Definitie van eenhoeken: Polygonen met één zijde en één hoekpunt, die in de euclidische meetkunde worden gezien als onmogelijke objecten. In de bolmeetkunde kan een eenhoek worden getekend door een enkele hoekpunt te plaatsen op een willekeurige plek van een grote cirkel; twee eenhoeken kunnen worden gebruikt voor de constructie van een diëder op een bol.