Literair middel waarbij levendige en evocatieve, figuurlijke taal wordt gebruikt om objecten of ideeën te representeren.

Schriftelijke of mondelinge composities die worden gekenmerkt door gecomprimeerde formuleringen, door woorden die zowel omwille van hun klank en suggestieve kracht als hun betekenis zijn gekozen, en door het gebruik van literaire technieken zoals gestructureerd metrum, natuurlijke cadansen, rijm of beeldspraak.

Een literaire stroming uit de vroege 20ste eeuw, die ontstond als reactie op het romanticisme, meer bepaald op het optimisme en de vermeende zorgeloosheid van deze stroming. Imagisme propageerde het vrije vers en een nauwkeurige beeldspraak. Het wordt gezien als de opvolger van de Franse symboliek omdat het affiniteit heeft met beeldhouwkunst, zoals symboliek affiniteit heeft met muziek. Geïnspireerd door de kritische beschouwingen van T.E. Hulme stelde Ezra Pound rond 1912 de poëtische uitgangspunten van de stroming op.

Amandelvormige lichten, aura's of een reeks lijnen rond het geheel van een heilige figuur, in het bijzonder in de boeddhistische en christelijke beeldspraak.

Verwijst naar een Franse variant van art nouveau, zo genoemd vanwege de beeldspraak van de stijl en de nadruk op het fantastische, zoals in de geschriften van Jules Verne.

Verwijst naar de kunststroming en -stijl die was geënt op de Spaanse literaire stroming in de vroege jaren 20 van de 20ste eeuw waarvan schrijvers als Jorge Luis Borges en Pablo Neruda vertegenwoordigers waren. De stijl kenmerkt zich door het gebruik van intense beeldspraak en symbolisme waarop geen objectieve analyses kunnen worden toegepast.