Open houders, gevariëerd van vorm, materiaal en decoratie, met platte onderkant, lage rand, bedoeld om er artikelen op te zetten, te dragen of te tonen.

Gebruiksvoorwerpen in een veelheid van verschijningsvormen, in het bijzonder platte schalen, om cake en soortgelijke lekkernijen te serveren; soms vergezeld van een cakemes.

Bladen die regelmatig en met frequente tussenpozen, zoals dagelijks of wekelijks, worden gedrukt en verspreid, en die nieuws, redactioneel commentaar, hoofdartikelen, advertenties en ander actueel materiaal.

Papieren schutbladen.

Tijdschriften of boeken die op goedkoop houtpulppapier zijn gedrukt en die meestal sensationeel materiaal bevatten in de vorm van verhalen en artikelen.

Bladen waarop theeserviezen kunnen worden geplaatst.

De bladzijde van het boek dat de titel en meestal ook informatie als de naam van de auteur, de uitgever en soms de datum van publicatie vermeldt. Als meerdere bladzijden bijzonderheden aangaande de titel weergeven, dan is die met de meeste informatie de titelpagina.

Doorschieten, vaak gemaakt van sterk voorbehandeld papier of pergamijnpapier, die in een boek worden ingevoegd om te voorkomen dat er inkt van een illustratie of plaat op de tegenoverliggende pagina terechtkomt. Tussenbladen worden ook vaak gebruikt om de bijbehorende illustratie te verduidelijken. Ze kunnen los zijn ingevoegd of zijn ingebonden, en zijn vaak vervaardigd van papier van mindere kwaliteit, waardoor er zuurwerking op de aangrenzende bladen kan ontstaan.

Horizontale panelen die uit het lichaam van een onderdeel schuiven om het oppervlak tijdelijk te vergroten.

Boekformaat waarbij een vel papier in 48 bladen of 96 pagina's wordt gevouwen. Dit gebeurt door een vel vijf keer te vouwen, waardoor 32 bladen ontstaan, en vervolgens een half vel te vouwen tot 16 bladen en dit in het eerste vel te schuiven.

Turbines waarin de rotor wordt aangedreven door vloeistofstralen die direct tegen de bladen aanstoten.

Gereedschap met twee bladen waarvan het grote blad de vorm van een handbijl heeft en het kleine blad de vorm van een dissel. Te onderscheiden van 'hatchet-adzes', waarvan het disselvormige blad het grootst is.

Het proces waarbij een heel object zichzelf scheidt in lagen, schalen of bladen.

Wordt gebruikt voor ongepubliceerde reeksen bladen, gebonden of los, waarin materiaal van allerlei aard bevestigd is of kan worden.

Drukproces waarbij gebruik wordt gemaakt van moederbladen waarop een kleurloze chemische vloeistof is aangebracht, zodat de ingeslagen letters op het moederblad een kleur krijgen.

Speciaal ontworpen gebogen of cilindervormige messen of ander ronde apparaten met meerdere bladen, die worden gebruikt voor het verwijderen van de kern van fruit of groente.

Tangen die voornamelijk worden gebruikt voor het opdienen van een portie asperges. Hebben smalle of brede bladen en zijn gevormd als U-vormige tangen of schaarachtig gerei.

Scharnieren met twee bladen, die worden vastgeschroefd aan de voorkant van een deur die niet dik genoeg is voor het gebruik van vouwscharnieren.

Kinderboeken voor gebruik in bad, met watervaste bladen van plastic of vinyl, vaak gevuld met schuimplastic zodat ze blijven drijven; bevatten gewoonlijk meer illustraties dan tekst.

Overkoepelende term voor die delen van boeken die worden aangebracht tijdens het vastmaken van de bladen en het bedekken daarvan.

Delen die aan boeken of documenten worden toegevoegd om extra informatie te geven of om fouten te herstellen. Verwijst tevens naar delen die apart aan dag- of weekbladen worden toegevoegd en aan speciale onderwerpen zijn gewijd.

Wordt gebruikt voor de laterale platte delen aan beide kanten van een scharnierverbinding, zoals aan tweeluiken, deurscharnieren, vouwdeuren en tafelbladen. Ruimer genomen kan het ook gebruikt worden bij tafels, voor vergelijkbare maar afneembare componenten, zowel oorspronkelijk gescharnierd als los. Voor de laterale componenten van vooral veelluiken wordt de voorkeur gegeven aan 'panelen (hout)' of 'paneel (hout)'.

Boeken die bestaan uit geheel of voor een groot deel blanco bladen, gelinieerde pagina's of gedrukte formulieren.

Aanduiding voor zowel reproducerende spruiten van zaaddragende planten als complete bloemdragende planten. Dat na het uitbotten, veelal onderscheidt door schoonheid van vorm en kleur der (gespecialiseerde) bladen of door een kenmerkende (vaak aangename) geur.

Motieven bestaande uit bloemen met drie of vier bladen, meestal bijna gesloten om een bal en vaak voorkomend in holle lijstwerken in de Engels gotische architectuur.

Verzamelingen van houten of ivoren tabletten, of vellen papier, perkament of soortgelijk materiaal, die blanco, beschreven of bedrukt zijn, en die aan elkaar zijn geregen of gebonden. Gewoonlijk vele gevouwen en gebonden bladen met ononderbroken drukwerk of tekst; wanneer het gedrukt materiaal betreft gaat het vooral om een gebonden band of een band van redelijke formaat.

Procedé om bladen of katernen aan elkaar te bevestigen, meestal in een kaft, om zo een boek te maken. Hiervoor worden uiteenlopende handmatige en machinale procedures toegepast.

Personen die boeken inbinden, hetgeen inhoudt dat diverse procedures handmatig of met machines worden uitgevoerd om bladzijden of verzamelingen losse bladen samen te voegen, meestal met een omslag.

Kleine gegraveerde of gedrukte labels, die meestal te vinden zijn in de bovenste buitenhoek van een van de voorste schutbladen, met daarop de naam en meestal het adres van de boekbinder. Algemeen gebruikt in de achttiende en de vroege negentiende eeuw.

Die delen van het boek die bestaan uit bladzijden en katernen die worden gebonden; materiaal zoals schutbladen en borden, die ook tijdens het binden worden aangebracht, worden hierbij niet meegerekend,

Planten met als bewaarplaats voor voedsel een gezwollen, onderaards plantedeel dat wordt omhuld door vlezige schubachtige bladen en de kiemen voor het volgend jaar bevat.

Boeken met blanco of gelinieerde bladzijden waarop brieven zijn geschreven die verstuurd moeten worden. Ook kopieën van brieven, oorspronkelijk op losse bladen, die meestal in chronologische volgorde zijn samengebonden.

De dubbel- of meervoudig gevouwen randen papier aan de boven- onder- of voorkant van de bladen van een nog niet gesneden boek, meestal bedoeld om open te snijden.

Driehoekige houten bladen met een geribbelde pin of een houten arm waaraan een metalen lemmet zit en wordt gebruikt voor het bewerken van boter.

Bladen waarop een servet kan worden gelegd, met aan een van de zijden een opbergruimte verdeeld in twee of meer vakken voor eetgerei en specerijen.

Een of verscheidene bladen van een boek die fouten of gebreken vertonen en worden vervangen door een gecorrigeerde vellen of stroken. Te onderscheiden van 'verbeterbladen', het blad of de bladen die worden gebruikt om het verwijderde cancellandum te vervangen.

Verwijst naar een mesolithische gereedschapscultuur, vooral aangetroffen in de binnenlanden van Noord-Afrika en genoemd naar de opgravingen bij Jabal al-Maqta in de buurt van Qafsah of Capsa (Tunesië). Men vermoedt dat deze cultuur deels samenviel met de iets vroegere Oraanse cultuur die vaker werd aangetroffen in kustgebieden. De cultuur is schijnbaar verwant aan de oudere Gravettien cultuur in Europa en de gereedschappen zijn kenmerkend voor de laatglaciale Würmtijd, al lijkt deze cultuur vooral te hebben gebloeid in postglaciale tijden. De cultuur onderscheidt zich van de Oraanse cultuur door de diversiteit aan gereedschappen, waaronder grote pijlbladen en burijnen. Sommige Noord-Afrikaanse rotsschilderingen worden aan volkeren uit deze cultuur toegeschreven.

Type vlakglas dat wordt geslepen tot werkelijk gladde oppervlakken. Gebruikt voor winkelpuien, aanrechtbladen, tegels en panelen. Het wordt in vele kleuren gemaakt in dikten van 0,86 tot 3,81 cm of gelamineerd om verschillende kleureffecten te geven.

Wordt gebruikt voor drukwerk zoals berichtgevingen of advertenties, meestal in de vorm van losse bladen of folders, die zijn bedoeld om in groten getale te worden verspreid onder een groot, algemeen publiek. Voor gelijksoortige stukken die zijn bedoeld om met de hand te worden verspreid, en die vaak ook dienst doen als posters, wordt 'strooibiljetten' gebruikt.

Compleet uitgeruste kaptafels. De meest kenmerkende 18e-eeuwse versie heeft drie opslaande bladen, waarvan de middelste is uitgerust met een spiegel.

Verwijst naar een hoogpaleolithische Noord-Afrikaanse gereedschapscultuur, te dateren van circa 40.000 tot circa 33.000 v. Chr. en genoemd naar de opgravingen bij Hagfet et Dabba, ook wel de Grot van de Hyena genoemd, aan de kust van Libië. De cultuur wordt gekenmerkt door pijlbladen, eindschrapers en dwarsburijnen.

Nieuwsbladen of andere publicaties die iedere dag van de week verschijnen (vaak alleen niet op zondag).

Bijlen met wijd uitlopende bladen en een kop waar spijkers mee kunnen worden ingeslagen. Worden gebruikt om houten dakspanen te splijten en vast te spijkeren.

Wordt gebruikt voor de delen van schutbladen van een boek die aan de band worden vastgeplakt.

Doeken ter bedekking van dienbladen.

Bijlen waarvan de bladen aan beide kanten naar boven zijn gericht om een gegroefde snede te maken waardoor een vierkante in plaats van een ronde groef ontstaat. Worden ook gebruikt om regelmatige inkepingen of kartels over de houtnerf te snijden.

Grof gedrukt en handgekleurd papier dat door marmerpapierfabrikanten is gemaakt en wordt gebruikt als behang, schutbladen in boeken of om dozen mee te bekleden.

Kegelvormige instrumenten die worden gebruikt om vlammen te doven. Voor schaarachtige instrumenten met een doosvormige bakje aan één van de bladen wordt 'kaarsesnuiters' gebruikt. Voor schaarachtige instrumenten met platte schijfvormige uiteinden die worden gebruikt om een kaarsvlam uit te knijpen wordt 'douters' gebruikt.

Het plaatsen van een vel papier of vloeipapier, meestal blanco, tussen bladen met tekst of illustraties, ter bescher-ming of versiering, of om notities op te maken.

Vellen papier of stof, meestal leeg, die tussen bladen met tekst of illustraties worden geplaatst, geplakt of gebonden met een beschermende of decoratieve functie, of om aantekeningen op te maken.

Vuurschermen die worden gevormd door twee scharnierende bladen met schuifpanelen.

Schaarachtige instrumenten met meestal platte schijfvormige uiteinden, die worden gebruikt om een vlam uit te knijpen. Voor schaarachtige instrumenten met een doosvormige bakje aan een van de bladen wordt 'kaarsesnuiters' gebruikt. Voor kegelvormige instrumenten die worden gebruikt om kaarsen te doven wordt 'dompers' gebruikt.

Wandtafels die in de eetkamer worden gebruikt en waarvan sommige tafelbladen aan de wand kunnen zijn bevestigd. Gebruik 'dressoirs (meubelen)' voor lage, brede ladenkasten of bergmeubels op poten die ook in eetkamers worden gebruikt.

De afzonderlijke vellen die in twee bladen gevouwen zijn en gezamenlijk een katern vormen.

Te gebruiken voor de lijmbindmethode waarbij losse bladen is één richting worden uitgespreid en vervolgens over een lijmroller worden geleid, zodat het kleefmiddel tussen de bladen dringt; de bladen worden daarna in de andere richting uitgespreid en opnieuw over de lijmrollergeleid, zodat beide zijden van de bindrand van ieder blad zijn bedekt en aan de naastgelegen bladen kleven.

Boekformaat dat ontstaat na het vouwen van een vel papier tot 12 bladen of 24 pagina's. Wordt meestal vervaardigd door een kleiner vel papier in een groter vel te vouwen, in tegenstelling tot de methode waarbij één vel papier twee keer parallel wordt gevouwen en vervolgens twee keer overdwars.

Zagen met enigszins gebogen blad en een zware houten rug die als handvat fungeert om fineerbladen te zagen.

Wordt gebruikt voor gevouwen drukwerk, zoals circulaires of reclameblaadjes, waarbij de tekst doorgaans niet over de vouw heen wordt afgedrukt. Gebruik 'planobladen' voor drukwerk dat opengevouwen wordt gelezen.

In het algemeen, het boekformaat dat resulteert na het één keer vouwen van een vel papier, waardoor twee bladen of vier pagina's ontstaan. In specifieke zin wordt bedoeld een papierformaat van 432 x 559 mm of groter. Vaak wordt de term gebruikt om te verwijzen naar een boek van het grootste formaat.

De afzonderlijke bladen van een boek of manuscript die uitsluitend aan de voorzijde zijn genummerd. De twee zijden van het folio krijgen een nummering waarbij de 'r' verwijst naar recto, de voor- of rechterpagina, en de 'v' naar verso, de achter- of linkerpagina. Een folio verschilt daarin van een 'pagina', dat een pagina aan beide zijden is genummerd.

Keukenapparaten die op verschillende snelheden werken, met verwisselbare bladen of ander roterend gerei in een gesloten bak waarin voedsel wordt gedaan om het temixen, snijden, versnipperen, fijnhakken of het op een andere manier te verwerken.

Zagen met zeer smalle bladen, soms smaller dan 1 mm, die in een zaagbeugel zijn geplaatst of in een handvat zoals dat van een vijl.

Langwerpige bladen met rechtopstaande kanten die worden gebruikt om lettervormen in te zetten.

Japans papier dat is gemaakt van vezels uit de korte bast (binnenste schors) van de soort Wikstroemia canescens, die inheems is in de bergachtige gebieden van Azië. De eerste gevonden vermelding van het papier stamt uit ca. 850 n.Chr. Gampi is een fijn vezelachtig papier dat wordt geproduceerd op een papierbewerkingsraster dat is bedekt met een waterdichte zijdedoek, hetgeen resulteert in het zijdeachtige geweven uiterlijk. Hoewel gampi transparant, glad en sterk is, heeft het een slechte dimensionele stabiliteit. Het wordt gebruikt als calqueerpapier en als tussengeschoten bladen voor goudbeslag, maar niet voor schutbladen.

Banden die afhankelijk zijn van plakmiddelen om de bladen van het boekblok bij elkaar te houden.

Methode voor boekbinden waarbij de rug van het boekdeel wordt bijgesneden om zo een blok met aparte bladen te verkrijgen, waarna de achtereinden worden opgeruwd, plakmiddel wordt gebruikt en de band wordt bevestigd.

Methode waarbij bladen samen worden gebonden tot een boekblok. Door de vellen van een katern worden sleuven of gaten gesneden of geslagen, door de gaten wordt dun kleefmiddel geperst om de vellen van de katern samen te kleven, vervolgens wordt een tweede, dikker kleefmiddel aan de rugzijde van de stapel katernen aangebracht om een boekblok te maken.

Tafels waarvan de bladen worden ondersteund door gelede poten, die vanuit het middengedeelte uitklappen.

Het vormen van glas door lucht door een blaaspijp in een massa gesmolten glas te blazen. Het glas wordt gevormd met tangen en snijbladen of door het te rollen op een harde ondergrond.

Banden waarbij de achterkant van een tekstblok is afgeknipt zodat het een blok van afzonderlijke bladen wordt, waarna lijm op die plek wordt aangebracht en de omslag wordt vastgemaakt.

Methode om boeken te binden waarbij de vrije randen van dubbele bladen aan elkaar worden genaaid en als de bindende rand functioneren, met de vouwen aan de voorkanten.

Kapzagen met verwisselbare bladen en een duimhaak aan het uiteinde.

Verwijst naar het proces van het maken van bladgoud, dat sinds de oudheid weinig is veranderd. Een kleine baar van een goudlegering met kleine hoeveelheden zilver en koper wordt in een lange strook van circa 0,025 mm dik gerold. De strook wordt vervolgens in vierkante stukken van circa 3 x 3 cm gesneden, de stukken worden tussen vellen zwaar papier geplaatst en in een schapenvacht gestopt en vervolgens wordt er met een hamer op geslagen tot ze 10 x 10 cm groot zijn. De vierkante stukken worden daarna in vier gelijke delen gesneden, in perkament verpakt en opnieuw geslagen. Dit procedé wordt herhaald tot de goudbladen een dikte van ca. 0,001 mm hebben. Vervolgens worden ze bijgeknipt tot vierkanten van ca. 8,5 x 8,5 cm, en tussen vellen zijdepapier tot een boekje gemaakt. Ieder boekje bevat 25 goudbladen, die zo kwetsbaar zijn dat ze verplaatst en glad gemaakt kunnen worden door er licht op te blazen.

Het geprepareerde buitenste vlies van de dikke darm van runderen, dat voornamelijk wordt gebruikt om de individuele goudbladen gescheiden te houden tijdens het laatste stadium van het maken van bladgoud. Af en toe wordt het gebruikt voor het repareren van voorwerpen gemaakt van vellen en als vochtgevoelig element in hygrometers.

Verwijst naar een fase in de hoog-paleolithische vervaardiging van stenen gereedschap, die wordt aangetroffen in Italië, Frankrijk en Rusland. Aanvankelijk werd aangenomen dat het een late fase van de Aurignacien-cultuur betrof, maar tegenwoordig wordt het Gravettien beschouwd als gedeeltelijk samenvallend met het hoog-Perigordien. Het kan in verband worden gebracht met de Cro-Magnonmens en wordt gekenmerkt door de paardenjacht in het westen en de mammoetjacht in het oosten, het gebruik van rode oker als kleurstof en de vervaardiging van Venusfiguren, sierraden en verschillende werktuigen. De Gravettien-nijverheid verschilt van die van het Aurignacien in het gebruik van zogenaamde pijlbladen: werktuigen die zijn vervaardigd met een afwerktechniek waardoor er één botte kant ontstaat. De Gravettien-nijverheid in Rusland wordt vaak aangeduid als Oost-Gravettien.

Korte zaagbladen met gevormde houten handvatten die aan de bovenrand zijn bevestigd; bij sommige kan de diepte van de zaagsnede worden ingesteld. Worden gebruikt om de zijkanten van groeven haaks of in een hoek op de nerf te zagen.

Houten bladen waarin etenswaren worden fijngehakt.

Metalen ruilmiddel in de vorm van hakbladen, vaak anker- of hartvormig.

Kleine bedrukte bladen, en later kaarten, met handelsadvertenties erop, vaak ook met een gegraveerde illustratie. Geproduceerd van de 17e tot en met de 19e eeuw. Voor later gemaakte kaarten met de naam en het adres van een bedrijf en de naam van de vertegenwoordiger erop, die zijn bedoeld ter informatie en niet zozeer als advertentie wordt 'naamkaartjes' gebruikt. Voor later gemaakte kaarten die verspreid worden om te adverteren wordt 'reclamekaarten' gebruikt en voor later geproduceerde kaarten die voornamelijk worden geproduceerd voor verzameldoeleinden, met of zonder reclame, gebruik 'verzamelkaarten'.

Methode voor boekbinden waarbij apart van het boek een harde band wordt gemaakt, dat later aan het boek wordt bevestigd door de schutbladen aan de binnenzijden van de platten van de band te lijmen. Voor het eerst toegepast in Groot-Brittannië in de jaren '20 van de 18e eeuw.

Banden waarbij de omslag van een boek al helemaal is gemaakt voordat deze met behulp van de schutbladen vast wordt gemaakt aan het tekstblok.

Gereedschap met twee bladen waarvan het grote blad de vorm van een dissel heeft en het kleine blad de vorm van een bijl. Te onderscheiden van 'adze-hatchet', waarvan het bijlvormig blad het grootst is.

Te gebruiken voor diverse luchtvaartuigen zwaarder dan lucht, die worden gekenmerkt door aangedreven, horizontaal draaiende vleugels of bladen met een grote diameter, die het toestel verticaal kunnen laten opstijgen en stil laten hangen in de lucht.

Decoratiemotief in de vorm van een gestileerde iris of lelie, voorzien van drie (soms vijf) gekrulde bloembladen, waarvan er één de centrale as van het symmetrische ontwerp vormt. Het ontwerp is gebaseerd op de iris, die gelijk was gesteld aan de lelie en dezelfde symbolische verwijzingen bezat; vermoedelijk ontwikkeld vanuit het motief van de kamperfoelie.

Boekformaat dat is afgeleid van het vouwen van een vel papier in 128 bladen, waardoor 256 pagina's ontstaan. Vaak aangeduid als 128mo.

Machines die gebruik maken van meerdere evenwijdige zaagbladen waardoor in één steek alle planken uit een boomstronk kunnen worden gezaagd.

Dienbladen van glas of keramiek, waarop consumptie-ijs wordt geserveerd; soms gemaakt in sets met bijpassende ondiepe schaaltjes.

Schoenachtige instrumenten of plateautjes die aan schoenen worden vastgezet, met daaraan bevestigd een metalen blad of metalen bladen, om mee over ijs te glijden.

Tapijten die in India in de 17e eeuw zijn gemaakt en ontwerpelementen van Perzische tapijten uit de 16e eeuw bevatten zoals gedetailleerde wijnbladen, gebloemde palmtakken en gekrulde wijnranken; meestal met een rode ondergrond gemaakt.

Het procédé waarbij het tekstblok en de aangehechte schutbladen worden vastgezet in een band die apart is gemaakt.

Assemblages van hellende, elkaar overlappende bladen, latten of schotten die vast kunnen zitten of verstelbaar kunnen zijn. Gemaakt om regen en sneeuw te weren, om lucht en licht in verscheidene mate binnen te laten, om een lichtbron vanuit bepaalde hoeken af te schermen, of om ongewenst licht te absorberen. Worden gebruikt bij deuren, ramen, verlichtingsapparaten en de in- en uitlaten van mechanische ventilatiesystemen. Voor gelijksoortige, maar beweegbare en afneembare, instrumenten die bestaan uit latten of baffles als bedekking voor openingen om zicht of licht te verhinderen of te reguleren, gebruik 'jaloezieën (bedekkingen)'.

Een zeer sterke methode om bladen of delen van boeken in te naaien, waarbij wordt geperforeerd en de zijkanten worden ingenaaid door van het ene gat (vaak het middelste) naar het volgende door te steken, vervolgens over de bovenkant en dan de onderkant van de rug van het boek. Het innaaien kan ook het naaien door de gaten en om de achterkant van het boek omvatten. Wanneer het is voltooid, worden de bladen of delen bij elkaar gebonden door een platte knoop aan de buitenkant.

Wordt gebruikt voor kaarten die door verkopers of fabrikanten worden verspreid om reclame te maken voor een product, soms als extraatje bij hun product. Voor kleine bedrukte bladen of kaarten met handelsadvertenties, gebruikt van de 17e tot en met de 19e eeuw, wordt 'handelskaarten' gebruikt. Voor later gemaakte kaarten, met de naam en het adres van een bedrijf en de naam van de vertegenwoordiger erop, die zijn bedoeld ter informatie en niet zozeer als advertentie wordt 'adreskaartjes' gebruikt. Voor latere kaarten die vooral uitgegeven zijn om te worden verzameld, met of zonder advertenties, gebruik 'verzamelkaarten'. Voor kaarten bestemd om te worden opgehangen als openbare advertentie, gebruik 'posters' of de specifiekere termen daarvan.

Tafels met een glad, onversierd blad die meestal worden gebruikt om kaart op te spelen. Ze hebben veelal een inklapbaar blad en kunnen ingezette zakken hebben waarin munten of fiches kunnen worden opgeborgen. Te onderscheiden van 'speeltafels' waarbij op de tafelbladen speelborden voor schaken, backgammon of andere spelletjes zijn aangebracht.

Plankachtige dienbladen om diverse kaassoorten te serveren. Gebruik 'kaasstolpen' voor houders die bestaan uit een bord met een koepelvormig deksel waaronder kaas wordt bewaard of geserveerd.

Dekschalen voor het bewaren van kaas, doorgaans een vlakke schaal met een koepelvormig deksel, soms met zilveren rand of dekselknop. Gebruik 'kaasplanken' voor houten dienbladen gebruikt voor het serveren van kaas.

Rechthoekige dienbladen met scharnierende zijkanten met een golvend profiel, die kunnen worden neergeklapt zodat ze een platte ovaal vormen; er kunnen opklapbare poten aanzitten of een bijbehorende standaard.

Gevormde dekbladen van kabinetten.

Stapels gevouwen bladen die op volgorde zijn gerangschikt en bij elkaar gebonden om een boek te vormen.

Flexibele platen of bladen die samengevoegd zijn met een pin om een draaibeweging in één richting mogelijk te maken van de delen waaraan ze zijn bevestigd, zoals een deur of een poort.

Illustraties, pagina's, artikelen of kolommen tekst die uit boeken, kranten, dagbladen of andere gedrukte bronnen afkomstig zijn.

Zware staande persen die worden gebruikt om nieuw gebonden boeken samen te persen; de druk wordt aangebracht door het omlaag brengen van een degel door middel van een lange centrale schroef. Tegenwoordig worden deze persen vooral gebruikt voor handgebonden boeken. Een grotere versie (bijna twee keer zo groot) werd vroeger gebruikt om het vocht uit grote bladen nieuw papier te persen. Tegenwoordig wordt het meeste papier geperst met hydraulische persen.

Rechthoekige stukken hout met één of meerdere diagonale bladen die worden gebruikt voor het snijden of schaven van kool.

In algemene zin is kwarto het boekformaat dat resulteert nadat een vel papier twee keer is gevouwen. Meestal is de vorm vierkanter dan bij folio en de afmetingen kunnen variëren. In specifieke zin kan ermee worden verwezen naar een boek met een formaat tussen octavo en folio (circa 280 x 330 mm). Een kwartoformaat wordt bereikt door een vel papier twee keer te vouwen, waardoor vier bladen of acht pagina's ontstaan. Daarnaast kan kwarto verwijzen naar een krant van middelgroot formaat, circa 230 x 305 mm, die eveneens wordt gemaakt door een vel papier twee keer te vouwen. Bij boeken van vergépapier lopen de kettinglijnen horizontaal. Begin 18de eeuw werd kwarto in Engeland als het meest elegante formaat voor boekpublicaties beschouwd. In de 19de eeuw, toen de mechanisatie zijn intrede deed in de boekdrukkunst, gingen bibliothecarissen de term gebruiken om te verwijzen naar het formaat van het boek in plaats van naar de vervaardigingsmethode.

Boeken, meestal voor kinderen bestemd, waarvan de bladen uit te drukken puzzelstukjes bevatten of geheel uit dergelijke puzzelstukjes bestaan.

Kleine bladen voor theelepeltjes.

Wordt gebruikt voor boeken die bestaan uit één lange strook papier die als een harmonika is gevouwen en aan één of beide uiteinden aan een harde kaft is bevestigd. Gebruik 'geniet-gebrocheerd' wanneer een boek bestaat uit dubbele bladen die aan de snijkant zijn gevouwen en langs de losse zijden aan elkaar zijn genaaid om een bundel te vormen.

Mappen waar bladzijden uit kunnen worden verwijderd of tussen kunnen worden gevoegd door middel van ringen, prikkers, koordjes of een ander type bevestiging dat de marges van de afzonderlijke bladen bij elkaar houdt.

Deuren met jaloezielatten, meestal met horizontale bladen die frisse lucht laten doorstromen terwijl de deur gesloten is.

Boomsoort die inheems is in West-Afrika. Het hout ervan, dat men ���dibétou' noemt, is geel met donkere strepen (in het Engels noemt men het ook wel ���tigerwood'). Het hout is glanzend en heeft een fijne, uniforme structuur. Men gebruikt het voor meubels, fineerbladen, geweerkolven, inlegwerk, biljarttafels en kabinetten.

Verwijst naar de periode en cultuur van het hoog-paleolithische Europa, die is vernoemd naar de grot van Madeleine in de Franse Dordogne en die van ruwweg 17.000 jaar geleden tot 11.000 jaar geleden bestond. De cultuur kenmerkt zich door het ontstaan van permanente of seizoensnederzettingen, het gebruik van een grote verscheidenheid aan planten en dieren, onder andere door het gebruik van strikken en vallen, en de ingenieuze vervaardiging van werktuigen, decoratieve vormen en kunstvoorwerpen. Gereedschappen werden gemaakt van bot en steen en hebben geometrisch gevormde snijbladen. Er zijn ook andere werktuigen van bot en geweien, graveerijzers, naalden, schrapers, boren, snijbladen met achterkanten, harpoenen en bladvormige punten voor projectielen. De artistieke productie bestond uit monumentale inscripties en schilderingen in grotten, bewerken van botten werktuigen, beeldhouwwerk en juwelen. Het vroegere thema van dieren wordt tijdens deze periode voortgezet in de kunst, maar de stijl wijkt bij muurschilderingen af van eerder kunst door het levendige realisme, de expressieve houdingen en de geslaagde weergave van volume, en in andere, verplaatsbare werken door het verfijnde, gedetailleerde snijwerk en de ontwikkeling van samenhangende composities door de gezamenlijke weergave van meerdere dieren, zoals in een tafereel.

De derde fase van de productie van bladgoud met de hand; stapels kleine gouden vierkantjes, die uit de ’shoders’ komen en in kleinere stukken zijn gesneden, met tussen de bladen goudslagersvlies en bij elkaar gebonden met perkamentstroken. De stapeltjes worden vervolgens met de hand platgeslagen om bladgoud te maken.

Kleuring of kleuring van een materiaal, zodat het lijkt op marmer of een soortgelijke steen. Gewoonlijk alleen voor een ruimere, minder gevoelige techniek, zoals binnen- en buitenconstructies. Een bijvoorbeeld wanneer twee verschillend gekleurde materialen in elkaar worden gedraaid om een gemarmerd effect in de een aanrecht te vormen. Voor meer delicate, handmatige technieken, zoals bij handbeschilderde boekenschutbladen die op marmer lijken, gebruik 'marmeren (schildertechniek)'.

Machines met verwisselbare metalen of rubberen bladen. Worden gebruikt om pleiser samen te persen en glad te maken.

Wordt gebruikt voor het buitenste vel of stuk karton dat een deel is van, of gehecht is aan een aantal bladen, of dit nou een dik blok is of een enkel katern. Soms verwijst de term simpelweg naar de eerste pagina van een document, zoals bijvoorbeeld bij een folder, mits die dan ontworpen is als wezenlijk anders dan de rest van het document.

Metalen ruilmiddel in de vorm van bladen, vooral in Centraal-Afrika in gebruik. De bladen kunnen afkomstig zijn van hakmessen, bijlen, messen, hakken, zwaarden, speerpunten of pijlen, en als betaalmiddel worden gebruikt.

Kleine kapzagen van ongeveer 23 cm lang, met smalle bladen, fijne tanden en rechte handvatten. Worden gebruikt voor secuur werk zoals het maken van kabinetten of het zagen van figuren.

Buigzame, doorzichtige bladen film met een aantal microafbeeldingen erop, die in horizontale rijen en verticale kolommen zijn gerangschikt, normaal met een identificerende strook die zonder uitvergroting leesbaar is.

Foto's waarop de onderwerpen sterk verkleind zijn weergegeven, en die bekeken moeten worden met een speciale kijker. Gebruik 'micro-opnamen' voor foto's van zeer kleine objecten, meestal gemaakt met behulp van een microscoop. Gebruik 'microfiches' voor buigzame, doorzichtige bladen film met een aantal microafbeeldingen erop.

Mozaïeken gemaakt van duizenden kleine mozaïekblokjes, meestal van ondoorzichtig glas, die worden gebruikt om afbeeldingen te maken, vaak naar beroemde kunstwerken of van ruïnes, op voorwerpen als juwelen, plaquettes, kleine doosjes en tafelbladen. Worden sinds de 16de eeuw gemaakt, voornamelijk in Rome in de 19de eeuw. De term werd halverwege de 20ste eeuw bedacht door de Britse verzamelaar Sir Arthur Gilbert (1913-2001).

Documenten, zoals brieven, vouwbladen of formulieren, die zijn geproduceerd op een kleine offsetpers die op een kantoor wordt gebruikt om te kopiëren.

In de context van het boekbinden, het samenbinden van bladen of verzamelingen door er een voor een een draad of garen door te trekken en heen en weer via de vouwen in de achterkant van elk vel te aan de koorden van de band te hechten . Het verschilt van "stikken"dat in het kader van boekbinden wordt gebruikt voor het aan elkaar bevestigen van een aantal bladen of katernen door de draad of draden door allen tegelijk te halen.

Sleutelgatzagen met een kort zaagblad dat is bevestigd aan een handgreep zoals van een pistool. Meestal met verwisselbare zaagbladen voor verschillende doeleinden.

Natuurlijke of kunstmatige stenen die zijn bedekt met olie. Worden gebruikt om bladen, zoals schaafijzers en beitels, te slijpen.

Omvat beschrijvingen voor onderdelen die ontstaan wanneer vellen papier, perkament of ander materiaal bij elkaar zijn gevouwen zodat ze bladen en bladzijden vormen, die daarna meestal worden verzameld of aan elkaar gebonden.

Te gebruiken om verzameld materiaal te beschrijven dat is gecollationeerd, maar nooit gebonden, zoals stukken die in bladen of katernen zijn gelaten. Gebruik @'pulled' (ALT of 'pulling') om verzamelde stof te beschrijven die uit zijn boekband is genomen om opnieuw te worden ingebonden. Gebruik 'disbinding' voor verzameld materiaal uit een samengesteld werk, dat is verwijderd om op zichzelf te staan.

Algemene naam voor verschillende soorten ruimtebesparende tafels met bladen die met scharnieren aan het tafelblad zijn bevestigd, zodat ze omhoog kunnen worden geklapt om het oppervlak te vergroten.

Te gebruiken voor de steekmethode bij het boekbinden waarbij losse bladen of katernen , waarbij de draad door de vellen dicht bij en over de bindranden wordt gevoerd, terwijl tegelijkertijd de steken van een bepaalde katern door de steken van de vorige omhoog worden geleid.

Te gebruiken voor de steekmethode bij het boekbinden waarbij de draad door vellen met losse bladen of katernen met beschadigde vellen dicht bij en over de bindranden passeert, waardoor katernen ontstaan die daarna volgens de heeluitmethode worden genaaid.

De afzonderlijke zijden van bladen die ontstaan bij het vouwen van een blad, van bijvoorbeeld papier of perkament, dat leeg kan zijn, beschreven, bedrukt of op een andere manier gevuld. Een pagina verschilt daarin van een 'folio', dat een folio alleen aan de voorzijde is genummerd.

Inlegwerk waarbij men harde en gepolijste steentjes in marmer of een ander hard materiaal heeft gezet. Een Florentijnse specialiteit, vaak gebruikt voor decoratieve tafelbladen en kleine wandpanelen. Het enkelvoud ���pietra dura' verwijst in Italië naar inlegwerk met één enkele steensoort, maar buiten Italië gebruikt men de term ook wanneer er sprake is van meerdere steensoorten. Dit soort inlegwerk maakte men al in het klassieke Rome, en de gebruikte technieken voor het snijden van de harde steensoorten werden in de zestiende eeuw opnieuw toegepast in Florence. Daar creëerde men onder de bescherming van groothertog Cosimo I de' Medici een werkplaats waar decoratieve panelen werden gemaakt. In 1588 kreeg dit atelier de naam Opificio delle Pietre Dure. De harde stenen die men gebruikte waren halfedelstenen als agaat, chalcedon, jaspis en lazuursteen. Men gebruikte geen marmer of edelstenen. Over het algemeen hebben de stenen een hardheid tussen 6 en 10 op de hardheidsschaal van Mohs, dat wil zeggen: een hardheid tussen die van orthoklaas en diamant in (lazuursteen is een uitzondering).

Wordt gebruikt voor brede, platte, enigszins dikke en meestal onbuigzame voorwerpen; dikker dan bladen, breder dan latten of planken.

Grote berichtgevingen of advertenties die bestaan uit één blad dat aan één of beide kanten is bedrukt, meestal met tekst en zonder afbeeldingen, en gedrukt om opengevouwen te worden lezen. Voor dichtgevouwen bladen waarvan de opdruk de vouwen niet overschrijdt wordt 'folders (drukwerk)' gebruikt.

Stukken lood die door kopiisten na de 12de eeuw gebruikt werden om lijnen of schetsen van layouts op perkamentbladen te maken.

Gevouwen bladen van licht karton waarmee papieren, brieven of andere platte documenten worden beschermd of vastgehouden, zoals in een dossier.

Platte ronde, vierkante, rechthoekige of ovale bladen, soms op een standring of op pootjes; voor verschillende doeleinden gebruikt, vooral het presenteren van voedsel of drank. Gebruik 'tazza's' voor drinkschalen met een wijde platte kom, vooral die uit de 16e eeuw.

Drinkschalen bestaande uit een wijde, platte of ondiepe cuppa, steunend op een stam met een knop in het midden, gemaakt met of zonder oren en zelden met een deksel; wordt vooral gebruikt voor 16e eeuwse typen. Gebruik 'presenteerbladen' voor platte, ronde, vierkante, rechthoekige of ovale bladen vooral gebruikt voor het serveren van voedsel en drank.

Smalle schaven met zolen en bladen in allerlei vormen, waarmee diverse profielen kunnen worden uitgeschaafd.

Scharnierende bladen in een bureau die men kan open klappen om een schuin aflopend oppervlak te creëren dat kan worden gebruikt om aan te lezen of te schrijven.

Bladen die gedetailleerde informatie geven over paardenraces, inclusief achtergrondinformatie over de paarden en de jockeys.

Orde van 7 families, 199 genera en 4445 soorten bloeiende planten. De leden van deze orde zijn eenjarige of overblijvende kruiden of kruidachtige of houtachtige klimplanten, struiken en in enkele gevallen bomen. Ranunculales maakt deel uit van een groep families en ordes die men informeel ���basale eudicots' noemt. Een van de belangrijkste kenmerken die deze families en andere eudicots onderscheiden van de monocotyledonen (soorten met één kiemblaadje in hun zaadjes) en basale angiospermen, zijn de pollen, die doorgaans drie openingen (colpi) hebben in plaats van één. Daarnaast bevatten ze geen etherische oliën, in tegenstelling tot veel ordes van basale bloeiende planten. Bij planten uit Ranunculales lijken de bloemblaadjes te zijn geëvolueerd uit staminodia (steriele meeldraden) en niet uit bracteeën (schutbladen), en bij de meeste leden van deze orde zijn de vruchtbladeren niet met elkaar vergroeid.

Verslaggevers van juridische periodieken, dagbladen en andere media die samenvattingen schrijven of verslag doen van rechtszaken en rechterlijke uitspraken.

Losbladige mappen waarin twee of meer ringen van metaal of ander duurzaam materiaal, bevestigd aan de rug, door gaatjes in de zijkanten van losse bladen gaan.

Klasse met ongeveer 4100 soorten van voornamelijk zeewieren die zich vaak aan andere planten in kustwateren vasthechten. Ze kunnen de structuur hebben van thalli in de vorm van draden, takken, veren of bladen.

Motieven die bestaan uit geformaliseerde rozen waarvan de bloembladen straalsgewijs vanuit het centrum lopen; soms gebruikt voor elk willekeurig klein rond ornament dat uitstraalt vanuit het centrum.

Voegen die worden gevormd door twee planken met gewelfde randen. Ideaal voor tafels met opklapbare bladen omdat ze de opening tussen het tafelblad en het opklapbare blad in dichte positie minimaliseren.

Te gebruiken voor schoenachtige instrumenten of voor plateautjes die aan schoenen worden vastgezet, met aan de onderkant metalen bladen, wieltjes of rollers in diverse opstellingen om mee over ijs of andere, meestal gladde, oppervlakken te glijden.

Pantserplaten voor de schouders en bovenarmen, ofwel bestaande uit één grote plaat gevormd naar de schouder of meerdere scharnierende harnasplaatjes; reikte aan de voor- en achterkant zover dat de oksels en vaak ook de schouderbladen werden beschermd.

Losbladige banden met massieve of uit losse delen bestaande stangetjes, die door gaatjes in de marge van losse bladen gaan.

Drukprocédé voor het maken van reliëfgravures op metaal, schrootbladen genoemd, waarbij stippen worden gezet met gatenmakers van divers formaat, en soms ook burijnlijnen. Deze techniek was met name in de tweede helft van de 15e eeuw in zwang. Gebruik 'stippelgraveren' voor diepdrukprocédés van latere datum, waarbij gebruik wordt gemaakt van rechtstreeks gegraveerde krasjes of stippen om bepaalde delen uit te laten komen.

Schrobzagen met kleine, taps toelopende, buigzame zaagbladen. Worden gebruikt om de gaten voor insteeksloten uit te zagen.

Gebogen, spits kegelvormige bladen met een handvat en een haak aan de tapse kant. Ze worden gebruikt om de gaten voor de naven van wielen groter te maken.

Eenheden van meestal twee bladen, een losse en een vastgeplakte, die voor en achter in een boek bevestigd worden tussen de band en het tekstblok.

Omslagen, zoals van pamfletten, van hetzelfde papier als de binnenbladen.

Dienbladen met aan elke kant pootjes of steunen, om ze over de schoot van iemand die in bed zit te plaatsen.

Grote vorken die voornamelijk zijn bedoeld voor het opdienen van voedsel van dienbladen, schalen of soortgelijke voorwerpen. Gaan soms samen met een opscheplepel.

Stapeltjes bladgoud, afkomstig uit de ‘cutches’, in vieren gesneden, op elkaar gestapeld met tussen de bladen goudslagersvlies en bij elkaar gebonden met perkamentstroken; worden platter geslagen in de tweede fase van de handmatige productie van bladgoud, voordat ze naar de ‘mallen voor bladgoud’ gaan.

Papier dat op verschillende wijzen is gedecoreerd, bijvoorbeeld door marmering, sjabloneren, verven of blokdruk; te gebruiken voor papieren schutbladen, behang, cadeaupapier of als ondergrond voor drukwerk of kalligrafie.

Elk van verschillende assemblageprocessen waarin toevoegingen stevig op afgewerkte stukken worden geperst. In de context van boekbinden, het proces van het vlakken can bladen of het verzamelen van een tekstblok voor naaien of hechten door ze herhaaldelijk met een hamer te slaan, om ze te samen te persen en plat te maken. Of, bij het opnieuw inbinden, om de rugsteunen te verwijderen. Ook in het kader van het weven of soortgelijke activiteiten, het gerbruik van een klopper of kam om elke nieuwe inslagdraad in de juiste positie tegen de bestaande inslagen te drukken.

Tafels met één plaat als blad, gewoonlijk van steen, doorgaans marmer of leisteen, maar soms van graniet of een andere steensoort, of van beton of zwaar hout. De plaat steunt op een onderstel, gewoonlijk van steen, hout of metaal, maar vormt daarmee geen onlosmakelijke eenheid. Voor tafels uit de achttiende eeuw met marmeren bladen, gebruikt men de specifiekere term ���marble slab tables'.

Schrobzagen met bijzonder smalle zaagbladen en fijne tanden.

Oorspronkelijk gebruikt als historische benaming voor tafels uit het eind van de 18e en het begin van de 19e eeuw, die leken op Pembroketafels, met scharnierende bladen aan elk uiteinde. Ze waren bestemd om voor een sofa te worden gezet. De benaming wordt tegenwoordig meer algemeen gebruikt voor elke tafel die bestemd is om voor of achter een sofa te staan.

Een zeer zachte steen die voornamelijk uit gehydrateerd magnesium silicaat bestaat. Het is gemakkelijk te bewerken en wordt al sinds de oudheid voor reliëfs gebruikt. Het is meestal wit, grijsachtig groen, bruin of in zeldzame gevallen, rood of zwart. De stenen werden gesneden voor kommen, dozen en kleine objecten zoals beeldjes, kralen, zegels, amuletten en scarabeeën. In de moderne constructie wordt het gebruikt voor laboratoriumgootstenen, aanrechtbladen, en elektrische panelen. Inheemse speksteen is zo zacht dat het kan worden bekrast met een vingernagel, maar verhitten resulteert in uitdroging en verharding van de steen. Sommige oude speksteen gravures werden vervolgens geglazuurd en daarna verhit, waarbij het mineraal enstatiet ontstaat, wat hard genoeg is om glass te krassen.

Stokwapens met een scherpe punt en zonder extra bladen of punten; om mee te gooien of te stoten of beide, gebruikt bij zowel het oorlogvoeren als bij de jacht.

Een soort band waarin dicht bij elkaar geplaatste gaten door de bladen zijn geboord of geperforeerd bij de rand van de band, waardoor als spiraal gevormd draad of plastic materiaal wordt getrokken om de bladen bijeen te houden.

Op de deur gemonteerde scharnieren waarvan een of beide bladen verlengd zijn om extra bevestigers aan te kunnen brengen.

Gesatineerd papier met een patroon of textuur die ontstaat door objecten in een vochtige, vaak gekleurde pasta of stijfselpap die over het papier is uitgesmeerd te drukken te of schuiven. Regelmatig gebruikt als decoratieve schutbladen of omslagpapier.

In de context van het boekbinden, het aan elkaar bevestigen van een aantal bladen of katernen door de draad of draden door alle vellen in een keer te steken, het is iets anders dan "naaien (boekbindprocedés)," die in de context van boekbinden, wordt gebruikt voor de verbinden van bladen of katernen samen een voor een door te trekken draad of draad heen en weer door de achterste vouw van elk vel om het aan de 'touwen (boekbandonderdelen) te hechten.

Turbines die worden aangedreven door de druk van stoom die met hoge snelheid wordt vrijgelaten tegen de bladen van de turbine.

Slagwapens met een brede, zware, a-symmetrische kling die haaks op de steel geplaatst is. Kan ook gegooid worden. Gebruik 'bijlen (gereedschap)' voor bijlen voor ander doeleinden, die meestal smallere bladen hebben.

Kleine gedrukte bladen waarop meestal een bericht of advertentie staat afgebeeld, en die zijn bedoeld om met de hand te worden verspreid en vaak ook dienst doen als posters. Voor kleine gedrukte bladen die zijn bedoeld om bij een groter algemeen publiek te worden verspreid wordt 'circulaires' gebruikt. Voor grotere bladen die vooral zijn bedoeld om te worden aangeplakt wordt 'posters' gebruikt.

Profielschaven die in koppels worden gebruikt voor het maken van scharnierverbindingen die maar één kant op klappen, aan de bladen van uitklapbare tafels of bureaus.

Grote scharen die in de metaalbewerking worden gebruikt en worden getypeerd doordat één handvat zo is gebogen dat het in een gat in de werkbank past, zodat de bladen op het oppervlak rusten als ze worden gebruikt.

Kleine, lage tafels met box stretchers en meestal gedraaide poten en overhangende tafelbladen. Ze zijn ontworpen voor algemeen huishoudelijk gebruik en niet noodzakelijk voor kroegen.

Bladen van flexibel metaal die worden gebruikt om inkt of verf te mengen, verspreiden of verplaatsen.

Bulldozers waarvan de bladen kunnen draaien om een horizontale pin die in het midden zit om aan beide kanten te kunnen kappen.

Te gebruiken voor straalvliegtuigen waarbij aanvullende voortstuwende kracht wordt verkregen door een deel van de compressor- of turbinebladen uit te laten steken tot buiten de binnenste motorkast.

Ongebruikelijk boekformaat met 64 pagina's of 32 bladen. Het kan worden gevormd door het oorspronkelijke vel papier vijf keer te vouwen, maar vastzittende lucht en opbollen gaan daarbij wel een probleem vormen. Daarom wordt het boekformaat geproduceerd door parallelle vouwen aan te brengen in een volledig vel, een half vel twee keer parallel en twee keer overdwars te vouwen, en vervolgens het gevouwen halve vel in het eerste vel te schuiven.

Kleine tafels met uitstekende bladen die op slanke poten of beugels met scharnieren steunen.

Bladen die uit een publicatie zijn gescheurd, meestal om ze naar een adverteerder te sturen wiens advertentie op die bladzijde staat als bewijs dat de advertentie daadwerkelijk is afgedrukt.

Kleine schuifbladen boven het hellende dekblad in bureaus om kaarsen in te zetten.

Vormingsproces waarbij verhitte, plastic bladen tegen de wanden van de vorm worden getrokken door de ruimte tussen het plastic en de vorm luchtledig te maken.

Stukken papier, anders dan plano's, waarop materiaal aan TTn of beide kanten is geschreven, afgedrukt of getekend. Als het gaat om drukwerk zijn ze zo afgedrukt dat ze kunnen worden gevouwen om de opeenvolgende bladen van een publicatie te vormen.

Verwijst naar een grote groep 15de- en 16de-eeuwse metalen voorwerpen, hoofdzakelijk afkomstig uit Europese verzamelingen, die ooit werden toegeschreven aan moslimkunstenaars die in Venetië werkten. Veneto-Saraceense metaalproducten werden vooral in het huishouden gebruikt. Voorbeelden zijn kommen, bolvormige wierookbranders, kandelaars en dienbladen. Ze zijn vervaardigd uit koper of brons en ingelegd met geometrische of arabeske motieven in zilver, soms met sporen van goud. Vaak werd er ook een zwarte stof aan toegevoegd. De term wordt soms onnauwkeurig gebruikt om te verwijzen naar voorwerpen die zijn gedecoreerd met figuratieve ornamenten en westerse heraldische wapens. In de 19de eeuw duidde Lavoix de voorwerpen populair aan als Veneto-Saraceens. Zijn theorie dat islamitische metaalwerkers in Venetië werkten en Italiaanse ambachtslieden hadden geleerd te werken in de islamitische stijl werd evenwel bestreden in 1970, toen Huth in twijfel trok dat gildebepalingen buitenlandse ambachtslieden zouden hebben toegestaan om op Venetiaans grondgebied te werken. Er zijn nog geen documenten boven water gekomen die een van deze theorieën bevestigen of weerleggen, en het is vaak lastig om islamitische originelen van westerse kopieën te onderscheiden. Auld heeft drie subgroepen geïdentificeerd: Turkmeens, mammeluks en westers.

Een of verscheidene bedrukte bladen of stroken die zijn ingevoegd om een gedeelte van het oorspronkelijke gedrukte materiaal te vervangen die als gevolg van fouten of gebreken zijn veranderd. Te onderscheiden zich van 'cancellandums', ofwel het blad of de bladen die zijn verwijderd.

Kaarten waarop stukken van een land op een aantal bladen volgens een bepaalde schaal zijn weergegeven; wordt onder andere gebruikt voor kaarten die door de United States Geological Survey worden uitgegeven.

Keukengerei met lange handvatten en brede bladen die vaak zijn doorboord of gegraveerd met decoratieve patronen, dat wordt gebruikt om vis te serveren. Gaan soms samen met 'visvorken (serveermateriaal)'.

Stroken materiaal, vaak de overgebleven einden van de rugoverlijming of de schutbladen, waarvan de breedte zich een kort stuk uitstrekt voorbij de kneep op het plat; worden op de borden geplakt om de borden vast te zetten.

Wordt gebruikt voor volledige, niet-periodieke gedrukte geschriften met meestal minder dan 80 pagina's en vaak met een papieren kaft. Soms zijn het korte verhandelingen over actuele thema's of onderwerpen. Voor kleinere gedrukte geschriften bestaand uit één gevouwen en niet ingenaaide of gebonden blad wordt 'vouwbladen' gebruikt.

Vuurschermen die met twee scharnierende bladen zijn ontworpen.

Gebogen, getande bladen die bij mezzotint worden gebruikt om het oppervlak van een plaat ruw te maken.

Wordt gebruikt voor turbines met drie bladen of minder, die worden aangedreven door de wind.

Snijgereedschap met dunne, platte metalen bladen, banden of onbuigzame platen met aan de zijkant een rij snijtanden.

Bokken die worden gebruikt om zaagbladen vast te houden terwijl ze worden geslepen.

Klemmen die worden gebruikt om zaagbladen vast te houden tijdens het slijpen.