Textilia waarmee bedden worden opgemaakt.

In algemene zin, de slaapplaats van mensen en dieren. In specifieke zin, permanente meubelstukken die bestaan uit een ledikant, het uit hout of metaal vervaardigde dragende gedeelte, en het beddengoed, met inbegrip van matras en dekens.

Stevige stof geweven in uiteenlopende patronen; het werd van de 17e tot de 19e eeuw algemeen gebruikt voor beddengoed en voeringstof voor kleding. Vóór de 17e eeuw werd het gemaakt van kamgaren en daarna van zuivere katoen of van mengsels van katoen en linnen. Tegenwoordig is het meestal een katoenen keper met een korte vleug.

Een traditionele weeftechniek uit Québec waarbij oud textiel dat in stroken is gescheurd, wordt gebruikt als inweefsel; deze techniek wordt gebruikt voor beddengoed en vloertextiel.

Geïmproviseerde zak waarin reizigers kleren en andere bezittingen dragen, met name beddengoed.

Wordt algemeen gebruikt voor beddengoed en tafellakens en servetten, gemaakt van linnen en soortgelijke materiaal; mag ook worden gebruikt voor de linnen kleding die vanaf de Middeleeuwen tot aan de 19e eeuw werd gemaakt.