Zilverwit metaal, met symbool Ca en atoomnummer 20, het op vier na meest voorkomende element in de aardkorst; komt in tal van verbindingen voor. Calcium wordt onder meer gebruikt als voedingssupplement ter bevordering van de groei van de bot- en gebitsstructuur, als dehydratiemiddel voor organische oplosmiddelen en voor het verwijderen van gassen uit gesmolten metaal voorafgaand aan het gietproces.

Een wit kristallijn poeder dat in de natuur hoofdzakelijk voorkomt in de vorm van de mineralen calciet en aragoniet.

Lampen met een bak voor calciumcarbid, een reservoir met water en een kraantje, en een mondstuk of brander voor de ontsteking van het acetyleengas, dat ontstaat wanneer het water in contact wordt gebracht met het carbid. De term wordt ook gebruikt voor lampen met acetyleenbranders die met een centrale acetyleenbron zijn verbonden.

Kalksteen die grotendeels bestaat uit de resten van calciumcarbonaatproducerende algen, of waarin dergelijke algen dienen om de fragmenten van andere producenten van calciumcarbonaat te binden.

Een calciumfosfaatmineraal, algemeen gebruikt als bron voor fosfor, dat maximaal 20% fosforpentoxide kan bevatten.

Bariumverbinding en fixatief dat bij gebruik met een ammoniumcarbonaatoplossing de aantasting door kristallisatie van calciumsulfaat op fresco-oppervlakken kan herstellen.

Een combinatie van organisch en/of anorganisch materiaal die hoofdzakelijk bestaat uit collageen en calciumfosfaat; het vormt het geraamte van de meeste gewervelde dieren.

Een vorm van houtskool die wordt geproduceerd door dierlijke botten te verhitten met gebruikmaking van een beperkte hoeveelheid lucht. Dit materiaal wordt gebruikt als pigment en voor het verwijderen van gekleurde onzuiverheden uit vloeistoffen. Het bevat slechts 12 procent elementaire koolstof; de rest van het materiaal bestaat voornamelijk uit calciumfosfaat en calciumcarbonaat.

Gecementeerde afzettingen van calciumcarbonaatmaterialen.

Een kalksteensoort met een calciumcarbonaatgehalte dat tegen de 45% loopt; wordt gebruikt als vloeimiddel bij het smelten van ijzer, als bekleding voor gewone staalsmeltovens, voor de productie van magnesiummetaal, om mee te filteren en als bouwsteen.

Een geelgroen mineraal bestaande uit een calciumsilicaat, aluminium en ijzer. Het kan voorkomen in massieve vorm of als korrels, zuilen en monocliene kristallen.

Veelkleurig doorzichtig of doorschijnend materiaal dat calciumfluoride bevat; het komt over het algemeen voor in de vorm van massieve kristallijne kubussen met perfecte octaëdrische splijtingen. Het wordt gebruikt als vloeimiddel, als bron voor fluorideverbindingen en bij het maken van glas met opaalweerschijn en email.

Calciumsulfaat-hemihydraat, een wit poeder dat snel ophardt wanneer er water aan wordt toegevoegd.

Puur, kunstmatig calciumcarbonaat, vaak een afvalproduct bij de vervaardiging van medicijnen en chemische producten. Het wordt in de industrie gebruikt als een inert pigment of in gesso onderlagen en pastelkrijt.

Fijnkorrelige, marmerachtige variant van gips. De term wordt soms gebruikt voor calciumcarbonaat als het gaat om oude Egyptische artefacten. Albast is eenvoudig te bewerken en daarmee vrij broos. Het wordt al sinds de oudheid gebruikt als beeldhouwmateriaal.

Algemene benaming voor een mineraalsoort die varieert in kleur en hardheid, waaronder trisilicaten van aluminium, magnesium, calcium, ijzer, mangaan, vanadium, chroom en soms sodium en titanium. Wordt gebruikt voor de deklaag op schuurpapier en schuurlinnen, voor lagerasjes in horloges en voor elektronica; de mooiste exemplaren worden soms als halfedelstenen gebruikt.

Een licht- of donkergroene, zware serpentijnsteen, gewoonlijk met kleine adertjes van calciumcarbonaat en magnesiumcarbonaat. Dit gesteente kan worden opgepoetst en wordt in commercieel opzicht als een marmersoort beschouwd; het wordt ook gezien als een van de beste soorten serpentijn.

Water dat magnesium-, calcium- of ijzerzouten bevat.

Een wit mineraal bestaande uit calciummagnesiumcarbonaat dat voorkomt als krijtachtige massa's en wordt gebruikt als een wit pigment.

Een niet-kristallijnen massieve steen, gevuld met aggregaat en een matrix van 98% calciumcarbonaat in grijs of vaalgeel. Het is een oölitische kalksteen met kleine ronde korrels die op kuit lijken. Bijna de helft van alle kalksteen die in de Verenigde Staten in blokvorm wordt gebruikt, is Indiana-kalksteen.

Calciumoxide dat in overvloed voorkomt in de natuur.

Homogene zandsteen met een cement of matrix van calciumcarbonaat dat de kwartsdeeltjes bindt waaruit zandsteen hoofdzakelijk bestaat. Deze zandsteen splijt in beide richtingen vrijwel even goed, is gemakkelijk te bewerken, maar desintegreert bij blootstelling. Zuivere kalkhoudende zandsteen is wit of crème van kleur. Andere kleuren zijn het gevolg van onzuiverheden: de aanwezigheid van ijzeroxiden veroorzaakt gele en rode kleuren, glauconiet zorgt voor een groene kleur en zwart is het gevolg van de aanwezigheid van mangaandioxide.

Verlichtingsmiddelen met een lichtbron gebaseerd op het verhitten van calciumoxide (ongebluste kalk). Ze worden vooral in vuurtorens en bij theaterverlichting gebruikt.

Ovenachtige apparaten, meestal lange, hellende cilinders, die langzaam worden gedraaid. Worden gebruikt voor het verhitten van calciumcarbonaat boven 900 graden Celsius voor het verkrijgen van ongebluste kalk.

Hard materiaal bestaande uit calciumcarbonaat; de skeletafzetting van bepaalde zeedieren.

Een fijnkorrelige kalksteen of zachte, aarde-achtige vorm van calciumcarbonaat die voornamelijk wordt gebruikt in stopverf, kleurkrijten, verf, rubberproducten en linoleum. Verder wordt het ook gebruikt als pigment en schuurmiddel.

Verwijst naar een steensoort die bestaat uit calcium-magnesium-carbonaat - kalksteen of dolomiet - in een kristallijnige of korrelige staat. Kan worden gepolijst en wordt veel gebruikt in beeldhouwkunst en architectuur.

De Massimstijl is gestileerd, kromlijnig, geometrisch beeldsnijwerk in bas-reliëf, waarop met calciumoxide een glazuurlaag kan worden aangebracht als contrast tegen het donkere hout, of dat met kleurige patronen kan worden beschilderd. De drie typen ingesneden ontwerpen die bij de Massimstijl worden gebruikt, zijn 'motieven','opvullers', die de ruimte rond een motief opvullen en 'scheiders', die het werk in ruimtelijke vlakken verdelen. Deze stijl wordt gebruikt door de bewoners van het Massimgebied in Papoea-Nieuw-Guinea.

Kalkhoudende klei die uit maximaal 40% calciumcarbonaat bestaat.

Aarde die silica en alumina en ijzeroxides bevat; bevat vaak verbindingen van barium of calcium. Komt voor in geelachtige, bruine of roodachtige kleuren. Wordt vaak gebruikt als pigment of als vulstof voor linoleum.

Een gesteente dat is samengesteld uit kleine ronde korrels die aan elkaar zitten en meestal bestaan uit calciumcarbonaat maar soms ook silica of ijzeroxide.

Kalksteen die veel kleine ronde deeltjes bevat die concentrische lagen zijn van calciumcarbonaat-afzettingen.

Een calciumbindende proteïne in botten.

Een grofkorrelige kalksteen, hoofdzakelijk samengesteld uit gecementeerde pisolieten (erwtvormige aangroeilichamen), vaak gevormd van calciumcarbonaat, dat geproduceerd kan zijn door een biochemisch algenaanzettingsproces. Pisolieten zijn groter en minder regelmatig van vorm dan oölieten.

Een zachte, plastic, kleiachtige stof die wordt gebruikt om te boetseren. Hij is gemaakt van calciumzouten, petrolatum en alifatische zuren. Plasticine werd in 1897 uitgevonden door William Harbutt, een Engelse kunstdocent.

Het cementachtige bindmiddel voor de meeste gestructureerde soorten beton, verkregen door het verpulveren van klinker die hoofdzakelijk bestaat uit hydraulische calciumsilicaten; bevat calciumsulfaat als meegemalen toevoeging.

Siliciumhoudend of silicium- en aluminiumhoudend materiaal dat zelf weinig of geen cementerende waarde bezit, maar dat in fijnverdeelde vorm en bij aanwezigheid van vocht bij normale temperaturen chemisch zal reageren met calciumhydroxide, waardoor er verbindingen ontstaan met cementerende eigenschappen.

Een natuurlijk donkerroze meekrapkleurmiddel dat met een zuur aan meekrapwortels wordt onttrokken, waarna het bezinksel, voornamelijk pseudopurpurine, opnieuw wordt opgelost in aluin. Vervolgens laat men het opnieuw bezinken met calciumcarbonaat, waardoor een roze karmijnkleur ontstaat. Het werd populair als een pigment voor kunstenaars nadat de meekrap in de 16e eeuw in Nederland werd geïmporteerd.

Een mengsel van calciumoxide en water met schelpen, grind of kiezelstenen dat, wanneer het droog is, zo hard wordt als steen en gebruikt wordt als bouwmateriaal.

Wit pigment dat is gemaakt van calciumcarbonaat, oftewel schelpen. Wordt in de Japanse schilderkunst gebruikt als oppervlakteversiering. In het Nederlandse taalgebied wordt de term 'schelpwit' ook gebruikt voor de beste soort 'loodwit'.

Een reeks lichtelijk groenachtig bruine kleuren die lijken op de kleur van stopverf, een zware pasta-achtige mix van lijnolie en calciumcarbonaat in poedervorm die wordt gebruikt om ruiten in hun kozijnen vast te zetten en voor andere doeleinden.

Type licht, plooibaar pleisterwerk, gemaakt van ongebluste kalk, gemengd met marmerpoeder en lijm en soms versterkt met haar. Het droogt minder snel dan gewoon pleisterwerk en is daardoor geschikt om sculpturen en architectonische decoraties te maken, zowel binnen als buiten. Verschilt van het meeste andere pleisterwerk, dat gemaakt wordt van calciumsulfaat in plaats van ongebluste kalk zoals stucwerk, en dat veel sneller droogt.

Een soort portlandcement met een laag tricalciumaluminaatgehalte, dat minder wordt aangetast door sulfaten die zijn opgelost in water of aarde.

Een wit marmer met een ruwe structuur, dat bijna geheel uit calciumcarbonaat bestaat. Het werd gebruikt om de eerste 46 meter te bouwen van het Washington Monument in Washington D.C. Dit marmer wordt gedolven in Texas, Maryland, niet in de staat Texas.

Een ongestandaardiseerde naam die verwijst naar bariumgeel, calciumchromaat en diverse andere pigmenten.

Een reeks roodachtige bruine kleuren die lijken op de kleur van het pigment met dezelfde naam, dat wordt gemaakt door het calcineren van ijzersulfaat met calciumoxide of calciumcarbonaat.

Een zachte, waterdichte plamuur en sealer, gemaakt van verschillende materialen, gebruikt in de bouw en reparaties aan verbindingen te verzegelen of spleten te vullen waar lekkage of structurele beweging zou kunnen voorkomen. Voor de dikke, pasta-achtige mengsel van calciumcarbonaat in poedervorm en lijnolie, gebruik "stopverf (afdichtingsmateriaal).

Stam van diverse dieren zoals oesters, mosselen, sint-jakobsschelpen en kokkelschelpen, maar ook naaktslakken, huisjesslakken, nautilussen, inktvissen, pijlinktvissen en octopussen. Weekdieren zitten soms geheel of gedeeltelijk in een schaal van calciumcarbonaat, dat wordt afgescheiden door een zachte laag op het lichaam. Weekdieren vindt men in zout water, zoet water en op het land.

Water dat geen opgeloste zouten en metalen zoals calcium, ijzer of magnesium bevat.