Branders die worden gebruikt om het branden van acetyleengas te regelen.

Branders die werken op samengeperst acetyleengas en zuurstof. Worden gebruikt voor lassen en bewerken van staal.

Branders die acetyleen-zuurstof-mengsels gebruiken. Worden voornamelijk gebruikt voor lassen.

Branders die gebruik maken van een cirkelvormige pit die is opgesteld tussen twee metalen buisjes waardoor een luchtstroom opstijgt die de binnenkant van de pit voedt. Wordt ook gebruikt voor gasbranders met een veelvoud aan gaten die in een cirkel zijn geplaatst, met een hol midden dat voor een centrale luchtstroom zorgt.

Wordt gebruikt voor gebeurtenissen waarbij iets geheel of gedeeltelijk door brand wordt verwoest, zowel toevallig als opzettelijk. Gebruik 'verbranden' voor het proces van iets veranderen, verwonden of verwoesten door brand of hitte.

Elektrische of mechanische systemen die in een gebouw zijn geïnstalleerd en een bel of luchtstoot ten gehore brengen wanneer er rook of vlammen worden bespeurd. Bepaalde alarmen zijn uitgerust om sproeisystemen in werking te stellen voor extra bescherming.

Algemeen te gebruiken voor het vermogen verbranding te ondersteunen of een grote capaciteit tot verbranding te hebben.

Beveiligingssystemen die beveiliging bieden voor bouw- en uitgangsvoorzieningen door het gebruik van brandalarmen, brandwaarnemings- en brandblusapparaten om het risico en de uitbreiding van vuur te verkleinen.

Bijlen die voornamelijk in openbare gebouwen worden aangetroffen en waarvan een gedeelte van het blad en soms het handvat rood is geschilderd. Ze zijn bedoeld om te worden gebruikt bij brand.

Vaartuigen die zijn uitgerust met pompen en andere machines om op of vanaf het water vuur te bestrijden.

Wordt gebruikt voor installaties van automatische sproeiers, schuimdistributiesystemen, brandweerslangen en/of draagbare brandblussers die zijn bedoeld voor het doven van vuren.

Vliegtuigbommen die zijn gevuld met licht ontvlambare substantie en die zijn uitgerust met een ontstekingsmiddel, ontworpen om het doel te doen ontbranden.

Boren waarvan de punten worden verhit om gaten in hout te branden, waarna ze door draaien de gaten nog groter maken.

Brandwerende deurconstructies, die in staat zijn, bij gesloten toestand, een gespecificeerde mate van bescherming tegen brand te geven.

Tweedelige sluitingen voor een jas, colbert of ander kledingstuk, meestal gemaakt van een draad of koord in de vorm van een lus in een ornamenteel ontwerp aan de ene kant van het kledingstuk dat kan worden vastgemaakt aan een knoop, houtje of iets dergelijks aan de andere kant.

Motieven die een hart afbeelden met uitslaande of omringende vlammen. Deze motieven komen voor in westerse en christelijke kunst en symboliseren liefdadigheid, goddelijke liefde of religieuze passie.

Het deel van een lamp dat de pit ondersteunt en afstelling ervan toelaat, en dat de ontbrandingshaard vormt die voor het licht zorgt.

Diverse apparaten die een buitengewoon hete vlam geven en worden gebruikt voor lassen, snijden, solderen of afbranden van verflagen.

Veelhoekige, ronde of ovale kommen met twee horizontale of verticale oren.

Granaten gevuld met een licht ontvlambare substantie zoals witte fosfor, bedoeld om het doel te doen ontbranden.

IJzeren staven met aan het uiteinde een plat vlak waarop in reliëf een embleem of letter is gezet. Worden na het verhitten gebruikt om vee, gereedschap of geproduceerde goederen te merken met onuitwisbaar bewijs van eigendom.

Het promoten bij consumenten van bepaalde goederen of diensten, vaak door middel van de verpakking van de handelswaar of het handelsmerk.

Korte spies, ongeveer 1,5 m lang, met een blad van een of drie lange dunne punten die men kon intrekken in de holle opening van de schacht. Wanneer men het wapen snel naar voren stootte, schoten de punten naar buiten. Ze werden tussen de zestiende en de negentiende eeuw gebruikt door zowel infanteristen als burgers.

Houders voor het veilig opbergen van artikelen. Wordt vooral gebruikt voor doosvormige containers, meestal gemaakt van staal of ijzer, die een of meer mogelijkheden ter beveiliging hebben, die vrijstaand kunnen zijn of ingebouwd in een muur of gewelf en die gebruikt worden om geld en andere kostbaarheden te beschermen tegen brand of diefstal. Gebruik `provisiekast' voor geventileerde kasten waarin voedsel wordt bewaard. Gebruik `geldkisten' voor afsluitbare kisten die vaak kleiner zijn en gemakkelijker te dragen.

Projectielen voor draagbare vuurwapens of mitrailleurs, gevuld met brandbare stof, bedoeld om het doel te doen ontbranden.

Aanvoeropeningen om water van hoofdleidingen of aanvoerbuizen af te tappen; gewoonlijk gesitueerd langs straten en gebruikt voor brandbestrijding.

Trappen, meestal van staal, die zijn bevestigd aan de buitenkanten van gebouwen en die een mogelijkheid bieden te ontsnappen in geval van brand. Voor brandveilige trappen binnenin gebouwen wordt 'brandtrappen' gebruikt.

Apparaat dat een brand ontdekt zodra er vlammen ontstaan.

Familie van ongeveer 45 genera kruiden, struiken, kleine bomen en klimplanten die voornamelijk voorkomen in tropische gebieden. De familie is typisch voor de orde Urticales. Veel soorten, met name brandnetels (Urtica) en Australische netelbomen (Laportea), hebben prikkende haren op de stengels en de bladeren. De bladeren verschillen en het sap is gewoonlijk waterig. De kleine groenachtige bloemen vormen vaak trosjes in de bladoksels. Een plant kan zowel mannelijke als vrouwelijke bloemen dragen.

Priemen die worden gebruikt om in hout gaten te branden, meestal om het sap van bomen af te tappen.

Instrumenten voor het meten van de brandpuntsafstand van lenzen en andere optische systemen.

Wordt gebruikt voor holle of bolle spiegels waarmee vuur kan worden gemaakt door zonnestralen te bundelen.

Stapels brandbaar materiaal voor het verbranden van de doden als een begrafenisrite.

Zij die met kwade bedoelingen gebouwen, voertuigen of andere bezittingen in brand steken.

Materiaal dat wordt gebruikt om hitte of energie te leveren door verbranding.

Het zodanige gebruik van brandstoffen dat voorraden worden gespaard en efficiëntie wordt bevorderd.

Instrumenten die worden gebruikt om de gastoevoer naar een brander of lamp te regelen.

Brandstofhouders die een deel van de lamp vormen, die de brander steunen en waarin het onderste deel van de pit steekt.

Het gebruik van fossiele of nucleaire brandstoffen om energie te produceren.

Trappen binnen gebouwen die zo zijn gemaakt dat ze relatief goed beschermd zijn tegen de effecten van brand in een gebouw en dus bedoeld zijn als een nooduitgang. Gebruik 'brandladders' voor trappen die zich aan de buitenkanten van gebouwen bevinden en die een mogelijkheid te bieden te ontsnappen in geval van brand.

Verticale afgescheiden gedeelten in gebouwen, waarin zich een trap bevindt en die brandveilig genoeg zijn om als branduitgang te kunnen dienen.

Sensoren en onderling verbonden controleapparaten die branden of de effecten ervan ontdekken en alarmsystemen activeren.

Numerieke waarde die aan materialen wordt toegekend om hun vuurvastheid mee aan te duiden.

Kaarten die speciaal zijn gemaakt voor brandverzekeraars en die informatie geven over de manier waarop de gebouwen in een bepaald gebied zijn gebouwd.

Torens, bijvoorbeeld op een berg, waarvandaan de wacht wordt gehouden voor vuren.

Wapens die zijn ontworpen om brand te veroorzaken bij een bepaald doel of op bepaalde bestemming; omvat ook die wapens die bestaan uit over het algemeen niet-brandbare materialen.

Gebouwen waar brandweerauto's, brandbestrijdingsapparatuur zijn ondergebracht en meestal ook de brandweermannen, die dienst hebben.

Helmen die worden gedragen door brandweermannen, met een hoge gewelfde bol en een rand die aan de achterkant uitsteekt om als nekbescherming te dienen.

Verwijst naar mensen die door brandweerkorpsen worden ingezet om branden te bestrijden, personen te redden en andere taken in verband met noodhulpverlening uit te voeren.

Constructiemethode die de doorgang van gassen of vlammen voorkomt of vertraagt.

Bij een bouwconstructie, brandwerende muren, afgesloten trappenhuizen, en andere vergelijkbare obstakels om te voorkomen dat een brand zich door een gebouw verspreidt.

Ruimten in ziekenhuizen of ook wel afzonderlijke gebouwen voor de verpleging van brandwondenpatiënten.

Branders die zijn ontworpen om twee pitten te bevatten.

Branders voor de verbranding van gas, meestal met gaten die op verscheidene wijzen geschikt zijn en waardoor gas naar buiten komt.

Calciumsulfaat-hemihydraat, een wit poeder dat snel ophardt wanneer er water aan wordt toegevoegd.

Een diep bruin-paars pigment dat wordt gemaakt door karmijn voorzichtig te branden of te verkolen.

Variabele roodachtig oranje kleuren die lijken op de kleur van het pigment gebrande oker, een ijzeroxidepigment dat wordt gemaakt door het branden van geel oker of limoniet.

Bruine kleur met uiteenlopende kleurschakeringen. Verwijst naar het pigment gebrande omber en is meestal koeler van tint en minder geel dan ongebrande omber.

Omberaarde die is verhit om een roodbruinere kleur te krijgen dan ongebrande omber.

Bruine kleur met roodachtige boventonen in diverse kleurschakeringen, verwees oorspronkelijk naar de kleur van gebrand siena-pigment, dat ontstaat door verhitting van siena-aarde.

Siënna-aarde die aan roodgloeiende hitte is blootgesteld, waardoor het donkerder, koeler, minder oranjerood van kleur wordt.

Verwijst naar werken van gekleurd glas, over het algemeen in de vorm van een venster, zelfstandig paneel of lampenkap, waarvan het ontwerp bedoeld is om te worden bekeken door gebroken licht en de uitwerking in hoge mate afhangt van de hoedanigheid van het licht. De fasen van het productieproces zijn in een handboek uit de vroege twaalfde eeuw beschreven door de monnik Theofilus en het proces is sindsdien nauwelijks veranderd. Het glasobject wordt gemaakt door stukken gekleurd glas te snijden op basis van een karton op ware grootte en de stukken vervolgens te vatten in stroken lood. Op het glasoppervlak kunnen details worden geschilderd die worden gebrand in een oven voordat de glasstukken worden samengevoegd. De methode waarmee het glas waterdicht wordt gemaakt en wordt bevestigd in een raam is vaak zeer decoratief en vormt een belangrijk onderdeel van het ontwerp. Als hoogtepunten van gebrandschilderd glas worden de werken uit de Europese gotiek en de 19de-eeuwse neogotiek beschouwd.

Verwijst naar gekleurd glas dat is vervaardigd door metaaloxiden toe te voegen aan het gesmolten glas, waardoor verschillende kleuren ontstaan. Deze term wordt soms gebruikt voor beschilderd glas, waarbij pigment op het oppervlak is gesmolten. Strikt genomen is de term alleen van toepassing op glas waaraan metaaloxiden zijn toegevoegd om gesmolten glas te kleuren.

Hout dat door bepaalde schimmels droog, kruimelig en snel ontvlambaar wordt; wordt vaak gebruikt als tondel.

Wordt gebruikt voor met de hand bediende brandalarmen, meestal dozen met een hendel waaraan getrokken wordt.

Wordt gebruikt voor het produceren van ontwerpen of afbeeldingen (o.a. op hout of op leer), door middel van branden of schroeien met hete instrumenten.

Die fase in de encaustiek waarin het oppervlak van een schildering wordt verhit, zodat de kleuren bewerkt en gemengd kunnen worden.

Procedé toegepast in de doka waarbij door middel van aanvullende belichting een gedeelte van een afdruk donker wordt gemaakt.

Bewerkingsinstallaties voor het maken van kalk, die van oudsher bestaan uit rijen kalkovens, sporen en aanverwante mijnconstructies.

Branders die zuurstof en waterstof gebruiken. Worden voornamelijk gebruikt voor lassen.

Apparaten die worden gebruikt voor het branden van koffiebonen.

Lenzen die op een vaste afstand van de film zijn gezet en waarbij het niet mogelijk is om de scherpstelling aan te passen; meestal aangebracht op goedkope camera's.

Bruine kleur met uiteenlopende kleurschakeringen. Verwijst naar het pigment rauwe omber en is meestal geler dan gebrande omber.

Omber, een natuurlijk gehydrateerde ijzeroxide met een klein gehalte aan mangaanoxide, die niet is verhit en een geelachtig bruine kleur heeft.

Warme roodachtige bruine kleur met uiteenlopende kleurwaarden, verwees oorspronkelijk naar de kleur van ruw siena-pigment.

Wordt gebruikt voor de initiële handeling of het moment van branden en voor chemische procédés waarbij licht of warmte wordt geproduceerd door de verbinding van verschillende stoffen met zuurstof.

Wordt gebruikt voor brandalarmsystemen die alleen in het beschermde pand signalen produceren en die vooral zijn bedoeld om de bewoners te waarschuwen.

Gereedschap dat wordt gebruikt om metalen aan elkaar te solderen, met een wigvormig metalen deel, meestal van koper, dat wordt verhit.

Wordt gebruikt voor het procédé waarbij iets wordt veranderd, beschadigd of verteerd door vuur of hitte. Gebruik 'branden' als iets geheel of gedeeltelijk wordt verteerd door vuur, hetzij opzettelijk, hetzij per ongeluk.

Het totaal van alle chemische en fysieke processen in een levend organisme en de energie die opgewekt kan worden om verschillende functies uit te voeren.

Wordt gebruikt voor een techniek om klei te versieren, waarbij de kleimassa wordt ingelegd met klei van een andere kleur. Gebruik 'encaustiek' voor de techniek van het beschilderen van muren en panelen met was.

Apparaten waarin vast, half vast of gasvormig brandbaar afval wordt aangestoken of verbrand.

Branders die bestaan uit metalen schijven met luchtgaten en één, twee of soms drie vertinde pithouders van 0,6 mm of minder in diameter, die rechtop zijn gesoldeerd en die in de zijkant een gat voor de pit hebben. De pithouders lopen verder door onder de schijf, het brandstofreservoir in, dan erboven.

Oorlogen waarbij bijna alle heersende politieke en militaire grootmachten van de wereld of het grootste gedeelte van de aarde zijn betrokken.

Houders in verschillende vorm, waarin wierook wordt gebrand om geur in een ruimte te verspreiden. Gebruik 'wierookvaten' voor soortgelijke houders voor kerkelijk gebruik. Gebruik 'cassolettes' voor vaak vaasvormige houders, soms in de vorm van een athénienne, waarin aromatische tabletten of vloeibare parfums kunnen worden verbrand of verdampt.

Lampen met een bak voor calciumcarbid, een reservoir met water en een kraantje, en een mondstuk of brander voor de ontsteking van het acetyleengas, dat ontstaat wanneer het water in contact wordt gebracht met het carbid. De term wordt ook gebruikt voor lampen met acetyleenbranders die met een centrale acetyleenbron zijn verbonden.

Petroleumlampen die branden middels een centrale tochtbrander en een gloeikousje. De lampen zijn gebaseerd op een patent uit 1909 en zijn meestal van metaal of glas.

Middelgrote boomsoort die inheems is in Bangladesh, China, India, Laos, Myanmar, Nepal, Pakistan, Sri Lanka, Thailand en Vietnam. Is als exoot aangetroffen in Burundi, Kenia, Malawi, Mozambique en Zimbabwe. De bladeren worden gebruikt als veevoer, de peulen worden door apen gegeten. Het hout wordt gebruikt voor meubilair en in de bouw. Afgevallen takken worden gebruikt als brandstof. De gom wordt gebruikt als versnijder voor andere gommen.

Lid van de reeks verzadigde koolwaterstoffen met de algemene chemische formule CnH2n+2, waarbij 'n' een geheel getal is. Hoewel alkanen doorgaans niet reactief zijn, komen ze al snel tot verbranding; veel belangrijke brandstoffen zijn een alkaan, bijvoorbeeld methaan en butaan, of benzine en andere alkaanmengsels.

Een wit, geel of grijs (en in zeldzame gevallen groen of rood) serpentijn. Het is zo flexibel dat de oude Romeinen er lijkwaden van zouden hebben gemaakt om de as van de overledene en die van de brandstof gescheiden te houden.

Lichten die 's nachts branden op een schip dat voor anker ligt.

Kandelaar bij het wijdingskruis. De kaars brandt op het feest van kerkwijding.

Lampen voorzien van een brander met een cilindrische pit welke zit vastgeklemd tussen twee metalen buisjes die een luchtstroom naar de binnenzijde van de vlam toevoeren, alsmede een schoorsteentje dat de vlam omhult en de lucht naar buiten toe afvoert; met name te gebruiken voor lampen van dit type met een afzonderlijk brandstofreservoir van waaruit de brandstof wordt toegevoerd naar het bekken en de brander, overeenkomstig het principe van de tuinfontein. Argandlampen zijn circa 1782 uitgevonden door Aimé Argand uit Genève. Ze werden in Engeland gefabriceerd door Boulton, in de Verenigde Staten door Cornelius & Co. en in Frankrijk door Quinquet, en worden daar soms ook aangeduid als ‘Quinquet-lampen’.

Penning, uitgedeeld door een burger- of kerkbestuur of de diaconie aan respectievelijk burgers of parochianen die hulpbehoevend waren. De penning kon ingewisseld worden tegen kleding, voedsel, brandstof, drank of een doodskist, al naar gelang het symbool, letter of tekst die erop voorkwam.

Residu van grond- of delfstoffen dat achterblijft nadat brandbare stoffen volledig zijn verbrand.

Gordijnen, meestal van geweven asbest en metaaldraad, die in theaters het toneel afsluiten van de toeschouwersruimte om bij brand te voorkomen dat vuur en rook zich verspreiden.

Een reeks groenachtig of blauwachtig grijze kleuren die lijken op de kleur van as (residu van grond- of delfstoffen dat achterblijft nadat brandbare stoffen volledig zijn verbrand).

Schaal(tje) dat wordt gebruikt op aswoensdag. De priester draagt deze schaal met de as van verbrande palmtakken en tekent met deze as een kruisje op het voorhoofd van de kerkgangers of bestrooit daarmee hun hoofd.

Lampen met een cirkelvormig reservoir en één of meer Argandbranders in het midden. De term werd oorspronkelijk gebruikt voor hanglampen, zodoende de naam astraal, die is afgeleid van ster .

Verwijst naar de eerste dag van de vastenperiode, zes en een halve week voor Pasen. De naam komt voort uit het gebruik om de voorhoofden van kerkgangers en geestelijken te merken met as. Meestal betreft het de as van de verbrande palmtakken die zijn gebruikt op Palmzondag van het jaar ervoor. Het is behalve Goede Vrijdag de enige dag waarvoor de rooms-katholieke kerk vasten voorschrijft. Aswoensdag wordt ook gevierd door de anglicaanse, lutheraanse en protestantse kerk. Oosters-orthodoxe kerken vieren Aswoensdag niet, omdat de vastenperiode volgens hun kalender op een maandag begint.

Sloten die kunnen worden gebruikt voor de metalen deuren van kleine geldkistjes in een vuurvaste brandkast.

Wordt gebruikt voor brandalarmsystemen die een alarm via een gemeentelijk systeem naar de brandweerkazerne doorgeven.

Berkensoort, inheems in de Himalaya, die groeit op hoogten tot 4500 meter. De schors is wit en flinterdun, en werd in de oudheid gebruikt om geschriften in het Sanskriet op te schrijven. Tegenwoordig wordt het beschreven met heilige mantra's. De schors wordt ook gebruikt voor verpakkingen en het hout wordt gebruikt als brandhout. Er zijn vele benoemde variëteiten en cultivars gebruikt in de landschapsinrichting.

Lampen die worden gebruikt om ovens te controleren. Ze kunnen van tin zijn met een lange, ovale houder en een kokervormig handvat aan de ene kant en een traanoliebrander aan de andere kant, maar ze kunnen ook een kopvormige houder hebben van gietijzer met een kanaal voor de pit, een vaste, schotelvormige basis en meestal een scharnierende deksel.

Middelen die worden gebruikt bij een elektrische ontladingslamp om de noodzakelijke omstandigheden voor een stroomkring, zoals voltage, stroom en golfvorm, te krijgen en te houden zodat de lamp aan gaat en blijft branden.

Gasbranders met een koepelvormige bovenkant met daarin een overdwarse nauwe gleuf, die een waaiervormig vlammengordijn produceren.

Een kleurloze, vloeibare koolwaterstof, verkregen bij de gefractioneerde destillatie van aardolie; wordt voornamelijk gebruikt als motorbrandstof maar ook als oplosmiddel.

Lampen die zijn ontworpen om benzine te verdampen en erop te branden.

Zagen met een H-vormige zaagbeugel en een vast zaagblad; worden voornamelijk gebruikt om timmer- en brandhout dwars op de nerf te zagen.

Houders voor bieskaarsen, die scheef moeten staan om goed te kunnen branden. Ze bestaan meestal uit een rechtopstaande nijptang van smeedijzer, waarvan de bek door een veer wordt dichtgehouden of door een gebogen arm met tegenwicht van een metalen bol, een decoratief element of een kaarshouder. Het onderstuk kan bestaan uit een ijzeren statief of een houtblok, dat vaak decoratief is gedraaid.

Bruin pigment, dat wordt vervaardigd door het roet van verbrand hout te koken. Omdat bister transparant is, wordt het vaak gebruikt als dunne laag over pen- en inkttekeningen. Het komt met name veel voor in tekeningen uit de 17de en 18de eeuw.

Verwijst naar de aardewerkstijl die wordt aangetroffen in het zuiden van Mesopotamië en in het zuidwesten van Perzië gedurende het vijfde millennium v. Chr. De stijl kenmerkt zich door op hoge temperatuur gebrand aardewerk, vaalgeel gepolijst en versierd met zwart geschilderde afbeeldingen. Het aardewerk komt in verschillende vormen voor, waaronder grote gekielde en bolronde schalen.

Loodgietersvoegen die worden afgesloten door middel van een brander.

Luchtvaartuigen die zijn ontworpen om bosbranden te bestrijden door water uit te storten.

Een 19de-eeuwse hindoeïstische hervormingsbeweging die teruggaat tot de hindoe-apologeet en -hervormer Rammohun Roy (1772-1833). Deze was onder de indruk van de prestaties van het westen maar meende dat in India de spiritualiteit groter was. De theïstische beweging, beïnvloed door de islam, het christendom en de moderne natuurwetenschappen, streefde naar een terugkeer tot het zuivere hindoeïstische geloof door afwijzing van beeldenverering, nadruk op monotheïsme en hervorming van hindoeïstische sociale gebruiken. Roy’s belangrijkste hervorming was de Britten ervan te overtuigen dat de sati, de praktijk van de weduweverbranding, geen deel uitmaakte van de oorspronkelijke dharma en verboden moest worden. De beweging bleef met veel verdeeldheid bestaan tot in de 20ste eeuw, maar verloor snel leden en invloed.

Fenomeen waarbij de oppervlakte en de onderste lagen van de dampkring van een planeet blijvend een relatief hoge temperatuur hebben, omdat de dampkring meer zichtbare straling van de zon doorlaat dan infrarode straling van de planeet. Het wordt zo genoemd omdat de dampkring van de aarde enigszins is te vergelijken met het glas van een broeikas, dat licht binnenlaat maar geen warmte laat ontsnappen. De term wordt vaak gebruikt om specifiek te verwijzen naar de toegenomen omvang van dit effect in de moderne tijd, in samenhang met de opwarming van de aarde: gassen die vrijkomen na de verbranding van fossiele brandstoffen en andere bronnen - zoals waterdamp, koolstofdioxide, methaan en chloorfluorkoolstofverbindingen - absorberen infrarode straling, waardoor de vrijgekomen energie de aarde niet kan verlaten. Dit leidt tot een verhoging van de gemiddelde oppervlaktetemperatuur op aarde.

Branders met één of meer dunne, taps toelopende pithouders die boven de branderplaat doorlopen, maar direct eronder afgesneden zijn om te voorkomen dat ze warmte naar het brandstofreservoir met zeer vluchtige brandstof (een mix van alcohol en geherdestilleerde terpentine) leiden. Wanneer er meer dan één buis is divergeren ze van de onder- naar de bovenkant. Aan iedere buis zijn meestal kleine kapjes met kettingen bevestigd voor het doven van de vlam en ter voorkoming van het verdampen van de brandstof.

Lampen met hoge, smalle, meestal taps toelopende houders van metaal of glas, met één tot zes pithouders die uiteenlopen en een stuk boven de brander uitsteken. Er zitten kleine metalen kapjes aan kettingen bij om de vlam uit te doven en de verdamping van de vluchtige brandstof (alcohol en geherdestilleerde terpentijnolie of kamfer) te vertragen.

Vier soorten brandbare, vloeibare alcohol die vier koolstoffen bevatten en vooral worden gebruikt bij organische synthese en als oplosmiddel.

Instrumenten voor het meten van hoeveelheden warmte, bijvoorbeeld verbrandingswarmte, soortelijke warmte of rijpingswarmte in processen als chemische reacties of verandering van toestand.

Lampen die zijn ontworpen om op geraffineerde terpentijn te branden. Ze hebben een Argandbrander zonder apart reservoir en een knopvormige deflector om de vlam te verspreiden.

Lampen met houders die kunnen draaien op een spil zodat wanneer de brandstof is verbruikt de lamp automatisch of handmatig wordt gekanteld om meer brandstof naar de pit te voeren.

Verzamelnaam voor een groep intens zwarte, fijn verdeelde vormen van amorfe koolstof, meestal verkregen als roet na gedeeltelijke verbranding van koolwaterstoffen. De koolstof wordt gebruikt bij de vervaardiging van extreem zwarte, bijzonder goed dekkende pigmenten voor drukinkt, verf en carbonpapier, en ook bij de productie van beschermende coatings, plastics en weerstanden voor elektronische circuits. Bovendien komen de stoffen voor als versterkingsmiddelen in rubberen producten. Deeltjes carbonzwart hebben doorgaans een sferische vorm en zijn onregelmatiger kristallijn dan grafiet. Carbonzwart verandert in grafiet na langdurige verhitting op 3000 graden Celsius. Carbonzwart is, voorzover bekend, een van de meest fijn verdeelde materialen. De deeltjesgrootte en kleurintensiteit zijn afhankelijk van het fabricageproces.

Lampen die gebruik maken van Cardans (1550) aanpassing van het barometrische aanvoerprincipe, waarbij de brandstof vanuit een groot reservoir naar behoefte wordt aangevuld zonder dat gebruik hoeft te worden gemaakt van pompen of kantelen.

Een enkele glazen tegel of een tegel met ingebrande kleuren, meestal vierkant of ruitvormig. Wordt gebruikt voor decoratieve beglazing.

Boom die voorkomt in het oosten van de Verenigde Staten en Canada. De boom produceert peervormige noten die voor veel wilde dieren een belangrijke voedselbron vormen. Het hout gebruikt men op verschillende manieren, onder meer als brandhout voor huizen.

Houders waarin aromatische tabletten kunnen worden verbrand of vloeibaar parfums kunnen worden verdampt. Vaak in de vorm van een vaas met deksel met gaten in de schouder of de deksel, of met een doorboorde of opengewerkte decoratie. Soms gemaakt in de vorm van een drievoet, vooral een athéniènne. Gebruik 'wierookbranders' voor andere houders van uiteenlopende vorm die worden gebruikt om wierook te branden om een ruimte te parfumeren. Gebruik 'potpourri-vazen' voor vaasachtige houders met deksel die voornamenlijk worden gebruikt voor het verbranden of het verdampen van resp. vaste of vloeibare reukstoffen.

Dubbelzijdige metalen spatels die worden verhit en gebruikt om kleuren in te branden in encaustische schilderingen.

���Compact disc - recordable': cd waarop men zelf gegevens of geluid kan opnemen. Cd-r's hebben een lichtgevoelige laag waarin men met een cd-recorder de data kan ���branden'.

Een taai, synthetisch thermoplastic dat zeer brandbaar is maar meestal niet explosief; hoofdzakelijk samengesteld uit cellulose-nitraat met kamfer of een andere weekmaker.

Een sterk, brandbaar en eenvoudig te fabriceren hars van thermoplast, die voorkomt als witte schilfers of poeder. Wordt gebruikt voor verschillende producten, zoals acetaatvezel, lakken, fotografische film en magnetische banden.

Ovens die worden gebruikt voor het verbranden van cement tot onvolledige smelting.

Joods religieus feest ter herdenking van de herinwijding in 164 v. Chr. van de tweede tempel in Jeruzalem nadat deze drie jaar eerder was ontheiligd op bevel van Antiochus IV Epiphanes; zo werd de Syrische koning gefrustreerd in zijn poging om het joodse geloof uit te roeien. Hoewel in het hedendaagse Israël meer de nadruk wordt gelegd op de militaire overwinning van Judas Maccabeus, roept de kenmerkende rite met het ontsteken van de menora ook het verhaal uit de Talmoed in herinnering over de kleine hoeveelheid niet-ontheiligde olie – genoeg voor één dag – die op wonderbaarlijke wijze acht hele dagen in de tempel brandde totdat nieuwe olie beschikbaar was. Chanoeka begint op 25 kislev (in december) en duurt acht dagen. In die periode worden, naast het ontsteken van de ceremoniële kaarsen, geschenken uitgewisseld en spelen kinderen vakantiespelletjes.

Glazen voor brandewijn, cognac of likeur; op korte stam, met peervormige kelk die naar boven toeloopt om het aroma van de drank vast te houden; soms vergezeld van een metalen houder door middel waarvan het glas boven een vlam kan worden gehouden om het te verwarmen.

Het vaste residu dat overblijft wanneer steenkool zonder luchttoevoer of met beperkte luchttoevoer (carbonisatie) wordt verhit. Cokes worden hoofdzakelijk gebruikt als brandstof of als reduceermiddel in de ijzer- en staalindustrie, hoofdzakelijk in hoogovens.

Gebruik voor fabrieken waar cokes worden geproduceerd, meestal door verbranding van steenkolen of destilleren van kolengas.

Ringvormige bevestigingen aan lampen, meestal van koper, die om de opening van het brandstofreservoir heen zitten en die aan de binnenkant een schroefdraad hebben om de schroef van de brander in te kunnen draaien.

Branders voor olielampen die bestaan uit een dunne metalen schijf die op een kurk is geplaatst waardoor één of meer pithouders steken.

Voorwerpen die zijn gevlochten of geweven van graanstengels, traditioneel van de laatste schoof die is geoogst. De corn dolly is bedoeld als een winterverblijf voor de geest van het graanveld en wordt in de lente verbrand of weer in het veld geploegd om de volgende oogst te garanderen. De volkstraditie ontstond in Britannië en Ierland, en werd door emigranten naar Noord-Amerika meegenomen. Ze werden onder meer ontworpen als mensfiguren met een of meerdere samengevoegde lussen of als kegelvormige kooien. Meestal werden ze voorzien van linten en lappen. Tegenwoordig worden ze veel gemaakt in de kunstnijverheid, met de bedoeling om ze te verkopen.

Kleine hanglampen van ijzer of aardewerk met een handvat aan één kant en een dunne tuit voor een pit aan de andere en met een rond reservoir ��� dat men een ���cruse' (���kruik') noemde ��� van ongeveer 7,5 cm in diameter waarin brandstof zat, gewoonlijk hard vet. Deze lampen ontstonden uit de panvormige lampen met drijvende pitten die mediterrane volken in voorchristelijke tijden gebruikten.

Boomsoort van hardhout die inheems is in het Indiase subcontinent en die voornamelijk wordt aangetroffen langs rivieroevers. De soort is internationaal vooral bekend om zijn hoogwaardige palissanderhout, maar wordt lokaal vooral gebruikt voor de productie van het percussie-instrument kartaalsan, als een belangrijke brandstof en voor schaduw en beschutting.

Montage van dikke stukken gebrandschilderd glas, meestal met een dikte van 2,5 cm, samengevoegd met cement of epoxyhars. In het oppervlak worden vlakken uitgesneden om een glinsterend effect geven.

Branderonderdelen die bestaan uit schijven, kegels of koepels, meestal van metaal, die een luchtstroom naar de vlam voeren.

Lamp die brandt bij een heiligenbeeld of anderszins devotie-object.

Vaste apertuurinstellingen op sommige cameralenzen, berekend door de apertuur door de brandpuntsafstand te delen.

Te gebruiken voor locomotieven waarin de kracht wordt opgewekt door inwendige verbrandingsmotoren op olie, die elektrische generatoren aandrijven om stroom te leveren aan elektrische tractiemotoren voor de voortstuwing.

Te gebruiken voor locomotieven waarbij de kracht die wordt ontwikkeld door inwendige verbrandingsmotoren op olie, wordt geleverd aan de aandrijfstangen en -assen door middel van drijfassen en koppelingen.

Interne verbrandingsmotoren waarin een in lucht ingespoten olienevel, samengedrukt tot een temperatuur van ongeveer 538 graden Celsius, ontbrandt bij een vrijwel constante druk.

Een kleurloze, vluchtige, zeer brandbare vloeistof die mengbaar is met water.

bon om te ruilen tegen een specifiek beperkt te verkrijgen product, meestal levensmiddelen of brandstof.

Brander met een koepelvormige deflector en een eenvoudige kraagachtige, geperforeerde lampeglashouder vastgezet aan de bodemplaat. Wordt verondersteld de eerste flat wick petroleumbrander te zijn.

Een 'schuttersstuk' of 'doelenstuk' is een geschilderd groepsportret van de leden van een schuttersgilde. Het genre werd uitsluitend in de Nederlanden beoefend in de 16e en 17e eeuw. Het bekendste schuttersstuk is van Rembrandt van Rijn, dat bekend staat als 'De Nachtwacht'.

'Crusies' met twee bekkens, waarvan de bovenste de brandstof en pit bevat en de onderste de druppels opvangt.

Kaars die als een hooivork uitloopt in drie kaarsen, symbool voor de drie koningen die het Kindje Jezus in de stal begroetten. Wordt/werd in huiselijke kring gebrand op het Driekoningenfeest (6 januari) en bij het driekoningenzingen langs de deuren (Benelux, Duitsland)

Metalen schijven die worden doorboord door één of twee pithouders, die rusten op de opening in het oliereservoir. Deze branders hebben vaak een klein uitsteeksel aan de zijkant waarmee ze kunnen worden opgelicht.

Fotografische procédés waarbij de afbeelding wordt verkregen door een bichromaatcolloïde oppervlak dat aan het licht wordt blootgesteld door een transparant materiaal te bestuiven met een kleurstof. De gedeelten die zijn blootgesteld verliezen hun kleverigheid en houden minder pigment vast. Meestal gebruikt voor afdrukken op glas of keramiek, waarbij de kleurstof er als een glazuurlaag op wordt gebrand.

Een meestal ondoorzichtig, glasachtig deklaagje hoofdzakelijk bestaande uit kwarts, veldspaat, klei, natriumcarbonaat en borax, dat door inbranding wordt aangebracht op ondergronden van met name metaal, keramiek of glas; het glanst als het hard is geworden.

Te gebruiken voor de schildertechniek met pigmenten die zijn opgelost in gesmolten was. Het wordt warm aangebracht op panelen of muren met een borstel of een spatel en gefixeerd door met een warmtebron over het oppervlak te gaan om de verf permanent te smelten en vast te zetten. Deze oude techniek was vooral populair in het oude Griekenland. De Engelse term is afgeleid van het Grieks en betekent 'ingebrand'. Hoewel de techniek in de 8ste en 9de eeuw in onbruik raakte, zijn er ook tegenwoordig nog exponenten ervan. Gebruik 'versieringen inbranden' voor de techniek van het versieren van klei.

Beschikbare voorraden of productiemiddelen voor energie, zowel natuurlijke - zoals fossiele brandstoffen of waterkracht - als kunstmatige, zoals kernbrandstof.

Een kleurloze, vluchtige, brandbare en met water vermengbare vloeistof, die gegiste en gedistilleerde dranken hun giftige eigenschappen geeft.

Verwijst naar imitaties van handgemaakte kant die zijn gemaakt door het borduren van ontwerpen van katoen op een zijden ondergrond. De zijde wordt vervolgens weggebrand met chloor of natriumhydroxide. Imitatiekant die volgens deze methode werd geproduceerd, dook voor het eerst op in de late 19de eeuw. Etskant lijkt vaak erg op Venetiaanse kant, maar kan worden onderscheiden doordat de knoopsgatsteken van handgemaakte kant ontbreken.

Hout van de boom behorende tot het genus Eucalyptus uit de mirtefamilie (Myrtaceae), inheems in Australië, Nieuw-Zeeland, Tasmanië en nabije eilanden. Het wordt gebruikt als brandstof en voor omheiningen.

Wordt gebruikt voor grote schoorstenen waardoor rook en verbrandingsgassen worden uitgestoten.

Lichten die meestal in de hand worden gedragen. Ze bestaan uit een stuk harshoudend hout of bundels van vezels die met pek, was, hars, talk of een andere brandbare stof worden doordrenkt. De naam wordt ook gebruikt voor lampen op stokken die als fakkels worden gedragen.

Branders die zijn ontworpen om een platte lintvormige pit te kunnen bevatten. Algemeen gebruikt voor het verbranden van petroleum, maar ook te vinden op sommige olie- en vetlampen

Elastomeer dat het meest bestand is tegen oxidatie, chemische producten, olie, oplosmiddelen en hitte; veelvoorkomende toepassingen zijn remvoeringen, O-ringen, pessariums en brandslangen.

De eigenschap dat een object licht geeft in het donker, of luminescentie zonder merkbare warmte of verbranding.

Sterke spotlights met een planoconvexe lens die wordt versmald door de convex zijde te reduceren tot een aantal concentrische ringen met ongeveer dezelfde brandpuntsafstand. Ze produceren een gelijkmatige, zachte lichtbundel.

Luchters met een T-vorm die aan het plafond hangen. Ze hebben twee of meer gasbranders.

Verlichtingsarmaturen die zijn uitgerust met gasbranders.

Grote cilindrische of bolvormige tanks met gas dat men als brandstof gebruikt.

Lampen met gasbranders.

Gasbranders die worden afgeschermd door keramieken of ondoorzichtig glazen kokers, zodat ze op kaarsen lijken.

Wordt gebruikt voor alle lasmethoden waarbij brandgas als warmtebron wordt gebruikt.

Gebruik voor interne verbrandingsmotoren aangedreven door een mengsel van gasvormige brandstof en lucht.

Lampen die branden door het vergassen van een vluchtige vloeistof.

Krachtcentrale waarin gas wordt verbrand met samengeperste lucht of olie, om stoom aangedreven turbines die elektrische energie produceren aan te drijven.

Type carbonzwart dat ontstaat door verbranding van aardgas.

Wordt verkregen door gebrand gips een nacht onder water te zetten waardoor het niet meer kan verharden; werd in de Middeleeuwen gebruikt om gesso te maken.

Het verduurzamen en op smaak brengen van etenswaren door ze in de rook te laten hangen van brandend plantaardig materiaal, meestal hout.

Raam, geheel of gedeeltelijk samengesteld uit stukken gekleurd of gebrandschilderd glas, die zijn gevat in betonranden.

In algemene zin, schilders die afbeeldingen of decoraties aanbrengen op de voor- of achterzijde van glazen objecten of glasplaten. Verwijst met name naar de kunstenaars die gebrandschilderd glas maakten, in het bijzonder de fijne details op vensters en vensterpanelen.

Schilderen dat wordt gedaan op de voorzijde of de achterzijde van glas, waarbij al dan niet de verf wordt gebrandschilderd op het glas.

Schilderingen op de voorkant of de achterkant van glas, al dan niet of de verf vervolgens gebakken wordt op het glas. Geschilderde glazen spiegels en andere glasdecoratie, en geschilderde werken op dezelfde manier geschilderd op doek of houten panelen zijn bekend sinds de oudheid. In de context van glas in lood ramen en panelen, verwijst het naar delen van de afbeelding die zijn geschilderd op glas (vaak gebrandschilderd), in het bijzonder de kleinere details.

Glas dat tot een vezelachtige vorm is getrokken, die in stof kan worden verweven. Het is sterk, licht, niet brandbaar en heeft een grote treksterkte.

Te gebruiken voor verticale palen in brandweerkazernes die zijn geplaatst om brandweerpersoneel snel en veilig van hun slaapvertrekken naar de voertuigen te helpen. Uitgevonden in de Verenigde Staten rond 1880.

Hoofdzakelijk een 19e eeuws drukprocédé vanaf een dun gipsverband van ofwel een bas-reliëf model gietvorm of een gegraveerd oppervlak, oorspronkelijk ook met behulp van gips of gebrand gips.

Drijfampen vooral gebruikt in kerken of tempels, met een beker of vaas-vormige reservoir van gekleurd glas of metaal. Door traditie en eccliastical dictaat, is het verplicht voor Joodse tempels en vele Christelijke kerken om een constant brandende olielamp in het heiligdom hebben, in de nabijheid van de tabernakel.

Verwijst naar de stijl en periode die ontstond in het noorden van Frankrijk in het midden van de 12de eeuw en zich in de honderd jaar daarna verspreidde over de rest van West-Europa. De stijl ging op verschillende tijden in verschillende delen van Europa over in de renaissance. De stijl kwam op in de kathedraalarchitectuur en wordt gekenmerkt door immense interieurs, torens, spitsen, complexe en gedetailleerde beelden in steen, schilderwerk en glas, en een steeds grotere hoogte, mogelijk gemaakt door spits- en luchtbogen. De stijl kwam ook tot bloei in gebrandschilderd glas, beeldhouwwerken, minutieus uitgewerkte altaarstukken, muurschilderingen en manuscriptverluchtingen die meestal worden gekenmerkt door helder kleurgebruik, verlengde proporties, ingewikkelde details en een emotionele verhalende inhoud.

Branders die zijn ontworpen om voor een gelijkmatige gastoevoer naar de individuele vlam te zorgen.

Verwijst naar notities, krabbeltjes, schetsjes of tekeningetjes van de kunstenaar buiten het ontwerp zelf, op een af te drukken etsplaat. De gewoonte ontstond als manier om de sterkte van het zuur op een etsplaat te testen voordat de afbeelding werd ingeëtst. Graveursmerken werden gewoonlijk weggebrand voordat de ets werd gemaakt, maar soms werden enkele merken in de marge opzettelijk behouden in de afgedrukte versie, zodat verzamelaars zeldzame etsen konden verzamelen. Zie ook 'afdrukken met graveursmerk'.

Ontvlambaar, vloeibaar mengsel dat bekend was bij de Byzantijnse Grieken en vooral werd gebruikt om vijandelijke schepen in brand te steken.

Kortlevende loofboomsoort, inheems in Noord-Amerika, van Ontario tot Nova Scotia, Pennsylvania en New Jersey, met afzonderlijke populaties in Indiana, Virginia en North Carolina. De soort groeit bij voorkeur op dorre, droge hooglandbodems, maar is ook te vinden in vochtige gemengde bossen. Het is een veel voorkomende pioniersoort op verlaten velden en in platgebrande gebieden. Deze berken groeien snel tot een hoogte van 7 tot 9 meter, met een stam met een diameter van 30 centimeter.

Hout van de boom behorende tot het genus Betula populifolia, te vinden in bosjes op vochtig terrein in het noordoosten van Noord-Amerika. Het wordt gebruikt voor het maken van draaiwerk en als brandstof.

Het schilderen van beeltenissen in monochrome, meestal grijze tinten; wordt gebruikt in schilderijen, gebrandschilderd glas, emailles en op keramiek en andere objecten.

Verwijst naar reeds gebrand, fijn gemalen aardewerk dat wordt toegevoegd aan terracottaklei om de poriën open te maken.

Lenzen met een brandpuntsafstand die aanzienlijk korter is dan de diagonaal van het formaat dat er in zit. De lenzen geven een breed gezichtspunt en aanzienlijke diepte.

Kleine tot middelgrote boom met een gedraaide stam die zich wijd vertakt. Kan 20 meter hoog worden. Eén variëteit heeft zowel normale als eikachtige bladeren aan dezelfde boom. Men gebruikt de boom voor landschapsarchitectuur, voornamelijk voor hoge heggen en het snoeien van figuren. Ook maakt men van de haagbeuk hardhout, brandhout dat langzaam brandt en voedsel voor diverse dieren.

De brandladders van brandweerlieden, die bestaan uit een paal met dwarsbalken als sporten en met aan één kant een haak.

Te gebruiken voor beschermingsconstructies van geweven of gevlochten metaal die voor de openingen van open haarden worden geplaatst om te voorkomen dat er vonken of brandende kolen ontsnappen.

Lampen die zijn ontworpen om in foyers of entrées te hangen. De houder en brander zitten vaak binnenin de kap.

Lampen die op harsolie branden.

Mechanische lampen die zijn ontworpen om zonder rookkanaal te branden. Ze hebben een ventilator met veeraandrijving aan de onderkant voor een luchtstroom. Gepatenteerd door Robert Hitchcock in 1868.

Verwijst naar een jaarlijks lentefeest dat het laatste feest op de hindoeïstische kalender vormt en wordt gevierd op de dag van de volle maan van de maand Phalguna (februari/maart). Het feest is waarschijnlijk al zeer oud en wordt gekenmerkt door speelsheid en het omkeren van normale gedragscodes. Dit is de enige dag dat de karakteristieke beperkingen van kaste, sekse, leeftijd en status terzijde worden geschoven. De feestvierders gooien gekleurd water en poeder naar elkaar en de festiviteiten staan bekend om hun ongeremdheid in taal en gedrag. Sommige deelnemers drinken 'bhang', een bedwelmende hennepdrank. Op de voorafgaande avond worden vreugdevuren ontstoken om de overwinning van het goede over het kwade en het eind van de winter te markeren; soms wordt in de vuren een stropop van de heks Holika verbrand. Het festival wordt met name geassocieerd met Krishna, de jonge god die bekendstaat om zijn frivoliteit. Het feest van Doloyatra, het 'zwaaien van de god', vindt plaats tijdens Holi. Op versierde platforms wordt met afbeeldingen van de goden gezwaaid onder begeleiding van speciale liederen.

Grote, verticale structuren voor het smelten van ijzer uit erts, met behulp van een vaste brandstof, zo ontworpen om een continue luchtstroom door de brandstof te sturen om zo om een hoog percentage van de verbranding te garanderen.

Bakken, dozen of dergelijke voor het opslaan van brandhout.

Wordt gebruikt voor meestal losstaande schuren waarin hout, vooral brandhout, wordt opgeslagen.

Verwijst naar een onzuivere vorm van grafietkoolstof die ontstaat als reststof bij de gedeeltelijke verbranding van koolstofhoudend materiaal, of bij verhitting van dit materiaal waarbij zuurstof in beperkte hoeveelheid aanwezig is. Het wordt gebruikt als tekenmateriaal, voor het filteren van vloeistoffen of lucht, en voor andere doeleinden.

Verwijst naar gedeeltelijk verbrande stukken hout, die in een kunstzinnige context doorgaans worden gebruikt als tekenmateriaal. Houtskool gemaakt van zo homogeen mogelijk hout geeft een poreuze en niet erg hechtende streek. Houtskool wordt ook gemodelleerd in gepunte staafjes voor het tekenen van dunne lijnen. Door de platte kant van de staafjes te gebruiken, ontstaan gelijkmatig getinte vlakken, en door de houtskool te wrijven en te verkruimelen, is het mogelijk getemperde tussentinten en subtiele overgangen te creëren.

Verwijst naar Franse protestanten uit de 16de en 17de eeuw. Nadat de Reformatie in 1517 in Duitsland was begonnen, breidde deze zich uit naar Frankrijk, waar de aanhang vooral groot was in economisch zwakke gebieden, bevolkt door mensen met grieven tegen de overheid. De hugenoten werden vaak streng vervolgd; de eerste martelaar van de hugenoten belandde in 1523 op de brandstapel. Meaux, de eerste gemeenschap van hugenoten op Frans grondgebied, werd gesticht in 1546 naar het model van Straatsburg. In 1559 riep de protestantse kerk de synode bijeen in Parijs en werd een geloofsbelijdenis opgesteld die sterk was beïnvloed door Johannes Calvijn. Na de lange en gewelddadige godsdiensttwisten verkregen de hugenoten uiteindelijk religieuze en politieke vrijheid in 1598 met het Edict van Nantes. De strubbelingen duurden echter voort en het Edict werd in 1685 herroepen. Als gevolg hiervan emigreerden honderdduizenden Franse protestanten. Hoewel sporadisch vervolging bleef plaatsvinden en hun aantallen sterk verminderden, zijn de hugenoten nooit volledig geëlimineerd. Bij het begin van de Franse Revolutie bekrachtigde de Assemblée Nationale in 1789 de vrijheid van godsdienst en verleende protestanten toegang tot alle overheidsfuncties. De gereformeerde kerk van Frankrijk organiseerde zich in 1938, waarbij een aantal gereformeerde groepen fuseerden die tijdens en na de 16de eeuw waren ontstaan in Frankrijk.

Toestellen die door brandstof of elektriciteit worden aangedreven en die in het huishouden worden gebruikt voor het vergemakkelijken van taken zoals het bereiden van een maaltijd, het opslaan van voeding, schoonmaken en verzorging.

Hout van de boom of struik behorende tot het genus Ilex, met een witte of grijs-witte kleur; het hout wordt gebruikt voor gravures en als brandhout.

Wordt gebruikt voor automatische apparaten die een alarm geven wanneer zaken zoals deuren, ramen, of brandkasten zonder toestemming worden geopend, door inbrekers bijvoorbeeld.

Stookovens, ovens of verhitte ruimten voor het drogen, verkolen, verharden, bakken of verbranden van diverse materialen.

Wordt gebruikt voor centrale ruimten voor nutsvoorzieningen zoals leidingen, liften, brandtrappen en toiletten in gebouwen met meerdere verdiepingen.

Verwijst naar tekeningen, vaak door een ingenieur gemaakt, die de locatie aangeven van nutsvoorzieningen, met inbegrip van waterleidingen, brandkranen, rioleringen en andere voorzieningen welke zich meestal op of onder de openbare weg bevinden. Als onderdeel van de bouwprocedure dienen deze tekeningen doorgaans ter goedkeuring te worden voorgelegd aan lokale overheidsinstellingen, zoals openbare werken, gezondheidsinstanties, brandweerdiensten, milieucontrole-instanties enzovoort.

Wordt gebruikt voor hulpmiddelen zoals kleppen of schuiven die worden gebruikt om de luchtstroom binnen een ventilatiesysteem of de stroom van verbrandingsgassen in een schoorsteenpijp te regelen.

Verwijst naar de stijl die zich ontwikkelde aan de Franse en Bourgondische hoven in het midden van de 14de eeuw en die zich rond 1425 over heel West-Europa verspreidde. De stijl is vooral zichtbaar in de niet- monumentale kunst, waaronder paneelschilderingen, miniaturen, verluchte handschriften, emaillewerk, borduurwerk en gebrandschilderd glas.De stijl kenmerkt zich door een vloeiende elegantie, verfijnde kromlijnigheid, een soepele, slanke weergave van menselijke onderwerpen, speelsheid en een nieuwe belangstelling voor wereldlijke onderwerpen.

Jarrah is een roodachtige Australische houtsoort (Eucalyptus marginata). Het is sterk, hard en schijnt redelijk brandwerend te zijn. Het is geschikt voor waterbouwkundige toepassingen en werd in Nederland in de 70er jaren ook wel gebruikt als parket

Petroleumbranders met een hendel met veerwerking om het lampeglas vast te zetten binnen de rand van de bodemplaat en de losse koepelvormige deflector vast te houden. Een type dat gepatenteerd is door Edward F. Jones in 1858.

Kleine schermen die worden gebruikt om brandende kaarsen mee te beschermen. Ze werden gemaakt in de 18e eeuw.

Cilinders waarin de onderkant van de kaars kan worden gestoken om deze rechtop te laten staan. Ze kunnen kort zijn om alleen het uiteinde van de kaars vast te houden, of verlengd, in de vorm van een buis, om het grootste deel van de kaars vast te houden, met een instrument om de kaars op te tillen terwijl deze brandt. Is te vinden op kaarsenstandaards en kandelaars en op muurkandelaars en kroonluchters.

Grassoort die inheems is in Noord-Afrika, maar op grote schaal wordt verbouwd vanwege zijn eetbare graan. Men kweekt Sorghum al sinds de oudheid vanwege zijn graan (couscous) en om er stroop van te maken. Men gebruikt de soort ook voor alcoholische dranken en biobrandstoffen. De lange stijve stengels vol merg gebruikt men voor bezems, manden en constructies. Uit de bladeren en stengels kan men een roodpaarse kleurstof winnen (���guineense'), die men gebruikt om geitenleer uit Niger te verven.

Een witte grondverf of grondlaag gemaakt van kalk, gips, gebrand gips, zinkoxide of kalkmeel gemengd met lijm of soms caseïne. Wordt gebruikt om houten panelen of andere dragers te prepareren voor verven, vergulden of andere decoratieve processen.

Baksteen, meestal parelgrijs van kleur, die is gemaakt van een mengsel van zand en kalk, gevormd onder druk en uitgehard met stoom. Is goed bestand tegen vorst, zuren en brand, en is eenvoudig schoon te houden.

Ovens die bestaan uit een rij van aangrenzende kamers die een ring of ovaal vormen waarin een vuur brandt. Hierbij duurt het enkele dagen voordat het vuur is rondgeweest.

Ovale of ronde van bandijzer vervaardigde geraamten, overtrokken met grof linnen, die zijn gevuld met ontvlambare materialen en die worden afgevuurd met mortieren, houwitsers of artilleriegeschut; werden gebruikt aan het eind van de 17e en in de 18e eeuw om gebouwen, schepen en versterkingen in brand te steken.

Schijfvormige wielen op de branders van verlichtingsmiddelen, die zich aan uiteinde van de schacht bevinden, waarmee de schacht en diens kouswiel of wielen handmatig kunnen worden gedraaid. In sommige branders vervangt een enkele lus het wiel.

Bestuivingsprocédés waarbij het pigment een verglaasbaar poeder is dat in vele kleuren voorkomt en dat op porselein, aardewerk en dergelijke wordt gebrand. In bredere zin wordt de term gebruikt voor elk procédé waarbij een afbeelding wordt gevormd op porselein, aardewerk en soortgelijke materialen.

Handelsmerk voor een commercieel gefabriceerde aramidesoort, een synthetisch textielmateriaal dat licht is, niet brandbaar en zeer schokbestendig.

Elektriciteitscentrales op stoom, waarbij kolen als voornaamste brandstof wordt gebruikt.

Lid van een grote groep organische stoffen die uitsluitend de elementen waterstof en koolstof bevatten. Het zijn de belangrijkste bestanddelen van ruwe aardolie en aardgas, waaruit bepaalde fracties worden onttrokken voor gebruik als brandstof of als grondstof voor de chemische industrie.

Ronde, komvormige, holle delen van objecten, zoals het lichaam van een stamvormig vat, of het gedeelte van een pijp waarin de tabak wordt gebrand.

Middelgrote groenblijvende eik die inheems is in het zuidwesten van Europa en het noordwesten van Afrika. Men kweekt de bomen in Spanje, Portugal, Frankrijk, Italië, Marokko, Tunesië en Algerije. Ze hebben een dikke isolerende schors, die ervoor zorgt dat ze zich na een bosbrand snel kunnen herstellen. De kurk beschermt de takken tegen het vuur en al snel ontspruiten er nieuwe twijgen en bladeren die een nieuwe kroon vormen. Andere bomen moeten weer helemaal opnieuw uit loten of zaden groeien. De buitenste schors van de kurkeik is licht en blijft drijven op water. Men gebruikt kurk om flessen af te sluiten, als vloermateriaal en voor andere commerciële doeleinden. Tijdens het oogsten hakt men de bomen niet om. In plaats daarvan pelt men ongeveer elke tien jaar de buitenste schors van de stam af, waarna de boom een nieuwe laag kurk vormt.

Een kleurloos, zoetgeurig, zoet smakend, onbrandbaar, lichtelijk in water oplossend gas, N2O. Het wordt vooral gebruikt als narcoticum in tandheelkunde en chirurgie, en bij de fabricage van chemicaliën zoals aerosols.

Verlichtingsmiddelen met een houder voor de brandstof voor de verlichting, meestal vet of olie. De benaming wordt ook gebruikt voor lampen die met een aparte energiebron zijn verbonden, zoals gas of elektriciteit.

Buisvormige instrumenten van glas, metaal of mica die op de rand van de brander zijn bevestigd, en die de hete lucht die van de vlam opstijgt concentreren en een luchtstroom creëren.

Een diep, verzadigd, fluweelachtig roetzwart. Het is het oudste bekende zwarte pigment. Het wordt vervaardigd door olie, gewoonlijk koolteercreosoot, te verbranden in ondiepe ketels, waarbij de luchtstroom zo wordt geleid dat een zware rookwolk ontstaat.

Contactloos, computergestuurd printen waarbij het licht van een laser een elektrofotografisch proces in werking zet waardoor kopieerinkt op het afdrukoppervlak wordt gebrand.

Het redden of beschermen van levens tijdens levensbedreigende situaties, meestal bij verdrinkingsgevaar of brand.

Langwerpige aardewerken vaten in de vorm van een arm, waarvan één uiteinde de vorm heeft van een hand dat een beker vasthoudt. Werden in de bronstijd gebruikt als wierookbranders of om plengoffers uit te voeren.

Plafondverlichting met meestal twee of meer omhoog krullende armen, waaraan kaarsen, branders of lampen.

Chemisch behandeld koord dat brandt met een constante snelheid, dat wordt gebruikt om de ontstekingslading in vuurwapens met lontsloten en soms ook in geschut af te vuren.

Het oudste soort mechanische ontstekingssyteem voor vuurwapens, dat in het midden van de 15e eeuw ontstond en bestaat uit een langzame lont bevestigd aan een arm die, wanneer de trekker wordt overgehaald, de lont laat zakken in een pan met kruit dat bij ontbranding de lading ontsteekt.

Smalle strookjes hout, karton of was die aan één uiteinde zijn bekleed met een stof die gemakkelijk ontbrandt door wrijving.

Houders voor het bevatten van lucifers. Wordt vooral gebruikt met betrekking tot houten of metalen houders, die soms van binnen bekleed zijn met onbrandbaar, gipsachtig materiaal en die aan een kant een strijkvlak hebben. Ze worden vaak gemaakt om aan de wand te hangen.

Verwijst naar aardewerk dat werd gedecoreerd met metaalglazuur met behulp van technieken die dateren uit de 9de eeuw of eerder. Eén techniek is van Midden-Oosterse origine en het best bekend van Spaans-Moors aardewerk in Spanje en Italiaans en Spaans majolica; hierbij werd gewerkt met een proces van meerdere fasen waarbij het aardewerk werd gebrandschilderd. Een andere techniek was goedkoper en minder gecompliceerd, met pigmenten die zouten van goud en platina bevatten. Het was geïnspireerd op de Spaanse majolica-schalen uit het einde van de 18de eeuw, maar het was een Engelse vinding en werd op grote schaal gebruikt om aardewerk te maken gedurende de hele 19de eeuw.

Schuifladders waarmee zeer hoge plaatsen kunnen worden bereikt. Vaak op een voertuig zoals een brandweerauto geplaatst.

Graangewas dat afkomstig is uit Amerika, maar in de zestiende eeuw werd geïntroduceerd in de rest van de wereld. Het is een hoge eenjarige grassoort met een stevige steel. De vrucht bestaat uit rijen eetbare pitten op langwerpige aren die aan de dikke steel groeien. Er zijn veel verschillende variëteiten met gele, rode, blauwe, roze en zwarte kolven, vaak met spikkels of strepen. Mais gebruikt men als voedsel voor mensen en dieren, als grondstof in de industrie, voor het maken van brandstof, maisolie, maissiroop, maizena, maisbloem en ethanol (whisky, benzine). De stengels gebruikt men als biomassa om brandstof te maken, maar ook voor systeemplafonds. Uit maiskolven sneed men vroeger tabakspijpen. De kolven en het vlies eromheen gebruikte men om poppen te maken.

Argandlampen die meestal van koper of brons zijn met één of twee branders op armen die door buisjes zijn verbonden aan een reservoir van waaruit de brandstof naar de branders wordt gevoerd volgens het @bird-fountain principle. Ze zijn vaak versierd met prisma's die aan ringen rond het reservoir en de branders hangen. De benaming is afkomstig van het gebruik om de lampen alleen of met drie op de schoorsteenmantel te zetten.

Middelgrote veelvormige groenblijvende Caraïbische boom die voornamelijk voorkomt op de zandstranden in het Caraïbische gebied en langs de Golf van Mexico. De boom kan 12 meter hoog worden. Alle delen van de boom zijn giftig. Het latex is zeer bijtend en de aantrekkelijke, zoet geurende appelachtige vrucht heeft herhaaldelijk geleid tot vergiftiging bij Spaanse conquistadores die schipbreuk hadden geleden, en bij hedendaagse toeristen. De manzanillaboom is zo giftig dat de rook van het brandende hout irriterend is voor de ogen. Het latex uit de bladeren en de schors veroorzaakt huidontstekingen. Caraïbische indianen gebruikten het sap om hun pijlen giftig te maken.

Betrekkelijk kleine interplanetaire lichamen die de aardatmosfeer met hoge snelheid binnendringen, vervolgens verbranden en de lucht eromheen verhitten, waardoor een lichtverschijnsel ontstaat dat 'meteoor' wordt genoemd. Een object dat de passage door de atmosfeer overleeft en op de grond inslaat, wordt een 'meteoriet' genoemd.

Uit hout gedestilleerde alcohol die wordt gebruikt als brandstof en oplosmiddel.

Mechanische lampen die een zuiger met veerwerking in het reservoir hebben, waardoor olie door een uitvoerig regelingsmechanisme naar de brander wordt gevoerd. Deze lampen kunnen worden herkend aan de grote, platte pin onder de brander, waarmee de springveer wordt samengedrukt.

Lichte, voor en achter gelijke boten die in de branding opereren, 8 m lang zijn, plaats bieden aan tien roeiers, een midzwaard, een roer en een loggerzeil hebben; zijn in 1934 ontworpen door de Unites States Coast Guard, worden soms als gig gebruikt en zijn genoemd naar Monomoy Island, in Cape Cod, in de Amerikaanse staat Massachusetts.

Procedé voor het maken van een afgietsel of afdruk van een kant-en-klaar of natuurlijk voorwerp, meestal een deel van het lichaam; vaak wordt gebrand gips gebruikt voor deze techniek; soms gebruikt voor het creëren van maskers en dodenmaskers.

Vaartuigen aangedreven door verbrandingsmotoren die op nafta lopen.

Licht ontvlambare stof, in 1943 ontwikkeld voor militaire doeleinden, bestaande uit benzine die met nafteen en palmitinezuur is ingedikt tot een gel; wordt vooral gebruikt in vlammenwerpers en brandbommen.

Zacht, wasachtig, licht, zeer kneedbaar, zilverwit, instabiel metaalhoudend element uit de alkaligroep. Natrium heeft symbool Na in het periodiek systeem, en atoomnummer 11. Natrium is het meest voorkomende alkalimetaal, en is het op vijf na meest voorkomende element op aarde. In de natuur komt natrium uitsluitend in verbindingen met andere stoffen voor. De stof heeft een sterke affiniteit voor zuurstof en andere niet-metaalhoudende elementen. Natrium is sterk reactief, verbrandt met een gele vlam, oxideert bij blootstelling aan lucht en reageert heftig met water. Natrium is het belangrijkste kation (positief ion) van extracellulaire lichaamsvloeistoffen. Natrium is een essentiële voedingsstof voor dieren; het draagt bij tot de instandhouding van het bloedvolume, reguleert de waterbalans in cellen en zorgt ervoor dat zenuwen blijven functioneren.

Verwijst naar een mengsel van genitreerde cellulose, een uiterst brandbare verbinding die het hoofdbestanddeel vormt van modern buskruit. Het is gedurende 80 jaar gebruikt om celanimaties te vervaardigen tot de introductie van acetaat als medium in de jaren 50 van de 20ste eeuw. Nitrocellulose is een luchtige witte substantie waarin de vezelachtige structuur van onbehandelde cellulose enigszins behouden is gebleven. Het blijft niet stabiel bij hitte en vat gemakkelijk vlam.

Te gebruiken voor werkschepen die voor en achter gelijk zijn en een lengte van ongeveer 5 tot 6,5 m hebben. Oorspronkelijk hadden ze een kiel met een gat aan beide uiteinden ervan en twee masten, meestal met kleine sprietzeilen; later zijn ze voorzien van excentrisch geplaatste middenzwaarden. Ze zijn ontworpen om door de branding te water gelaten en op het strand gezet te worden en laat in de 19e eeuw ontwikkeld om op kreeft en mosselen te vissen in het gebied rond Martha's Vineyard, in de Amerikaanse staat Massachusetts en aan de kust van Rhode Island.

Een pot, meestal versierd met de afbeelding van een heilige, die zuiver plantaardige olie bevat om te laten branden gedurende een noveen - een reeks van negen dagen en nachten -, waarop men tot God bidt ter verkrijging van een gunst of ter voorbereiding van een feestdag.

De verhouding van de hoeveelheid vermogen die door een verbrandingsmotor in één cyclus wordt geleverd tot de hoeveelheid energie die nodig is om de motor gedurende één cyclus te laten werken.

Cameralenzen die bestaan uit verscheidene onderdelen die in diverse combinaties kunnen worden gebruikt om verschillende brandpuntsafstanden te verkrijgen.

Een ietwat stroperige, neutrale en brandbare vette substantie, meestal vloeibaar of gemakkelijk smeltbaar bij verwarming. Het is onoplosbaar in water en laat een vettige vlek achter op papier of textiel.

Wordt gebruikt voor een apparaat dat warmte produceert door middel van de verbranding van olie.

Lichtbron waarbij licht wordt verkregen door er olie in te verbranden.

Lampen die op olijfolie branden.

De laagste temperatuur waarbij dampen van een vluchtige vloeistof ogenblikkelijk zullen ontbranden wanneer er een vlammetje bij wordt gehouden.

Verwijst naar de hoog-paleolithische Gravettiencultuur waarvan gereedschappen zijn aangetroffen in Rusland. Deze onderscheidt zich van de overige Gravettiencultuur door een voorkeur voor de jacht op mammoeten, waarvan het vet als brandstof en het gebeente als bouwmateriaal werd gebruikt.

Verwijst naar pigment dat afkomstig is uit plantaardige of dierlijke bronnen, in plaats van uit de aarde of minerale bronnen. Bronnen van organische pigmenten zijn bijvoorbeeld koeienurine, plantenbladeren en verbrande botten.

Een algemene benaming voor ruimten die worden gebruikt voor bakken, verhitten of drogen. Gebruik 'industriële ovens' voor ovens die worden gebruikt voor het verharden, bakken of verbranden van diverse materialen.

Boom die hard en fijn gestructureerd hout produceert en voorkomt op zanderige gebieden in het midden en zuiden van de Verenigde Staten. De soort is taai en rotbestendig. Van de bomen maakt men palen voor omheiningen. Het hout wordt ook gebruikt voor grove constructies en als brandstof voor barbecues.

Lampen die bestaan uit eenvoudige, open, ondiepe bekkens waarin brandstof wordt gedaan. De pit rust in de brandstof op de bodem van het bekken. Soms zijn ze uitgerust met hangers waarmee ze aan een plafond, wand of lamphouder kunnen worden gehangen.

Camera's met een speciale, horizontaal scannende lens, die ronddraait om het achterste brandpunt. De afbeelding komt op een gebogen plaat of film te staan en kan een zeer breed gezichtsveld beslaan.

Soort snel groeiende, kortlevende sier-, schaduw- of productieboom, inheems in het noorden en midden van Noord-Amerika. De soort is meestal zo'n 18 meter hoog, heeft een bruine schors die na verloop van tijd wit wordt en produceert flinterdunne lagen met smalle horizontale poriën of lenticellen. Op de koperkleurige binnenste schors zijn de poriën fel oranje. De korte hangende takken en de talloze buigzame takjes geven de boom in de winter een kantachtige aanblik. Het bijna witte hout met de dichte nerfstructuur wordt gebruikt voor houtgedraaide artikelen, vloeren, meubels, houtwaren, pulp en brandstof. Native Americans gebruikten de dunne waterdichte schors voor dakbedekking, kano's en schrijfmateriaal (vandaar de naam 'papierberk'). Het is een van de eerste soorten die weer groeien na brand. Het sap wordt gekookt voor de productie van berkensiroop. De boom komt voor in verschillende variëteiten.

Kleine olielampjes die bestaan uit een houder en een brander, met een kort, rond stompje aan de onderkant dat in een houder van een kandelaar, muurkandelaar of kroonluchter past. Ze zijn meestal van metaal of glas.

Ijzeren of aardewerken vaten waarin olie, pek of een andere brandbare substantie wordt aangestoken om licht te geven.

Verschillende voorwerpen of combinaties van voorwerpen en materiaal, altijd in een huls of in een buis, die worden gebruikt om de voornaamste lading van een ontploffend middel of vuurwapen tot ontbranding te brengen.

Lampen die zijn ontworpen om op petroleum te branden.

Ronde of halfronde houders, meestal met traanoliebranders, op een afgeknotte kegelvormige basis met een handvat aan één kant. Aan de binnenkant van de basis zit een taps toelopende pin om in een kaarshouder te voegen.

Petroleum-vloerlampen die bestaan uit een drie- of vierpotige standaard onder een verticale stang die op verschillende hoogtes kan worden ingesteld. Bovenop de stang zit een komvormige nephouder met daarin de oliepot met de brander, het rookkanaal en de kap.

Rookgerei voor het genieten van tabak en andere roesmiddelen; bestaat meestal uit een steel met mondstuk en een kopje waarin het te roken product wordt verbrand.

Cirkelvormige of geplette eivormige hulzen die zich uitstrekken door de bodemplaat van een lamp en die de pit bevatten. Verbranding van brandstof en pit vindt plaats bovenaan de huls.

Type carbonzwart dat ontstaat door verbranding van plantaardig materiaal.

Olielampen die een pompmechanisme met veerwerking hebben, zodat de olie vanuit het reservoir in de basis door een buis naar de brander bovenin wordt geperst, als de buis naar beneden wordt geduwd. Ze zijn meestal van tin en van Franse makelij.

In het algemeen een ondoorzichtig, glasachtig deklaagje dat op hoge temperatuur wordt ingebrand en wordt toegepast op metaal.

Houders met deksel, in de vorm van een pot of vaas, die zich kenmerken door doorboorde versieringen op de schouder en/of het deksel. Ze werden voornamelijk gebruikt voor vloeibare of gedroogde potpourri, een mengsel van bloembladeren, kruiden, vruchtensap of andere aromatische stoffen. Gebruik ‘cassolettes’ voor soortgelijke houders, in vorm vaak op een vaas gelijkend, waarin aromatische tabletten kunnen worden verbrand of vloeibare parfums kunnen worden verdampt.

De hiërarchie Procedés en Technieken bevat descriptoren voor handelingen en methoden die fysiek worden uitgevoerd op of met materialen en voorwerpen, en voor procedés die plaatsvinden in materialen en voorwerpen. Hiertoe behoren typen procedés en technieken die betrekking hebben op de productie en behandeling van voorwerpen of afbeeldingen (bijv. assembleren) of van substanties (bijv. mengen) of die relevant zijn voor de bewerking en verwerking van specifieke materialen (bijv. solderen). Hiertoe behoren tevens descriptoren voor procedés die plaatsvinden in substanties, artefacten of overige voorwerpen, soms opzettelijk in gang gezet en soms spontaan gebeurend (bijv. branden). Relatie tot Overige hiërarchieën: descriptoren voor organisatorische, administratieve of intellectuele activiteiten die worden uitgevoerd voor het realiseren van specifieke doelstellingen (bijv. analyse), inclusief descriptoren die betrekking hebben op het verzamelen van voorwerpen en verschillende andere professionele activiteiten (bijv. het beheer van verzamelingen) zijn te vinden in de hiërarchie Functies. Descriptoren die studierichtingen aanduiden (bijv. antropologie) zijn te vinden in de hiërarchie Vakgebieden, terwijl de procedés en technieken die verbonden zijn met deze velden hier te vinden zijn. Descriptoren voor fysieke en mentale handelingen die niet worden uitgevoerd om materialen te bewerken of voorwerpen te fabriceren (bijv. rennen, meditatie) zijn ondergebracht in de hiërarchie Lichamelijke en Geestelijke Activiteiten. Bepaalde descriptoren die verwijzen naar degeneratieve krachten op materialen of structuren (bijv. spanning) zijn te vinden in de hiërarchie Abstracte Begrippen. Descriptoren voor bepaalde effecten die worden veroorzaakt door procedés die plaatsvinden in materialen en voorwerpen (bijv. scheuren) zijn te vinden in de hiërarchie Toestanden en Invloeden.

Instrumenten die het mogelijk maken om de laatste centimeters van een kaars op te kunnen branden. Hieronder vallen kleine kommetjes of korte cilinders, meestal van metaal, met een of meer pennen of verstelbare armen aan de bovenkant om de stomp van een kaars vast te houden. Sommige hebben een pin die in een kaarsestandaard past.

Wordt gebruikt voor brandalarmsystemen die worden bediend vanuit een centraal overzichtsstation in het beschermde pand.

Brandschermen die een toneel of besloten platform van het publiek of de kijkers in een auditorium afscheiden.

Een brandbaar mengsel van cellulose-nitraten, dat meestal minder dan 12,5% stikstof bevat.

Hout van de soort Aspidosperma quebracho-blanco. Het is zeer hard, geel van kleur, zwaar en goed bestand tegen buigen en schokken. Als het droogproces niet langzaam verloopt, zal het hout barsten. Het wordt gebruikt voor vloeren, karren, wielen, handvatten van gereedschap, meubels, schaakstukken en ski's. Het wordt soms gebruikt als brandstof, omdat het langzaam verbrandt en daarbij geen vonken of grote hoeveelheden as produceert.

Eik die inheems is in het Nabije Oosten. Belangrijke bron van galnoten, abnormale uitgroeiingen die door galwespen worden veroorzaakt en die tannines bevatten. De tannines gebruikt men voor het looien van leer, het maken van inkt en het produceren van medicijnen waarmee men brandwonden kan behandelen.

Eik die wit hout produceert en inheems is in Noord-Amerika, in het oosten en middenwesten van de Verenigde Staten en het midden van Zuid-Canada. De doppen van de eikels zijn zeer rafelig. In stedelijke gebieden is het een populaire sier- en schaduwboom vanwege zijn goede weerstand tegen insecten en schimmels, droogte en luchtvervuiling. Voorheen kwam de boom veel voor op prairies en zogenaamde oak savannas (savannen met veel eiken). De boom is door zijn brandwerende kurkschors goed bestand tegen vuur.

Lampen die op raapolie branden.

Gasbranders met een enkel rond gat, die een lange dunne vlam produceren. Wordt voornamelijk gebruikt in een gewijzigde vorm als branders voor gaslantaarns.

Siënna-aarde die niet aan hitte is blootgesteld, waardoor het meer oranjerood van kleur is dan gebrande siënna.

Wordt gebruikt voor brandalarmsystemen waarbij de alarmsignalen worden doorgegeven naar een station dat buiten het pand is gelegen en vervolgens naar een brandweerkorps.

Brandstofhouders die geen branders dragen. Voor brandstofhouders waarop zich wel branders bevinden wordt 'brandstofreservoirs (onderdelen van verlichtingsmiddelen)' gebruikt. Sommige lampen hebben zowel een houder als een reservoir; in dat geval wordt brandstof automatisch of handmatig van het reservoir naar de houder wordt geleid.

Lampen die op reuzel of reuzelolie branden en één of ander principe gebruiken om de halfvaste brandstof naar de pit te voeren, hetzij door de brandstof te verhitten zodat die vloeibaar wordt, hetzij door middel van uitgeoefende druk of zwaartekracht. De benaming wordt vooral gebruikt voor de lampen van vertind plaatijzer, al dan niet geverfd, uit de jaren veertig en vijftig van de 19e eeuw.

Brandweervoertuigen waarop waterpompen zijn geplaatst die met de hand bediend worden met behulp van houten stokken; worden vaak ook met de hand voortgetrokken of geduwd.

Gevormde ijzeren of stalen handgereedschappen die na verhitting worden gebruikt voor blind sierstempelen en om rechte en kromme lijnen te branden in leer.

Lampen met een cirkelvormig reservoir met een brander of branders in het midden, die op dezelfde hoogte of lager dan het reservoir zit. De branders zijn met het reservoir verbonden door twee buisjes waardoor de brandstof loopt.

Kroonluchters die door meerdere (meestal drie tot vijf) holle staven worden ondersteund, waardoor gas naar de branders kan worden aangevoerd.

Verwijst naar de gasachtige uitwaseming van brandende materialen, vooral van organische oorsprong, die zichtbaar is gemaakt door de aanwezige koolstofhoudende materiaaldeeltjes.

Wordt gebruikt voor onderdelen van brandalarmsystemen die in werking worden gesteld door de aanwezigheid van rook.

Lampen, meestal van geverfd metaal en soms van koper, met een cilindrische, zuilvormige houder waarin een T-vormige pithouder zit met een platte pit en een tandradmechanisme om de pit mee omhoog en omlaag te draaien. Vanuit een plat, ovaal reservoir aan de zijkant wordt brandstof door een buisje naar de houder gevoerd. Ze hebben een cilindervormig, glazen rookkanaal en een geverfde gietijzeren kap. Ze zijn rond 1800 door graaf Rumford uitgevonden.

Bladstalen cilinders met een diameter van 20 tot 25 centimeter en een hoogte van ongeveer 30 centimeter, die over het gehele oppervlak zijn doorboord met op regelmatige afstanden van elkaar liggende gaten. Worden 's nachts ter beveiliging over brandende bieslampen of bieskaarsen geplaatst.

Te gebruiken voor verticale, onbrandbare constructies met schoorsteenpijpen om verbrandingsproducten naar de buitenlucht te voeren vanuit, bijvoorbeeld, kachels, open haarden en ovens.

Bouwtechniek waarbij korte blokken hout, ter grootte van brandhout, loodrecht op de langste zijde van muren worden gestapeld, en op hun plaats worden gehouden door specie of houten raamwerken.

Bovenste deklijst van metselwerk of ander onbrandbaar materiaal, bovenop schoorstenen. Voor extra onderdelen die bovenaan openingen van schoorsteenpijpen worden geplaatst en deze bedekken wordt 'schoorsteenkappen' gebruikt.

Wordt gebruikt voor doorgangen die zijn gemaakt om de luchtstroom in open haarden en ovens te regelen en de verbrandingsproducten te verwijderen.

Schotels met een verwarmingsbron, zoals een olielamp of kaars, die worden gebruikt voor het koken of verwarmen van voedsel. Deze term is soms van toepassing op een vat met houtskool of andere brandstof waarop een schotel met voedsel kan worden geplaatst.

Grote scheppen,meestal gemonteerd op een voertuig, om te worden gebruikt in de bouw, groenvoorziening, brandbestrijding, en vele andere contexten om gaten te graven, herverdeling van grote hoeveelheden ruwe aarde, zand of grind. Zie voor de machine: 'laadschoppen'.

Het onbrandbare residu van iets dat is verbrand.

Lampen met Argandbranders en ringvormige reservoirs met een wigvormige dwarsdoorsnede, die zijn ontworpen om zo weinig mogelijk schaduw te creëren.

Kleine metalen kapjes in de ontwikkelde versie van het slagslot die slagsas bevatten dat wordt gebruikt om het voorstuwingsmiddel te doen ontbranden.

Te gebruiken voor vierwielige brandweervoertuigen, meestal door paarden getrokken, waarop grote haspels staan voor het vervoer van brandslangen.

Te gebruiken voor keramiekglazuur met een hoog slipgehalte, dat als vloeistof wordt aangebracht voor het inbranden.

Vuursteensloten waarbij een door een veer werkende haan, met daaraan een stuk vuursteen of pyriet, vonken maakt door in het verticale vlak te schampen langs het staal van het pandeksel, waardoor het kruit ontbrandt.

Kleine, draagbare branders die vaak worden gebruikt voor solderen en verwijderen van verf.

Middelen die spaanders kunnen vasthouden terwijl ze branden. Ze hebben meestal een eenvoudig smeedijzeren, U-vormig handvat waarbij sommige een veer of tang hebben.

Bemande ruimtevaartuigen die meestal bestaan uit een opnieuw te gebruiken satelliet, die na elke missie aan de grond komt op een landingsbaan, opnieuw bruikbare startraketten en een vervangbare brandstoftank.

Trommen om muziek te maken of signalente geven, gemaakt door in de wand van een uitgehold stuk hout een spleet te snijden, branden of steken.

Kernhout van naaldbomen of andere harshoudende boomsoorten dat in lange spaanders of splinters wordt gehakt om te verbranden.

Sprinklerinstallaties die in gebouwen worden geïnstalleerd om branden te blussen.

Voorwerpen waarin de kaars door een metalen buis met een pitgaatje bovenin wordt omsloten, met een springveer aan de voet van de kaars om hem omhoog te duwen tijdens het branden.

Lenzen waarvan de brandpuntsafstanden ongeveer gelijk zijn aan de afmeting van de film waarmee ze worden gebruikt.

Hulp- of hoofdaandrijving van luchtvaartuigen, raketten of ruimtevaartuigen die wel of niet kunnen worden gescheiden van het moederschip wanneer hun brandstof is verbruikt.

Wordt gebruikt voor de uitrusting, ontworpen voor de productie van warmte door middel van verbranding.

Brandweervoertuigen waarop waterpompen zijn geplaatst die worden aangedreven met stoom; algemene vervanger van handpompen in de tweede helft van de 19e eeuw; oorspronkelijk getrokken door paarden.

Lampen die meestal één of twee verticale pithouders hebben, die uit een stevig afgesloten reservoir steken. Gepatenteerd in 1787 door John Miles uit Birmingham, Engeland. Ze worden zo genoemd omdat de brandstof er niet uit kan lopen wanneer er tegen wordt gestoten.

Koperen, soms vernikkelde, lampen met aparte branders en reservoirs, meestal cilindervormig en op een verticale standaard gezet zodat ze omhoog en omlaag kunnen worden gebracht. Ze hebben lange rookkanalen en glazen kegelvormige of halfronde kappen. Oorspronkelijk waren het olielampen met Argandbranders, later werd de naam gebruikt voor lampen van soortgelijke vorm die volgens andere principes werken.

Inkt vervaardigd uit gebrand naaldhout of uit roet van raapzaadolie, dat met lijm of appret tot een blokvorm wordt gebonden. Het blok wordt vervolgens over een inktsteen gewreven en met water gemengd tot de gewenste opaciteit voor de inkt is bereikt.

Reddingsboten die zijn ontworpen om door de branding te water gelaten en op het strand neergezet te worden. Ze zijn over het algemeen aan voor- en achterzijde gelijk met een aanzienlijke zeeg, hoge stevens, een buitenboordroer en soms tuigage voor zeilen; vroegere modelen werden nog geroeid, maar nieuwere beschikken over een hulpmotor. Geen Nederlands equivalent. Zie 'reddingsboten'.

Lange, brede, drijvende planken van meestal zo'n 1,50 tot 1,80 m lang en 0,90 m breed op het breedste gedeelte en meestal met lichte rondingen, vooral aan de voorkant, om op de branding mee te surfen.

Lampen met een tamelijk korte steel, waardoor ze makkelijk op tafels of andere meubels kunnen staan. De benaming wordt vooral gebruikt om te verwijzen naar de 18e-eeuwse lampen die op traanolie en samengestelde brandsoffen branden en meestal de traditionele glaswerk-op-steel verhoudingen van bovenstuk, steel en voet volgen, waardoor ze vaak lijken op drinkglazen met een voetje uit dezelfde periode.

Diverse lenzen waarvan de brandpuntsafstand aanzienlijk groter is dan de diagonaal van het negatief in de samenstelling waarin het wordt gebruikt.

Brandverklikkers die hitte waarnemen zodra die voldoende is om de aanwezigheid van open vuur aan te geven.

Verwijst naar de periode van de Tagar-fase waarin de koergans aanzienlijk variëren. Er zijn grote constructies met monumentale grafgedeelten die zijn gebouwd van steen met muren van een meter dik en anderhalve meter hoog. In het midden bevindt zich een grote graftombe die bestaat uit een uitgebreide houten constructie van twee verdiepingen, met een dak van boomstammen, die de resten bevat van enkele tientallen lichamen. Alle graftomben zijn in brand gestoken, de constructies zijn verkoold en op de meeste plaatsen tot as vergaan. Andere graftomben hebben kleinere grafruimten van platte stenen die rechtop in de grond zijn geplaatst, en die ofwel tegen elkaar aan zijn gebouwd, ofwel van elkaar zijn gescheiden door middel van een smalle tussenruimte en slechts een enkele graftombe bevatten. Sommige graftomben kunnen in de ruimten tussen grafgedeelten zijn geplaatst of in de ruimte tussen de belangrijkste graftombe en de muur van het grafgedeelte. In beide gevallen zijn de schedels van de overledene doorboord, bedekt met een kleilaag en beschilderd.

Theeketels met een bijbehorend onderstel en brander om het water in de ketel warm te houden.

Een oud-Grieks type wierookbranders of kleine wierookaltaars gemaakt van brons, zilver of terracotta; de geparfumeerde rook van de wierook ontsnapte door decoratieve openingen. Thymiateria waren functionele voorwerpen maar zijn misschien ook als offerandes in graftombes geplaatst.

Kaarsen met een schaalverdeling om het tijdsverloop weer te geven gedurende het branden van de kaars.

Lampen met houders of reservoirs met merktekens erop om het verloop van tijd weer te geven naar aanleiding van het dalen van het brandstofniveau. Het zijn meestal tinnen Cardanlampen met een glazen reservoir of kleine, glazen petroleumlampen met cilindervormige houders waarop de uren staan aangegeven.

Verwijst naar een type stilleven met rookgerei, zoals tabakspijpen, smeulende henneppitten en komforen met brandende kolen. Meestal zijn ook kruiken bier of glazen wijn afgebeeld.

Verwijst naar de periode die de Trân-dynastie markeert (1225-1400 CE) en die wordt gekenmerkt door een sterke heropleving van boeddhistisch geïnspireerde kunst en politieke stabiliteit. In de beeldhouwkunst laat deze periode een combinatie zien van Chinese stijlen, zoals weerspiegeld in het gebruik van het lotusvoetstuk en draperieën, en van Cham-stijlen, zoals weerspiegeld in de overheersing van symmetrie en ranke, ritmische constructies, en in gelaatstrekken zoals grote ogen, een hoge neus en dikke lippen. Naturalistische stenen figuren van dieren op graflocaties komen veel voor in deze periode. Een voorbeeld is de graftombe van koning Tran Hien Tong (1329-1341 n. Chr.) met een rustende waterbuffel en een hond. De architectuur van deze periode imiteert de vormen die werden gebruikt tijdens de Ly-dynastie en wordt gekenmerkt door (bak)stenen constructies, lage buitenmuren die zijn versierd met beeldsnijwerken in bas-reliëf van bloemen, bladeren, golven en wolken, hogere buitenmuren met afbeeldingen van draken, heiligdommen, deuren van ijzerhout en zalen waarin wierrook wordt gebrand.

Glazen tafellampen met dubbele houders en branders op een enkele standaard en voetstuk.

Verwijst naar de stijl in de Engelse architectuur en binnenhuisarchitectuur in de eerste helft van de 19de eeuw en opnieuw in het begin van de 20ste eeuw. De architectonische vormen en decoratieve motieven, voortgekomen uit de binnenlandse architectuur van de Tudor-periode (1485-1547), bevatten onder meer in ruitjespatronen aangebracht metselwerk, vakwerk, gebrandschilderd glas en tudorrozen,dikwijls gecombineerd met gotische elementen.

Camera's met twee lenzen die dezelfde brandpuntsafstand hebben. Eén wordt gebruikt om te zoeken en scherp te stellen, de andere wordt gebruikt om de film te belichten. De lenzen zijn boven elkaar geplaatst.

Verwijst naar een cultuur uit de Late Bronstijd die zich voordeed in de 12de eeuw v. Chr. in het oosten van Midden-Europa en Noord-Italië, en die zich verspreidde over Oekraïne, Sicilië, Scandinavië, Frankrijk en het Iberisch schiereiland.Deze cultuur is genoemd naar de gewoonte om de verbrande resten van de overledenen te bewaren in urnen, in zowel vlakke graven als ronde grafheuvels. De cultuur kenmerkt zich door versterkte nederzettingen, opvallend aardewerk en metalen gietvormen, gesmeed bronzen wapentuig, en slagzwaarden met opstaande randen om het handvat te beschermen.

Aanduiding voor oude Romeinse plaatsen voor het verbranden van lijken.

Fotografische film met een ondergrond van celluloseacetaat, triacetaat of polyester, die niet spontaan kan ontbranden.

Lampen met eigenschappen die ervoor zorgen dat vluchtige brandstoffen veilig kunnen branden.

Verwijst naar een grote groep 15de- en 16de-eeuwse metalen voorwerpen, hoofdzakelijk afkomstig uit Europese verzamelingen, die ooit werden toegeschreven aan moslimkunstenaars die in Venetië werkten. Veneto-Saraceense metaalproducten werden vooral in het huishouden gebruikt. Voorbeelden zijn kommen, bolvormige wierookbranders, kandelaars en dienbladen. Ze zijn vervaardigd uit koper of brons en ingelegd met geometrische of arabeske motieven in zilver, soms met sporen van goud. Vaak werd er ook een zwarte stof aan toegevoegd. De term wordt soms onnauwkeurig gebruikt om te verwijzen naar voorwerpen die zijn gedecoreerd met figuratieve ornamenten en westerse heraldische wapens. In de 19de eeuw duidde Lavoix de voorwerpen populair aan als Veneto-Saraceens. Zijn theorie dat islamitische metaalwerkers in Venetië werkten en Italiaanse ambachtslieden hadden geleerd te werken in de islamitische stijl werd evenwel bestreden in 1970, toen Huth in twijfel trok dat gildebepalingen buitenlandse ambachtslieden zouden hebben toegestaan om op Venetiaans grondgebied te werken. Er zijn nog geen documenten boven water gekomen die een van deze theorieën bevestigen of weerleggen, en het is vaak lastig om islamitische originelen van westerse kopieën te onderscheiden. Auld heeft drie subgroepen geïdentificeerd: Turkmeens, mammeluks en westers.

Dunne staven van gegoten lood, met of zonder groeven, die worden gebruikt in openslaande ramen of gebrandschilderde ramen om de verschillende stukken glas op hun plaats te houden.

Een methode om metaal of glas in een vorm te gieten. De holte hiervan, ook wel het positief van de te maken vorm genoemd, wordt in was gevormd en deze was wordt vervolgens gesmolten of weggebrand en tenslotte vervangen door gesmolten metaal of glas.

Lampen met een Argandbrander waarin de centrale luchtstroom door een gleuf in de cirkelvormige pit wordt geleid in plaats van door een buis, met een glazen houder om de hitte van de vlam van het zeer vluchtige kamfermengsel waar deze lampen op branden, weg te houden. De brander heeft zowel zonne- als knoopdeflectoren. Ze zijn in Engeland ontworpen door James Young.

Elke lamp die op vet brandt.

Lampen die op visolie branden, meestal met een eenvoudig model zoals '@pan lamps' en '@crusies'.

Verf die is vermengd met metaaloxiden en vaak ook met azijn, en opgelost met een verdunningsmiddel op basis van alcohol of Arabische gom. Wordt gebruikt voor het maken van gebrandschilderd glas.

Draagbare of vervoerbare wapens die lange, brandende stralen vloeibare of halfvloeibare brandstof onder druk kunnen afschieten.

Type carbonzwart dat wordt gemaakt door verbranding van koolteer, minerale oliën of een ander soortgelijk materiaal, hetgeen resulteert in een carbonzwart van tamelijk inferieure kwaliteit. Als pigment is het bruinachtig van kleur en bevat het vaak olieachtige onzuiverheden.

Fijnstof dat ontstaat door fijne scheiding na de verbranding van verpulverde steenkool of hout, vaak uitgestoten als luchtverontreiniging bij elektriciteitscentrales en fabrieken. In de Verenigde Staten wordt vliegas tegenwoordig ingesloten en opgevangen; wordt gebruikt als vulstof in baksteen en beton.

Handlampen met zeer kleine houders van geblazen glas met druppel- of kurken drijfbranders, of van metaal op schotels met dunne traanoliebranders.

Explosieve brandstof of andere energiebron waarmee een kogel, granaat, raket of ander projectiel wordt voortgestuwd.

Verwijst naar de vroegste fasen van de stijl en de periode die opbloeide in Ile-de-France ten tijde van de opkomst van een sterke Franse monarchie en de daaruit voortkomende bouwactiviteiten in het midden van de 12de eeuw en die zich verspreidde naar andere Europese centra. De stijl kenmerkt zich door de introductie van lichtere constructies, dunnere muren en meer interieurverlichting, in tegenstelling tot de zware en massieve Romaanse steunmuren.In de architectuur maakt men gebruik van spitsbogen, kruisribgewelven, meer open binnenruimtes en enorme gebrandschilderde ramen.

Pannen, vaak met poten, die worden gebruikt om veilig hete kolen van een plek naar de andere te bewegen, of die passen onder het rooster van een kolenkachel en als asvangers fungeren. Voor kleine emmers, meestal gemaakt van metaal, voor het bergen of dragen van kolen, gebruiken 'kolenkitten'. Voor soortgelijke gerei voor bewaren van (brandende) kolen, maar ook voor de verwarming van een kamer of het bereiden van voedsel, gebruik 'komforen'.

Houders, meestal van metaal of terracotta, in diverse vormen met een bodem bestemd voor brandende kolen. Soms met een rooster of deksel met gaatjes voor het bereiden of warmhouden van voedsel, maar soms ook voor het verwarmen van ruimten.

Wapens die de gasdruk van brandend kruit gebruiken om projectielen voort te stuwen.

Explosieve voorwerpen die meestal bestaan uit een papieren omhulsel dat een brandbaar mengsel van stoffen bevat, ontworpen om licht, geluid, rook en/of gasdruk voort te brengen. Gebruik 'siervuurwerken' voor feestelijke vertoningen van licht, geluid en rook.

Beeldende of ornamentele vertoningen van licht, geluid of rook die worden voortgebracht bij het gebruik van explosief materiaal dat meestal is opgebouwd uit een papieren huls die een brandbare stof bevat, een oxyderend middel en soms een metaalzout voor kleureffect. Voor het explosieve gedeelte wordt de term 'vuurwerk' gebruikt.

Lampen die op walvisolie branden, met name de kleine metalen of glazen lampjes met walvisoliebranders.

Fototoestellen voor eenmalig gebruik met een lens met vast brandpunt en een beperkt aantal opnames. De film, meestal 35 mm, is op voorhand in de camera geïnstalleerd. Sommige wegwerpcamera’s beschikken ook over een ingebouwde flits.

Verwijst naar de periode en cultuur uit de Vroege Bronstijd die tot ontwikkeling kwam in het Engelse Wessex, en die wordt gekarakteriseerd door kenmerkende grafheuvels waarin begraven of verbrande overledenen, en overvloedige, gevarieerde grafgeschenken, met name gedecoreerd aardewerk, metaalwerk, wapens, waaronder dolken, en persoonlijke sieraden, gemaakt van niet-lokale materialen.

Zeer grote loofbomen die inheems zijn in het noordwesten van Noord-Amerika. Elders plant men ze tegenwoordig als sierbomen. In sommige classificaties een ondersoort van Populus balsamifera. Het is de eerste boom waarvan het genoom volledig is gesequencet. Van de boom maakt men timmerhout, en extracten van de geurige knoppen gebruikt men in parfums, medicijnen en cosmetica. De indianen uit de noordelijke gebieden aan de westkust van Noord-Amerika gebruikten de binnenbast als voedsel en medicijn; de salicoside in de bast is een ontstekingsremmer waarmee men o.a. wonden kan verzorgen. Het hout, de wortels en de schors van de boom gebruikte men als brandhout en om kano's, touw, visfuiken, manden en bouwconstructies te maken. Het gomachtige sap werd als lijm gebruikt en om voorwerpen waterdicht te maken.

De elementen van verlichtingsmiddelen, meestal koorden, linten of hulzen van los geweven, gedraaide of gevlochten vezels, die brandstof naar de vlam voeren door middel van capillaire werking.

Korrels van gom en soms van kruiden die bij verbranding een welriekende geur verspreiden. Wierook wordt vaak gebruikt als offerande, of bij geloofsrituelen. De term kan ook verwijzen naar de rook die wordt geproduceerd bij het verbranden van wierook.

Soort, inheems in het westen van Noord-Amerika, in het gebied dat reikt van het midden van West-Oregon tot het noordwesten van Mexico. De soort wordt 40-60 meter hoog en heeft een stamdiameter van maximaal 3 meter, met een conische kruin van afstaande takken. Deze boom is de favoriete gastheer van de houtwesp Syntexis libocedrii, die eieren legt in het smeulende hout direct na een bosbrand.

Staafjes bedekt met een laag wierook (gewoonlijk gemaakt van gom en geurstoffen), die worden gebrand om een welriekende geur op te wekken. Ze worden soms gebruikt tijdens godsdienstige ceremoniën of rituelen.

Vaten waarin men gloeiende kolen doet en die men gebruikt om wierook te branden tijdens rooms-katholieke diensten en om op Stille Zaterdag de paaskaars aan te steken. Gewoonlijk staat het vat op een driepoot of een standaard met drie poten. Vaak vergezeld van een speciale tang en een schepje.

Houders in verschillende vorm, waarin voor kerkelijk gebruik wierook wordt gebrand. Gebruik 'wierookbranders' voor houders waarin wierook wordt gebrand om een geur in een niet kerkelijke ruimte te verspreiden.

Verwijst naar glas dat oorspronkelijk, in de Middeleeuwen, werd vervaardigd in de bosgebieden van Frankrijk en Duitsland. Het glas heeft meestal een groenige, gelige of bruinige kleur, en is doorgaans nogal dik, eenvoudig van vorm, vormgeblazen en gedecoreerd met pipet en prunts. Kenmerkend voor het glas is het alkali-bestanddeel: potas uit de asresten van gebrand beukenhout, varen (adelaarsvaren) of van andere houtsoorten.

Oplossing van zilverzouten die wordt gebruikt om plaatselijk de kleur van gebrandschild glas te wijzigen.