Zorgen dat afzonderlijke personen of instanties samenwerken.

Te gebruiken voor groepen personen, die officieel zijn benoemd of gekozen om een bepaalde activiteit te coördineren of te leiden, vaak binnen een overheids- of particuliere onderneming, instelling of andere organisatie.

Het plannen, coördineren en toewijzen van financiële middelen en uitgaven.

Grote bunkers met luchtafweergeschut die de Luftwaffe in de Tweede Wereldoorlog gebruikte om geallieerde vliegtuigen neer te halen, te schuilen tegen luchtaanvallen en de luchtverdediging te coördineren. Ze hadden betonnen muren van soms wel 3,5 meter dik en werden als onverwoestbaar beschouwd.

Te gebruiken voor het coördineren van de fysieke werkplek met de werkstroom binnen een organisatie.

Verwijst naar de uitvoerende kunst die wordt gekenmerkt door het vaardig produceren van muzikale tonen door de menselijke stem. Zingen vereist een lichaamstechniek waarbij de longen lucht toevoeren naar het strottenhoofd, dat als een riet of trillingsmechanisme fungeert; de borstholte en hoofdholten dienen als klankkast. De tong, het verhemelte, het gebit en de lippen zorgen voor de klankarticulatie en vormen de versterkte klanken tot klinkers en medeklinkers. Bij het zingen is een verfijnde techniek noodzakelijk om deze verschillende anatomische mechanismen en hun onderlinge wisselwerking te coördineren. Het verschil met spreken is dat bij het zingen de adem op een andere manier naar de stembanden wordt gestuurd, en dat de beweging en reflexen van de stembanden een zekere beheersing vergen.