Het procedé van het bedekken van het bovenste oppervlak van iets met nieuw materiaal.

Gebruikersinterfaces van computers die als invoer- en uitvoerapparaat werken. Hierbij is het oppervlak van het beeldscherm bedekt met verschillende soorten sensoren waarmee de gebruiker softwarefuncties kan activeren.

Aanduiding voor bepaalde woningen van Noord-Amerikaanse indianen, met een geraamte van zware balken en bedekt met aarde of zoden en een koepelachtig geheel van takken.

Additieve kleurenrastermethode waarbij een kleurenraster wordt gebruikt met een onregelmatig patroon, gevormd uit gekleurde zetmeelkorrels. Het raster is aangebracht op een glasplaat en de bovenzijde van het raster is bedekt met een panchromatische zwart-wit emulsie. De afbeelding is zichtbaar door het glas en kan vanaf de emulsiekant worden bekeken.

Dunne, smalle houtstrip die de voeg tussen twee evenwijdige platen bedekt.

Plafonds bedekt met een materiaal dat ontworpen is om geluid te absorberen.

Schalmeien met pirouette, een lange ijzeren stift met het riet, vijf of zes vingergaten en een klankbeker; pijp en klankbeker zijn uit één stuk hout gesneden en bedekt met leer; oorspronkelijk ontwikkeld en bespeeld in West-Afrika.

Een olieverftechniek waarbij de eerst aangebrachte verflaag ook meteen voor het uiteindelijke effect zorgt, dit in tegenstelling tot technieken waarbij het doek laag voor laag wordt bedekt.

Afzetting van aarde, zand en ander meegevoerd materiaal dat is achtergelaten door water dat stroomt over land dat niet permanent bedekt is met water; hoofdzakelijk van toepassing op de afzettingen die zich hebben gevormd in rivierdalen en -delta's.

Losse, vaak versierde, vergulde of verzilverde plint aan de voorzijde van het altaar die de (versleten, gerafelde) onderzijde van het altaarantependium bedekt.

Fijn schuurlinnen dat wordt vervaardigd door verpulverd amaril of aluminiumoxyde op een dunne, met een laagje lijm bedekte doek doek te strooien. Wordt droog of nat gebruikt om metalen oppervlakken glad te maken.

De ballen die worden gebruikt bij het spelen van American football, in de vorm van met lucht gevulde, uitgerekte en afgeplatte bollen, meestal bedekt met leer en met een geveterde naad waar de randen van de overtrek bij elkaar komen; gewoonlijk met een omtrek van ongeveer 52 bij 70 cm en een gewicht van ongeveer 425 gram.

Aardewerkstijl die wordt gekenmerkt door aantrekkelijk graffitowerk met dicht ingesneden kalligrafische, figuratieve en geometrische ontwerpen op een crèmekleurige ondergrond met kruisarceringen. Dierontwerpen waren populair. Sommige ontwerpen op Amolwerk zijn mogelijk afgeleid van in metaalwerk uitgevoerde prototypen. De ontwerpen zijn bedekt met transparant kleurloos glazuur en groenoxiden in uiteenlopende hoeveelheden. De stad Amol, in de provincie Mazandaran in West-Perzië, was het productiecentrum voor deze aardewerkstijl, tussen de 11de eeuw en de vroege 13de eeuw.

Klasse van weekdieren die in de diepzee leven en geen schaal hebben, maar bedekt zijn met een massieve of holle sclerieten (stekels) van aragoniet. Kenmerkend is de mond met zeer complexe speekselklieren en een uniek zintuig, het vestibulum. In sommige classificaties worden de onderklassen van deze klasse, Solenogastres en Caudofoveata, beschouwd als aparte klassen.

Aquatinten waarbij een normaal gegronde plaat bedekt met fijn schuurpapier, met de ruwe zijde tegen de plaat, door de drukpers wordt gehaald.

Daglichtpapier van gelatinechloride. Het oorspronkelijke aristopapier was eenvoudig papier dat was geprepareerd met een substraat van barium en bedekt met een collodio-chloride- of zilveremulsie. De term werd voor het eerst gebruikt in de jaren 80 van de 19de eeuw.

Verschillende kasten, koffers en andere bedekte vergaarplaatsen die meestal sterk en duurzaam zijn gemaakt. Ze worden gebruikt om waardevolle artikelen in op te bergen, zoals de Thorarollen in synagoges.

Stam van wormachtige ongewervelde dieren, de meesten microscopisch klein. Kenmerkend is de holte in het lichaam, het pseudocoeloom, die in de embryo's ontstaat op een andere manier dan bij meer ontwikkelde dieren en die niet bedekt is met epitheel.

Moderne term voor een type borduurwerk dat sedert de 16de eeuw in Italië en op andere plaatsen wordt gemaakt. Het patroon van Assisi-werk wordt uitgespaard in gewoon linnen, terwijl de rest van de ondergrond wordt bedekt met een gevlochten kruissteek in rood of andere kleuren. Dit type borduurwerk zou het eerst zijn vervaardigd in nonnenkloosters in Assisi, hoewel dit niet waarschijnlijk lijkt; vermoedelijk is de term ontstaan doordat dit borduurwerk meer recent in Assisi wordt geproduceerd.

Ratels gemaakt van een kalebas bedekt met een netwerk van touwtjes, kralen, schelpen en stukjes bamboe; oorspronkelijk ontwikkeld en bespeeld door de Ewe in Ghana.

Lepels die gedeeltelijk bedekt zijn, gedraaide handvatten hebben en worden gebruikt voor het voeren van peuters.

Middeleeuwse Franse benaming voor draagbare koffers of kisten die voor persoonlijke bagage worden gebruikt. Ze zijn met leer bedekt en met spijkers beslagen en hebben meestal een afgeronde bovenkant. Uiteindelijk namen ze de vorm aan van een kist op poten die werd gebruikt om goederen in op te slaan. De huidige Franse vorm bestaat uit een decoratieve hoge kist of kast met een gewelfde ofgebogen bovenkant.

Grote boom die groeit op moerassige bodems in het noorden van de VS en Canada. Men kweekt de boom vaak vanwege de schaduw. De aangenaam geurende knoppen zijn bedekt met een dikke laag aromatisch hars, dat men gebruikt voor het maken van hoestsiroop.

Draagbaar gereedschap met machinaal aangedreven banden die zijn bedekt met een schuurmiddel; wordt gebruikt om oppervlakken glad te maken.

Te gebruiken voor kleine rechthoekige met lint bedekte spelden met onderscheidende kleuren, gedragen op militaire uniformen bij voorgeschreven gelegenheden; zij vertegenwoordigen de medailles of decoraties die op gala-uniformen worden gedragen bij zeer officiële gelegenheden.

Te gebruiken om voorwerpen te beschrijven die onder de grond zijn of zijn geweest, vaak bedekt en meestal in direct contact zijn met aarde. Gebruik 'ondergrondse bouwconstructies' voor gebouwen die opzettelijk onder het aardoppervlak zijn gebouwd. Gebruik 'ondergrondse milieu's' met betrekking tot de effecten van het begraven zijn.

Verguldingstechniek waarbij bladmetaal met een olie of een laagje goudlijm wordt bedekt in plaats van met water, waardoor een doffe glans ontstaat.

Aanduiding voor lichte, open bouwwerken die worden gevormd door bomen, struiken of klimplanten die dicht bij elkaar zijn geplant en zijn samengedraaid om zichzelf te ondersteunen, of door een raamwerk met latten dat wordt bedekt door planten; meestal minder uitgebreid en stevig dan 'pergola's', die overigens een pad begeleiden.

Het in druppels of deeltjes verspreiden van een substantie over een oppervlak. Dit resulteert vaak in een oppervlak dat bedekt is met kleine vlekjes, stipjes, of spetters.

Lampen met een ondiepe, ovale of peervormige houder met een pithouder die aan de bodem van de smalle kant is bevestigd. Ze worden meestal geheel of gedeeltelijk door een scharnierend of schuifdeksel bedekt, met tegenover de pithouder een halve beugel als houvast, met een ophanghaak en een ijzeren draad om de pit mee op te vissen.

Bij de conservatie van schilderijen: het aanbrengen van nieuwe verf enkel en alleen op de plaatsen waar de originele verflaag is verdwenen met als doel de continuïteit van het ontwerp te herstellen. Gebruik 'retoucheren' voor gelijkwaardig werk dat niet door restaurateurs wordt gedaan. Gebruik 'overschilderen' wanneer de aangebrachte verf geheel of gedeeltelijk de originele verflaag bedekt.

Verwijst naar de aardewerkstijl die wordt aangetroffen op Cyprus tijdens de laat-chalcolithische periode van circa 2800 tot 2300 v. Chr. De stijl kenmerkt zich door handgemaakte vaten bedekt met een dikke, rode slip en vervolgens een zwarte slip waarop afbeeldingen werden gekrabd zodat de onderliggende rode slip weer zichtbaar werd.

Tot een dunne laag gehamerd zilver dat als verguldsel wordt gebruikt. Bladzilver is ongeveer drie keer zo dik als bladgoud, aangezien zilver minder kneedbaar is, terwijl het resulterende bladzilver beter te verwerken is. Bladzilver dient te worden gelakt of gevernist om metaalaanslag te voorkomen; om die reden wordt vaak de voorkeur gegeven aan bladpalladium. In de commerciële kunst wordt goedkoop bladaluminium gebruikt om het effect van bladzilver te simuleren. Bladzilver kan ook worden bedekt met een transparant goudgeel laagje om als vervanging voor goud te dienen.

De onbedekte boekbandsneden van boekblokken, gevormd waar en wanneer de rugsneden van katernen aan elkaar vast zitten. Gebruik 'ruggen' voor de onderdelen van kaften die de zijkant bedekken.

Te gebruiken voor zoömorfe beeldhouwwerken van de Bamana, die fungeren als draagbare altaren voor het Komogenootschap en gewoonlijk de vorm van een koe hebben. Van binnen bevatten ze materialen zoals dierbeenderen, plantaardige stoffen, honing en metaal, van buiten zijn ze bedekt met een dikke laag aarde.

Harde omslagen aan de voor- en achterkant van boeken, vervaardigd van verscheidene materialen en vaak bedekt met leer, stof of ander materiaal.

Verwijst naar kaarten van een bepaalde regio die bedoeld zijn om door bossen en andere begroeiing bedekte gebieden weer te geven. Meestal vermelden ze de begrenzingen van het bos, de reliëfkenmerken van het gebied, geschatte volumes aan opgaand hout en verwachte groeisnelheden, en kenmerken of projecties die samenhangen met zaken als dierlijke of menselijke bewoning en ecologische kwesties.

Harnas voor de dijbenen, meestal onderaan bevestigd aan de knieplaten. Geïntroduceerd in de 14e eeuw, waarna ze zich ontwikkelden van enkele platen die de voorkant van het dijbeen bedekten tot gelaagde harnasplaatjes die het hele dijbeen bedekten.

Woningen, vaak rijtjeshuizen, die zijn bedekt met bruinrode zandsteen.

Een bruine of roodbruine zandsteen waarvan de korrels meestal zijn bedekt met ijzeroxide.

Engelse en Amerikaanse krukken, respectievelijk uit de 16e en het begin van de 17e eeuw, die meestal waren gestoffeerd en bedekt met weelderige stoffen en franjes. De benaming wordt ook gebruikt voor verschillende kleine, lage krukken, meestal met gekraagde poten.

Gevelbeplating waarin de naden tussen de verticaal geplaatste platen zijn bedekt met smalle stroken hout.

Latijns-Amerikaanse ratels die bestaan uit een natuurlijke of synthetische, ronde of peervormige kalebas die is bedekt met een netwerk van kralen en uitloopt in een kort handvat, soms ook met rammelende stukjes erin.

Hoofddeksel dat ook de oren bedekt en sinds de twaalfde eeuw wordt gedragen door pausen. Vaak gemaakt van rode wol of fluweel en versierd met rood satijn, zwanendons of hermelijn. Tijdens de pinksterweek wordt een witte camauro gedragen. De term betekent ���hoofddeksel van kamelenhuid'.

Verwijst naar een Hellenistische aardewerkstijl genoemd naar de stad Canosa in Apulië (Italië). De stijl kenmerkt zich door weelderige decoraties en combineert plastische ornamenten met geschilderde decoraties in een techniek waarbij een witte slip het oppervlakte bedekt en de ontwerpen zijn aangebracht in temperakleuren.

Mouwloze overkleding die bij de hals wordt vastgemaakt en los van de schouders valt, waarbij het hele lichaam wordt bedekt; kan een schouderstuk hebben of enigszins gemodelleerd zijn van de hals naar de schouders.

Bedekte verdedigingswerken die zich uitstrekken in of over waterwerken van een vestingwerk om verbindingen met andere buitenwerken te beschermen of om zijvuur over de waterwerken te vergemakkelijken.

Type lichtgewicht doordrukpapier dat wordt gebruikt voor het dupliceren van typewerk of tekst die met potlood of pen wordt geschreven. Het papier is aan een kant bedekt met donker pigment en een oplosmiddel, gewoonlijk een mengsel van was en oliën, dat wordt overgebracht op een kopieeroppervlak, zoals papier, door de druk die tijdens het schrijven met de hand of typemachine wordt uitgeoefend. Vlekvrij carbonpapier heeft een extra laag plastic lak.

Zwartfigurige kylikes gekenmerkt door een lip en buik die zijn bedekt door banden met eenvoudige patronen en vaak met stralen boven de voet; meestal uit de 6e eeuw v.C.

Middelgrote boomsoort die inheems is in Noord-Amerika. De boom kan 12 tot 30 meter hoog worden en heeft heldergroene, iepachtige bladeren met drie opvallende nerven vanuit het begin van de blaadjes. De boom produceert eetbare paarszwarte vruchten ter grootte van een erwt die aantrekkelijk zijn voor vogels. De schors is soms bedekt met wratachtige bobbels. De boom is makkelijk te kweken en wordt vaak geplant langs straten.

Spijkers die bedekt zijn met cement om de draag- en wrijvingskracht te vergroten.

Genus van insecten met een zacht schild. Bij veel leden van dit genus zijn de vrouwtjes bedekt met een wasachtige substantie.

Soort hominide die voorkomt in tropische bossen en op natte savannen in het westen en midden van Afrika, hoewel hun verspreidingsgebied vroeger veel groter was. Ze hebben een lichaam dat grotendeels is bedekt met donkerbruin haar en duimen en grote tenen die opponeerbaar zijn. De verschillen met de andere bestaande soort uit het genus Pan, de bonobo, zijn de volgende: chimpansees hebben een robuuster lichaam en een gezicht dat verder vooruitsteekt, ze brengen minder tijd door in de bomen en vertonen ander gedrag, bijvoorbeeld de sociale dynamiek in groepen is anders. In oudere classificaties werden de bonobo en de gewone chimpansee als één soort beschouwd.

Een klasse van zeer oude gewervelde dieren waaronder haaien, roggen, vleten en draakvissen, die zich kenmerken door een kraakbeenachtig skelet en de typische aanwezigheid van een rudimentaire ruggengraat in de jonge dieren die geleidelijk wordt vervangen door kraakbeen, een relatief groot hersengewicht ten opzichte van de lichaamsgrootte, in de milt geproduceerde rode bloedcellen en speciaal weefsel rond de geslachtsklier in plaats van beenmerg, een uniek orgaan van Leydig en een epigonaal orgaan dat onderdeel kan zijn van het immuunsysteem, een taaie huid bedekt met huidtanden, vijf tot zeven kieuwen, inwendige bevruchting, jongen die afhankelijk van de soort levend geboren worden (ovovivipare soorten) of uit een ei ter wereld komen (ovipare soorten), en door het feit dat ze voornamelijk ectotherm of koudbloedig zijn. Veel levende haaien en roggen behoren tot dezelfde genera als soorten die meer dan 100 miljoen jaar geleden in de zeeën van het Krijt zwommen.

Witlinnen doek of band die op een zeker moment de gezalfde bedekt bij doop, vormsel, bisschops- of priesterwijding.

Beeldhouwwerken gemaakt van of bedekt met goud en ivoor.

Houwdegens met een ingewikkeld beugelgevest van Schots ontwerp, gebruikt in het Britse leger sinds het begin van de 18e eeuw. Term oorspronkelijk gebruikt voor tweehandige slagzwaarden met een lange, zware en tweesnijdende kling, lange pareerstangen met een ruitvormige doorsnede die schuin staan ten opzichte van de kling en een kokervormig, met leer bedekt gevest met een ronde gevestknop; gebruikt door Schotse hooglanders en huurlingen van de 15e tot de 17e eeuw.

Ronde of ovale schilden van leer of brons bedekt met metalen of bronzen platen; werden gebruikt door de Romeinse zware cavalerie vanaf het eind van de 8e tot de 4e eeuw v.C.

Familie van schildinsecten waarvan de vrouwelijke leden een plat, langwerpig ovaal lijf en een glad, soms met was bedekt omhulsel hebben. Sommige genera bezitten poten, andere niet, en de voelsprieten zijn soms verkort of ontbreken geheel. De mannetjes kunnen gevleugeld of ongevleugeld zijn.

Tegenover de 'escarpen' gelegen en soms beklede 'taluds'; ook wel 'buitengrachtsboord'; de buitenwaarts ervan gelegen 'bedekte wegen' en het 'glacis' worden soms ook tot de contrescarp gerekend. Naar buiten liggende hellingen van omringende verdedigingswaterwerken. Voor de naar binnen liggende hellingen wordt 'escarpen' gebruikt.

Helmen die bestaan uit een enkele bronzen plaat, zo gevormd dat deze de schedel, de neus, wangen en kin bedekt. De meest gebruikte soort militaire helm van het Oude Griekenland en aan het begin van de 6e eeuw v.C. tot in Italië verspreid.

Linnen doeken waarop de sacramentaliën worden gezet en waarmee deze, of de overblijfsels ervan, worden bedekt.

Verwijst naar een bepaald type opstelling van animatiecellen, bestaande uit twee of meer cellen en een productieachtergrond die is gemaakt door – of een imitatie is van werk uit – de Courvoisier Galleries aan het eind van de jaren 30 en het begin van de jaren 40 van de 20ste eeuw. Ze zijn gemaakt volgens een speciale techniek waarbij de figuurtjes precies bij de randen zijn uitgesneden en geplakt op een achtergrond die meestal bestond uit houtfineer, patronen of handgeschilderde aquarellen en bedekt met een beschermende toplaag.

Verwijst naar een type sierglas dat in de 16de eeuw in Venetië is uitgevonden. Wordt gekenmerkt door een oppervlak dat bevroren lijkt of lijkt op gebarsten ijs. Het wordt vervaardigd door een hoeveelheid geblazen glas in water te dompelen en het vervolgens snel opnieuw te verhitten, of door het hete glas over een oppervlak van metaal of klei te rollen dat is bedekt met glasscherven, waarna de vorm erin wordt geblazen.

Graftekens uit de jongere steentijd, bestaande uit grote rechtopstaande stenen, die om een nog grotere steen geplaatst zijn. Gebruik 'hengen' als de stenenring wordt omgeven door een ronde geul en een aarden wal. Gebruik 'megalitische grafkamers' als de stenen omheining is afgedekt met stenen en bedekt met een heuvel van aarde of stenen.

Benaming die door verzamelaars wordt gebruikt voor rechthoekige stoelen met een lage rugleuning en vaak zonder armleuning. Ze hebben gedraaide poten en dwarsbalken. Dit type is bedekt met leer of marokijn en stamt uit een periode van ver voor Cromwell, maar werd zeer populair in Engeland in het midden van de 16e eeuw.

Cowrieschelpen (Cypraeidae) en eierschelpen (Ovulidae) met een sterk gepolijste en felgekleurde schelp en een mantel die de schelp soms bedekt. Bij aanraking trekken leden van een groep zich plotseling terug, waarbij de kleurverandering roofvijanden moet verwarren. Komt algemeen voor in ondiepe tropische oceanen, maar sommige soorten leven in koelere wateren.

Meestal rechthoekige decorstukken die bestaan uit een geraamte van lichtgewicht hout bedekt met doek, linnen of ander materiaal.

Lussen van leer, lint of koord waarbij de twee uiteinden worden verbonden door een knoop, een kwastje of een met vilt bedekte versiering. Ze worden vastgemaakt aan het gevest van het zwaard en om de pols van de gebruiker gedaan zodat het een beveiligende werking heeft wanneer het zwaard valt of uit de hand wordt gestoten.

Het topje van een Egyptische piramide dat op zichzelf ook een miniatuurpiramide vormt. Werd vervaardigd uit dioriet, graniet of kalksteen en bedekt met een laagje goud of electrum.

Familie die wel 700 soorten in vier geslachten kevers omvat, waaronder de gewone spekkever, de huidenkever, de tapijtkever en de khaprakever. De wormachtige larven van de leden van deze familie zijn de enige keverlarven die bedekt zijn met haar.

Vijfsnarige boogharpen van de Masa in centraal Tsjaad, met stemschroeven en een klankkast die is bedekt met huid; worden bespeeld terwijl ze op de grond of op de schouder van de bespeler steunen.

Chinese dwarsfluiten van bamboe die, naast de normale klankgaten, een extra gat hebben naast het mondstuk. Dit is bedekt met een membraan dat trilt tijdens het bespelen en een typische zoemende klankkleur veroorzaakt.

Huisje van (metalen) spijlen, dat over een vers gedolven en weer met zand bedekt graf staat. Het is gebruikelijk dat hier bloemen aan worden gehangen in afwachting van de afwerking van het graf.

Kopieën van documenten die tegelijk met het originele manuscript of de getypte tekst worden gemaakt door middel van een tussenliggend stuk papier dat is bedekt met koolstof.

Mechanisch aangestreken draagbare chordofonen met een aantal melodie- en bourdonsnaren. De snaren worden gestreken door middel van een met hars bedekt houten wiel dat wordt rondgedraaid door een slinger. Ze hebben een toetsenbord met tangenten die op de melodiesnaren drukken als ze worden ingedrukt.

Een dun vel bedekt met een hechtmiddel dat plakkerig wordt bij verhitting; wordt gebruikt om fotografische afdrukken op een ondergrond vast te zetten.

Techniek waarbij patronen of afbeeldingen worden gekrast in een droge kalklaag die is bedekt met een dunne of iets dikkere witkalklaag.

Een band die aan één zijde is bedekt met een klevend mengsel.

Te gebruiken voor de lijmbindmethode waarbij losse bladen is één richting worden uitgespreid en vervolgens over een lijmroller worden geleid, zodat het kleefmiddel tussen de bladen dringt; de bladen worden daarna in de andere richting uitgespreid en opnieuw over de lijmrollergeleid, zodat beide zijden van de bindrand van ieder blad zijn bedekt en aan de naastgelegen bladen kleven.

Chromatografiemethode waarbij glazen platen die met een dunne laag alumina, silicagel, of cellulose zijn bedekt, als absorbens worden gebruikt.

Fluweel waarvan de pool het gehele oppervlak van de eigenlijke stof bedekt.

Objecten bedekt met email, een beschermende laag van glasachtig materiaal. Voor objecten met figuren of afbeeldingen en andere objecten die voornamelijk decoratief zijn, gebruikt men de term ���emaillen voorwerpen'.

Tapijten die de ingang van Turkmeense tenten bedekten.

Spiesvedels, met een buisvormige, zes- of achthoekige klankkast aan een kant bedekt met slangenleer, hardhouten hals met 2 stemschroeven aan de bovenkant, 2 snaren, bespeeld met een met paardenhaar bespannen strijkstok; China.

Bengaalse vedels die uit één stuk worden gemaakt en een peervormige, aan de voorkant versmalde klankbodem hebben, bedekt met geitenvel. Ze hebben een lange hals bedekt met een holle, houten toets met gebogen metalen fretten; vier hoofdsnaren en vijftien sympatische snaren, alle van metaal.

Heestersoort die inheems is in Mexico en in het zuidwesten van de Verenigde Staten. De bladloze stengels zijn bedekt met een wasachtige substantie om de plant tegen transpiratie te beschermen. De Latijnse naam verwijst naar de gewoonte om het sap te gebruiken als middel tegen seksueel overdraagbare aandoeningen.

Chinees porselein uit de Qing-dynastie met een zwarte ondergrond die door een transparant groen email is bedekt. Deelgroep van de 'famille verte'-klasse van geëmailleerd porselein zoals die in de 19de eeuw door Albert Jacquemart is gedefinieerd.

Tafelachtige machines om op te flipperen, meestal bedekt met een schuin aflopende glazen plaat en werkend op munten.

Verzamelnaam voor weefsels waarvan het oppervlak bedekt is door korte, recht opstaande garenuiteinden, die pool of floers heten. De pool is geschoren en geeft daardoor een glad uiterlijk aan de stof. Is de pool langer dan 1.5 mm dan spreekt met van pluche. Fluweel wordt uit vele verschillende materialen vervaardigd, meestal echter uit katoen. Indien men een hoge glans wenst wordt zijde, mohair en ook celluloseacetaat gebruikt. Elastische vezels die niet pletten geven echte de beste kwaliteit.

Platen van glas, metaal, porselein of een ander materiaal, die zijn bedekt met een lichtgevoelige fotografische emulsie.

Dunne ijzeren frames, met scharnieren bevestigd aan het timpaan van een handpers, waarin het te bedrukken vel werd gedaan, waarna men het liet zakken boven de drukvorm, voordat de slede onder de degel werd gerold. Het frisket was bedekt met papier met uitsnijdingen waar het papier in contact moest komen met het type.

Leer, gemaakt van het vel van een rog, dat gekenmerkt wordt door de parelachtige huidpapillen waarmee het is bedekt, die meestal zijn afgeschuurd en dan een patroon van kleine opeenvolgende rondjes vormen, die door de manier van verven nog opvallender worden.

Japans papier dat is gemaakt van vezels uit de korte bast (binnenste schors) van de soort Wikstroemia canescens, die inheems is in de bergachtige gebieden van Azië. De eerste gevonden vermelding van het papier stamt uit ca. 850 n.Chr. Gampi is een fijn vezelachtig papier dat wordt geproduceerd op een papierbewerkingsraster dat is bedekt met een waterdichte zijdedoek, hetgeen resulteert in het zijdeachtige geweven uiterlijk. Hoewel gampi transparant, glad en sterk is, heeft het een slechte dimensionele stabiliteit. Het wordt gebruikt als calqueerpapier en als tussengeschoten bladen voor goudbeslag, maar niet voor schutbladen.

Het procédé waarbij het oppervlak van een metaal wordt bedekt met een beschermende of decoratieve laag als gevolg van elektrolyse.

Onafgebroken dakbedekking van laminaat of stapels verzadigd of gecacheerd vilt, afgewisseld met lagen bitumen en bedekt met mineraal aggregaat of asfaltmateriaal.

Instrumenten die worden gebruikt ter bevestiging en soms ter decoratie; bestaan uit een ring van meestal metaal, bedekt of onbedekt, en een of meer tanden, tongen of pallen.

Een techniek waarbij verf lichtjes over een ruw oppervlak wordt gestreken, zodat het de hogere plaatsen bedekt en de lagere delen onberoerd laat; op deze manier ontstaat een onregelmatig kleurenpatroon, waarbij op sommige plaatsen de kleur van de ondergrond door de vlekken die met het lichte strijken is aangebracht, heen schijnt.

Spiesvedels met een halve kalebas als klankbodem, bedekt met varanenleer met een gat aan een kant, rechte of gebogen houten hals die door de klankboden loopt, een V- of Y-vormige houten kam, 1 snaar van paardenhaar; West Afrikaanse savannegebied.

Kussentjes, bestaande uit een houten plank bekleed met een laag katoen, wol of vloeipapier, bedekt met ruw leer met de binnenzijde naar buiten, die worden gebruikt als werkoppervlak om er bladgoud op te snijden.

Dun overdrukpapier dat aan één zijde met grafiet is bedekt; dit type overdrukpapier heeft vaak de voorkeur van kunstenaars omdat de afdruk ervan kan worden uitgewist.

Instrumenten die worden gebruikt om huiden of vellen te rillen, bestaande uit aan de ene zijde een gebogen, met kurk bedekte plank en aan de andere zijde een lus voor de arm van de drager, en een handgreep.

Zware bassinetten met een zwenkend vizier met een oogspleet, een lange halsbeschermer die de bovenkant van de rugplaat bedekt en een breed kinstuk zodat het gewicht door de schouders werd gedragen en niet door het hoofd. Ze waren in gebruik vanaf het eind van de 14e eeuw tot aan het begin van de 16e eeuw, tegen het eind van de 15e eeuw waren ze uitermate zwaar en lang geworden.

Duurzaam leer dat niet slijt en bedekt is met zeer kleine schubben met korte stekeltjes. Het werd vaak als schuurmateriaal gebruikt.

Verwijst naar de aardewerkstijl uit de hellenistische periode in Egypte, in de 3de eeuw v. Chr., genoemd naar de begraafplaats in Hadra bij Alexandrië, waar veel vaatwerk in deze stijl is aangetroffen. De stijl wordt gekenmerkt door urnen die zijn bedekt met witte slip en versierd met uiteenlopende bloemen- en dierendessins in polychrome verf.

Overkleding, meestal van wol, die het hoofd en het lichaam bedekt; gedragen in noordelijk Afrika.

In de fotografie verwijst deze term naar het meestal onbedoelde optische effect dat wordt veroorzaakt door de verspreiding van gereflecteerd licht bij de eerste belichting, of naar de resulterende lichtkrans rond de begrenzingen van licht uitstralende of reflecterende bronnen in het afgedrukte beeldresultaat. Modern fotografisch filmmateriaal is bedekt met een 'antihalatielaag' om dit effect te voorkomen.

Een grote categorie rechthoekige gebouwen die worden bedekt door een enkel dak, met twee verschillende functies aan de beide uiteinden, maar vaak met een gemeenschappelijke ingang; de ene kant huisvest een familie en de andere kant vee. In gebruik sinds de neolithische periode, vooral in de koudere klimaten van Europa en Noord-Amerika.

Lijfjes, met een band rondom de hals, die het voorstuk omhooghoudt, zodat de schouders en het grootste deel van de rug onbedekt blijven.

Banden waarin de rug en ongeveer een derde van de breedte van het plat bedekt zijn, meestal met leer of stof, gecombineerd met onevenredig grote hoeken van hetzelfde materiaal.

Verwijst naar een aardewerkstijl die wijd verspreid wordt aangetroffen in Noord-Mesopotamië binnen de Hassoena-periode, van circa 6200 tot 5700 v.Chr. De stijl wordt gekenmerkt door een grote verscheidenheid aan afmetingen en een oppervlak dat bedekt is met een dunne crèmekleurige slip en versierd met graveringen.

Lichte helmen van het merg van een plant of van kurk bedekt met stof, met een ronde hoedenbol en een vaste rand die naar beneden afloopt; gedragen in tropische gebieden ter bescherming tegen de zon. Werden voor het eerst gedragen door het Britse leger, halverwege de 19e eeuw in India, en werden gemaakt met het merg van de solaplant.

Kleine Japanse stoven met houtskool die zijn bedekt met een rooster, gewoonlijk voor koken in de buitenlucht.

In het algemeen een hoofddoek of sluier die het hoofd en de hals bedekt, maar het gezicht vrij laat. In islamitische culturen dragen vrouwen ze als uitdrukking van bescheidenheid.

Verwijst naar de stijl en cultuur van het Hmong-volk, verspreid over gebieden in heel China, Vietnam, Laos en Thailand. De artistieke productie in deze stijl wordt voornamelijk gekenmerkt door ontwerpen voor zilveren sieraden, zoals zilveren halskettingen met slotvormige hangers die waren bevestigd aan nekringen, grote halskettingen die de gehele borst bedekten, zware en dunne armbanden, en cirkelvormige oorbellen die het oor omringen en die breder worden vanaf smalle uiteinden naar een breed centrum, met puntige hangers die aan kleine kettingen hangen. Textielstijlen worden gekenmerkt door batikproducten met geometrische patronen op hennep en katoen, appliqué en reverse appliqué in opvallende kleuren, waaronder indigo, specifieke borduurontwerpen zoals mosterdbloesem, komkommerzaad, tijgertanden en pauwenogen, gedetailleerd naaiwerk, zijden coconvezels en paneelontwerpen met bloemen en verhalen, waarin het dorpsleven, seances van sjamanen, legenden en oorlogsvoering worden afgebeeld.

De voeten van een viervoetig dier, met een verhoornd schild dat de tenen of het onderste deel van de voet bedekt, kenmerkend voor hoefdieren zoals paarden, koeien, varkens en geiten.

Wordt gebruikt voor woningen van de Navajo voor één familie, over het algemeen laag en grofweg kegelvormig, meestal gebouwd van boomstammen en takken bedekt met leem, zoden of adobe.

Lijsten die bestaan uit een combinatie van twee lijstwerken die apart zijn gemaakt en aan elkaar zijn bevestigd. Het binnenste lijstwerk is bedekt met bladgoud en contrasteert met het buitenste lijstwerk. Dit soort lijsten waren populair aan het einde van de 18e eeuw en werden gebruikt voor prenten, kaarten en dergelijke. Ze zijn vernoemd naar de Engelse schilder William Hogarth.

Te gebruiken voor de bal die wordt gegooid of geslagen tijdens het spel met dezelfde naam; meestal 22,5 tot 23 cm in omtrek met een gewicht van ongeveer 140 gram; ze zijn gemaakt van een kern van kurk waar touw omheen is gewonden en bedekt met wit leer.

In sommige classificaties worden de Hydropotes beschouwd als derde onderfamilie van de familie Cervidae, samen met echte herten (subfamilie Cervinae) en schijnherten (subfamilie Capreolinae). Deze subfamilie is in het leven geroepen om de Chinese waterree (Hydropotes inermis) te kunnen onderbrengen. Het betreft hier een zeer klein Aziatisch hert uit de familie Cervidae (orde Artiodactyla) dat leeft op de vruchtbare rivierbeddingen van Korea en in het dal van de Yangtze-rivier (Chang Jiang) in China. Het is de enige hertensoort waarbij het mannetje geen gewei draagt, maar voorzien is van lange, gebogen scherpe hoektanden die uit de bek steken. Deze slagtandjes zijn soms meer dan 5 cm lang. Het waterhert is bovendien het enige hert met liesklieren. Door het ontbreken van een gewei lijkt het waterhert weliswaar op uitgestorven primitieve hertensoorten, maar het ontwikkelde zich uit voorouders die aanvankelijk een gewei droegen, dat echter later verdween. De bouw duidt erop dat het schijnherten betreft. Het mannetje heeft een schofthoogte van circa 50 cm en weegt maximaal 13 kg, terwijl het gewicht van vrouwtjes maximaal 11 kg is. De vacht is vrij uniform van kleur: geelachtig bruin boven en geelachtig wit beneden. De staart is zeer kort en de vlek op het achterdeel ontbreekt. De grove, dikke vacht en met bont bedekte oren zijn aanpassingen voor koude winters met sneeuw.

Schermen in oosters-orthodoxe kerken die het heiligdom van het schip scheiden, waar meestal drie deuren in zitten en die sinds de veertiende of vijftiende eeuw bedekt zijn met iconen.

Een materiaal, zoals stof, papier, plastic of rubber dat vaak met een speciale laag is bedekt of verwerkt om op echt leer te lijken.

Spiesvedels, met een klankkast van kalebas bedekt met geitenvel, een steel van leer, 1 snaar van paardenhaar die over een kam naar een inkeping aan het einde van de steel loopt, bespeeld met een strijkstok of door te tokkelen; Toeareg, Noord Afrika.

Wordt gebruikt voor het lijstwerk, vaak van metaal, hout of met stof bedekt hout, dat geplaatst wordt tussen de lijst en het schilderij wanneer het schilderij is gekrompen of als de lijst net iets groter is dan het schilderij.

Wrijftrommen van het Zoeloevolk in Zuid-Afrika. Ze bestaan uit bolle kleipotten bedekt met geitenhuid en worden bespeeld met een wrijfstok.

Binnenzolen van sommig schoeisel, waarop de voeten rusten; meestal geheel of gedeeltelijk bedekt door de binnenvoering.

Wordt gebruikt voor gemeenschappelijke begraafplaatsen, uitgehakt in rotsen of heuvels of opgetrokken uit metselwerk, waarvan de kamer al of niet een ingang heeft; het geheel wordt meestal bedekt door een heuvel.

Handschoenen gemaakt van stof of leder met een lange manchet die een gedeelte van de onderarm bedekt. Geënt op soortgelijk onderdeel van een harnas.

Lange hoofddoek of sluier die doorloopt tot het middel en het hoofd en de hals, romp en armen bedekt, maar het gezicht vrij laat. In islamitische culturen dragen sommige vrouwen ze als uitdrukking van bescheidenheid. Gebruik ���hidjab' voor kortere hoofddoeken die alleen het hoofd en de hals bedekken.

Verwijst naar de stijl van het aardewerk uit het midden van het derde millennium v. Chr. dat werd gevonden in de Levant en dat is genoemd naar de archeologische vindplaats Khirbet Kerak, maar waarvan wordt verondersteld dat de stijl uit de Kaukasus afkomstig is. De stijl kenmerkt zich door vazen die zijn bedekt met een glanzend zwart gepolijste kleilaag.

Wordt gebruikt voor ronde graftomben van metselwerk, hoofdzakelijk gevonden in Myceens Griekenland, gebouwd met een koepel voorzien van draagstenen, die kunnen worden binnengegaan door een lange gang en zijn bedekt door een heuvel.

Korte kniebroeken die in Europa in de 16de en 17de eeuw door mannen werden gedragen en die het lichaam bedekten van het middel tot halverwege het dijbeen. Ze waren soms gevuld, liepen uiteen van strak- tot loszittend en sloten bij het kruis op de kous aan.

Dubbelrietinstrumenten met een cilindrische boring, een windkapsel dat het riet bedekt en een buis die aan de onderkant gebogen is en bij de opening licht uitloopt. Ze hebben één duimgat, zeven toongaten en één of meer stemgaatjes in het gebogen gedeelte aan de onderkant. Moderne versies hebben vaak een klep aan het bovenste toongat.

Het meest voorkomende type zink, dat wordt gemaakt uit een lang stuk hout dat in tweeën wordt gedeeld en, nadat de conische buis eruit is gegutst, worden de twee delen weer tegen elkaar gelijmd. De buitenkant wordt achthoekig afgewerkt, met dun zwart leer bedekt. Het instrument buigt meestal naar rechts, aangepast aan de rechtshandige bespelers, maar kan ook naar links buigen.

Dat gedeelte van een hoed of ander hoofddeksel dat de kruin van het hoofd bedekt.

Algemene term voor motieven bestaande uit een spiraalvormig opgerolde band. Gebruik 'spiralen' voor simpele motieven van spiraalvormige lijnen; gebruik termen zoals 'consoles ' en 'voluten' voor krulachtige architectonische elementen, en gebruik 'rolwerk' voor een reeks krulversieringen in een patroon dat een hele oppervlakte bedekt.

Neerhangend garneersel. Voor de 20e eeuw meestal een houten vorm bedekt met strengen zijde of kamgaren. Tegenwoordig vaak slechts een bosje draden, koorden of andere strengen die aan de bovenzijde bijeen worden gehouden.

Bedekte putten met een binnenwerk met open voegen, waardoor het afvalwater uit de septische tank in de omringende grond sijpelt of lekt.

Verwijst naar de kunstperiode in Meso-Amerika van circa 600 n. Chr. tot 900 n. Chr. Beeldhouwkundige stijlen uit die periode varieerden al naar gelang de regio. In Tierra Blanca bevatten aardewerk en schalen van keramiek rituele taferelen in hoogreliëf die met een mal waren gemaakt. Figuren uit Nopiloa zijn meestal gemaakt met behulp van een mal, maar bedekt met een crèmekleurig engobe. In de meeste regio’s worden bij aardewerk en kleibeelden staande en zittende vrouwelijke figuren afgebeeld met sierlijke hoofdtooien, kralenkettingen en geknoopte slangenriemen. Het gaat onder andere om schalen met crèmekleurig engobe die gedetailleerd zijn beschilderd met realistische en imaginaire dierenfiguren en gekostumeerde figuren die zijn gerangschikt in paren of trio's. Edelsteenbewerking uit deze periode wordt gekenmerkt door drie vormen die zijn verbonden met een heilig balspel: yuog, palma en hacha. In de architectuur wordt deze stijl gekenmerkt door stèles en altaarconstructies met grote, zoömorfe frontale figuren in hoogreliëf, versierd met compacte kostuumontwerpen. Schilderstijlen uit deze periode beelden mensen af in een stedelijke context te midden van piramides, tronen, trappen en marktplaatsen en hebben rijke, symbolische kleuren. Tempels en gewelven uit deze periode zijn versierd met muurschilderingen waarop expressieve, historische, militaire en rituele afbeeldingen zijn weergegeven.

Leer van runder- of paardenhuiden, waarvan een kant met een flexibel, waterdicht laagje is bedekt met een hoogglanzend oppervlak dat uit verschillende lagen zoals vernis en lak bestaat.

Voorwerpen, meestal van dun hout gemaakt, die bedekt en gedecoreerd zijn met laagjes lak, vaak ingelegd met andere materialen, zoals paarlemoer of metaal.

Booglasprocédé waarbij een met vloeimiddel bedekte, metalen elektrode wordt opgesmolten om een bassin van lasmetaal en een gasafscherming rond het te lassen gedeelte te vormen.

Kleed dat aan de voorkant van een lessenaar hangt of waarmee men de lessenaar bedekt, vaak voorzien van borduurwerk of beschilderd, soms in de liturgische kleur die hoort bij het betreffende seizoen van de kerkelijke kalender.

Aquatintprocédé waarbij de afbeelding met een in water oplosbare oplossing op de plaat wordt getekend. Hierbij wordt de plaat bedekt met een grondlaag en in water ondergedompeld, zodat de solutie oplost, de grondlaag omhoog komt en de delen van de plaat die de afbeelding vormen, worden blootgelegd, zodat de plaat kan worden geëtst.

Beeldgesneden houten staven van het Afrikaanse Akan-volk. Ze zijn bekroond met beeldgesneden fioelen van diverse figuren en zijn vaak met bladgoud bedekt; ze vertegenwoordigen ten minste één spreekwoord of gezegde. Tijdens publieke gebeurtenissen worden ze gedragen en getoond door de belangrijkste adviseurs van belangrijke stamhoofden, waarbij de staven fungeren als functieaanduiding van deze adviseurs; het spreekwoord of gezegde verwijst naar de continuïteit en politieke soevereiniteit van het stamhoofd en de staat, de verantwoordelijkheden van het stamhoofd, en het juist en verstandig handelen van diens onderdanen.

Bladstaal bedekt met een legering van 80% lood en 20% tin. Wordt veel gebruikt voor dakbedekking en constructiewerk.

Wordt gebruikt voor het geheel van rasters en instelkleppen dat de uitlaatopeningen van luchtdistributiesystemen bedekt.

Houten planken ter grootte van een hand, bedekt met kralen, schelpen en houtsnijwerk, gemaakt en gebruikt door de Mbudye, het geheime genootschap van het Lubavolk, om hun ontstaansmythe en andere complexe informatie over de geschiedenis, organisatie en werking van hun samenleving in herinnering te roepen.

Regenjassen gemaakt van een met een rubberlaag bedekte stof; wordt vooral gebruikt voor jassen die zijn gemaakt van een rubberbewerking die ontwikkeld is door Charles Mackintosh (1766-1843). Geen Nederlands equivalent.

Beschermende kledingstukken in de vorm van een hemd, vaak gebruikt als harnas, dat de romp bedekt en is gemaakt van maliën: ijzeren of stalen ringetjes die aan elkaar zijn vastgemaakt.

Familie met één genus schubdieren. De rug van de dieren is bedekt met grote, overlappende schubben. De schubben zijn vergroeide haren.

Spiesvedels met 1 snaar, stemschroef, kam, ruitvormige, met perkament bedekte klankkast; bespeeld met een strijkstok; Ethiopië.

Slaginstrumenten, waarvan de klankbodems bestaan uit kalebassen met een door een trommelvel bedekt gat in de zijkant; bespeeld door het aanslaan van toetsen; Zuidelijk-Afrika.

Ouchak-tapijten met een ovaal medaillon in het middenveld en een samengesteld, stervormig medaillon met 16 punten aan de zijden van het kleed. Beide soorten medaillons zijn gevuld met ornamenten van arabesken en planten waarbij de versiering uit de zijkant of het einde steekt. De ondergrond is bedekt met een patroon van stengels, bladeren en bloemen.

Verwijst naar een stijl voor het versieren van aardewerk die bestond tijdens de 3de en 2de eeuw v. Chr., en die voor het eerst werd aangetroffen in Megara, maar later ook in Attica en op talloze andere plaatsen. De stijl werd vooral veel gebruikt op schalen en kenmerkt zich door een reliëfdecoratie aan de buitenzijde. Het aardewerk werd deels vervaardigd met behulp van een pottenbakkerswiel en deels met behulp van stempels en mallen. Het oppervlak is soms bedekt met glazuur versierd met rood of zwart. De thematiek van de versieringen is meestal floraal, met af en toe figuren en verhalende taferelen.

Verwijst naar de stijl en periode die samenvielen met de heerschappij van Mehmed I, van 1403 tot 1421. Gedurende deze periode werd de Yesil Cami of 'Groene moskee' gebouwd, van 1412 tot 1413. Deze moskee werd zo genoemd omdat de koepels destijds waren bedekt met groene tegels. De inrichting van de moskee stond onder supervisie van Ali bin Ilyas uit Bursa, die Nakkas (‘ontwerper’) werd genoemd. De indeling bouwt voort op de indeling van de moskee van Bajezid, hoewel het sanctuarium en de zuidelijke pelgrimsruimten hier een koepel hebben gekregen. De noordelijke gevel is versierd met uitgebreid lijstwerk en een portaal van marmer. De naburige graftombe van Mehmed I, die na zijn dood in 1421 is voltooid, heeft een exterieur met panelen omlijst met blauwe, in steen gelegde tegels.

Stam van ongeveer 50 soorten kleine, met haartjes bedekte, meercellige dieren die parasieten zijn van ongewervelde zeedieren.

Koffer om messen in te bewaren en te vervoeren. Vaak is de koffer gemaakt van hout, leer, metaal of plastic. Het kan een simpel foedraal voor één mes zijn. De term kan ook verwijzen naar een houder voor meerdere stukken bestek. Vroeger zette men dit soort koffers vaak op een buffet in de eetkamer. Dit soort messenkoffers verschenen voor het eerst in de zeventiende eeuw in Europa en Noord-Amerika. Oorspronkelijk waren ze aan de buitenkant bekleed met leer en verfijnd verguldsel. Vaak was het een doos met een voorkant van serpentijn en een schuin deksel. In de doos zaten vakjes voor de messen. In de late achttiende eeuw maakte men ook messenkoffers in de vorm van urnen die met een houtlaagje waren bedekt (eerst notenhout en later mahonie) en die soms waren versierd met zilveren beslag.

Verwijst naar specifiek aardewerk dat in het Italiaanse Bologna en elders werd geproduceerd, hoofdzakelijk van de 15de tot en met de 18de eeuw. De romp van aardewerk werd in klei-engobe gedompeld en vervolgens met loodglazuur bedekt. De ontwerpen werden in de engobe gesneden, waarbij soms ook groen glazuur en mangaanglazuur werden aangebracht. De techniek is gekopieerd van bepaalde Chinese en Koreaanse voorwerpen en werd reeds door Byzantijnse pottenbakkers in Konstantinopel gebruikt, en later, vanaf 1500, ook in Italië. Hoewel het aardewerk op het eerste gezicht op echte 'majolica' of op aardewerk met tinglazuur lijkt, zijn er duidelijke verschillen: er is namelijk geen tinglazuur maar loodglazuur gebruikt, en de ontwerpen zijn door de engobe heen gekerfd om de onderliggende klei met een afwijkende kleur zichtbaar te maken, en zijn er dus niet op geverfd. Verder hebben de kleuren de neiging uit te lopen tijdens het bakken in de oven.

Verwijst naar een fase uit de Chinese neolithische Yangshao-cultuur. De naam is ontleend aan het dorp Miaodigou in de provincie Henan, waar de eerste vondst uit deze cultuur werd gedaan. Er zijn twee verschillende perioden te onderscheiden: Miaodigou I, daterend van circa 4000 tot circa 3300 v. Chr., en Miaodigou II, van 3300 tot 2600 v. Chr. Keramiek van de Miaodigou-cultuur is meestal vervaardigd uit fijne rode klei, soms bedekt met rode of witte engobe. Enkele objecten uit het dunne, harde aardewerk met zijdeglans dat zo typerend is voor de Longshan-cultuur zijn opgegraven op Miaodigou-vindplaatsen. Rond om de dorpen bevonden zich greppels en omheiningen, en de dorpen zelf waren onderverdeeld in afzonderlijke woon-, werk- en grafgedeelten. Als grafgift werd meestal keramiek meegegeven, maar er zijn ook wel stenen werktuigen en benen ornamenten aangetroffen.

Verwijst naar de stijl die volgde op de iconoclastische crisis, van het midden van de 9de tot het begin van de 13de eeuw. De stijl komt voornamelijk voor in het Oost-Romeinse rijk, en verspreidde zich samen met het Orthodoxe geloof naar de Balkan en Rusland na het verlies van Klein-Azië aan de Seljuk-Turken in 1071. De stijl kenmerkt zich door het voortborduren op en verder ontwikkelen van vroegere Byzantijnse kunst, bijvoorbeeld door een kleinere schaal van kerken en kloosters, het regelmatige gebruik van de Griekse kruisplattegrond, interieurs bedekt met weelderig marmer, mozaïeken, schilderingen en ivoorsnijwerk. Het betrof meestal eenvoudiger, meer lineaire en abstracte composities in een strak iconografisch systeem.

Verwijst naar een type aardewerk waarvan de naam is ontleend aan de Japanse stad Mishima in de prefectuur Shizuoka, hoewel dit aardewerk oorspronkelijk in Korea is ontwikkeld. Bij de vervaardiging van dit aardewerk wordt gebruik gemaakt van een opvallende techniek waarbij het keramiek wordt gedecoreerd met ingelegde kleisoorten in contrasterende kleuren, waarna het grotendeels wordt bedekt met celadonglazuur. De naam 'Mishima' dateert uit de 17de eeuw, maar de stijl gaat terug tot de Koryo-periode (935-1392) en werd toen aangeduid als 'Korai' of 'Zogan'.

Hoes die de lezenaar met het missaal geheel bedekt, uitgevoerd in de liturgische kleur van de dag.

Bedekkingen voor de hand die de vingers onbedekt laten; vooral die doorlopen tot de elleboog of erboven en die zijn gemaakt van kant, net of iets dergelijks.

Verwijst naar aardewerk dat wordt gekenmerkt door veren- en takkendecoraties die lijken op de afdrukken van mosagaat (in het Engels ook wel 'mocha stone' genoemd). Mocha ware is rond 1785 in Engeland ontwikkeld en bleef de gehele 19de eeuw populair. Het wordt met name aangetroffen bij mokken, kruiken en andere vormen van aardewerk die in taveernes werden gebruikt voor het meten of bewaren van droge waren, hoewel het ook bij andere voorwerpen voorkomt. Het ornament werd gemaakt door de romp, bestaande uit groen aardewerk of bedekt met engobe, te bestrijken met een vloeibaar pigment dat zich vervolgens verspreidde op capillaire wijze, of door middel van een blaaspijpje. Het pigment bevatte vaak tabakssap, urine en metaaloxide, en had meestal een groen, bruine, blauwe of roze kleur. Soms werd de romp eerst beschilderd met een horizontaal banddessin in bruine, blauwe of grijze engobe. De romp was doorgaans gemaakt van Engels aardewerk, wit of bamboekleurig aardewerk, of van pearlware.

Kleine, bebladerde, bedektbloeiende planten van de klasse der Musci, die zich voortplanten met sporen en gewoonlijk worden aangetroffen in bosjes, matten of zoden op vochtige grond, boomstammen of rotsen.

Kisten die een ingezwachtelde mummie nauw omsluiten en waarvan het gedeelte van het gezicht meestal is gemodelleerd en het deel van het lichaam is bedekt met ritualistische symbolen.

Keltische verdedigingsmuren uit de late ijzertijd, die over het algemeen zijn gemaakt van dikke lagen steen die bijeen worden gehouden en versterkt door een kern van houten geraamtes, aan elkaar gezet met ijzeren spijkers en bedekt met een hellende aarden borstwering. Soms met gekapte steen aan de voorkant en afgedekt met een parapet.

Een sterke soort stof die is bedekt met een laag vinyl en er uitziet als leer. Geen Nederlands equivalent. Zie 'imitatieleer'.

Wordt gebruikt voor geribde tongewelven bedekt met vierkanten die op de diagonaal aangebracht zijn zodat de diagonale ribben aangrenzende erkers kruisen; door het resulterende netwerk van ribben gaat de autonomie van de individuele erkers verloren.

Japanse dwarsfluiten van het No theater, gemaakt van drie tot zes aan elkaar gebonden korte stukken bamboe. Net zoals de 'ryuteki' met zeven vingergaten op gelijke afstanden, een balansgewicht bovenaan, een roodgelakte boring en een omhulsel van schors of twijn. In tegenstelling tot bij de 'ryuteki' is een korte buis in de boring aangebracht, tussen het mondstuk en het eerste vingergat, is bovenaan een metalen versiering aangebracht en is de rode lak, waarmee de boring bedekt is, bij mondstuk en vingergaten ook aan de buitenzijde aangebracht.

De afwezigheid van kleding, die de delen van het lichaam zichtbaar laat die in de culturele tradities van de toeschouwer gewoonlijk bedekt zijn.

Ruimvallende regenjassen; wordt vooral gebruikt voor jassen van wasdoek of van een met een rubberlaag bedekte stof, vaak in felle kleuren vervaardigd.

Natuurlijke of kunstmatige stenen die zijn bedekt met olie. Worden gebruikt om bladen, zoals schaafijzers en beitels, te slijpen.

Wordt gebruikt voor het vergulden van een oppervlak dat met olieverf en lijmwater bedekt is.

Milieus die zich beneden grondniveau bevinden, inclusief die binnen bouwwerken. Gebruik 'ondergrondse bouwconstructies' voor de structuren zelf wanneer ze opzettelijk ondergronds zijn gebouwd. Gebruik 'begraven' voor voorwerpen die bedekt met aarde onder de grond lagen of liggen.

Japonnen die onder een andere japon worden gedragen, vooral die bedoeld zijn om te worden gezien. Gebruik 'onderjurken' voor onderkleding die boven- en onderlijf bedekt en meestal dezelfde lengte heeft als het kledingstuk waaronder het wordt gedragen zodat het een voering vervangt.

Onderkleding die boven- en onderlijf bedekt en meestal dezelfde lengte heeft als het kledingstuk waaronder het wordt gedragen zodat het een voering vervangt.

Het hier en daar aanbrengen van een vloeistof zoals inkt of verf in een meestal) willekeurig patroon. Gebruik 'bespatten' wanneer door toepassing van dezelfde techniek een ondergrond met fijne vlekjes wordt bedekt.

Masker waarmee men de ogen bedekt om licht tegen te houden als men wil slapen.

Te gebruiken voor het boekbindproces waarbij het materiaal dat de rug bedekt over de banden wordt geperst en gevormd met een speciale knijptang om een goede hechting te waarborgen.

Een dikkere en ietwat stuggere vorm van ‘railroad-karton’, meestal zes- of achtlaags dik. Opplakkarton is meestal slechts aan één kant bedekt met wit of gekleurd papier.

Verwijst naar de Egyptische aardewerkstijl die werd vervaardigd tijdens het Oude Koninkrijk van circa 2650 tot 2150 v. Chr. De stijl kenmerkt zich door gepolijste kruiken die zijn bedekt met een oranje engobe.

Schijfje gebakken ongezuurd tarwemeel dat wordt gewijd of geheiligd tijdens de viering van Eucharistie of Heilige mis. Er bestaan grote hosties bestemd voor de priester en kleine hosties bestemd voor de gelovigen. De ongewijde hosties worden bewaard in een hostiedoos. Na de wijding wordt de hostie bewaard in een pyxis of ciborie die, bedekt met een velum of dekkleedje, in het tabernakel wordt geplaatst.

Bij constructie, voegen waarin twee bouwelementen niet tegen elkaar aan geplaatst zijn, maar elkaar overlappen, waarbij de één de ander gedeeltelijk bedekt.

Gebruik voor grote gebieden van dunne platen van drijvend ijs die zijn samengedreven door wind of stromingen en een massa vormen die het hele zee-oppervlak bedekt, zodat er weinig of geen open water meer is.

Gegraveerde, geschilderde, geborduurde of op een andere wijze versierde panelen of voorhangen die de vier zijden van een christelijk altaar bedekken, anders dan een 'antependium' dat alleen de voorzijde bedekt.

Griekse en Latijnse term voor lichte, halvemaanvormige schilden gemaakt van riet en bedekt met leer; werd door de Grieken en Romeinen beschouwd als het verdedigingswapen bij uitstek van barbaarse volkeren.

Dit verbeterde proces van William Henry Fox Talbot voor het produceren van een drukplaat van een foto werd in 1858 gepatenteerd. Na het instrijken van een koperen plaat met bichromaat stelde Talbot de plaat bloot aan licht onder een positieve transparant. Vervolgens werd de plaat bedekt met hars in poedervorm en gelijkmatig verwarmd om de harsachtige deeltjes te verdelen. De plaat werd daarna geëtst in een zuuroplossing die de gel oploste en diezelfde gebieden etste. Na het reinigen werd de plaat geïnkt, afgeveegd en afgedrukt op papier. Hij leidde de term photoglyph af van het Griekse woord voor 'gekerfd licht'.

Gebeeldhouwde objecten in verschillende vormen, vaak bedekt met ingewikkeld snijwerk, gemaakt van een pasta van gedroogde tukula vermengd met andere ingrediënten zoals zand, water en palmolie, door de Kubavolkeren in de Democratische Republiek Congo (voorheen Zaïre). Ze worden gebruikt als gedenktekens voor hun overleden eigenaren. Het pigment kan gebruikt worden door de blokken te bevochtigen en dan te wrijven.

Kleine, struikachtige pijnboom die in de Amerikaanse staten Florida en Alabama voorkomt en een hoogte van 5-10 m kan bereiken. Hij groeit uitsluitend op onvruchtbare zandgronden met goede afwatering, waar de concurrentie van groter wordende soorten sterk is beperkt door de zware groeiomstandigheden, zoals in de Florida scrub, een met struikgewas bedekte ecoregio in de Amerikaanse staat Florida.

Uitgestorven klasse van gewervelde visachtige dieren met kaken. Van deze klasse zijn fossielen gevonden uit voornamelijk het Siluur en Devoon. De kop en borst waren bedekt met brede, platte benige platen. Kenmerkend waren de kaken, die door zowel de schedel als de tongbeenboog werden ondersteund, en de gedeeltelijk verbeende schedel. De kop en snuit waren bedekt met een pantser dat aan de nek vastzat. Gewoonlijk hadden de dieren buikvinnen, borstvinnen of vinachtige structuren en kieuwbogen.

Kleine slagwapens die bestaan uit een met leer bedekt stuk lood of ander zwaar materiaal en een kort buigzaam handvat, zoals een riem of verende schacht.

Te gebruiken voor speelgoed, meestal in de vorm van dieren of poppen, die zijn gevuld en bedekt met zachte materialen.

Metalen kokertjes die op helmen en hoofdplaten van paarden werden gemonteerd, bijna altijd bedekt door een klein decoratief plaatje, schijf of schildje om een pluim in te steken.

Soort orang-oetan die op Sumatra voorkomt. De verschillen met de Borneose orang-oetan zijn de volgende: de Sumatraanse orang-oetan is kleiner en minder lang, heeft lichter en langer haar, een langer gezicht en wangplooien die bedekt zijn met kleine witte haartjes.

Wijde lange cape die werd gedragen door een prelaat, de geestelijke met een eigen rechtsgebied: kardinaal (in het rood), (aarts)bisschop (in het paars), abt, prior. De mantel bedekte vrijwel alleen de rug, had een rechthoekige kraag en werd bij de hals gesloten met twee linten. Bij de prelatenmantel werd de prelatenhoed gedragen.

Verwijst naar de Vroeg-Neolithische stijl en cultuur die overheerste in Thessalië en een gedeelte van Macedonië. Deze kenmerkt zich door artefacten uit de overvloedige archeologische vindplaats bij Nea Nikomedia in het zuidwesten van Macedonië.De stijl kenmerkt zich door aardewerk dat beter is vervaardigd en gevarieerder is dan voorafgaande stijlen, vaak is voorzien van een overdadige voet, en in het algemeen een rode of roze engobe heeft, of rood op wit is beschilderd. De cultuur is ook bekend door de open nederzettingen met vrijstaande en rechthoekige gebouwen, doorgaans opgebouwd uit een eiken geraamte, met muren van gevlochten riet bedekt met modder.

Oude Etruskische helmen die zijn afgeleid van de veel gebruikte Corinthische helmen uit Griekenland en Italië; ze hebben een helmkap die het hoofd slechts tot de ogen bedekt en een kort of lang uiteinde aan de achterkant of een wijduitlopende cirkelvormige rand rondom ter bescherming van de hals en wangen.

Verwijst naar de cultuur die is verbonden met een stad-koninkrijk in antiek Birma en die floreerde van circa 1 n. Chr. tot 9 n. Chr. en die de zuidelijke regio's Binnaka, Mongamo, Sri Ksetra en Halingyi omvat. Architectuur in de regio wordt gekenmerkt door gewelfde tempels, huizen, paleizen en kloosters gebouwd van hout en voorzien van daken die zijn bedekt met tegels van lood en tin, en die muren bevatten die zijn samengesteld uit geglazuurd steen. Decoratieve kunstnijverheid binnen huishoudens betrof keukengerei van goud en beeldjes van goud, groen glas, jade en kristal. Cilindrische stoepa's of grote grafurnen van diverse afmetingen versierden de periferie van de stadsmuren en tempels van het koninkrijk.

Een lichtbruin of vaalgeel dolomiet dat goed gecementeerd en breukvrij is. Het is bij uitstek geschikt voor bouwdoeleinden. Het wordt vaak gebruikt als bouwsteen in het Canadese Toronto, omdat het wordt gewonnen in het zuiden van Ontario. Queenston-kalksteen bedekt de cuesta van Niagara. De winning in Queenston begon rond 1840, maar daarvoor zochten Schotse kolonisten al naar bouwmaterialen in de kalksteenbedden. De huidige groeve is een van de oudste van Canada.

Middelgrote eik die inheems is op lager gelegen watergebieden in het zuidoosten van de Verenigde Staten, in het gebied dat zich uitstrekt van Delaware tot het zuiden van Illinois in het westen en het noorden van Florida en Zuidoost-Texas in het zuiden. De eikel wordt bijna helemaal bedekt door de dop. De Latijnse naam verwijst naar de vorm van de bladeren, die op een lier lijken.

Betrekkelijk dun soort karton van gerecycled papier, bedekt met een kleilaagje of wit papier. #Railroad board wordt vaak waterbestendig gemaakt om bol staan bij gebruik van verf op waterbasis te voorkomen, of met het oog op het vastpakken met natte handen. Veel voorkomende dikten zijn vier- en zeslaags, en meestal is dit karton uitgevoerd in zwart, wit of een kleur uit een reeks van doffe kleuren.

Pottenbakkersgoed bedekt met loodglazuur en gebakken met een heel lage temperatuur, waarbij de romp zacht en poreus blijft; oorspronkelijk in Japan ontwikkeld.

Verwijst naar de Perzische aardewerkstijl uit circa 6.000 v. Chr. De stijl kenmerkt zich door met stro gemengd aardewerk dat is bedekt met een rode, meestal zwaar gepolijste engobe.

Verwijst naar de stijl van het op Cyprus gevonden aardewerk uit de chalcolithische periode van circa 3800 tot 2300 v. Chr. De stijl kenmerkt zich door handgemaakte kruiken die zijn bedekt met een dikke glanzende zwarte engobe.

Verwijst naar de stijl van het in de noordelijke Levant gevonden aardwerk uit de periode van circa 5.500 tot 5.000 v. Chr. De stijl kenmerkt zich door kruiken die zijn bedekt met een rode laklaag, soms versierd met eenvoudige, ingetogen banden met ingedrukte of ingekerfde versieringen.

Verwijst naar de stijl van het op Cyprus gevonden aardewerk uit de midden-Cypriotische periode van ongeveer 1900 tot 1600 v. Chr. De stijl kenmerkt zich door kruiken bedekt met een gelijkvormige zwarte engobe en versierd met geschilderde rode lijnen.

Glas voor ruiten, dat aan de buitenkant is bedekt met een doorzichtig metalliek laagje dat licht en stralingswarmte reflecteert.

Verwijst naar een Duits type hoog, cilindrisch drinkglas dat in email is versierd met de dubbele rijksadelaar van het Heilige Roomse Rijk. De borst van de adelaar is meestal bedekt met een groot kruisbeeld of een keizersbol en de vleugels zijn soms versierd met de familiewapens of de rangtekens van het Rijk. Ze komen met en zonder deksel voor. Reichsadlerhumpen waren populair van het midden van de 16de tot en met de hele 17de eeuw; het vroegste voorbeeld dateert uit 1547.

Te gebruiken voor vakmensen die de kunst van de reparure beoefenen, het wegsnijden en modelleren van de kalkonderlaag die het houtsnijwerk op een houten schilderijlijst bedekt.

Te gebruiken voor het proces waarbij het gipslaagje dat het gesneden ornament op een houten schilderijlijst bedekt, wordt weggesneden en gevormd, zodat de vormen kunnen worden verscherpt en, zoals ook vaak gebeurt, details toe te voegen alvorens de lijst te vergulden.

Lijsttrommen met ondiepe ring, aan één kant bedekt met een trommelvel van perkament, dierenhuid of kunststof, voorzien van rinkelende metalen schijfjes of kleine belletjes, bespeeld met de hand; Nabije-Oosten.

Tibetaanse trompetten, van oudsher gemaakt van een menselijk scheenbeen, hoewel de term tegenwoordig verwijst naar bottrompetten bedekt met metaal en kleine metalen trompetten in het algemeen. Ze worden gewoonlijk bespeeld in paren.

Wordt gebruikt voor gebouwen met grote ononderbroken ruimten, waarvan de vloeren speciaal zijn bedekt met hardhout of een ander duurzaam materiaal om op te rolschaatsen.

Stijl in de Afrikaanse beeldhouwkunst, gekenmerkt door zijn naturalistische, zachte en organische karakter, met ronde vormen; doet denken aan een bottenstelsel dat met huid is bedekt.

Voorwerpen met een rubberen drukvlak dat wordt bedekt met een laagje inkt waneer het op een met inkt doordrenkt kussentje wordt gedrukt. Worden gebruikt om met de hand te stempelen.

Wordt gebruikt voor dat gedeelte van een boek waar de katernen en bladzijden bij elkaar gebonden worden, of voor het materiaal dat deel bedekt en meestal zichtbaar is als het boek op een plank staat.

Snaarinstrumenten met een vierkante klankkast bedekt met katten- of hondenhuid, lange hals zonder frets, kam, 3 snaren, van zijde of nylon; bespeeld door te tokkelen; Japan.

Verwijst naar de derde en laatste fase van de Cochise cultuur, van circa 500 v. Chr. tot Het begin van onze jaartelling. Deze kenmerkt zich door de ontwikkeling van vijzels en stampers, die in de plaats kwamen van eerdere maalstenen, het vervaardigen van aardewerk, en door kenmerkende holwoningen, die bestonden uit met palen en aarde bedekte kuilen.

Beschrijft kunstwerken die zijn vervaardigd door de bewoners van de Santa Cruz-eilanden. De bewoners van de Santa Cruz-eilanden zijn vooral bekend om hun houten figuratieve beeldhouwwerken, die zijn vervaardigd als vrijstaand beeld op architecturale beeldgesneden palen, of die als detail op gebruiksvoorwerpen zijn aangebracht. Belangrijke wereldlijke kunstvoorwerpen van de Santa Cruz-eilanden zijn gebaseerd op de persoonlijke versiering van mannen, zoals schijfvormige borstornamenten van doopvontschelp bedekt met een schildpadschild als geometrische vorm, hoofdtooien bedekt met geschilderde schorsdoek en vezelarmbanden met geometrische patronen.

Snaarinstrumenten met een ovale, rechthoekige of vierkante klankkast, waarvan boven- en achterblad bedekt zijn met slangenleer, lange hals, 3 snaren van zijde of nylon, 3 schroeven aan de zijkant van de hals voor het stemmen; bespeeld met de nagels of met een plectrum; China.

Snaarinstrumenten, met 4 of 5 melodiesnaren, 3-6 bourdonsnaren en 11-16 sympathische snaren van metaal; brede, met metaal bedekte hals zonder frets; komvormige, met huid bedekte klankkast; ook met een tweede klankbodem van metaal, hout of kalebas achter de sleutelkast; bespeeld met een driehoekig houten plectrum; Noord-Indiase subcontinent.

Verwijst naar de aardewerkstijl die ontstond doordat er grote hoeveelheden keramiek voor de export moesten worden geproduceerd tijdens de Ayutthaya-periode. De exportproducten bestonden onder andere uit grote schalen, kommen, vazen, olielampen, miniatuurolifanten, katrollen, loodgewichten en dakpannen. De keramiek van deze stijl kan worden verdeeld in vijf typen: celadon, op hoge temperatuur gebakken steengoed bedekt met een natuurlijk veldspaathoudend asglazuur, onderglazuur zwart, bruin en parelgrijs, bruin en wit. De kleuren van deze keramiek variëren van lichtgroen tot olijfgroen of blauwgroen, en van bruin tot licht-honingkleurig of gebroken wit. Aardewerk en keramiek in deze stijl was doorgaans eenvoudig en praktisch, maar sommige producten vertoonden gekamde of ingegrifte patronen onder het glazuur.

Bordpapier bedekt met een gladde laag, meestal van Parijse kalk met daarop tekeninkt. Door bepaalde delen met inkt af te schrapen en de witte laag bloot te leggen creëert men een beeld.

Verwijst naar de midden-Helladische periode en cultuur die wordt geassocieerd met de graven uit circa 1600 v. Chr. tot circa 1400 v. Chr. die werden gevonden in Mycene en in andere steden uit de Griekse bronstijd. De stijl kenmerkt zich door grafconstructies die zich onderscheiden van de vroegere voorbeelden en die uit andere gelijktijdige culturen doordat de graven in cirkels waren gegroepeerd en waarschijnlijk werden bedekt met tumuli. De graven bevatten meerdere, op verschillende tijdstippen begraven mensen, en als overblijfsel van een nomadische cultuur werden kleine gouden objecten en wapens bij wijze van geschenken aan de doden meegegeven.

De wollen vacht die schapen en soortgelijke dieren bedekt. Ook: de afgeschoren samenhangende wollaag.

Gerei met een troffelachtig of anders gevormd schepgedeelte, soms gedeeltelijk bedekt om een kom te vormen, dat wordt gebruikt voor het snijden van stukken van zachte voedingswaren of fruit om het op te dienen of uit te delen. Wordt ook gebruikt voor het serveren van graankorrels en gepureerd voedsel.

Schoeisel met een relatief stijve zool en hak dat gewoonlijk de voet tot op of onder het enkelgewricht bedekt.

Tekentechniek waarbij houtskool of, minder gebruikelijk, pastelkrijt wordt gebruikt op een witgeverfd paneel dat is bedekt met marmerstof dat de tekening een schuurpapierachtige glinstering en structuur geeft en licht-en-donker-effecten die vergelijkbaar zijn met een gravure. Midden 19e eeuw populair in de Verenigde Staten.

De vroegste vorm van de scheenplaat, daterend van halverwege de 13e eeuw, bestaande uit gleufvormige buizen van metaal of leer, die aan één kant open waren en het scheenbeen bedekten van net boven de enkel tot net onder de knie.

Verwijst naar kunstwerken die worden gemaakt door een ontwerp te krassen of te graveren in karton of een ander oppervlak dat is geprepareerd door het te bedekken met inkt, zodat de kleur van het karton zichtbaar wordt in het ontwerp. Er kan gekleurde was of verf worden gebruikt om een ontwerp te maken op willekeurig karton of er wordt commercieel gemaakt ‘schaafkarton’ gebruikt. De was of verf wordt vaak bedekt met Oost-Indische inkt. Het krassen of schaven van het ontwerp gebeurt in het algemeen met een naald of een ander scherp instrument.

Lange schilden die oorspronkelijk uit Italië kwamen en gebruikt werden door de Romeinse zware infanterie vanaf de 8e eeuw v.C. tot de 5e eeuw n.C. Ze waren rechthoekig of ovaal van vorm, oorspronkelijk van hout of riet maar later van met leer bedekt hout, met een centrale metalen schildknop en een richel over de lengte van de achterkant.

Te gebruiken voor in China en Japan ontwikkelde leporelloboeken, waarbij het boekblok bestaat uit losse gevouwen vellen, die zo zijn samengebracht dat de vouwen zich aan de achterzijde bevinden terwijl aan de snijzijde de rand van één blad van elk gevouwen vel is vastgelijmd aan de rand van het aangrenzende blad. Het boekblok is bedekt met één enkel vel dat is bevestigd aan het eerste en laatste blad maar niet aan de rug.

Boten die bijeen zijn gestikt of gepind met houten pennen, waardoor de boorden strak samengetrokken worden door gesjorde of gebreeuwde vezels. Eventuele zeilen waren gemaakt van ruw matwerk. Tot de #sewn boats behoren ook met huiden of bast bedekte kano’s.

Verwijst naar de stijl in de Japanse residentiële architectuur die werd gebruikt voor de verblijven van militairen en tempelgasten tijdens de perioden Momoyama (1568-1600) en Edo (1600-1868). Deze stijl staat aan de basis van het hedendaagse traditionele Japanse huis, en kenmerkt zich door een overdekte galerij aan de ingang, verder een brede veranda op het zuiden en deuren bestaande uit jaloezieën met papieren schermen. De vloeren zijn bedekt met geweven matten.

Sleutelplaatjes met daaraan een draaiende hanger die over het sleutelgat heenvalt en het bedekt.

Draden van ingewanden, metaal of zijde bedekt met draad, die zijn uitgestrekt over dat vel van een trommel waarop niet wordt geslagen, zo gespannen dat het een felle, heldere toon aan de trommel geeft.

Gebieden die permanent zijn bedekt met sneeuw en ijs, het begin van gletsjers.

Sporen of wegen voor snelverkeer, bijvoorbeeld wegen voor paarden of motorvoertuigen die bedekt zijn met asfalt of ander materiaal, die waar mogelijk vlak en recht zijn.

Gevormde stukken absorberend en met rubber of een plastic laag bedekt materiaal, vaak gewatteerd en soms gevuld met geurverdrijvende kruiden. Ze worden aan een kledingstuk vastgemaakt of zitten aan de binnenkant zoals in de ondermouw van een jurk of blouse om te voorkomen dat het kledingstuk door transpiratie wordt bevuild.

Wordt gebruikt voor spiegels die bestaan uit een omlijst stuk glas waarvan de achterkant met één van de diverse reflecterende substanties is bedekt. Veelal werd hier tinamalgaam voor gebruikt. Hiervoor had men ongeveer 3 delen tin op 1 deel kwik nodig. Deze methode werd met name gebruikt voor de spiegels die vóór de 20e eeuw werden gemaakt.

Wordt gebruikt voor windmolens met een houten kap die draait op een meerhoekige onderconstructie, die is bedekt met afbouwmateriaal.

Bouwconstructies, al of niet kunstmatig, bestaande uit sterk hellende, met sneeuw bedekte banen waarvan de skiërs als het ware gelanceerd worden.

Afvoerkanalen van met grind bedekte, geperforeerde buizen, of greppels die zijn gevuld met losse stenen, stukken baksteen of grind en bedekt zijn met aarde; vaak gebruikt voor afvoer rond funderingen

Sterk reflecterende bouwmaterialen die geen straling afgeven, meestal kraftpapier bedekt met aluminiumfolie of een plastic folie, die in een gesloten luchtruimte worden geplaatst om alleen de stralingsoverdracht tegen te gaan van warmte-uitstralend oppervlak (een heet dak) naar een warmte-absorberend oppervlak (gewone zolder-isolatie).

Te gebruiken voor platte planken of andere oppervlakken, gewoonlijk bedekt met stof en aan één zijde spits toelopend, waarop kleding en dergelijke worden gestreken; kunnen vrijstaand zijn met een inklapbaar onderstel of bevestigd aan een verticaal oppervlak.

Een zwaar, egaal karton bedekt met een grondlaag die voldoende ruwheid bezit voor het gebruik van olieverf.

Verwijst naar de periode die is genoemd naar het Sukhothai-koninkrijk, dat floreerde in de regio van Thailand vanaf de late 13de eeuw tot het midden van de 15de eeuw. Deze periode wordt beschouwd als de gouden eeuw van de Thaise beschaving, en is van grote invloed geweest op alle latere perioden. In de beeldhouwkunst manifesteerde deze periode zich in religieuze orthodoxie en wordt ze gekenmerkt door verfijnde boeddhistische en hindoeïstische beelden in brons en stucwerk. Een vaak terugkerend iconografisch thema in de beeldhouwkunst was Boeddha's Voetafdruk, vaak uitgehakt in stucwerk of steen, versierd met inscripties van het Wiel van de Wet en met figuren van godheden en boeddha's, en alom aangetroffen in wat-tempels in het hele gebied. Boeddhabeelden in deze stijl hebben meestal een vlamachtige stralenkrans, haar dat wordt weergegeven in kleine, puntige krullen en een hoekige neus en mond. Sukhothai-beeldhouwers waren de eersten die Boeddha afbeeldden in alle vier de fysieke manifestaties: zittend, liggend, staand en lopend. Producties in bas-reliëf beelden indrukwekkende religieuze gebeurtenissen uit en zijn gewoonlijk geconstrueerd in stucwerk. Architectuur uit deze periode wordt gekenmerkt door constructies in baksteen en lateriet, houten daken die zijn bedekt met geglazuurde terracotta tegels, de unieke stoepa's in de vorm van knoppen van de lotusbloem, conventionele structuren zoals de prang, mondop en wihan, stenen pilaren met beeldgesneden kapitelen, nissen met Boeddhabeelden, torens in Khmer-stijl en makara-beeldhouwwerken in de frontons van nissen, en een stilistische neiging naar stroomlijning in bouwkundige constructies.

Schrijftafels die vaak een verschuifbaar, met leer bedekt blad hebben en soms een verstelbaar, scharnierend paneel om op te lezen. Te onderscheiden van 'bureaux plats' doordat ze kleiner zijn.

Wordt gebruikt voor Amerikaanse bureaus met een rechtopstaande deksel van riet of latten die de rij laden en vakjes bedekt. Ze verschillen van de Engelse 'tambourschrijftafels' die een variatie op het cilinderbureau zijn met een tambourdeksel in plaats van een massieve, gebogen cilinder. Ze zijn ook anders dan '@rolltop desks' die worden gesloten met een flexibele, bolvormige deksel die houten, horizontale latten heeft.

Voorwerpen die worden gebruikt om een plaat met inkt te overtrekken of een etsgrond te leggen; meestal bestaande uit een katoenen kussentje dat met zijde of leer is bedekt, maar soms ook een stuk opgerold vilt of andere stof.

Lieren met een ronde of komvormige klankkast waaruit 2 met dierenhuid bedekte armen omhoog steken die samen 2 zijden van een gelijkbenige driehoek vormen; de basis van de driehoek wordt gevormd door een juk waarvandaan 5-6 snaren, meestal van darm, naar het onderste gedeelte van de klankkast lopen, waar ze zijn bevestigd aan een metalen ring die ook als kam fungeert; gebieden rond de Middellandse Zee en de Perzische Golf.

Zeer harde, kalkhoudende substantie die een dun laagje vormt dat de tanden van de meeste zoogdieren helemaal of gedeeltelijk bedekt.

Genus van 8 soorten kleine naaldbomen of struiken uit de familie Taxaceae, die zijn verspreid over het hele noordelijk halfrond. Het zijn relatief langzaam groeiende, langlevende planten die 1 tot 40 meter hoog kunnen worden en waarvan de stam een diameter heeft van maximaal 4 meter. Taxussen hebben een warm donkergroen blad met rechtopstaande of uitspreidende, bedekt met afgeplatte, lineaire bladeren. Ook andere bomen worden taxus genoemd maar zijn geen echte taxussen van dit geslacht, waaronder de Cephalotaxus harringtonia, de Saxegothaea conspicua en de Torreya taxifolia.

Zwaar papier dat met teer is bedekt of geïmpregneerd; het wordt vooral in de bouw gebruikt.

Graf waarbij het lichaam bedekt wordt door aardewerken tegels (tegulae), die samen een soort hellend dak vormen. Vaak voorkomend in de Romeinse Oudheid.

Verwijst naar de periode van de Tagar-fase waarin de koergans aanzienlijk variëren. Er zijn grote constructies met monumentale grafgedeelten die zijn gebouwd van steen met muren van een meter dik en anderhalve meter hoog. In het midden bevindt zich een grote graftombe die bestaat uit een uitgebreide houten constructie van twee verdiepingen, met een dak van boomstammen, die de resten bevat van enkele tientallen lichamen. Alle graftomben zijn in brand gestoken, de constructies zijn verkoold en op de meeste plaatsen tot as vergaan. Andere graftomben hebben kleinere grafruimten van platte stenen die rechtop in de grond zijn geplaatst, en die ofwel tegen elkaar aan zijn gebouwd, ofwel van elkaar zijn gescheiden door middel van een smalle tussenruimte en slechts een enkele graftombe bevatten. Sommige graftomben kunnen in de ruimten tussen grafgedeelten zijn geplaatst of in de ruimte tussen de belangrijkste graftombe en de muur van het grafgedeelte. In beide gevallen zijn de schedels van de overledene doorboord, bedekt met een kleilaag en beschilderd.

Verwijst naar de periode die wordt geassocieerd met de stad Thonburi, die in 1767 werd gesticht door de militaire leider Taskin nadat deze binnenvallende legers had verslagen en de politieke macht had gegrepen. In de stijl van deze periode staat het hernieuwde gevoel van militaire macht en politieke eenwording centraal. In de schilderkunst manifesteerde de stijl zich op muurschilderingen waarop boeddhistische onderwerpen, Thaise landschappen en details over de plattegronden en de constructie van gebouwen worden afgebeeld. Muurschilderingen decoreerden meestal de interieuren van koninklijke gebouwen of tempels. In deze periode floreerden bouwprogramma's voor tempels en paleizen, onder andere voor de Chakri Maha Prasat en de Wat Arun, een Chinees geïnspireerde tempel die wordt gekenmerkt door klokkentorens en met porselein bedekte timpanen, en door Thaise details zoals teakwoningen voor monniken. In de beeldhouwkunst manifesteert deze periode zich in grote beelden van Boeddha in koninklijke kledij die zijn gemaakt van verguld en gelakt stucwerk en gedecoreerd met ingelegd paarlemoer. Reusachtige bewakers zoals mythische half-menselijke, half-vogelachtige figuren en apsarasa's en Chinese stenen beelden verfraaien de binnenhoven van tempels in deze periode.

Wordt gebruikt voor kegelvormige tentwoningen van palen die bovenaan zijn samengebonden en op de grond zijn uitgespreid in een cirkel die zijn bedekt met huiden of doek; veelvoorkomend bij stammen van de Prairie-indianen.

Wordt gebruikt voor fakkels van vlasdraden of katoenen lonten die met hars zijn doordrenkt en met een waslaagje zijn bedekt. Er werden vaak vier lonten samengebonden en opnieuw met een waslaagje bedekt om de fakkel groter te maken. De benaming wordt ook gebruikt voor de fakkels die bij een vuurwerkshow worden gedragen, zoals in een optocht.

Voertuigen zonder wielen die bestaan uit twee of meer palen die zijn samengevoegd tot een A-vormig frame dat is bedekt met leren riemen, takken en planten en die door één mens of dier worden getrokken; gebruikt door indianen uit Noord-Amerika om goederen of ouderen en zieken te vervoeren.

Slaginstrumenten, bestaande uit een resonerende holte, aan één of aan beide uiteinden bedekt met vel; bespeeld door erop te slaan, te wrijven, te tokkelen.

Verwijst naar een type traditionele woning van kalksteen in Zuid-Italië, met name het zuiden van Apulië. Trulli hebben een cirkelvormig grondplan en zijn opgetrokken uit ruw bewerkte rotsblokken van kalksteen, met een kenmerkend dak van gestapeld metselwerk op kraagstenen. Deze specieloze techniek dateert uit de prehistorie maar is nog altijd in gebruik in deze regio. Meerdere trulli kunnen worden samengevoegd tot complexe wooneenheden met allerlei combinaties van platte en kegelvormige daken. De buitenzijde is vaak witgekalkt, de daken zijn bedekt met dakpannen en de hoofdingang is meestal boogvormig; er wordt spaarzaam gebruik gemaakt van ramen, die meestal klein zijn.

Houten kisten die vaak met leer werden bedekt en verguld of met ijzer beslagen. Ze werden gebruikt als reiskoffer om paperassen, kostbaarheden en kleding in op te bergen. Dit type werd aan het eind van de Middeleeuwen gemaakt.

Te gebruiken voor aërofonen met over het algemeen een conische boring en een houten klankkast, gemaakt van of omwonden met berken- of andere schors, met vingergaten, een bekervormig mondstuk en een hoornen beker aan het andere uiteinde; voorbeelden hiervan zijn aan het begin van de jaren dertig van de 20ste eeuw gemaakt door Teppo Repo, afkomstig uit de Russische regio Ingra, die het instrument meenam naar Finland. Ook heel algemeen gebruikt voor uiteenlopende houten hoorns uit Finland, meestal gemaakt van of bedekt met berkenschors, met of zonder vingergaten, sommige lijkend op trompetten of kornetten, andere met een enkel riet.

Opklapbare zonnebeschermers gemaakt van een reeks halve hoepels van riet, bedekt met zijde die aan de voorkant van een damesbonnet zijn vastgemaakt en bescherming tegen de zon verschaffen. Werden vooral op de Britse eilanden gedragen halverwege de 19e eeuw. Kan in Schotland ook verwijzen naar alle beschermende hoofddeksels die zijn gemaakt van over halve hoepels gespannen katoen.

Rituele Afrikaanse stof, die wordt geassocieerd met de mannenvereniging Ekpe, aan te treffen bij de Igbo en andere volkeren uit de regio Cross River in het zuiden van Nigeria. Het wordt geverfd met de kleurstof indigo en bedekt met symbolen, waaronder nsibidi. Meestal wordt het gedragen als een omslagdoek en het dragen ervan is het hoogste voorrecht bij Ekpe.

Open, inheemse huidboten uit het Noord-Amerikaanse poolgebied, geschikt voor meer dan één persoon, die worden gebruikt om goederen en passagiers te vervoeren; gebruik 'kajaks' voor de hierop lijkende, doch kleinere met huiden bedekte eenpersoonsboten.

Merknaam voor een bevestigingssysteem bestaande uit tegenover elkaar geplaatste stukjes stof, waarvan de één bedekt is met kleine, dicht op elkaar geplaatste nylon haakjes, en de ander met compact nylon dons, die in elkaar grijpen wanneer ze op elkaar gedrukt worden.

Wordt gebruikt voor West-Europese, verlaten nederzettingen uit de middeleeuwen, meestal bedekt met aarde en alleen op luchtfoto's te zien.

Lichaamsmaskers waarbij het lichaam van de drager wordt bedekt met plantenvezels, zoals raffia of palmvezels.

Wordt gebruikt voor de luchtzuiveringsfilters die gebruik maken van een oppervlak bedekt met kleverige olie of vloeistof waaraan vuildeeltjes en andere door de lucht overgedragen onzuiverheden blijven kleven wanneer de lucht erdoorheen wordt geleid.

Te gebruiken voor lichte geraamtes, meestal van hout, die zijn bedekt met een dun materiaal en die op de wind vliegen aan het einde van een lang touw; ze waren in China al ten minste bekend vanaf de 3e eeuw v.C.

De kunst of vaardigheid van het maken van lichte frames, meestal van hout, bedekt met een dun materiaal en bedoeld om aan het eind van een lang koord in de wind te laten vliegen. Bekend sinds in elk geval de 3de eeuw v. Chr. in China.

Waterdichte membranen langs daken of andere vlakke oppervlakken, die tegen de intersectie met verticale oppervlakken liggen en deze overdekken, zoals schoorstenen of balustraden, de blootliggende bovenste rand is gewoonlijk bedekt door loodslabbe.

Leden van een hertensoort die tot de grootste in de wereld behoort en die voorkomt in Noord-Amerika. Hij is nauw verwant met het rode hert van Eurazië (dat voorheen als dezelfde soort werd beschouwd). De schouders en hals zijn bedekt met lange slierten donkerbruin haar. Het mannetje heeft een groot gewei, doorgaans met vijf takken, dat ongeveer 1,20 m boven zijn kop uitsteekt.

Dunne waskaarsen of lange koorden of pitten die met een dun vet- of waslaagje zijn bedekt.

Tafels gemaakt om te worden beschreven, meestal gemaakt van hout of been bedekt met was, waarop met een stilet werd geschreven. Vooral gebruikt in het oude Rome en tijdens de middeleeuwen.

In het algemeen te gebruiken voor het verwijderen of verkleinen van een laag of rand van een materiaal of object. In verband met het boekbinden specifiek te gebruiken voor het proces waarbij de vleeszijde van het leer dat de platten bedekt, wordt weggesneden of geschoren, of waarbij de randen van dat leer worden afgeschuind zodat het netjes om de platten valt.

Land bedekt met gras of soortgelijke planten, dat gebruikt word voor grazend vee.

Verwijst naar een aardewerkstijl die voor het eerst werd gevonden op de westelijke helling van de Akropolis in Athene, maar later ook op vele andere plaatsen. De stijl kwam voor van de 5de eeuw tot en met de 4de eeuw v. Chr. en kenmerkt zich door een gestempelde decoratie, die werd bedekt met zwart glazuur. Op de zwarte ondergrond werden zowel bloemmotieven als andere decoraties geschilderd in rood, wit of geel.

Tijdelijke seizoenswoningen of hutten van diverse indianenstammen uit het westen en zuidwesten van Amerika, meestal grofweg koepelvormig en gebouwd van gebogen jonge boompjes, kreupelhout of schors en bedekt met rieten matten.

Staafjes bedekt met een laag wierook (gewoonlijk gemaakt van gom en geurstoffen), die worden gebrand om een welriekende geur op te wekken. Ze worden soms gebruikt tijdens godsdienstige ceremoniën of rituelen.

Huizen van de indianen in het gebied van de Grote Meren en ten oosten daarvan, gekenmerkt door een gebogen bovenkant en bestaande uit een geraamte van palen dat is bedekt met schors, biezen matten of huiden.

Instrumenten voor het besprenkelen met wijwater, meestal van metaal dat is bevestigd aan een absorberend materiaal. In de westerse kerk bestaat de wijwaterkwast uit een steel met daarop een geperforeerde bol, spons of borstelachtig uiteinde dat het water bevat. Sommige wijwaterkwasten hebben sponzen of interne reservoirs die wijwater afgeven als ermee wordt geschud, terwijl andere regelmatig moeten worden ondergedompeld in 'wijwatervaten (vaten)'. Het werktuig werd oorspronkelijk gemaakt van takken van hysop-, palm- of bukshout, een bosje stro of de staart van een vos (in het oud-Frans heet een vos een 'goupil'). In de 13de eeuw nam de wijwaterkwast zijn moderne westerse vorm aan van een steel met daarop een met haren bedekte rozenvorm. De stelen van het sprenkelgedeelte werden zeer rijk versierd. In de Grieks-orthodoxe kerk is de wijwaterkwast een rechtopstaand vat met een taps deksel, waarin gaten zijn aangebracht voor de besprenkeling. In de Russisch-orthodoxe Kerk is het een kwast die is gemaakt van stof, haar of takjes basilicum. Het werktuig is gebaseerd op oude bronnen, waarbij takken werden gebruikt om tijdens rituelen water, bloed of een andere vloeistof te sprenkelen. Dergelijke werktuigen werden gebruikt in het oude Rome, in het Midden-Oosten, bij oude Noorse rituelen en elders.

Sterk papier dat is bedekt met schuurmateriaal, zoals siliciumdioxyde, granaatsteen, siliciumcarbide of aluminiumoxyde. Wordt gebruikt om iets glad te maken of te schuren. Vlaamse benaming.

Slanke, platte insecten zonder vleugels met drie staartstekels. Het lichaam is bedekt met zilverachtige schubben. De dieren leven gewoonlijk binnenshuis en eten materiaal met een hoog zetmeelgehalte, zoals plaksel van boekbanden en behang, en beschadigen zo het materiaal.

Afrikaanse stenen paleizen. De buitenste muren en veekralen werden gebouwd van bedekte stenen, terwijl de hoofdgebouwen binnen de muren werden gemaakt van constructies van leem en vlechtwerk.

Wordt gebruikt voor verhoogde stoeltjes of banken die bedekt zijn met graszoden; veel voorkomend in middeleeuwse tuinen.

Verwijst naar de aardewerkstijl zoals aangetroffen op Cyprus tijdens de chalcolithische periode van circa 3800 tot 2300 v. Chr. De stijl kenmerkt zich door handgemaakte vaten bedekt met dikke, glanzende zwarte slip.

Beuksoort uit Nieuw-Zeeland. De naam 'zwarte beuk' is afgeleid van het feit dat de stam en de takken vaak zijn bedekt met roetdauw.

Verwijst naar afdrukken waarvoor zwavelpoeder is gebruikt voor het tinten van een plaat die is bedekt met een laag olie. Zwaveldrukken zijn vergelijkbaar met aquatinten en bevatten uitermate verfijnde tinten. Veel zwaveldrukken stammen uit de 17de en 18de eeuw.