Instrumenten bestaande uit een lange, achtvormige doos, een toets met frets die in het midden over de gehele lengte van het instrument loopt en drie tot vijf metalen snaren die met stemschroeven aan de zijkant op spanning worden gehouden; oorspronkelijk ontwikkeld en bespeeld in het Appalachengebied in de Verenigde Staten. Gebruik 'geslagen hakkeborden' voor Amerikaanse chordofonen met eenzelfde bouw die echter met hamertjes worden aangeslagen.

Borduurwerk waarbij het ontwerp met uitgesneden stukken materiaal of voorwerpen met borduursteken op een ondergrond wordt uitgevoerd.

Soort borduurwerk dat stamt uit de 19de eeuw, meestal gemaakt met kamgaren, waarbij een gekleurd patroon wordt gevolgd aan de hand van een schematische voorstelling; zo genoemd omdat vroeger de belangrijkste toevoer van deze patronen, garens en doeken uit Berlijn kwam. Voornamelijk een Victoriaans fenomeen.

Harde omslagen aan de voor- en achterkant van boeken, vervaardigd van verscheidene materialen en vaak bedekt met leer, stof of ander materiaal.

Wordt gebruikt voor beletterde aankondigingen of andere aanduidingen waarop een naam, instructie, waarschuwing of advertentie staat, en die worden uitgestald of aangeplakt. Voor kleinere, minder openbare identificerende aanduidingen wordt 'labels (identificatiedragers)' gebruikt. Voor systemen van borden die zijn opgesteld om richtingen aan te geven of essentiële informatie kenbaar te maken wordt 'wegbebakening' gebruikt.

De ruwe balsem van de Franse zeeden Pinus pinaster. Wordt gebruikt voor de productie van het gedestilleerde 'Burgundy turpentine' en van 'Burgundy pitch', dat niet is gedestilleerd.

Wordt gebruikt voor gebouwen die zijn bestemd of worden gedoogd voor de prostitutie.

Onderzetters die zijn ontworpen als een soort kastjes, met tin gevoerd en uitgerust met rekken en een verwarmingselement.

Te gebruiken om te verwijzen naar kunst van rond de Mexicaans- Amerikaanse grens.

Was gevormd tot een rand rond een drukplaat zodat de plaat kan worden vastgepakt voor onderdompeling; wordt vooral gebruikt voor hele grote platen.

Meestal geplaveide kleine verandas, platformen of tredes bij de toegangsdeuren van huizen. Soms met palen, stangen of kettingen afgezet. Gebruik bordessen (trappen) voor de grotere getrapte toegangen tot aanzienlijke gebouwen.

Trappen, die zich meestal buiten bevinden, die naar de ingangen van grote gebouwen leiden, zoals bij kerken, openbare gebouwen of landhuizen.

Baksteen die speciaal wordt gemaakt voor gebruik wanneer twee muren elkaar raken in een stompe hoek, om te voorkomen dat doorgehakte bakstenen moeten worden gebruikt met rechte hoeken en een oneven scherpe kant.

Trappen die op een overloop 180 graden draaien.

Dik, onbuigzaam papier, gewoonlijk in de vorm van zware vellen bestaand uit verschillende lagen papier.

Te gebruiken voor snijmachines met een hefboom, gewoonlijk gemonteerd op een vlakke onderplaat en uitgerust met een klem die met de voet wordt bediend; gebruikt voor het snijden van borden of soortgelijk materiaal.

Spellen waarbij de spelstukken over een bord worden bewogen.

Verwijst naar mensen die borduurwerk maken, dat wil zeggen naaldwerk waarin decoratieve ontwerpen met steken worden aangebracht op textiel, leer of papier.

Verwijst naar werken die zich kenmerken door een patroon of ontwerp dat is uitgevoerd in met draad of fijn metaaldraad gemaakte steken. De patronen worden gewoonlijk uitgevoerd op stof, maar ook leer, papier of andere media kunnen worden gebruikt; de werken kunnen bedoeld zijn om ingelijst te worden of om kleding, bedtextiel, meubelbekleding, kussens, altaarkleden, ceremoniële voorhangen of andere zaken te versieren.

Fijn, los getwijnd, meestal tweedraads kamgaren gebruikt voor borduurwerk. N.B. De term `borduurwol' is iets algemener dan de Amerikaanse term `crewel wool'.

Borden voor een individuele portie brood, die lijken op maar kleiner zijn dan dessertborden.

Een kaart uit een reeks van drie kaarten die op een altaar in een christelijke kerk worden geplaatst: één in het midden en één aan weerszijden, met daarop bepaalde delen uit de eucharistiegebeden, als geheugensteuntje voor de priester.

Borduurtechniek waarbij met borduurwol meestal bloem- en krulmotieven in eenvoudige steken op effen stof worden aangebracht.

Verwijst naar borduurwerk dat wordt uitgevoerd met kenmerkende tweedraads, los getwijnde wollen garens die bekendstaan als ‘borduurwol’. Crewelborduurwerk is traditioneel gebaseerd op keperweefsel, met linnen schering en katoenen inslag; er kan echter ook zuiver linnen of katoen of een andere stof worden gebruikt. Het kan bedoeld zijn om te worden ingelijst of te worden verwerkt tot kledingstukken, bedbehangsels, meubelbekleding of andere zaken. Het kenmerkt zich door een lossere stijl dan andere typen boorduurwerk. Het maken van crewelborduurwerk bloeide in het bijzonder in het 16de- tot 18de-eeuwse Europa en zijn Amerikaanse kolonies, met ontwerpen die waren geïnspireerd door textiel uit India en het Midden-Oosten.

Borden, meestal lange, smalle rechthoeken van hout, voor het bijhouden van de score tijdens het spelen van cribbage, met gaatjes in de bovenkant waar pennetjes in kunnen worden gestoken om de score en de vooruitgang van spelers aan te geven.

Speelborden die zijn verdeeld in 100 vierkanten van afwisselend lichte en donkere kleuren die zijn geordend in tien horizontaal en tien verticaal.

Borden of berichtgevingen, meestal van stug papier of karton, die in het openbaar worden aangeplakt of gedragen, bijvoorbeeld door stakers of demonstranten.

Borden voor een individuele portie van de dessertgang van een maaltijd, gelijk aan platte borden, maar dan kleiner.

Grote metalen schotel met religieuze afbeeldingen in maat variërend van ca. 20 cm. tot ca. 65 cm, meestal gemaakt uit koperlegeringen zoals messing. Werd vervaardigd in de zestiende tot de achttiende eeuw. De schotel werd gebruikt tijdens het wassen en later als versiering aan de muur gehangen maar kon ook in de kerk worden gebruikt bij de doop en als offerschotel.

Een met flanel bekleed (school)bord waarop plaatjes kunnen worden gehecht voor leerdoeleinden.

Verwijst naar het procedé waarbij een naald en een draad of een dunne metaaldraad worden gebruikt voor het stikken van decoratieve patronen in stof, leer, papier of ander materiaal. Gebruik 'brocheren' voor de techniek van het aanbrengen van inslagpatronen, waarmee verhoogde patronen worden ingeweven in een geweven stof.

Boekbanden met stoffen kaften, meestal van fluweel, zijde of canvas, bewerkt met gouden, zilveren of zijden draad. Deze boekbandkunst kende zijn hoogtepunt in Europa in de 16de en 17de eeuw.

Te gebruiken voor Amerikaanse hakkeborden die met houten hamertjes worden bespeeld. Gebruik 'Appalachische hakkeborden' voor hakkeborden met snaren die over een klankkast zijn gespannen en die tokkelend worden bespeeld.

Borden in boekbanden, waarvan de rug- of bandzijde ofwel is opengespleten tot een geringe diepte, ofwel, in het geval van gelamineerde borden, niet is vastgeplakt. De borden worden aan het boekblok bevestigd met de banden of flenzen die in de gespleten rand worden gestoken en vastgemaakt.

Borden die in de kerk zijn opgehangen voor de congregatie, waarop de nummers van hymnen en lezingen van diensten staan aangegeven.

Tekstbord met religieuze teksten die betrekking hebben op de stichting van de gilde. Veelal voorzien van een pronklijst met gildekenmerken.

Ambachtelijk borduurwerk waarbij men metaaldraden op een weefsel vastzet, meestal met kleine steekjes langs de onderkant. De draden bestaan uit katoen of zijde, omgeven door een laagje metaal. Hoewel men het over ‘goudborduursel’ heeft, kan ook imitatiegoud, zilver of koper gebruikt worden. Deze techniek ontstond zo’n 2000 jaar geleden in Azië

Ondiepe borden voor graten en andere voedselresten die naast de eetborden worden gezet; behoorden in de 19e eeuw vaak tot het couvert.

Snaarinstrumenten met een klankbodem en meerdere snaren, maar zonder toetsenbord. Ze worden aangeslagen met lichte hamertjes.

Wordt gebruikt voor latten of balustrades op en rondom een achterschip, vooral bij zeilboten; vaak bewerkt of op andere manier versierd.

Stug en zwaar karton dat voornamelijk wordt gebruikt voor boekomslagen.

Wordt gebruikt voor borden die plaatsen van bestemming aangeven. Voor kleinere, minder openbare identificerende aankondigingen wordt 'labels (identificatiedragers)' gebruikt.

Bordessen waarvan de trap haaks op de deur staat.

Borduurtechniek waarbij patronen op geweven, ongebleekte katoen of linnen worden geborduurd met zwaardraads garen, dat lussen maakt op het oppervlak en dan wordt doorgeknipt, wat een kwastachtig effect geeft; wordt vooral gebruikt voor beddenspreien. Deze techniek wordt vooral toegepast in Angelsaksische landen.

Constructies die achter of boven preekstoelen, spreekgestoeltes of podia zijn geplaatst om het geluid in de richting van het publiek te weerkaatsen.

Resonatoren in snaarinstrumenten met een toetsenbord, die bestaan uit dunne platen hout of ander materiaal waarover de snaren zijn gespannen.

Verwijst naar werken die met naald en draad zijn gemaakt op stof of canvasgaas. De werken kenmerken zich door patronen die worden uitgevoerd door met behulp van het raster van de stof de gewenste positie voor de verschillende steken of kleuren te bepalen.

Verwijst naar het procedé van het creëren van werken met naald en draad op stof of op canvas. Het raster van de stof wordt gebruikt om de gewenste positie van de diverse steken of de kleuren in het ontwerp te bepalen.

Sterk, onbuigzaam leer dat wordt gebruikt voor duurzame artikelen zoals kruithoorns, potten of wapenrusting. Het wordt gemaakt door de vellen te looien in een hete looistof en het in vorm te buigen of persen.

Houten plank met een geribbelde onderzijde en een handvat langs de zijkant, gebruikt om kreuken uit het wasgoed te persen tijdens het strijken. Het wasgoed werd om een stok gewikkeld en de mangelplank werd vervolgens over de stok heen en weer gerold. De voorkant werd vaak gedecoreerd.

Borden waarop men briefjes, boodschappen, communiqués en advertenties kan ophangen, vaak in een publieke ruimte. Men gebruikt de term ook voor digitale faciliteiten met deze functie.

Snaarinstrumenten met 1 metalen snaar, bestaande uit een rechthoekige klankkast met úítstekend toetsenbord, eindigend in een ovale klankkast op opvouwbare poten.

Platte, vaak rechthoekige of ovale platen waarop een meestal gedrukte of ingegraveerde naam van bijvoorbeeld een persoon of bedrijf staat.

Kleine, dunne, platte stukken metaal, leer of ander geschikt materiaal waarop een uniek officieel identificatienummer is aangebracht van een geregistreerd voertuig, waaraan het is bevestigd.

Ondiepe, meestal ronde schalen waarvan wordt gegeten.

Toetsenborden, gewoonlijk van orgels maar die zich ook bevinden op carillons, klavecimbels, klavichords en piano's, die worden bespeeld met de voeten en die of aan hun eigen pijpen, klokken, of snaren zijn aangesloten of aan die van de handklavieren zijn verbonden.

18e-eeuwse vorm van applicatiewerk, waarbij motieven zoals bloemen en dieren uit katoenen stoffen, vooral chintz, worden geknipt en op een effen ondergrond worden genaaid.

Borden voor een individuele portie van het hoofdgerecht van een maaltijd. Vaak met een ronde, maar soms ovale, achthoekige of andere vorm.

Sterk, hoogglanzend karton dat lijkt op gevulkaniseerde vezel.

Te gebruiken voor platte oppervlakken of borden, soms grote bouwsels, geconstrueerd of gebruikt voor het ophangen van kennisgevingen of advertenties.

Wordt gebruikt voor borden die bedoeld zijn om gedrag te regelen en die informatie geven als verboden, orderegels of gedragsregels.

Wordt gebruikt voor borden die gebruikers naar bestemmingen leiden.

Ruitvormige platen of panelen waarop het wapenschild van een overleden persoon is aangebracht, die bij zijn overlijden ten toon worden gesteld.

Te gebruiken voor materialen die vóór het inbinden worden bevestigd op de achterkant van de boekblokken, of die worden gebruikt voor de voering van de binnenkant van de rug van de kaft.

Bordjes voornamelijk bedoeld voor het serveren van een individuele portie salade.

Twee met elkaar verbonden affiches of borden die voor en achter een persoon hangen, en waarop meestal een tekst staat, zoals een advertentie, bericht of aansporing.

Speelborden die zijn verdeeld in 64 vierkanten van afwisselend donkere en lichte kleuren die zijn geordend in acht horizontaal en acht verticaal.

Een patroon dat vierkanten of ruiten in contrasterende kleur of structuur afwisselt.

Een groep kleden die volgens dezelfde techniek als de Para-Mamluk kleden worden gemaakt, maar niet zo fijn geweven en van een verschillend kleurengamma. Ze hebben een kenmerkend patroon van zeshoekige of achthoekige vormen die vaak met een cartouche-rosette rand zijn begrensd.

Zware houten blokken, bedoeld om de menselijke hals zodanig te omsluiten dat de drager niet kan gaan liggen, zich niet kan voeden en zijn of haar hoofd niet kan aanraken. Ze werden in het verleden in China en landen in de Chinese invloedssfeer gebruikt om mensen te bestraffen voor kleine vergrijpen. De naam en het misdrijf van de dader werden op het hout geschreven.

Geselecteerde, kleurvaste zwarte leisteen die gelijkmatig is van kleur en dikte, waarbij alle randen zijn geslepen en nauwkeurig gerecht zodat de voegen aaneensluitend, glad en in één vlak kunnen worden gemaakt.

Schuurgereedschappen die ongeveer 1,20 meter lang zijn, meestal van hout of aluminium zijn gemaakt en één of twee handvatten hebben. Worden gebruikt door beton- en pleisterwerkers bij voorbereidingswerk als schuren en vlakmaken.

Grote, meestal rechthoekige borden op sportterreinen, die voornamelijk worden gebruikt om de score en andere relevante feiten, cijfers of beelden aan te geven.

Borden die voornamelijk bedoeld zijn voor het serveren van een individuele portie soep. Ze hebben een ondiepe holte en meestal een brede rand.

De verticale voorzijden van treden.

Gereedschappen die meestal van hout, aluminium of magnesium zijn gemaakt en worden gebruikt bij het af werken, om van onverhard beton, pleister of stucwerk een relatief gelijkmatig maar nog steeds open laag te maken.

Pleistergereedschap zoals stoffen of kurken schuurborden. Worden gebruikt om structuur aan te brengen in pleister.

Wordt gebruikt om borden die algemene informatie geven te onderscheiden van 'wegwijzers', 'herkenningsborden' of 'regelgevende borden'.

Een serie hendels of toetsen die het geluidsmechanisme van toetsinstrumenten in werking stellen.

Te gebruiken voor beweegbare bruggen over bevaarbare waterwegen, die passagiers en voertuigen van de ene oever naar de andere brengen op een platform dat aan een rollende trolley hangt.

Verwijst naar oud-Griekse schotels met een voet, versierd met realistische afbeeldingen van zeedieren. Deze populaire borden werden gebruikt om vis op tafel te serveren en zijn gemaakt van de vroege 4de eeuw v. Chr. tot ver in de hellenistische periode, niet alleen in Attica maar ook in de Griekse kolonies in het zuiden van Italië. Atheense schilders richtten de buik van de vissen altijd naar de rand van het bord terwijl Zuid-Italiaanse schilders ze juist met hun buik naar het midden afbeeldden. Sommige visborden bevatten afbeeldingen van zeevoedsel die zijn gerangschikt rond een centraal sausbakje. Androkydes van Kyzikos was een van de weinige visbordschilders die hun werk signeerden.

Wordt gebruikt voor borden die de aandacht vestigen op potentieel gevaarlijke omstandigheden.

Schilden of op een schild gelijkende oppervlakken waarop familiewapens staan afgebeeld.

Wordt algemeen gebruikt als aanduiding van plaatsen waar handel wordt gedreven.

Naaiwerk met wit draad op een witte ondergrond.

Ondiepe, ronde dessertbordjes, meestal gemaakt van zilver en met een gecanneleerde, opengewerkte of geschulpte rand.

Abecedariums die dikwijls bestaan uit slechts een vel perkamentpapier of uit een laagje papier dat op een dun houten bord is geplakt. Vroeger werden zulke plankjes soms beschermd door een doorzichtige plaat van hoorn en werden er, behalve de letters van het alfabet, ook wel andere zaken op afgedrukt, zoals de getallen 0 tot en met 9 of het Onze Vader.

Kartonnen of houten leesboekjes die bestaan uit twee of drie bladzijden waarop de letters van het alfabet alsmede getallen, eenvoudige tekst en soms afbeeldingen worden (af)gedrukt. Vaak wordt het afgedrukte ter bescherming voorzien van een laklaag. Te onderscheiden van 'ABC-boekjes'. Deze abecedariums bestaan meestal uit TTn vel perkamentpapier of een laagje papier dat op een dun houten bord is geplakt. Vroeger werden zulke plankjes soms beschermd door een doorzichtige plaat van hoorn.

Series aardewerken eetgerei, ontworpen om verticaal in elkaar te passen in de vorm van een vaas of urn, gemaakt als geschenk voor vrouwen die zijn bevallen van een kind; ze bestaan gewoonlijk uit een soepkom op een voet, een deksel in de vorm van een bord, een mok of een kop, een zoutvaatje en een gewelfd, van gaten voorzien deksel. Ze werden gemaakt in Italië tijdens de Renaissance en vervolgens in andere delen van Europa, en waren vaak uitbundig gedecoreerd.

Steken waarbij de naald telkens wordt ingestoken op de helft van de voorgaande steek. Bij nuttige handwerken gebruikt men achtersteken om rijgsteken te versterken. In de borduurkunst gebruikt men achtersteken ook om patronen te creëren.

Verwijst naar werk dat is gemaakt van linnen of een andere stof, waarop een motief is aangebracht door een draad te trekken door het materiaal, waardoor een maaswerk ontstaat dat vervolgens met steken wordt bewerkt. Het werd vooral ontwikkeld in Italië en was een voorloper van de naaldkant uit de 16de eeuw. Het werd ook daarna nog in veel landen geproduceerd en is vaak te zien als standaard naaldwerk op borduurmerklappen uit de 17de eeuw en later.

Liturgische gewaden met lange, strakke mouwen en een volledige rok, meestal van linnen gemaakt. Alben worden door christelijke priesters en soms ook door gewijde koningen gedragen, vaak onder een ander gewaad. In de westerse kerken zijn ze wit en in de oosterse kerken kunnen ze allerlei kleuren hebben. Alben werden soms gedecoreerd met rijk geborduurde apparels bij de polsen en langs de onderzijde. De term verwijst eveneens naar soortgelijke niet-kerkelijke kleding, met name zoals die door de oude Grieken en Romeinen werd gedragen.

Vooral te gebruiken met betrekking tot beeldhouwwerken of architectonische en infrastructurele elementen zoals zuilen, muren of borden, die alleen staan. Gebruik bij voorkeur 'vrijstaand (positioneel kenmerk gebouw)' voor gebouwen die alleen staan.

Bedekkingen van stof, vaak met decoratieve randen en borduurwerk, gebruikt voor altaren.

Een type Italiaans bord dat is bevestigd op een hoge en dunne standaard, vaak gebruikt als middenstuk of fruitschaal. Soms zijn er meerdere borden boven elkaar geplaatst. De borden zijn meestal gemaakt van glas of aardewerk.

Verwijst naar de periode en stijl die wordt geassocieerd met de verovering van het grootste deel van de Britse eilanden door Germaanse Saksen en Angelen uit Sleeswijk en het Oostzeegebied, vanaf de opeenvolgende invasies in de 5de en 6de eeuw n. Chr. tot na hun bekering tot het christendom. De stijl kenmerkt zich door de vermenging van de cultuur van de immigranten met de bestaande Keltische tradities en is later nog vermengd met klassieke invloeden van het Europese vasteland. De elementen die zijn afgeleid van het traditionele metaalwerk van de Angelen en de Saksen en vaak ook werden toegepast op andere middelen, zijn onder meer symmetrische, dooreengevlochten, abstracte patronen, gestileerde verstrengelde dieren, invatting van granaten, juwelen en filigraan. Deze worden gecombineerd met Keltische schaakbordpatronen van millefiore email en andere motieven zoals die zijn ontwikkeld in Keltische kloosters.

Verwijst naar textielwerken die worden gemaakt door vormen of patronen in één materiaal toe te passen op een ander materiaal. De werken worden gewoonlijk verder versierd met borduurwerk dat dient om het ontwerp te fixeren en te verluchtigen. De term kan ook verwijzen naar één uitgeknipte versiering die bedoeld is om bevestigd te worden op het grotere stuk materiaal. Werken kunnen bedoeld zijn om te worden ingelijst of om te worden omgezet in kleding, voorhangen, bedtextiel of andere huishoudelijke zaken. Appliqué behoort met borduurwerk tot de oudste en meest universele soorten versierde textielwerken. Versiering van textiel of leer, bestemd om te worden vastgezet ofwel geappliqueerd op een kledingstuk of accessoire.

Handgestikte geborduurde naaldwerken uit het Andesgebied in Zuid-Amerikaanse landen, gebruikt als muurdecoratie of voor het vervaardigen van dekens, handtassen, kussens en diverse andere voorwerpen.

Geborduurde tapijten die zijn gemaakt in Arraiolos, Portugal en naar deze stad zijn vernoemd. De techniek bestaat uit een visgraat of kruissteek op een ondergrond van linnen stof.

Fijne draad van wol of chenille die bij borduurwerk werd gebruikt, met name in de 19de eeuw. De borduurdraad wordt op dezelfde wijze in stof verwerkt als crewelborduurwerk.

Moderne term voor een type borduurwerk dat sedert de 16de eeuw in Italië en op andere plaatsen wordt gemaakt. Het patroon van Assisi-werk wordt uitgespaard in gewoon linnen, terwijl de rest van de ondergrond wordt bedekt met een gevlochten kruissteek in rood of andere kleuren. Dit type borduurwerk zou het eerst zijn vervaardigd in nonnenkloosters in Assisi, hoewel dit niet waarschijnlijk lijkt; vermoedelijk is de term ontstaan doordat dit borduurwerk meer recent in Assisi wordt geproduceerd.

Randen met bijzonder rijk borduurwerk of met gouddraad of gekleurd zijde geweven patronen, vaak verfraaid met juwelen of kralen. Gebruikt als ornamentele banden op kleren, zoals koninklijke of religieuze gewaden. De term verwijst naar de Frygiërs, die bekendstonden om hun grote vaardigheden in het borduren met goud.

Wordt gebruikt voor snelwegen, al dan niet tolvrij, met meerdere rijstroken en een minimum aan verkeersborden. Hoewel de belangrijkste kruispunten ongelijkvloers zijn, kunnen er ook gelijkvloerse kruisingen voorkomen.

Kleinere versie van iedere modieuze tas; meestal bestikt met kralen, lovertjes of borduursel of gemaakt van een mooie stof zoals glacé, zilver, brons of goud.

Speeltafels waarbij op het blad een speelbord voor backgammon is aangebracht.

U-vormige borden op een hoge stam, bestemd om bananen op te leggen. Benaming aan het eind van de 19e eeuw gebruikt door ontwerpers van tafelgerei en glasfabrikanten.

Tassen voor algemeen gebruik, gedragen door Noord-Amerikaanse indianen, met vaste schouderbanden die over de schouder en over de borst werden gedragen; meestal gemaakt van wol, mousseline of bokkenleer en rijkelijk versierd met kralenwerk, veren of borduursel. Gebruik 'bandelieren' voor schouderriemen die over de borst worden gedragen, waaraan soms portefeuilles, kleine tasjes of zakjes hangen die vaak munitie bevatten.

Oekraïense psalters met een platte, ovale kast en dertig of meer snaren langs het klankbord. Bandoera’s worden soms bespeeld in grote ensembles.

Luitachtige tokkelinstrumenten met een basregister, met een klankkast met een geschulpt silhouet, een platte of licht gewelfde rug, een plat klankbord met een rond, versierd klankgat en een lange hals met een kop met gewoonlijk zijdelings geplaatste stelschroeven. Bandora’s zijn bespannen met zes of zeven dubbele metalen snaren, waarvan de laagste zijn gemaakt van twee of meer ineengedraaide draden. De kam is gelijmd en voorzien van een fretachtige koperen strip en een rij bevestigingspinnen langs de onderste rand; een luitachtig systeem van ribben is bevestigd onder het klankbord. Ze zouden voor het eerst gemaakt zijn in 1562 door John Rose in Londen en waren tot in de zeventiende eeuw populair als continuo-instrumenten in ensembles van snaarinstrumenten.

Type zigzagpatroon waarbij iedere puntvorm in het patroon in één verlopende kleur wordt uitgevoerd en de afzonderlijk elementen vaak een contrasterende kleur hebben. Bargello wordt hoofdzakelijk gebruikt bij borduurwerk, met name van meubelbekleding en vloerkleden. Een typisch voorbeeld van bargello is een stel 17de-eeuwse Italiaanse stoelen in het Bargello Museum in Florence. De techniek bestaat sinds de 17de eeuw en stond destijds bekend als de Hongaarse steek, en wordt tot de dag van vandaag beoefend. Het bargello-motief wordt ook verwerkt in behangpatronen en parketvloeren.

Een non-woven textiel dat wordt gemaakt door het pletten van de binnenste schors van bepaalde bomen en struiken tot deze fijn en zacht is. Bastdoek kan worden beschilderd, bedrukt, geborduurd of geknipt en genaaid als patchwork. Het is wel vrij kwetsbaar, vooral als het nat is. Ooit werd het in vrijwel geheel Afrika ten zuiden van de Sahara gebruikt. De vroegste vermelding was in het midden van de 16de eeuw in Liberia, tegenwoordig komt het voor in Ghana en Nigeria.

De hiërarchie Beeldmateriaal bevat descriptoren voor objecten die oorspronkelijk zijn vervaardigd met als doel de betekenis hoofdzakelijk op visuele, non-verbale wijze over te dragen, met name waar het de uitdrukking van een symbolische of expressieve betekenis of esthetische ervaring betreft. Hieronder vallen voorstellingen en gebeeldhouwde werken, alsmede periodeafhankelijke werken, bijvoorbeeld performancekunst, die zich binnen de beeldende kunst hebben ontwikkeld en daarmee in verband worden gebracht. Sommige descriptoren in deze hiërarchie kunnen naar een object of beeld verwijzen; bijvoorbeeld, in het geval van een object dat is vervaardigd uit linnen, spanramen en een lijst die specifiek zijn bedoeld als drager van een geschilderde afbeelding kunnen de afbeelding en het object samen worden aangeduid als schilderij; een afbeelding op een meubelstuk daarentegen kan wel als schilderij worden aangeduid, maar de drager is in dat geval bijvoorbeeld een ladekast of haardscherm. Relatie met andere hiërarchieën: de hiërarchie Informatievormen bevat descriptoren voor objecten die wel op visuele, non-verbale wijze communiceren, maar die hoofdzakelijk een informatieve functie hebben (bijvoorbeeld 'kaarten'), met inbegrip van bepaalde afdrukken die worden geassocieerd met het reproduceren van documenten en technische tekeningen (bijvoorbeeld 'blauwdrukken'). Descriptoren voor decoratieve elementen zijn opgenomen in de hiërarchie Ontwerpelementen (bijvoorbeeld 'rolwerk') en de hiërarchie Componenten (bijvoorbeeld 'acroteriën'), terwijl architecturale vormen die in hoofdzaak structureel en in tweede instantie sculpturaal van aard zijn (bijvoorbeeld 'kariatiden') eveneens bij Componenten zijn ondergebracht. De meeste descriptoren voor de materialen die in een werk worden gebruikt, maken deel uit van de hiërarchie Materialen (bijvoorbeeld 'canvas'); indien echter found objects of bouwmaterialen zijn gebruikt (bijvoorbeeld 'platte borden', 'l-balken') verschijnen deze descriptoren op locaties die aansluiten bij de oorspronkelijke functie van het object. Descriptoren voor de methoden die gebruikt worden bij het vervaardigen van een werk (bijvoorbeeld 'natte collodiumprocedés', 'beeldsnijden') zijn opgenomen in de hiërarchie Procedés en Technieken. Met betrekking tot algemene thematische klassen verschijnen andere descriptoren binnen diverse hiërarchieën, met inbegrip van Gebeurtenissen (bijvoorbeeld 'oorlog') en Abstracte Begrippen (bijvoorbeeld 'mythologie').

Schikking (naar uiterlijk) van letters of woorden met specifieke aandacht voor het totaalbeeld en de compositie, zoals op ruggen of kaften van boeken of op borden.

Distinctieve christelijke visuele werken met de hortus conclusus (omheinde tuin) als iconografische thema; vooral bekend vanaf de late middeleeuwen tot de 17e eeuw, vaak in vrouwelijke monastieke instellingen. Ze hebben meestal de vorm van een paneel in bas-reliëf of assemblages, bijvoorbeeld met een centrale sculptuur en uitgebreide wassen bloemen, borduurwerk, etc. Ze portretteerde de Maagd Maria of een andere heilige figuur, omringd door bloemen en planten. Dit speciale werk ontwikkelde in de Zuidelijke Nederlanden, maar werden ook teruggevonden gevonden in het noordwesten van Duitsland en elders.

Culinaire uitrusting met een min of meer platte vorm, zoals vorken en lepels, en zonder snijrand. Te onderscheiden van 'culinaire houders' en 'vaatwerk', zoals drinkglazen en schalen. gebruik de term 'meswerk' bij het verwijzen naar keukengereedschap met snijrand, in het bijzonder diverse soorten messen die bij het eten worden gebruikt. Schepwerk wordt tegenwoordig meestal in sets vervaardigd, met soortgelijke of verwante decoratieve patronen op het handvat. (Engelse term: de term kan ook verwijzen naar min of meer platte of ondiepe voorwerpen van aardewerk, zoals borden en kopjes).

In boekbanden gebruikte touwen, banden of riemen die tegen de rug van een boekblok worden geplaatst en waar de draad omheen wordt gestikt. Kunnen ook worden gebruikt als middel om de borden te bevestigen.

Die delen van het boek die bestaan uit bladzijden en katernen die worden gebonden; materiaal zoals schutbladen en borden, die ook tijdens het binden worden aangebracht, worden hierbij niet meegerekend,

Egeïsche vaten uit het Bronzen Tijdperk, meestal met een platte, open, bordachtige vorm met inkervingen aan één kant. Het gebruik ervan is niet bekend.

Verwijst naar een geborduurd ajourwerk met als belangrijkste ontwerpelement de oogjes, kleine gaatjes die zijn verbonden door satijnen lapjes. Het wordt meestal verwerkt in katoen als de randen van kleding of linnengoed. De gaatjes - of oogjes - zijn gegroepeerd in patronen die verder zijn afgebakend door eenvoudige borduursteken op het omliggende materiaal. Het werk wordt meestal uitgevoerd met witte draad op witte stof. De techniek ontstond in het 16de-eeuwse Europa en was niet beperkt tot Engeland, zoals de naam suggereert. In de 19de eeuw werd het veel gebruikt op nachtkleding en ondergoed. Moderne broderie anglaise wordt meestal machinaal vervaardigd.

Verwijst naar Japanse ceremoniële dansen in combinatie met muziek bij shintoïstische, boeddhistische en keizerlijke hofrituelen en feesten. De dans en muziek werden al vroeg vanuit China, Korea, India en Zuidoost-Azië in Japan geïntroduceerd. Tijdens de 9de eeuw werden deze dans- en muziekvormen door de Japanse keizers gestandaardiseerd. De dansen bestaan uit gestileerde bewegingen op de maat van een trommel, terwijl de algehele choreografie op eenvoudige geometrische patronen is gebaseerd. De maskers die door de dansers worden gedragen, vormen een belangrijk element bij bugaku. Er zijn twee basisdansvormen met begeleiding van specifieke muziek: saho no mai ('dansen van de linkerzijde'), begeleid door togaku (hoofdzakelijk gebaseerd op Chinese muziek); en uho samai no mai ('dansen van de rechterzijde'), begeleid door komagaku (muziek die oorspronkelijk uit Korea komt). De rijk geborduurde kostuums van de saho no mai-dansers zijn meestal rood, terwijl de kostuums van uho samai no mai-dansers doorgaans groen of blauw zijn. Een bugaku-programma begint meestal met een selectie die wordt uitgevoerd door de hoofddansers van beide vormen, waarna beurtelings dansen uit beide repertoires worden uitgevoerd. Als er uitsluitend muziek wordt uitgevoerd, gebruikt men de term 'gagaku'.

Te gebruiken voor reclame op locaties die buiten zijn, bijvoorbeeld op aanplakborden of met affiches.

Blad op poten, om naast een tafel te zetten om borden en bestek op te bergen, Engels, 18e eeuw.

Een veelgebruikt grijs bordpapier of karton waarop wit katoenweefsel is geplakt of gelijmd dat is bewerkt voor gebruik met olieverf.

Cassettes met couverts. Doosachtige houders met vakjes, bestemd voor reizigers en militairen om borden, bestek en ander eet- en drinkgerei in te vervoeren.

Doeken, meestal van linnen en vaak geborduurd met religieuze inscripties, om broden (challa) mee te bedekken die vaak in ingewikkelde vlechtvormen worden gebakken en voor de Joodse sabbat en feestelijke maaltijden worden gebruikt.

Voor zover bekend een van 's werelds oudste bordspellen, dat wordt het gespeeld door twee mensen die tegenover elkaar zitten met tussen hen in een bord met 64 afwisselend lichte en donkere velden. De 24 schijfvormige speelstukken hebben onderscheidende kleuren. Tijdens het spel worden stukken diagonaal naar een aangrenzend leeg veld verplaatst. Om te winnen moet de speler alle stukken van de tegenstander hebben ingenomen of geblokkeerd, zodat ze niet meer kunnen worden verplaatst. Spellen die vergelijkbaar zijn met checkers werden al gespeeld in de tijd van de vroege Egyptische farao's (ca. 1600 v.Chr.), zoals vermeld in de werken van de Griekse schrijvers Homerus en Plato. In de 12e eeuw werd een vroege vorm van het spel aangepast aan de 64 velden van het schaakbord en in de 16e eeuw werd de regel van het verplichte slaan toegevoegd. Zo ontstond het spel dat in wezen hetzelfde is als het moderne checkers.

Snaarinstrumenten met toetsenbord, genoemd in teksten uit de 14de tot de vroege 16de eeuw. Een nauwkeurige beschrijving van de constructie ontbreekt, maar er zijn aanwijzingen dat het een soort klavechord betrof. Dit zou hebben geleken op een orgel maar het geluid werd voortgebracht door snaren. De eerste bekende verwijzing dateert uit 1360, toen koning Edward III van Engeland een door Jehan Perrot gebouwd exemplaar schonk aan koning Jan van Frankrijk. Verwijzingen naar klavechords beginnen rond het midden van de 14de eeuw te verschijnen; omdat de klavecimbel pas na 1390 opduikt, wordt aangenomen dat met een 'chekker' geen getokkeld maar een aangeslagen snaarinstrument met toetsenbord werd bedoeld, al geeft de documentatie geen uitsluitsel.

Strategisch bordspel dat sinds ongeveer 700 wordt gespeeld in China. Net als westers schaken is Chinees schaken waarschijnlijk afgeleid van het Indiase bordspel chaturanga. Het doel van Chinees schaken is het veroveren van de koning of generaal van de tegenstander. Hoewel de speelborden op het eerste gezicht op elkaar lijken, bevat het westerse schaakbord 8x8 rijen velden van afwisselend lichte en donkere kleuren en het Chinese bord 8x8 rijen velden van dezelfde kleur met een extra horizontale lege rij (de 'rivier') tussen de twee helften. Over sommige velden zijn diagonale lijnen getrokken. In tegenstelling tot westers schaken - dat wordt gespeeld op velden met twee verschillende kleuren - wordt Chinees schaken gespeeld op de snijpunten van de lijnen (de 'punten') die samen de velden vormen. Chinese schaakstukken hebben meestal de vorm van platte schijven, vaak zwart en rood van kleur, met Chinese karakters die de rang aanduiden. Onder de stukken bevinden zich een koning (generaal), mandarijnen, torens (strijdwagens), paarden, olifanten (bisschoppen of ministers), katapulten en pionnen (soldaten).

Wijnglazen op stam, bestemd voor het drinken van rode wijn uit Bordeaux.

Snaarinstrumenten in de vorm van een vleugelpiano met een toetsenbord waarmee een tokkelmechanisme bedient wordt om de snaren te bespelen, met snaren die evenwijdig aan de toetsen lopen.

Snaarinstrumenten met een rechthoekige klankkast met toetsenbord aan de lange kant. De snaren, meestal 2 per toon, lopen van hoge pennen aan de linkerkant over een kam naar de stemsleutels aan de rechterkant. De snaren worden van onderaf aangeslagen door koperen tangenten aan de achterzijde van elke toets.

Gereedschap om klei te bewerken dat voornamelijk bestaat uit een schijfje of wieltje. Worden gebruikt om inkepingen of groeven in de buitenste randen van borden te maken.

Geborduurde dekkleden of voorhangen die worden gemaakt met behulp van de colcha-steek.

Een lange stok met een collectezakje aan het uiteinde ter inzameling van geld; de collectant kan hiermee alle kerkgangers bereiken. Het zakje is niet zelden voorzien van een geborduurde letter: een D voor diakonie, een K voor de kerk, verwijzend naar de begunstigden van de twee collectes. De oudere collectestokken hadden ook wel een bakje aan het uiteinde. Dit bakje heette in de volksmond ʺcentenbakʺ. Voor voorwerpen waarmee passief geld wordt ingezameld wordt het voorvoegsel offer- gebruikt, zoals bijvoorbeeld offervaas, offerkist etc.

Computer-randapparatuur, bestaande uit een monitor of een printer en een toetsenbord, die met elkaar verbonden zijn en functioneren als een op zichzelf staande in/uitvoereenheid.

Draagbare accordeons met twee zeshoekige kastjes die door een uitschuifbare blaasbalg met elkaar zijn verbonden. Ieder kastje heeft een eigen druktoetsenbordje.

Holle houders, meestal gemaakt van metaal (met name zilver), zoals drink-, serveer- en pronkvaten die, in tegenstelling tot borden en bestek, redelijk diep zijn.

Borden of doeken met een blokpatroon, bedoeld om geld te tellen of fiches die rekeningen vertegenwoordigden. Men gebruikte ze in boekhoudkantoren, die aan een winkel of het huis van een koopman vastzaten. Het telbord was draagbaar en als men het ging gebruiken, plaatste men het op een tafel of kist.

Groepen van bij elkaar passend serviesgoed en bestek voor elk van de aan tafel aanzittenden. Meestal twee of drie borden, kop en schotel, soms een kom en bestek bestaande uit minimaal een mes, vork en lepel, maar kan uit meer onderdelen bestaan.

Quilts bestaande uit stukjes stof van verschillend materiaal, vaak fluweel, satijn of brokaat en meestal in onregelmatige vormen en maten en versierd met fantasieborduursteken; geperst en meestal geknoopt in plaats van doorgestikt en zelden opgevuld.

Kleine tafels of planken bij het altaar in een kerk, wordt gebruikt voor de eucharistische elementen voor wijding. Of kleine bijzettafels waarop schalen en borden klaar worden gezet om aan tafel geserveerd te worden in een eetzaal. Ze verschillen van 'credenzas (dressoirs)" doordat ze meestal kleiner zijn en de vorm van een tafel hebben in plaats van een bergmeubel.

Bordjes, meestal ongeveer 7,5 of 10 cm in doorsnede, die zijn gemaakt van geperst glas en worden gebruikt om aardewerken kopjes op te zetten, terwijl de thee van de schoteltjes wordt gedronken.

Borduurwerk waarbij delen van de dragende stof worden weggeknipt of teruggetrokken, en waarbij steekjes worden gebruikt om rafelen te voorkomen en het geheel te verfraaiien door elementen opnieuw te bewerken en uitgeknipte delen weer op te vullen.

Hongaarse hakkeborden die bestaan uit een ondiepe, trapeziumvormige klankkast met 20 tot 35 metalen snarenkoren die over twee kammen lopen. Ze worden hangend aan een riem om de nek van de bespeler of steunend op vier poten bespeeld en zijn zeer geliefd in zigeuner-, volksmuziek- en nachtclubensembles.

Tafels waarbij op het blad een speelbord voor schaken of dammen is aangebracht.

Grote ronde borden, meestal van kurk en met genummerde vakjes, die worden gebruikt als schietschijven tijdens het dartspel.

Verwijst naar een Chinese neolithische cultuur uit het middelste rivierbekken van de Yangtze-rivier, daterend uit de periode tussen circa 4400 en circa 3300 v. Chr. De naam is afgeleid van een vindplaats in Daxi Wushan in de provincie Sechuan; andere belangrijke Daxi-locaties zijn Guanmiaoshan Zhijiang en Honghuatao in de provincie Hubei, en Sanyuangong in de provincie Hunan. Keramiek is het meest opvallende Daxi-element, waarbij met de hand vervaardigd rood aardewerk overheerst. Technieken als beschilderen, stempelen, afdrukken maken met touw, insnijden, appliqué en ajourwerk worden alle aangetroffen; chevrons, bloembladmotieven en gevlochten kromlijnige en driehoekige motieven worden vaak gezien. Staand vaatwerk zoals de dou met diepe kom en kommen met ringvoet, borden en bekers behoren tot de belangrijkste typen Daxi-vaatwerk. Stenen gereedschappen en ornamenten zoals ringen en halssnoeren van jade, been, steen en schelpen zijn eveneens aangetroffen op Daxi-locaties.

Een soort servies voor het dessert dat wordt geserveerd als de laatste gang van een maaltijd, meestal bestaand uit dessertbordjes, dessertschaaltjes, dessertvorken, dessertmessen, dessertlepels en soms een opscheplepel en vingerkommetjes.

Schalen met gekruiste armen die vaak verstelbaar zijn en in het midden meestal een spirituslamp hebben en worden gebruikt voor het steunen en warmhouden van borden en het beschermen van de onderkant tegen de hitte.

Dichtgeweven stof in verschillende gewichten; wordt meestal gemaakt van vlas, hennep, jute of katoen en vooral gebruikt voor zeilen, dekkleden en stoffering en als ondergrond voor olieverfschilderijen. Het wordt ook gebruikt voor rasterachtig gaas dat van soortgelijke materialen is gemaakt en wordt gebruikt als ondergrond voor borduurwerk.

Rechtopstaande stukjes hout waarvan er een aan de binnenkant van elke toets geplaatst wordt in een toetsenbordmechaniek; het geeft de aanslag door aan de snaar door middel van een plectrum, tangent of hamer.

Lange jurken, doorgaans verfijnd afgewerkt met kant, kralenwerk of borduursel, en tijdens de doop gedragen door baby's.

Grote vierkante doeken, vaak afgezet met kant of borduurwerk, die om een ingebakerde baby werden gewikkeld tijdens de doop.

Mechanisch aangestreken draagbare chordofonen met een aantal melodie- en bourdonsnaren. De snaren worden gestreken door middel van een met hars bedekt houten wiel dat wordt rondgedraaid door een slinger. Ze hebben een toetsenbord met tangenten die op de melodiesnaren drukken als ze worden ingedrukt.

Rechtopstaande piano's zonder toetsenbord die worden bediend door cilinders met pinnetjes die met een slinger op gang worden gebracht. Vaak hebben ze wielen zodat ze op straat kunnen spelen.

Doek, vaak versierd met borduurwerk, bedoeld om het blad van een commode te beschermen tegen krassen of andere beschadigingen.

Brede, meestal lage ladekasten of kastmeubilair op poten, met kastruimte. De kasten worden langs de muur van een eetkamer geplaatst en gebruikt als bewaarplaats en voor het opdienen van voedsel, alsmede voor het uitstallen van borden en ander kostbaar tafelgerei. Vroege exemplaren bestonden vaak slechts uit een plank die bij de eettafel werd geplaatst, en kwamen uitsluitend voor in ruimten waar werd gegeten. Gedurende de middeleeuwen vervulde de kast dezelfde functie. Vroege Europese dressoirs waren vaak etagegewijs opgebouwd, met schappen waarop koppen en schotels konden worden uitgestald. In de 17de eeuw werden de dressoirs ontworpen met een kast of een aantal laden onder een vlak tafelblad. De bovenzijde was hoger dan bij een gewone tafel, waardoor de borden beter zichtbaar waren en het voedsel eenvoudiger bereikbaar was voor een staand persoon. Soms gebruikte men ook dressoirtafels of zijtafels waarop al het voedsel werd uitgestald, en dienden de kostbaarder uitgevoerde dressoirs uitsluitend voor het uitstallen van servieswaar. 'Keukenkasten (wandkasten)' kunnen ongeveer dezelfde vorm en functie hebben, maar kwamen meestal in keukens voor en niet in eetkamers. Gebruik 'dressoirtafels' voor wandtafels die langs de wand van eetkamers worden gebruikt.

Trappen waarin twee wenteltrappen in elkaar zijn gedraaid. Een van de meest beroemde voorbeelden hiervan is de hoofdtrap in het Chateau van Chambord.

Verzamelingen van kook- en eetgerei die oorspronkelijk werden gebruikt door soldaten in het veld, meestal bestaand uit een bord, een beker, vork, mes en lepel.

Gelaagde ruches van kant of ander stof die dienst doen als manchetten; waren vooral in de mode aan het eind van de 17e eeuw. Ook afneembare ondermouwen afgezet met kant of borduurwerk, die halverwege de 19e eeuw in de mode waren.

Tafelmiddenstukken, vaak met verdiepingen en rijkbewerkt, bestaande uit een metalen standaard met borden, vazen of kandelaars van zilver, glas of porselein, om fruit, bloemen, snoepgoed en dergelijke op of in te doen; vervaardigd in de late 17e en 18e eeuw.

Stukken papier, leer, stof of kleine tabletten waarop is geschreven en die ergens aan zijn bevestigd ter identificatie of beschrijving. Verwijst in de context van boekbinden specifiek naar papier of ander materiaal, anders dan de kaft van een boek, waarop de naam van de auteur en de titel zijn afgedrukt, die zijn vastgelijmd aan de rug of voorkaft. Voor grotere, meer algemeen identificerende aankondigingen wordt 'herkenningsborden' gebruikt.

Verwijst naar imitaties van handgemaakte kant die zijn gemaakt door het borduren van ontwerpen van katoen op een zijden ondergrond. De zijde wordt vervolgens weggebrand met chloor of natriumhydroxide. Imitatiekant die volgens deze methode werd geproduceerd, dook voor het eerst op in de late 19de eeuw. Etskant lijkt vaak erg op Venetiaanse kant, maar kan worden onderscheiden doordat de knoopsgatsteken van handgemaakte kant ontbreken.

Verwijst naar populair 18de-eeuws gebruiksaardewerk waarbij de inscripties deel uitmaken van de decoratie, vandaar de naam, die 'pratend faience' betekent. Veel van dit aardewerk werd vervaardigd in het Franse Nevers, en het betreft hoofdzakelijk borden, kannen en kommen. Bij de inscripties gaat het onder meer om de namen van de eigenaar, familiewapens, vrijmetselaarssymbolen, verwijzingen naar poëzie, liederen of spreekwoorden, en de data van verjaardagen, jubilea of andere thema's.

Een soort faience parlante, gewoonlijk borden en kannen, met inscripties en afbeeldingen met betrekking tot de Franse revolutie, de bijbehorende ideologie of andere nationale politieke gebeurtenissen. De eerste voorbeelden verschenen rond 1745 en waren voorzien van het Franse koninklijk wapen. Al snel verschenen ook republikeinse thema's, waaronder de vrijheidsmuts, de Gallische haan, ploegen, eikenbomen, gedrapeerde vlaggen, de Bastille en slogans en scènes met betrekking tot de vrijheid, de mensenrechten, de burgerij en de landbouw.

Kapmantel, voorzien van borduurwerk of anderszins versierd, die wordt gedragen over de albe. Fanons zijn rond van vorm en hebben een ronde opening in het midden voor het hoofd. De mantel steekt net uit over de schouders en vormt aan de voor- en achterkant een halve cirkel, zoals bij een korte cape. Van de achtste tot en met de twaalfde eeuw werden fanons gedragen door personen van verschillende niveaus in de kerkelijke hiërarchie. In de eeuwen daarna was dat voorbehouden aan de paus. Om pauselijke fanons te onderscheiden van fanons die ook door anderen werden gedragen, gebruikt men ook wel de term ���pauselijke fanon'.

Wordt gebruikt voor de platte strips op Ionische en Corinthische architraven. Voor planken die over de uiteinden van dakspanten in houtconstructies zijn gespijkerd wordt 'sierborden' gebruikt.

Verwijst naar kant gemaakt op basis van fijn geknoopt gaas met vierkante of ruitvormige mazen; het gaas wordt op een raamwerk gespannen en geborduurd; deze techniek is van oude oorsprong. Het gaas wordt vaak gemaakt door een op een langwerpige schietspoel gewonden draad over een maas- of maatstok, die de grootte van de maas bepaalt, in een tevoren gemaakte ruit of vierkant te leiden; de draad wordt op zijn plaats gehouden met een soort vissersknoop. Voor het borduurwerk op het gaas kunnen verschillende steken worden gebruikt, waaronder vaak stopsteken en inslagen. De term is afgeleid van het Franse woord ‘filet’ (‘netwerk’).

De handwerken in textiel of andere fijne materialen die vooral decoratief zijn en niet zuiver praktisch en functioneel. De fraaie handwerken zijn borduren, haken, knopen, breien, haarwerk, werken met gevouwen of geweven papier, metaalvlechtwerk, etc.

Verwijst naar handwerk dat wordt gekenmerkt door verfijndere technieken dan die bij nuttige handwerken worden gebruikt. Het omvat borduurwerk, smokwerk, stikwerk en ander werk dat met naald en draad wordt gedaan. Fraai handwerk is in het algemeen bedoeld om decoratieve elementen te creëren en niet om stukken materiaal aan elkaar te verbinden.

Quilts, vaak met handtekeningen, data en plaatsnamen erop geborduurd of geschreven vervaardigd als teken van vriendschap, vaak wanneer iemand de gemeenschap verliet.

Beeldgesneden, beschilderde, geborduurde of anderszins gedecoreerde panelen of voorhangsels aan de voorzijde van een altaar, preekstoel of lessenaar in een christelijke gebedsruimte. Antependia kunnen uit allerlei materialen zijn vervaardigd, zoals hout, ivoor, edelmetalen of geborduurd textiel. Waardevolle antependia werden om veiligheidsredenen soms boven aan het altaar geplaatst, waardoor hun functie veranderde in die van een retabel. De iconografie kan per antependium verschillen, maar het meest voorkomende thema is dat van de Maiestas Domini, omgeven door taferelen uit het Nieuwe Testament. Indien het voorhangsel rondom doorloopt, wordt het een paliotto genoemd.

Techniek voor het aanbrengen van lancé-patronen, waarbij hoger liggende patronen op geweven textiel worden geweven. Gebruik 'borduren' voor het met de hand of machinaal stikken van decoratieve ontwerpen op stof, leer of papier.

Het borduren van een patroon door een draad plat neer te leggen en die met kleine steekjes op regelmatige afstanden vast te zetten.

Karton bestaande uit een vel golfpapier met klevend glad bordpapier aan één of beide zijden. Kan zijn gemaakt van goede kwaliteit papier, of van goedkoper papier, bijvoorbeeld als het karton is bedoeld voor kortstondig gebruik of transport (bijvoorbeeld in de vorm van dozen).

Architectuur- en ontwerpstijl die in de jaren 50 van de 20ste eeuw populair werd in de Verenigde Staten, en met name werd toegepast bij koffiehuizen, motels, benzinestations, reclameborden en andere bouwsels langs de weg. De stijl wordt gekenmerkt door krachtige, hoekige vormen en een intensief gebruik van staal, glas en neon; als inspiratiebron dienden het ruimtetijdperk, de sciencefiction en de autowereld. De oorsprong van de term is niet bekend. Er wordt echter gespeculeerd dat hij zou zijn ontleend aan de ontwerpstijl van Googie's Coffee Shop in Los Angeles, Californië.

Gedenkteken op een graf in de vorm van een tekstbordje van hardsteen, van een bloem, een vogel, een vaas etc. van geglazuurd aardewerk, kunststof of ander materiaal.

Verwijst naar kruissteekborduurwerk waarin het ontwerp wordt uitgevoerd op canvas of stof met circa drie tot zes mazen per strekkende centimeter, waardoor betrekkelijk grote en dikke steken mogelijk zijn.

Verwijst naar de stijl van het aardewerk dat werd gemaakt door boeren in Hongarije en Moravië (in het huidige Tsjechië) van de late 16de tot het einde van de 17de eeuw. De stijl wordt gekenmerkt door krachtige en gestileerde bloemen, dieren en figuren, aangebracht op typische bolvormige kruiken met korte hals en borden met een brede, platte rand.

Verwijst naar alle procedés en technieken waarvoor naald en draad worden gebruikt, zoals naaien, stikken, smokwerk, doorstikken en borduurwerk. In de volksmond wordt de term soms gebruikt om te verwijzen naar decoratief werk, in plaats van naar algemeen naaiwerk. Om het meer decoratieve werk te onderscheiden van algemeen naaiwerk, is het echter duidelijker om de term 'fraai handwerk' te gebruiken of om te verwijzen naar een specifieke naaldwerktechniek, zoals 'borduurwerk'.

Vleugelpiano's met een harpvormige omtrek en open snaren die verticaal zijn gespannen tussen een rand net onder het toetsenbord en de gebogen harpachtige hals.

Wandkasten op wieltjes met open voorkant, die voor een haardvuur worden gezet om borden met voedsel op te warmen.

Verwijst naar de stijl en cultuur van het Hmong-volk, verspreid over gebieden in heel China, Vietnam, Laos en Thailand. De artistieke productie in deze stijl wordt voornamelijk gekenmerkt door ontwerpen voor zilveren sieraden, zoals zilveren halskettingen met slotvormige hangers die waren bevestigd aan nekringen, grote halskettingen die de gehele borst bedekten, zware en dunne armbanden, en cirkelvormige oorbellen die het oor omringen en die breder worden vanaf smalle uiteinden naar een breed centrum, met puntige hangers die aan kleine kettingen hangen. Textielstijlen worden gekenmerkt door batikproducten met geometrische patronen op hennep en katoen, appliqué en reverse appliqué in opvallende kleuren, waaronder indigo, specifieke borduurontwerpen zoals mosterdbloesem, komkommerzaad, tijgertanden en pauwenogen, gedetailleerd naaiwerk, zijden coconvezels en paneelontwerpen met bloemen en verhalen, waarin het dorpsleven, seances van sjamanen, legenden en oorlogsvoering worden afgebeeld.

Grote gordijnen die in de vastentijd voor het altaar worden gehangen om het te verbergen voor de gemeente. Ze hebben vaak simpele ontwerpen die in het rood, zwart of blauw erop zijn gesjabloneerd of geborduurd.

Houders voor het bewaren of opdienen van honing; soms met een bordje als onderzetter. Ze hebben meestal een deksel, met daarin soms een inkeping waar een lepeltje doorheen kan steken. Vaak in de vorm van een bijenkorf.

Verwijst naar de stijl die zich ontwikkelde aan de Franse en Bourgondische hoven in het midden van de 14de eeuw en die zich rond 1425 over heel West-Europa verspreidde. De stijl is vooral zichtbaar in de niet- monumentale kunst, waaronder paneelschilderingen, miniaturen, verluchte handschriften, emaillewerk, borduurwerk en gebrandschilderd glas.De stijl kenmerkt zich door een vloeiende elegantie, verfijnde kromlijnigheid, een soepele, slanke weergave van menselijke onderwerpen, speelsheid en een nieuwe belangstelling voor wereldlijke onderwerpen.

Verwijst naar majolica met doorgaans veelkleurige voorstellingen van historische, mythologische, Bijbelse of allegorische aard die bijna het gehele oppervlak beslaan. Werd voor het eerst vervaardigd rond 1500 en wordt geassocieerd met Urbino. Bij de vroegste voorbeelden werd alleen het diepste gedeelte van borden en schalen beschilderd; later breidde de beschildering zich uit naar de gehele binnenkant. Afbeeldingen waren vaak ontleend aan kunstwerken uit die tijd, vooral kunstwerken die waren gereproduceerd in de gravures van Marcantonio Raimondi.

Kleine potten voor het serveren van jam of confitures, meestal met een deksel dat vaak een inkeping heeft voor de steel van een jamlepel en een vaste bordachtige onderzetter. Is soms onderdeel van een ontbijtservies.

Dik, los getwist garen, meestal van katoen en soms gebruikt voor geborduurde beddenspreien.

Tafels met een glad, onversierd blad die meestal worden gebruikt om kaart op te spelen. Ze hebben veelal een inklapbaar blad en kunnen ingezette zakken hebben waarin munten of fiches kunnen worden opgeborgen. Te onderscheiden van 'speeltafels' waarbij op de tafelbladen speelborden voor schaken, backgammon of andere spelletjes zijn aangebracht.

Plankachtige dienbladen om diverse kaassoorten te serveren. Gebruik 'kaasstolpen' voor houders die bestaan uit een bord met een koepelvormig deksel waaronder kaas wordt bewaard of geserveerd.

Lange, op jassen gelijkende kledingstukken, ter hoogte van de taille vastgemaakt met een sjerp en met extra lange mouwen. Meestal van felgekleurde katoen of zijde, vaak gestreept en met borduurwerk; meestal zonder kraag. Gedragen in het oostelijk Middellandse Zeegebied. In westerse landen in de mode in de jaren '60 en '70 van de 20e eeuw.

Wig- of brugvormige apparaten, gewoonlijk gemaakt van hardhout, die gemonteerd zijn tussen de snaren en de klankborden van snaarinstrumenten, met het doel om de snaren naar een benodigde afstand te verhogen en de vibraties van de snaren naar het klankbord over te brengen.

Verwijst naar de stijl van famille-verteporselein die tot ontwikkeling kwam tijdens de heerschappij van keizer K'ang-hsi (1662-1722). De stijl wordt gekenmerkt door verfijnd porselein, met als opvallendste voorbeeld een serie borden die bijzonder wit, dun en doorzichtig zijn. Gebruikelijke afbeeldingen zijn mooie vrouwen en vogels op takken. De afgevlakte rand is versierd met een roodgekleurd ruitjespatroon met cartouches met inscriptie.

Verwijst naar fijn, decoratief ajourwerk in textiel, gemaakt door draden van linnen, katoen, zijde, haar, metaal of een andere vezel in lussen te leggen, in te rijgen, samen te draaien of te vervlechten om ontwerpen of patronen te vormen. Bij het maken van kant wordt gewerkt met een naald of met klossen. Het toevoegen van borduursels is niet ongewoon. Modern kant kan machinaal zijn vervaardigd. Ajourstoffen die op een weefgetouw zijn gemaakt en decoratief ajourbreiwerk worden doorgaans niet als kant geclassificeerd. Kant is vaak wit of effen van kleur. Echt kant ontstond in de veertiende eeuw in Europa en het Midden-Oosten, hoewel oude culturen bekend waren met gedecoreerde ajourstoffen, waaronder de Egyptische cultuur. Kant is te gebruiken als rand, boord of inzetstuk voor linnengoed of apparels. Ook wordt het samengevoegd tot grotere stukken textiel en dan gebruikt als voorhang, draperie, apparel of iets anders.

Verwijst naar het procedé van het vervaardigen van kant: textielwerk gemaakt van draad, dat bestaat uit een basis van gaas, met patronen die in het maaswerk zijn genaaid of erop zijn geborduurd.

Type dun, stijf bordpapier, gemaakt van chemische pulp of lompen van goede kwaliteit. Gewoonlijk gebruikt voor kaarten, borden, afdrukmateriaal en dozen van hoge kwaliteit. Gebruik voor goedkoop bruin golfkarton waarnaar soms wordt verwezen als 'karton' de term 'golfkarton'.

Verwijst naar rechthoekige panden die worden gebruikt om alben, amicten, dalmatieken en tunica's te versieren. Ze zijn gemaakt van kostbare materialen, in brokaat, appliqué of verschillende soorten borduurtechnieken. Soms werden parels en juwelen toegevoegd.

Verwijst naar een dressoir of buffet voor het bereiden van voedsel en het uitstallen van borden, fijn tafelgerei en eet- en drinkgerei. In Engeland was de keukenkast in gebruik sinds de Tudorperiode, waar hij zich ontwikkelde uit een zijtafel met een rij laden. Aan het einde van de 17de eeuw omvatte de keukenkast meestal ook een lage achterplank en smalle schappen of laden, welke soms dienden voor het uitstallen van waardevolle borden. Keukenkasten van dit type waren in de 19de eeuw zeer geliefd. Franse en Engelse keukenkasten waren rijker bewerkt, en bestonden vaak uit een wandkast (met of zonder deuren) met daaronder een pottenkast.

Grote bedekkingen van stof tijdens de periode van de bedevaart gebruikt voor de Ka'ba bij de de Grote Moskee in Mekka en waarop citaten uit de Koran zijn ingeweven of geborduurd. Ze worden elk jaar vervangen en na de ceremonies in stukken gesneden en uitgedeeld als relikwieën.

Groepen van bij elkaar passend eetgerei, in verschillende maten, voor het serveren van koffie (koffiepot, roomkan, suikerpot, soms dienblad), het gebruiken van koffie (kop en schotels, koffiekan) en het serveren van een koffiegarnituur (dessertborden, gebakschotels).

Beschermende kledingstukken van stof of leder die de romp en bovenbenen bedekken. Meestal doorgestikt of gewatteerd. Ze werden in Europa gebruikt van de 12e tot de 14e eeuw en gedragen over of onder harnassen of als op zichzelf staande bescherming. Ze waren vaak gemaakt van zware stoffen met heraldische emblemen erop geborduurd.

Versierd (geborduurd) schild aan de rugzijde van de koorkap, afhangend vanaf hals en schouders, soms voorzien van een kwast aan de onderzijde. Het koorkapschild stamt af van de kap of kapoets aan de oudste koormantels.

Historische boekbanden waarvan de structuur oorspronkelijk afkomstig is uit koptische kloosters in Egypte, die voor zover bekend zijn gemaakt van de 4de tot de 11de eeuw n. Chr. Ze kenmerken zich door borden van hout of geperste papyrus, leren omslagen, katernen die zijn ingenaaid door het folio heen, gewoonlijk met ketting- of ketelsteken zonder bindingen, en gegroefde ruggen met flenzen en kapitalen. Zij vormen de oudste bekende soort leren boekbanden en de uiteindelijke oorsprong van alle versierde leren banden.

Schalen of borden die vroeger werden gebruikt voor specerijen. Engelse kruidenschalen uit de 16de en 17de eeuw waren vaak kunstig versierd en verguld.

Tekenhaken die meestal bestaan uit een dun blad van hout of metaal, dat onder een rechte hoek aan het eind van een dikke stok is gezet die tegen de rand van een tekenbord of soortgelijke voorwerpen kan worden gehouden. Worden voornamelijk gebruikt om iets in rechte hoeken te tekenen of aan te geven.

Verwijst naar werken die zijn versierd met kruissteekborduurwerk, een vorm van naaldwerk waarbij ontwerpen worden opgebouwd uit kleine kruisjes die worden gemaakt door twee steken te laten kruisen. De werken kunnen worden uitgevoerd op fijne stoffen zoals linnen, maar ook op zwaar canvas of tapijten.

Te gebruiken voor papier of bord met een bijzonder glad oppervlak aan één of beide zijden, dat wordt verkregen door een coating met een minerale stof of drukken met rollers.

Tabletten, soms van zilver, of borden, meestal gedecoreerd met een christelijke religieuze voorstelling, die eerst door de priester en dan door leden van de congregatie worden gekust.

Trappen zonder bordes, die 90 graden draaien. Voor trappen die op de overloop 90 graden draaien wordt 'kwarttrappen' gebruikt.

Platte borstels met lange stugge haren die in een houten handvat zijn geplaatst. Worden gebruikt door kunstenaars en tekenaars om stukjes vlakgom weg te vegen van het werk dat wordt gemaakt op een tekenbord.

Bordjes die men onder, boven, naast of bij een kunstwerk in een museum ophangt met daarop de naam van de kunstenaar, de titel van het kunstwerk en andere relevante informatie.

Malagassische lijkwade van geweven zijde, katoen, bast of raffia en vaak versierd met borduursel of kralen, gebruikt om stoffelijke overschotten in te wikkelen voor herbegrafenisrituelen. Letterlijk betekent de term 'rode stof', hoewel rood niet de dominante kleur hoeft te zijn.

Smalle planken of richels langs het bovenste deel van de muren van een ruimte, die een groef hebben om borden of decoraties in te zetten.

Kleed dat aan de voorkant van een lessenaar hangt of waarmee men de lessenaar bedekt, vaak voorzien van borduurwerk of beschilderd, soms in de liturgische kleur die hoort bij het betreffende seizoen van de kerkelijke kalender.

Verwijst naar een onderscheidende soort textielwerk, sinds 1829 gemaakt in Mount Kennet bij het Ierse Limerick. Het kan ook verwijzen naar vergelijkbaar textiel dat elders is gemaakt. Het bestaat uit een machinaal gefabriceerd net waarop borduurwerk is aangebracht. Het resultaat lijkt erg op echte handgemaakte kant. Het wordt gekenmerkt door imitaties van motieven die populair waren ten tijde van de productie. De motieven zijn geborduurd met tamboursteken voor de omtrekken en naaldsteken voor de opvulling. De term wordt soms in het algemeen gebruikt voor geborduurde netten.

Ten dele met de hand gemaakte kantsoort waarbij geweven of gevlochten bandjes met borduursteken met elkaar verbonden worden.

Afdrukken die zijn gemaakt van een drukplaat zonder deze na de vorige druk opnieuw te inkten, bedoeld om de inktresten van de drukplaat te verwijderen. De term kan ook verwijzen naar vloeipapier en naar oud papier dat als versteviging werd gebruikt voor de stof van middeleeuws borduurwerk.

Uitstekende en meestal versierde randen van een bord of schaal, die reiken van de bodem tot de bovenrand en die vaak bijna parallel lopen aan de bodem.

Doeken, vaak van linnen of zijde en geborduurd met zijden en metaaldraad, om het ongedesemde brood (matze) mee te bedekken dat wordt gegeten tijdens het Joodse paasfeest.

Rietorgels met een toetsenbord en 1 of 2 series tongpijpen in werking gezet door lucht onder druk aangevoerd vanuit een zuigbalg, vaak versierd. USA.

Rietorgels, gitaar-, harp- of violoncelvormig, met een toetsenbord op de hals en een blaasbalg met bedieningshendel aan het andere uiteinde; draagbaar; Parijs, 1837.

Textielwerken, meestal van fijne stof, waarop door vrouwen en meisjes in verschillende steken is geborduurd en die bedoeld zijn om in te lijsten. Ze werden doorgaans gemaakt door beginnelingen om hun vaardigheden te tonen. Kenmerkend zijn een combinatie van steken, motieven, letters en verzen, en vaak de voltooiingsdatum en de naam van de borduurster.

Verwijst naar de stijl die volgde op de iconoclastische crisis, van het midden van de 9de tot het begin van de 13de eeuw. De stijl komt voornamelijk voor in het Oost-Romeinse rijk, en verspreidde zich samen met het Orthodoxe geloof naar de Balkan en Rusland na het verlies van Klein-Azië aan de Seljuk-Turken in 1071. De stijl kenmerkt zich door het voortborduren op en verder ontwikkelen van vroegere Byzantijnse kunst, bijvoorbeeld door een kleinere schaal van kerken en kloosters, het regelmatige gebruik van de Griekse kruisplattegrond, interieurs bedekt met weelderig marmer, mozaïeken, schilderingen en ivoorsnijwerk. Het betrof meestal eenvoudiger, meer lineaire en abstracte composities in een strak iconografisch systeem.

Snaarinstrumenten met 1 snaar van paardenhaar, met toetsenbord, ovale klankkast, 29 toetsen op de hals, uit Frankrijk, 1880.

Vlaamse virginalen die hun toetsenbord in het midden naar rechts hebben, dus de snaren worden centraal geplukt in het meeste van het instrument´s bereik, waardoor ze een onderscheidende fluitachtige toon hebben, anders dan die van een ander type virginaal.

Verwijst naar werken die worden uitgevoerd met een of meer naalden en draad, garen of koord. De term verwijst in het algemeen naar handwerk. Naaldwerk omvat naaiwerk, borduurwerk, breiwerk, en andere vormen van handwerken. Tot de 20ste eeuw was ‘naaien’ de meest beoefende vorm van naaldwerk in westerse culturen. De meeste meisjes en vrouwen leerden de basisbeginselen van naaien en breien, die zij gebruikten voor het maken van kleding en de afwerking van huishoudtextiel. Sinds de opkomst van het machinaal naaien beperkt het handnaaldwerk zich vaak tot decoratief werk.

Verwijst naar kunst die is gemaakt door niet-professionele kunstenaars of ambachtslieden die geen formeel onderricht hebben gevolgd en vaak autodidact zijn. Vooral gekenmerkt door een beperkt inzicht in de anatomie en een gebrek aan beheersing van perspectief en andere kenmerken van opgeleide kunstenaars. Deze kunst omvat schilder-, beeldhouw- en borduurwerk, maar ook quilts, speelgoed, boegbeelden van schepen, lokvogels, geschilderde doelen en andere objecten, en verwijst vaak naar dergelijke objecten gemaakt in de 19e en 20ste eeuw in Europa en Noord-Amerika. Over het algemeen te onderscheiden van ‘marginale kunst’, die de meer extravagante, psychotische tekeningen en andere kunstuitingen omvat die zijn gemaakt of verzameld volgens een filosofie waarbij veeleer het vermijden van een traditionele training, in plaats van het ontbreken daarvan, centraal staat. Ook te onderscheiden van ‘volkskunst’, die wordt gemaakt volgens bepaalde culturele tradities.

Verwijst naar de kunstvorm, voornamelijk in de schilderkunst, die was geïnspireerd op het Duitse expressionisme en die met name populair werd in Italië, Duitsland en de Verenigde Staten aan het eind van de jaren 70 en het begin van de jaren 80 van de 20ste eeuw. De stijl kenmerkt zich door grote figuratieve werken, snel en schetsmatig geschilderd, vaak met objecten die in het oppervlak werden verwerkt, zoals kapotte borden en stro.

Verwijst in het algemeen naar machinaal geproduceerde kant uit Nottingham, Engeland. Alleen kant die in het Verenigd Koninkrijk is gebreid, gevlochten of geborduurd door een lid van de British Lace Federation (Britse Kantfederatie) mag dit predicaat dragen, waarbij de patronen heel gevarieerd kunnen zijn. De term was oorspronkelijk van toepassing op kant die werd geproduceerd met de Nottingham-kantmachines, een uitvinding waarmee aanvankelijk vrijwel alleen grof kant werd gemaakt door grotere klossen te gebruiken dan op andere kantmachines en te werken met patroondraden die op afzonderlijke deelspoelen waren gewonden.

Verwijst naar handwerk dat wordt gekenmerkt door de eenvoud van de steken en door de toepassing, namelijk primair voor het maken van kleding en het afwerken van huishoudtextiel. Te onderscheiden van handwerken die zijn bedoeld voor het maken van patronen, bijvoorbeeld borduurwerk. Onder nuttige handwerken worden onder andere verstaan eenvoudige steken, zoals rijgsteken, zoomsteken en naadsteken, alsmede eenvoudige varianten op deze basissteken.

Muziekinstrumenten, waarvan de klank elektronisch wordt opgewekt door de superponerende werking tussen een vaste en een variabele radiofrequentieoscillator; bestuurd door een toetsenbord met 7 octaven en de relatieve afstand van de hand van de speler tot een horizontaal gespannen draad; 1928.

Platen, matjes of kleine ondiepe borden, meestal rond en gebruikt om een oppervlak te beschermen tegen krassen of beschadiging door hitte of vocht.

Groepen van bij elkaar passend serviesgoed in verschillende maten, voor het gebruiken van een ontbijt (theepot, koffiepot, chocolademelkkan, roomkan, suikerpot, kop en schotels, borden, rekje voor geroosterd brood, soms ook tafelgerei en bestek).

Kleine gaatjes, meestal rond en afgewerkt aan de randen, in bijvoorbeeld stof of leer om er een veter of koord door te kunnen steken, of in borduurwerk waar het een versierende functie heeft.

Blaasinstrumenten met één of meer rijen afzonderlijke pijpen, waardoorheen, via een toetsenbord of hendels, lucht wordt geperst. Voor orgels waarbij de klank op elektornische wijze geproduceerd wordt i.p.v. door lucht; gebruik elektronische orgels

Gegraveerde, geschilderde, geborduurde of op een andere wijze versierde panelen of voorhangen die de vier zijden van een christelijk altaar bedekken, anders dan een 'antependium' dat alleen de voorzijde bedekt.

Borden of houders voor het verpakken en vervoeren van goederen, bijvoorbeeld draagbare platforms waarop goederen kunnen worden verplaatst, gestapeld of opgeslagen, met name met behulp van vorkheftrucks.

Grieks religieus staatsfestival ter ere van Athena. Uiteindelijk werd het elke vier jaar met veel pracht en praal gevierd, waarschijnlijk om de concurrentie aan te gaan met de Olympische Spelen. Het festival bestond uitsluitend uit offers en rituelen die pasten bij het seizoen (half augustus) in de cultus van Athena, de beschermgodin van de stad. Tijdens de Grote Panathenaeïsche spelen brachten vertegenwoordigers van alle van Athene afhankelijke gebiedsdelen offerdieren. Na het aanbieden aan Athena van een nieuw geborduurd kleed werden verschillende dieren aan haar geofferd. De grote processie met deelname van de helden van Marathon is het onderwerp van de fries van het Parthenon. Van oudsher werden er tijdens het festival muzikale wedstrijden gehouden en delen van epische gedichten voorgedragen. De wedstrijden vonden plaats in het Odeum, door Pericles zelf voor dit doel gebouwd.

Tekengerei waarmee rechte, evenwijdige lijnen kunnen worden getekend. Bestaan meestal uit repen hout, metaal of plastic zonder schaalverdeling, die op tekenborden worden gebruikt en evenwijdig worden gehouden door draden of snoeren die door het einde van de linialen lopen. Kunnen wel of niet op wieltjes rollen. Gebruik 'parallellinialen' voor een paar linialen die aan elkaar vastzitten door een draaipen en worden vaak gebruikt als navigatiehulpstukken om evenwijdige lijnen te verplaatsen.

Wordt gebruikt voor twee linialen die aan elkaar vastzitten met twee draaiende kruisstukken van dezelfde lengte die zo zijn geplaatst dat de linialen altijd evenwijdig zijn aan elkaar. Worden gebruikt als navigatiehulpstukken om evenwijdige lijnen te verplaatsen. Gebruik 'parallel-tekenlinialen' voor tekengerei dat wordt gebruikt om evenwijdige lijnen te tekenen en is bevestigd aan en wordt gebruikt op tekenborden.

Rijk geborduurde gordijnen die voor of achter de deuren van de thora-ark in een synagoge hangen.

Computers op handformaat die voor het eerst eind jaren 80, begin jaren 90 van de 20ste eeuw werden ontwikkeld, en die waren uitgerust met een miniatuurtoetsenbord en software voor handschriftherkenning. Ze waren oorspronkelijk bedoeld voor de uitvoering van eenvoudige taken zoals berekeningen en agendabeheer, maar zijn sindsdien veelzijdiger geworden. De meeste pda’s kunnen tegenwoordig dienst doen als mobiele telefoon, geven toegang tot het internet en voeren zeer geavanceerde software uit.

Verwijst naar kruissteekborduurwerk waarin het ontwerp wordt uitgevoerd op canvas of stof met circa zes tot twintig mazen per strekkende centimeter, waardoor kleine, fijne steken mogelijk zijn.

Toetseninstrumenten die een combinatie zijn van piano en orgel, elk met een eigen toetsenbord; eind 19de eeuw.

Verwijst naar smalle lusjes van gevlochten draad, groter dan een averechtse steek, die meestal in een reeks worden aangebracht om te fungeren als sierrand op kant, lint of passement. Bij het borduren kan de term ook verwijzen naar een verhoogde knoop die op dezelfde wijze wordt gemaakt om een blad, bloemblad, korenaar of een dergelijke vorm voor te stellen.

Rechthoekig en schuin ijzeren plaatje dat onder één kant van een bord wordt geplaatst zodat de jus naar de tegenovergestelde kant stroomt.

Draagbare orgels met lippijpen waarvan de blaasbalg bediend wordt met een hand en het toetsenbord met de andere.

Vat in vertind ijzer met twee compartimenten waarin de lunch kon worden meegenomen wanneer men op de velden ging werken. Het deksel kon worden gebruikt als bord. Het gaat hier om een Frans begrip uit de achttiende eeuw.

Orgels met lippijpen en toetsenbord, waarvan de blaasbalg wordt bediend door derden.

Frontalen die aan de voorkant van een preekstoel naar beneden hangen en waarop vaak toepasselijke voorstellingen zijn geborduurd.

Bordpapier gemaakt van houtpulp of katoenvezels en gebruikt als een ondersteuning of mat voor drukwerk en tekeningen.

Vaandels die men aan het hoofd van een processie draagt, gewoonlijk op een lange staf of steel. Doorgaans zijn ze rechthoekig, maar ze kunnen ook driehoekig zijn of een andere vorm hebben. Gewoonlijk zijn ze alleen aan de bovenkant bevestigd, maar soms zijn ze aan alle kanten vastgemaakt aan een stijf frame. Ze kunnen zijn beschilderd of zijn voorzien van rijk borduurwerk. Men gebruikt ze bij religieuze en koninklijke processies en andere gelegenheden.

Verwijst naar een Chinese Neolithische cultuur en periode die zijn naam ontleent aan een in 1951 ontdekte archeologische site in het gewest Huai'an in de Chinese provincie Jiangsu. Globaal omvatte Qingliangang de periode tussen 4500 en circa 2300 v. Chr., en het gehele kustgebied vanaf de provincie Shandong in het noorden tot aan de grens met de provincie Fujian in het zuiden. In meer specifieke zin wordt er de periode tussen circa 4500 en circa 3200 v. Chr. mee bedoeld, en uitsluitend het gebied van de provincie Shandong en het noordelijk deel van de provincie Jiangsu. De weinige Neolithische resten die in Qingliangang zijn opgegraven, omvatten hoofdzakelijk geavanceerde stenen gereedschappen, aardewerken houders en potscherven. Het aardewerk van Qingliangang bestaat overwegend uit roodbakken steengoed, hoewel ook grijs en zwart aardewerk is aangetroffen. Vaatwerk is gevonden in de vorm van borden of schalen van het pan- en pen-type, kommen van het bo-type, statieven van het ding- en li-type, kopjes van het bei- en dou-type, alsmede zeng-stoompannen. Sierontwerpen komen uitsluitend voor in de vorm van eenvoudige geometrische patronen, meestal bestaande uit gebogen of rechte parallelle lijnen. Het decor is doorgaans ingestempeld en geschilderd; ook zijn technieken als insnijden en appliqué gebruikt.

Orgels, draagbaar met één of meer opslaande tongen, van lucht voorzien door een blaasbalg; bespeeld met een toetsenbord.

Type kant uit de 15de eeuw dat wordt gezien als de overgang van kantvoorloper naar echte naaldkant. Oorspronkelijk vanuit een stoffen basis gewerkt waarop de motieven werden geborduurd, later op een basis van gevlochten draden.

Slaginstrumenten, waarin draaiende wielen lichtstralen onderbreken, voor het uitvoeren van allerlei complexe ritmes, elektronisch; bespeeld met behulp van een toetsenbord, 1930.

Verwijst naar een type pottenbakkersgereedschap; #ribs zijn kromme stukken hout of been, gekenmerkt door één platte en één ronde rand. #Ribs worden gebruikt voor het vormen, buigen, gladmaken, afsnijden of openen van natte klei; ze geven profiel aan de buitenkant van een bord of pot. Eén hand drukt naar buiten en naar boven aan de binnenkant van de bewerkte klei, terwijl aan de buitenkant de #rib wordt gebruikt om een glad oppervlak te maken.

Mantelachtige mannenbovenkleding van katoen of zijde, meestal met zware borduursels van symbolische beelden rond de hals en aan de voorzijde; oorspronkelijk gedragen door de Hausa, voornamelijk door de aristocratie, als teken van status, macht of rijkdom.

Halve boekbanden met een platte rug van groen of bruin kalfsleer die is bedrukt met vergulde letters, donkerrode stoffen of papieren omslagen op de borden, een vergulde kopsnede en ruw gesneden of geschepte zij- en onderranden. Dit type banden werd oorspronkelijk gebruikt voor uitgaven van de Roxburghe Club, een vereniging van bibliofielen die in 1812 in Engeland is opgericht en is genoemd naar de hertog van Roxburghe.

Japanse dwarsfluiten gemaakt van een enkele bamboebuis. Net zoals de 'nokan' met zeven vingergaten op gelijke afstanden, een balansgewicht bovenaan, een roodgelakte boring en een omhulsel van schors of twijn. In tegenstelling tot bij de 'nokan' is een geborduurde versiering op rode achtergrond bovenaan aangebracht; voor hofmuziek en bij sommige volksdansen gebruikt.

Korte nauwsluitende tunica's met halflange mouwen en doorgaans rijkelijk versierd met borduurwerk, gelijkend op dalmatieken, gedragen door bisschoppen van de Oosters-orthodoxe kerk tijdens de liturgie.

Verwijst in algemene zin naar diverse stijlen aardewerk met asglazuur die gedurende de gehele Hein-periode (794-1185) werden vervaardigd in de industriële ovens van Sanage, ten oosten van het huidige Nagoya. Er werden vooral kommen, potten, borden en vazen geproduceerd.

Een ondoorzichtig bordeaux- tot bruinrood koperglazuur dat in China werd ontwikkeld in de K'angsi periode en voornamelijk wordt toegepast op porselein.

Verwijst naar kleine houten of ivoren beeldsnijwerken van heiligen en andere vereerde figuren, die werden gemaakt voor rooms-katholieken in Spaanse kolonies in Amerika, het Caribisch gebied en elders. De term kan ook verwijzen naar latere imitaties van deze vroege beeldsnijwerken. Ze kenmerken zich in het algemeen door een stijl die doet denken aan de 17de-eeuwse Spaanse barokstijl maar met een minder verfijnde techniek en primitieve voorstellingen van gelaatstrekken en anatomie. Ze werden waarschijnlijk oorspronkelijk gesneden door priesters die geïmporteerde beeldhouwwerken imiteerden en zijn uiteindelijk beïnvloed door inheemse stijlen. Ze werden uiterst populair in de Spaanse kolonies, konden worden aangetroffen in elk typisch christelijk huis en werden in kerken geplaatst, waar sommige de bestemming van bedevaarten werden. Het was gebruikelijk de santo’s te hullen in kleding van stof die vaak versierd was met complex borduurwerk. De term kan ook verwijzen naar tweedimensionale voorstellingen van heiligen die in Mexico en het zuidwesten van de Verenigde Staten ‘retablo’s’ worden genoemd. Driedimensionale beelden van heiligen worden vaak ‘bulto’s’ genoemd in Mexico en het zuidwesten van de Verenigde Staten.

Hakkeborden, in allerlei per streek verschillende uitvoeringen, trapeziumvormige hardhouten klankkast, snaren van metaal of nylon, in koren van 3, 4 of 5 over individuele kammen lopend, stemschroeven aan beide zijden van de kast; bespeeld met 2 stokjes; Turkije, Irak, Iran, Kaukasus, Zuidoost-Europa, Zuid-Azië.

Serie van platte steken die in dichte rijen worden geborduurd en gebruikt worden om een deel van het onderliggende textiel volledig te bedekken.

Bordpapier bedekt met een gladde laag, meestal van Parijse kalk met daarop tekeninkt. Door bepaalde delen met inkt af te schrapen en de witte laag bloot te leggen creëert men een beeld.

Combinatie van schaakbord en -stukken.

Lange, smalle geborduurde strook textiel, in de 19de eeuw in de mode om bedienden te bellen, later werd het als decoratief object aan de muur gehangen of op meubels gelegd.

Techniek voor het produceren van een schilderij door het invullen van contouren en afgebakende schaduwgebieden met een aangeduide verfkleur, meestal verkrijgbaar in een pakket. De techniek werd in de jaren vijftig van de 20ste eeuw commercieel ontwikkeld in de Verenigde Staten en was bestemd voor amateurs. Hij was echter gebaseerd op een techniek die al zou zijn gebruikt in de Renaissance en eerder nog eerder voor het aanleren van schilderen en om assistenten van een meester te helpen bij het schilderen van grote fresco's. Moderne technieken voor schilderen op nummer maken meestal gebruik van kleine potjes met verschillende kleuren verf die apart zijn genummerd, en gebieden en patronen op een bord of doek die zijn gemarkeerd met de corresponderende nummers van deze kleuren. De schilder voltooit het schilderij door de gebieden op te vullen met de aangeduide kleuren.

Standaarden of raamwerken die schuin staan en als onderstel of uitstalling van een schildersdoek, een schoolbord, een porseleinen bord of een ander voorwerp dienen.

Orgels, draagbaar, in de vorm van een diepe rechthoekige doos met aan de bovenzijde een toetsenbord met ivoren toetsen, dubbele blaasbalg die met één hand wordt bediend; Amerika.

Metalen strips of platen die zijn vastgemaakt aan de onderste lat van een deur als bescherming tegen beschadiging door bijvoorbeeld schoenen. Ook gebruikt voor platen, meestal van metaal, gebruikt om een rand of een ribbel te creëren bij een open rand van een trapbordes of vloer, of aan de achterrand of open uiteinde van een traptrede.

Bordjes met een ondiepe holle vorm, meestal rond, voor het eten van voedsel of om een kop op te zetten. Degene die bij een kop worden gebruikt hebben een lichte uitholling in het midden waarin de kop wordt geplaatst.

Lepels die voornamelijk worden gebruikt om voedsel uit een schaal, van een bord of iets dergelijks op te dienen. Gaan soms samen met een serveervork.

Keukengerei met een spatelvormig blad zonder snijkant dat wordt gebruikt voor het opdienen van vlees van een bord.

Benaming die door Sheraton wordt gebruikt voor standaarden met drie verdiepeingen, die zijn bestemd om, in de eetkamer, de schone en gebruikte borden en glazen op te zetten.

Verwijst in algemene zin naar de stijl van geglazuurd keramiek die vanaf de 12de tot het einde van de 15de eeuw werd geproduceerd. In de vroege fase werden producten vervaardigd als flessen met asglazuur, kommen, borden en potten met vier kleine handvatten, vergelijkbaar met de producten uit Sanage. In de 13de en 14de eeuw ging men nieuwe industriële ovens bouwen waarmee nieuwe vormen, patronen, aardewerk met ijzerglazuur en gereedschappen voor boeddhistische rituelen konden worden vervaardigd. Het in de 15de en 16de eeuw geproduceerde Seto-aardewerk was voornamelijk bestemd voor huishoudelijk gebruik, meestal theeceremonieën.

Kasten op lage poten die in het victoriaanse tijdperk populair waren. De kast is verticaal in tweeën gedeeld, waarbij het ene deel bestaat uit planken met een houten of glazen deur ervoor, bedoeld voor boeken, borden of curiosa, en het andere deel uit een secretaire, een kabinet of een combinatie van een spiegel, laden en een neerklapbaar tafelblad. Te onderscheiden van chifforobes: kasten die ook verticaal in tweeën zijn gedeeld, maar die meestal in slaapkamers worden gebruikt, met een smal gedeelte voor kleren aan de ene kant en laden en een spiegel aan de andere kant.

Quilts waarop veel namen, handgeschreven teksten of signaturen staan; meestal gemaakt om geld in te zamelen voor de kerk of een goed doel, waarbij de donateurs een klein bedrag betalen om hun naam op de quilt te laten schrijven of borduren. Geen Nederlands equivalent.

Borden met een voet en een mechanisme om een halve sinaasappel mee vast te houden bij het eten.

Verwijst naar een type Europees en met name Frans ornament waarbij apen in mensenkleding worden afgebeeld terwijl ze bijvoorbeeld drinken, dansen, jagen of een muziekinstrument bespelen. De apen worden vaak gesitueerd in een setting van lofwerk of vlechtbandmotieven. Apen werden reeds sinds de Middeleeuwen als decoratie gebruikt voor het parodiëren en bespotten van vulgaire menselijke activiteiten, maar pas aan het eind van de 17de eeuw, met het werk van Jean Bérain I en Claude Audran III, raakte een elegantere vorm van singerie in zwang. Dankzij de associatie met chinoiserie beleefde de singerie-decoratie zijn hoogtepunt in de 18de eeuw (in het werk van Christophe Huet), maar na de opkomst van het neoclassicisme verdween zij langzaam van het toneel. Singerie werd in de 19de eeuw opnieuw populair dankzij de op de 18de eeuw geënte neostijlen. Het ornament ontwikkelde zich als parodievorm op de buitenmatige voorliefde onder de adel en rijke burgerij voor neo-Chinese vormen, die door sommige kunstenaars als pretentieus werd beschouwd. Singerie wordt aangetroffen op porselein, faience en marqueterie, maar ook op geborduurd en bedrukt textiel, en op wandschilderingen.

Verwijst naar steken of decoratieve patronen, die worden gevormd door het borduren of smokken van parallelle plooien of regelmatig geplaatste ronde stukken stof.

Tafelgerei voor het opdienen van soep, voor het overbrengen van de soep van terrine naar soepborden; komvormige schep aan een steel; gaat soms samen met een terrine of ze maken deel uit van een bestekcassette.

Tafelgerei bestaande uit een komvormige schep aan een steel, voor het nuttigen van soep uit een soepbord. Gebruik 'bouillonlepels' voor soortgelijk maar kleiner tafelgerei met ronde kom, voor het eten van bouillon of heldere soep.

Wordt gebruikt voor tafels waarbij op het blad speelborden voor schaken, backgammon of andere spelletjes zijn aangebracht. Te onderscheiden van 'kaarttafels' die een glad, onversierd blad hebben.

Te gebruiken voor platte borden of bordachtige spelbenodigdheden die zo zijn gemarkeerd dat de voortgang van het spel er op kan worden gevolgd.

De onderdelen, meestal klein en van duurzaam materiaal, worden rechtstreeks door de deelnemers gehanteerd gedurende kaart-, bord- of tafelspel.

Gordijnen, soms geborduurd, om een spinde te bedekken.

Klavecimbels, trapezoïdaal of vleugelvormig, de snaren lopen diagonaal van links naar rechts onder een schuine hoek met het toetsenbord.

Piano's, rechtopstaand met de snaarlengte van een normale horizontale vleugelpiano, maar de snaren lopen omhoog, vanaf onder het toetsenbord naar de bovenkant van de kast.

Een van de holle, scherpe uitsteeksels van een stekelvarken, mierenegel of egel. Gebruikt in inheems Amerikaans decoratief borduurwerk en voor andere decoratieve doeleinden.

Orgels met een reeks hoge fluitjes die worden bediend door middel van stoom of samengeperste lucht en die worden bespeeld met behulp van een toetsenbord, een cilinder met stiften pennen of een papierrol. Omdat ze veel geluid produceren werden ze hoofdzakelijk buiten gebruikt, bijvoorbeeld in circussen en kermissen en op stoomboten.

Houten staven die op de lengte zijn gezaagd van de geplande vrije hoogte tussen afgewerkte vloeren en plafonds en vaak zijn gemerkt met onderverdelingen als hulp bij het aftekenen van bijvoorbeeld deurlijsten, metsellagen of stootborden van trappen.

Verwijst naar de stijl en periode die in verband worden gebracht met de regio Sumatra van de 11de tot de 14de eeuw. De stijl staat bekend om zijn rijke, gevarieerde textieltradities die worden gebruikt in uiteenlopende rituele contexten en worden gekenmerkt door ontwerpen met geweven zijde en katoen, tapijten, borduurwerk, werken met goudlaken en mantelstoffen in blauwe en aardrode kleuren met 'warp ikat'-ontwerpen van in elkaar grijpende ruiten. Kenmerkend voor de edelsteenproductie in deze stijl zijn gouden medaillons, armbanden en halssieraden versierd met juwelen en haarlokken en slagtanden en klauwen van dieren, en met edelstenen bezette, halvemaanvormige hoofdtooien met kleine modellen van traditionele huizen hangend aan haarspelden. De beeldhouwkunst in deze stijl wordt gekenmerkt door bronzen en stenen Boeddhabeelden die doen denken aan werk uit de Srivijaya- en Majapahit-periode.

Op valletjes gelijkende behangsels aan de voorkant van altaren, vaak met borduurwerk passend bij het frontaal.

Handelsnaam voor panelen die zijn geborduurd met bloemen, uit centraal Azië komen en meestal grote afmetingen hebben. Ze worden gebruikt als wandtapijten en beddespreien.

Verzamelnaam voor voorwerpen die worden gebruikt voor het opdienen van eten aan tafel, met inbegrip van verschillende soorten borden, bestek, potten en pannen, schalen en accessoires zoals onderzetters en servetringen, die niet persé tot het serviesgoed behoren.

Cilinder- of spoelvormige ringen met doorboorde of opengewerkte kanten of randen die worden gebruikt voor het steunen van warme borden en het beschermen van de oppervlakte eronder.

Serviezen om te gebruiken tijdens een diner met meerdere dinergasten. Meestal bestaand uit borden, schalen en koppen van verschillende afmetingen, soms ook andere voorwerpen zoals terrines, strooiers of decoratieve artikelen zoals vazen en pièces de milieus.

Geglazuurd aardenwerken diep bord met conisch deksel waarin traditionele (Noord-Afrikaanse) stoofgerechten worden bereid.

Tibetaanse stoffen vaandels met religieuze afbeeldingen, die meestal zijn geschilderd maar soms ook geborduurd of geappliqueerd; ze worden opgehangen in tempels of gedragen tijdens processies.

Verwijst naar het procedé van het maken van zware wandtapijten, geweven stoffen die worden gekenmerkt door ornamentele of picturale dessins en die aan muren worden gehangen, gordijnen, stoffering, of stoffen om aan vensters of balkons te hangen. Het procedé wordt uitgevoerd op een weefgetouw voor tapijten en verschilt van het weven van overige stoffen doordat de inslag alleen naar de schering gaat aan de rand van een bepaalde kleur of een bepaald patroon in het dessin, en niet van de ene naar de andere rand van de hele stof gaat. Er wordt gebruik gemaakt van verschillende technieken voor het mengen en laten overlappen van kleuren om schaduwen en patronen te creëren. Details van het dessin worden vaak beschilderd of geborduurd.

Tekenhulpmiddelen met rechte kanten die, ten opzichte van de rand van een tekenbord, in ieder gewenste hoek kunnen worden gezet.

Apparatuur, meestal een soort toetsenbord, die wordt gebruikt om getypte tekens en titels te genereren die in of over een videobeeld worden ingevoegd.

Groepen van bij elkaar passend eetgerei, in verschillende maten, voor het bereiden en serveren van thee (theepot, roomkan, suikerpot, soms dienblad); inbegrepen kunnen zijn koffiepot, kop en schotels, dessertborden.

Wordt gebruikt voor winkelborden in de vorm van verschillende soorten figuren, meestal uit hout gesneden, die tabakswaren adverteren. Populair in Europa vanaf de 17e eeuw en in Amerika van de 18e tot de vroege 20e eeuw.

Verzamelaarsterm voor een type bordje uit de jaren 1830-1860, vervaardigd van geperst glas. Ze zijn waarschijnlijk gebruikt onder een grogglas of als een groot schoteltje. Geen Nederlands equivalent.

Muziekinstrumenten met een toetsenbord; bespeeld met hand(en).

Slaginstrumenten, met een lamel, uitgesneden in de buitenkant van een noot, van de peul van een vrucht of ander rond voorwerp als klankbord; bespeeld met de duim.

Beschermende bedekking in de vorm van een mouw of mantel, die wordt gebruikt om de thorarol te bedekken. De stof is vaak rijkelijk geborduurd.

Repen stof die onder thoramantels worden gebruikt om de thorarol bij elkaar te houden. Bij de Asjkenaziem-joden wordt het doek dat bij een besnijdenis wordt gebruikt in repen gesneden, aan elkaar genaaid, geborduurd en van toepasselijke inscripties voorzien om later als thorariem te dienen.

Traponderdelen die bestaan uit één aantrede en één stootbord, of een ander gelijksoortig element dat een horizontaal oppervlak vormt waarop de voet van een stijgend of dalend persoon kan steunen.

Franse speeltafels met een triktrakbord (backgammon-speelbord) dat meestal is verzonken onder een afneembaar tafelblad dat aan een zijde is uitgerust met een gevernist schaakbord en aan de andere zijde met laken of leer is bekleed om kaart op te spelen.

Borduursteek om zowel rechte als kromme lijnen mee te borduren. Wordt gebruikt om contouren aan te geven en om de stelen van bloemen mee te borduren.

Hoofdtooien, meestal van zwarte stof, gekenmerkt door een puntig gedeelte boven het voorhoofd en gedragen door ijzerdraad of een verstevigd gedecoreerd geraamte. Meestal met geborduurde stroken die het gezicht omlijsten en hetzij een sluier van stof die tot onder de schouders hangt, of twee hangende slippen die aan de zijkanten omhooggespeld kunnen zijn. Werden met een onderkap gedragen door vrouwen vanaf het eind van de 15e eeuw tot halverwege de 16e eeuw.

Borden, ongeveer 20 cm in doorsnede en in verschillende vormen, wat grootte betreft tussen een plat bord en een muffinbord.

Borden met opschrift, veelal aan de gevel aangebracht en vooral gebruikt bij bars en winkels.

Verwijst in algemene zin naar een kunstgenre dat ontstond in de Edo-periode (1600-1868) en dat met name bekend is geworden door de houtgravures; de afdrukken werden gemaakt op losse vellen of fungeerden als boekillustraties. Het genre genoot een brede populariteit onder de bourgeoisie. Belangrijkste inspiratiebronnen waren de bordelen en kaboekitheaters. Doorgaans wordt de stijl gekenmerkt door een mengelmoes van realistische verhalende episoden uit de Kamakura-periode en de gerijpte decoratieve stijl van de Momoyama- en Edo-periode. Diverse scholen hebben in de loop van deze periode hun eigen stijl en specifieke themakeuze ontwikkeld.

Een standaardinterface voor randapparatuur, voor het aansluiten van apparaten als muizen, toetsenborden en camera's op personal computers. De term 'USB' wordt gebruikt om te verwijzen naar zowel de standaard als het aan te sluiten apparaat en de poort.

Plat V- of vinvormig aanhangsel aan het staartstuk van een pijl of dart bevestigd, om het bereik en de nauwkeurigheid van de vlucht te verbeteren. Ze worden van een aantal verschillende materialen gemaakt, waarbij vogelveren het meest voorkomend zijn, maar ook wel van perkament, lederbord, hout en plastic.

Verfraaiing of verbetering van de toestand van kleinschalige openbare voorzieningen in een gemeente, bijvoorbeeld trottoirs, verkeersborden en groenvoorzieningen.

Wordt gebruikt voor kleine elektrische panelen die schakelaars en zekeringen of stroomonderbrekers bevatten. Gebruik 'schakelborden' voor grotere panelen, kaders of assemblages die schakelaars, zekeringen, instrumenten en beschermende apparaten bevatten.

Wordt specifiek gebruikt voor borden met regulerende, waarschuwende en informatie biedende tekens, ontworpen door het Amerikaanse Department of Transportation, zoals een teken voor een verboden activiteit binnen een rode ring, doorkruist met een rode streep.

Wordt gebruikt voor borden die richtingen aangeven, waarschuwen of andere informatie verstrekken die relevant is voor voertuigen of voetgangers.

Klavecimbels, meestal rechthoekig, met 1 toetsenbord, waarbij de snaren in een rechte hoek tot de toetsen lopen.

Stroken materiaal, vaak de overgebleven einden van de rugoverlijming of de schutbladen, waarvan de breedte zich een kort stuk uitstrekt voorbij de kneep op het plat; worden op de borden geplakt om de borden vast te zetten.

Ronde of rechthoekige platte schalen, in het algemeen gemaakt van hout, keramiek of metaal, waarin vlees of ander voedsel wordt gesneden of opgediend. Vroege houten exemplaren hebben vaak een dieper gedeelte voor het voedsel en een tweede kleinere uitsparing voor zout. Gebruik 'platte schotels' voor grote borden, meestal rond of ovaal en vaak van aardewerk of metaal, die worden gebruikt voor het serveren van vlees.

Verwijst naar zwaar, geweven textiel dat als wandbekleding, gordijn of meubelbekleding wordt gebruikt, of vanaf een raam of balkon omlaag hangt. Kenmerkend voor tapisserieën is het decoratieve karakter, met ornamentele of picturale thema's; vaak zijn ze voorzien van geschilderde of geborduurde details. Meestal zijn tapisserieën van wol en met de hand geweven op een weefgetouw, met een procedé dat afwijkt van het normale textielweven: de inslag reikt slechts over een gedeelte van de schering, namelijk tot de rand van een bepaalde kleur of patroon in het ontwerp, en dus niet van rand tot rand. Voor het mengen en combineren van kleuren van schaduwpartijen en patronen worden diverse technieken gebruikt. De term verwijst tevens naar machinaal vervaardigde imitaties van met de hand gemaakte wandkleden.

Wordt gebruikt voor palen, meestal langs de kant van de weg geplaatst of bij kruisingen, waaraan zich één of meerdere borden bevinden die reizigers de weg wijzen.

Planken borden die aan het uitstekende deel van een dak hangen en de gevel bedekken; vaak uitgebreid gebeeldhouwd en versierd.

Hakkeborden met een trapeziumvormige klankkast met 2 klankgaten en 2 kammen, 14-20 koren van 2, 3 of 4 snaren; bespeeld met 2 veerkrachtige bamboe hamertjes; China.

Koreaanse citerachtige chordofonen, soortgelijk aan een hakkebord. Ze hebben een trapezoïde vorm en meestal veertien snaren.

Borduurwerk bestaande uit tenminste twee lagen stof die volgens een patroon met borduursteken aan elkaar gehecht worden. Dit kan met de hand of machinaal gebeuren. Door toevoegen van een wattering of koordjes krijgt borduurwerk een reliëfeffect.

Stevige stof meestal van zijde, geweven in diverse maasgrootten voor verschillende toepassingen, zoals het zeven van meel, zeefdrukken of borduurwerk.

Bordestrappen zonder trapgat tussen de opeenvolgende trappen. De trapleuning en balusters van de bovenste en de onderste trap vallen verticaal samen.

Oorspronkelijke, simpele ploeg zonder strijkbord die getrokken wordt door lastdieren en de grond loswoelt, maar niet omkeert zoals de latere keerploeg.

Langwerpige, houten spaan in beuk, es of notelaar met aangescherpte snijkanten en een handvat. Werd samen met het zwingelbord gebruikt om vlas mee te zwingelen nadat het was gebraakt.