende dichtheden in een gas vast te leggen als een patroon van gekleurde banden van licht en donker; wordt regelmatig gebruikt om patronen van stralingshitte vast te leggen. Niet alle vormen van deze techniek vereisen een camera en een lens.

Kledingstukken die ter bescherming, soms ook louter decoratief worden gedragen over bovenkledingstukken. Bedekken meestal de voorkant van het lichaam en sluiten om het middel met banden, kunnen echter ook een borststuk of schouderbanden hebben.

Te gebruiken voor gewoonlijk rijk versierde banden, sjerpen of riemen, diagonaal van schouder tot heup gedragen ter ondersteuning van een dolk, hoorn, zwaard of trommel.

Losbladige banden met massieve of uit losse delen bestaande stangetjes, die door gaatjes in de marge van losse bladen gaan.

Machines die worden gebruikt om hout glad te maken en om afdrukken van een zaag of draaibank en andere onzuiverheden te verwijderen. Variërend in grootte van handgereedschap tot grote trommels of banden waarmee grote vlakken kunnen worden behandeld.

Ringen of banden waardoor een gevouwen servet wordt gestoken, vaak als onderdeel van een couvert.

Het maken van ornamenten zoals armbanden, halskettingen en ringen, die door een persoon worden gedragen of meegevoerd als versiering. Hierbij wordt gebruikgemaakt van edele of halfedele materialen. Omvat ook het maken van vergelijkbare artikelen die worden gedragen of meegevoerd voor godsdienstige doeleinden of om te rouwen.

Koorden, smalle banden of dergelijke die om het middel worden gedragen; vooral die worden gedragen bij een religieus kledingstuk.

Sterke banden van compact geweven stof die zijn ontworpen om gewicht te dragen; wordt algemeen gebruikt als de eerste steunende laag bij zitmeubels.

Lange banden of repen stof die om het middel, de borst of de heupen worden gewikkeld en vastgemaakt; zonder sluitingen.

Te gebruiken voor motorvoertuigen met rupsbanden aan de achterkant en bestuurbare ski's voor, waarmee over sneeuw wordt gereden.

Dun, niet erg duurzaam plantaardig gelooid leer van de nerfsplit van een vel of huid, meestal van schapenleer, maar soms ook van geiten- of koeienleer. Het wordt in verschillende kleuren en gebosseleerde korrelpatronen geproduceerd, maar ook kleur- en nerfloos. Meestal gebruikt voor de voering van hoeden en goedkope boekbanden.

Onbuigzame armbanden die over de hand kunnen schuiven, of armbanden die scharnieren en sluiten met een knip.

Kousenbanden voor mannen, zoals gedragen in het Verenigd Koninkrijk.

Kegelvormige helmen gemaakt uit een aantal segmenten en banden, bekend sinds de Romeinse tijd en in aangepaste vorm gebruikt tot de 14e eeuw.

Verwijst naar de latere fase van de Bandkeramiek-cultuur en stijl, gekarakteriseerd door keramische decoratie die zich ontwikkelde van de oorspronkelijke lijnversiering naar het gebruik van rijen inkepingen, gaatjes en afdrukken, rondom in banden geplaatst, maar zonder duidelijke omlijning. Deze latere fase kenmerkt zich tevens door de ontwikkeling van duidelijkere regionale verschillen. Deze fase wordt ‘Donubian ll’ genoemd in het classificatieschema van de onderzoeker Vere Gordon Childe.

Wordt gebruikt voor afneembare, flexibele boekbanden, meestal van papier gemaakt, die gelijklopen met de boven- en benedenhoeken en om de voorste hoeken van de omslagen zijn gevouwen. Voor aangehechte buitenste vellen of kartonnen delen wordt de term 'meegenaaide omslagen' gebruikt.

Banden op een hoofddeksel, waarmee het hoofddeksel onder de kin van de drager wordt vastgemaakt.

Verwijst naar de stijl die is vernoemd naar het Indonesische eiland Sulawesi. Beeldhouwwerken in deze stijl zijn onder meer bronzen beelden in de Indiase Amaravati-stijl, beelden van een in een gewaad gehulde Boeddha met één ontblote schouder, terracotta figuren, monolieten met de omtrekken van mannelijke figuren, tau-tau houten beelden van voorouders, levensgrote figuren gekleed in ceremoniële kledij in grotten, en verbeeldingen van de offerbuffel en de levensboom die vruchtbaarheid symboliseert. Kenmerkend voor kunstnijverheid in deze stijl zijn mandjes van bamboe en lontarpalmbladeren afgewerkt met lagen rode en groene lak en bladgoud. In combinatie met edelstenen komt deze stijl tot uitdrukking in armbanden, oorringen in een open ovaalvorm met omgebogen uiteinden en haarsieraden met parels, goud, zilver en versierd metaal. In de huizenbouw komt deze stijl tot uitdrukking in compacte huizen met boogvormige daken, ondersteund door twee verticale palen buiten het huis.

Verwijst naar de stijl en periode die in verband worden gebracht met de regio Sumatra van de 11de tot de 14de eeuw. De stijl staat bekend om zijn rijke, gevarieerde textieltradities die worden gebruikt in uiteenlopende rituele contexten en worden gekenmerkt door ontwerpen met geweven zijde en katoen, tapijten, borduurwerk, werken met goudlaken en mantelstoffen in blauwe en aardrode kleuren met 'warp ikat'-ontwerpen van in elkaar grijpende ruiten. Kenmerkend voor de edelsteenproductie in deze stijl zijn gouden medaillons, armbanden en halssieraden versierd met juwelen en haarlokken en slagtanden en klauwen van dieren, en met edelstenen bezette, halvemaanvormige hoofdtooien met kleine modellen van traditionele huizen hangend aan haarspelden. De beeldhouwkunst in deze stijl wordt gekenmerkt door bronzen en stenen Boeddhabeelden die doen denken aan werk uit de Srivijaya- en Majapahit-periode.

Verwijst naar de stijl die in verband wordt gebracht met het eiland Sumba. De textielproductie in deze regio laat Sumatraanse en Indiase invloeden zien, met grote mantels (hinggi) met een ingeweven ikat-patroon, Indiase patola-ontwerpelementen en ceremoniële sarongs met ingeweven patronen. Populaire regionale motieven in het textiel zijn onder meer menselijke figuren, paarden, herten, slangen en leeuwen. De kleuren duiden op een klassenonderscheid, waarbij Turkse rode verf het meest luxe en zeldzaam is. In de edelsteenkunst wordt de stijl gekenmerkt door het gebruik van granaat, kristal, parels, amethisten, robijnen, rood koraal en ivoor. Kenmerkend voor decoratieve kunst in deze stijl zijn fijn afgewerkte kralen halskettingen en hoofdbanden.

Videoband met een breedte van 12,7 en een hogere resolutie (400 horizontale lijnen) dan standaard-VHS-banden.

De platte banden boven de hoogste lijsten van de cyma's van deklijsten, of de kleine banden boven en onder de scheppend holle lijstwerken van een Attisch voetstuk.

Kledingstukken of kledingaccessoires die bedoeld zijn om steun te geven; vooral gebruikt voor banden en soortgelijke hulpmiddelen, meestal van elastisch of katoenen weefsel, die worden gedragen ter ondersteuning van een bepaald deel van het lichaam.

Smalle, verhoogde banden, met name de allerhoogste delen van de Dorische architraaf.

Banden die het middel omgeven, vooral als een gedeelte van een rok of broek.

Korte step-ins, bedoeld om een smalle taille te accentueren, die beginnen bij de ribben en doorlopen tot boven de heupen, soms met jarretels eraan bevestigd om kousen op te houden. Gebruik 'jarretelgordels' voor de smalle elastieken of stoffen banden die rond het middel of de heupen worden gedragen, met jarretels voor kousen.

Verwijst naar de cultuur en het voormalige keizerrijk die floreerden van de 9de tot de 11de en van de 13de tot de 16de eeuw en die waren gecentraliseerd in de oostelijke deltaregio van het tegenwoordige Myanmar en in de westelijk-centrale regio van Thailand. De cultuur heeft de regio gedurende de laatste 1200 jaar gedomineerd, waarbij Sanskriet is vervangen door Pali-schrift en het Theravada-boeddhisme een plaats vond in de oude Birmese cultuur. De kunst van deze regio heeft gemeenschappelijke historische banden met het oude Cambodjaanse koninkrijk van Funan en met China en werd in hoge mate beïnvloed door de Angkor-civilisatie.

Wordt gebruikt voor relatief smalle schuingezette banden metselwerk die vanaf 800 v.C. soms worden gevonden op muren van Midden-Amerikaanse bouwwerken. Na ongeveer 300 v.C. zijn ze vaak onderdeel van het architectonische element talud-tablero.

Banden die bestaan uit smalle, rechthoekige, tandachtige blokken die zich meestal langs de onderzijde van een kroonlijst bevinden. Een karakteristiek element van zowel de klassieke stijlen als van de stijlen die de klassieke stijl imiteren.

Zichzelf voortstuwende, zwaarbepantserde gevechtsvoertuigen met een volledig gesloten, draaiende geschutkoepel die het belangrijkste wapen van het voertuig bevat en één of meer machinegeweren; ze rijden op rupsbanden.

Apparaten die worden gebruikt om magneetbanden af te spelen, soms met inbegrip van opnameapparatuur, maar zonder luidsprekers. Kan ook verwijzen naar componenten van audio- of videosystemen.

Sandalen die aan de voet worden gehouden door middel van omgekeerde V-banden tussen de eerste en de tweede tenen.

Gordijnen die zijn gemaakt om te worden teruggebonden in een gedeeltelijk open positie waarbij de banden vaak van hetzelfde materiaal zijn.

Verwijst naar de stijl die tot ontwikkeling kwam op Timor en zich later uitbreidde naar overige delen van Indonesië. De stijl hangt sterk samen met territoriale uitbreidingen, het Portugese kolonialisme en de maritieme handelscultuur. De stijl wordt gekenmerkt door traditioneel batikwerk, reliëfwerk, kistornamenten met sieraden, kuisheidsschilden (badong of cupeng), hoofdtooien met goudwerk en vergulde armbanden. Veelvoorkomende motieven in sieraden en reliëfwerk zijn het bootsymbool, de slang en de buffelhoorn, die de rang en de afstamming aanduiden. Houtsnijwerk en tekeningen in deze stijl worden gekenmerkt door krullen en kromlijnige vormen die worden benadrukt door wit krijt dat in insneden is ingebracht, en verschillende Portugese ontwerpen.

Verwijst naar de architectonische stijl die wordt geassocieerd met de vierde van de traditionele vijf klassieke orden der architectuur. De andere vier zijn: Dorisch, Ionisch, Corinthisch en Composiet.Deze stijl wordt vaak omschreven als een simplificatie van de Dorische stijl, en onderscheidt zich van de andere stijlen door minder en strakker lijstwerk, het ontbreken van trigliefen of andere decoratie op de fries, geen decoratieve details op het entablement of kapiteel, en over het algemeen geen groeven op de zuil, hoewel bij neoklassieke werken de schachten kunnen zijn voorzien van rustica-banden. De stijl verschilt van de ‘Toscaanse orde‘ omdat een architectonische orde uitsluitend verwijst naar het specifieke systeem of de samenstelling van onderdelen die zijn onderworpen aan vastgestelde regels en proporties, bepaald door de functie van ieder afzonderlijk deel.

De gedraaide strengen vezelig materiaal waarop de katernen van een boek zijn genaaid. Te onderscheiden van 'naairiemen'; dit zijn smalle stroken ongelooide of bewerkte huid die voor hetzelfde doel gebruikt werden tot tegen het einde van de zestiende eeuw. Ook te onderscheiden van 'naaibanden'; dit zijn smalle stroken dicht geweven stof die voor hetzelfde doel geschikt zijn. Tevens onderscheiden van 'ribben (boekbandonderdelen)'; dit zijn de opstaande randen over de rug van een boek, die de plaats aangeven van de koorden onder de omslag.

Doorlopende banden die over katrollen lopen waardoor een baan ontstaat waarop losse materialen of kleine voorwerpen van het ene punt naar het andere worden gebracht.

Wordt gebruikt voor bouwsystemen die zijn ontworpen om mensen, apparatuur of goederen door een gebouw of complex te vervoeren. Gebruik 'vervoerssystemen' voor netwerken van apparatuur ontworpen om dezelfde soort artikelen te vervoeren door en tussen vestigingen; gebruik 'lopende banden' voor mechanismen die zijn ontworpen voor het voortdurende transport van materiaal.

De karakteristieke ornamenten van een Dorische fries, die bestaan uit een enigszins verhoogd blok met drie verticale banden, die van elkaar gescheiden zijn door middel van V-vormige sleuven.

Overschoenen die bestaan uit een zool, meestal geplaatst op een verhoging, doorgaans blokken, stelten of ringvormige ijzeren banden, die over het schoeisel heen wordt vastgemaakt met aantrekkoordjes. Ze worden gedragen om de voet te verhogen ter bescherming tegen modder, vuil of nattigheid. Gebruik 'klompschoenen' voor schoeisel met een dikke zool die meestal van hout is, soms van leer of kurk.

Strakzittende kledingstukken zonder schouderbanden die het bovenlichaam bedekken; meestal van elastisch materiaal. Geen Nederlands equivalent.

Banden die over het voorhoofd of de borst lopen en aan een bundel vastzitten om de vracht die op de rug van een persoon wordt gedragen te ondersteunen.

Geitenleer uit Turkije dat via Venetië in Europa terechtkwam. Daar werd het tussen de vroege 16de eeuw en de vroege 18de eeuw gebruikt in verfijnde boekbanden. Voor de ontharing werd het gelooid met olie en kreeg het een opvallende rode kleur, waarna het werd gelooid met sumak.

Gelijkvormige banden die op grote schaal en in grote hoeveelheden worden geproduceerd (vaak met machinaal gemaakte boekbanden), aangebracht op boeken waarvan wordt verwacht snel en veel te verkopen. Gebruikt vanaf het midden van de 18e eeuw. Te onderscheiden van 'genaaide bindingen', wat eenvoudige banden zijn van schapeleer of kalfsleder besteld door boekhandelaren van de 15e tot de 18e eeuw, en in kleinere hoeveelheden werden uitgegeven.

Horizontale banden metselwerk, over het algemeen dunner dan andere lagen, die zich uitstrekken over de buitenmuur, en in sommige gevallen ook over pijlers of ingebouwde zuilen. Ze kunnen vlak zijn of uitsteken, en het oppervlak ervan kan plat zijn, bewerkt, of op een andere manier vormgegeven.

Boekbanden waarbij het dekmateriaal direct op de rug is gelijmd, of op een voering op de rug.

Koorden, banden of soortgelijke flexibele voorwerpen die worden gebruikt als sluitingen, met name door middel van verstrengeling, bijvoorbeeld met een knoop of strik.

Algemeen gebruikt om te verwijzen naar het fysieke artefact van het overdragen van filmbeelden in elektronische vorm, in elk medium. Gebruik 'videobanden' om te verwijzen naar video-opnamen op magneetband.

Kunstwerken waarbij gebruik wordt gemaakt van videotechnologie, met name videobanden. Gebruik 'videokunst (vakgebied)' voor de studie en praktijk van het maken van zulke werken.

Ornament dat bestaat uit gedraaide en vervlochten banden, oorspronkelijk gebaseerd op leren repen of linten; populair in Noord Europa in de 16e en 17e eeuw en in de negentiende-eeuwse herleving.

De leer en praktijken van de broederschap van de 'Vrije en geaccepteerde metselaars', 's werelds grootste geheime genootschap. De vrijmetselarij verspreidde zich door de opmars van het Britse Rijk en is nog steeds het meest populair op de Britse eilanden en in andere landen die banden hadden met het rijk. Het genootschap zou zijn opgericht voor wederzijdse hulp en vriendschap. De leden geloven dat het historische wortels heeft die zijn terug te voeren op de Romeinen, de Egyptenaren en de bouw van de piramides. De vrijmetselarij bevat tradities en rituelen die symbolen gebruiken van of verwijzen naar de gereedschappen van middeleeuwse steenhouwers, met name de winkelhaak en de passer. Net als andere ambachtsgilden in het middeleeuwse Europa ontwikkelden veel metselaarsgilden die vrijmetselaars in hun gelederen hadden uitgebreide geheime rituelen voor het overbrengen van de kennis van hun ambacht en voor de inwijding van nieuwe leden. Deze rituelen veranderden in de loop van de vroegmoderne tijd. In het 16e-eeuwse Schotland nam de vrijmetselarij elementen over van het hermetisme uit die tijd. Vanaf het begin van de 17e eeuw laten de loges ook leden toe die niet zijn betrokken bij de bouwsector.

Verwijst naar de periode van circa 3000 tot 1750 v. Chr. in het gebied van het hedendaagse Bahrein, het eiland Failaka en de oostkust van Saudi-Arabië. De stijl van deze periode wijst op nauwe banden met zowel de Indusvallei als Mesopotamië; dit is vooral zichtbaar in zegelafdrukken die motieven vertonen uit beide regio's.

Verwijst naar een stijl in de Oud-Griekse vaasschilderkunst, die een variatie gebruikte van de techniek van de Roodfigurige stijl en opgeld deed in het midden van de 5de eeuw v. Chr. De stijl kenmerkt zich door het gebruik van een kalkachtige, blanke engobe als achtergrond, waar overheen zwart glazuur werd gebruikt om de figuren uit te lijnen. Verdunde paarse, rode en blanke glazuren werden gebruikt om de figuren in te kleuren. Bijkomende kleuren die niet tegen bakken waren bestand werden naderhand toegevoegd.De taferelen tonen dikwijls figuren op een gemeenschappelijke grondlijn aan de onderkant van een vlak, of in horizontale banden, hetgeen verschilt van eerdere composities waar figuren in het algemeen over het gehele schildervlak waren verspreid.

Snijgereedschap met dunne, platte metalen bladen, banden of onbuigzame platen met aan de zijkant een rij snijtanden.

Japanse boekbanden die bestaan uit gevouwen vellen papier die zodanig aan elkaar zijn gestikt dat de gevouwen hoeken de frontsnede vormen.

Verwijst naar de uitvoerende kunst die wordt gekenmerkt door het vaardig produceren van muzikale tonen door de menselijke stem. Zingen vereist een lichaamstechniek waarbij de longen lucht toevoeren naar het strottenhoofd, dat als een riet of trillingsmechanisme fungeert; de borstholte en hoofdholten dienen als klankkast. De tong, het verhemelte, het gebit en de lippen zorgen voor de klankarticulatie en vormen de versterkte klanken tot klinkers en medeklinkers. Bij het zingen is een verfijnde techniek noodzakelijk om deze verschillende anatomische mechanismen en hun onderlinge wisselwerking te coördineren. Het verschil met spreken is dat bij het zingen de adem op een andere manier naar de stembanden wordt gestuurd, en dat de beweging en reflexen van de stembanden een zekere beheersing vergen.

Ruimten waar men zichzelf kan bedienen van op lange toonbanden gereedstaand eten en drinken om het ter plekke op te eten.

Slanke, platte insecten zonder vleugels met drie staartstekels. Het lichaam is bedekt met zilverachtige schubben. De dieren leven gewoonlijk binnenshuis en eten materiaal met een hoog zetmeelgehalte, zoals plaksel van boekbanden en behang, en beschadigen zo het materiaal.

Banden van absorberend materiaal die om het hoofd of de polsen worden gedragen om transpiratie op te nemen; ook een onderdeel van hoofddeksels.