Laag materiaal die wordt gebruikt om de binnenkant of het oppervlak van iets te bedekken, ter versterking of bescherming.

Alle bekledingscomponenten onder de bovenste uiteindelijke bekleding, waaronder vulling, veren en andere onderdelen.

Alle muurbedekkingen die minder duurzame of aantrekkelijke materialen of constructies bedekken.

Wordt gebruikt voor de allerbovenste vaste overtrek of bekleding.

Speciale bekleding van altaaronderdelen of ander (kerkelijk) meubilair of (kerkelijke) architectuuronderdelen bij gelegenheid van begrafenis of rouwdienst.

Wordt gebruikt voor bouwwerken waarin zowel het dunne buitenoppervlak als het geraamte gewicht dragen.

Wordt gebruikt voor het binnenwerk van schoorstenen die van speciaal hittebestand materiaal gemaakt zijn om te voorkomen dat vuur, rook en gassen naar omringende ruimten kunnen ontsnappen.

Wollen stof in effenbinding, sterk gevold en geruwd, afgewerkt met een lange vleug om vilt te imiteren. Het wordt in één kleur geverfd en gebruikt als beschermende afdekking voor meubelen en interieuronderdelen, b.v. in de 18e eeuw als deurbekleding, maar ook voor kleding, vooral als voeringstof van overkleding.

Type zigzagpatroon waarbij iedere puntvorm in het patroon in één verlopende kleur wordt uitgevoerd en de afzonderlijk elementen vaak een contrasterende kleur hebben. Bargello wordt hoofdzakelijk gebruikt bij borduurwerk, met name van meubelbekleding en vloerkleden. Een typisch voorbeeld van bargello is een stel 17de-eeuwse Italiaanse stoelen in het Bargello Museum in Florence. De techniek bestaat sinds de 17de eeuw en stond destijds bekend als de Hongaarse steek, en wordt tot de dag van vandaag beoefend. Het bargello-motief wordt ook verwerkt in behangpatronen en parketvloeren.

Muren met een gemetselde façade of bekleding die bevestigd, maar niet gevoegd, is aan de muur zelf en bij belasting geen gezamenlijke reactie uitoefent.

Het aanbrengen van vaste, zachte bekleding op meubels, vooral zit- en rustmeubelen. Verwees oorspronkelijk naar het aanbrengen van alle textiele bestanddelen van een kamer.

Stoffen of papieren wandbekleding die op een fijn houten raamwerk, bespannen met jute of linnen en grondpapier, wordt aangebracht, waardoor direct contact met de wand wordt vermeden. Dit komt de duurzaamheid ten goede en er wordt een diepte-effect gecreëerd

Cilindervormige strook textiel, meestal diagonaal geknipt en eventueel met een koord erin, dat wordt gebruikt als garneersel voor randen en naden van kostuums, bekledingen en draperieën. Kan van een bijpassende of contrasterende stof zijn en soms ook van leer.

Verwijst naar werken die zich kenmerken door een patroon of ontwerp dat is uitgevoerd in met draad of fijn metaaldraad gemaakte steken. De patronen worden gewoonlijk uitgevoerd op stof, maar ook leer, papier of andere media kunnen worden gebruikt; de werken kunnen bedoeld zijn om ingelijst te worden of om kleding, bedtextiel, meubelbekleding, kussens, altaarkleden, ceremoniële voorhangen of andere zaken te versieren.

Een koolvormige decoratie, vergelijkbaar met een stoffen rozet maar meestal groter, zachter en met meer diepte; wordt gebruikt om kostuums, bekledingen en draperieën te garneren.

Kalkzandmortel vermengd met verbrijzelde baksteen, gebruikt voor trottoirs en muurbekledingen.

Verwijst naar borduurwerk dat wordt uitgevoerd met kenmerkende tweedraads, los getwijnde wollen garens die bekendstaan als ‘borduurwol’. Crewelborduurwerk is traditioneel gebaseerd op keperweefsel, met linnen schering en katoenen inslag; er kan echter ook zuiver linnen of katoen of een andere stof worden gebruikt. Het kan bedoeld zijn om te worden ingelijst of te worden verwerkt tot kledingstukken, bedbehangsels, meubelbekleding of andere zaken. Het kenmerkt zich door een lossere stijl dan andere typen boorduurwerk. Het maken van crewelborduurwerk bloeide in het bijzonder in het 16de- tot 18de-eeuwse Europa en zijn Amerikaanse kolonies, met ontwerpen die waren geïnspireerd door textiel uit India en het Midden-Oosten.

Een kalksteensoort met een calciumcarbonaatgehalte dat tegen de 45% loopt; wordt gebruikt als vloeimiddel bij het smelten van ijzer, als bekleding voor gewone staalsmeltovens, voor de productie van magnesiummetaal, om mee te filteren en als bouwsteen.

Ruwe, stevige linnen of katoenen stof in verschillende gewichten, oorspronkelijk alleen in keperbinding, later ook in satijnbinding, waarbij aan het oppervlak vooral de schering is te zien; wordt gebruikt voor duurzame kleren en bekledingen.

Eerste laag opvulling in dubbel gevulde bekledingsondergronden.

Bekleding van cement en asbest, hoofdzakelijk in Australië toegepast bij de bouw van goedkope woningen.

Verwijst naar een soort decoratief materiaal dat meestal wordt geclassificeerd als kant. Het wordt gemaakt van draad die met een klein spoelvormig instrument wordt geknoopt van dik naaigaren. Het is samengesteld uit knopen, of lussen en bogen, die ringen en halve cirkels vormen, gerangschikt in patronen of vormen. Frivolité wordt meestal gebruikt voor randen of biezen en soms voor onderleggers, halsboorden of parasolbekleding.

Procedé waarbij het bekledingsframe van veren wordt voorzien.

Metalen bekleding van het lichaam van een krijgsman ter voorkoming van verwonding c.q. doding. Gebruik 'wapenrusting' voor alle kleding om het lichaam te beschermen ten tijde van strijd, in complete sets, ook in afzonderlijke delen.

Een holle steen gebruikt voor de aanzetting of de bekleding aan de binnenkant van een muur; heeft meestal de afmetingen van een normale steen en een gegroefd of gekerfd oppervlak om pleisterwerk te vergemakkelijken. Het draagt geen extra gewicht.

Stofferingstechniek waarbij nagels vlak naast elkaar worden gezet om de randen van de bovenbekleding vast te zetten waarbij tevens een decoratief effect wordt verkregen.

Verwijst naar de stijl die in verband wordt gebracht met Laos, in het dal van de bovenloop van de Mekong. In de hybride stijl zijn Thaise, Myanmarese, en Khmer-invloeden te herkennen. De basis van de kunststijl van deze regio ligt in de religie en traditie, met boeddhistische en hindoeïstische iconografie en verhalende reliëfpanelen die wortelen in Theravada-boeddhistische en hindoeïstische principes. Kenmerkend voor volkskunst in deze stijl zijn manden, hout- en ivoorsnijwerk en zilver- en goudwerk. Kenmerkend voor architectuur in deze stijl zijn tempels naar model van Khmer-tempelbergen met schuine, trapvormige daken met kleine vlakke dakpannen, en de wihan, een rechthoekig gebouw met een altaar met boeddhistische afbeeldingen. In de beeldhouwkunst is deze stijl grotendeels toegepast voor het afbeelden van Boeddha in koninklijke gewaden. Beeldhouwwerken zijn vervaardigd uit brons, gelakt hout en soms steen en zijn versierd met ingelegd glas of paarlemoer. Bas-reliëfs zijn zeldzaam en worden meestal aangetroffen als houten wandbekleding, hoewel er ook muurtaferelen bekend zijn in kalkmortel, pleisterwerk of cement. Kenmerkend voor textielkunst in deze stijl zijn zijden stoffen met ikat- en ingeweven patronen met stippen en geometrische en zoömorfe motieven.

Korte katoenvezel die nuttig is voor het maken van papier en bekledingsstof.

Bedden die overdwars tegen de muur staan en een koepelvormig baldakijn hebben dat wordt ondersteund door ijzeren roedes die vanaf de hoeken van het hoofdeinde omhoog buigen. De roedes zijn niet zichtbaar door de bedbekleding.

Afneembare hoezen voor meubilair ter bescherming van kostbaarder bekledingsmaterialen tegen vuil of slijtage, om versleten bekleding te verbergen of ter decoratie.

Te gebruiken voor plastic bekleding, bouwpapier of dergelijke materialen die de muren van een gebouw bedekken onder de buitenste laag en ervoor zorgen dat er minder lucht door de muren naar binnen en naar buiten kan.

Verwijst naar ruwe kant of franje die wordt gemaakt door touwen of dikke draden in een geometrisch patroon aan elkaar vast te knopen. De term is afgeleid van het Turkse 'makrama', dat 'doekje' of 'handdoek' betekent. Het was een specialiteit van Genua, waar met geknoopte touwen versierde handdoeken populair waren in de 19de eeuw. De voorloper van macramé was 'punto a groppo', een 16de-eeuwse techniek voor het knopen van kant. In de jaren 60 van de 20ste eeuw werd macramé een populaire ambacht- en kunsttechniek in Amerika en Europa. Het werd gebruikt voor lampenkappen, plantenhangers, hangmatten, raambedekkingen en wandbekleding.

Wordt gebruikt voor vakwerkconstructies waarbij zwaar plankwerk, dat horizontaal of verticaal is geplaatst, wordt gebruikt om solide muren te vormen in plaats van beplanking en bekleding.

Te gebruiken voor het boekbindproces waarbij touwen strak rond een boek worden gewikkeld dat tussen speciaal daarvoor gemaakte platen wordt gehouden en de waarbij de touwen die over de rug aan beide zijden van de opgetilde banden lopen, over de platten en onder de voorrand van het boek, zodat de bekleding stevig aan de platten vasthecht. Ook te gebruiken voor het proces waarbij touwen van de kop tot de staart op de rug van een boek worden gewikkeld om de kapjes vast te klemmen.

Grote stenen platen die verticaal overeind staan als bekleding tegen het onderste deel van een muur.

Engelse benaming uit het eind van de 18de-eeuw voor lange, lage zitbanken met bekleding. De term 'ottomane' werd voor het eerst gebruikt in 'La Petite Maison' van Bastide, in 1753-1754. De Franse benaming is specifieker en verwijst meestal naar ottomanes op basis van ovale vormen, waarbij het ene uiteinde hoger is dan het andere.

Koord dat is gemaakt van gedraaid en soms met rubber bewerkt papier; het wordt gebruikt voor diverse doeleinden, zoals verpakkingen en de bekleding van meubels.

Fraai garneersel dat wordt gebruikt op bekleding en kostuums, zoals tressen, koord, franje, passementkoord of kwasten, vaak in combinaties.

Verwijst naar lange zitmeubelen die van een rugleuning en meestal van armleuningen zijn voorzien. Ze zijn groot genoeg voor twee of meer personen. Tussen de termen 'rustbank' en 'sofa' wordt tegenwoordig vrijwel geen onderscheid gemaakt, maar er is wel degelijk een verschil: een rustbank is minder volledig bekleed dan een sofa, en soms ontbreekt de bekleding zelfs geheel.

Duits type helm die vanaf 1916 werd geproduceerd. Het bestaat uit een stalen buitenplaat met twee uitsteeksels aan de zijkanten die dienen als ventilatiegat, waarop een voorhoofdpantser kon worden bevestigd. De drieledige binnenbekleding is van leer.

Imitatie-marmerpapier, gemaakt door met een kwast diverse kleurvlekjes op papier aan te brengen. Vaak gebruikt als bekleding van dozen.

Stevige, dichtgeweven textiel die traditioneel werd geweven in een gestreepte katoenen of linnen keper; werd gebruikt voor matras- en kussenovertrekken, onderbekleding en de lichtere variëteiten soms voor kleding.

Weefsel met pool van symmetrische knopen van gekleurd kamgaren op een schering van hennep of linnen; werd vanaf het eind van de 16e tot halverwege de 18e eeuw gemaakt in Engeland. Het werd vooral gebruikt voor tafelkleden, vloerkleden, bekleding, kussens en soms wandtapijten.

Tweede laag opvulling in dubbel gevulde bekledingsondergronden.

Een lichte en voordelige wandbekleding voor gebouwen, samengesteld uit isolatiemateriaal en een vochtig aangebrachte afwerklaag.

Los geweven overtrekken van textiel voor bekledingsondergronden, die direct onder de bovenovertrek gebruikt worden, meestal om veren of lagen opvulling te bedekken.

Verwijst naar ambachtslieden die wandtapijten vervaardigen: zware stoffen wandbekledingen versierd met karakteristieke decoratieve patronen of voorstellingen, en geweven via een procedé dat afwijkt van het gewone textielweven; de weefdraad loopt namelijk slechts tot aan de schering langs de rand van een bepaalde kleur of een bepaald patroon in het ontwerp, en dus niet van rand tot rand over de gehele lengte of breedte van de stof.

Verwijst naar zwaar, geweven textiel dat als wandbekleding, gordijn of meubelbekleding wordt gebruikt, of vanaf een raam of balkon omlaag hangt. Kenmerkend voor tapisserieën is het decoratieve karakter, met ornamentele of picturale thema's; vaak zijn ze voorzien van geschilderde of geborduurde details. Meestal zijn tapisserieën van wol en met de hand geweven op een weefgetouw, met een procedé dat afwijkt van het normale textielweven: de inslag reikt slechts over een gedeelte van de schering, namelijk tot de rand van een bepaalde kleur of patroon in het ontwerp, en dus niet van rand tot rand. Voor het mengen en combineren van kleuren van schaduwpartijen en patronen worden diverse technieken gebruikt. De term verwijst tevens naar machinaal vervaardigde imitaties van met de hand gemaakte wandkleden.

Een tegel, vaak geglazuurd, ontworpen voor gebruik als bekleding op een muur.

Brede, ronde stoelen bestaande uit een voorgevormd plastic geraamte, met schuimrubber gevulde bekleding van wollen stof, op een buisvormig frame; ontworpen door Eero Saarinen en geïntroduceerd in het midden van de jaren 40 van de 20ste eeuw; gewoonlijk gecombineerd met een bijpassend gestoffeerd voetenbankje.