Delen van de omtrek van een cirkel of andere differentieerbare kromme in een tweedimensionaal vlak.

Met betrekking tot kastmeubilair: met een voorkant die bol is in het midden en hol aan beide uiteinden.

Wordt gebruikt voor meestal grote bouwwerken met een duidelijke centrale boog en gebouwd ter herinnering aan gebeurtenissen of personen; gebruik 'triomfbogen' wanneer ze zijn gebouwd ter ere van militaire overwinningen.

Gevormd tot een boog en doorlopend, zonder hoeken, afwijkend van de rechte of vlakke vorm.

Erkerramen die gebogen zijn van ontwerp.

Gutsen waarvan de schacht over de gehele lengte is gebogen, of bijna helemaal recht is met een scherpe kromming bij de punt.

Benaming ter aanduiding van termen die spiegels met een gebogen in plaats van vlak spiegeloppervlak beschrijven.

Met betrekking tot kastmeubilair: met een voorkant die ononderbroken buitenwaarts is gebogen, van de randen naar het midden.

Bogen die ontstaan bij ophanging van kettingen of touwen tussen twee vaste punten, die evenwel niet in dezelfde verticale lijn staan. Afgeleid van het Latijnse 'catena', dat 'ketting' betekent.

Spitsbogen bestaande uit twee omgekeerde krommingen.

Gewelfbogen gevormd door bogen uitgaande vanuit een even aantal centra, meestal twee, zodat de top van het gewelf een punt is.

Bogen, meestal met een monumentaal karakter, met twee elkaar kruisende doorgangen en vier façades. Soms worden ze op kruispunten geplaatst. Binnen de context van de Romeinse architectuur waren ze met name populair in Afrika en in het oostelijke deel van het Romeinse Rijk.

Verwijst naar de architectuurstijl die zich ontwikkelde in Duitsland in het midden van de 19de eeuw. De stijl combineert Italiaanse, vroeg-christelijke en Romaanse elementen, en kenmerkt zich door overwelfde ronde bogen.

Wordt gebruikt voor bogen die van een punt boven de imposten ontspringen.

Wordt gebruikt wanneer iets ernstig opbolt of naar buiten toe buigt of kromtrekt. Als het gaat om een onderdeel van een constructie wordt de term gebruikt voor verzwakkingen die het gevolg zijn van laterale of verwrongen instabiliteit.

Keukengerei met een lang handvat en een gebogen blad dat wordt gebruikt om aardappels uit de kolen te halen.

Te gebruiken voor de gestileerde decoratieve motieven gebaseerd op de diepe zaagvormige en uitgeschulpte bladeren en gebogen stengels van de acanthus-plant.

Sierelementen die boven openingen, zoals deuren of ramen, worden gebruikt en die bestaan uit ojiefbogen waarvan de apex naar boven vergroot is om een decoratieve kruisbloem te vormen.

Harde leren schilden die werden gebruikt door de lichte cavalerie en waren bedoeld voor paardrijden met een korte stijgbeugel en gebogen knieën. Oorspronkelijk waren ze rond of hartvormig, maar later hadden ze gewoonlijk de vorm van twee overlappende ellipsen of ovalen. Oorspronkelijk werden ze gebruikt door de Moren, later door de Spanjaarden. Cortez introduceerde ze in Noord-Amerika toen hij aan het begin van de zestiende eeuw Mexico binnentrok.

Afrikaanse ceremoniële zwaarden van het Asantevolk, met een gebogen stalen kling die breed is aan de punt maar taps toeloopt in de richting van het houten handvat, dat soms in goud is gevat en bestaat uit twee bollen aan weerszijden van een cilinder. Gedragen door Asante koningen en vooraanstaande stamhoofden of hun vertegenwoordigers.

Wordt gebruikt voor bogen met een binnengewelf dat aan één kant van de boog een grotere straal heeft dan aan de andere kant.

Verwijst naar de kunst en cultuur die zijn verbonden met de islamitische Berberdynastie die regeerde in Noord-Afrika en zuidelijk Spanje (1130-1269). Deze periode is opmerkelijk omdat het voor het eerst was dat de hele Maghrib was verenigd onder één dynastie. De Almohads stonden op tegen de Almoravids in 1121 en veroverden Marrakesh in 1147. De dynastie verloor macht toen ze werd verslagen door Alfonso VIII in 1212, waarbij Andalusië verloren ging, en in 1269, toen men Marrakesh kwijtraakte aan de Berberse Marinids. De Almohad-hoven in Marrakesh en Sevilla waren centra van islamitische kunst en islamitisch onderwijs, vooral op het gebied van filosofie. Almohad-architectuur staat bekend om de combinatie van puriteins, eenvoudig ontwerp en overvloedige decoratie. Er werden enorme congregationalistische moskeeën gebouwd in Sevilla, Rabat en Marrakesh. Eenvoudige interieurs worden verlucht door middel van weelderige, gelobde bogen en andere details. Herhaald gebruik van een architecturale eenheid zoals een arcade of nis om gerichte doorkijkjes en een diep gevoel van ruimte te creëren, is een andere kenmerkende eigenschap. Sobere exterieurs contrasteren sterk met de rijk geïllustreerde, gigantische vierkante minaretten (laat 12de eeuw) van de drie moskeeën. Deze minaretten zijn rijkelijk voorzien van venstervormige openingen en elke zijde heeft verschillende rasterontwerpen die zijn uitgevoerd in verhoogd metselwerk. De moskee van Tinmal, met zijn karakteristieke Maghribi T-vorm, wordt beschouwd als een Almohad-meesterwerk. De locatie van de minaret achter de mihrab is een belangrijke vernieuwing van Tinmal. Almohad-moskeeën zijn gewoonlijk vergroot ten koste van hun binnenhoven. Andere kunsten zoals het maken van boeken, metaalwerken en luxe weefsels floreerden eveneens. Verschillende exemplaren van de Koran tonen aan dat papier tijdens deze periode perkament begon te verdringen. Een boekband op een prachtige, meerdelige Koran (1256) is het vroegst gedateerde voorbeeld van goudsierdruk. In textilia is net als in boekbanden een voorkeur te zien voor geometrische patronen.

Verwijst naar de kunst en cultuur die zijn verbonden met de islamitische Berberdynastie die regeerde in Spanje en Noord-Afrika van 1054 tot 1147, toen deze dynastie werd opgevolgd door de Almohad-dynastie. De Almoravids ontwikkelden zich uit een puriteinse beweging in westelijk Afrika die Noord-Afrikaanse Berbers aansprak. De Almoravid-leider Yusuf b. Tashfin stichtte Marrakesh in 1069. Vanaf 1090 bestuurde de dynastie Andalusië en via deze connectie werd de Umayyad-kunst van Spanje overgebracht naar Noord-Afrika. Er was ook sprake van een Egyptische invloed. De Almoravids stonden bekend om hun puriteins fanatisme en waren vooral begunstigers van religieuze architectuur. Ze bouwden moskeeën in Tilimsen en Algiers die waren geïnspireerd op de moskee van Córdoba; andere opmerkelijke moskeeën werden gebouwd in Fez. Almoravid-architecten stonden bekend om hun vindingrijke manipulatie van driedimensionale ruimte waarbij gebruik werd gemaakt van ornamentele bogen en decoratieve gewelven, architecturale vormen die traditioneel gescheiden werden gehouden. Deze en andere architecturale vormen verlevendigen in plaats van toegepaste decoratie hun gebouwen. Het kenmerk van hun karakteristieke Maghribi-muqarnas is dat het exterieur niets onthult van de interne configuratie. Het muqarnas-gewelf van Fez is gebouwd over een rechthoekige ruimte en fungeert op deze manier visueel eerder als een hangend plafond dan als een traditionele koepel. Een fontein die eens deel uitmaakte van de Grote Moskee van Marrakesh is bekend om zijn gelobde en gekrulde boogvormen die een krachtig ritme in de beeldhouwwerken creëren.

Afbeeldingen die een vervormd beeld geven van het weergegeven voorwerp maar die, mits bekeken vanuit een bepaalde hoek of met gebruik van een gebogen spiegel, het voorwerp in de juiste proporties tonen.

Kleine driehoekige ramen tussen de ondergeschikte bogen van het maaswerk van een venster.

Verwijst naar een typische stijl in de architectuur die zich onder de heerschappij van het Engelse koningshuis Plantagenet ontwikkelde in de Loirevallei in het midden van de 13de eeuw. Opvallend is dat de stijl buiten de belangrijkste Franse stilistische ontwikkelingen bleef. De stijl kenmerkt zich door een gedeeltelijk vasthouden aan het vroegere lokale romaanse idioom, zoals in de kerkelijke bouwkunst tot uiting komt in extreem gebogen koepelvormige kruisgewelven, vele ronde bogen, robuuste maar slanke pijlers en het gebruik van drie schepen van ongeveer dezelfde hoogte en breedte.

Verwijst naar een typische artistieke traditie van vooral draagbare objecten. Deze stijl werd voor het eerst ontwikkeld door de Scythische nomaden ten noorden van de Kaukasus in de 6de eeuw v. Chr. De stijl werd tot in de 8ste eeuw n. Chr. verspreid door heel Europa en Noordelijk Azië door nomaden te paard, over de steppen van Hongarije naar de Gobiwoestijn en verder. De stijl kenmerkt zich door het veelvuldig gebruik van kostbare materialen, modelleertechnieken die houtsnijwerk imiteren, waaronder afkanten, en een hoge mate van intensiviteit en vitaliteit. Veel voorkomende motieven zijn gestileerde realistische of mythologische dieren, dikwijls weergegeven in gebogen of verwrongen houdingen.

Speciaal ontworpen gebogen of cilindervormige messen of ander ronde apparaten met meerdere bladen, die worden gebruikt voor het verwijderen van de kern van fruit of groente.

Boogstellingen, bogen met rechtstanden (zuilen, pijlers) of ook bogengangen.

Arcades van kleine bogen, vooral als siermotief. Kunnen ook blind zijn. VWB.

Verticale of gebogen stijlen die de voorkant van armleuningen ondersteunen.

Verwijst naar de stijl en cultuur van de regio Asturië in het noorden van Spanje (het huidige Oviedo), in het bijzonder naar de culturen van de mesolithische periode en het middeleeuwse koninkrijk. De mesolithische Asturische cultuur volgde op de Aziliencultuur en ging vooraf aan de neolithische culturen in de regio. De middeleeuwse cultuur bloeide in het 8ste- en 9de-eeuwse koninkrijk Asturië en kenmerkt zich door het behoud en de ontwikkeling van klassieke Romeinse vormen en bouwkundige technieken, daarmee twee eeuwen vooruitlopend op de romaanse stijl in Europa. Deze stijl verschilt van de gelijktijdige Karolingische stijl door zijn typische bouwkundige iconografie, vaak met muren van ‘petit appareil’, verhoogde bakstenen bogen, gehouwen hoekstenen en houten daken met kleine tongewelven over de apsissen.

Verwijst naar de stijl en cultuur van de regio Asturië in het noorden van Spanje (het huidige Oviedo), met name de culturen van het middeleeuwse koninkrijk Asturië uit de 8e en 9e eeuw. De stijl wordt gekenmerkt door het behoud en de ontwikkeling van de klassieke Romeinse vormen en architectonische technieken, vooruitlopend op de romaanse stijl in Europa die twee eeuwen later opkwam. Deze stijl verschilt van de gelijktijdige Karolingische stijl door de onderscheidende architectonische iconografie, vaak met muren van 'petit appareil', verhoogde bakstenen bogen, natuurlijke hoekstenen en houten daken met kleine tongewelven boven de apsis.

Verwijst naar alle vormen van parallelle projectie, voornamelijk wanneer ten minste een van de drie ruimtelijke assen wordt gebogen naar het projectievlak of het beeldoppervlak. De term wordt vaak gebruikt om te verwijzen naar projecties die zijn afgebeeld alsof een plattegrond op schaal is getekend, waarna de plattegrond 45 graden wordt gekanteld om een derde dimensie te verkrijgen, meestal in de hoogte en getekend op dezelfde schaal als de plattegrond. Deze projectiemethode beeldt de plattegrond en het volume gelijktijdig af volgens een consistente schaal, zonder de vervorming die ontstaat door de samenkomende lijnen in een éénpuntsperspectief.

Middeleeuwse Franse benaming voor draagbare koffers of kisten die voor persoonlijke bagage worden gebruikt. Ze zijn met leer bedekt en met spijkers beslagen en hebben meestal een afgeronde bovenkant. Uiteindelijk namen ze de vorm aan van een kist op poten die werd gebruikt om goederen in op te slaan. De huidige Franse vorm bestaat uit een decoratieve hoge kist of kast met een gewelfde ofgebogen bovenkant.

Lanceerinrichtingen voor projectielen die werden gebruikt door het Romeinse Rijk: werden gebouwd als grote kruisbogen en gebruikt om speren, rotsblokken en andere projectielen af te schieten.

Stoelen met een open rugleuning en meestal een horizontaal middenblad waarbij de bovenregel en stijlen zijn gebogen, zodat de rugleuning de vorm van een ballon krijgt.

Pollaxes met een zeer langgerekt, gebogen blad, aan de bovenzijde verlengd ten behoeve van het stoten; voornamelijk gebruikt in Noordoost-Europa, in het bijzonder Rusland.

Blaasinstrumenten met rechte, geknikte of sterk gebogen buis, en een naar boven gebogen metalen klankbeker, met een toonbereik tot onder de geschreven lage C.

Bijlen die worden gebruikt om ruwe insnijdingen te maken voordat een dissel wordt gebruikt om een gebogen vlak in hout te maken.

Wordt gebruikt voor stukjes hard materiaal zoals hardhout, hoorn, metaal of plastic aan het uiteinde van een pijl, de uiteinden van bogen en de zuil van kruisbogen, die een inkeping hebben waarin de boogpees past.

Zware, ronde, ijzeren staven van ongeveer 7,5 tot 15 cm lang, die aan één kant tot een bijna rechte hoek zijn omgebogen. Worden gebruikt door kuipers.

Braziliaanse muziekbogen van Afrikaanse oorsprong, met een enkele metalen snaar en soms een klankbodem van kokosnoot of kalebas, die tijdens het spelen tegen de borst worden gehouden. De boog wordt met één hand vastgehouden; met dezelfde hand verandert men de toonhoogte door een metalen munt tegen de snaar te houden. De andere hand, meestal voorzien van een ratel, slaat met een stok tegen de snaar.

Gebogen metalen beugels aan weerszijden van het gevest van een zwaard, tussen de pareerstang en de stootplaat.

Gebogen metalen band die de trekker verticaal omsluit om per ongeluk afvuren te voorkomen.

Houders voor bieskaarsen, die scheef moeten staan om goed te kunnen branden. Ze bestaan meestal uit een rechtopstaande nijptang van smeedijzer, waarvan de bek door een veer wordt dichtgehouden of door een gebogen arm met tegenwicht van een metalen bol, een decoratief element of een kaarshouder. Het onderstuk kan bestaan uit een ijzeren statief of een houtblok, dat vaak decoratief is gedraaid.

Verwijst naar de periode die begon met het stabiliteit brengende bewind van Harivarman IV (1074-1081 n. Chr.) en Jaya Indravarman II (1113-1145 n. Chr.) en die een bloeitijd kende van de 11de eeuw tot halverwege de 12de eeuw. In de architectuur wordt deze periode gekenmerkt door opvallende kalangroepen, de zogeheten Zilveren, Gouden, Ivoren en Koperen Torens, die langs heuvelterrassen zijn aangelegd volgens zaagtandvormige grondplannen en met contouren die doen denken aan de prasat van de Khmer. Andere architecturale kenmerken in deze periode zijn lancetbogen, vaak in drievoudige vorm, boven deuren of blinde deuren, sobere pilasters, profielen, kolonetten die verticaal tegen rijen ornamentatie in de vorm van bladwerk zijn geplaatst, en friezen welke in beeldgesneden steen zijn gedecoreerd met het motief van de 'vrouwenborst'. Later in deze periode leidt versobering van deze stijl tot een helderdere structuur van de kalan en bouwvolumes. In het beeldhouwwerk wordt deze periode gekenmerkt door beelden van mythologische dieren, bijvoorbeeld makara als hoekstukken, maar ook serpenten, olifanten en garua's en leeuwenfiguren als atlantiden met tanden.

De binnenste krommingen of vlakken van bogen of gewelven, die de holle onderkant vormen.

Bogen waarvan de opening permanent is afgesloten door de muurconstructie.

Zeer ontwikkelde werpstokken van de Australische aboriginals, maar ook bekend uit India, Afrika, Noord- en Zuid-Amerika en het oude Egypte. Het zijn gebogen of hoekige stokken die zo zijn ontworpen dat ze terugkeren naar hun beginpunt als ze worden weggegooid en ze werden gebruikt voor oorlogsvoering, bij de jacht en als recreatiemiddelen.

Boogharpen met een gebogen hals, drie snaren en een resonator gemaakt van kalebas; oorspronkelijk ontwikkeld en bespeeld door de Fula en de Malinke in Afrika.

Bouwelementen, over het algemeen gebogen, die een opening overbruggen en verticale belastingen overdragen naar weerskanten van die opening, als ook bouwelementen of vrijstaande constructies die op bogen lijken of bouwkundig zo worden behandeld.

Bogen gevormd van drie centra, waarbij een grote centrale boog naar weerskanten wordt voortgezet door twee kleinere cirkels, zodat de boog op een halve ellips lijkt.

Wordt gebruikt voor metalen bogen die bij de twee aanzetpunten en bij de kruin van een scharnier zijn voorzien.

Bogen gevormd met een enkel centrum, zoals rondbogen, segmentbogen of hoefijzerbogen.

Bogen waarvan de intrados is gevormd met vier centra.

Metselwerkconstructies waarbij de boogvorm wordt gecreëerd door opeenvolgende lagen telkens iets naar binnen toe te laten uitsteken ten opzichte van de vorige, totdat ze bij het middelpunt van de overspanning bij elkaar komen; de lagen worden dus horizontaal en niet radiaal gemetseld; geen bogen in de ware zin.

Bruggen waarin bogen de belangrijkste ondersteunende elementen zijn.

Schaven met in de lengte een hol- of bolronde zool, gebruikt om gebogen vlakken te schaven.

Compacte vrijstaande dragers, palen of standaarden, versierd met sober of rijk houtsnijwerk met symbolen, gemaakt en gebruikt in Afrika voor het ondersteunen van bogen, met of zonder pijlen. Traditionele symbolen voor stamleiders en eretekens voor grote helden en jagers, maar in sommige regio's zijn ze soms ook in bezit van de gewone man.

Wordt gebruikt voor bogen die de voornaamste dikte van een muur over een opening dragen, meestal een deur of raam, wanneer de rest van de muur op een andere manier wordt gedragen, zoals door een latei, een boog met een andere vorm of grootte, of een versierd raamwerk.

Eenvoudige handweefgetouwen die bestaan uit een buigzame tak welke in een halve cirkel is gebogen, tussen twee armen waarbij de langere draden zijn opgespannen.

Mechanische instrumenten voor het meten van druk, die als waarnemingselement gebruik maken van een gebogen of gedraaide metalen buis die over de lengte is afgeplat en aan de uiteinden is afgesloten.

Windsorstoelen met een middelmatig hoge rugleuning met spijlen, ingesloten door een gebogen regel die in de zitting is verankerd. Ze kunnen met of zonder armleuningen voorkomen.

Verwijst naar een soort kloskant die in de 17de en 18de eeuw werd gemaakt in Brussel. Deze kant was heel kostbaar en populair aan het hof. De kloskant kenmerkt zich door een specifiek maaswerk dat bestaat uit zeshoeken, waarbij elke zeshoek bestaat uit vier gedraaide zijden en twee vier keer gevlochten zijden. Ook kunnen delen van het motief zijn verbonden door middel van een spijlenfond. De ontwerpen bestonden meestal uit grote gebogen vormen, krachtige, uitbundige bloem- en bladpatronen, en landschappen en figuren in verhalende scènes. Afzonderlijke motieven of kleine secties van het patroon werden soms apart gemaakt en op het maaswerk bevestigd. De kant dankte zijn faam aan het hoogwaardige garen van Brabants vlas waarvan deze was gemaakt. De term verwijst ook naar de imitaties van Brusselse kant die later en/of elders werden gemaakt.

Sabels met kort blad die gebruikt werden door de soldaten en officieren in Napoleons Keizerlijke garde. De naam komt voort uit de gelijkenis tussen het gebogen gevest van de sabel en de tondeldozen die toen in gebruik waren. De sabre-briquet werd vooral voor praktische doeleinden gebruikt, maar kon in de strijd ook serieuze verwondingen aanbrengen.

Te gebruiken voor dunne stukjes gespleten hout met een lengte van ongeveer 60 tot 90 centimeter, verbogen in een U-vorm en met puntige uiteinden. Ontworpen voor het bevestigen van riet op daken.

Gebogen Romeinse koperen aërofonen met een conische boring waarmee slechts een paar toonhoogtes op de natuurlijke toonladder kunnen worden gespeeld en hoofdzakelijk een waarschuwingsfunctie vervullen.

Op specifieke punten draaien, duwen of met kracht drukken met als doel hoekige of gebogen vormen te creëren.

Te gebruiken voor hout dat is gebogen in plaats van in vorm gesneden.

De buitenvlakken van gewelven of bogen.

Wordt gebruikt voor bogen met een duidelijk gemarkeerd buitengewelf dat min of meer parallel aan het binnengewelf loopt.

Wordt gebruikt voor een variatie van gevormde componenten, vaak gebogen en gemaakt van metaal of hout, geplaatst op of gehangen aan voer- of vaartuigen, zoals bijvoorbeeld over de wielen van rijdende voertuigen om de voertuigen en de inzittenden te beschermen tegen letsel en spetters.

Een langwerpig inzetstuk, gemaakt van stroken band, weefsel of elastische stof, dat bij de borstlijn licht gebogen kan zijn. Wordt gedragen om de borsten plat te drukken.

Leden van een orde van papegaaiachtigen bestaande uit 21 levende soorten die worden aangetroffen in Australië, op Nieuw-Guinea en op de Salomonseilanden. Ze kenmerken zich door een gebogen snavel en voeten met twee voorwaartse en twee achterwaartse tenen, en verschillen van echte papegaaien door hun opvallende beweegbare kuif, de aanwezigheid van een galblaas en een kleurpatroon van wit, zwart of grijs met toefjes rood of geel in plaats van het heldere groen en blauw van echte papegaaien.

Boom die inheems is op Cuba en in Mexico, Columbia en Venezuela. De boom produceert niet-slijtvast kernhout met een lichtbruine tot geelbruine kleur. Men gebruikt het voor het maken van handbogen, vishengels en handvatten van werktuigen.

Wordt gebruikt voor sofa's met een S-vorm waarbij de uiteinden naar binnen zijn gebogen zodat twee mensen met hun gezicht naar elkaar toe kunnen zitten. Gebruik 'confidentes' voor sofa's met een rechte voorkant en kleine, driehoekige zittingen die soms afneembaar zijn en aan de buitenzijden van de armleuningen zitten.

Lange cilindervormige harnasplaten die de onder en bovenarmen moeten beschermen en deze gedeeltelijk of geheel omsluiten; ze werden over het algemeen in paren gedragen, waarbij ze bij de ellebogen werden verbonden met elleboogkappen.

Verwijst naar de stroming in de neogotische periode in de architectuur die zich kenmerkt door het gebruik van gotische vormen in woonhuizen, voornamelijk in het noordoosten en midwesten van de Verenigde Staten in het midden van de 19de eeuw, en door het gebruik van ornamentzagen bij de bouw. De stijl behelsde een merkwaardige poging om originele gotische proporties en ornamenten, zoals arkels, spitsen en spitsbogen, te imiteren en toe te passen zonder dat deze in een logische ruimtelijke verhouding tot het huis stonden.

Gereedschap dat wordt gebruikt om fineer te buigen naar de vorm van een gebogen oppervlak.

Tijdelijk bouwwerk, gewoonlijk van hout gemaakt, dat wordt gebruikt voor het vormen en ondersteunen van bogen en gewelven totdat die zelf overeind blijven.

Lange, smalle, gebogen mandjes van vlechtwerk waar aan één kant een houten handvat met een handschoenachtige ruimte aan het eind op is vastgezet, die door de spelers van pelote worden gebruikt om de bal te vangen en te gooien.

Verwijst naar een fase in de hoog-paleolithische gereedschapscultuur, waarvan wordt aangenomen dat deze zich heeft ontwikkeld in Azië maar zich later heeft geconcentreerd in de Franse regio Périgord. Deze fase kenmerkt zich door een voorkeur voor messen met een gebogen rug waarvan zowel de snijkant als de rug is geslepen en door andere stenen gereedschappen. Het Châtelperronien werd voorheen beschouwd als een vroeg stadium van de Aurignaciencultuur, maar tegenwoordig heerst de overtuiging dat het overlapt met het laag-Perigordien.

Gesteunde mondbogen van de Shona in Zimbabwe, gemaakt van een enkele houten staaf, waarbij de snaar met een lus halverwege de boog is vastgemaakt.

Drukpersen waarin de drukplaten om een cilinder worden gebogen.

Cilinders van hard materiaal met ingegraveerde figuren op het gebogen oppervlak, die vooral in het oude Mesopotamië werden gebruikt om een identificerende afdruk op natte klei te af te drukken.

Breedbeeldprocedé dat werd ontwikkeld door Fred Waller en sinds 1952 commercieel wordt gebruikt. Het systeem gebruikt een groot gebogen scherm met drie overlappende 35mm-projectoren, elk in een aparte cabine. De camera rechts projecteert op het linker derde deel van het scherm, de camera in het midden is recht vooruit gericht en de camera links projecteert op het rechter derde deel van het scherm. De meeste producties waren reisfilms; 'How the West Was Won' (1962) was een van de weinige fictiefilms die werden gefilmd in Cinerama.

Lange dolken of korte zwaarden, hoofdzakelijk civiel, met een brede, zeer taps toelopende kling, voorzien van brede groeven in lengterichting, met een sterk omlaag gebogen pareerstang; vervaardigd in Italië in de 15e en 16e eeuw.

Ronde schouwplaatsen, strijd-, renbanen, worstelperken, ook met ovale banen, die aan een eind gebogen zijn, met rijen zitplaatsen langs drie kanten en gebouwd voor wedstrijden met paard en wagen. Gebruik 'hippodromen' voor soortgelijke antieke Griekse gebouwen. Gebruik 'paardenrenbanen' voor sportbouwwerken die worden gebruikt voor paardenraces in moderne context.

Geometrische vlakke figuren die zijn begrensd door één gebogen lijn die zich overal even ver van het middelpunt van de figuur bevindt.

Met de vorm of omtrek van een cirkel, een vlakke figuur die is begrensd door één gebogen lijn welke zich overal even ver van het middelpunt bevindt.

Europese luitachtige, getokkelde chordofonen met metalen snaren die met een plectrum werden bespeeld en zeer geliefd waren in de 16e en 17e eeuw. Ze hebben een wigvormige klankkast met een gebogen onderkant en rechte schouders die naar de hals toe smaller worden, en een lage, platte kam die uitsluitend op zijn plaats wordt gehouden door de snaren die erdoor ondersteund worden. Het meest kenmerkende onderdeel van de cister is de lange hals met fretten waarvan achter de toets, aan de baskant, een sleuf is aangebracht voor de duim om gemakkelijk hogere posities te bereiken.

Hout van de boom behorende tot de soort Calycophyllum candidissimum, inheems in Cuba, Mexico, Colombia en Venezuela. Het kernhout is niet duurzaam en varieert in kleur van lichtbruin tot licht geelachtig bruin. Het wordt gebruikt voor het maken van schietbogen, vishengels en handvatten voor gereedschap.

Bogen waarvan de schacht is opgebouwd uit twee of meer organische materialen, die zijn gecombineerd om de elastische doelmatigheid van alle delen te vergroten.

Te gebruiken voor grote, overdekte vrachtwagens die worden gekenmerkt door hun gebogen, bootvormige zijaanzicht met welvende achterkleppen en panelen van planken langs de zijkanten met een reeks korte, rechtopstaande paaltjes; werden meestal getrokken door zes paarden en gebruikt in de tweede helft van de 18e en de eerste helft van de 19e eeuw in Ohio, Virginia, Maryland en Pennsylvania. Gebruik 'prairiewagens' voor soortgelijke wagens met meer rechte lijnen en een linnen kap, die werden gebruikt om vracht en emigranten te vervoeren door de prairies en vlakten van hetr westen van de Verenigde Staten.

Windsor-leunstoelen met een middelmatig hoge rugleuning met spijlen, ingesloten door een gebogen regel die naar voren doorloopt en zo de armleuningen vormt. Ze komen vaak voor met verstevigde rug.

Wordt gebruikt voor bogen die de horizontale druk van een andere boog opheffen.

Gebogen of afgerond naar buiten toe, zoals de buitenronding van een cirkel of een bol.

Te gebruiken voor wat kleinere koetsen, meestal met gebogen voorkanten, die zijn ontworpen met het oog op compactheid of om er beter uit te zien, maar om daarbij toch de sierlijkheid van de originele, grotere gesloten voertuigen te handhaven. Gebruik 'broughams' voor kleinere, laaghangende koetsen, vooral voorkomend in de Verenigde Staten aan het einde van de 19e eeuw, die meestal werden gebouwd met rechte voorkanten en die niet op grotere prototypen waren gebaseerd.

Paren natuurlijk gebogen timmerhout die uit de grond of een buitenmuur van een gebouw omhoog steken om een vorstbalk te ondersteunen. Ze worden bovenaan met elkaar verbonden door middel van een bindbalk.

Verwijst in specifieke zin naar foto's die zijn gemaakt op basis van een met de hand gekleurd positief beeldprocedé, zoals dat vanaf de jaren 80 van de 19de eeuw tot en met 1920 in gebruik was. Het bedoelde effect is dat van een schilderij op glas. Een albuminedruk wordt gehecht aan een gebogen stuk glas en het papier aan de achterzijde wordt tot aan de emulsielaag weggeschuurd. Dan wordt er een laagje olie aangebracht om het geheel doorschijnend te maken, waarna op de achterzijde de kleuren in detail worden aangebracht. Na het drogen wordt een tweede laag gebogen glas toegevoegd en met kleuren in brede banen beschilderd. Daarachter wordt een laag wit materiaal bevestigd, waarna het geheel aan elkaar wordt gelijmd. Het glas, de oplossingen en de kleefmiddelen waren tot aan de Eerste Wereldoorlog vrij in de handel verkrijgbaar. Het procedé was gebaseerd op 18de-eeuwse met de hand gekleurde gravures, de zogeheten mezzotintschilderijen.

Te gebruiken voor grote, zware ovale stenen of ijzeren schijven met meestal een ruwe kant en een gladde kant en met een gat in het midden van elke kant waar een kort gebogen handvat in kan worden gedraaid waarmee de schijven worden losgelaten over het ijs bij het spelen van curling.

Instrumenten die worden gebruikt voor het meten van de lengte van gebogen lijnen, bijvoorbeeld op landkaarten.

Instrumenten voor het meten van cirkelvormige bogen of voor het vastleggen van de omwentelingen van een wiel en dus voor het meten van de afgelegde afstand.

Verwijst naar de Zuid-Chinese architectuurstijl die in Japan werd geïntroduceerd in de vroege Kamakuraperiode (1185-1333), ten tijde van de wederopbouw van de stad Todai-ji. De stijl wordt gekenmerkt door krachtige en eenvoudige vormen en krachtig gebogen daklijnen.

Voorwerpen die bestaan uit een paar draden die parallel lopen aan elkaar en die in een halve cirkel zijn gebogen en vastzitten aan een handvat. Worden met name gebruikt voor het mengen van bakvet en bloem om gebaksdeeg te maken.

Hout van de boom behorende tot het genus Oxandra lanceolata, inheems in Jamaica, Cuba en Hispainola. Het heeft donker kernhout, maar de handel betreft vooral het vale, roomgele spinthout, dat voorheen werd gebruikt voor het maken van wielspaken, wagenbomen, vishengels en schietbogen.

Messen die kleiner zijn dan een tafelmes en worden gebruikt voor het eten van desserts. Ze hebben in het algemeen een korter handvat en kunnen een gebogen en gepunt lemmet hebben; soms onderdeel van een dessertbestek. Gebruik 'fruitmessen' voor messen met een scherp, soms getand lemmet en vaak een versierd handvat die aan tafel worden gebruikt voor het schillen en snijden van fruit.

Éénsnarige muziekbogen uit het zuiden van de Verenigde Staten, die bestaan uit een stuk ijzerdraad dat is bevestigd aan de muur van een houten huis dat als klankbodem dient; een katoenklos dient vaak als kam. Ze worden met glazen flessenhalzen of spijkers getokkeld. Bij de draagbare versies wordt het huis vervangen door een hek van paaltjes.

Instrumenten waarmee de hoek wordt gemeten waarmee röntgenstralen, neutronen of elektronen worden afgebogen door een stof; wordt gebruikt om atomaire kristalstructuren te bestuderen.

Gereedschap met lange handvatten en een gebogen blad dat verticaal op het handvat is gezet. Wordt gebruikt voor behakken van timmerhout.

Verwijst naar de periode Champa die wordt geassocieerd met het koninklijke kloostercomplex Dong-Duong dat werd gesticht door koning Indravarman II (875-889 n. Chr.) en dat in het gebied floreerde van de 9de tot de vroege 10de eeuw. Bouwkundige kenmerken uit deze periode zijn gebaseerd op het Dong-Duong-complex en bestaan onder andere uit in baksteen opgetrokken heiligdommen die zijn gegroepeerd binnen interne omheiningen, zalen met pilaren, interne en externe penanten ter ondersteuning van de stupa, stenen kalan met meerdere verdiepingen, zuilconstructies die bekend zijn als stambah's en die qua vorm vergelijkbaar zijn met boeddhistische torenstupa's, een lange zaal die de vih'ra wordt genoemd en die beelden van Boeddha bevat, en altaren die tegen muren zijn geplaatst. In de beeldhouwkunst manifesteert deze periode zich in de religieuze trend van het Mahayana-boeddhisme, gekenmerkt door Boeddha-figuren die op Chinese wijze zijn gekleed, dv'rap'las-figuren met krachtige uitdrukkingen, dikke lippen, gestileerde oren en kortgeknipte bakkebaarden, bronzen beelden van Boeddha die zijn gegoten met behulp van het verlorenwasgietprocédé, bas-reliëfs die timpanen en altaren decoreren, en die verschillende koninklijke personages tonen in gestileerde handelingen, beelden van olifanten met gebogen achterpoten en met hun kop naar voren of met hun lichaam opgericht. Shaivitische koppen en vrouwelijke afbeeldingen van Tara uit deze periode worden gekenmerkt door een sterke frontaliteit en overdreven gelaatstrekken.

Noord-Amerikaanse sparrensoort die in verschillende vormen voorkomt, waarvan een soort met teruggebogen bracteeën, en die soms als afzonderlijke soort wordt beschouwd. De bomen kunnen een hoogte van meer dan 90 m bereiken en een doorsnee van meer dan vier m. De meeste huidige boomgroepen hebben echter veel geringere afmetingen, aangezien veel oude bomen reeds zijn gekapt. De douglasspar staat bekend als een van de beste productiebomen in Noord-Amerika en is daarnaast een geliefde sierboom en kerstboom. Hij wordt voor herbebossing langs de kust van de Stille Oceaan gebruikt.

Figuren bestaande uit drie gebogen of gekromde takken die zich vanuit het midden verspreiden.

Soort sieraad op het hoofd gedragen door vrouwen, meestal van koninklijken of adellijken bloede bij staats- of andere formele aangelegenheden. Meestal in de vorm van een licht gebogen (minder dan een halve cirkel) verticale band, meestal in het midden wat hoger, bezet met diamanten of andere edelstenen. Deze term werd oorspronkelijk gebruikt voor hoofdtooien die door de oude Perzen werden gedragen en verwijst nu ook naar de pauselijke driekroon.

Figuren samengesteld uit drie gelijke bogen of lobben, en afgescheiden door uitsteeksels.

Stenen die bij het metselen worden gebruikt om de ruwe plekken en bijlafdrukken van gebogen bouwwerken af te schuren.

Franse chaises longues waarvan het voeteneind aan drie kanten wordt omringd door een lage, gebogen rugleuning.

Smalle planken die worden gebruikt om een gebogen oppervlak op te bouwen.

Ribben die overspannen in een rechte hoek met de longitudinale as van de ruimte die overspannen wordt, en die hem verdelen in vakken of compartimenten. Voor bogen die de gewelfscellen scheiden, vooral bij een kruis- of tongewelf, wordt 'ribbogen' gebruikt.

Lage booggangen onder langs daken van hoge gebouwen, bestaande uit een reeks van bogen op korte vrijstaande zuiltjes. Wordt aangetroffen in de Romaanse architectuur in Noord-Italië en het Rijnland.

B Verwijst naar de vroegste fase van de Decorated Style in Engeland aan het eind van de 13de eeuw, toen vensterwerk werd samengesteld uit geometrische patronen zoals cirkels, cirkelbogen en cusps, maar voordat de patronen zich hadden ontwikkeld tot golvende curven.

B Verwijst naar het begin van de Gotische architectuurstijl in Engeland. De term werd in het begin van de 19de eeuw voor het eerst gebruikt door architect en oudheidkundige Thomas Rickman. Verwees de term oorspronkelijk voornamelijk naar vensterwerk, tegenwoordig wordt hij over het algemeen breder toegepast. De stijl is vanaf de late 12de eeuw herkenbaar aan het gebruik van spitsbogen, lange smalle ramen zonder middelposten, een rechthoekig grondplan, en een lang, laag silhouet dat slechts wordt onderbroken door talrijke geveltoppen.

Stam van voornamelijk worstvormige ongewervelde zeeorganismen met een plat uitsteeksel op de kop die langs de zijkanten gebogen is en soms de vorm heeft van een schep of lepel en een niet-intrekbaar voorste zuigorgaan vormt. De dieren ademen waarschijnlijk deels via de lichaamswand, maar vaak gebruiken ze de achterste darm als ademhalingsorgaan door water via de anus naar binnen te zuigen.

Hout van het geslacht Oxandra lanceolata uit het noorden van Zuid-Amerika en West-Indië; de belangrijkste bron van commercieel timmerhout van de degamehout-familie. Het heeft een gladde fijne nerf; door de elasticiteit is het zeer geschikt voor het maken van bogen, vishengels, biljartkeus, handvaten van gereedschap, assen van rijtuigen, spaken en kasten.

Gesteunde muziekbogen uit Oeganda, met een halve kalebas als klankbodem; de klankbodem wordt tegen de borst van de speler gehouden en de snaar wordt aangeslagen met een grasspriet of een dun stokje dat in een V-vorm is gebogen.

Stalen wapenuitrusting om de ellebogen te beschermen, en die werden vastgemaakt aan de bovenste en onderste armpijpen van de linker- en rechterarmharnassen. Wat in de 14e eeuw begon als één ongelede, gebogen plaat, ontwikkelde zich tot een stel beweegbare, losjes aan elkaar geklonken harnasplaatjes, die in gebruik bleven tot halverwege de 17e eeuw.

Half-ovaalvormige bogen.

Een dunne stalen priem met ronde of driehoekige doorsnede gebruikt om bij het naaien kleine gaten te maken in leer. Ze kan recht of gebogen zijn.

Haalmessen met U-vormig blad en twee rechte handvatten. Ze worden gebruikt om gebogen oppervlakken uit te hollen.

Gewelven met gladde intrados zonder ribben of kruisbogen.

Oorspronkelijk in de Romeinse tijd vrijstaande poorten of bogen ter ere van zegevierende veldheren of keizers; thans erepoorten.

Vensters, enkel of in een reeks, die een nis of uitsparing in een kamer vormen en die uit de muur steken in een rechthoekige, gebogen of polygonale vorm.

Bengaalse vedels die uit één stuk worden gemaakt en een peervormige, aan de voorkant versmalde klankbodem hebben, bedekt met geitenvel. Ze hebben een lange hals bedekt met een holle, houten toets met gebogen metalen fretten; vier hoofdsnaren en vijftien sympatische snaren, alle van metaal.

Zagen met enigszins gebogen blad en een zware houten rug die als handvat fungeert om fineerbladen te zagen.

Verwijst naar de laatste fase van de Franse gotische architectuur, van circa 1370 tot de 16de eeuw, zoals beschreven door de oudheidkundige Arcisse de Caumont (1802-1873). De stijl wordt gekenmerkt door een intensivering en evolutie van ontwikkelingen in het late Rayonnant, waaronder het gebruik van slankere, lichtere en kwetsbaarder constructies, het afzien van kapitelen, de toevoeging van steunribben om stervormige patronen in de gewelven te vormen, bredere arcades met af en toe platte gebogen lijnen, maaswerk waarin tegenoverliggende gebogen lijnen een vlampatroon vormen, en meer uitgewerkte patronen aan de buitenzijde van het bouwwerk.

Korte, dikke pijlen die zijn ontworpen om met kruisbogen te worden afgeschoten, met veren en een kop die verschillende vormen kan hebben maar vaak vierkant of stomp is.

Wordt gebruikt voor ronde bogen waarbij de gewelfstenen langer worden naarmate ze het centrum naderen, zodat de kromming van de extrados meer verticaal van proportie is dan de kromming van de intrados. Voor soortgelijke, gepunte bogen wordt 'Italiaanse spitsbogen' gebruikt.

Werpbijlen met een korte steel en een lange, S-vormig gebogen kling bovenop de steel; vanaf de 6e eeuw het meest gebruikelijke wapen van de Franken en ook door andere Europese volken tot in de 9e eeuw gebruikt.

Blaasinstrumenten met conische boring, wijd uitlopende klankbeker, trechtervormig mondstuk en een slanke buis in een wijde ronde spiraal gebogen; tegenwoordig ook voorzien van ventielen, meestal zo geplaatst dat ze met de linkerhand kunnen worden bespeeld.

Verwijst naar een soort decoratief materiaal dat meestal wordt geclassificeerd als kant. Het wordt gemaakt van draad die met een klein spoelvormig instrument wordt geknoopt van dik naaigaren. Het is samengesteld uit knopen, of lussen en bogen, die ringen en halve cirkels vormen, gerangschikt in patronen of vormen. Frivolité wordt meestal gebruikt voor randen of biezen en soms voor onderleggers, halsboorden of parasolbekleding.

Het met de hand vervaardigen van fijn kant door met een draad en een kleine spoel (of met twee draden en twee spoeltjes) lussen en bogen te maken, waardoor verschillende patronen van ringen en halve cirkels ontstaan.

Bekroning van een gevel, venster of ingang naar klassieke trant door een driehoekig segmentvormig lichaam. VWB. Tevens driehoekige of ruwweg driehoekige onderdelen, die soms ook gebogen of in het midden onderbroken kunnen zijn, en die portieken of openingen overdekken. Eveneens algemeen bij meubels, waaronder als bonnet tops.

Kleine messen met een scherp, soms getand lemmet die aan tafel worden gebruikt voor het schillen en snijden van fruit. Hebben vaak een versierd handvat en soms een inklapbaar lemmet zoals bij een zakmes. Gebruik 'dessertmessen' voor andere kleine messen met een kort handvat en soms een gebogen en gepunt lemmet.

Term die wordt gebruikt voor kegelvormige petten of mutsen met een gebogen punt of een punt die aan de voorkant is omgeslagen; werden gedragen door de oude Frygiërs, later werd het gezien als de vrijheidsmuts.

Overdekte, naar één kant open gangen doorgaans met zuilen en bogen, die buiten langs of door een gebouw lopen. Voor ruimten boven de zijbeuken in kerken, die geopend zijn naar het schip wordt 'tribunes (verdiepingen)' of 'triforia' gebruikt.

De gebogen delen van harnassen, zodanig gevormd dat ze rond de nek van een dier passen en waartegen het kracht kan uitoefenen om een lading te vervoeren.

Te gebruiken voor kleine vaartuigen met platte bodems met gebogen balktrek, vlakke zijkanten en brede vierkante uiteinden. Ze komen voornamelijk, maar niet uitsluitend, voor aan de kust van New Jersey.

Wordt gebruikt voor bogen die zijn gebouwd van enigszins wigvormige stenen, zodat de voegen van de bogen vanuit een gemeenschappelijk middelpunt stervormig uitwaaieren.

Wordt gebruikt voor halfronde bogen waarin de hoogte minder dan de helft van de overspanning is.

Wordt gebruikt voor spitsbogen waarvan de radii zich bevinden binnen de span van de boog, waarbij de centra al of niet boven, op of onder de aanzetlijn liggen.

De vervorming van een oorspronkelijk recht of plat voorwerp, zodat het nu gebogen of gedeeltelijk opgerold is.

Wordt gebruikt voor spitsbogen waarbij de afstand van de aanzet naar het gepunte centrum gelijk is aan de afstand tussen de voetlijnen.

Flessen die bestaan uit twee afgevlakte ovalen flessen, die onderaan zijn samengevoegd en twee in tegengestelde richting gebogen halzen hebben.

Stoelen uit het begin van de 18e eeuw, met of zonder armleuningen, met een vaasvormig middenblad in de rugleuning, die is gebogen om als aangenaam steuntje in de rug te dienen.

Wordt gebruikt voor bogen waarvan het binnengewelf, en soms het buitengewelf, maar een geringe hoogte heeft. Voor bogen zonder welving wordt 'strekse bogen' gebruikt.

Decoratieve motieven die zijn opgebouwd uit diagonaal opstijgende treden en eindigen in een hoekig gebogen haak.

Wordt gebruikt voor bogen waarvan de buitengewelven trapvormig zijn, om overeen te komen met de metsellagen in de muur rond de opening.

Messen met een lemmet dat meestal aan één kant gebogen en aan de andere kant recht is, die worden gebruikt om pleister aan te brengen en glad te maken.

Spiesvedels met een halve kalebas als klankbodem, bedekt met varanenleer met een gat aan een kant, rechte of gebogen houten hals die door de klankboden loopt, een V- of Y-vormige houten kam, 1 snaar van paardenhaar; West Afrikaanse savannegebied.

Voorzien van een golfachtige omtrek van vloeiende samengestelde rondingen; wordt bijvoorbeeld gebruikt met betrekking tot architectonische kenmerken zoals bogen, lijstwerk en traceerwerk. Gebruik 'kronkelend' (vorm) voor meubelstukken waarvan de voorkanten afwisselend concave en convexe lijnen vertonen. Gebruik 'kromlijnig' voor kenmerken die bestaan uit of worden begrensd door gebogen lijnen in het algemeen.

Slaginstrumenten in de vorm van een zeer ondiepe, ronde metalen schaal, in verschillende afmetingen en meestal met een omgebogen rand, ze kunnen bijna plat zijn of een slagknobbel hebben in het midden. Men laat ze klinken door er halverwege tussen het midden en de rand met een (omwonden houten) klepel tegen te slaan of ,indien aanwezig, op de uitstulping; ze vibreren het sterkst in het midden en het zwakst aan de rand.

Mondbogen uit het zuiden van Afrika, die men laat klinken door hard in- en uit te ademen op een platgemaakte struisvogelveer die aan de snaar is bevestigd.

Wordt gebruikt voor bogen die over een schip of een zaal zijn gebouwd, en die eigenlijk meer een muur dan een gewelf ondersteunen. Voor soortgelijke bogen die gewelven ondersteunen wordt 'ribbogen' gebruikt.

Verwijst naar de stijl en periode die ontstond in het noorden van Frankrijk in het midden van de 12de eeuw en zich in de honderd jaar daarna verspreidde over de rest van West-Europa. De stijl ging op verschillende tijden in verschillende delen van Europa over in de renaissance. De stijl kwam op in de kathedraalarchitectuur en wordt gekenmerkt door immense interieurs, torens, spitsen, complexe en gedetailleerde beelden in steen, schilderwerk en glas, en een steeds grotere hoogte, mogelijk gemaakt door spits- en luchtbogen. De stijl kwam ook tot bloei in gebrandschilderd glas, beeldhouwwerken, minutieus uitgewerkte altaarstukken, muurschilderingen en manuscriptverluchtingen die meestal worden gekenmerkt door helder kleurgebruik, verlengde proporties, ingewikkelde details en een emotionele verhalende inhoud.

Instrumenten die worden gebruikt voor het uitzetten of meten van hoeken, vaak ontworpen als bogen met schaalverdelingen.

Instrumenten die worden gebruikt om huiden of vellen te rillen, bestaande uit aan de ene zijde een gebogen, met kurk bedekte plank en aan de andere zijde een lus voor de arm van de drager, en een handgreep.

Fijngepunt gereedschap dat speciaal wordt gebruikt bij het graveren van hout, om gebogen lijnen te maken.

Muziekbogen bestaande uit een buigbare stok die in de grond is gestoken, met een snaar die is gespannen tussen het vrije uiteinde van de stok en een bovenblad van schors, blad of een dergelijk materiaal, dat over een kleine kuil in de grond is vast gezet. Deze kuil dient als klankbodem.

Een patroon van gebogen banden die in elkaar zijn verstrengeld en soms het effect geven van een vlecht, maar meestal cirkels vormen in gladde gebogen lijnen. Soms wordt het beschouwd als een soort meanderpatroon of een soort van doorvlochten patroon.

Snijbeitels die een lang, gebogen blad hebben. Worden gebruikt voor uithollen van hout of voor het maken van gaten, gleuven of groeven in hout of steen.

Gebogen of gekromde instrumenten die worden gebruikt voor het ophouden of vastmaken van objecten aan een oppervlak.

Messen met één tot vier lemmeten die aan een handvat vastzitten en die worden gebruikt voor het fijnhakken en snijden van vlees, groenten en ander voedsel. De lemmeten kunnen recht of gebogen zijn; in het tweede geval wordt het mes gebruikt in een schaal of op een dienblad.

Bogen waarvan alleen maar een helft van hun bocht is ontwikkeld.

Motieven die bestaan uit het gebogen deel van een cirkel en vaak de suggestie van een halve maan geven.

Wordt gebruikt voor gebinten waarvan de bovenste en de onderste liggers beide in dezelfde richting zijn gebogen maar met een verschillende krommingsradius zodat ze elkaar aan de uiteinden raken en er uitzien als een halve maan.

Wordt gebruikt voor strekse bogen waarvan de verbindingen tussen de boogstenen niet straalsgewijs uitlopen maar allemaal vanuit het centrum schuin aflopen naar buiten, aan beide kanten onder dezelfde hoek.

In dekoratie, opengewerkte dakspanten, korte palen die tegen de muur worden geplaatst, aan de voet rustend op een stenen karbeel of kapiteel. Zij ondersteunen, meestal met behulp van een gebogen stut, de muurzijde van de dakbint of van de steekbalk van het gebinte.

Volksvedels uit Noorwegen, in de vorm van een viool maar met een sterker gebogen bovenblad. Ze hebben vier melodiesnaren en vier of vijf sympathiesnaren.

Vleugelpiano's met een harpvormige omtrek en open snaren die verticaal zijn gespannen tussen een rand net onder het toetsenbord en de gebogen harpachtige hals.

Verwijst naar de periode die is genoemd naar de heerschappij van koning Harshavarman III (1066-1080 n. Chr.) in het vroege Angkor-rijk, en die wordt gekenmerkt door een snelle expansie en stadsplanning. Monumenten uit deze periode ontwikkelden zich tot duidelijke functionele of symbolische typen. Het eerste van deze typen was de tempel-berg, een constructie die werd gebouwd op de top van een heuvel of berg in de vorm van een piramide met terrassen met daarin een centraal sanctuarium waarin een afbeelding was geplaatst die de macht van de koning symboliseerde. Het tweede type was een tempel die was gebouwd op vlakke grond en die qua ontwerp was gebaseerd op Indiase en Cambodjaanse tempels. Beide tempeltypen werden over het algemeen gebouwd van baksteen, lateriet of zandsteen, bevatten interne sanctuaria en bogen op kraagstenen. Beeldhouwwerken uit deze periode waren gewoonlijk voorbeelden van de Koh Ker-stijl (tweede kwart van de 10de eeuw) en de Banteay Srei-stijl (tweede helft van de 10de eeuw), die werden gekenmerkt door reliëfsculptuur die een reeks Indiase legendes afbeeldde, en van de stijl van de Khleangs (laat 10de tot vroeg 11de eeuw), die werd gekenmerkt door een reeks bladmotieven op tempeltimpanen en figuren van jeugdige godheden, vaak met kuiltjes in de wangen, gekleed in dunne, nauwsluitende kleding en versierd met sieraden.

Soort arabesk gebruikt in Ottomaans aardewerk in de Iznik-stijl, daterend uit het midden van de 15de eeuw. Hatayi maakt gebruik van een complex patroon van loof, zoals lotuspalmetten, gebogen wijnstokken en veervormige bladeren, en vaak ook vogels, wolkenbanden, draken en monsters. Lijkt op de motieven in de Chinese decoratieve stijlen waarin het ontstond; 'hatayi' is Turks voor 'Chinees' of 'op Cathayaanse wijze'.

Scherpgekante tassen waarop bladmetaal wordt gebogen.

Te gebruiken voor meestal houten of metalen voorwerpen die bestaan uit een lange steel met een gebogen of haakvormig uiteinde. Ze worden gebruikt om andere objecten te vangen of vast te houden, vooral als ze worden gebruikt om vee bijeen te houden of om hooi te verzamelen tijdens de oogst. Worden in sommige culturen gebruikt als een symbolisch of ritueel voorwerp, onder meer door de Yona-gemeenschap van het Dogon-volk in Mali.

Wordt gebruikt voor oude Griekse terreinen die zijn gebogen aan één kant en gebouwd voor wedstrijden met paard en wagen; gebruik 'circussen (renbanen)' voor soortgelijke oude Romeinse bouwwerken. Gebruik 'paardenrenbanen' voor sportbouwwerken die worden gebruikt voor paardenraces in moderne context.

Verwijst naar de periode die wordt geassocieerd met de Hoa Lai in het noordelijke uiteinde van de vlakte van Phan Rang van het midden van de 8ste tot het midden van de 9de eeuw. Prominente voorbeelden van de architectuur uit deze periode omvatten de tempels van Hoa Lai, die worden gekenmerkt door een kalan, versierde pilasters, talrijke bogen, prominente uitsteeksels, een stenen omheining, voetstukken die zijn gedecoreerd met oplegwerk en waarop de gebouwen in miniatuur worden weergegeven, Indonesisch-Javaanse elementen, en een tempelconstructie bij Mi Son, die wordt gekarakteriseerd door achthoekige stenen colonnetten, gedecoreerd met centrale ringen en verticale banden, pilasters met afwisselend effen en gedecoreerde banden, gebeeldhouwd gebladerte, en bogen die zijn versierd met niet-kronkelige lijnen. In de beeldhouwkunst is deze periode beperkt en minder vernieuwend, met zogenoemde dv'rap'las-beelden die worden gekenmerkt door schijfvormige oorhangers en lang haar, gebeeldhouwd in de stenen posten van deuren en valse deuren, en Javaans geïnspireerde afbeeldingen van Boeddha, bodhisattva's en goden.

Lange, platte stukken hout met een iets gebogen kop aan één eind, die worden gebruikt als slaghouten bij verschillende hockeysporten.

Bogen waarbij de krommingen doorlopen tot voorbij de aanzetlijn, zodat de opening onderaan de boog nauwer is dan de grootste spanwijdte.

In de vorm van een hoefijzer. Meestal betreft het een U-vorm, waarbij de armen van de 'U' in verschillende mate naar binnen zijn gebogen. Genoemd naar de smalle ijzeren beschermingsplaat die in de vorm van een paardenhoef is gebogen en op de hoef van het dier wordt vastgespijkerd.

Tangen met een gebogen bek voor het vastgrijpen van hoefijzers.

Gebogen of gekromde voorwerpen met een of meer punten, meestal met weerhaken, gebonden aan het uiteinde van een vislijn voor het vangen van vis.

Tangen waarvan de kaken in een rechte hoek zijn gebogen.

Hoge cilindervormige hoeden met een harde rand die licht gebogen is aan de zijkanten die vooral bij officiële gelegenheden worden gedragen door mannen.

Verzonken metselvoegen die in mortel worden gevormd door het gebruik van een gebogen stalen voeggereedschap, zodat geen regen door kan dringen.

Handvorken met een lange steel en twee of drie enigszins gebogen scherpe tanden, gebruikt om hooi, stro en schoven op te steken en om grond los te maken.

Wordt gebruikt voor microgolfantennes met wijd uitstaande golfgeleiders. Ze kunnen rechthoekig, vierkant of cirkelvormig in doorsnede zijn en recht, gebogen of gevorkt in de lengte.

Rietinstrumenten met een enkel riet die eindigen in een naar boven gebogen klankbeker die gemaakt is van een dierlijke hoorn. Ze komen voor in verschillende vormen: met toongaten, met meerdere pijpen of uitgerust met een luchtzak.

Gebogen beitels die worden gebruikt om pengaten of naden af te werken.

Kort, naar verhouding licht geschut dat kenmerken combineert van kanonnen en mortieren, en zware projectielen kan afvuren in een hoge gebogen baan, maar met een groter bereik dan mortieren. Hun ontwikkeling begon tegen het einde van de 16e eeuw en zet zich nog steeds voort.

Te gebruiken voor vracht- of oorlogsschepen die werden gebruikt vanaf de Middeleeuwen tot in de 16e eeuw. Meestal voorzien van een gebogen voorsteven, na 1200 een recht achtersteven, een overnaadse bouw en voor- en achterkastelen; de vroegere schepen waren vrij klein maar de 15e- en 16e-eeuwse exemplaren hadden een laadvermogen van over de 500 ton; zijn oorspronkelijk in noord Europa ontworpen maar komen uiteindelijk over de hele wereld voor.

In sommige classificaties worden de Hydropotes beschouwd als derde onderfamilie van de familie Cervidae, samen met echte herten (subfamilie Cervinae) en schijnherten (subfamilie Capreolinae). Deze subfamilie is in het leven geroepen om de Chinese waterree (Hydropotes inermis) te kunnen onderbrengen. Het betreft hier een zeer klein Aziatisch hert uit de familie Cervidae (orde Artiodactyla) dat leeft op de vruchtbare rivierbeddingen van Korea en in het dal van de Yangtze-rivier (Chang Jiang) in China. Het is de enige hertensoort waarbij het mannetje geen gewei draagt, maar voorzien is van lange, gebogen scherpe hoektanden die uit de bek steken. Deze slagtandjes zijn soms meer dan 5 cm lang. Het waterhert is bovendien het enige hert met liesklieren. Door het ontbreken van een gewei lijkt het waterhert weliswaar op uitgestorven primitieve hertensoorten, maar het ontwikkelde zich uit voorouders die aanvankelijk een gewei droegen, dat echter later verdween. De bouw duidt erop dat het schijnherten betreft. Het mannetje heeft een schofthoogte van circa 50 cm en weegt maximaal 13 kg, terwijl het gewicht van vrouwtjes maximaal 11 kg is. De vacht is vrij uniform van kleur: geelachtig bruin boven en geelachtig wit beneden. De staart is zeer kort en de vlek op het achterdeel ontbreekt. De grove, dikke vacht en met bont bedekte oren zijn aanpassingen voor koude winters met sneeuw.

Moersleutels die bestaan uit een zeshoekige stalen staaf, gebogen om een rechte hoek te vormen. Worden gebruikt voor houtdraadbouten.

Stenen, meestal in de vorm van een afgeknotte, omgekeerde piramide, geplaatst tussen kapitelen en de bogen die daaruit ontstaan.

Wordt gebruikt voor het procédé waarbij diepe sneden in hout worden gemaakt zodat het kan worden gebogen.

De hiërarchie Interieurinrichting bevat descriptoren voor hoofdzakelijk verplaatsbare artikelen die comfort, gemak of bescherming bieden in woningen, zakelijke omgevingen of andere openbare ruimten of privéruimten. Interieurinrichting kan functioneel of ornamenteel van karakter zijn en binnenshuis of buitenshuis worden gebruikt. Ook handelsnamen en eigennamen van bepaalde typen interieurinrichting die (vrijwel) volledig zijn ingeburgerd in het algemene taalgebruik zijn in deze hiërarchie opgenomen. Relatie met andere hiërarchieën: objecten die primair fungeren als opslageenheid of andere vorm van houder (bijvoorbeeld 'kaarsenbakken' of 'footlockers') zijn opgenomen in de hiërarchie Houders. Permanente installaties die in gebouwen zijn geïntegreerd (bijvoorbeeld 'altaren' of 'koorschermen') zijn te vinden in de hiërarchie Componenten. Uurwerken en meteorologische instrumenten (bijvoorbeeld 'staande horloges' of 'barometers') zijn ondergebracht in de hiërarchie Meetinstrumenten. Descriptoren voor de diverse vormen van meubelstukken zijn opgenomen in de hiërarchie Kenmerken en Eigenschappen (bijvoorbeeld 'gerond'). Descriptoren voor samenstellende delen van interieurinrichting (bijvoorbeeld 'voetsteunen') zijn ondergebracht in de hiërarchie Componenten. Eveneens in deze hiërarchie vindt u descriptoren voor architecturale elementen die vaak deel uitmaken van een interieurinrichting (bijvoorbeeld 'bogen' of 'frontons'). Abstracte of gestileerde motieven en gestandaardiseerde patronen (bijvoorbeeld 'eierlijsten' of 'driepassen'), beeldbeschrijvende begrippen die telkens terugkeren in de kunstnijverheid, zijn opgenomen in de hiërarchie Ontwerpelementen.

Blaasinstrumenten waarbij het geluid wordt geproduceerd met de lippen als trillingsbron en die zijn uitgerust met gebogen inzetstukken die ook wel inventies worden genoemd. Deze inventies worden van tevoren in het midden van de klankkast tussen de ronde delen van de buis geplaatst om de toonhoogte te wijzigen zonder de lengte van de buis te veranderen.

Wordt gebruikt voor spitsbogen waarbij de gewelfstenen langer worden naarmate ze het centrum naderen, zodat de kromming van de extrados meer verticale proporties heeft dan de kromming van de intrados. Gebruik 'Florentijnse bogen' voor soortgelijke, maar ronde bogen.

In verband met de antieke Romeinse architectuur verwijst deze term doorgaans naar doorgangen die aan beide uiteinden konden worden afgesloten. Oorspronkelijk fungeerden deze constructies als bruggen of kruisingen van het pomerium. De term werd later gebruikt voor poorten en in de loop der tijd werden stijl-en-kalf-deuren vervangen door bogen. Later werden jani ook overwelfd. Er waren diverse opmerkelijke jani in Rome, waarvan de Janus Geminus de belangrijkste Janus-schrijn van de stad was. Wanneer de poorten van de Janus Geminus gesloten waren, was Rome in oorlog en wanneer ze openstonden, leefde de stad in vrede. Het is niet bekend of alle jani op de een of andere manier heiligdommen waren, maar de term heeft beslist een religieuze bijbetekenis.

Muziekbogen uit Madagaskar, met een klankbodem van kalebas en een stemlus, die tot twee meter lang kunnen zijn; ze worden getokkeld of geslagen.

Een type Chinees ritueel vaatwerk van brons, gebruikt voor het drinken van wijn, met drie gebogen poten die een beker ondersteunen, vaak met twee gekapte verticale staanders op de lip.

Messen met een gebogen lemmet die worden gebruikt voor het snijden van kaas. Gebruik 'kaasmessen (voedselbereidingsgereedschap)' voor grote spatels die worden gebruikt voor het opsplitsen van kaasstremsel voor het maken van kaas.

Grote spatels die bij het kaasmaken worden gebruikt voor het opsplitsen van gestremde melk. Gebruik 'kaasmessen (serveergerei) ' voor messen met een gebogen blad die worden gebruikt voor het snijden van kaas.

Mondbogen van de Mbuti pygmeeën in Oeganda, met een stemlus maar geen klankbodem. De snaar wordt tussen de tanden gehouden en beide delen worden getokkeld met een kort plectrum van gras.

Decoratief gestileerd bloemenmotief dat voor het eerst werd toegepast in Oudegyptische en Oudgriekse ontwerpen, en later in Romeins, Europees en Amerikaans werk; wordt meestal aangetroffen als decoratie van bouwwerken en meubilair. Het kamperfoeliemotief is symmetrisch en bestaat uit drie of vijf gebogen uitlopers die aan iedere zijde van een langgerekt centraal bloemblad ontspringen; het verschil met een palmet is dat het kamperfoeliemotief meestal dunnere uitlopers heeft.

Verwijst naar een aparte stijl die zich ontwikkelde in Vlaanderen en Noord-Frankrijk vanaf de late 10de eeuw tot in de 12de eeuw. De stijl is zichtbaar in verluchtingen van manuscripten, muurschilderingen en andere kunstvormen, en is gevormd door het samengaan van stijlen van het Europese vasteland met Angelsaksische stijlen van de overzijde van het Kanaal. De stijl kenmerkt zich door een dynamische evolutie en verschilt van omringende regionale stijlen door de intiemere schaal, lineaire vitaliteit, gebogen lijnen in vloeiende patronen, opgewekt dansende figuren en illusionisme.

Een type kantharoi met handvatten als in type A, een doorlopend gebogen kom en een torusvoet met een heel korte steel.

Romeinse stoelen met een ronde rugleuning op verticale staanders en met gebogen poten. Tevens de zetel of troon van een bisschop in zijn kerk.

Wordt gebruikt voor bogen met een driehoekige vorm, gevormd door twee rechte blokken steen die diagonaal zijn gezet.

Metalen gongs uit Zuidoost-Azië, meestal van brons, met een diepe gebogen rand en een plat oppervlak dat vaak is versierd; ze worden opgehangen aan oren en aangeslagen met kloppers.

Bogen gebouwd in de vorm van een kettinglijn, gevormd langs een koord dat is opgehangen aan twee dragers in evenwicht onder gegeven krachten.

Franse benaming uit de 18e eeuw voor stoelen met een lage zitting en een opgevuld bovenstuk aan de achterkant waarop een zittend persoon de ellebogen kan neerleggen als er schrijlings op de stoel wordt gezeten. Dit type werd voor het eerst gemaakt in Frankrijk rond 1740, en later ook in Engeland.

Gebogen schaaf om de rand van een kuip of vat aan de buitenkant te egaliseren.

Laat 18e eeuwse Europese klarinetten met een ronde of peervormige klankbeker en een smalle opening, soms met een kromme metalen klankbuis waarop het mondstuk is bevestigd; ze kunnen gebogen, hoekig of recht van vorm zijn.

Hamers met een verhard slagvlak aan de ene kant van de kop om spijkers in te hameren, en een gebogen, gevorkt uitsteeksel aan de andere kant om spijkers uit te trekken.

Stalen staven die een rechte beitelpunt aan de ene kant hebben en gebogen zijn aan de andere kant, met een inkeping waarmee spijkers kunnen worden getrokken. Worden gebruikt voor sloopwerkzaamheden.

Bogen waarbij de impost aan de ene kant hoger is dan de impost aan de andere.

Klassieke Griekse stoelen met een diepe bovenrand die vanuit de rugleuning in een gebogen lijn naar voren gaat, en sabelpoten. Ze zijn meestal onversierd en werden veel geïmiteerd tijdens diverse klassieke oplevingen, met name in de 19e eeuw.

Gestileerd motief van de klit, geslacht Arctium, dat wordt gebruikt in tapijtpatronen ter bescherming tegen ongeluk of voor het symboliseren van overvloed. Het is een ruitvormig motief, vaak met een kleinere ruit in het midden, waarvan het onderscheidende aspect is dat er kleine lijnen of gebogen lijnen lopen vanuit de buitenste ruit. Deze stellen kleine klitjes voor.

Verwijst naar de cultuur en aardewerkstijl van de ‘bekermensen’ uit het late neolithicum en de vroege Bronstijd, die leefden in het 4de millennium v. Chr. en zijn vernoemd naar de typische klokvormige bekers die met horizontale banden versierd waren met behulp van fijn getande stempels. De cultuur is waarschijnlijk oorspronkelijk afkomstig uit Spanje en heeft zich verspreid over Centraal- en West-Europa, daarbij de techniek van het werken met brons naar de Britse eilanden brengend. De cultuur wordt gekenmerkt door aardewerk, een voorkeur voor individuele graven, snelle expansie op zoek naar koper en goud, het ontstaan van talrijke wapens, waaronder bogen, koperen speerpunten, platte, getande dolken en opvallende gebogen, rechthoekige polsbeschermers.

Wordt gebruikt voor ronde bogen die worden ondersteund door grote draagstenen met gekromde onderranden, waardoor de opening een klokvormig silhouet krijgt.

Een gewelf dat bestaat uit vier gebogen vlakken, die uit de zijden van een vierkant naar boven naar elkaar toe lopen. VWB.

Kleerhangers die zijn gebogen zodat ze in de schouders van een kledingstuk passen en aan de bovenkant een haak hebben zodat ze kunnen worden opgehangen.

Bank-achtige meubels voor het gebruik door een persoon in gebed, bestaande uit een bidbank met een smalle opstaande voorkant met daarboven een lessenaar voor boeken of om de ellebogen te rusten en vaak een plankje daaronder om boeken te bergen. Voor soortgelijke meubels die in de vorm van een lage stoel, gebruik 'prie-dieu chairs'.

Wordt gebruikt voor gewelven waarbij de kroon van het gewelf hoger ligt dan de kroon van de transversbogen, zodat de noklijn gekromd er bovenuit steekt; vaak vormt de transvers een halve cirkel.

Puntbogen boven aan muren van Russische kerken. In tegenstelling tot zakomora's zijn kokosjniks zuiver decoratief: ze hebben geen structurele functie.

Verwijst naar een hybride vaatwerktype; net als bij een skyphos is de kom diep maar net als bij een kylix zijn de handvatten opwaarts gebogen en loopt de kom scherp taps toe naar de voet.

Te gebruiken voor de elektrische bogen die worden geproduceerd tussen twee elektroden waarvan er minstens één van koolstof is.

Te gebruiken voor koorschermen waarop een kruis of crucifix is geplaatst. Koorhekken zijn vaak rijk gedecoreerd en komen soms in een dubbele vorm voor, met gewelfbogen ertussen en een doksaal daarboven. De Franse term 'jubé' is afgeleid van Jube domine benedicere ('Heer, wil mij zegenen'), een Latijnse zin die vaak voor de mis door de katholieke priester wordt uitgesproken terwijl deze voor het scherm staat; sommige jubés zijn voorzien van een balkon of verhoging waarop de priester de gemeente toespreekt.

Puntige op messen gelijkende zwaarden uit het oude Griekenland en Egypte met een concaaf gebogen kling met één snijkant, bedoeld voor het toebrengen van hakstoten.

Dozen, meestal met ronde binnenvoering, voor het bewaren van kragen en manchetten in een gebogen positie.

Blokken metselwerk die dienen als overstek en die alleenstaand of in reeksen worden gebruikt om bouwkundige of ornamentele kenmerken te ondersteunen of in opeenvolgende lagen om bogen, koepels of gewelven te vormen. Wanneer verwezen wordt naar uitstekende lagen metselwerk wordt de voorkeur gegeven aan 'uitmetselingen'.

Schaven met een gebogen snijvlak, waarmee kraallijsten langs een houten oppervlak worden gemaakt.

Dubbelrietinstrumenten met een cilindrische boring, een windkapsel dat het riet bedekt en een buis die aan de onderkant gebogen is en bij de opening licht uitloopt. Ze hebben één duimgat, zeven toongaten en één of meer stemgaatjes in het gebogen gedeelte aan de onderkant. Moderne versies hebben vaak een klep aan het bovenste toongat.

Bestaand uit of begrensd door gebogen lijnen. Gebruik 'kronkelend' met betrekking tot meubelstukken waarvan de voorkanten afwisselend concave en convexe lijnen vertonen. Gebruik 'golvend' voor andere kenmerken, zoals bogen of lijstwerken, die bestaan uit vloeiende, golvende rondingen.

Wordt gebruikt voor maaswerk waarin ononderbroken korfbogen of ojiefbogen overheersen.

Sabels met sterk gebogen klingen die spits toelopen in een scherpe punt. Traditioneel geassocieerd met het Midden Oosten.

Kronkelend, meanderend of golvend van vorm. Wordt vooral gebruikt met betrekking tot meubelstukken waarvan de voorkanten afwisselend concave en convexe lijnen vertonen. Gebruik 'golvend' voor andere kenmerken, zoals bogen of lijstwerken, die bestaan uit vloeiende, golvende rondingen. Gebruik 'kromlijnig' voor kenmerken die bestaan uit of worden begrensd door gebogen lijnen in het algemeen.

Het hoogste punt van bogen of gewelven.

Bogen die voornamelijk bestaan uit een gebogen staaf die kruislings op een middenschacht is geplaatst door middel van een systeem van bindingen van touw of darm of door metalen banden. De pees wordt teruggetrokken, vastgehouden en losgelaten door een mechaniek als een windas of een draaibare moer. Ze waren zeker al in de 11de eeuw in gebruik en worden nog altijd gebruikt voor de jacht en recreatie.

Wordt gebruikt voor arcatuur (bogengang) waarbij bogen elkaar kruisen en overlappen.

Schaven met een breed, gebogen blad. Worden gebruikt om vaten van binnen te effenen.

Haalmessen waarvan de handvatten licht omlaag zijn gebogen om buitenbochten te snijden, zoals de buitenkant van duigen voor tonnen.

Te gebruiken voor basislijstwerk van een tempelmuur met een gebogen schouder.

Wordt gebruikt voor spanen daken die vanwege bepaalde kenmerken, waaronder naar binnen gebogen overhangende dakranden, op rieten daken lijken; populair in het begin van de 20e eeuw.

Messen met een gebogen blad waarvan zowel de bolle als de holle zijde snijden, gebruikt door de zadelmaker om leder op maat te snijden door een duwende of naar zich toetrekkende beweging te maken.

Wordt gebruikt voor skeletten gebaseerd op een asymmetrisch raster van bogen, meestal van hout of metaal.

Wordt gebruikt voor spitsbogen waarvan de zijden voortkomen uit centra die verder uit elkaar liggen dan de spanwijdte van de boog.

Smalle ramen met lancetbogen aan de bovenkant, veel voorkomend in de gotische architectuur.

Handbogen uit Engeland en Wales die vooral gebruikt werden van de 13e tot de 15e eeuw, met een schacht van taxushout die meestal tussen de 1,50 en 1,80 m lang is en waarmee pijlen worden afgeschoten van ongeveer 90 cm lang.

Lange avegaars die aan het einde uitlopen op een getand lepelblad met één scherp uitsteeksel in de vorm van een tuit, en een ander dat omhoog is gebogen om de spaanders uit het boorgat weg te houden en op te vangen.

Orde van ten minste 5000 levende soorten insecten. De volwassen dieren zijn eenvoudig te herkennen aan hun twee paren smalle, transparante vleugels, gebogen borststuk en lange, meestal slanke lichaam. Het achterlijf is bijna altijd langer dan de vleugels. Het zijn grote insecten die overdag actief zijn en vaak opvallende kleuren hebben.

Gitaren die aan het eind van de 18e eeuw in Frankrijk werden ontworpen in de vorm van een aangepaste lier, met een toets met fretten tussen de twee lierachtige, gebogen armen en zes tot negen snaren.

Nietgesteunde muziekbogen, met een klankbodem van kalebas, afkomstig uit het zuiden van Afrika.

Voegen die worden gemaakt door de uiteinden van twee stukken hout of triplex die aan elkaar bevestigd moeten worden schuin af te laten lopen. De insnijding in elk stuk is gebogen zodat de oppervlakken van de twee stukken die aan elkaar bevestigd worden vlak zijn.

Haakvormige, bronzen trompetten, bestaande uit een slanke buis met cilindrische boring en een naar boven gebogen klankbeker; oorspronkelijk ontwikkeld en bespeeld door de Etrusken en de Romeinen.

Argandlampen die zijn uitgerust met een staaf met een plaatje erop, dat zodanig is geplaatst dat de lucht die door de buis binnenin de pit stroomt wordt afgebogen tegen de vlam zodat die uitwaaiert tot een bol.

Slaginstrumenten, gebogen houtblok met 3, 4 of 5 dwarse spleten; bespeeld door met geharste handen over het oppervlak te wrijven; USA, New Ireland.

Te gebruiken voor kustschepen uit New England, in de Verenigde Staten, die zijn ontworpen of uitgerust voor het vissen op kreeft; de gemotoriseerde exemplaren worden gekenmerkt door de hoge boeg, een ver naar voren gelegen dekhuis en een sterk gebogen zeeg, die in een laag achterschip uitloopt.

Te gebruiken voor doorlopend of bladvullend ornament waarin stengels en bladeren draaien, kronkelen en zich vertakken in verdere bogen en spiralen.Gebruik 'bladlofwerk' voor afzonderlijke motieven die bestaan uit bladervormig rolwerk.

Elk van de verschillende tuigages die over het algemeen worden gekarakteriseerd door een vierzijdig zeil, gebogen aan een ra die de mast schuin kruist; ontwikkeld aan het einde van de 17e tot het begin van de 18e eeuw, vooral voor kleine vissers- of kustbootjes.

S-vormige stompe beitel, vaak met een gebogen snede, die de loodgieter gebruikt om lood en 'werk' (gepluisd touwwerk) in de kraag van een gietijzeren buis te drijven zodat die waterdicht is. Er wordt met een hamer op geslagen.

Kurassen van het Romeinse Rijk, opgebouwd uit ongeveer een twintigtal gebogen ijzeren harnasplaatjes die bijeen worden gehouden door een ingewikkeld systeem van lederen riempjes en gespen.

Ramen of maaswerkvensters met een geronde of verzonken onderkant veroorzaakt door, bijvoorbeeld, de gebogen bovenkanten van ondergelegen vensters.

Scherp gepunte oorlogsmessen uit het oude Griekenland met een convex gebogen lemmet met één snijkant, gebruikt door zowel infanterie als cavalerie, alsmede voor het doden van offerdieren en voor enige huishoudelijke doeleinden.

Verwijst naar de cultuur van mesolithische werktuigen die is genoemd naar de archeologische vindplaats in het veen nabij het Deense Mullerup. De cultuur bestond in noordelijk Europa van circa 9.000 tot 5.000 v Chr. Het ontstond door een bosvolk dat zich na het terugtreden van de gletsjers langs de rivieren en meren vestigde en daar nieuwe gereedschappen ontwikkelde om in de veranderende omgeving te kunnen overleven. Deze gereedschappen waren stenen microlithen, bijlen, pijlen en bogen, vishaken, houten peddels, kano’s en visnetten. De artistieke activiteiten bestonden uit het aanbrengen van dessins op werktuigen en decoratieve objecten, zoals amuletten en hangers.

Zijdelings geblazen trompetten gemaakt van een langwerpig kalebas of lange bamboebuis, met een koperen klankbeker erop bevestigd door middel van een gebogen hoorn zodat de beker loodrecht op de buis staat; oorspronkelijk ontwikkeld en bespeeld in Ethiopie.

Verwijst naar een regionale school van Pahari-miniatuurschilderkunst met als centrum de staat Mandi in de Beasvallei in het heuvelgebied van Punjab. De Mandi-schilderkunst stond aanvankelijk nog onder invloed van de Mogols maar kreeg een eigen karakter onder Raja Sidh Sen (heerste van 1684-1727), die zich persoonlijk met de nieuwe stijl ging bemoeien. De Mandi-schilderkunst uit deze periode wordt vaak gekenmerkt door brede, krachtige lijnen, een ingetogen palet en eenvoudige composities met drie horizontale registers. De vitale, krachtige beeldhouwkunst uit deze periode zou een belangrijke invloed hebben uitgeoefend op de weergave van figuren in de schilderkunst. Kenmerkend zijn de krachtige gelaatstrekken, opvallend grote hoofden en handen, en doorgaans standbeeldachtige figuren. Shiva is een geliefd thema, aangezien Sidh Sen deze godheid aanbad. Shiva, Devi en tantrische thema's waren populairder dan de literaire thema's die zo kenmerkend zijn voor veel ander Pahari-werk. Een latere fase van de Mandi-schilderkunst begon rond 1805 en wordt geassocieerd met de kunstenaar Sajnu uit Guler. De werken die hij voor Raja Ishwari Sen schilderde, worden gekenmerkt door gebogen en zwaar geornamenteerde randen, volle, gedetailleerde composities en enigszins scheef geplaatste gebouwen en figuren.

Wordt gebruikt voor brede, gebogen, gewoonlijk lusachtige bochten in rivieren of stromen.

Te gebruiken om meubelstukken te beschrijven waarvan de voorkanten naar binnen buigen tussen naar buiten gebogen einden en het midden.

Een soort Engels drinkglas voor het drinken van mede. Over de vorm van het glas bestaat onenigheid, maar het type dat van oudsher, maar waarschijnlijk onterecht wordt geassocieerd met het drinken van mede, heeft een ondiepe, bolle kelk met een licht omgebogen rand en staat op een voet met steel.

Gebogen medial braces die van voor naar achter over het geraamte van een zitting lopen.

Grote fotokijkers met een lamp als lichtbron, die gebruik maken van foto's op dun papier die op een speciale manier in gebogen frames zijn geplaatst om een driedimensionaal effect te verkrijgen.

Haak gebruikt om stalmest te verzamelen en te verspreiden over de grond, meestal met 3 à 4 ronde, puntige, ijzeren tanden (ca. 10-25cm)die ongeveer haaks gebogen staan ten opzichte van een lange (ca. 120-200cm) houten steel.

Troffels met een plat, driehoekig stalen blad met een opzij gebogen handvat, die worden gebruikt om specie op te pakken en uit te spreiden.

#Sewn boats van Oost-Afrikaanse oorsprong met een inhoud van circa dertig tot veertig ton en een lange gebogen boeg. Ze werden getuigd met een vierkant zeil van ruw matwerk. Mitepe zijn niet meer in gebruik en werden voornamelijk ingezet in het verkeer langs de kust van Swahili tussen Zanzibar en de Lamu-eilanden.

Een variant van de art nouveau-beweging uit Spanje. De stijl manifesteerde zich van de jaren negentig van de 19e eeuw tot de vroege 20ste eeuw in het smeedwerk, glaswerk en keramiek van zakelijke gebouwen, hotels en woningen, waarbij vooral de architectuur van Antonio Gaudí opviel. De sierlijke gebogen stijl is ook zeer vaardig gehanteerd in het meubilair van J. S. Henry de Majorelle.

Visueel verschijnsel, afgeleid van het Franse woord voor 'waterachtig', dat ontstaat wanneer een set rechte of gebogen lijnen met gelijke afstand in een bepaalde hoek bovenop een andere set wordt geplaatst, resulterend in een specifiek geometrisch patroon. Wordt gebruikt voor de weergave en aanduiding van vloeistofstromen, golfbewegingen en patronen en stromen van optische en magnetische velden.

Muziekbogen die tijdens het spelen in of bij de mond van de speler worden gehouden, zodat de mond als klankbodem dient.

Verwijst naar de stijl in de 19de-eeuwse Europese architectuur en beeldende kunsten,die zich kenmerkt door Spaans-Moorse vormen en motieven zoals de honingraatgewelven, arabesken en hoefijzerbogen.

Open helmen die in de 16e eeuw werden ontwikkeld uit de 'stormhoed', bestaande uit een helmkap met een brede gewelfde rand die aan de zijkanten plat of naar beneden gebogen is maar aan de voor- en achterkant in een punt omhoog buigt.

Een door bisschoppen en domheren gedragen schoudermantel die ruim over de ellebogen hangt en aan de voorzijde is gesloten met knoopjes. De mozetta tekent de jurisdictie van de drager en wordt alleen in dat gebied gedragen waar deze rechtsmacht bezit. Zie ook: cappa magna

Verwijst naar de stijl in de architectuur en decoratieve kunsten die zich in Spanje en Portugal ontwikkelde in de periode dat de Moren geleidelijk de macht over het Iberische schiereiland verloren, grofweg tussen de 12de tot de 15de eeuw. De term is ontleend aan het Arabische woord voor vazal en werd oorspronkelijk gebruikt voor het werk dat door moslim-ambachtslieden werd uitgevoerd voor christelijke meesters in baksteen, pleister, hout en tegelwerk. Tegenwoordig wordt de term gebruikt voor alle laat-Middeleeuwse Spaanse werken in de islamitische traditie, waaronder boekbindkunst, textiel, keramiek, ivoorkunst, meubelen en ingelegd hout en metaal. De stijl kenmerkt zich door de moslimvormen en –motieven zoals arabesken, Koefische inscripties, stalactitisch werk, azulejo-werk en hoefijzerbogen.

Houten, rechthoekige hamer met korte steel, gewoonlijk van beuken- of azijnhout gemaakt. Soms kan het hoofd lichtjes gebogen zijn. De schrijnwerker gebruikt deze hamer voor klopwerk of voor hakwerk met beitels, om pen-en-gat verbindingen te sluiten.

Kleine, scherpgepunte schaartjes die soms een gebogen uiteinde hebben en worden gebruikt voor het knippen van nagels en nagelriemen.

Uitgestorven orde van amfibieën die werd gekenmerkt door wervels waaruit grote waaiervormige hemale bogen rechtstreeks vanuit het midden van ieder caudaal centrum omlaag groeiden. Leefden van de Vroege Pennsylvania-periode tot aan het Midden-Perm.

Verwijst voornamelijk naar een stijl in de architectuur en kunstnijverheid in Europa en in de Verenigde Staten tijdens de tweede helft van de 19de en het begin van de 20ste eeuw. De stijl, beïnvloed door publicaties over Byzantijnse architectuur, kenmerkt zich door de ronde bogen, tongewelven, het dichte lofwerk en de mozaïeken die typerend zijn voor die architectuur.

Verwijst naar de stijl in de Europese en Amerikaanse architectuur die zich voordeed van de jaren 20 van de 19de eeuw tot aan het einde van de 19de eeuw. De stijl is gebaseerd op de 11de en 12de eeuwse Romaanse kerkarchitectuur en kenmerkt zich door halfronde bogen, kruisgewelven, tongewelven en karig gebruik van naturalistische ornamenten.

Schilderschool die floreerde in Centraal Tibet vanaf de late 17de tot de 19de eeuw. Kenmerkend zijn de naturalistische afbeeldingen, de rijke kleuren (vooral oranje en groen), en de elegante, nauwkeurige details, in het bijzonder van kleding en lotusblaadjes. Van nieuwe Menri-schilderkunst is ook bekend dat de voorkeur niet uitging naar rechte, maar naar gebogen lijnen. Er is veel aandacht voor details in architectuur. Architecturale ensceneringen komen in plaats van de nissen en schrijnen van eerdere schilderwerken. In het werk van deze school krijgen architecturale scènes een verhaal, waardoor een meer afstandelijk gezichtspunt wordt ingenomen. Er is doorgaans weinig open ruimte. Sommige schilderijen van de nieuwe Menri-school vormen een waardevolle bron van informatie over de Tibetaanse tempelarchitectuur, die grotendeels verloren is gegaan.

Een dakpan die in doorsnede is gebogen en wordt gebruikt om de nok van een dak te bedekken.

Verwijst naar de 19e-eeuwse Engelse architectuurstijl die teruggrijpt naar Normandische vormen en motieven zoals ronde bogen, kantelen, tongewelven en kruisgewelven.

Violen voor het oefenen van het vioolspel, 4 snaren, gespannen over een gebogen plank met de toets van een echte viool.

Verwijst naar een type oinochoai met een smalle snavelmond of tuit, waarvan de hals en het bovenste gedeelte van de buik hol en naar buiten gebogen zijn. Het onderste gedeelte van de buik heeft rechte kanten of is hol en buigt naar binnen.

Orde van vier levende soorten in één familie. Het zijn zeer grote viervoeters met lange gebogen ivoren slagtanden, een slurf waarmee ze dingen kunnen grijpen, zuilvormige poten, een zeer groot hoofd met slaapklieren en grote platte oren. Er zijn minstens 170 fossiele soorten, zoals mammoeten en mastodonten.

Wordt gebruikt voor ondersteboven gekeerde bogen, zodat de intrados onder de aanzetlijn ligt; wordt bijvoorbeeld gebruikt om belasting te verdelen in funderingen.

Het middelste deel tussen de kruin en de aanzet van bogen.

Bogen die het gewicht van een andere, eronder liggende boog, opening of ander constructiedeel ontlasten.

Oorversieringen die aan een gebogen metaaldraad of dun haakje hangen, in een gaatje dat door de oorlel is geprikt, of die aan de oorlel zijn geklemd of vastgedraaid.

Scharnieren met een blad naar voren of naar achteren gebogen, voor een naar binnen of naar buiten openslaande deur.

Wordt gebruikt voor openingen onder bogen.

Stokwapens met een lange, convexe of platte s-vormige kling met één snijrand, aan de bovenkant verdeeld in een verticale punt en een naar voren gebogen haak, met een horizontale weerhaak in het midden van de achterkant; gebruikt in Europa, onder andere veel door voetsoldaten, vanaf tenminste halverwege de 13e eeuw tot de 17e eeuw.

De zondag voor Pasen waarmee de Goede Week begint, tevens de zesde en laatste zondag van de vastentijd. Er worden palmtakken gezegend en meegedragen in een processie die Jezus' triomfantelijke intocht in Jeruzalem in de laatste week van zijn leven symboliseert. De processie in Jeruzalem dateert uit de 4de eeuw. In de middeleeuwen ging de processie van kerk tot kerk. Palmtakken, die door mensen over de hele wereld worden gebruikt als tekens van vreugde en overwinning, zijn ook symbolen van de overwinning van het christendom en worden vaak geassocieerd met christelijke martelaren. Waar geen palmen beschikbaar zijn, worden takken van de olijf, de vlier, de spar of andere bomen gebruikt. Soms worden de palmtakken in andere vormen gebogen, waaronder die van het kruis. Tijdens de ceremonie op Palmzondag wordt soms het passieverhaal uit een van de evangeliën gezongen en daarom wordt deze dag ook wel Passiezondag genoemd.

In de kunstwereld verwijst de term naar brede, dunne, vlakke of soms gebogen stukken hout, zoals bij schilderijen op paneel. Gebruik 'panelen (oppervlaktecomponenten)' in de architectuur en andere constructieve kunsten om te verwijzen naar een paneel, van hout of een ander materiaal, dat meestal een segment vormt van een oppervlak dat verzonken is onder of uitsteekt boven het algehele niveau, en dat onderdeel vormt van een lijst of een andere begrenzing, zoals bij een schilderijlijst, soms met een afwijkende kleur of vervaardigd uit een ander materiaal.

Camera's met een speciale, horizontaal scannende lens, die ronddraait om het achterste brandpunt. De afbeelding komt op een gebogen plaat of film te staan en kan een zeer breed gezichtsveld beslaan.

Middelen om twee of meer stukken papier bij elkaar te houden, en die bestaan uit een stuk veerkrachtig materiaal dat in platte lussen is gebogen die met lichte druk uit elkaar kunnen worden gedrukt.

Gebogen zagen die in een beugel zijn bevestigd die aan een draaipunt hangt, zodat de zaag heen en weer kan zwaaien en tegelijkertijd zagen.

Verwijst naar de stijlen die horen bij het schiereiland van Thailand. De drijvende kracht achter de stijlen is de geografische locatie van het gebied, gekenmerkt door de zeehandel en het verkeer op de rivieren van het schiereiland, waardoor culturele uitwisselingen werden gestimuleerd. De architecturale stijl kwam tot stand tijdens de 8ste tot met de 13de eeuw, waarvan de Wat Kaeo het bewijs is. Deze bestaat uit een kruisvormige structuur met een centrale cella, heiligdommen waarin vijf Jina-boeddha's waren ondergebracht, grote stenen zuilen, colonnetten en decoratieve miniatuurbogen die doen denken aan de architectuur van Cham (negende en tiende eeuw) en Srivijayan. De beeldhouwkundige stijl toont bronzen mahayana-boeddhistische figuren en votieftabletten van klei met afbeeldingen van Boeddha en bodhisattva's in de Indiase laat Gupta-stijl.

Pliants die een rugleuning met uitsteeksels hadden die vaak naar voren waren gebogen zodat ze op parkieten leken. Ze kwamen in het begin van de 17e eeuw in Frankrijk in de mode en werden voornamelijk gebruikt bij eettafels.

Korte, lichte schoudervuurwapens met een scherp naar beneden gebogen geweerlade die is bedoeld om tegen de borst te worden geplaatst tijdens het vuren. Ze werden in de 16e en 17e eeuw vooral gebruikt door ruiters.

Wordt gebruikt voor bogen die zijn ingevoerd om de vervorming van pijlers onder druk tegen te gaan.

Gebogen of rechte haak aan een houten steel om bij het werk de graanhalmen bijeen te houden en om ze tot een schoof bijeen te brengen.

Uitgestorven klasse van gewervelde visachtige dieren met kaken. Van deze klasse zijn fossielen gevonden uit voornamelijk het Siluur en Devoon. De kop en borst waren bedekt met brede, platte benige platen. Kenmerkend waren de kaken, die door zowel de schedel als de tongbeenboog werden ondersteund, en de gedeeltelijk verbeende schedel. De kop en snuit waren bedekt met een pantser dat aan de nek vastzat. Gewoonlijk hadden de dieren buikvinnen, borstvinnen of vinachtige structuren en kieuwbogen.

Licht gebogen, vierkante tassen die worden gebruikt om hamerafdrukken op bladmetaal weg te werken.

Verwijst naar de derde van de vier divisies van La Tène art die Paul Jacopbsthal in 1944 heeft geformuleerd. Het kenmerkt zich door het gebruik van gefacetteerde, oneffen, gebosseleerde en gebogen elementen. De La Tène-stijlindeling van Jacobsthal wordt door moderne onderzoekers ter discussie gesteld.

Verwijst naar de stijl van marmeren figuren die in de Cycladische archipel werden vervaardigd tijdens de vroeg-Cycladische periode tussen grofweg 3.500 à 3.000 en 2.800 à 2.600 v. Chr. Genoemd naar de archeologische vindplaats op het eiland Paros. De beeldjes bestaan uit zowel mannelijke als vrouwelijke figuren. Zij kenmerken zich door een zeker naturalisme, zichtbaar in de amandelvormige hoofden, de in bas- reliëf vormgegeven gezichtskenmerken, de armen die bij de ellebogen zijn gebogen, de handen tegen elkaar op de borst, de gespreide benen en de voeten met platte zolen.

De delen van een lid waar buiging plaatsvindt zodra de belastingen worden vergroot; de delen met het hoogste moment die ontstaan wanneer alle vezels volledig zijn gebogen in een dwarsdoorsnede.

Schommelstoelen die op een vaste basis bewegen in plaats van op gebogen balken te schommelen.

Snaarinstrumenten met 2-8 gebogen houten halzen die aan de achterkant uit de klankbodem steken; aan elke hals is een snaar gespannen naar de voorkant van de klankbodem; Afrika, Cuba.

Knuppels die werden gebruikt door diverse Noord-Amerikaanse Indianenvolkeren als wapens en ceremoniële objecten. In het gebied van de Grote Meren zijn ze over het algemeen plat en gebogen met een knobbelige kop; in het gebied van de Plains zijn het dunne stokken met een steen aan één van de uiteinden.

Europese stokwapens met een kop met een bijlachtig blad dat in balans wordt gehouden door ofwel een scherp, licht gebogen weerhaak of een platte, onbuigzame hamerkop; voorzien van een korte punt bovenop de stok en een metalen versteviging die de bovenkant van de stok beschermt, met daar net onder een rondeel als handbeschermer; veel gebruikt bij voetgevechten in oorlogen en toernooien in de 15e en 16e eeuw.

Grote houten beeldhouwwerken van staande vogels met een lange gebogen snavel, ronde kop, uitstekende buik en rechte vleugels met scherpe hoeken, gewoonlijk op een hol voetstuk. Ze worden voornamelijk gemaakt voor gebruik tijdens rituelen in Centraal-Senufo, waaronder mannelijke initiatieriten bij de Poro en begrafenisceremonies voor hoogwaardigheidsbekleders.

Omlijstende bogen, in de meeste moderne theaters, waar de achtergrond van het toneel door te zien is voor het publiek.

Verwijst naar een periode en stijl in de Griekse kunst en cultuur die zich voordeed van circa 1100 tot circa 900 v. Chr. Deze kenmerkt zich door de import van objecten en stijlen uit de Levant en Egypte, een vernieuwing van binnenlandse Griekse stijlen, en een algeheel herstel van de woelige periode die het gevolg was van de gewelddadige omverwerping van de Minoïsche/Myceense wereld in de 12de eeuw v. Chr. De overgeleverde kunstwerken bestaan uit eenvoudige fibulae, primitieve kleifiguren en aardewerk, meestal versierd met cirkels, bogen, driehoeken en golvende lijnen, vaak met meerdere streken aangebracht en geplaatst in horizontale banden op verschillende delen van de pot.

Verwijst naar de stijl van architectuur die gangbaar was in Zuid-Chiapas in Mexico, Zuid-Guatemala en Honduras, en westelijk El Salvador. De stijl weerspiegelt de klassieke Midden-Amerikaanse grootsheid en de Teotichuacaanse details in keramiek en maakt gebruik van decoratief Midden-Amerikaans groen vulkanisch glas. De stijl onderscheidt zich van de meer gedetailleerde laagland-Maya-stijlen door het ontbreken van stèle-altaren en zuilenrijen, het terughoudende gebruik van bogen op kraagstenen voor ondergrondse tomben, het zeldzame voorkomen van polychroom keramiek, imposante tempelontwerpen met pseudogewelven en structuren die overeenkomen met de cycli van hemellichamen.

Verwijst naar een Chinese Neolithische cultuur en periode die zijn naam ontleent aan een in 1951 ontdekte archeologische site in het gewest Huai'an in de Chinese provincie Jiangsu. Globaal omvatte Qingliangang de periode tussen 4500 en circa 2300 v. Chr., en het gehele kustgebied vanaf de provincie Shandong in het noorden tot aan de grens met de provincie Fujian in het zuiden. In meer specifieke zin wordt er de periode tussen circa 4500 en circa 3200 v. Chr. mee bedoeld, en uitsluitend het gebied van de provincie Shandong en het noordelijk deel van de provincie Jiangsu. De weinige Neolithische resten die in Qingliangang zijn opgegraven, omvatten hoofdzakelijk geavanceerde stenen gereedschappen, aardewerken houders en potscherven. Het aardewerk van Qingliangang bestaat overwegend uit roodbakken steengoed, hoewel ook grijs en zwart aardewerk is aangetroffen. Vaatwerk is gevonden in de vorm van borden of schalen van het pan- en pen-type, kommen van het bo-type, statieven van het ding- en li-type, kopjes van het bei- en dou-type, alsmede zeng-stoompannen. Sierontwerpen komen uitsluitend voor in de vorm van eenvoudige geometrische patronen, meestal bestaande uit gebogen of rechte parallelle lijnen. Het decor is doorgaans ingestempeld en geschilderd; ook zijn technieken als insnijden en appliqué gebruikt.

Schoenmakerswerktuig waarmee het overhangende leder aan de zool gelijkmatig afgesneden wordt. Het heeft een S-vormig gebogen blad met een snede en een klein (enkele millimeters) uitsteeksel aan het hoofdeinde, bevestigd in een houten hecht. Het blad kan ook aan één lange zijde een omgebogen rand hebben.

Verwijst naar de periode en stijl in de Gotische kunst in Frankrijk en elders in Europa van de late 12de tot en met de 13de eeuw. In deze tijd worden de Gotische idealen gerealiseerd in de architectuur en andere kunsten. In de beeldhouwkunst en schilderkunst wordt de stijl gekenmerkt door een terugkeer naar het evenwicht en naturalisme van de beeldhouwkunst in het oude Griekenland en Rome. In de architectuur wordt de stijl gekenmerkt door elegante, verheven proporties, een beweging naar een gevoel van grotere leegte dan volte, en symmetrie in het ontwerp, dat vaak niet exact werd uitgevoerd omdat plannen vaak werden gewijzigd of onvoltooid bleven. In de kerkarchitectuur omvatte het ontwerp meestal twee torens aan de westelijke gevel, verkorte transepten, drie of vier verdiepingen, luchtbogen, centraal geplaatste roosvensters en uitgebreide campagnes van steeds verfijnder beeldhouwwerk en glas in lood.

Snaren die geluid voortbrengen door overeenstemmende trillingen met gebogen of getokkelde snaren.

Diverse gereedschappen, meestal lange staven of repen van hout of metaal, die zuiver rechte kanten hebben en worden gebruikt om nauwkeurige rechte lijnen te tekenen of te snijden, of om de vlakheid of gelijkmatigheid van oppervlakken te controleren. Gebruik 'linialen (geleidingsgereedschap)' voor meestal kortere voorwerpen die voornamelijk worden gebruikt als geleiders om rechte of gebogen lijnen te tekenen.

Messen met een lang, gebogen lemmet die worden gebruikt om riet te bewerken.

Gebogen raspen in allerlei vormen en breedten, die worden gebruikt voor houtsnijwerk.

Verwijst naar de fase van de geometrische stijl in de 9de en het begin van de 8ste eeuw v. Chr. Deze kenmerkt zich door het toenemend aantal nieuwe patronen in de vaasschilderkunst, waaronder de introductie van gestileerde menselijke en dierlijke figuren met abstracte vormen zoals driehoeken, bogen en lijnen.

Verwijst naar een apart soort kloskant, gemaakt in Rijsel (nu in Frankrijk, maar voorheen in Vlaanderen). Deze kant werd voornamelijk geproduceerd van de 16de tot en met de 19de eeuw. De term verwijst ook naar imitaties van Rijselse kant, die later en/of elders werden gemaakt. Rijselse kant wordt gekenmerkt door een zeer fijne achtergrond, die wordt gevormd door een zeshoekig maaswerk waarin de draad is gedraaid in plaats van gevlochten. De motieven bevatten meestal gebogen bloemen en krullen, en kleine vierkante stippen die zijn verspreid over open delen van het maaswerk.

Halve fronton, zoals die die het einde van een lessenaarsdak of het dak op een zijbeuk van een kerk afbakenen. Soms zijn ze gekruld, gebogen of op een andere manier versierd.

Rolwerk dat bestaat uit menselijke en dierlijke figuren die met de gebogen lijnen zijn vervlochten.

Verwijst naar de stijl en de periode die in West-Europa de boventoon voerde in de 11e en 12e eeuw. De stijl floreerde in de architectuur met de nieuwe groei van de steden, de bijbehorende kerken en de wederopbouw van kloosters. De stijl heeft kenmerkende regionale verschillen, maar over het algemeen wordt het gekarakteriseerd door de invloed en de interpretatie van de Romeinse en daaropvolgende bouwkunst. De grote omvang, ronde bogen, gewelven van metselwerk en innovaties in de constructie om voldoende verlichting te bieden. De stijl ontwikkelde zich ook in monumentale reliëfsculpturen, glas-in- lood, boekverluchting, muurschildering, ivoor-snijwerk en kostbaar metaalwerk. Het wordt gekenmerkt door vlakke gestileerde vormen, en de zeer gedetailleerde ornamenten. Periode 950-1250.

Bogen waarvan de binnenwelving een volledige halve cirkel is.

Kleine schaven met een lengte tussen de 10 en 15 centimeter en een zool die is gebogen over de lengteas, zoals bij de toogschaaf.

Ronde, taps toelopende vijlen die ongeveer 10 tot 50 cm lang zijn en worden gebruikt om gaten te vergroten en bogen te vormen.

Afneembare verstevigingsdelen van harnasplaten, gevormd om de gebogen elleboog te bedekken. Ze dienden als @'double pieces' voor toernooiuitrustingen.

Lieren met 2 rechtopstaande, gedeeltelijk uitgeholde armen die vanaf de klankkast omhoog steken, overgaand in een gebogen juk, hout; Noordoost-Europa, 1ste eeuw-Middeleeuwen.

Traditionele bladerrijke en vegetale arabesken in de Turkse Ottomaanse decoratieve stijl uit de 15de eeuw. Het patroon vertoont lange en puntige gespleten bladeren met gebogen zijden en vertakte uiteinden, vaak strak samengebonden met klassieke wijnstokken.

Poten van meubels, die gebogen zijn als een cavaleriesabel, vierkant of rond in doorsnede zijn en geleidelijk taps toelopen naar het grondvlak. Afgeleid van de Griekse klismos en veel gebruikt aan laat 18e eeuwse en vroeg 19e eeuwse stoelen en sofa's.

Blanke gevestwapens met a-symmetrisch gevest en eensnijdende kling, die in beginsel gebogen is en dus tot houwen bedoeld en waarvan de schede aan de buitenkant van de bocht ligt; soms is er een kort rugscherp; 17e eeuw tot heden.

Windsor-leunstoelen met een U-vormige armleuning en een middelmatig hoge rugleuning, bestaande uit spijlen die worden omsloten door een gebogen rail die in de armleuning is verankerd.

Mondbogen met een korte, wijde, platte boog, 1 snaar van metaal, darm of vezel; bespeeld door met een stalen draad op de snaar te slaan; Zulu, Afrika.

Vedels met een onregelmatig gevormde klankkast met diepe vernauwing waarvan het bovenblad met dierenvel bekleed is, daarop een houten kam, korte hals met sleutelkast aan het einde, 3 snaren; bespeeld met een zware, gebogen strijkstok; Zuid-Afghanistan, India, Pakistan, Bangladesh.

Rietpijpen met een enkel riet, meestal van messing, met een wijde conische boring en een licht uitlopende klankbeker; gebouwd in negen verschillende maten, van sopranino tot contrabas; alle, behalve de twee kleinsten - de sopranino en de sopraan - teruggebogen in een U-vorm zodat de klankbeker naar voren wijst.

Wordt gebruikt voor bogen die op pijlers liggen, vooral de bogen in basilieken die het schip van de zijbeuken scheiden.

Gebogen schoren die meestal in paren voorkomen en worden gebruikt om de dakkapel te dragen en het effect van een boog geven.

Wordt gebruikt voor bogen met stijlen die niet in een rechte hoek op de vlakken staan.

Gebogen onderdelen die de voor- en achterpoten van een voorwerp, zoals een stoel, wieg of bankje, met elkaar verbinden en ervoor zorgen dat dit voorwerp kan schommelen.

Patroon waarin rijen van gebogen of vlakke elementen elkaar achtereenvolgend overlappen en op de schubben van een vis lijken.

Urinehouders voor vrouwen, ovaal, samengedrukt, ingebogen rand aan de voorkant.

Gebogen, spits kegelvormige bladen met een handvat en een haak aan de tapse kant. Ze worden gebruikt om de gaten voor de naven van wielen groter te maken.

Ornament in de vorm van een serie smalle ronde bogen die vaak worden gebruikt als rand.

Bogen in de vorm van een segment van een cirkel kleiner dan de helft van die cirkel.

Bogen waarbij bakstenen of andere kleine gewelfstenen zijn geplaatst in afzonderlijke concentrische cirkels.

Instrumenten die worden gebruikt voor het meten van de kromming van ronde of andere gebogen oppervlakken.

Zijdelings geblazen trompetten van het Afrikaanse Swahilivolk, meestal met een conische, iets gebogen boring en gemaakt van koper, hout of ivoor.

Dunne, onbuigzame stukken doorzichtig plastic of ander materiaal die in een doorlopende gebogen of gekrulde vorm zijn gesneden. Worden gebruikt als geleiders om bogen te tekenen door middel van een reeks punten die niet binnen de boog van een cirkel vallen.

Grote messen met een breed lemmet met soms een gebogen uiteinde, die worden gebruikt voor het snijden en voorbereiden van rauw vlees.

Klemmen die worden gebruikt bij het maken van stoelen, om te zorgen dat gebogen latten hun vorm behouden.

Stalen staven met een afgeplat, gevorkt of beitelvormig uiteinde dat soms licht gebogen is. Worden gebruikt om zware dingen los te wrikken en als hefboom om zware voorwerpen te verplaatsen.

De centrale wigvormige boogstenen in bogen of gewelven. Ook voor vergelijkbare elementen die worden gebruikt als ornamenten op de bovendorpels van deuren of ramen.

Een bepaalde lengte van ieder materiaal dat een muzikaal geluid kan produceren wanneer het is gespannen en getokkeld, gebogen, geslagen of op een andere manier in beweging wordt gebracht. Gebruikelijke materialen zijn ingewanden, zijde, metaaldraad, nylon, palmvezel en plastic.

Lampen met een of meerdere pitten die door een schuin omhoog lopende rechte of gebogen buis lopen, die aan de zijkant uit de houder komt.

Wordt gebruikt voor vlakke bogen van baksteen, waarbij de bakstenen met hun lange kant verticaal zijn geplaatst.

Verwijst naar een Chinese dynastieke stijl en periode tussen 960 en 1279 n. Chr. Het was een overgangsperiode met tal van maatschappelijke, economische en kunstzinnige vernieuwingen; met name in allerlei kunstvormen werd een onovertroffen graad van verfijning bereikt. Er was een maatschappelijke ontwikkeling gaande waarbij de aristocraten geleidelijk hun macht verloren aan de gegoede burgerij, hetgeen ertoe leidde dat de heersende klasse zijn machtspositie probeerde te versterken. Zo bevorderden de keizers het verbeelden van thema's die de legitieme status en stabiliteit van de dynastie moesten uitdrukken. De Song-keizers behoorden tot de meest verlichte heersers van China, en vaak waren ze zelf verdienstelijk kunstenaar. Aangezien de Song-keizers minder macht bezaten dan hun voorgangers uit de Han- en Tang-dynastie en zij bovendien een wankele vrede met vijandige buurlanden in stand moesten houden, is de kunst uit deze periode introspectief van aard. De Song-periode is vooral bekend om de landschapsschilderingen, hoewel ook de keramiek, beeldhouwkunst en architectuur een bloeiperiode beleefden. In de beeldhouwkunst werd steen vaak vervangen door klei en hout, materialen die zachtere, levensechtere figuren mogelijk maakten. Een opvallend kenmerk van de Song-architectuur is de langwerpige, slanke vormentaal, met gebogen daken en een duidelijk herkenbare Song-spits. Tijdens deze periode werden de pagodes aanvankelijk opgetrokken uit metselwerk. De stijl en periode kunnen worden onderverdeeld in Noordelijke Song, van 960 tot 1127, en Zuidelijke Song, van 1127 tot 1279.

Verwijst naar een van de twee hoofdstromingen van het zenboeddhisme. Het stond in China bekend als Tsao-tung en werd vandaar door Dogen naar Japan gebracht in 1227. Anders dan Rinzai doceert Soto een vorm van stil en zittend mediteren waarbij verlichting een geleidelijk proces is. In zijn 'Shobogenzo' bepleit Dogen een combinatie van gezeten meditatie (zazen), dagelijkse arbeid, discipline en het gebruik van koans. Dogen schreef ook een praktische handleiding voor gezeten meditatie over de vijf fasen van de zazen, culminerend in de eenwording van werkelijkheid en individu. Soto sprak de lagere samoerai en de armere boeren aan als methode van zelfbeheersing. Soto is populairder geworden dan Rinzai, deels omdat het begrafenisvormen uit de Pure Land-traditie heeft overgenomen.

Verwijst naar grote, vierkant gezaagde of geschaafde, gebruiksklare houtdelen, met name bestemd voor het construeren van een naar buiten toe gebogen en vervolgens verticaal omhoog lopend segment van een scheepskiel; dergelijke spanten zijn doorgaans opgebouwd uit meerdere stukken hout, niet uit één stuk.

Instrumenten die bestaan uit een lange horizontale balk met twee verstelbare, schuivende punten, waarvan één met een potlood en de ander met een pin of stift. Worden gebruikt om grote cirkels of cirkelbogen te tekenen voor bijvoorbeeld werktekeningen op ware grootte, het opmeten van vaten of timmerwerk.

Klein handgereedschap met een handvat en een licht gebogen gaffelvormig uiteinde om duimspijkers of spijkers mee te verwijderen. Gebruik 'spijkertangen' voor gereedschap met een bek, dat voor soortgelijke doeleinden wordt gebruikt.

Wordt gebruikt voor spitsbogen waarvan de krommingen beginnen in centra ver onder de aanzetlijn.

Halfronde metalen, pinvormige strips waarvan de uiteinden uiteengebogen kunnen worden nadat ze in een groef of gat zijn geplaatst.

Veerkrachtige voorwerpen, vaak spiraalvormig gewonden metalen stroken of draden, die hun vorm terugkrijgen nadat ze zijn samengedrukt, gebogen of uitgerekt.