Tasjes waarvan men de opening kan sluiten door aan een koord of riempje te trekken.

Platte buidels van stof met een omzoomde split aan de buitenkant, die worden gedragen hangend aan banden rond de taille.

Orde van 22 soorten in 2 families. Hiertoe behoren de bandicoots en de langoorbuideldassen. Alle soorten hebben een rond lichaam met een boogvormige rug, een lange spitse snuit, zeer grote rechtopstaande oren, relatief lange, dunne pootjes, een dunne staart en diverse snijtanden in de onderkaak. De tweede en derde teen zijn met elkaar vergroeid.

Buideltassen die worden gebruikt als tasje en middenvoor aan een riem hangen. Wordt vooral gebruikt met betrekking tot buidels die bij de authentieke klederdracht in de Schotse Hooglanden worden gedragen.

Zakken voor geld.

Kleine soort stevig gebouwde, in bomen levende zogende buideldieren die zich voeden met de bladeren van een bepaalde eucalyptussoort. Ze komen in Australië voor.

Middeleeuwse buidels of tasjes die aan de gordel werden gehangen en door adellijken werden gedragen.

Over de borst gedragen schouderbanden waar aan de zijkant een portefeuille aan kan hangen of waar munitie in kan worden gestoken in kleine buideltjes of zakjes. Ook sierbanden die over de schouder en de borst worden gedragen door Noordamerikaanse Indianen. Gebruik `bandeliertasssen' voor tassen met banden eraan vast die over de schouder en de borst worden gedragen door Noordamerikaanse Indianen.

Buidelaanhangsels aan de voorkant van een strakke broek of kniebroek die tussen de 15e tot de 17e eeuw door mannen werden gedragen en veelal opvallend en rijk versierd waren. @Ook soortgelijke aanhangsels bij dameskleding die op de borst werden gedragen.

Sierkettingen, -spelden of knipsluitingen die meestal om de pols van een vrouw worden gedragen en waaraan bedeltjes, sleutels, buideltjes of andere voorwerpen aan zijn vastgemaakt.

Orde van 2 bestaande families met ongeveer 60 soorten vleesetende buideldieren en de niet lang geleden uitgestorven familie van de buidelwolf (Thylacinus cynocephalus). Bestaande leden van de orde zijn onder meer de buidelmarters, de smalvoetbuidelmuizen, numbats en de Tasmaanse duivel.

Orde van buideldieren met ten minste 70 soorten in 1 familie. Het zijn omnivoren die gewoonlijk zowel in bomen als op de grond leven. De kaken zitten vol tanden. Tijdens het lopen hebben ze hun voeten plat op de grond (het zijn zoolgangers). Aan de achterpoten zit een opponeerbare teen zonder klauw. De dieren hebben een grijpstaart.

Groep bestaande uit placentale zoogdieren en alle uitgestorven dieren die nauwer verwant zijn met levende placentadieren dan levende buideldieren.

Romeinse term voor slingers die bestaan uit stroken vlas, leer of paardehaar met in het midden een zak of buidel om het projectiel te bevatten; werden gebruikt voor de jacht en in oorlog. Ze werden gebruikt door Romeinse en geallieerde troepen ten tijde van de Republiek en het Keizerrijk tot in ieder geval de 5e eeuw en bleven zeker tot in de 14e eeuw en soms nog later door Europese militairen in gebruik.

Oorspronkelijk een mannenbroek, door de eeuwen heen in verschillende lengten gemaakt, die van voor sluit met een klep die men aan de broeksband vastknoopt. Ontstaat einde 16e eeuw vanuit de braguette of schaambuidel. Rond 1800 een gangbare herenbroek.

Groep die de voormalige taxon Marsupialia (buideldieren) omvat en tevens de nauwste fossiele verwanten van de buideldieren. Een algemeen kenmerk is dat ze hun in hoge mate onvolgroeide jongen dragen in een buidel op de buik, waar de jongen melk kunnen drinken.

Oude orde van buideldieren met één levende soort.

Kleine kralen die men gebruikte om een inro, tabakszak of geldbuideltje aan de riem te hangen. Deze kralen werden gemaakt van verschillende materialen, zoals glas, been, hout, lak, jade en ivoor. Soms waren ze voorzien van complexe gravures of hadden ze de vorm van dieren of menselijke figuren.

Orde van buideldieren met zes levende soorten in één familie. Ze hebben dunne ledematen, een lange spitse snuit en een dunne harige staart. De dieren eten overwegend vlees.

Zeshoekige lederen buidels die met lange riemen aan de degenkoppel van een cavalerieofficier hangen. Ook modieuze tassen in een soortgelijke vorm.

Stevige tafels, soms uitgerust met onderzetters of buidels, meestal met een plank onder het tafelblad om glazen en stenen bierkroezen in te zetten zodat het blad vrij kon blijven voor het kaartspelen.

Mierenegels zijn samen met vogelbekdieren de enige zoogdieren die eieren leggen. Het vrouwtje legt één leerachtig ei met een zachte schaal, dat ze direct in haar buidel stopt. In de buidels zitten geen tepels. Nadat ze zijn uitgekomen, drinken de jonge mierenegels melk uit de poriën van de twee melkvelden.

Kleine spiegels die vaak in een bijpassend doosje, buideltje of soortgelijke houder passen. Ze zijn bedoeld om te worden gedragen, bijvoorbeeld aan een riem of in een tasje.