Geometrische vlakke figuren die zijn begrensd door één gebogen lijn die zich overal even ver van het middelpunt van de figuur bevindt.

Benaming die wordt gebruikt voor gewone handscharen met een lichte kromming in het blad, of mechanische scharen, die beide worden gebruikt om cirkels uit bladmetaal te knippen.

Vlakke figuren die de helft van een cirkel zijn, gedeeld door de diameter, ofwel de helften van de omtrek van een cirkel.

Verwijst naar de stijl en beweging in Italië die in de jaren dertig en vroege jaren veertig van de 20ste eeuw werden afgekondigd in de Manifesto dell' Aeropittura (1929) door kunstenaars als Giacomo Balla, Gerardo Dottori en Tato, en die voortkwam uit een tweede golf van het futurisme. Deze beweging, die meer gefascineerd was door de dynamiek van beweging, hield zich bezig met een naturalistische weergave van landschappen bezien vanuit extreme hoeken van perspectief en beweging, abstracte weergaven van cirkels, spiralen en elkaar doorsnijdende vormen die beweging symboliseren, en gemanipuleerde en artistieke vormen om analogieën voor beweging te creëren, bijvoorbeeld in de vorm van roterende cirkelvormen die het draaien van de aarde moeten voorstellen.

Verwijst naar de neolithische cultuur die aan het begin van het 2de millennium v. Chr. op de hellingen van het Afanasyevskaya-gebergte werd gevestigd. Op sites zijn graftomben gevonden die waren gemarkeerd met cirkels van stenen, die symbool stonden voor de zonnegod; latere graftomben hadden de vorm van grafheuvels of grote aardhopen. Het aardewerk in de vroegere graven bestond uit langwerpige, bolvormige vaten met visgraatpatronen; het latere aardewerk had een platte bodem.

Koningskroon. Een kroon met twee gekruiste diademen (halve cirkels) op de hoofdring, versierd met edelsteenmotieven.

Bogen gevormd van drie centra, waarbij een grote centrale boog naar weerskanten wordt voortgezet door twee kleinere cirkels, zodat de boog op een halve ellips lijkt.

Omtrek of vorm die is begrensd door twee uiteinden die gelijke en parallelle cirkels zijn, waarbij het tussenliggende gekromde oppervlak zo is als het zou worden getekend door een rechte lijn die parallel loopt aan zichzelf, met uiteinden in de omtrekken van deze cirkels.

Laatneolithische Chinese cilindervorm in jade, met een vierkant gemaakt buitenoppervlak en een holle, ronde binnenkant. Congs zijn meestal op de hoeken versierd met gezichtselementen, soms geabstraheerd tot concentrische cirkels of oogvormen, en verfraaid met ingesneden horizontale balkjes op de vlakken. Ze worden op grafplaatsen aangetroffen. Hun functie is niet bekend.

Door de prehistorische mens aangebrachte circulaire indrukken op een rots of steen, soms omgeven door concentrische cirkels. Fungeerde als petroglief en werd ook aangebracht op megalieten.

Schijf waaraan men moet draaien om bepaalde informatie te vinden, met segmenten in de vorm van taartpunten of concentrische cirkels, of een combinatie hiervan.

Verwijst naar een bepaald type kralen met een cilindrische, buisvormige of ronde vorm, meestal van agaat. Ze komen oorspronkelijk uit de Tibetaanse cultuur en worden in het bijzonder gewaardeerd door de Tibetaanse en Chinese boeddhisten, en andere Aziatische groepen. De kostbaarste kralen stammen uit de oudheid, hebben een roodachtige of donkerbruine kleur en worden gekenmerkt door opvallende ivoor- of goudkleurige patronen, zoals cirkels die op ogen lijken, ovalen, golflijnen, strepen, rechthoeken en andere symbolische patronen. De kralen, die geëtst of beeldgesneden kunnen zijn, zouden talismaneigenschappen bezitten: vaak zijn ze in de aarde gevonden door boeren of herders uit het Himalaya-gebergte, en gelovigen denken dat ze met een geheimzinnig verloren gegaan procedé zijn vervaardigd of dat ze een bovennatuurlijke oorsprong hebben. Bij de fabricageprocessen lijkt men de natuurlijke patronen van het agaat te hebben benut, de kralen vervolgens te hebben geëtst of beeldgesneden en patronen te hebben aangebracht met behulp van chemische middelen, waarna het agaat in een industriële oven werd gebakken. Er bestaan Chinese schriftelijke bronnen die aangeven dat de kralen al zeker in de 7de eeuw n. Chr. werden vervaardigd, maar onderzoekers denken dat de technische kennis voor het maken van dzi-kralen al in de vroege oudheid vanuit Iran of India naar Tibet is gebracht, mogelijk samen met het oude Bon-geloof. De kralen lijken op de gebandeerde agaatkralen en de geëtste carneoolkralen waarin reeds in het derde millennium v. Chr. werd gehandeld tussen Mesopotamië, het gebied dat nu tot Afghanistan behoort en de Indusvallei.

B Verwijst naar de vroegste fase van de Decorated Style in Engeland aan het eind van de 13de eeuw, toen vensterwerk werd samengesteld uit geometrische patronen zoals cirkels, cirkelbogen en cusps, maar voordat de patronen zich hadden ontwikkeld tot golvende curven.

Kleuradditieprocédé voor het verkrijgen van diapositieven op een panchromatische zwart-wit emulsie met behulp van een kleurlaag van rode en groene cirkels tegen een blauwpaarse achtergrond.

Verwijst naar een soort decoratief materiaal dat meestal wordt geclassificeerd als kant. Het wordt gemaakt van draad die met een klein spoelvormig instrument wordt geknoopt van dik naaigaren. Het is samengesteld uit knopen, of lussen en bogen, die ringen en halve cirkels vormen, gerangschikt in patronen of vormen. Frivolité wordt meestal gebruikt voor randen of biezen en soms voor onderleggers, halsboorden of parasolbekleding.

Het met de hand vervaardigen van fijn kant door met een draad en een kleine spoel (of met twee draden en twee spoeltjes) lussen en bogen te maken, waardoor verschillende patronen van ringen en halve cirkels ontstaan.

Een patroon van gebogen banden die in elkaar zijn verstrengeld en soms het effect geven van een vlecht, maar meestal cirkels vormen in gladde gebogen lijnen. Soms wordt het beschouwd als een soort meanderpatroon of een soort van doorvlochten patroon.

Versterkte hoofdgedeelten van Japanse kastelen die de ���tenshu' bevatten. Letterlijk betekent de term ���hoofdcirkels'. Dit waren de best beschermde delen van de kastelen en in sommige gevallen gebruikten de kasteelheren ze tijdens oorlogen om in te wonen.

Verwijst naar een projectiesysteem dat algemeen wordt gebruikt in de cartografie en dat is gebaseerd op het principe van een holle kegel die zodanig over een bol is geplaatst dat, wanneer de kegel wordt afgewikkeld, de raaklijn de centrale of standaardparallel van het in kaart gebrachte gebied vormt. In dit systeem zijn de parallellen concentrische cirkels en bestaan de meridianen uit de rechte lijnen van de punt van de kegel tot de divisies van de standaardparallel. De kegelprojectie wordt doorgaans afgeleid van een projectie van de bol op een kegel vanuit een punt boven een van de polen en op de raaklijn van de aarde of een ander hemellichaam op één geselecteerde parallel. Ze kan ook worden afgeleid van een projectie waarbij de kegel zodanig is geplaatst dat deze de bol bij twee dicht bij elkaar geplaatste parallellen kruist.

Beschrijft een beeldsnij- en schilderstijl die bestaat uit kromme lijnen waarmee abstracte vormen worden gevormd, zoals spiralen, cirkels, krullen, S-vormen, concentrische ringen en golflijnen, of waarmee menselijke gezichtskenmerken worden geaccentueerd. Dit beeldsnijwerk wordt hoofdzakelijk aangetroffen in het Oceanische gebied van Nieuw-Zeeland en Papoea-Nieuw-Guinea.

Lijnen met een locus die kunnen worden gevormd door een bewegende punt, waarbij de richting van de beweging continu verandert of afwijkt van een rechte lijn. Een gesloten kromme is een pad dat zichzelf herhaalt en daardoor een of meer gebieden omsluit; eenvoudige voorbeelden zijn cirkels, ellipsen en polygonen. Open krommen zoals parabolen, hyperbolen en spiralen hebben een oneindige lengte.

Kranen die bestaan uit een draaibare bovenbouw en een laadboom, die zijn geplaatst op een onderstel of kar uitgerust om op treinrails te rijden. Worden gebruikt voor het hijsen en draaien van ladingen in verschillende draaicirkels.

Verwijst naar een van de drie hoofdfasen van de Gansu-cultuur, die dateert uit circa 2000 tot circa 1800 v. Chr. De naam is ontleend aan een vindplaats ten oosten van Ledu, in het oosten van de provincie Qinghai, die van 1921 tot 1923 is uitgegraven door de Zweedse archeoloog Johan Gunnar Andersson. Aardewerk uit de Machang-fase werd vervaardigd uit rode klei of uit zandgetemperde rode en grijze klei; de meest voorkomende vormen zijn potten, kommen en kruikachtig vaatwerk. Typerende decoratiemotieven zijn vier grote cirkels, ringetjes, spiralen, antropomorfe patronen en weef- of blokpatronen. Machang-aardewerk is veelal voorzien van geschilderde symbolen; tot dusverre zijn er 139 verschillende symbolen geïdentificeerd. Sommige grote potten zijn voorzien van een deksel in de vorm van een menselijk hoofd, en op één opvallend vat is een menselijke figuur met zowel mannelijke als vrouwelijke geslachtskenmerken en borsten afgebeeld. Dergelijke figuren kunnen waarschijnlijk in verband worden gebracht met sjamanistische rituelen. De best bewaarde resten van Machang-huizen zijn opgegraven in Majiawan, in Yongjing.

Kranen met een draaibare bovenbouw en een krachtbron, aandrijfmechanisme en een laadboom die zijn geplaatst op een mobiel onderstel of platform. Worden gebruikt bij het hijsen en draaien van ladingen in verschillende draaicirkels

Panaramittee is een rotskunststijl die overal op het Australische continent wordt aangetroffen, maar de stijl wordt met name beoefend in New South Wales. Deze stijl bestaat doorgaans uit zowel figuratieve als non-figuratieve rotsgravures, met sporen van dieren en vogels en kleine gaatjesmotieven zoals cirkels, halve cirkels en straalsgewijs uitlopende lijnen, die soms door een ring worden omsloten.

Metalen punten die bevestigd kunnen worden aan bijvoorbeeld duimstokken, stalen vierkanten of stokpassers, om grote cirkels te kunnen beschrijven.

Verwijst naar een azimutale projectie die algemeen wordt gebruikt in de cartografie en waarmee de bol van de aarde of een ander hemellichaam wordt weergegeven, waarbij het gezichtpunt op het middelpunt ligt en het projectievlak samenvalt met een van de poolcirkels. De projectie heeft doorgaans een maximaal bereik van 10 of 15 graden van de pool; de parallellen zijn concentrische cirkels en de meridianen zijn uitwaaierende rechte lijnen.

Verwijst naar een projectiesysteem dat algemeen wordt gebruikt voor het maken van grootschalige kaartseries en waarbij iedere kaart wordt afgebeeld als deel van een kegel die raakt aan de bol op een bepaalde breedtegraad. De projectie is gebaseerd op het concept van een reeks concentrische kegels die zodanig over de bol worden geplaatst dat iedere kegel raakt aan een andere breedtegraad, waarbij alleen het gedeelte van iedere afgewikkelde kegel wordt afgebeeld dat langs een gemeenschappelijke centrale meridiaan ligt en aan weerszijden van de raaklijn een strook vormt. In dit systeem zijn alle parallellen niet-concentrische cirkels en worden alle andere meridianen dan de centrale meridiaan weergegeven als gekromde lijnen.

Verwijst naar kaarten met afbeeldingen van een poolprojectie: een azimutprojectie die zo is getekend dat het Noord- of Zuidpoolgebied zichtbaar is. Een dergelijke projectie is gebaseerd op een vlak dat loodrecht op de aardas staat en de Noord- of Zuidpool raakt, en dat beperkt is tot circa 10 à 15 graden vanaf de polen. De parallellen zijn weergegeven als concentrische cirkels, terwijl meridianen zichtbaar zijn als rechte lijnen vanuit één punt.

Verwijst naar een periode en stijl in de Griekse kunst en cultuur die zich voordeed van circa 1100 tot circa 900 v. Chr. Deze kenmerkt zich door de import van objecten en stijlen uit de Levant en Egypte, een vernieuwing van binnenlandse Griekse stijlen, en een algeheel herstel van de woelige periode die het gevolg was van de gewelddadige omverwerping van de Minoïsche/Myceense wereld in de 12de eeuw v. Chr. De overgeleverde kunstwerken bestaan uit eenvoudige fibulae, primitieve kleifiguren en aardewerk, meestal versierd met cirkels, bogen, driehoeken en golvende lijnen, vaak met meerdere streken aangebracht en geplaatst in horizontale banden op verschillende delen van de pot.

Merktekens, meestal in de vorm van rechte hoeken, kruizen of kruizen in cirkels, die op drukplaten worden gezet om ze volmaakt passend te maken voor kleurendruk. Registermerken worden ook aangebracht op verzamelmodellen met pikeersels om het juiste register te verkrijgen.

Wordt gebruikt voor tongewelven die een ruimte overspannen waarvan het verticale vlak gevormd wordt door de ruimte tussen twee concentrische cirkels, of voor een deel van zo'n ruimte.

Kranen die bestaan uit een draaibare bovenbouw met krachtbron, aandrijfmechanisme en een giek en die is geplaatst op een onderstel met rupsbanden om te kunnen worden verplaatst. Worden gebruikt voor het heffen en verplaatsen van ladingen over diverse draaicirkels.

Verwijst naar de midden-Helladische periode en cultuur die wordt geassocieerd met de graven uit circa 1600 v. Chr. tot circa 1400 v. Chr. die werden gevonden in Mycene en in andere steden uit de Griekse bronstijd. De stijl kenmerkt zich door grafconstructies die zich onderscheiden van de vroegere voorbeelden en die uit andere gelijktijdige culturen doordat de graven in cirkels waren gegroepeerd en waarschijnlijk werden bedekt met tumuli. De graven bevatten meerdere, op verschillende tijdstippen begraven mensen, en als overblijfsel van een nomadische cultuur werden kleine gouden objecten en wapens bij wijze van geschenken aan de doden meegegeven.

Bogen waarbij bakstenen of andere kleine gewelfstenen zijn geplaatst in afzonderlijke concentrische cirkels.

Instrumenten die bestaan uit een lange horizontale balk met twee verstelbare, schuivende punten, waarvan één met een potlood en de ander met een pin of stift. Worden gebruikt om grote cirkels of cirkelbogen te tekenen voor bijvoorbeeld werktekeningen op ware grootte, het opmeten van vaten of timmerwerk.

Meetinstrumenten met twee beweegbare armen met een scharnier of een draaipunt; lijken op tekenpassers maar met twee metalen punten die bijvoorbeeld worden gebruikt om lijnen te verdelen, maten over te zetten of om cirkels of bogen uit te zetten.

Handzagen met een smal zaagblad; worden gebruikt om kleine ingewikkelde figuren of cirkels met een kleine straal uit te zagen.

Verwijst naar de eerste stroming van zuivere geometrische abstractie in de schilderkunst, die rond 1913 door Kasimir Malevich werd ontwikkeld. De stijl kenmerkt zich door eenvoudige vormen, zoals cirkels, vierkanten en driehoeken, meestal in een beperkt aantal kleuren, zoals zwart, rood, groen en blauw, met een witte achtergrond. In de jaren 20 van de 20ste eeuw ging El Lissitzky op basis van suprematistische ideeën experimenteren met nieuwe technieken voor drukwerk, tentoonstellingen en fotomontage.

Getande segmenten van cirkels die om een spil draaien om roterende bewegingen om te zetten in lineaire bewegingen met als doel het tellen van het aantal slagen in slaande of luidende klokken of repetitiehorloges.

Instrumenten waarmee cirkels worden getekend en de afstand tussen twee punten wordt gemeten. Ze bestaan uit twee puntige benen, die bewegen door middel van een scharnier of draaipen. Meestal zijn ze zo gemaakt dat één deel kan worden losgemaakt om er een pen of verlengstuk in te zetten.

Wiskundig figuur uit de verzamelingenleer waarbij een bewerking wordt weergegeven met behulp van cirkels en vierkanten die op een bepaalde manier met elkaar in verhouding staan.

Motief bestaande uit twee of meer cirkels die met elkaar in relatie staan door gedeeltelijke overlapping of wederzijdse doordringing.

Wordt gebruikt voor diverse rekenapparaten die bestaan uit losse schijven, met andere cirkels, voorzien van een schaalverdeling of nummering, daar bovenop of daaraan bevestigd, die worden gebruikt voor het berekenen van onder andere de maanstanden, de tijden van de zonsopgang en zonsondergang of de tijden van eb en vloed. Deze voorwerpen werden meestal gemaakt van papier, karton of velijn en werden vaak voorgedrukt in of bevestigd aan manuscripten of boeken van de 13e tot de 16e eeuw.

B Verwijst naar de vroegste fase van de geometrische stijl, die eindigde in het begin van de 9de eeuw v. Chr. De periode kenmerkt zich door het ontstaan van gestandaardiseerde vormen van vaatwerk, zoals amforen, pelikai, stamnoi, hydria's, oinochoai, kraters, kylikes en lekythoi, en door geschilderde abstracte vormen zoals driehoeken, blokpatronen en concentrische cirkels.

Kruizen met vier spaken omringd door cirkels, een oud teken waarvan Keltische kruizen kunnen zijn afgeleid.