Een materiaal bestaande uit zeer fijn verdeelde deeltjes die gelijkmatig zijn verspreid in een continu vloeibaar, gasvormig of vast medium.

Variant van de kooldruk voor het maken van contactafdrukken. Het beeld wordt gevormd uit pigment, meestal carbonzwart, in een colloïdesuspensie die lichtgevoelig is gemaakt met behulp van bichromaten.

Pigmentdruk waarbij een bichromaatverbinding wordt gebruikt die, wanneer die aan licht wordt blootgesteld, het colloïde bindmiddel doet verharden. Onverharde delen kunnen worden afgewassen of weggeschuurd. Het pigment kan worden aangebracht vóór de belichting, of tijdens het ontwikkelen. Hoewel men aan de term dichromaat in de scheikunde tegenwoordig de voorkeur geeft, blijft bichromaat in gebruik in de fotografie.

Fotografische procédés waarbij de afbeelding wordt verkregen door een bichromaatcolloïde oppervlak dat aan het licht wordt blootgesteld door een transparant materiaal te bestuiven met een kleurstof. De gedeelten die zijn blootgesteld verliezen hun kleverigheid en houden minder pigment vast. Meestal gebruikt voor afdrukken op glas of keramiek, waarbij de kleurstof er als een glazuurlaag op wordt gebrand.

Het aanbrengen van een kleurstof die zich in een solutie of een fijne colloïde bevindt, zodat in ieder geval iets van de kleurvloeistof door de substantie wordt opgenomen.