Verbonden gevormd door een aantal voorheen geheel zelfstandige corporaties zoals genootschappen of naties, die een deel van hun soevereiniteit betreffende externe zaken hebben overgedragen aan hun gemeenschappelijk bestuur, maar het bestuur over zuiver interne of lokale zaken behouden.

Verwijst naar de periode en cultuur van de Alemannen, een losse confederatie van Germaanse volkeren die naar de streek van het Zwarte Woud trokken in de 3de eeuw n. Chr. en zich verder verspreidden naar de Elzas en het noorden van Zwitserland in de 5de eeuw. Zij namen hun taal en elementen van hun artistieke tradities mee.

Verwijst naar de cultuur van de confederatie van stammen van Noord-Amerikaanse indianen die samen de linguïstische familie der Caddo-talen vormden.

Een christelijke kloosterorde, rond 1012 gesticht door de Heilige Romualdus van Ravenna (ca. 920-1027) in Camaldoli bij Arezzo (Italië). Als zelfstandige tak van de benedictijnen begon de orde in het kader van de 11de- en 12de-eeuwse kloosterhervormingsbeweging. De orderegel schrijft een combinatie voor van het solitaire leven van de kluizenaar en een sobere versie van het gewone monnikenleven. Hoewel zij deel uitmaken van de federatie van benedictijnen beschouwen de camadulenzen zich als afstammelingen van de woestijnvaders en -moeders, die aan zowel Benedictus als Romualdus voorafgingen. Nieuwelingen wonen in het klooster en de meer gevorderde monniken leven als kluizenaar in de hermitage; samen vormen zij één eenheid. Dit ideale verbond werd niet altijd aangehouden en er zijn ook onafhankelijke kloosters en hermitages gesticht. In 1935 werden de beide takken herenigd. De Congregatie van Monte Corona, in 1523 gesticht door een groep hervormingsgezinde camaldulenzen, bestaat nog steeds met een klein aantal leden.

Verwijst naar de cultuur van de Maliseet, een inheemse Amerikaanse stam die behoort tot de losse confederatie van oostelijk Amerikaanse indianen die bekend staan als de Wabanaki-alliantie, samen met de Passamaquoddy-, Penobscot-, Micmac- en Abnaki-indianen. De Maliseet wonen hoofdzakelijk in Canada, vooral in New Brunswick, terwijl één groep over de grens woont, in het nabijgelegen Maine.

Verwijst naar de Middeleeuwse periode en stijl die wordt toegeschreven aan de Marcomanni, een Germaanse stam van de Suebi-groep, die een machtige confederatie van stammen opbouwde in Bohemen. De term wordt met name gebruikt om te verwijzen naar de migratie van de Marcomanni naar de vallei van de rivier de Main, van de 1ste tot de 5de eeuw n. Chr. Hier stonden zij bekend onder de naam Baiuwari of Beierse bevolking.

Verwijst naar de cultuur van de Micmac, een inheemse Amerikaanse stam die behoort tot de losse confederatie van oostelijk Amerikaanse indianen die bekend staan als de Wabanaki-alliantie, samen met de Passamaquoddy-, Penobscot-, Malecite- en Abnaki-indianen. De Micmac-stam woont in oostelijk Canada.

Verwijst naar de cultuur van de Nanticoke, een confederatie van Algonkin-sprekende indianen die leefden langs de oostkust van het gebied dat nu Maryland en het zuiden van Delaware omvat. De cultuur is verwant met die van de Delaware en de Conoy. De naam Nanticoke betekent Getijdenvolk.

Verwijst in het algemeen naar machinaal geproduceerde kant uit Nottingham, Engeland. Alleen kant die in het Verenigd Koninkrijk is gebreid, gevlochten of geborduurd door een lid van de British Lace Federation (Britse Kantfederatie) mag dit predicaat dragen, waarbij de patronen heel gevarieerd kunnen zijn. De term was oorspronkelijk van toepassing op kant die werd geproduceerd met de Nottingham-kantmachines, een uitvinding waarmee aanvankelijk vrijwel alleen grof kant werd gemaakt door grotere klossen te gebruiken dan op andere kantmachines en te werken met patroondraden die op afzonderlijke deelspoelen waren gewonden.

Verwijst naar de cultuur van de Passamaquoddy, Algonkin-sprekende indianen die leven rond de Passamaquoddy-baai, de rivier de St. Croix en het Schoodic-meer, in wat nu de grensstreek van de staten Maine en New Brunswick is. De Passamaquoddy-stam maakte deel uit van de losse confederatie van Oost-Amerikaanse indianen die bekend staat als de Abenaki Alliantie, samen met de Maliseet, Micmac, Abenaki en Penobscot.

Verwijst naar de cultuur van de Sioux, een indiaans volk (of confederatie van volken) dat op de Noord-Amerikaanse prairie woont en behoort tot de Sioux-taalgroep. Sioux is een afkorting van Nadouessioux, een naam die oorspronkelijk door de Ojibwa werd gebruikt om zichzelf aan te duiden; het woord Dakota betekent ‘bondgenoten’. Er bestonden drie hoofddivisies van de Sioux: Santee, Yankton en Teton, die zichzelf respectievelijk Dakota, Nakota en Lakota noemden.

Bestuur door een intern autonome territoriale of politieke eenheid als onderdeel van een federatie onder een enkele overheid.