Wordt gebruikt voor boeken waarin de letters van het alfabet worden afgebeeld, vaak in combinatie met illustraties, in sommige gevallen bedoeld om het alfabet te leren, in andere om illustrators in de gelegenheid te stellen hun kunsten te vertonen.

Boeken die lijsten met huisadressen bevatten, meestal op alfabetische volgorde.

Vroege met goud bewerkte boekbanden die in Venetië en andere plaatsen in Noord-Italië werden vervaardigd. De hoeken zijn vaak gedecoreerd met gestileerde arabesken of een kleine driepasvorm, een zogeheten 'Aldine-fleuron'. Kenmerkende decoraties voor deze banden zijn geometrische vlechtbandmotieven of rechthoekige panelen met gouden riemlijsten, met de titel van het boek of de naam van de schrijver in het midden gestempeld.

Lijsten met namen, adressen en andere gegevens van oudstudenten aan scholen, instituten of universiteiten.

Kinderboeken voor gebruik in bad, met watervaste bladen van plastic of vinyl, vaak gevuld met schuimplastic zodat ze blijven drijven; bevatten gewoonlijk meer illustraties dan tekst.

Boeken of verhandelingen waarin de basisprincipes of -onderdelen van een kunst, wetenschap, vakgebied of gebruik worden gepresenteerd en die vooral van de zeventiende tot en met de negentiende eeuw veel werden gebruikt..

Documenten die geproduceerd worden door een commerciële of industriële onderneming.

Werken waarin aspecten worden beschreven van begrafenis- en herdenkingsplechtigheden voor voornamelijk personen van koninklijken bloede, edelen of beroemdheden, gewoonlijk geïllustreerd en met beschrijvingen van processies, diensten, aanwezigen, doodskisten, de aankleding van de kerk en andere aspecten van de uitvaart, en vaak ook preken, éloges en andere schriftelijke getuigenissen van de verdiensten en het belang van de overledene.

Boeken die worden bewaard op het hoofdkwartier van een militaire eenheid, bijvoorbeeld een regiment of compagnie, waarin bevelen van hogerhand zijn opgenomen.

Boeken, meestal bestemd voor kinderen, met mechanismes die bewegen of door de lezer kunnen worden bewogen.

Reeks boeken met aanwijzingen aan biechtvaders in de vorm van gebeden, vragen en lijsten van zonden met penitentie.

Boeken die bestaan uit geheel of voor een groot deel blanco bladen, gelinieerde pagina's of gedrukte formulieren.

Boeken waarvan het geheel aan tekst en illustraties voor elke bladzijde afzonderlijk is gedrukt vanaf één enkele gesneden houtblok.

Verzamelingen van houten of ivoren tabletten, of vellen papier, perkament of soortgelijk materiaal, die blanco, beschreven of bedrukt zijn, en die aan elkaar zijn geregen of gebonden. Gewoonlijk vele gevouwen en gebonden bladen met ononderbroken drukwerk of tekst; wanneer het gedrukt materiaal betreft gaat het vooral om een gebonden band of een band van redelijke formaat.

Zeeavonturiers in het Caribisch gebied en de Grote Oceaan rond Zuid-Amerika die aan het eind van de 17e en het begin van de 18e eeuw Spaanse schepen en nederzettingen aanvielen en beroofden. De term wordt meestal toegeschreven aan Alexander Exquemelin, die in 1684 een werk publiceerde over deze kapers (of piraten).

Procedé om bladen of katernen aan elkaar te bevestigen, meestal in een kaft, om zo een boek te maken. Hiervoor worden uiteenlopende handmatige en machinale procedures toegepast.

Personen die boeken inbinden, hetgeen inhoudt dat diverse procedures handmatig of met machines worden uitgevoerd om bladzijden of verzamelingen losse bladen samen te voegen, meestal met een omslag.

Open tabijn, meestal zwaar voorbewerkt of gesteven, dat wordt gebruikt om de achterkant van boekblokken te voeren.

Kleine gegraveerde of gedrukte labels, die meestal te vinden zijn in de bovenste buitenhoek van een van de voorste schutbladen, met daarop de naam en meestal het adres van de boekbinder. Algemeen gebruikt in de achttiende en de vroege negentiende eeuw.

Textielmateriaal voor boekomslagen, meestal van geweven katoen of linnen. Voor versteviging, kleuring en versiering en voor het verbeteren van de duurzaamheid wordt het onder meer gebleekt, gekleurd, gesteven, geïmpregneerd, geglazuurd en gebosseleerd.

Die delen van het boek die bestaan uit bladzijden en katernen die worden gebonden; materiaal zoals schutbladen en borden, die ook tijdens het binden worden aangebracht, worden hierbij niet meegerekend,

Te gebruiken voor personen die werkzaam zijn als commercieel drukker. Gebruik 'prentkunstenaars' voor kunstenaars die prenten maken.

Catalogi die bestaan uit beschrijvingen van boeken of ander bibliografisch materiaal uit een collectie.

Een club waarvan het abonnementsgeld wordt besteed aan het kopen of lenen van boeken voor gemeenschappelijk gebruik door de leden.

Kasten om boeken in te zetten waarbij meestal meerdere planken door een deur worden ingesloten. Ze verschillen van 'boekenplanken' die een openkast-systeem hebben waar boeken op staan.

Verborgen bedden die in een schijnboekenkast worden opgeklapt.

Voorwerpen die tussen de bladzijden van een boek worden gelegd om aan te geven waar men was. Te onderscheiden van 'registers (boekonderdelen)' die aan boeken vastzitten.

Personen die boeken vervaardigen, met inbegrip van boekbinders, drukkers en andere verwante beroepen. Doorgaans omvat de term niet de schrijvers die de intellectuele inhoud van het boek verzorgen, maar soms wel kunstenaars die boeken met de hand maken en tevens zelf zorg dragen voor de getekende of geschreven inhoud. Niet te verwarren met bookmakers, personen bij wie geldbedragen voor weddenschappen kunnen worden ingezet.

Kleine horizontale persen bestaande uit twee evenwijdige platen of balken die worden samengedrukt of uiteengedreven met behulp van een grote schroef bij elk van beide uiteinden; gebruikt voor het vastklemmen van een boek tijdens het aanbrengen van belettering of andere werkzaamheden aan de rug.

Openkast-systeem om boeken in te zetten. Ze verschillen van 'boekenkasten met deuren' waarbij de planken door een deur worden afgesloten.

Hellende oppervlakken die op lessenaars zijn gemonteerd en soms op altaars, schrijfbureaus of ander meubilair, waarop een geopend boek kan worden geplaatst.

Ondersteunende middelen om boeken rechtop te laten staan.

Tassen die voornamelijk gebruikt worden voor het dragen van schoolboeken en andere schoolspullen.

Wordt gebruikt voor het procédé van reliëfdruk in de context van het drukken van boeken en andere teksten.

Harmoniums, in de vorm van een groot boek.

Het verzamelen van gegevens, meestal in monetaire termen, over economische activiteiten, het verwerken van deze gegevens en het bekendmaken van die gegevens voor gebruik door belanghebbende beleidsvormers.

Zij die boekhouden maar niet officieel zijn geschoold in financiële administratie.

Gebouwen of kamers voor het boekhouden, zakelijke activiteiten en correspondentie, bijvoorbeeld in een koopmanshuis of woonhuis vóór de 20e eeuw.

Benaming uit de 18e eeuw voor bureaus waarvan het onderstel op hoge poten staat.

Afbeeldingen of diagrammen die een verklarende functie hebben of dienen als voorbeeld of visualisatie, en meestal bij een tekst horen. De term wordt het meest gebruikt voor afbeeldingen in boeken of gepubliceerde tijdschriften. Gebruik 'studies (beeldmateriaal)' voor werken die een onderwerp bestuderen of een voorloper zijn op een apart en meer afgerond werk. Gebruik 'miniaturen' of 'verluchtingen' voor schilderingen in manuscripten.

Labels die in boeken zijn geplakt om aan te geven van wie ze zijn, en soms om aan te geven waar ze horen te staan in een bibliotheek.

Wordt gebruikt voor beeldhouwwerken, meestal uniek, die op boeken lijken of boeken bevatten, maar die niet op dezelfde manier informatie overdragen als gewone boeken, die bijvoorbeeld illustraties bevatten, en in een reeks of fragmentarisch worden ervaren, bijvoorbeeld bladzijde voor bladzijde. Geen Nederlands equivalent. Gebruik 'kunstenaarsboeken' of 'boekwerken' voor boeken die zijn gemaakt of bedacht door beeldend kunstenaars.

Papier dat geschikt is voor het drukken van boeken, tijdschriften en reclamedrukwerk; inclusief vele soorten gewoon en gecoat papier maar exclusief krantenpapier.

De onbedekte boekbandsneden van boekblokken, gevormd waar en wanneer de rugsneden van katernen aan elkaar vast zitten. Gebruik 'ruggen' voor de onderdelen van kaften die de zijkant bedekken.

Te gebruiken voor het repareren of vervangen van de rug en de knepen van een boek

Those styles of handwriting designed for legibility and used in transcribing manuscript books.

Het verkopen van en in algemene zin handelen in boeken.

Mensen of bedrijven die boeken kopen en verkopen. Wordt in teksten van voor ongeveer 1800 ook gebruikt voor personen die verantwoordelijk waren voor de publicatie van boeken en die later 'uitgevers' werden genoemd.

Kunstenaars die zijn gespecialiseerd in het maken van tekeningen of andere afbeeldingen die een beschrijving, verhaal of ander geschreven materiaal verluchtigen, gewoonlijk in een boek of tijdschrift.

Wordt gebruikt voor boeken, door kunstenaars gemaakt, waarvan de vorm en uiterlijke verzorging samenhangt met de inhoud. Wordt tevens gebruikt voor (handgemaakte) werken waarbij veel zorg is besteed aan de vervaardiging. Gebruik 'book objects' voor sculpturen die op boeken lijken of waar boeken deel van uitmaken, maar niet communicatief zijn op de manier zoals boeken dat doorgaans zijn.

Wordt gebruikt voor winkels waar boeken de belangrijkste koopwaar zijn.

Boekjes met coupons die de houder recht geven op een bepaalde hoeveelheid van een gerantsoeneerd goed.

Boeken met blanco of gelinieerde bladzijden waarop brieven zijn geschreven die verstuurd moeten worden. Ook kopieën van brieven, oorspronkelijk op losse bladen, die meestal in chronologische volgorde zijn samengebonden.

Verwijst naar Engelse en andere Europese bureaus met een zeer schuin geplaatst schrijfblad (meestal onder een hoek van 45 graden) met daarboven een boekenkast. Gebruik 'desks and bookcases' voor soortgelijke Amerikaanse voorbeelden. Dit meubeltype heeft zich ontwikkeld uit het bureau. Aan het begin van de 18de eeuw bestond er een type bureau dat bestond uit laden onder een schuin aflopend schrijfblad, geplaatst op cabriolepoten. Op veel bureaus uit deze periode en eerder was een boekenkast geplaatst, vaak met al dan niet beglaasde deuren. Hollandse meubelmakers werkten de vorm verder uit en creëerden zo de 'bureau-boekenkast', die vaak is voorzien van een vernuftige combinatie van laden en vakken. Dit type bureau werd zeer populair en verspreidde zich ook naar andere delen van Europa.

Boekjes die blanco bankcheques bevatten.

Bureaus en boekenkasten met een scharnierend, rond deksel of bedekking die op een gedeelte van een cilinder lijkt en in de schrijftafel kan worden gerold. Ze werden voornamelijk aan het eind van de 18e en het begin van de 19e eeuw gemaakt. Gebruik 'cylinder fall desks' voor soortgelijke bureaus zonder boekenkast.

Boeken waarin bijzondere of beroemde passages, citaten, gedichten, commentaren, recepten, voorschriften en allerlei soorten andere documenten bijeen zijn gebracht.

Wordt gebruikt voor boeken die niet de gebruikelijke rechthoekige vorm hebben, zoals ronde, driehoekige of veelhoekige boeken.

Wordt gebruikt voor boeken die het dagelijkse, persoonlijke verslag bevatten van de eigen ervaringen, standpunten en observaties van de schrijver. Gebruik `journalen (verslagen)' wanneer het gaat om het verslag van de activiteiten of de transacties van personen of organisaties.

Boekhoudregisters waarin de ontvangsten en de uitgaven dagelijks worden opgetekend in de volgorde waarin ze plaatsvinden.

Personen die boeken bijhouden waarin zij dagelijks verslag doen van persoonlijke ervaringen, meningen en waarnemingen. Meestal schrijven ze voor privédoeleinden, maar in enkele gevallen is hun werk bedoeld voor publicatie.

Wordt gebruikt voor de definitieve versies van scenario's. Ze bevatten alle dialogen en regie-aanwijzingen en zijn meestal opgedeeld in afzonderlijke scènes, waarbij de diverse shots - voor het gemak van de regisseur en eventueel dat van de acteurs - in chronologische volgorde zijn genummerd.

Eenvoudige boekjes die worden gebruikt om kinderen te leren lezen.

Boeken die de epistels bevatten die tijdens de mis gelezen worden; sinds de 13e eeuw meestal een onderdeel van het misboek.

Boekbanden, meestal van kalfsleer, versierd met patronen en motieven die zijn afgeleid de Etruskisch aardewerk, zoals sleutelpatronen, vazen en palmetten. Ze werden halverwege de 18de eeuw gemeengoed dankzij de boekbinders uit Halifax in het Englese Yorkshire en met name dankzij de familie Edwards.

Wordt gebruikt voor verslagen van evenementen zoals festivals, parades of ceremoniële intochten.

Deze kunstvorm heeft momenteel nog geen definitie beschikbaar.

Meestal voor kinderen bestemde boeken waarin delen van een illustratie naar voren komen wanneer de pagina's worden opengeslagen of er aan een lusje wordt getrokken.

Een reeks afbeeldingen van een levendig tafereel die zodanig aan elkaar vast zijn gemaakt dat de illusie van beweging kan worden gecreëerd door de afbeeldingen snel door te bladeren.

Boek met of zonder tekst waarin de essentiële informatie wordt overgedragen middels een verzameling fotografische afbeeldingen. Het boek kan het werk bevatten van één of meer kunstenaars of fotografen, of kan door een redactie zijn samengesteld. De afbeeldingen in een fotoboek zijn vaak bedoeld om in context te worden bekeken, als deel van een groter geheel. Meestal verwijst de term naar mechanisch gereproduceerde en commercieel verspreide werken. Gebruik 'fotoalbums' voor albums waarin fotografische afdrukken, al dan niet voorzien van een toelichting, zijn ingeplakt.

Boeken, meestal bestaande uit voorgedrukte vellen, waarin bezoekers hun naam en adres, soms aangevuld met enige korte opmerkingen, kunnen schrijven.

Boeken met gebeden en andere vormen van godsdienstoefening.

Boekbanden met stoffen kaften, meestal van fluweel, zijde of canvas, bewerkt met gouden, zilveren of zijden draad. Deze boekbandkunst kende zijn hoogtepunt in Europa in de 16de en 17de eeuw.

Banden die zo ontworpen zijn dat het boek aan een vast onderdeel zoals een plank of een werktafel geketend kan worden.

Geografische woordenboeken met wisselende hoeveelheden beschrijvende, geografische, historische of statistische informatie.

Wordt gebruikt voor boeken, meestal geïllustreerde literaire bloemlezingen, die bedoeld zijn om cadeau te worden gedaan en die vaak jaarlijks worden uitgegeven. Dergelijke boeken waren met name tijdens de 19e eeuw in zwang. Gebruik `gedenkschriften' voor werken die worden opgesteld ter gedachtenis van een bepaalde gebeurtenis.

Boeken die de exacte volgorde van gebeden, voordrachten uit de Heilige Schrift en kerkelijke ceremonies voor de canonieke uren bevatten.

Boeken waarin verzamelingen kerkgezangen staan.

Boeken met een extra leren kaft waarmee een boek kan worden bevestigd aan een gordel waaraan het ook onder het lezen vast kan blijven zitten.

Kantoorboeken, gerangschikt naar afzonderlijke personen of rekeningen, waarin de laatste aantekening geschiedt van alle inkomsten, uitgaven en andere transacties.

Verwijst in hoofdzaak naar de inheems Amerikaanse tekenaars en schilders uit de 19de eeuw die grootboeken of soortgelijke gelinieerde of ingebonden boeken gebruikten om beschrijvingen van het leven van de Prairie-indianen in vast te leggen.

Tekeningen van taferelen uit het leven van de 19de-eeuwse Prairie-indianen, waarbij de nadruk op heldhaftige gebeurtenissen ligt. De naam van de tekeningen is ontleend aan de gelinieerde grootboeken waarin deze tekeningen vaak zijn aangetroffen; de boeken waren verkregen van blanke militairen of kooplieden.

Gebruik voor boeken gedrukt in groter lettertype dan normaal, in het algemeen meer dan 16-punts, meestal ten behoeve van lezers met een visuele handicap.

Wordt gebruikt voor, meestal compacte, boeken die beknopte informatie bevatten. Meestal gaat het om regels of aanwijzingen die men nodig heeft om bepaalde taken of processen te kunnen uitvoeren.

Boeken die zijn bedoeld zijn om te leren spellen. Vaak wordt hierin gebruik gemaakt van lijsten speciaal gekozen woorden en soms bevatten ze ook oefeningen.

Wordt gebruikt voor boeken die met een harde kaft zijn ingebonden.

Banden waarbij de omslag van een boek al helemaal is gemaakt voordat deze met behulp van de schutbladen vast wordt gemaakt aan het tekstblok.

Gebruik voor heraldische verwijzingsbronnen waarin de wapens afhankelijk van de ontwerpen die ze bevatten in een bepaalde methodiek zijn gerangschikt.

Ex-librissen waarop een familiewapen of andere heraldische afbeeldingen te zien zijn als eigendomsmerk.

Documenten waarin huishouduitgaven zoals voor voedsel, voorzieningen en hulp in de huishouding staan opgetekend, en die deel uitmaken van een journaal of een ander boek. Hieronder vallen ook geclassificeerde of chronologisch gerangschikte dossiers van rekeningen en kwitanties voor huishoudelijke goederen en diensten.

Boeken die jaarlijks worden uitgegeven als een rapport of overzicht van de statistische gegevens of feiten van een kalenderjaar, bedoeld als naslagboeken.

Meestal jaarlijkse publicaties die een grote verscheidenheid aan wetenswaardigheden of statistische gegevens bevatten. De oorspronkelijke versies bevatten ook voorspellingen over dagen, maanden en vakanties van het nieuwe jaar.

18de-eeuwse Franse boekbindstijl waarbij 17de-eeuwse kantwerk- of dentelleranden zo werden verbreed dat ze het grootste deel van de omslag vulden, en alleen in het midden ruimte werd uitgespaard voor een heraldisch wapen. Het golfpatroon waarmee de randen zijn bewerkt, creëert eveneens een kantwerkachtig effect. Kantwerkbanden werden vervaardigd door de boekbinders Derome en Dubuisson.

Kantoorboeken waarin de eerste aantekening geschiedt van alle contante ontvangsten, van alle contante uitgaven, of van beide.

Wordt algemeen gebruikt voor boeken die religieuze riten en soms hymnen bevatten.

Eenvoudige boekjes met stevige kartonnen pagina's en een gelamineerde beschermlaag, bestemd voor hele jonge kinderen.

Leesboeken die speciaal zijn geschreven ter vermaak voor kinderen, doorgaans jonger dan 12. De boeken zijn vaak geïllustreerd. In deze definitie zijn stripboeken, naslagwerken en schoolboeken uitgesloten.

Boeken met omtrektekeningen die kunnen worden ingekleurd met tekenstiften, aquarelverf, kleurpotloden of andere middelen, gewoonlijk bedoeld voor kinderen.

Algemene term voor boeken met de gezangen uit de rooms-katholieke liturgie, die tijdens kerkdiensten worden gebruikt.

Wordt gebruikt voor mappen waarin officiële kopieën of akten worden verzameld.

Boeken met namen en beschrijvingen van kruiden of van planten in het algemeen.

Wordt gebruikt voor boeken die door kunstenaars zijn gemaakt of bedacht, ongeacht het aantal exemplaren waarin het werk is vervaardigd. Gebruik 'kunstenaars' (ALT of 'artists') in combinatie met 'geschriften' voor informatieve teksten die door kunstenaars zijn geschreven. Gebruik 'boekwerken' voor door kunstenaars gemaakte boeken waarbij de nadruk wordt gelegd op het feit dat het object an sich een kunstwerk is. Gebruik 'book objects' voor werken die op boeken lijken of waar boeken deel van uitmaken, maar die niet op die manier informatie overdragen die kararteristiek is voor boeken.

Lage boekenkasten die zo zijn ontworpen dat de wand erboven vrij is voor schilderijen of hoge spiegels. Ze hebben meestal een openkast-systeem of deuren met open traliewerk in plaats van massieve deuren of deuren bekleed met zijde.

Boeken die bij uitstek worden gebruikt bij de studie van een bepaald onderwerp of een bepaalde wetenschap.

Boeken die zijn bedoeld om te leren lezen of de leesvaardigheid te trainen.

Boeken, meestal voor kinderen bestemd, waarvan de bladen uit te drukken puzzelstukjes bevatten of geheel uit dergelijke puzzelstukjes bestaan.

Wordt gebruikt voor boeken die bestaan uit één lange strook papier die als een harmonika is gevouwen en aan één of beide uiteinden aan een harde kaft is bevestigd. Gebruik 'geniet-gebrocheerd' wanneer een boek bestaat uit dubbele bladen die aan de snijkant zijn gevouwen en langs de losse zijden aan elkaar zijn genaaid om een bundel te vormen.

Boeken waarin korte muziekstukken staan die zijn geschreven of bewerkt om te worden gezongen.

Registers waarin opeenvolgende gegevens worden opgetekend, vooral met betrekking tot activiteiten of handelingen die voorkomen binnen een systeem.

Kleine kartonnen mapjes waarin papieren lucifers vast zijn geniet of gelijmd.

Literaire boeken die op een geluidsdrager zijn opgenomen en worden verkocht. Vaak zijn de teksten voorgelezen door acteurs of door de auteurs zelf.

Lijsten, catalogi, geschiedenissen of verhalen over religieuze martelaren.

Boeken die in de eerste plaats bedoeld zijn om iets in op te zoeken in plaats van om te lezen.

Boeken waarin de notulen van een vergadering worden vastgelegd.

Boekjes waarin opgaven en oefeningen staan, bijvoorbeeld rekensommen, die door een leerling in het boekje zelf mogen worden gemaakt.

Boeken met ontwerpen of tekeningen die zijn verspreid of uitgegeven om wijdverspreide reproductie mogelijk te maken. Ze kunnen worden gebruikt voor tekening- of prentverzamelingen die dienen als modellen voor kunstenaars.

Wordt gebruikt voor albums waarin zich een grote verscheidenheid aan voorwerpen bevind, vooral wanneer deze voorwerpen als memorabilia dienen.

Bundels waarin preken of homilieën zijn opgenomen, met name die preken en homilieën die gedurende een bepaald kerkelijk jaar tijdens de mis zullen worden gelezen.

Eenvoudige boeken die zijn bedoeld om kleine kinderen, vaak aan de hand van kleurrijke plaatjes, te leren tellen en rekenen.

Boekjes waarin rekeninghouders door de bank verstrekte afschriften van hun transacties kunnen bewaren.

Boeken waarin financiële rekeningen worden bijgehouden.

Boeken of blokken blanco papier die worden gebruikt of zijn bedoeld om op te schetsen.

Boeken met schriftelijke of gedrukte voorbeelden, bijvoorbeeld van kalligrafie, die door leerlingen kunnen worden nagemaakt.

Scheepspapieren die door de kapitein aan het eind van een reis worden opgemaakt, waarin staat vermeld hoeveel elk bemanningslid heeft verdiend, inclusief overuren of speciale premies.

Officiële gegevens in boekvorm van de stamboom van rasdieren.

Boeken, meestal voor kinderen bedoeld, waarin de pagina's zijn gevuld met illustraties en lege plekken waarop stickers kunnen worden geplakt; de stickers worden samen met het boek geleverd of bevinden zich op de bladzijden zelf.

Kinderboekjes die bestaan uit bladzijden van stevig textiel; meestal bevatten ze voornamelijk afbeeldingen en weinig tekst.

Gidsen met namen van mensen met een telefoonaansluiting en de bijbehorende adressen en telefoonnummers.

Een visitekaartje met de naam en het adres van de boekverkoper, bij wijze van bescheiden reclame.

Kleine boeken of pamfletten, meestal goedkoop gedrukt en met teksten als volksverhalen, verhandelingen, ballades of kinderversjes, vroeger gevent door marskramers.

Boeken die niet alleen afbeeldingen maar ook daadwerkelijke monsters van goederen die te koop zijn bevatten.

Boekbanden in een stijl die vanaf het midden van de 18de eeuw tot het begin van de 19de eeuw in zwang was, en waarbij vrijmetselaarssymbolen in goud als decoratie werden gebruikt.

Boeken waarin wordt geregistreerd hoelang werknemers (ergens aan) hebben gewerkt.

Systematisch geordende en veelomvattende verzamelingen wetten, of, meer in het algemeen, systematische verzamelingen van wetten en regels voor procedures en gedragingen.

Naslagwerken die alfabetisch gerangschikte lijsten woorden omvatten met daarbij informatie over ieder weergegeven woord. Meestal geven ze betekenis, uitspraak en etymologie, en bevatten ook informatie over het gebruik van een woord.

Standaard bedoeld voor een zeer groot woordenboek

Boekjes die aan alle leden van de strijdkrachten worden uitgereikt en waarin aantekeningen worden gemaakt betreffende hun soldij..

Te gebruiken voor het aanbrengen van een strook of stroken materiaal op de achterkant van een boekblok na het innaaien, lijmen, ronden en knepen en voor het inbinden.

Kapitalen die direct op het boekblok zijn genaaid.

Te gebruiken voor het proces waarbij de platten aan een boekblok worden bevestigd door de banden of touwen waarop het boekblok is genaaid, door de in de platten gesneden gaten te leiden.

Kartonnen of houten leesboekjes die bestaan uit twee of drie bladzijden waarop de letters van het alfabet alsmede getallen, eenvoudige tekst en soms afbeeldingen worden (af)gedrukt. Vaak wordt het afgedrukte ter bescherming voorzien van een laklaag. Te onderscheiden van 'ABC-boekjes'. Deze abecedariums bestaan meestal uit TTn vel perkamentpapier of een laagje papier dat op een dun houten bord is geplakt. Vroeger werden zulke plankjes soms beschermd door een doorzichtige plaat van hoorn.

Boekformaat waarbij een vel papier in 48 bladen of 96 pagina's wordt gevouwen. Dit gebeurt door een vel vijf keer te vouwen, waardoor 32 bladen ontstaan, en vervolgens een half vel te vouwen tot 16 bladen en dit in het eerste vel te schuiven.

Wordt gebruikt als verzamelnaam voor de delen van een boek die volgen op de hoofdtekst, zoals appendices, noten of registers.

Te gebruiken voor objecten die dienen om ruimten binnenshuis onder te verdelen, waarbij vaak gebruik gemaakt wordt van boekenplanken of kastjes. Gebruik 'tussenwanden' voor al dan niet permanente binnenmuren die het ene gedeelte van een gebouw van het andere afscheiden.

Materiaal, vaak van koper of zilver, zoals schroeven, stiften, boeksloten, scharnieren, sluitingen, afdekplaten, enzovoort, die men aan het eind van het bindproces toevoegt als functionele of decoratieve elementen.

Boeken om afspraken in op te schrijven, meestal tevens kalenders.

Verwijst naar de kunst en architectuur die is verbonden met de islamitische dynastie met deze naam die van 800 tot 909 heerste over Tunesië, Algerije en Sicilië. De dynastie bereikte haar hoogtepunt onder Abu Ibrahim Ahmad (regeerde 856-63) toen de Grote Moskee van Kairouan werd verfraaid. Kairouan werd een belangrijk religieus en cultureel centrum, dat onderzoekers en handwerkslieden aantrok die lokale varianten van Abbasid-stijlen ontwikkelden. De Zaytuna-moskee in Tunis, een gebouw dat wedijverde met de Grote Moskee van Kairouan, werd gerestaureerd in een campagne die werd voltooid in 864-5. In kunsthistorisch opzicht is de Aghlabid-dynastie ook bekend vanwege een groep Koran-manuscripten die werden gevonden in de bibliotheek van de Grote Moskee van Kairouan. De oudste van deze manuscripten worden traditioneel toegeschreven aan de Aghlabid-periode en omvatten een aantal van de beste voorbeelden van vroege islamitische kalligrafie en boekbindkunst.

Verwijst naar de kunst en architectuur in de periode van de heerschappij van Ahmed II, die regeerde van 1703 tot 1730. Zijn heerschappij omspant het grootste gedeelte van wat bekend staat als de 'Tulpenperiode'. Ahmed staat vooral bekend om zijn patronaat van de hofschilder Levni, die verantwoordelijk was voor een van de beroemdste latere Ottomaanse historische manuscripten, de 'Sūrnāma' of het 'Festivalboek', uit ca. 1720. Ahmed staat ook bekend om het bouwen van een aantal fonteinen in de hoofdstad met hun karakteristieke decoratie uit de Tulpenperiode, bestaande uit lage marmeren reliëfs met afbeeldingen van vazen met bloemen. Er was ook een langdurige periode van ontwikkeling van paleisarchitectuur tijdens deze periode, vooral met betrekking tot het houten kustpaleis of yali, gebouwd aan de Bosporus.

Verwijst naar het werk van een school van schilders die halverwege de 18de eeuw actief was in Akita in het noorden van Honshu. Satake Shozan (1748-1785) en Odano Naotake (1749-1780) ontwikkelden de stijl, die zich kenmerkt door een mengeling van naturalistische details en westerse illusionistische methoden, waarbij traditionele Japanse pigmenten worden gebruikt op zijde of papier en het oppervlak volledig wordt afgedekt met een laag olie en hars. Voltooide schilderijen waren in het algemeen gebaseerd op tekeningen uit schetsboeken van nauwkeurige observaties van bloemen, bomen en vogels.

Platte, flexibele rechthoekige houders met een handvat die worden gebruikt worden voor het vervoeren van boeken, papieren en dergelijke, vaak vervaardigd van leer. Voor platte, harde, vierkante houders wordt 'diplomatenkoffertje' gebruikt.

Verwijst naar de kunst en cultuur die zijn verbonden met de islamitische Berberdynastie die regeerde in Noord-Afrika en zuidelijk Spanje (1130-1269). Deze periode is opmerkelijk omdat het voor het eerst was dat de hele Maghrib was verenigd onder één dynastie. De Almohads stonden op tegen de Almoravids in 1121 en veroverden Marrakesh in 1147. De dynastie verloor macht toen ze werd verslagen door Alfonso VIII in 1212, waarbij Andalusië verloren ging, en in 1269, toen men Marrakesh kwijtraakte aan de Berberse Marinids. De Almohad-hoven in Marrakesh en Sevilla waren centra van islamitische kunst en islamitisch onderwijs, vooral op het gebied van filosofie. Almohad-architectuur staat bekend om de combinatie van puriteins, eenvoudig ontwerp en overvloedige decoratie. Er werden enorme congregationalistische moskeeën gebouwd in Sevilla, Rabat en Marrakesh. Eenvoudige interieurs worden verlucht door middel van weelderige, gelobde bogen en andere details. Herhaald gebruik van een architecturale eenheid zoals een arcade of nis om gerichte doorkijkjes en een diep gevoel van ruimte te creëren, is een andere kenmerkende eigenschap. Sobere exterieurs contrasteren sterk met de rijk geïllustreerde, gigantische vierkante minaretten (laat 12de eeuw) van de drie moskeeën. Deze minaretten zijn rijkelijk voorzien van venstervormige openingen en elke zijde heeft verschillende rasterontwerpen die zijn uitgevoerd in verhoogd metselwerk. De moskee van Tinmal, met zijn karakteristieke Maghribi T-vorm, wordt beschouwd als een Almohad-meesterwerk. De locatie van de minaret achter de mihrab is een belangrijke vernieuwing van Tinmal. Almohad-moskeeën zijn gewoonlijk vergroot ten koste van hun binnenhoven. Andere kunsten zoals het maken van boeken, metaalwerken en luxe weefsels floreerden eveneens. Verschillende exemplaren van de Koran tonen aan dat papier tijdens deze periode perkament begon te verdringen. Een boekband op een prachtige, meerdelige Koran (1256) is het vroegst gedateerde voorbeeld van goudsierdruk. In textilia is net als in boekbanden een voorkeur te zien voor geometrische patronen.

Schuinopstaande, soms vouwbare, boekenstandaard. Bestemd voor op het altaar en gemaakt van hout of metaal, bedoeld voor het missaal of ander liturgisch boek

Hout van de boom behorende tot de soort Liquidambar styraciflua, inheems in de Verenigde Staten en Mexico. Het wordt gebruikt voor het maken van meubilair, fineer en pulp voor boekpapier.

De studie van de geschiedenis van de boekproductie en de omschrijving van boeken als fysieke objecten, met inbegrip van de studie van de verhouding tussen verschillende teksten of tussen verschillene edities van een werk.

Decoratieve motieven die lijken op uiterst gestileerde ananassen; veelvoorkomend onder meer op rococo-meubilair, als fioelen op de stijlen van toegangspoorten, op tafelgerei, en gestempeld op leren boekbanden. Op boekbanden worden ze doorgaans geplaatst in ruitvormige compartimenten van een paneel, onderverdeeld door diagonale stroken.

Wordt gebruikt voor volledig cursieve Antieke schriften die laat in de 12e eeuw zijn ontwikkeld in Engeland, in de eerste plaats voor gebruik in documenten. Later werden ze ook gebruikt als boekhandschriften, en geleidelijk aan geformaliseerd om bastarda te worden.

Papier dat is gemaakt van gebleekte houtpulp of espartogras, met een betrekkelijk ruw of onafgewerkt oppervlak. Antiek papier kan licht of zwart van gewicht zijn. Boeken, met name romans, worden op antiek papier gedrukt.

Een groep schriften, onder meer boekhandschriften en documentschriften en formele en cursieve stijlen, die de overhand hadden in Europa vanaf laat in de 12e tot de 16e eeuw, en in sommige streken tot nog later.

Te gebruiken voor alle kunst die over het laatste oordeel of het noodlot van de wereld gaat, het bijbelse verhaal over Armageddon uit het Boek der Openbaringen inbegrepen.

Verwijst naar gebouwen of ruimten waarin archieven, documenten, boeken of manuscripten worden geplaatst, ondergebracht of opgeslagen.

Exemplaren van een boek, film, drukwerk, document, gegevensverzameling, software of andere tastbare of digitale objecten die langdurig worden bewaard in een faciliteit of in media en die niet beschikbaar zijn voor distributie of algemeen gebruik.

Wordt gebruikt voor woordenboek-achtige naslagwerken van heraldische wapenbeelden (alle goedgekeurde deviezen waaronder wapenschilden, insignes en vlaggen) die alfabetisch staan gerangschikt op familienaam.

Boeken die verslagen bevatten van praktijkvoorbeelden die algemene principes illustreren of een voorbeeld zijn van belangrijke situaties. Ze worden gebruikt als naslag of voor instructie.

Personen die concepten formuleren en toezicht houden op werknemers die zich bezighouden met het tot uitvoer brengen van layout-ontwerpen voor kunstwerken en kopij die worden vertoond door visuele communicatieve media zoals tijdschriften, boeken, kranten, televisie, film, posters en verpakkingen.

Verwijst naar de Engelse bouwkundige en decoratieve stijl in het midden van de 17de eeuw, die werd ontwikkeld door handwerkslieden via het gebruik van patronenboeken en zich kenmerkt door een grof classicisme waarin regionale verschillen en het werk van individuele werkplaatsen naar voren komen. Bouwkundige elementen zijn onder meer schilddaken, gebroken frontons en architraven met oren.

Verwijst naar een hindoeïstische geloofsgemeenschap en hervormingsbeweging die in 1875 in Bombay is gesticht door de brahmaan Dayananda Sarasvati. Zijn volgelingen, die streven naar een terugkeer tot de oorspronkelijke zuiverheid van het hindoeïsme zoals dat te vinden is in de Veda’s, zijn tegen beeldenverering, kinderhuwelijken, polygamie en betekenisloze rituelen. Dayananda's boek Vedabhashya bevat zijn uitleg van de Veda’s, de oudste hindoegeschriften. Arya Samaj draagt een morele visie van vriendelijkheid en goede wil jegens allen uit. Arya Samaj, thans een wereldwijde organisatie, is ook tegenstander van het traditionele hindoeïstische kastenstelsel en zet zich in voor de bestrijding van godsdienstig en sociaal onrecht. Volgelingen van Arya Samaj hebben ook het nieuwe idee geïntroduceerd om mensen met andere geloofsovertuigingen te bekeren tot het hindoeïsme. In 1893 was er een schisma tussen conservatieve en liberale volgelingen die het niet eens werden over de vraag of zij traditionele of moderne vormen van onderwijs moesten propageren en of ze al dan niet vegetarisme moesten bepleiten. De beweging werd later nationalistisch en kwam in botsing met sikhs en moslims, vooral in Punjab rond de scheiding van India en Pakistan in 1947.

Boeken met kaarten, met of zonder begeleidende tekst, als bijlage bij een boek of afzonderlijk uitgegeven.

Personen die boeken, artikelen, gedichten, toneelstukken of andere werken schrijven of op andere wijze samenstellen, waarbij literaire compositie betrokken, met de bedoeling deze te publiceren.

Boeken waarin de gegevens van een kind van de geboorte tot de kleuterleeftijd kunnen worden genoteerd; gewoonlijk in de vorm van een album waarin niet alleen ruimte is voor tekst, maar ook voor foto’s en andere memorabilia.

Overkoepelende term voor die delen van boeken die worden aangebracht tijdens het vastmaken van de bladen en het bedekken daarvan.

Plankjes van hard, glad hout van verschillende afmetingen, bij het boekbinden gebruikt tijdens het aanbrengen van de platten om het leer aan de rugzijde aan beide zijden van de ribben glad te strijken; hebben soms aan één kant een groef die over een rib past, waardoor beide kanten in één keer kunnen worden gladgestreken.

Het ontvangen en veilig stellen van geld in deposito, het uitlenen van geld, krediet verlenen en het vergemakkelijken van het overboeken van andere valuta door middel van cheque, wissel of inwisseling.

Glad en dun plantaardig gelooid schaapsleer, meestal gelooid met eikenschors en gekorreld om het op andere leersoorten te laten lijken. Zachter dan bezaanleer en veel gebruikt voor goedkope boekbanden.

Schikking (naar uiterlijk) van letters of woorden met specifieke aandacht voor het totaalbeeld en de compositie, zoals op ruggen of kaften van boeken of op borden.

Korrelpatroon voor boekbinderslinnen met een belletjespatroon dat circa 1870 is geïntroduceerd.

Boeken met zegeningen, vaak voor liturgische doeleinden, vooral gebruikt door bisschoppen.

Knijptang met brede platte bek, die wordt gebruikt om druk uit te oefenen op boekbanden tijdens het aanbrengen van de omslag, in het bijzonder voor het optrekken ervan.

Verwijst naar kamers, ruimten, gebouwen, vaten, houders of andere fysieke plaatsen waar kunstwerken, specimens, curiosa, archieven, documenten, boeken of andere zaken zijn ondergebracht of opgeslagen. Binnen de context van kunstmusea is vaak sprake van overlapping van de term met 'bewaarplaatsen (instellingen)'.

Historische benaming die aan het einde van de 18e en het begin van de 19e eeuw werd gebruikt voor vrij kleine boekenkasten die meestal tussen de 90 en 120 cm hoog zijn. Ze staan op zwenkwieltjes zodat ze makkelijk verplaatsbaar zijn.

Dun, zacht schapenvel dat is gelooid en niet gespleten. Het wordt met name bij het boekbinden gebruikt.

Personen die lijsten van boeken, tijdschriftartikelen en audiovisueel materiaal over gespecialiseerde onderwerpen samenstellen, bibliografiën met fysieke descriptoren annoteren en het onderwerp van het materiaal analyseren. Ook zij die adviseren over de verwerving van materiaal over speciale onderwerpen.

Lijsten van boeken of andersoortige documenten die in een of andere logische volgorde zijn gerangschikt en die korte informatie geven over de genoemde werken, zoals auteur, datum, uitgever en plaats van publicatie. Een 'bibliografie' kan, onder andere, betrekking hebben op het oeuvre van een bepaalde auteur zijn of op een bepaald onderwerp.

Collecties van boeken, tijdschriften en andere materialen, opgezet om het publiek of leden van een groep er fysieke, bibliografische en intellectuele toegang tot te verschaffen.

Kasten die boekenplanken bevatten en worden gesloten met deuren, gewoonlijk van glas, en soms voorzien van traliewerk.

Verschillende bindstijlen en -methoden bestemd voor bibliotheken, uitgevoerd met behulp van een machine, met de hand of door een combinatie van beide, om ervoor te zorgen dat de boeken zo lang mogelijk meegaan. Hieronder vallen ook de eerste binding van periodieke uitgaven in een harde kaft, het kaften van paperbacks, het opnieuw inbinden of het restaureren van oudere boeken, en het voor-binden van nieuwe publicaties waarvan wordt verwacht dat ze veel zullen worden geleend bij openbare bibliotheken.

Bijzonder sterke en duurzame boekbinding die bestand moet zijn tegen veelvuldig gebruik; dit kan de originele of later toegepaste binding van een boek zijn.

Ladders waarmee de bovenste planken van een boekenkast kunnen worden bereikt. Ze zijn vaak in een stoel, kruk, tafel of ander soort meubel verwerkt.

De studie en de praktijk van het gebruik van geselecteerde boeken en ander leesmateriaal voor therapeutische doeleinden om de geestelijke of lichamelijke gezondheid of ontwikkeling van een individu te bevorderen. Vaak gebruikt in combinatie met psychotherapie.

Middeleeuwse prentenboeken met bijbelse thema's en beschrijvende teksten in spreektaal.

Dozen, meestal van eikehout met een schuine bovenkant, waarin men een Bijbel, boeken of schrijfgerei kan opbergen.

Verwijst naar boeken, perkamentrollen, schriftrollen of andere documentvormen die de heilige geschriften van het jodendom of het christendom bevatten. Bijbels kunnen daarnaast verluchtingen bevatten in de vorm van geschilderde scènes of decoraties. De Bijbel bestaat uit twee delen: de Hebreeuwse geschriften oftewel het Oude Testament, oorspronkelijk geschreven in het Hebreeuws (met enkele delen in het Aramees) inclusief de geschriften van het joodse volk, en het Nieuwe Testament, in het Grieks geschreven, waarin het verhaal van Jezus en de oorsprong van het christendom zijn opgetekend. De rooms-katholieke en oosters-orthodoxe versies van het Oude Testament zijn uitgebreider dan die van de protestantse bijbel, aangezien zij bepaalde boeken en delen van boeken accepteren die door de protestanten als apocrief worden beschouwd. De joodse Bijbel omvat alleen de boeken die de christenen kennen als het Oude Testament. De indeling van het joodse en christelijke canon toont grote verschillen. Van oudsher hebben de joden hun geschriften (het Oude Testament) in drie delen verdeeld: de Thora (de 'Wet') of Pentateuch; de Nevi'im (de 'Profeten'); en de Ketuvim (de 'Geschriften') of Hagiographa. De verhalen, de zedenleer en de theologische doctrines in de Bijbel leverden stof voor een immense hoeveelheid kunstwerken die zowel christelijke als joodse thema's verbeelden. Voor de christenen werd de canon van Bijbelboeken in de vroegchristelijke periode vastgelegd; ook nog lang daarna bleven er echter diverse apocriefe geschriften circuleren. Vanaf de late middeleeuwen genoten poëtische en dramatische interpretaties van Bijbelverhalen grote populariteit, wat aanleiding gaf tot een overvloed aan buitencanonieke literatuur die bijdroeg tot belangrijke thema's in de christelijke kunst.

Wordt gebruikt voor het toevoegen aan een boek van één vel, een errata of een illustratie met een smalle lijmrand zodat het toegevoegde element aan de volgende bladzijde kan worden geplakt.

Delen die aan boeken of documenten worden toegevoegd om extra informatie te geven of om fouten te herstellen. Verwijst tevens naar delen die apart aan dag- of weekbladen worden toegevoegd en aan speciale onderwerpen zijn gewijd.

De uitstekende uiteinden van touwen, bandjes of linten waarop een boek is vastgenaaid, die worden gebruikt om de platten of de band aan het tekstblok te bevestigen.

In boekbanden gebruikte touwen, banden of riemen die tegen de rug van een boekblok worden geplaatst en waar de draad omheen wordt gestikt. Kunnen ook worden gebruikt als middel om de borden te bevestigen.

Onbedrukte vellen in een boek, die vaak door de drukker of binder aan elk einde van het boek worden geplaatst.

Het stempelen zonder het gebruik van bladgoud, bladzilver of kleur, waarbij meestal een verwarmde stempel of frame. In boekbinden, onderscheiden van "blinddrukken", waarin een handgereedschap wordt gebruikt in plaats van een machine.

Boekjes met blanco pagina's, meestal gelinieerd, voor het maken van aantekeningen, met name door leerlingen en studenten tijdens de les, of voor schrijf- of tekenopgaven.

Vazen bedoeld om bloemen in te doen. Ze worden in vele soorten en maten gemaakt, voor grote boeketten, maar ook voor enkele bloemen.

Afkorting van 'weblogs': een website die fungeert als online-dagboek en die meestal door één persoon wordt onderhouden, maar soms ook door een groep personen met dezelfde interesse. Er worden regelmatig bijdragen geleverd in de vorm van commentaar, afbeeldingen en geluids- of beeldbestanden, waarbij de meest recente bijdrage als eerste verschijnt. Blogs kunnen gericht zijn op een specifieke interessesfeer en bevatten ook koppelingen naar content op externe webpagina's. Blogs bevatten meestal een archief van alle ooit geleverde bijdragen, met koppelingen tussen soortgelijke elementen. Oorspronkelijk verschenen ze in de Verenigde Staten als een beperkt aantal online-dagboeken, maar pas rond 2002 werden ze echt populair, dankzij de ontwikkeling van specifieke software voor het creëren en bijhouden van blogs. Gebruik 'weblogs' voor bestanden waarin gedetailleerde gegevens over verzoeken van webservers zijn opgeslagen.

Wordt gebruikt voor het drukken met houten blokken, bijvoorbeeld voor blokboeken voor letterzetting, of met houten of soms metalen blokken op textiel. Wordt ook wel gebruikt in verband met reliëfdrukprocédés. Gebruik in dat geval echter liever 'reliëfdruk'.

Dierenriemteken van een boogschutter, vaak een centaur, ruwweg gebaseerd op het gelijknamige sterrenbeeld. De tekens van de dierenriem, overblijfselen van Oudgriekse en Romeinse decoraties, waren populair in de romaanse en gotische kerken van Noord-Europa. Ze worden ook vaak aangetroffen in middeleeuwse psalters en getijdenboeken als symbool van iedere maand waarin de zon in het betreffende sterrenbeeld komt. Daarnaast zijn ze gebruikt als decoratie op plafonds, kaarten, uurwerken en astronomische instrumenten.

Boekenkasten met dichte in plaats van beglaasde deuren.

Harde omslagen aan de voor- en achterkant van boeken, vervaardigd van verscheidene materialen en vaak bedekt met leer, stof of ander materiaal.

Verkopers die tweedehands boeken, brochures en prenten vanuit houten kisten verkopen, in het bijzonder de straatverkopers die langs de Seine in Parijs staan.

Bloemen of kleine boeketjes die, meestal door mannen, in het knoopsgat van de revers worden gedragen.

Verwijst naar boeken of andere documenten die de psalmen, hymnen, gebeden, lessen en andere voordrachten bevatten die een katholieke of andere christelijke geestelijke nodig heeft om de dagelijkse getijden te bidden. De getijden zijn de gebeden die op vaste uren verspreid over de dag gezegd of gezongen worden. In de 11de eeuw verscheen een verkorte versie van het brevier dat uit één deel bestond, terwijl de teksten van de langere versie in de 7de eeuw tot stand kwamen in de Romeinse rite en in de 10de eeuw in Karolingisch Europa. Brevieren kunnen rijkelijk voorzien zijn van verluchtingen.

Een lage, draagbare kaarshouder, gewoonlijk van zilver, met een brede druipring of een lang handvat waarin soms een reservekaars past. Men gebruikt ze om de liturgische boeken te verlichten tijdens pontificale diensten. Vaak zijn ze voorzien van het wapen van de voorlezer. Ze worden gebruikt door kardinalen, bisschoppen en bepaalde abten en andere hoge prelaten.

De dubbel- of meervoudig gevouwen randen papier aan de boven- onder- of voorkant van de bladen van een nog niet gesneden boek, meestal bedoeld om open te snijden.

In grote oplagen geproduceerde kinderboeken, gedrukt op goedkoop, licht maar erg dik papier en in grote letters, die materiaal bevatten waarop geen auteursrechten berustten en waarvoor geen royalty’s hoefden te worden afgedragen, en illustraties die telkens opnieuw werden gebruikt in andere boeken. Ze werden in Groot-Brittannië gemaakt vanaf circa 1925.

Schrijftafels met een uitklapbare boekenhouder.

Een of verscheidene bladen van een boek die fouten of gebreken vertonen en worden vervangen door een gecorrigeerde vellen of stroken. Te onderscheiden van 'verbeterbladen', het blad of de bladen die worden gebruikt om het verwijderde cancellandum te vervangen.

Wordt gebruikt voor kleine rekjes met vakken voor bladmuziek, boeken of losse paperassen.

Levantijns leer uit Zuid-Afrika van de beste kwaliteit, gemaakt van de huid van grote kaapgeiten. Het werd door Franse meesterbinders gebruikt voor zeer fijne boekbanden.

Een majuskel-boekhandschrift ontwikkeld in de 1e eeuw n.C. met verkorte letters, geprononceerde arcering en duidelijk aanwezige schreven.

Een zeer helder schrift dat zowel in boeken als in documenten werd gebruikt, en dat kenmerken van cursief en half-unciaalschrift combineerde. Het werd laat in de 8e eeuw in Karolingische centra ontwikkeld en kreeg de overhand in Europa tot de 13e eeuw.

Registers, meestal in boekvorm, van kopieën van oorkonden, eigendomsakten en andere belangrijke documenten die bij een persoon, familie of instelling horen.

Beschermende houders waarvan één kant open is, voor boeken of andere voorwerpen van dezelfde vorm en afmeting.

Beschermende houders in de vorm van een boek, ontwikkeld in de 18e eeuw, voor het opbergen van botanische exemplaren en later voor het opbergen van boeken, prenten en andere documenten.

Wordt gebruikt voor, doorgaans systematische, lijsten van voorwerpen in boek- of pamfletvorm, op kaartjes of on-line, meestal met vermelding van bijzonderheden.

Handboeken of richtsnoeren voor onderwijs aan de hand van een reeks vragen en antwoorden, met name voor religieus onderwijs.

Manier van boekversiering die tussen 1550 en 1650 in Engeland populair was, gekenmerkt door ontwerpen die waren geïnspireerd op islamitische kunst en die men gewoonlijk in de band perste, met zowel versiering van de hoeken als het middelste gedeelte. Voorheen noemde men dit de 'Lyonees boekbinden'.

Boekbanden met een versiering op het middelste gedeelte van de voorkant en soms van de achterkant.

Liturgisch boek, waarin rituele voorschriften voor de bisschoppen zijn beschreven, betreffende kerkelijke en burgerlijke plechtigheden en van algemene aard. Komt voor als manuscript of als gedrukt boek.

Lampen met acht kleine oliehouders of kaarshouders, één voor elke dag van het Chanoeka-feest. Een negende oliehouder of kaarshouder wordt de sjamasj of dienaar genoemd en wordt gebruikt om de anderen aan te steken. Ze worden vaak verward met de menorah, de heilige kandelaber die in de joodse tempel in Jeruzalem wordt gebruikt en in het boek Exodus wordt beschreven.

Leer dat is gemaakt van de huid van een van de zeer kleine hertachtige zoogdiersoorten uit Azië en West-Afrika, tijdens de Middeleeuwen in Engeland gebruikt voor 'hulsels', een soort losse boekomslag.

Zwaar versierde boekbanden, gewoonlijk met een omslag van rood marokijnleer, voorzien van fijn afgewerkte gouden randen, vlakken met doorsnijdende of gestippelde lijnen en exotische motieven met dieren, planten en menselijke en mythische figuren in rococostijl. Ook motieven die zijn geïnspireerd door Chinees en uit China geëxporteerd porselein, zoals draken, bloemen en vogels, komen veel voor.

Wordt gebruikt voor uitbundig geïllustreerde boeken over bloemen.

Verwijst naar een christelijke gezindte en beweging die is gesticht door Mary Baker Eddy (1821-1910) en die streeft naar herbevestiging van de christelijke boodschap van verlossing van al het kwaad, met inbegrip van ziekte en zonde. Eddy, die half invalide was en geïnteresseerd in genezing zonder medicijnen, beweerde dat zij in 1866 zonder medische hulp was hersteld van zwaar letsel. Daarna wijdde zij zich aan het herstel van de nadruk op gebedsgenezing die het vroege christendom had gekenmerkt. In 1875 voltooide zij de eerste editie van haar boek 'Science and Health with Key to the Scriptures'. Dit werk en de Bijbel zijn de voornaamste geschriften van de beweging, die veel belang hecht aan de inrichting van leesruimten waar deze boeken een eigen beroep op de lezers kunnen doen. Ook de 'Christian Science Monitor' wordt door het kerkgenootschap uitgegeven. Volgens de leer van Christian Science is onwetendheid de wortel van het menselijk ongemak, de menselijke ziekte. In plaats van medische behandeling te zoeken moet men gebedsgenezers van Christian Science raadplegen voor spirituele genezing. Gezondheid, geluk en heiligheid kunnen worden hersteld door alle aspecten van de levenspraktijk en -houding aan te spreken in overeenstemming met het beginsel van goddelijke harmonie. De eerste Church of Christ, Scientist werd in 1879 in Boston gesticht en het hoofdkwartier van de beweging is daar nog altijd gevestigd.

Kleurenlithografieën waarbij de kleuren van een groot aantal stenen zijn gedrukt, waardoor het oppervlak dikwijls ging glimmen; ze waren populair in de tweede helft van de 19e eeuw als boekillustraties, verpakkingsmateriaal, etiketten en wandversieringen.

Wordt gebruikt voor letterlijke aanhalingen uit een (literair) werk in een ander boek of geschrift. Gebruik 'noteringen' voor de koersen of prijzen van een of meer aandelen of obligaties.

Fotografisch procedé waarbij licht wordt gebruikt om een tekening op een glasplaat (of een ander doorschijnend oppervlak) af te drukken op fotogevoelig papier. Het resultaat bevat elementen uit zowel de boekdrukkunst als de fotografie. Met de term wordt vaak verwezen naar het procedé, het negatief en de resulterende afdruk. De techniek is in de jaren 30 van de 19de eeuw ontwikkeld.

Verwijst naar korte formele gebeden in de westelijke christelijke gebedsdienst, die per dag verschillen. De term verwijst naar het oorspronkelijke 'bijeenbrengen' (collecte) van de petities van de gelovigen tot één gebed. Collectae bestaan uit een aanroeping, een petitie en een smeekbede aan Christus of een lofprijzing tot de Heer. De collecta gaat vooraf aan de schriftlezingen van de eucharistie. De collectae in het 'Book of Common Prayer' zijn deels geschreven door Thomas Cramner en deels aangepast naar Latijnse kerkboeken. Volgens het 'Book of Common Prayer' worden de collectae van de dag gevolgd door twee onveranderlijke collectae tijdens het ochtend- en avondgebed.

Wordt gebruikt voor gegevens omtrent het produktieproces aan het slot van een boekwerk; vermeld worden onder meer de namen van de auteur en de drukker en de plaats waar en het tijdstip waarop het werk is gedrukt. Gebruik 'explicits' voor mededelingen, bijvoorbeeld met betrekking tot het produktieproces, aan het slot van (delen van) manuscripten en sommige oude drukken.

Banden die twee of meer boeken in een enkel deel samenvoegen.

Werkruimtes in een huis die uitsluitend bestemd zijn voor werkzaamheden die inkomen opleveren. Voor lees- en schrijfruimtes die worden gebruikt voor de huishoudboekhouding of voor ontspanning wordt 'studeerkamers' gebruikt.

Veelomvattend begrip dat verwijst naar een breed scala van kunstuitingen uit de jaren 60 en 70 van de 20ste eeuw. De stijl levert kritisch commentaar op de kunst als handelswaar. Daarbij staat niet het vervaardigde kunstwerk zelf centraal, maar het overbrengen van een idee en de intentie van de kunstenaar. Vaak gaat het werk vergezeld van documentatie die als toelichting dient bij het ontstaansproces, in de vorm van bijvoorbeeld kaarten, foto's en aantekeningen. Een kunstgenre waarbinnen de ideeën of concepten die een werk uitdrukt of waarnaar het verwijst als wezenlijk worden beschouwd, terwijl het tastbare eindproduct, als dat er al is, hoofdzakelijk wordt gezien als een vorm van documentatie, en dus niet als kunstwerk. Het genre kwam op aan het einde van de jaren 60 en de vroege jaren 70, een proces dat zich vrijwel gelijktijdig voltrok in Noord-Amerika, Europa en Latijns-Amerika. De conceptuele kunst heeft er mede toe bijgedragen dat niet-traditionele media als foto's, bouwtekeningen en performancekunst een gelijkwaardige status verwierven naast de traditionele schilder- en beeldhouwkunst. Mede dankzij de conceptuele kunst worden kunstenaarsboeken nu als volwaardige kunstvorm gezien. De term raakte in zwang na een artikel van Sol LeWitt in het blad Artforum, 'Paragraphs on Conceptual Art', gepubliceerd in 1967.

Draaiboeken, die alleen door de regisseur mogen worden veranderd, met daarin alle audiovisuele aanwijzingen die voor het draaien van belang zijn, inclusief de dialogen, de geluidseffecten, de shots en de basis-editing van alle scènes in de volgorde waarin ze op het scherm vertoond dienen te worden.

Kruidachtige plantensoort die voorkomt in India, Afrika en het Midden-Oosten. Men gebruikt de plant vanwege zijn vezels. De bladeren worden gegeten en zijn een ingrediënt van molokhiya, een plakkerig kruidengerecht uit het Midden-Oosten. In het Bijbelboek Job wordt dit gerecht genoemd. In Europa eet men de bladeren van jonge loten als een groente. De vezels van C. olitorius zijn zachter, zijdeachtiger en sterker dan witte jute, C. capsularis.

Boekbanden met een versiering op de vier hoeken van de voorkant en soms van de achterkant.

De complete verzameling teksten en boeken over een bepaald onderwerp.

Boekbanden in een stijl uit de vroege 20ste eeuw, met op het omslag een miniatuurschildering ingelegd in met goud versierd leer. Historisch gezien verwijst de term naar banden die werden gemaakt in opdracht van J.H. Stonehouse, directeur van de Londense boekwinkel Henry Sotheran, gewoonlijk door de boekbinderij Rivière and Son. De stijl is genoemd naar Richard Cosway (ca.1742-1821), een Engelse miniatuurschilder die niets te maken had met de banden zelf.

Karakteristiek ontwerp van een boekomslag, ontwikkeld door Samuel Mearne, boekbinder van koning Karel II van Engeland, waarbij de omslagen zodanig werden versierd dat ze op de gevels van cottages leken.

Borden of doeken met een blokpatroon, bedoeld om geld te tellen of fiches die rekeningen vertegenwoordigden. Men gebruikte ze in boekhoudkantoren, die aan een winkel of het huis van een koopman vastzaten. Het telbord was draagbaar en als men het ging gebruiken, plaatste men het op een tafel of kist.

Wordt gebruikt voor boeken waarin de richtlijnen voor de opvoeding, het gedrag, de plichten en de opleiding van personen van adellijken of koninklijken bloede, of van personen die aan het hof dienen, uiteen worden gezet.

Korrelpatroon voor boekbinderslinnen in de vorm van craquelé.

Kisten, gewoonlijk van brons, koper of hout, vaak versierd met zilver, goud of juwelen, gebruikt voor het bewaren van kostbare boeken en manuscripten.

Bureaus met een scharnierend, rond deksel of bedekking, die op een deel van een cilinder lijkt en in de bovenkant van het bureau oprolt. Gebruik 'cilinderbureaus en boekenkasten' voor soortgelijke bureaus waar een boekenkast op staat.

Verwijst naar de Europese artistieke en literaire beweging die zich heftig verzette tegen de pretenties van de Westerse beschaving. De beweging ontstond in Zürich in 1916 in reactie op de Eerste Wereldoorlog. De beweging bepleitte het gebruik van ironie, nihilisme, iconoclasme en het absurde, en benadrukte het belang van het toeval bij het maken van gedichten, voorstellingen en kunstwerken, meestal alledaagse voorwerpen in een artistieke omgeving. Dada was een toevallig uit het woordenboek gekozen naam.

Bladzijden die het begin van afzonderlijke grote onderdelen van boeken aanduiden en waarop de titel en/of het nummer van het onderdeel wordt vermeld.

Wordt gebruikt voor de delen van schutbladen van een boek die aan de band worden vastgeplakt.

Bureaus waar een boekenkast op staat waarvan de deuren zijn beglaasd of met panelen zijn bekleed. Gebruik 'bureau-bookcases' voor soortgelijke Engelse vormen met een schuingeplaatst schrijfblad.

Ondiepe bureaus met een schuin geplaatst schrijfblad op het onderstel van een boekenkast.

Te gebruiken voor in China en Japan ontwikkelde leporelloboeken, waarin losse gevouwen vellen tot een boekblok worden verzameld met de vouwen aan de achterzijde. Naast elkaar gelegen vellen worden aan de buitenzijde van de vouwen door middel van lijm aan elkaar vastgemaakt; de kaft wordt aan het eerste en laatste blad gelijmd maar niet aan de rug. Wanneer het boek wordt geopend staan de per paar aan elkaar gehechte pagina’s uit als de vleugels van een vlinder, waarbij twee pagina’s tekst worden afgewisseld door twee blanco pagina’s.

Compacte camera's die er uitzien als diverse voorwerpen, zoals boeken of toneelkijkers, of in kleding kunnen worden verborgen. Gebruikt om ongezien en uit onverwachte hoeken foto's te nemen.

Verwijst naar een sleutelbegrip met verschillende betekenissen in het hindoeïsme, boeddhisme en jaïnisme. In het hindoeïsme is de dharma de religieuze en morele wet die de samenleving en het individuele gedrag bestuurt en activeert. Deze dharma wordt aangetroffen in de eerste religieuze handboeken, de dharmasoetra’s, en is later uitgebreid tot grotere wetscompilaties genaamd dharmashastra. Dharma heeft in het boeddhisme de hindoeïstische betekenis van kosmische wet en orde behouden maar wordt daar ook toegepast op de lessen van Boeddha, die wordt gezien als een manifestatie van de universele waarheid die de dharma is. Zo is de dharma de praktische toepassing van deze waarheid in het boeddhisme. De triratna ('drie juwelen') is een fundamenteel aspect van het boeddhisme en bestaat uit Boeddha, de dharma en de sangha (gemeenschap van gelovigen). Binnen de boeddhistische metafysica verwijst de term in het meervoud (dharma’s) naar de onderling verbonden elementen waaruit de empirische wereld bestaat. Behalve dat dharma in de jaïnistische filosofie gewoonlijk wordt opgevat als morele deugd, verwijst de term hier ook naar een eeuwige 'substantie' (dravya) die het middel vormt waardoor levende wezens kunnen bewegen. Deze betekenis is uniek voor het jaïnisme. De term kan eenvoudigweg verwijzen naar de leerstellingen van de Jina. Voor de jaïnisten heeft dharma een tegenpool, adharma, dat 'fout' en 'immoraliteit' betekent maar ook 'de mogelijkheid om te rusten of pauzeren'.

Korrelpatroon voor boekbinderslinnen in de vorm van een diagonale kralenrij.

Het hindoefeest van het licht, een belangrijk feest dat in oktober/november overal in India wordt gevierd (vanaf de 13de dag van de donkere helft van de maanmaand Asvina tot aan de tweede dag van de lichte helft van Karttika). Bij dit feest vereert men Lakshmi, godin van rijkdom en geluk; het wordt met name enthousiast gevierd door handelaren, die op dat moment een nieuw boekjaar openen. (In Bengalen wordt de godin Kali vereerd.) De gelovigen plaatsen aardewerken lampjes in lange rijen op de balustrades van tempels en huizen; ook laten ze lichtjes op rivieren en beken met de stroom meevoeren. Zo herdenkt men de terugkeer uit ballingschap en de kroning van Rama, een incarnatie van de god Visjnoe. Op de vloer van de woonhuizen wordt dicht bij de deur een sierlijk patroon met lotussen aangebracht, om zo Lakshmi binnen te noden. Tijdens het feest gaan de mensen bij elkaar op bezoek, geven ze elkaar cadeaus, vieren ze feest en dragen ze nieuwe kleren. De vierde dag van het feest is tevens het begin van het nieuwe jaar volgens de Vikrama-kalender.

Boekbanden met zachte randen, die over de hoeken van de pagina's gevouwen kunnen worden om ze te beschermen.

Grof gedrukt en handgekleurd papier dat door marmerpapierfabrikanten is gemaakt en wordt gebruikt als behang, schutbladen in boeken of om dozen mee te bekleden.

Decoratieve binnenvoeringen van boekbanden, soms van leer, die de plaats innemen van het normale schutblad.

Boekbindersgereedschap, algemeen in gebruik in Engeland en Nederland tijdens de tweede helft van de 17de eeuw en bestaande uit een halfronde boog met een voluut aan elk van beide uiteinden.

Meestal slechts voor een beperkte tijdsduur verleende toestemmingen voor het drukken en verkopen van een bepaald boek of een bepaald type boeken. Te onderscheiden van 'imprimaturs', hetgeen machtigingen zijn voor het drukken of publiceren van een geschrift die impliceren dat men akkoord gaat met de inhoud van het geschrift. De term 'imprimaturs' wordt meestal gebruikt in verband met (staats)censuur.

Gedrukte cijfers, letters of symbolen die af en toe onder aan de pagina's van sommige, met de hand gedrukte boeken zijn aangebracht met het doel de druktechniek of de drukker en uitgever vast te leggen.

Twee afzonderlijke afbeeldingen, geschilderd op de frontsnede van een boek, de ene gemaakt met de bladzijden uitgespreid in één richting, de andere met de bladzijden uitgespreid in de andere richting, zodat de afbeeldingen onafhankelijk zichtbaar zijn.

Een serie ronde inkepingen in de voorste randen van een boek, die zijn gemarkeerd om de lezer te verwijzen naar bepaalde delen van de tekst.

Boekformaat dat ontstaat na het vouwen van een vel papier tot 12 bladen of 24 pagina's. Wordt meestal vervaardigd door een kleiner vel papier in een groter vel te vouwen, in tegenstelling tot de methode waarbij één vel papier twee keer parallel wordt gevouwen en vervolgens twee keer overdwars.

Methode om boeken te binden waarbij draad door de gehele dikte van het tekstblok wordt genaaid, dicht langs de vouwen van het katern.

Boeken in een elektronisch formaat die op internet of op een draagbaar apparaat beschikbaar zijn om te worden bekeken.

Reproducties in elektronische vorm van afbeeldingen, boeken en andere intellectuele eigendommen, onder meer bedoeld om online te bekijken.

Lijst van druk- of zetfouten en de bijbehorende correcties, meestal los ingevoegd in een boek of andere publicatie.

Vellen of bladzijden waarop een lijst met correcties van tikfouten, omissies of andere fouten in de gedrukte tekst van een boek wordt vermeld. Worden los ingevoegd, gelijmd of, in zeldzame gevallen, ingebonden in het boek, gewoonlijk in het voorwerk, minder vaak achteraan.

Stukken papier, leer, stof of kleine tabletten waarop is geschreven en die ergens aan zijn bevestigd ter identificatie of beschrijving. Verwijst in de context van boekbinden specifiek naar papier of ander materiaal, anders dan de kaft van een boek, waarop de naam van de auteur en de titel zijn afgedrukt, die zijn vastgelijmd aan de rug of voorkaft. Voor grotere, meer algemeen identificerende aankondigingen wordt 'herkenningsborden' gebruikt.

Verwijst naar een van de belangrijkste kerkboeken van de Byzantijnse kerk; het bevat de tekst en rubrieken voor de christelijk-orthodoxe liturgie van de eucharistie, vaste elementen van de dagelijkse ceremonie, en de overige sacramenten en bijkomende rituelen. De term verwijst soms in meer algemene zin naar verzamelingen gebeden of gebedenboeken.

Boeken die de vier evangeliën bevatten of boeken waarin de gedeelten van de evangeliën zijn opgenomen die gedurende een bepaald liturgisch jaar tijdens de mis gelezen zullen worden; sinds de 13e eeuw meestal een onderdeel van het misboek.

Wordt gebruikt voor mededelingen aan het slot van (delen van) manuscripten of oude gedrukte werken, waaruit blijkt dat het boek af is. Soms wordt ook informatie verstrekt omtrent de productie van het boek, zoals de naam van de auteur en de plaats waar en het tijdstip waarop het is gedrukt. Gebruik 'colofons' voor mededelingen aan het slot van later gedrukte boeken.

Wordt gebruikt voor precieze reproducties, meestal met dezelfde afmetingen als het origineel, vooral bij boeken, documenten, drukken en tekeningen. Tegenwoordig wordt er vaak fotografisch gereproduceerd; in het verleden gebeurde dit vaak door middel van graveren of andere drukprocessen.

Tijdschriften voor liefhebbers van aspecten van de populaire cultuur, zoals popmuziek, stripboeken en andere gespecialiseerde interessen, vooral science fiction en fantasy; vaak goedkoop geproduceerd en met een beperkte oplage.

Verwijst naar gedeelten van een omvangrijk boek of een reeks boeken, meestal naslagwerken, die in delen worden uitgegeven zodra deze voltooid zijn; er wordt dus niet gewacht tot de gehele reeks is voltooid.

Verwijst naar de kunst en architectuur die is verbonden met de islamitische Berberdynastie met dezelfde naam die regeerde in Ifriqiya (in het tegenwoordige Tunesië) van 909 tot 972 en in Egypte van 969 tot 1171. De afkomst van de Fatimids, die behoorden tot de Shi'a-sekte, ging terug tot Fatima, de dochter van Mohammed. De Fatimids hadden vele rivalen met wie ze de strijd moesten aangaan. Daarnaast hadden ze te maken met de Kruisvaarders. Fatimid-kunst is opmerkelijk vanwege het internationale karakter: deze kunst slaat een brug tussen het oosten en het westen van de islamitische wereld en stond open voor de Hellenistische erfenis van het Mediterrane gebied en voor sommige ideeën van de christelijke machten uit het noorden. Hoewel Fatimid-kunstenaars materialen en technieken bleven gebruiken die werden ontwikkeld door de Tulunids, werd de abstractie waarmee de Tulunids graag werkten, vervangen door belangstellend verkennen van de traditie van figuratieve representatie die was overgenomen vanuit Irak. Schilderkunst, boekillustraties, hout- en ivoorsnijwerk en glas-, keramiek- en textielontwerp zijn voorzien van figuratieve decoratie die ongeëvenaard is in contemporaine islamitische kunst. Belangstelling voor naturalisme is eveneens evident. De iconografie van Fatimid-kunst is vaak schatplichtig aan Abbasid-hofkunst. Tegelijk met de ontwikkeling van figuratieve tradities werden ook ontwerpen ontwikkeld die waren gebaseerd op oneindige systemen van lineaire patronen; deze vorm van ornamentatie werd een van de meest succesvolle vormen van abstracte islamitische kunst. Figuratieve kunst was ongepast voor religieuze gebouwen, die in plaats daarvan werden versierd met een krachtige nieuwe stijl van beeldhouwen die gewoonlijk werd gekenmerkt door elegante inscripties in een karakteristieke vorm van Koefisch schrift, versierd met bladvormige en bloemelementen. Een tritonshoornschelpmotief dat bekend is uit de late oudheid, was populair bij de Fatimids, zoals te zien is op de façade van de moskee van al-Akmar. Er is niets bewaard gebleven van de twee Fatimid-paleizen die in het centrum van Caïro stonden, maar verhalen over deze paleizen getuigen van hun pracht.

Boeken met wetenschappelijke artikelen of essays van collega's en bewonderaars, die dienen als eerbetoon of herinnering, vooral aan wetenschappers.

Term die van de 17de tot de 19de eeuw in Engeland werd gebruikt voor volksboeken, meestal bestaande uit acht pagina's en soms voorzien van een met een houtgravure vervaardigde titelpagina, met daarin liederen, gedichten, kinderliedjes en verhalen. De boektitels bevatten vaak het Engelse woord 'garland' ('festoen').

Ingedrukte lijnen, verguld of blinddruk, van leer of ander semi-hard oppervlakte materiaal gemaakt met schuursels voor bewerking, ook wel filetten worden genoemd; veelal gebruikt bij boekbinden. Gebruik @'sunk fillets' voor op een vergelijkbare manier gecreëerde ondiepe verzonken afdrukken in andere vlakke buitenzijden.

Te gebruiken voor afwerkingsgereedschap bestaande uit een handgreep en een metalen blok met een lang smal stempelvlak waarop lijnen of patronen zijn aangebracht; wordt gebruikt voor het versieren van boekbanden.

Afwerkingsgereedschap met een handvat en een roterend wiel met één of meer verhoogde banden om de rand, om een lijn of evenwijdige lijnen ergens in te drukken. Worden algemeen gebruikt bij het boekbinden.

Kleine ovens die worden gebruikt voor het verhitten van afwerkings- en beletteringsgereedschap, vooral bij het boekbinden.

Decoratief motief in de vorm van een gestileerde bloem, blad, ruit, ster of andere grafische figuur als een enkel teken in de boekdruk, dat wordt gebruikt om onder meer afzonderlijke paragrafen en opmerkingen van elkaar te scheiden en die kunnen worden herhaald voor de vorming van een decoratief kader.

Opsomming of beschrijving van de planten uit een bepaald geografisch gebied, een bepaalde geologische periode, enzovoort, in boekvorm, op een internetsite of op een ander medium.

In het algemeen, het boekformaat dat resulteert na het één keer vouwen van een vel papier, waardoor twee bladen of vier pagina's ontstaan. In specifieke zin wordt bedoeld een papierformaat van 432 x 559 mm of groter. Vaak wordt de term gebruikt om te verwijzen naar een boek van het grootste formaat.

De afzonderlijke bladen van een boek of manuscript die uitsluitend aan de voorzijde zijn genummerd. De twee zijden van het folio krijgen een nummering waarbij de 'r' verwijst naar recto, de voor- of rechterpagina, en de 'v' naar verso, de achter- of linkerpagina. Een folio verschilt daarin van een 'pagina', dat een pagina aan beide zijden is genummerd.

Het plaatsen van opeenvolgende nummers, één op ieder folio van een boek. Kan ook slaan op de algehele samenstelling van de nummering in het boek.

In het algemeen de vorm, grootte of ordening van een object of een groep objecten. Kan ook in specifieke zin verwijzen naar een standaardvorm, -grootte of -configuratie, of naar een bepaalde rangschikking van objecten, boeken, data enzovoort. Er kan overlapping optreden tussen formaataanduidingen en aanduidingen van standaardgrootte.

Stripboeken of strips waarin de plaatjes bestaan uit foto’s met tekstballonnen die de gesproken tekst van de personages bevatten. Het gaat meestal om romantische verhalen.

Te gebruiken voor het machinaal of handmatig naaien van boekblokken zonder gebruik te maken van kleefbanden, touwen of andere naaihulpmiddelen.

De bladzijde die zich precies voor de titelpagina van het boek bevindt en de titel meestal in verkorte versie op de voorzijde draagt.

Korrelpatroon voor boekbinderslinnen dat doet denken aan een varenblad.

Wordt gebruikt voor de kant van een boek die tegenover de rug staat.

Banden die afhankelijk zijn van plakmiddelen om de bladen van het boekblok bij elkaar te houden.

Methode voor boekbinden waarbij de rug van het boekdeel wordt bijgesneden om zo een blok met aparte bladen te verkrijgen, waarna de achtereinden worden opgeruwd, plakmiddel wordt gebruikt en de band wordt bevestigd.

Boekbindtechniek waarbij schuine insnijdingen worden gemaakt over de rug van een boek waar draden doorheen gaan die worden vastgemaakt met lijm.

Methode waarbij bladen samen worden gebonden tot een boekblok. Door de vellen van een katern worden sleuven of gaten gesneden of geslagen, door de gaten wordt dun kleefmiddel geperst om de vellen van de katern samen te kleven, vervolgens wordt een tweede, dikker kleefmiddel aan de rugzijde van de stapel katernen aangebracht om een boekblok te maken.

Verwijst naar werken van gekleurd glas, over het algemeen in de vorm van een venster, zelfstandig paneel of lampenkap, waarvan het ontwerp bedoeld is om te worden bekeken door gebroken licht en de uitwerking in hoge mate afhangt van de hoedanigheid van het licht. De fasen van het productieproces zijn in een handboek uit de vroege twaalfde eeuw beschreven door de monnik Theofilus en het proces is sindsdien nauwelijks veranderd. Het glasobject wordt gemaakt door stukken gekleurd glas te snijden op basis van een karton op ware grootte en de stukken vervolgens te vatten in stroken lood. Op het glasoppervlak kunnen details worden geschilderd die worden gebrand in een oven voordat de glasstukken worden samengevoegd. De methode waarmee het glas waterdicht wordt gemaakt en wordt bevestigd in een raam is vaak zeer decoratief en vormt een belangrijk onderdeel van het ontwerp. Als hoogtepunten van gebrandschilderd glas worden de werken uit de Europese gotiek en de 19de-eeuwse neogotiek beschouwd.

Documenten of boeken waarin de gebruiken met kracht van recht of de gewoonterechten in een bepaald gebied zijn opgenomen.

Te gebruiken voor geschriften die worden opgesteld ter gelegenheid van een bepaalde samenkomst of gebeurtenis en die worden verdeeld onder personen die bij die samenkomst of gebeurtenis aanwezig zijn. Meestal zijn gedenkschriften niet op een andere manier verkrijgbaar. Gebruik 'geschenkboeken' voor 19e-eeuwse boekwerken, meestal geïllustreerde literaire bloemlezingen, die bedoeld waren om cadeau te worden gedaan.

Het versieren van een oppervlak door middel van kerven of reliëfdrukken, zoals bijvoorbeeld het handpersen van linnen boekkaften of bladgoudoppervlakken.

Verwijst naar de kunst of het procedé van het illumineren, waarbij schilderingen en andere decoraties worden gebruikt in boeken, perkamentrollen of andere documenten ter illustratie of versiering van de tekst.

De kunstvorm of het procedé van het maken van tekeningen of afbeeldingen ter verduidelijking van een beschrijving, verhaal of ander geschreven materiaal, meestal in een boek of een periodiek.

Het vel van een geit, dat vaak wordt gelooid als leer en wordt gebruikt in de boek- en kledingindustrie.

Het vel, meestal van een jonge geit, maar soms ook van een jong lam of aanverwant jong dier, dat, eenmaal gelooid, witgelooid of anderszins bewerkt, meestal wordt gebruikt in de boekbind- en kledingindustrie.

Te gebruiken voor het bevestigen van kapitalen op de boven- en onderkant van een boekblok.

Het procédé bij het boekbinden voor de achterkant van een boek dat al is ingenaaid of gelijmd, waarbij de rugsneden van de katernen vanuit het midden van de achterkant naar buiten worden gewerkt. Op deze manier ontstaat aan beide kanten een plooi of een kneep. Het procédé wordt uitgevoerd gelijktijdig met of direct na de afronding.

Methoden voor boekbinden waarbij gebruik wordt gemaakt van plakmiddelen om de bladzijden van het boek bij elkaar te houden.

Decoratief papier dat meestal als schutblad wordt gebruikt in gedrukte of blanco boeken. Gemarmerd papier wordt vel voor vel gemaakt; het procedé begint met een bad of trog met vloeibare gom, waarin de kleuren voor het marmerpatroon op het oppervlak worden gesprenkeld. Vaak worden ook terpentijn en olie, of gal, gebruikt. Vervolgens worden de patronen aangebracht door met een kam door de oplossing te roeren, of een andere methode te gebruiken die tot het gewenste ontwerp leidt. Als er dan een vel papier in het bad wordt gelegd, hechten de kleuren in de oplossing zich aan het papier. Het papier wordt daarna te drogen gehangen. Doorgaans wordt aangenomen dat het procedé in de 16de eeuw in het Nabije Oosten is uitgevonden en zich daarna al snel naar Europa verspreidde. Inmiddels worden er tal van verschillende, door het ontwerp geïnspireerde benamingen gehanteerd voor de diverse gemarmerde papiertypen; wetenschappelijk onderzoek heeft evenwel langs indirecte weg uitgewezen dat deze namen willekeurig zijn en zelfs misschien verkeerd zijn gebruikt in de loop der jaren.

Het proces waarbij de beoogde locaties van de naaiposities op de achterkant van een boekblok worden aangegeven.

De techniek van het imiteren van het uiterlijk van marmer, zoals op hout of andere oppervlakken; betreft ook het kleuren van de binnenkaften of de randen van boeken. Voor een algemenere, minder fijne techniek die in constructie gebruikt wordt, gebruik 'marmeren (oppervlaktebedekkingsprocedé).

Eenvoudige banden in schapeleer of kalfsleder, zelden van omslagtitel voorzien, besteld in kleine hoeveelheden door boekhandelaren uit de 15e tot 18e eeuw. Te onderscheiden van gelijkvormige 'uitgaafbanden' die op grote schaal werden geproduceerd (vaak met machinaal gemaakte boekbanden), in grote hoeveelheden aangebracht bij boeken waarvan werd verwacht dat ze snel en veel zouden verkopen, vanaf het midden van de 18e eeuw.

Methode om boeken te binden waarbij de vrije randen van dubbele bladen aan elkaar worden genaaid en als de bindende rand functioneren, met de vouwen aan de voorkanten.

Het plaatsen van opeenvolgende nummers, één op iedere pagina van een boek. Kan ook slaan op de algehele samenstelling van de nummering in het boek.

Marokijnleer voor boekbanden, meestal Levantijns leer, waarvan de nerf is afgevlakt voordat het aan de kaft wordt bevestigd. Vervolgens wordt het zeer glad gepolijst.

Korrelpatroon voor boekbinderslinnen dat van circa 1833 tot 1866 in gebruik was.

In het algemeen te gebruiken voor het knippen of afschrapen van een oppervlak met scherp gereedschap om een dunne laag ongewenst materiaal te verwijderen. In de context van het bereiden van vellen en huiden te gebruiken voor de nathuisbewerkingen, waarbij haar of overbodig huidmateriaal wordt verwijderd om een gelijke dikte te creëren. Gebruik 'bijsnijden' in de context van het boekbinden voor het verwijderen van kleine hoeveelheden materiaal van boeksneden.

In de boekbinderij: een hoek die wordt gevormd door het raakvlak van de haakse rugkant van het voorplat en de kneep. De rugsnede van het voorplat ligt tegen de kneep, waardoor een vrij stugge verbinding ontstaat met een opdikking in plaats van een groef, zoals het geval is bij 'Franse knepen'.

Borden in boekbanden, waarvan de rug- of bandzijde ofwel is opengespleten tot een geringe diepte, ofwel, in het geval van gelamineerde borden, niet is vastgeplakt. De borden worden aan het boekblok bevestigd met de banden of flenzen die in de gespleten rand worden gestoken en vastgemaakt.

Boeksneden die zijn versierd door ze te bespatten met een kleur of kleuren, meestal aardpigment dat is opgelost in een niet-alcoholhoudende oplossing.

Het uitbreiden van de inhoud van een afzonderlijk boek na de uitgave door middel van het toevoegen van afdrukken, gravures, brieven of andere documenten. Dit leidt er vaak toe dat het boek opnieuw moet worden ingebonden.

Kleine letters in middeleeuwse manuscripten en oude gedrukte boekwerken, die in de lege ruimten bestemd voor beginletters werden gezet als leidraad voor de illuminator of rubricator.

Boekranden die glad zijn afgesneden met een papiersnijder.

Lappen, meestal gedrenkt in olijfolie, die worden gebruikt om het teveel aan goud te verwijderen van bewerkte oppervlakken van boekbanden.

Verwijst naar het proces van het maken van bladgoud, dat sinds de oudheid weinig is veranderd. Een kleine baar van een goudlegering met kleine hoeveelheden zilver en koper wordt in een lange strook van circa 0,025 mm dik gerold. De strook wordt vervolgens in vierkante stukken van circa 3 x 3 cm gesneden, de stukken worden tussen vellen zwaar papier geplaatst en in een schapenvacht gestopt en vervolgens wordt er met een hamer op geslagen tot ze 10 x 10 cm groot zijn. De vierkante stukken worden daarna in vier gelijke delen gesneden, in perkament verpakt en opnieuw geslagen. Dit procedé wordt herhaald tot de goudbladen een dikte van ca. 0,001 mm hebben. Vervolgens worden ze bijgeknipt tot vierkanten van ca. 8,5 x 8,5 cm, en tussen vellen zijdepapier tot een boekje gemaakt. Ieder boekje bevat 25 goudbladen, die zo kwetsbaar zijn dat ze verplaatst en glad gemaakt kunnen worden door er licht op te blazen.

Boeken die door leraren worden gebruikt voor het noteren van de cijfers die het prestatieniveau van de studenten of de kwaliteit van het academische werk aangeven.

Misboeken waarin de door het koor gedurende de mis voor te dragen gezangen staan.

Personen die de illustraties en opmaak ontwerpen en creëren, met inbegrip van woorden en afbeeldingen, voor visuele media zoals boeken, tijdschriften, kranten, posters, televisie en verpakkingen.

Het voorbereiden en creëren van woorden en beelden voor commerciële toepassingen zoals de productie van boeken, posters, reclame en verpakkingen.

Gebruik voor de boekbanden, waarbij de rug en de hoeken van de omslag van leer zijn en de rest van de kanten van een ander materiaal.

Een boekhandschrift dat zich ontwikkelde uit het laat-Romeinse cursief en werd gebruikt van de 4de tot de 7de eeuw.

Wordt gebruikt voor banden waarbij de rug van een ander materiaal is dan de zijden van de boekenband en het materiaal van de rug doorgetrokken wordt tot maximaal een achtste van de breedte van het plat.

Stug en zwaar karton dat voornamelijk wordt gebruikt voor boekomslagen.

Bibliografieën die worden uitgebracht voor, en meestal door, boekhandelaars en uitgevers om de verkoop van boeken te bevorderen.

Losbladige boeken of andere banden met blanco bladzijden, waarin mensen gelukwensen, citaten of handtekeningen hebben geschreven.

Zichtbare, functionele ijzerwaren die er afgewerkt uitziet en vaak wordt gebruikt als deel van het decoratieve ontwerp op objecten zoals meubels, in architectuur, maar ook in boekbandonderdelen.

Methode voor boekbinden waarbij apart van het boek een harde band wordt gemaakt, dat later aan het boek wordt bevestigd door de schutbladen aan de binnenzijden van de platten van de band te lijmen. Voor het eerst toegepast in Groot-Brittannië in de jaren '20 van de 18e eeuw.

Populaire boeken uit de 18e en 19e eeuw, oorspronkelijk vaak met afbeeldingen van harlekijns, waarvan de gevouwen delen van een pagina opgetild worden zodat er nieuwe afbeeldingen tevoorschijn komen, die de overblijvende delen van de vorige afbeeldingen volledig bedekken.

Te gebruiken voor de naaitechniek voor boekblokken, meestal handmatig en in het algemeen op touwen of banden, waarbij één draad door iedere naaiposities van één katern wordt geleid, van kettingsteek tot kettingsteek.

Japanse boekbanden waarin draad wordt gestikt door vier gaten die op gelijke afstanden van elkaar zijn aangebracht in de verbindingen tussen de rug en de voor- en achterkant van het boek, waardoor een patroon ontstaat als dat van een hennepblad.

Huid van een hert of een andere hertachtige, voornamelijk gebruikt voor kleding, mocassins en boekbanden. In de vroege boekbindkunst, voor de 16de eeuw, werd de huid bewerkt met ongebluste kalk of aluingelooid om hem wit te maken.

De huid van een volwassen vrouwtjeshert, waarvan leer werd gemaakt dat werd gebruikt voor de vroege boekbinderij. Gebruik 'wildleer' voor het zachte suèdeachtige leer dat wordt gemaakt van de vleessplit van huid van schapen of (jonge) geiten. Gebruik 'hertenleer (vrouwtjeshert)' voor leer gemaakt van hertenhuid (vrouwtjeshert).

Verwijst naar de reeks uiterst diverse geloven en gebruiken die in het algemeen verwijzen naar de Indiase beschaving en cultuur van de afgelopen tweeduizend jaar. De religie heeft een sterke invloed op de Indiase kunst, literatuur, maatschappij en politiek. Het hindoeïsme omvat diverse religieuze geloven en gebruiken en in plaats van andere goden, andere godsdiensten en andere religieuze concepten als fout of onverenigbaar te zien, worden de hoogste goddelijke machten gezien als elkaar aanvullend. De religieuze waarheid wordt niet gezien in dogmatische termen aangezien wordt geloofd dat de waarheid alle woordelijke definities overstijgt. In plaats van op een reeks doctrines ligt de nadruk op de juiste manier van leven (dharma). Er zijn aanzienlijke verschillen per regio. In de meeste vormen van het hindoeïsme ligt de nadruk op het concept van reïncarnatie of zielsverhuizing; de bevrijding (moksha) van de cyclus van samsara is het uiteindelijke spirituele doel van hindoes. Brahma, Visjnoe en Shiva zijn de belangrijkste hindoeïstische godheden en vormen gezamenlijk een drie-eenheid, de Trimurti. Verder is er een groot aantal lagere goden. Het hindoeïsme heeft geen specifieke oprichter of ontstaansmoment en er is geen centrale autoriteit. De hindoeïstische literatuur is erg rijk en gevarieerd en geen enkele specifieke tekst wordt als gezaghebbend beschouwd. De Veda's, die afkomstig zijn uit de Vedische periode (ca. 1200-500 v. Chr.), zijn de oudste overgebleven geschriften. Religieuze wetboeken en heldendichten zoals de Ramayana en de Mahabharata zijn altijd erg invloedrijk geweest.

Ornamenten, vaak arabesken, die worden gebruikt om de hoeken van boekbanden te versieren, meestal met als doel overeen te komen met een middenstuk of een andere vorm van decoratie.

Decoratieve metalen beschermstukken die op de hoeken van een boekomslag worden bevestigd.

Boekbanden in een eenvoudige stijl, bewerkt met republikeinse motieven en symbolen, in grote aantallen vervaardigd in opdracht van de Engelse republikein Thomas Hollis, die verzamelingen van op deze wijze gebonden boeken schonk aan universiteiten en bibliotheken in Europa en Amerika om het republicanisme te verspreiden en de bevorderen.

Boekformaat dat is afgeleid van het vouwen van een vel papier in 128 bladen, waardoor 256 pagina's ontstaan. Vaak aangeduid als 128mo.

Korrelpatroon voor boekbinderslinnen in de vorm van een honingraatpatroon.

Wordt gebruikt voor de vaak van zacht leer vervaardigde band van een boek, waar vakjes in zitten waarin de kartonnen delen worden gestoken. Werd in de Middeleeuwen soms gebruikt in plaats van boekbanden.

Verwijst naar schilderingen en andere decoraties die zijn toegepast op boeken, rollen, of andere soorten documenten met als doel de tekst te illustreren of te versieren. Dit manifesteert zich in een van de volgende drie vormen: miniaturen, dit zijn kleine afbeeldingen die vaak apart staan van de tekst en omvatten een op zichzelf staand onderwerp; versierde beginletters, die zelf mogelijk een kleine scène bevatten; en in gedecoreerde randen, die ook mogelijk taferelen bevatten. Verluchtigingen zijn in het algemeen gemaakt met verf, inkt, en edele metalen op perkament, papier of zijde. Onder de oudste bewaard gebleven verluchte stukken bevinden zich de papyrus rollen van het oude Egyptische Dodenboek. Andere vroege voorbeelden zijn bewaard gebleven uit het klassieke Griekenland en Rome, alsook in de Azteekse picturale kaarten en in de handschriften van de Maya en de Chinezen. De kunstvorm kwam tot bloei in Bijbelse teksten en andere heilige boeken uit het middeleeuwse Europa, alwaar men meestal eitempera op perkament gebruikte. Ook werden verluchtingen toegepast in 19e eeuwse Indiase en islamitische miniaturen. Voor afbeeldingen die geen geschilderde miniaturen zijn,of die machinaal gedrukt zijn in boeken of reclame, gebruik dan "illustraties."

Mededelingen in boeken omtrent het drukken en uitgeven van een boek, meestal afgedrukt op de titelpagina, de achterkant daarvan of, als colofon, aan het eind van het boek.

Machtigingen voor het drukken of publiceren van een geschrift die impliceren dat men akkoord gaat met de inhoud van het geschrift. De term wordt meestal gebruikt in verband met (staats)censuur. Te onderscheiden van 'drukkersprivileges', waarmee de toestemming voor het drukken en verkopen van boeken, meestal uitsluitend voor een vastgestelde tijdsduur, wordt bedoeld.

Stokje gehanteerd om de te lezen tekst in boeken aan te wijzen. Aan het uiteinde is veelal een zilveren handje met uitgestoken wijsvinger bevestigd.

Het samenstellen van indexen voor boeken of andere publicaties; het analyseren van de onderwerpen van textuele of visuele documenten en het toekennen van termen of reeksen van termen die die inhoud weergeven.

In de boekbinderij: het proces waarbij groeven in de achterkant van een boekblok worden gezaagd voor de touwen waarop de katernen worden genaaid.

Boekbindtouwen die in groeven zijn geplaatst en ingezaagd in de achterkant van boekkaternen.

De extra lengte en breedte van het bandmateriaal van een boek dat de boven-, onder- en zijkanten van de band overlappen en die over de randen van het karton worden heengevouwen om vervolgens aan de binnenkant vastgemaakt te worden.

Een insulair boekhandschrift onstaan uit half-unciaalschrift, dat wordt gekenmerkt door een brede, ronde ductus, korte staartletters en letters met kop, en V-vormige pinakels.

Numerieke, alfanumerieke of andersoortige identificatiecodes die men toekent aan een kunstwerk, boek of ander object wanneer het wordt opgenomen in de collectie van een museum, bibliotheek of een vergelijkbare plaats. Dergelijke codes zijn uniek binnen de verzameling codes, men kan er het betreffende object eenduidig mee identificeren.

Een zeer sterke methode om bladen of delen van boeken in te naaien, waarbij wordt geperforeerd en de zijkanten worden ingenaaid door van het ene gat (vaak het middelste) naar het volgende door te steken, vervolgens over de bovenkant en dan de onderkant van de rug van het boek. Het innaaien kan ook het naaien door de gaten en om de achterkant van het boek omvatten. Wanneer het is voltooid, worden de bladen of delen bij elkaar gebonden door een platte knoop aan de buitenkant.

Wordt gebruikt voor boeken waarin verslag wordt gedaan van de activiteiten of de transacties van een persoon of een organisatie en die onder meer documenten omtrent financiële transacties bevatten. Gebruik `dagboeken' wanneer voor boeken waarin een auteur op persoonlijke wijze verslag doet van zijn ervaringen, standpunten of observaties.

Leer van het vel van een kalf, vooral gebruikt voor boekbinden.

Term die wordt gebruikt in de late 18e en vroege 19e eeuw voor relatief kleine en smalle boekenkasten, over het algemeen ongeveer 1 meter (3 voet breed) en 1 meter (3 voet) hoog.

Verwijst naar een decoratief patroon dat op kant lijkt, vaak in de vorm van bewerkt bladgoud in verluchte manuscripten of op boekomslagen.

Kleine stoffen bandjes die bevestigd zijn aan de boven- en onderkant van de rug van het tekstblok van een boek en die enigszins boven en onder het tekstblok uitsteken.

Bedekkingen voor de boven- of onderkant van de rug van een boek, die gevormd wordt door het bandmateriaal op de rug over de boven- en onderkant te trekken en het in de juiste vorm te brengen.

Stapels gevouwen bladen die op volgorde zijn gerangschikt en bij elkaar gebonden om een boek te vormen.

Handelsnaam voor boekbinderslinnen van de Winterbottom Book Cloth Company of England, gemaakt van linnen en afgewerkt met een korrelpatroon dat lijkt op leer, meestal langnervig marokijnleer.

Te gebruiken voor gebonden stiksels, met de hand aangebracht op de boven- en onderkant van een boekblok om naast elkaar gelegen katernen met elkaar te verbinden.

Japanse boekbanden waarin draad wordt gestikt door vier gaten die op gelijke afstanden van elkaar zijn aangebracht in de verbindingen tussen de rug en de voor- en achterkant van het boek, waardoor een ruitvormig patroon ontstaat als dat van een schildpadschild.

Bevestigingsmiddelen uit twee of meer delen, meestal van metaal, bestaande uit afzonderlijke in elkaar grijpende haken en bevestigingselementen die twee of meer objecten of complementaire delen van hetzelfde object samen te houden. De sluithaak wordt ook bij boekbanden gebruikt en wordt ook wel ´klamp' genoemd.

Bank-achtige meubels voor het gebruik door een persoon in gebed, bestaande uit een bidbank met een smalle opstaande voorkant met daarboven een lessenaar voor boeken of om de ellebogen te rusten en vaak een plankje daaronder om boeken te bergen. Voor soortgelijke meubels die in de vorm van een lage stoel, gebruik 'prie-dieu chairs'.

Illustraties, pagina's, artikelen of kolommen tekst die uit boeken, kranten, dagbladen of andere gedrukte bronnen afkomstig zijn.

Te gebruiken voor speelgoed dat van zachte materialen is gemaakt, zoals opgevulde dieren, lappenpoppen en lappenboeken.

Boeken waarin de invordering van onbetaalde belastingen en de inbeslagneming en verkoop van goederen ten gevolge van onbetaalde belastingen staan geregistreerd.

Zware staande persen die worden gebruikt om nieuw gebonden boeken samen te persen; de druk wordt aangebracht door het omlaag brengen van een degel door middel van een lange centrale schroef. Tegenwoordig worden deze persen vooral gebruikt voor handgebonden boeken. Een grotere versie (bijna twee keer zo groot) werd vroeger gebruikt om het vocht uit grote bladen nieuw papier te persen. Tegenwoordig wordt het meeste papier geperst met hydraulische persen.

Hoge staande lessenaar die werd gebruikt voor monumentale boekwerken. Vaak in de vorm van een vogel met een boekensteun op de rug. De vogels die het meest uitgebeeld worden zijn de adelaar, de pelikaan en de zwaan. In Nederland worden de termen arend-lezenaar en lutrijn ook wel gebruikt voor de oude exemplaren.

Het uitsluitend vergulden van de bovenranden van boeken nadat zij glad zijn afgesneden, waarbij de andere randen onverguld en bijgesneden of ongesneden blijven.

De bovenste randen van boeken.

Verwijst naar de stijl van kunstvoorwerpen zoals voortgebracht door christelijke Egyptenaren, voornamelijk tussen de 4de en 7de eeuw, volgens sommige auteurs tussen de 5de en 8ste eeuw, al worden ook werken tot in de 12de eeuw tot deze stijl gerekend. De kunstwerken kenmerken zich door heldere, matte kleuren, statische figuren en decoratieve motieven afgeleid van bronnen uit Syrië, het Nabije Oosten en het oude Egypte. Ze omvatten ivoren en stenen beeldsnijwerk, boekillustraties, aardewerk, muurschilderingen en geweven textilia. De bouwkunst kenmerkt zich door de bouw van kerken, kloostercellen en grafmonumenten.

Verwijst naar de christelijke kerk van Egypte, waar de islam de belangrijkste godsdienst is. Vóór de verovering door de Arabieren in de 7de eeuw duidden de Egyptenaren zichzelf en hun taal aan met de Griekse term Aigyptios (met Kopt als westerse vorm). Later namen de Egyptische moslims afstand van de term Aigyptioi en ging deze fungeren als specifieke aanduiding van de christelijke minderheid in Egypte. Sinds de 5de eeuw zijn deze christenen monofysitisch: ze erkennen slechts één natuur van Christus. Afgezien van de monofysitische kwestie hebben de kopten dezelfde geloofsleer als de oosters-orthodoxe kerken. De erediensten worden vrijwel geheel in het Arabisch gehouden, en de kerkboeken, met liturgieën die zijn toegeschreven aan Marcus, de Heilige Cyrilus van Alexandrië en Gregorius van Nazianzus, zijn geschreven in het Koptisch (het Bohairische dialect van Alexandrië), met daarnaast de Arabische tekst in een tweede kolom. Na de jaren 90 van de 19de eeuw introduceerde de kerk een democratische bestuursvorm met aan het hoofd de patriarch, die in Cairo woont. Buiten Egypte zijn er nog enkele koptisch-orthodoxe kerken te vinden in het Heilige Land, en Khartoem (Sudan) heeft een koptisch bisdom. De Ethiopische, Armeense en Syrische Jacobietenkerken vormen een gemeenschap samen met de koptisch-orthodoxe kerk. Er bestaat een overvloed aan koptische religieuze kunst. Ook is de kerk actief op het gebied van scholing. De ruim drie miljoen kopten vormen weliswaar een minderheid in Egypte, maar zijn niettemin sterk vertegenwoordigd in allerlei beroepsgroepen. Kopten hebben vaak onder vervolging te lijden gehad, ook nog in deze tijd. Gebruik 'Koptisch (periode)' om specifiek te verwijzen naar de vroegmiddeleeuwse periode in Egypte.