Associaties voor fauna

Toegevoegd op: 16-8-2017

Verwijst naar alle dieren of al het dierenleven in een bepaald gebied of een bepaalde tijdsperiode.

Toegevoegd op: 16-8-2017

Verwijst naar kaarten waarin foto's dienen om de verspreiding van bepaalde kenmerken te illustreren, met inbegrip van fysieke kenmerken, flora, fauna, vestigingspatronen of andere kenmerken.

Toegevoegd op: 16-8-2017

Zij die geschoold zijn in of werkzaam zijn op het gebied van de geografie, de sociale wetenschap die zich bezighoudt met de aarde en het leven daarop, in het bijzonder de beschrijving van land, zee en lucht, en de verspreiding van flora en fauna, inclusief de mens met zijn bezigheden en territoriale organisatie.

Toegevoegd op: 16-8-2017

Wetenschap die zich bezighoudt met de aarde en het leven daarop, met name de beschrijving van land, zee, lucht en de verspreiding van flora en fauna, inclusief de mens, hun bezigheden en territoriale organisatie.

Toegevoegd op: 16-8-2017

Verwijst naar de laatste fase van de Paleolithische periode, met name in Europa, waar de fase zich kenmerkt door ingrijpende culturele veranderingen, veroorzaakt door verandering van klimaat, flora en fauna.

Toegevoegd op: 16-8-2017

School van miniatuurschilderkunst die in verband wordt gebracht met de staat Mewar in Rajasthan, een belangrijk centrum van de Rajput-cultuur. De bevolking in deze regio beleed een strenge vorm van het hindoeïsme, en Mewar was het laatste Rajput-machtscentrum dat ten prooi viel aan de Mogols. Sinds de 17de eeuw of nog eerder vormt Mewar een van de belangrijkste en productiefste scholen van Rajasthani-schilderkunst. De stijl wordt gekenmerkt door krachtige contouren, een zeer helder coloriet en enigszins archaïsche conventies, bijvoorbeeld het (narratief) tonen van opeenvolgende episoden binnen één afbeelding. Het traditionele aspect van de Mewarkunst wist lang stand te houden, in weerwil van invloeden van de Mogols, Deccan en Europeanen, hetgeen toe te schrijven is aan het behoudende karakter van dit Rajputhof en de traditionele structuur van de kunstenaarsfamilies. De kunstenaars verwerkten de typische Mewar-details op consequente wijze in hun werk, zoals lokale architectuur en flora en fauna. In de 17de eeuw maakte de inheemse traditie van mythologische en poëtische manuscriptillustraties hier een ware wedergeboorte door. In de 18de eeuw gingen de door de Mogols geïnspireerde hofportretten en beeldvertellingen een prominentere rol spelen. Na 1947, het jaar waarin de vorstendommen werden ontbonden en er een eind kwam aan het koninklijk mecenaat, verdween de stijl naar de achtergrond.

Toegevoegd op: 16-8-2017

Gebieden die een gunstige invloed hebben op de flora en fauna in een bepaalde omgeving; hierbij kan in de eerste plaats worden gedacht aan moerasland, kwelders, cruciale habitats van bedreigde soorten en de zones waar waterstromen met slechts één bron worden bijgevuld.

Toegevoegd op: 16-8-2017

Afgebakende gebieden waarbinnen men een bepaalde waardevolle flora en fauna in stand tracht te houden.

Toegevoegd op: 16-8-2017

Aanduiding voor ongerepte, ongecultiveerde gebieden waarin de mens niet ingrijpt noch controle op uitoefent; te onderscheiden van 'natuurreservaten' waarin flora en fauna worden beschermd en beheerd en van 'beschermde natuurgebieden', hetgeen gebieden zijn waarin de bescherming van natuurlijke gewassen wettelijk is vastgelegd en waar recreatie en industrie slechts in beperkte mate zijn toegestaan.

Toegevoegd op: 16-8-2017

Soort middelgroot, algemeen voorkomend Amerikaans hert met een enorm verspreidingsgebied, vanaf de Poolcirkel in het westen van Canada tot in Peru en Bolivia, 18 graden ten zuiden van de evenaar. De naam witstaarthert is ontleend aan de lange witte haren op de onderzijde van de staart en het achterdeel, die goed zichtbaar zijn als het dier vlucht. Het witstaarthert bestond reeds voor de IJstijd en is daarmee de oudste nog bestaande hertensoort. De soort werd pas talrijk na de laatste ijsvorming, toen de inheemse IJstijdfauna van Noord- en Zuid-Amerika uitstierf, waardoor concurrerende en belagende diersoorten wegvielen. De hoge rensnelheid, het uitzonderlijk goed vermogen om zich te verbergen en de geruisloze manier van voortbewegen geven aan dat het dier in Amerika tijdens de IJstijd zwaar te lijden had van predatoren. Hoewel het witstaarthert van Noord- en Zuid-Amerika momenteel als één soort (met diverse ondersoorten) wordt geclassificeerd, duidt genetisch onderzoek erop dat deze herten verder van elkaar staan dan het witstaart- en zwartstaarthert in Noord-Amerika. De kans is dan ook groot dat de classificatie in de toekomst nog zal veranderen.