Het systematisch indelen in groepen of categorieën volgens vastgestelde criteria.

Te gebruiken voor het systematisch onderscheiden, classificeren en benoemen van typen organismen, voorwerpen en verschijnselen binnen een bepaald gebied, vooral wanneer toegepast in de biologie op levende en uitgestorven dieren en planten. Wordt ook gebruikt voor de studie van de theorie, regels en methoden van systematische classificatie en naamgeving als zodanig.

In het algemeen een geordende classificatie voor een gedefinieerd domein. Meer specifiek, een classificerende nomenclatuur van bestaande objecten, organismen of fenomenen, met name voor levende en uitgestorven organismen.

Over het algemeen is dit de vergelijkende studie en de analyse van de kenmerken van dingen, inclusief het classificeren op basis van gemeenschappelijke eigenschappen; omvat ook de analyse naar de herkomst en betekenis van bijbelse figuren, vooral bij het vergelijken van het Oude en het Nieuwe Testament.

Verwijst naar de periode en cultuur uit de IJzertijd genoemd naar de archeologische vindplaats Villanova, in de buurt van het Italiaanse Bologna. De cultuur kwam voor in Noord- en Midden-Italië en Campanië in de 9de en 8ste eeuw v. Chr. en hield in Noord-Italië stand tot de 6de eeuw v. Chr. De cultuur varieerde in de verschillende streken tijdens de verschillende perioden, maar kenmerkend zijn de begraafplaatsen, wapenuitrusting, wapens, sieraden, grafurnen en ander aardewerk, waaronder dubbel-conische en huisvormige urnen, gedecoreerd met geometrische ontwerpen die werden ingekrast en gestempeld. Veel onderzoekers menen dat de Villanova cultuur zich ontwikkelde uit een tak van de urnenveld- culturen uit Oost-Europa die Italië binnentrokken en daar uiteindelijk werden geconfronteerd werden met de oprukkende Etrusken. Anderen classificeren deze cultuur als het begin van de Etruskische beschaving.