Het veranderen of afbuigen van golven, vooral geluids- en lichtgolven, op het moment dat ze langs en rondom hindernissen die ze op hun weg tegenkomen, gaan.

Te gebruiken voor een techniek waarmee afbeeldingen worden gemaakt van objecten, constructies of andere kenmerken die zich ondergronds vlak onder de oppervlakte bevinden, door geluidsgolven vanuit verschillende hoeken op de objecten af te sturen en de signalen op te vangen en te verwerken om een aantal deelweergaven te verkrijgen. Deze worden vervolgens gecombineerd om een volledig beeld te krijgen. Tussen 1984 en 1987 ontwikkeld door Alan J. Witten.

Diffractie van röntgestralen door de regelmatig geplaatste atomen van een substantie. Dit is nuttig bij het vaststellen van de plaatsing van atomen en dus de aard of opbouw van een stof.

Instrumenten voor het opmeten van de diameter van zeer kleine deeltjes of vezels op basis van een meting van het diffractiepatroon dat zij produceren in monochromatisch licht.