Stompe, ronde, stalen punten die worden gebruikt om de grond te tonen bij het maken van een afbeelding op een etsplaat.

Dikke etsnaald die schuin is afgeslepen. Door hem bij het tekenen in de etsgrond meer of minder schuin te houden, kan de de dikker en dunner wordende lijn van de gravure wordfen nagebootst. In de 17e eeuw voor het eerste gebruikt; o.a. toepast dsoor Callot (Prenten ABC).