Mouwloze overkleding die bij de hals wordt vastgemaakt en los van de schouders valt, waarbij het hele lichaam wordt bedekt; kan een schouderstuk hebben of enigszins gemodelleerd zijn van de hals naar de schouders.

Catboten die in de jaren 70 van de 19e eeuw zijn ontwikkeld in het gebied rond Cape Cod en Martha's Vineyard, in de Amerikaanse staat Massachusetts, en over het algemeen worden gekenmerkt door de verhouding 1:2 tussen de breedte en lengte van de boot, een hoog vrijboord, grote kuip, een vierkante, loodrechte achtersteven en een groot buitenboords roer; werden in eerste instantie gebouwd voor de visserij en later als plezierjacht gebruikt. Ze onderscheiden zich van de 'Great-South-Baycatboten', doordat die een lager vrijboord, een smallere breedte en een overhangendhek hebben.

Houtskeletwoning met één of anderhalve woonlaag, overdwars zadeldak, centrale schoorsteen, steil dak en kenmerkende buitenwanden van overnaadse planken of dakspanen. Dit waren kleine huizen die werden aangetroffen in het koloniale New England, met name in Massachussetts, tijdens de 18de eeuw. Het Cape Cod-huis werd ook in de 20ste eeuw in de Verenigde Staten populair, toen de stijl nieuw leven werd ingeblazen.

Levantijns leer uit Zuid-Afrika van de beste kwaliteit, gemaakt van de huid van grote kaapgeiten. Het werd door Franse meesterbinders gebruikt voor zeer fijne boekbanden.

Echappementen, met name gebruikt in torenklokken, waart een constante impuls wordt gegeven aan het pendulum door een gewicht dat wordt opgetild en altijd dezelfde afstand valt.

Het geheel van materiële aspecten van straten en hun omgeving, zoals gebouwen, open ruimten en beplanting.

Echappementen in klokken en horloges waarin de ankeras een rechte hoek maakt met de as van het gangrad; waarschijnlijk het oudste type echappement en nu in onbruik geraakt.

Wordt gebruikt voor tuinen of landschappen die zo zijn aangelegd dat, dankzij hun specifieke vegetatie, de toepassing van bepaalde beplantingstechniekenen en het gebruik van irrigatiesystemen die een geringe watertoevoer verdragen, het water op een laag peil blijft.

Jasjes of capes tot aan de taille die over andere nachtkleding in bed (zittend of liggend) worden gedragen; voor de warmte of uit kuisheidsoverwegingen.

Hoge, cape-achtige kragen, vaak van kant of zijde, die door vrouwen over de schouders werden gedragen.

Lange capes met capuchon, aan één stuk geweven en gedragen door Arabieren en monniken. Ook gebruikt voor dergelijke capes die in verschillende perioden werden gedragen door vrouwen in Europa en de Verenigde Staten.

Damescapes met capuchon, meestal driekwart tot volle lengte, oorspronkelijk vervaardigd in scharlaken wol.

Loshangende mantels waarbij de mouw aangeknipt is aan het zijpand, waardoor het kledingstuk er aan de achterzijde uitziet als een cape; de mouwen zijn soms zo gemaakt dat ze de armen dragen. Gedragen van 1870 tot 1890 en daarna in verschillende 20e eeuwse modes.

Capes met grote capuchons; gebruik de term vooral voor capes met capuchons in combinatie met een masker gedragen tijdens bals masqués in de 18e en 19e eeuw.

Te gebruiken om werken te beschrijven van de gelijknamige Afrikaanse etnische groep die woonachtig is in het centrale deel van Ghana, in de buurt van Cape Coast.

Kapmantel, voorzien van borduurwerk of anderszins versierd, die wordt gedragen over de albe. Fanons zijn rond van vorm en hebben een ronde opening in het midden voor het hoofd. De mantel steekt net uit over de schouders en vormt aan de voor- en achterkant een halve cirkel, zoals bij een korte cape. Van de achtste tot en met de twaalfde eeuw werden fanons gedragen door personen van verschillende niveaus in de kerkelijke hiërarchie. In de eeuwen daarna was dat voorbehouden aan de paus. Om pauselijke fanons te onderscheiden van fanons die ook door anderen werden gedragen, gebruikt men ook wel de term ���pauselijke fanon'.

Verwijst naar de architectuur- en ontwerpstroming in de late jaren 60 en de jaren 70 van de 19de eeuw die werd gekenmerkt door een esthetiek van rijkdom en overvloed, door verfijnde versieringen, zoals gesneden houten traliewerk, en door de toevoeging van de veranda, die is ontleend aan de Pittoreske periode uit de Engelse architectuur van de jaren 30 van de 19de eeuw. De stijl werd vooral toegepast in vakantieoorden als Cape May en Martha's Vineyard, in operagebouwen en in herenhuizen in de explosief gegroeide mijnwerkerskoloniën van het Oude Westen.

Stijl en cultuur uit het historische deel van de kust van de Golf van Guinee in Afrika, dat zich ongeveer uitstrekt van Axim (Ghana) of het nabijgelegen Cape Three Points in het westen tot aan de rivier de Volta in het oosten.

Onderscheiden zich van de 'Cape-Codcatboten' door een gewelfd achtersteven, lager vrijboord en doordat ze smaller zijn; zijn oorspronkelijk ontwikkeld om naar schaaldieren te vissen en later om wedstrijden mee te zeilen in de ondiepe wateren van Great South Bay, in Long Island in de Verenigde Staten.

Losvallende lange overjassen of capes met, vaak afneembaar, tot de elleboog reikend schoudermanteltje en nauwsluitende kraag, soms met riem; uit Inverness, Schotland, afkomstig en vooral in de tweede helft van de 19e eeuw in de mode.

Heup- tot knielange gewaden, gemaakt in jas- of capevorm, die worden gedragen tijdens het maken van het toilet.

Lange wijde capes, meestal met capuchon, of overjassen van ruige stof of dierenvellen; wordt vooral gebruikt voor de jassen die in de Middeleeuwen en later werden gedragen door soldaten en reizigers.

Damescapes met capuchon, die lijken op de habijt van een kapucijner monnik.

Mouwloze bovenkleding in de vorm van een wijde cape of mantel die door de drager over het hoofd wordt aangetrokken en aan de zijkanten open blijft; worden over de albe en stool gedragen door de voorganger tijdens de mis.

Een cape-vormige, mouwloze mantel die tot aan de knieën reikt en werd gedragen over het rochet. De vorm is een volledige cirkel. De armen staken door twee spleten aan de voorzijde. De mantelletta duidt op de jurisdictie van de dragers: kardinalen en bisschoppen.

Lichte, voor en achter gelijke boten die in de branding opereren, 8 m lang zijn, plaats bieden aan tien roeiers, een midzwaard, een roer en een loggerzeil hebben; zijn in 1934 ontworpen door de Unites States Coast Guard, worden soms als gig gebruikt en zijn genoemd naar Monomoy Island, in Cape Cod, in de Amerikaanse staat Massachusetts.

Ruimvallende capes en jassen voor mannen en vrouwen. Term toegepast van 1830 tot 1900; ook nauwsluitende damesjassen die werden gedragen over een kledingstuk met een hoepelrok of een tournure in de periode 1850-1880.

Sjaalachtige capes van bont of stof die om de hals worden vastgemaakt en aan de voorkant naar beneden afhangen. Gebruik 'stolen (liturgische kleding)' voor de bandstroken die over liturgische gewaden van geestelijken worden gedragen.

Lange capes, vaak met een wijde, ronde kraag, gemaakt van bont dan wel gevoerd of afgezet met bont, die worden gedragen door mannen en vrouwen. Ook soortgelijke capes van katoen of zijde die worden gedragen door vrouwen en kinderen.

Lange, mouwloze capes uit het oude Rome, meestal met capuchon en soms met een opening aan de voorkant.

Liturgische kleding in de vorm van een cape, gedragen door geestelijken van de Oosterse kerken.

Lange, halfronde cape-achtige kledingstukken die bij de hals worden gesloten met een gesp en met een rijkversierde kap; gedragen door geestelijken bij processies en andere ceremoniële gelegenheden. Ook soortgelijke kleding die wordt gedragen door leken als kronings- of processiegewaad.

Wijde lange cape die werd gedragen door een prelaat, de geestelijke met een eigen rechtsgebied: kardinaal (in het rood), (aarts)bisschop (in het paars), abt, prior. De mantel bedekte vrijwel alleen de rug, had een rechthoekige kraag en werd bij de hals gesloten met twee linten. Bij de prelatenmantel werd de prelatenhoed gedragen.

Double-or single-breasted, driekwart- of enkellange nauwsluitende overjassen met wijde rokken, soms open aan de voorkant om de kleding eronder te tonen en meestal met grote kragen en revers. Ze werden vooral gedragen in de 18e en 19e eeuw door mannen en vrouwen. Oorspronkelijk gemaakt met een korte schoudercape.

Korte capes die de schouders bedekken; dienen monniken volgens de orderegel van Sint Benedictus te dragen tijdens handarbeid en zijn door bepaalde andere geestelijke orden overgenomen als onderdeel van hun gewone kleding. De term wordt ook gebruikt voor twee lapjes gewijde stof, door linten verbonden, die onder de kleren over borst en rug worden gedragen.

Dameskleding. Heeft vaak de vorm en omvang van een korte cape of pelerine, maar completeert een ensemble en is niet per definitie overkleding.

Lange, ruimvallende zware herenoverjassen met grote knopen en één of meer over de schouder vallende kragen die schoudercapes worden genoemd.

Catboten die zich van de 'Cape Cod catboten' onderscheiden door hun smallere romp, hogere vrijboord en opvouwbaar sprietzeiltuig; zijn in 1870 oorspronkelijk ontworpen om naar kreeft en vis te vissen onder de specifieke omstandigheden voor de kust van Woods Hole, in de Amerikaanse staat Massachusetts; werden later gebruikt voor wedstrijdzeilen.

Bonnetten van stof of stro met een brede rand om het gezicht tegen de zon te beschermen, vaak met een ruche rond de voor- en zijkanten en soms een capeachtig uitsteeksel aan de achterkant ter bescherming van de nek.