Een veelvoorkomend steenvormend mineraal in de micagroep.

Een uitvloeings-stollingsgesteente, meestal donkergrijs van kleur, dat hoofdzakelijk bestaat uit oligoklaas of andesien-veldspaat met augiet, hoornblende, hyperstheen of biotiet.

Een extrusief zuur stollingsgesteente, dat soms gedeeltelijk uit glas bestaat en is samengesteld uit plagioklaas en kwarts met biotiet, hoornblende of pyroxeen.

Type granulair, zuur stollingsgesteente dat in samenstelling tussen kwartsdioriet en kwartsmonzoniet ligt en kwarts, oligoklaas of andesiet, en kaliveldspaat bevat, met biotiet, hoornblende of, minder vaak, pyroxeen als mafische componenten; granodioriet is het intrusieve equivalent van rhyodaciet.

Een ruw biotietgraniet, gedolven in Milford, Massachusetts, meestal samengesteld uit lichtroze veldspaat met toevoegingen van grijs kwarts en donkere, groenzwarte spikkels van een chlorietachtig, zwart mica. Het is zeer sterk, zeer goed te polijsten en heeft een fijne, compacte structuur, waardoor het een van de meest gewilde granietsoorten is die in de Verenigde Staten worden gedolven voor algemene bouwdoeleinden en voor decoratieve doeleinden.

Een phanoerokristallijn intrusief stollingsgesteente dat voornamelijk bestaat uit alkalisch veldspaat, eventueel met een kleine hoeveelheid plagioklaas en zonder noemenswaardige hoeveelheden kwarts of nefelien. De term kan ook verwijzen naar een granietsoort met biotiet en hoornblende, of met hoornblende in plaats van biotiet, die in de oudheid werd gewonnen in Syrene in Opper-Egypte.

Een groep glimmerachtige kleimineralen die nauw zijn verwant aan chloriet en montmorilloniet. Vermiculiet ontstaat door de veranderingen van biotiet en flogopiet op de plaats waar het verweert.