Microfoons die reageren op de luchtsnelheid in plaats van de luchtdruk van geluidsgolven. Een bandmicrofoon bevat een geribbelde band van aluminium tussen twee magneten. Vanwege hun grote dynamische bereik werden bandmicrofoons in het midden van de twintigste eeuw veel gebruikt voor radio- en televisieopnames.

Microfoons met een membraan van metaal of van plastic met een metaallaag dat parallel aan een elektrode is gespannen. Als het membraan door de geluidsgolven gaat bewegen, verandert de afstand tussen het membraan en de elektrode, waardoor de spanning over membraan en elektrode verandert. Deze verandering wordt vervolgens geregistreerd en versterkt of gebruikt voor radio- en televisie-uitzendingen. Bij dit soort microfoons moet men gebruik maken van een aparte voedingsbron, wat bij dynamische microfoons of bandmicrofoons niet nodig is.