Fotografische afdrukken vervaardigd door een negatief en een vel fotopapier op elkaar te leggen en het papier aan ongefilterd licht bloot te stellen.

Fotografische afdrukken die zijn gemaakt op met gelatine-zilverchloride behandeld fotopapier, waarmee uiterst gedetailleerde bruine contactafdrukken konden worden gemaakt; oorspronkelijk verwijst de term naar het type papier dat in 1868 op de markt verscheen.

Variant van de kooldruk voor het maken van contactafdrukken. Het beeld wordt gevormd uit pigment, meestal carbonzwart, in een colloïdesuspensie die lichtgevoelig is gemaakt met behulp van bichromaten.

Apparaten die worden gebruikt om contactafdrukken te maken en bestaan uit een frame dat het afdrukpapier en de negatieven samenhoudt en een lichtbron voor de belichting.

Fotografische procédés gebaseerd op de lichtgevoeligheid van bepaalde ijzerzouten. Meestal is fel licht een vereiste, waardoor een contactafdruk ontstaat. De term wordt niet gebruikt wanneer ijzersulfaat wordt gebruikt voor het ontwikkelen van een zilverafbeelding.