Boekformaat waarbij een vel papier in 48 bladen of 96 pagina's wordt gevouwen. Dit gebeurt door een vel vijf keer te vouwen, waardoor 32 bladen ontstaan, en vervolgens een half vel te vouwen tot 16 bladen en dit in het eerste vel te schuiven.

In het algemeen de vorm, grootte of ordening van een object of een groep objecten. Kan ook in specifieke zin verwijzen naar een standaardvorm, -grootte of -configuratie, of naar een bepaalde rangschikking van objecten, boeken, data enzovoort. Er kan overlapping optreden tussen formaataanduidingen en aanduidingen van standaardgrootte.

Formaat fotografische plaat, standaard voor daguerrotypes, ongeveer 22 bij 16,5 cm.

Formaat van een fotografische plaat, ongeveer 22 bij 33 centimeter.

Formaat fotografische plaat, ongeveer 3,5 bij 4 cm.

Formaat fotografische plaat, ongeveer 5 bij 6,5 cm.

Formaat fotografische plaat, ongeveer 7 bij 8,3 cm.

Formaat fotografische plaat, meestal ongeveer 46 bij 53 cm, maar het kan variëren van 38 bij 46 cm tot 55 bij 64 cm.

Ongebruikelijk boekformaat met 64 pagina's of 32 bladen. Het kan worden gevormd door het oorspronkelijke vel papier vijf keer te vouwen, maar vastzittende lucht en opbollen gaan daarbij wel een probleem vormen. Daarom wordt het boekformaat geproduceerd door parallelle vouwen aan te brengen in een volledig vel, een half vel twee keer parallel en twee keer overdwars te vouwen, en vervolgens het gevouwen halve vel in het eerste vel te schuiven.

Boekformaat met 24 vellen of 48 pagina's. De gebruikelijkste methode voor het creëren van een vierentwintiger formaat is door twee afzonderlijke vellen papier met twee parallelle vouwen in drieën te vouwen. Vervolgens wordt het geheel eerst overdwars en daarna parallel gevouwen, waarna het tweede vel papier in het eerste wordt geschoven.

Boekformaat dat ontstaat door een vel papier zes keer te vouwen, waardoor een bladgrootte van 1/64ste van het oorspronkelijke vel papier ontstaat, met 128 pagina’s. Meestal is het paginaformaat (zonder bijsnijden) 121 x 79 mm. Aangezien het lastig is om een vel papier zes keer te vouwen, worden meestal meer vellen gebruikt en vervolgens in het boek ingevoegd.

Verwijst naar dat deel van een voorwerp dat zichtbaar is voor het oog, ter onderscheiding van de feitelijke grootte van het voorwerp. Meestal wordt de term gebruikt bij het beschrijven van de afmetingen van dat deel van een tweedimensionaal kunstwerk dat zichtbaar is binnen het venster van een lijst of passe-partout, zonder die delen van het werk die aan het oog zijn onttrokken door de sponning of het gebied van de passe-partout. De term kan ook worden gebruikt bij een beschrijving van de lijst of passe-partout zelf, en verwijst dan naar de grootte van de opening waardoor een bepaald kunstwerk gezien wordt.

Beschrijft videoband met een beeldbreedte van één inch (25,4 mm). Vroeger een professioneel gebruikt formaat, tegenwoordig nog maar zelden in gebruik.

Beschrijft speelfilms met een beeldbreedte van 16 millimeter. Bij stomme films zijn de beelden aan beide zijden geperforeerd; bij gesproken films slechts aan één zijde, aangezien de andere zijde als geluidsspoor fungeert. De 16-millimeterfilm kwam in 1923 op de markt voor amateurgebruik en ontwikkelde zich tot een standaardmedium voor thuisfilmmakers en voor cineasten die hun werk niet voor algemene vertoning in bioscopen wilden produceren. Filmmateriaal van dit formaat wordt doorgaans gebruikt voor onafhankelijke films, documentaires en educatieve films.

Beschrijft speelfilms met een beeldbreedte van 35 millimeter en vier perforaties per beeldje aan iedere zijde, en ongeveer 50 beeldjes per meter. Het beeldformaat van 35 millimeter fungeert reeds sedert de beginjaren van de cinematografie als standaardbreedte in de professionele filmwereld.

Filmformaat voor projectiedoeleinden met een beeldbreedte van 70 millimeter, met transportgaatjes aan beide zijden. Speelfilms die op 35 of 65 mm zijn opgenomen, kunnen worden overgezet en vergroot naar 70 millimeter, voor breedbeeldvertoning en distributie.

Beschrijft speelfilm met een beeldbreedte van 8 millimeter (smalfilm), de smalste beeldbreedte die voor dergelijke films beschikbaar is. Het formaat werd in 1932 geïntroduceerd voor gebruik door amateurfilmers en voor thuisgebruik, en werd eveneens omarmd door avant-garde- en undergroundfilmers, vanwege de betrekkelijk lage kosten van het filmmateriaal en van het ontwikkelen ervan. Sinds het midden van de jaren 60 is standaard 8-millimeterfilm vrijwel overal verdrongen door Super 8-film.

Formaat tekenpapier met dat varieert van 137x91 cm tot 132x74 cm.

Groot formaat tekenpapier ter grootte van 864 x 660 mm. De term 'atlaspapier' werd oorspronkelijk gebruikt voor wat nu 'kaartpapier' heet.

Verwijst naar een regionale school van Pahari-miniatuurschilderkunst die aan het eind van de 17de en de gehele 18de eeuw een bloeiperiode beleefde in de Indiase heuvelstaten. Schilderijen in de Basohli-stijl behoren tot het vroegst bekende Pahari-werk. Hoewel de naam van de school is ontleend aan de kleine onafhankelijke staat Basohli, als belangrijkste centrum van de stijl, zijn er overal in deze regio voorbeelden van te vinden. Kenmerkende elementen zijn: krachtige lijnvoering en felle kleuren, een langwerpig formaat, rode randen, monochrome achtergronden en een willekeurig maar bijzonder gebruik van architecturale en decoratieve elementen. De gezichten zijn doorgaans overdreven en gestileerd weergegeven, vaak en profil, met grote ogen met een doordringende blik. Een herkenbare techniek is het gebruik van dikke, pasteuze druppels witte verf voor de weergave van sieraden, terwijl delen van kevervleugeltjes smaragden moeten suggereren.

Verzamelingen van houten of ivoren tabletten, of vellen papier, perkament of soortgelijk materiaal, die blanco, beschreven of bedrukt zijn, en die aan elkaar zijn geregen of gebonden. Gewoonlijk vele gevouwen en gebonden bladen met ononderbroken drukwerk of tekst; wanneer het gedrukt materiaal betreft gaat het vooral om een gebonden band of een band van redelijke formaat.

Beschrijft materiaal dat of inhoud die in elektronische vorm is gecreëerd en is opgeslagen in digitaal formaat, zonder dat het aanvankelijk of tussentijds een analoog of fysiek product is geweest. Wordt meestal gebruikt om te verwijzen naar elektronisch geproduceerde aantekeningen, correspondentie of visuele werken zoals met een digitale camera gemaakte foto's. Het materiaal kan zijn weggeschreven of opgeslagen op personal computers, floppydisks, cd's, dvd's, harddrives of andere vormen van digitale opslagmedia.

Een formaat kaartfoto op een opzetkarton, van 21,5 bij 14 cm of 20 bij 12,5 cm; populair van de jaren zeventig tot de jaren negentig in de 19e eeuw.

Foto's, vooral portretten, geplakt op voorgepreegd en bedrukt opzetkarton in het formaat 13,3 x 21,6 cm.

Type foto dat populair was in de jaren 70 van de 19de eeuw, met een formaat van circa 21x13 cm.

Portugese, meestal viersnarige gitaren. Hun formaat ligt tussen de ukelele en de mandoline in.

Spaanse en Latijns-Amerikaanse volksschalmeien, in sopraan- en tenorformaat gebouwd, bestaande uit een kort, driehoekige dubbel riet met een wijde opening en meestal met een pirouette.

Japanse prenten van een standaardformaat, ongeveer 28 bij 20 centimeter.

Fotografische afdruktechniek waarbij een negatief in contact wordt gebracht met papier met een lichtgevoelige laag en dit vervolgens wordt belicht, zodat de afdruk hetzelfde formaat krijgt als het negatief. Bij veel 19e-eeuwse afdrukprocédés werd gebruik gemaakt van contactdrukken, omdat daarvoor belichting met sterk licht nodig was.

Te gebruiken voor meestal platte of open goederenwagons, die zijn uitgerust voor het vervoer van één of meer afneembare containers van een standaardformaat.

Papierformaat in Groot-Brittannië algemeen wordt gebruikt, ter grootte van 381 x 508 mm (in de Verenigde Staten 381 x 483 mm). Crownpapier had oorspronkelijk een kroon als watermerk.

Door de mens gemaakte objecten die worden aanbeden als de god of geest die ze belichamen, en die centraal staan binnen een bepaalde cultus of religie. Er kunnen verschillende rituelen zijn om de cultusbeelden te kleden, eten te geven of in optocht mee te voeren. Hoewel de betekenis van 'cultusbeeld' deels overeenkomt met die van 'afgodsbeeld', is een cultusbeeld doorgaans groter van formaat, is het een exclusief object van aanbidding van een bepaalde religie of cultus, en heeft het vaak vooral betrekking op religies van de oude wereld. Gebruik 'religieuze objecten' of 'cultusobjecten' voor voorwerpen die op dezelfde wijze worden gebruikt maar geen beeltenissen zijn. De term 'cultusbeeld' wordt in het algemeen gebruikt voor niet-christelijke beelden; gebruik 'iconen' voor christelijke beelden die zelf als heilig worden beschouwd.

Drukpapier met een formaat van 445 x 572 mm. Schrijfpapier van het formaat Demy meet 394 x 508 mm in Groot-Brittannië en 406 x 533 mm in de Verenigde Staten.

Altaren, van relatief kleine omvang en draagbaar die vaak passen in een container samen met andere voorwerpen voor de eredienst of diensten. In de christelijke context, zijn voorbeelden gewijde altaa stenen die in een houder of op andere wijze aangebracht. Werden gebruikt door priesters die van locatie naar locatie reisden om de mis te houden waar een permanent gewijd altaar niet beschikbaar was. Specificaties zijn dat het een massief stuk natuursteen van een type en formaat moest zijn dat bestand tegen breuken was, ingewijd door een bisschop, groot genoeg om de hosties en de kelk te houden, en zo ontworpen dat het kan worden gebruikt in of op een tafel voor de dienst. Voor verplaatsbare versies van christelijke geschilderde of gesneden beeld-dragende objecten van het type weergegeven werd op of boven een altaar, gebruik "draagbare altaarstukken."

Boekformaat dat ontstaat na het vouwen van een vel papier tot 12 bladen of 24 pagina's. Wordt meestal vervaardigd door een kleiner vel papier in een groter vel te vouwen, in tegenstelling tot de methode waarbij één vel papier twee keer parallel wordt gevouwen en vervolgens twee keer overdwars.

Wordt gebruikt voor aanvullende kopieën van hetzelfde formaat en medium in de context van een verzameling afbeeldingen of drukwerk.

Optische schijven met hetzelfde formaat als een compact disc, maar met een zeven keer zo grote opslagcapaciteit voor digitale informatie, soms ook op meerdere lagen; dvd's zijn meestal eenzijdig beschreven, waarbij iedere zijde 4,7 gigabyte aan informatie kan bevatten, meestal beeldinformatie.

Camera's die gebruik maken van een film waarvan het formaat kleiner is dan 35mm.

Boeken in een elektronisch formaat die op internet of op een draagbaar apparaat beschikbaar zijn om te worden bekeken.

Proces voor het produceren van papieren kopieën van originelen op microformaat, waarbij gebruik wordt gemaakt van elektrolytische beeldvorming op speciaal papier, dat is voorzien van metaallagen.

Kleine boom of grote heester die waarschijnlijk oorspronkelijk in het gebied rond de Kaukasus en de Kaspische Zee voorkwam. Volgens de vroegste geschriften waarin de pruim wordt vermeld is deze soort zeker 2000 jaar oud. De vrucht is een vleesachtige steenvrucht van uiteenlopend formaat, doorgaans met een paarse, rode of gele schil die een doffe, poederachtige waas heeft als hij rijp is. Het vruchtvlees is zoet en de pit is vrij plat en puntig.

Frame waarin fotografische film wordt vastgezet alvorens het in een camera of onder een scanner te schuiven. De vorm en grootte van het frame hangt af van het formaat van de film.

Systemen die zijn ontwikkeld voor het projecteren van speelfilms op een scherm. De werking van deze systemen berust op het sturen van een lichtstraal door bewegende, belichte film, waarna het beeld vergroot wordt geprojecteerd op een filmdoek in een theater, in een daarvoor geschikt formaat.

In het algemeen, het boekformaat dat resulteert na het één keer vouwen van een vel papier, waardoor twee bladen of vier pagina's ontstaan. In specifieke zin wordt bedoeld een papierformaat van 432 x 559 mm of groter. Vaak wordt de term gebruikt om te verwijzen naar een boek van het grootste formaat.

Grote kleerhanger voor een kerkelijk gewaad. Deze is langer en breder van formaat dan de gangbare kleerhangers en meestal aangepast aan de vorm van het gewaad.

Zwartfigurige kylikes voorzien van bandachtige versieringen, qua vorm gelijk aan sianaschalen, maar met een ander formaat en ander lipprofiel; meestal uit het begin of midden van de 6e eeuw v.C.

Messen met een plat lemmet, en een gladde, tamelijk scherpe snijkant aan een of beide zijden, gebruikt om bladgoud te snijden tot het gewenste formaat en de gewenste vorm en om het bladgoud te kunnen bewerken tijdens het vergulden.

Kijkers voor paren stereo-daguerreotypieën van standaardformaat, ontworpen en geoctrooieerd door Southworth & Hawes in ca. 1853. In een grote kast op een gietijzeren onderstel konden tien stereoparen na elkaar worden weergegeven door middel van een slinger.

Papierformaat ter grootte van 419 x 533 mm.

Lenzen met een brandpuntsafstand die aanzienlijk korter is dan de diagonaal van het formaat dat er in zit. De lenzen geven een breed gezichtspunt en aanzienlijke diepte.

Formaat fotografische plaat, meestal 12 bij 16,5 cm.

Japanse prenten van een lang, smal formaat, ongeveer 73 bij 12 centimeter.

Boekformaat dat is afgeleid van het vouwen van een vel papier in 128 bladen, waardoor 256 pagina's ontstaan. Vaak aangeduid als 128mo.

Japanse prenten van een lang, smal formaat, ongeveer 33 bij 16½ centimeter.

Letterlijk ���smal formaat'. De term verwijst naar Japanse afdrukken met een klein formaat. De standaardmaat was ongeveer 330 x 145 mm. In de achttiende eeuw gebruikte men dit formaat veelvuldig voor blokdrukken, tot het werd vervangen door de ���oban': afdrukken met een groter formaat.

Een formaat kaartfoto op een opzetkarton, van ongeveer 18 bij 25 cm.

Papierformaat dat in Groot-Brittannië algemeen wordt gebruikt, met standaardafmetingen van 559 of 572 x 762 mm.

Foto of fotohouder met een formaat tussen 17,5x25 cm en 20x25 cm.

Fotografische kaarten, meestal portretten, die F. R. Window in 1867 introduceerde als groter alternatief voor de cartes-de-visite. Het grotere formaat van opzetkarton en foto, ongeveer 11 bij 16,5 cm, was geschikter om uit te stallen en maakte groepsportretten mogelijk. Bovendien kon de afbeelding worden geretoucheerd. Het bleef een populair formaat tot de Eerste Wereldoorlog.

Verwijst naar een portret van een bepaalde omvang, meestal geschilderd, een afdruk of een ander tweedimensionaal medium. Het is meestal ongeveer 90 x 70 centimeter groot en heeft een opvallende compositie: niet helemaal tot aan de knieën, maar wel met een of beide handen. De Engelse term is afgeleid van de serie portretten die Godfrey Kneller rond 1700-1720 maakte voor de eetzaal van de literaire club Kit-Cat in Londen, waar het plafond te laag was voor portretten tot aan de knieën. Daarom koos Kneller voor dit ongebruikelijke formaat.

Standaardformaat voor drukwerk dat in Groot-Brittannië wordt gebruikt, meestal circa 342x432 mm.

Japanse prenten van een standaardformaat, ongeveer 14 bij 11½ centimeter.

Gebeeldhouwde figuren van buitengewoon groot formaat.

Formaat fotografische plaat, ongeveer 8 bij 10 cm.

In algemene zin is kwarto het boekformaat dat resulteert nadat een vel papier twee keer is gevouwen. Meestal is de vorm vierkanter dan bij folio en de afmetingen kunnen variëren. In specifieke zin kan ermee worden verwezen naar een boek met een formaat tussen octavo en folio (circa 280 x 330 mm). Een kwartoformaat wordt bereikt door een vel papier twee keer te vouwen, waardoor vier bladen of acht pagina's ontstaan. Daarnaast kan kwarto verwijzen naar een krant van middelgroot formaat, circa 230 x 305 mm, die eveneens wordt gemaakt door een vel papier twee keer te vouwen. Bij boeken van vergépapier lopen de kettinglijnen horizontaal. Begin 18de eeuw werd kwarto in Engeland als het meest elegante formaat voor boekpublicaties beschouwd. In de 19de eeuw, toen de mechanisatie zijn intrede deed in de boekdrukkunst, gingen bibliothecarissen de term gebruiken om te verwijzen naar het formaat van het boek in plaats van naar de vervaardigingsmethode.

Kaarten die aan de leden van een organisatie worden verstrekt als bewijs van hun lidmaatschap. Het is gebruikelijk dat de kaarten op portefeuille-formaat worden gemaakt en dat de naam van de houder plus het logo van de organisatie erop afgedrukt staat.

Doosjes voor het bevatten van lucifers. Wordt vooral gebruikt met betrekking tot kleine, metalen, rechthoekige dozen in zakformaat met afgeronde hoeken en drukke versieringen, hetzij gemaakt met een scharnierend deksel of met een glijdend vakje, als een lade.

Papierformaat dat in Groot-Brittannië algemeen wordt gebruikt, ter grootte van 457x 584 mm.

Digitaal videoformaat voor het opnemen en afspelen van digitale video met een zeer hoge resolutie.

Te gebruiken voor het beschrijven van voorwerpen of creaties in een verkleinde schaal in vergelijking met het gemiddelde of normale formaat voor het type.

Houders met één of meer cilindervormige kanalen voor het bewaren van stapels muntstukken van hetzelfde formaat.

Houders van zakformaat, zoals tasjes of rolletjes stof, voor het meenemen van kleine voorwerpen zoals draad, naald en schaar.

Wordt gebruikt voor korte beschrijvingen van een feit of een ervaring, die zijn bedoeld als geheugensteun of om iemand anders te informeren of die zijn gemaakt om het feit of de ervaring in kwestie naderhand uitgebreider onder de loep te nemen. Gebruik 'memo's' voor korte, informele mededelingen op klein formaat papier.

Verwijst naar een regionale school van Pahari-miniatuurschilderkunst die wordt geassocieerd met de staat Nurpur in het heuvelgebied van Punjab. De staat lag minder afgelegen dan andere heuvelstaten in Punjab, en begin 17de eeuw was het bestuur in handen van generaals en gouverneurs van het Mogolrijk. De Nurpur-school had weliswaar een eigen stijl, maar was daarnaast schatplichtig aan de Mogol-schilderkunst, met name wat de portretkunst betreft. Bij andere genres werd voor een meer expressieve stijl gekozen. Aan het begin van de 18de eeuw kwam het tot een synthese tussen de twee stijlen: gelaatstrekken werden minder extreem, het kleurgebruik werd meer ingetogen en de landschappen kregen een meer gestileerd karakter. De Nurpur-schilderkunst uit de 18de eeuw stond onder invloed van de schilderstijl van Guler en Jammu, wat leidde tot een naturalistischer en verfijnder resultaat. Een staand formaat geniet de voorkeur en vaak worden rijzige, sierlijke vrouwenfiguren met een klein hoofd afgebeeld. In de tweede helft van de 18de eeuw raakte het hofleven in Nurpur in verval, evenals de schilderkunst.

Japanse prenten van een standaardformaat, ongeveer 40 bij 27 centimeter.

Boekformaat dat resulteert nadat een vel papier drie keer is gevouwen. Er ontstaat dan een blad dat een achtste van het formaat van het oorspronkelijke vel heeft, met 16 pagina's. De resulterende paginagrootte (zonder bijsnijden) wordt dan 318 x 241 mm. De term zelf wordt vaak gebruikt in verband met een papierformaat.

Ongebruikelijk boekformaat met 18 vellen en 36 pagina's. Werd gebruikt voor boeken tussen 1770 en 1840, maar wordt tegenwoordig nog zelden toegepast. De gebruikelijkste methode voor het maken van een octodecimo is door een vel papier als een accordeon te vouwen, gevolgd door een enveloppevouw en overdwars vouwen.

Formaat tekenpapier ter grootte van 711 x 584 mm.

In algemene zin verwijst deze term naar diverse schilderstijlen uit Oost-India die een langdurige periode omvatten. Vaak wordt er specifiek mee verwezen naar een Indiase schilderstijl die hoofdzakelijk beperkt bleef tot de boeddhistische kloosters van Bihar, Bengalen en Orissa, in de 11de en 12de eeuw. Er is een groot aantal palmbladmanuscripten met miniaturen bewaard gebleven; de vaakst gedecoreerde tekst is de 'Astasahasrika Prajnaparamita' ('Vervolmaking van de wijsheid in 8000 delen'). Er wordt meestal een frontaal aanzicht gekozen, en afgezien van een paar bomen is de achtergrond doorgaans leeg. Vanwege het kleine formaat (nooit groter dan 80x80 mm) is de iconografie niet complex; meestal is de afbeelding een conventioneel icoon van boeddhistische goden en godinnen, met een gering verhalend element. De stijl van de nog resterende manuscripten is verwant met de Palastijl. De kloosters zelf werden vermoedelijk voorzien van fresco's en gedecoreerd met vaandelschilderingen, die niet bewaard zijn gebleven. Na de islamitische invasie en de verwoesting van de boeddhistische centra in Oost-India in de 13de eeuw raakte de stijl in verval.

Verwijst naar het werk in de Ukiyo-e-stijl van een school van prentkunstenaars in Osaka tussen het midden van de 18de eeuw en het begin van de 19de eeuw. De stijl is nauw gerelateerd aan het kabukitheater en kenmerkt zich door prenten in groot formaat van hoofden of van acteurs die in de volle lengte worden afgebeeld. De prenten verschenen in de jaren 40 van de 19de eeuw. In de Meiji-periode (1868-1912) werden veel panorama's en historische prenten gepubliceerd, maar de stijl was aangepast aan de conventies van de scholen in Tokyo.

Ramen van een groot formaat, karakteristiek voor de Renaissance en latere classicistische stijlen, die door kolommen of penanten die lijken op pilasters in drie vensters is verdeeld, waarvan de middelste meestal breder is dan de anderen en soms overwelfd.

Kanthaken van zakformaat voor het rollen van houtblokken.

Formaat kaartfoto van 10 bij 20 cm, op een opzetkarton van 19 bij 33 cm of groter.

Foto's op karton met een formaat van circa 10x22 cm.

Vormen of modellen, van diverse materialen, met hetzelfde formaat of silhouet als het eindproduct, die worden gebruikt als voorbeeld tijdens het maken.

Computers op handformaat die voor het eerst eind jaren 80, begin jaren 90 van de 20ste eeuw werden ontwikkeld, en die waren uitgerust met een miniatuurtoetsenbord en software voor handschriftherkenning. Ze waren oorspronkelijk bedoeld voor de uitvoering van eenvoudige taken zoals berekeningen en agendabeheer, maar zijn sindsdien veelzijdiger geworden. De meeste pda’s kunnen tegenwoordig dienst doen als mobiele telefoon, geven toegang tot het internet en voeren zeer geavanceerde software uit.

Vouwcamera's van middelgroot of groot formaat die gewoonlijk dezelfde kenmerken hebben als een statiefcamera, zoals verschuifbare en verdraaibare staanders en een houder voor groothoeklenzen. Dit soort camera's wordt zo genoemd omdat de eerste modellen (circa 1910) bedoeld waren voor persfotografen, die een stevig apparaat nodig hadden met een groot negatief dat in de hand kon worden gehouden. Veel perscamera's zijn voorzien van spleetsluiters en draadframekijkers. Men kon er relatief snel foto's mee maken. Deze kenmerken en de stevige constructie waren een voordeel ten opzichte van statiefcamera's. Perscamera's werden tussen ongeveer 1910 en 1960 gebruikt. Daarna werden 35mm-camera's de norm in de persfotografie.

Papierformaat dat in Groot-Brittannië algemeen wordt gebruikt, ter grootte van 470 x 368 mm.

Platte, dunne objecten met inscriptie, ook voor sier; formaat ca. 5 x 10 cm.

Dekens met een aantal korte, in de hoeken geweven strepen - 'points' genoemd - die formaat en gewicht aangeven. Geen Nederlands equivalent.

Papierformaat dat in Groot-Brittannië algemeen wordt gebruikt, met standaardafmetingen van 394 x 483 mm. Dubbelvouwen van een vel postpapier levert een kwartoformaat op.

Papierformaat ter grootte van 381 x 318 mm. Pottpapier had oorspronkelijk een pot als watermerk.

Een formaat kaartfoto op een opzetkarton, van ongeveer 18 bij 10 cm.

Type foto dat in 1875 werd geïntroduceerd als variant op de kabinetfoto. Dit formaat (circa 9,5x19 cm) was speciaal bedoeld voor staande portretten.

Een vervaardigd object dat is bedoeld als functioneel model voor de productie van volgende exemplaren. De term wordt meestal geassocieerd met driedimensionale functionele objecten (meubels, gebouwen en machines) en in mindere mate met de schilder-, teken- of beeldhouwkunst. Soms is de term ook van toepassing op schilderijen en tekeningen bij het beschrijven van conceptuele gelijkenissen, en dus niet van feitelijke objecten. Gebruik 'prototypes' uitsluitend voor het beschrijven van beeldhouwkunst indien het formaat, de vorm en de details van de werken overeenkomen met andere voltooide werken. Gebruik 'maquettes' voor kleine driedimensionale versies van beeldhouwwerken, en 'bozzetti' voor meer in detail uitgewerkte versies van een beeldhouwwerk of schilderij.

Aarden omheiningen van een betrekkelijk klein formaat in het oude Ierland of Wales, meestal rond en waarschijnlijk bedoeld als versterkingen of woningen voor de hoofdman.

Houders voor het veilig stellen of tentoonstellen van relikwieën van heiligen, in formaat uiteenlopend van kleine doosjes tot grote objecten, soms in de vorm van de ingesloten relikwie.

Papierformaat dat in Groot-Brittannië algemeen wordt gebruikt, ter grootte van 520 x 620 mm.

Geschilderde voorstellingen op panelen of opgespannen doek, meestal van draagbaar formaat. Vooral te onderscheiden van 'muurschilderingen' en 'verluchtingen' in manuscripten.

Papier dat meestal wordt gebruikt om op te typen. Een goede kwaliteit van deze soort bankpostpapier kan voor 80% uit witte lompen bestaan. De prijs van schrijfmachinepapier wordt bepaald door het gewicht van een riem papier. Een riem bestaat doorgaans uit 500 vel van een in inches opgegeven formaat.

Drukprocédé voor het maken van reliëfgravures op metaal, schrootbladen genoemd, waarbij stippen worden gezet met gatenmakers van divers formaat, en soms ook burijnlijnen. Deze techniek was met name in de tweede helft van de 15e eeuw in zwang. Gebruik 'stippelgraveren' voor diepdrukprocédés van latere datum, waarbij gebruik wordt gemaakt van rechtstreeks gegraveerde krasjes of stippen om bepaalde delen uit te laten komen.

Kunstenaars die zijn gespecialiseerd in het scheppen van beelden en vormen die hoofdzakelijk driedimensionaal worden uitgevoerd, vaak van groot of middelgroot formaat, in het medium steen, hout of metaal. De term kan ook verwijzen naar kunstenaars die werk in reliëf of intaglio uitvoeren. Gebruik 'beeldsnijders' voor kunstenaars die kleine werken vervaardigen, of voor ambachtslieden die driedimensionale vormen vervaardigen welke niet als kunst worden beschouwd.

Boekformaat dat ontstaat door een vel papier vier keer te vouwen. Er ontstaat dan een blad dat een zestiende van het formaat van het oorspronkelijke vel heeft, met 32 pagina's. De resulterende paginagrootte (zonder bijsnijden) wordt dan 165 x 241 mm. De term zelf wordt vaak gebruikt in verband met een papierformaat.

Boekformaat met 6 vellen of 12 pagina's.

Verwijst naar een groep schilders die hoofdzakelijk in Shanghai werkzaam was, vanaf het midden van de 19de eeuw tot aan het begin van de 20ste eeuw. Hoewel het hier geen school in de westerse betekenis betreft, hebben de hiermee geassocieerde schilders wel als gemeenschappelijke kenmerk dat ze dezelfde thematiek, stijlen en technieken gebruikten, en in opdracht van kooplieden uit Shanghai werkten. Na de vernietigende opstand van Taiping (1850-1864) vestigden vier beroepsschilders met de achternaam Ren zich in Shanghai: Ren Xiong (1820-1857), zijn broer Ren Xun (1835-1893) en zijn zoon Ren Yu (1853-1901) uit Xiaoshan, en Ren Yi (1840-1896), geen familie, uit Hangzhou, plaatsen die beide in de provincie Zhejiang liggen. De vier Rens, van wie Ren Yi het invloedrijkst en succesvolst was, vormden de kern van de nieuwe school. Het werk van de Shanghai-school was vooral bedoeld om de opdrachtgevers te behagen. De werken, die doorgaans waren bestemd voor het kantoor of de woning van de kooplieden, waren meestal van decoratieve aard; veelal waren het symbolische voorstellingen waarin werd verwezen naar thema's als een lang leven, geluk en voorspoed. Met name de hangende rol was een populair formaat, evenals de vouwwaaier. De werken worden gekenmerkt door felle kleuren en herkenbare, alledaagse motieven, zoals figuren, vogels en planten. Het landschap speelde meestal een ondergeschikte rol in de Shanghai-schilderkunst. De bloemschilderkunst van Shanghai werd populair dankzij Zhao Zhiqian (1829-1884), die bekend is om zijn grote, decoratieve rollen met bloemen, welke hij in brede verfstreken en rijke, opake kleuren schilderde. Een hoogtepunt bereikte de Shanghai-school aan het begin van de 20ste eeuw met Wu Changshi, die wel als de grootste van de Shanghai-schilders wordt beschouwd.

Formaat dat verticaal is vormgegeven en niet horizontaal bij het ontwerp van onder meer publicaties, documenten en foto's, waarbij de hoogte groter is dan de breedte.

Graatribbige gewelven die worden gevormd door de penetratie van twee gewelven van ongelijk formaat die op hetzelfde niveau beginnen.

Strijkinstrumenten met een klankkast van ongeveer hetzelfde formaat als een viola' d'amore, 5 metalen dubbele snaren; Dublin, rond 1780.

Verwijst naar het werk van een school van schilders die actief was in de 17de tot 19de eeuw, en die was voortgekomen uit de Tosa-school. De school werd opgericht door Sumiyoshi Jokei, die was aangesteld als hoofd van de schildersafdeling van het Sumiyoshi-heiligdom in Osaka. De stijl kenmerkt zich door de voortzetting van de miniaturistische traditie van de Tosa-school, met als onderwerp doorgaans albums en rolschilderijen op klein formaat en de mens in de natuur.

Super 16 mm, een beeldformaat voor speelfilms dat in 1971 op de markt kwam, heeft een 40-46% groter beeldgebied dan standaard-16 mm-film. Dit formaat wordt vaak gebruikt om films te vergroten tot 35 mm voor bioscoopvertoning, aangezien de productiekosten van Super 16 mm lager zijn.

Papierformaat dat in Groot-Brittannië algemeen wordt gebruikt, dat één maat groter is dan royaal, namelijk 483-533 x 686-711 mm.

De eigenschap blijvend vervormd te worden door spanning, zonder te scheuren; dat wil zeggen, het vermogen om van een breed naar een smaller formaat te kunnen worden getrokken.

Japanse prenten van een standaardformaat, ongeveer 35½ bij 10 centimeter.

Kopjes van handformaat zonder handvat om thee uit te drinken; soms met bijbehorend schoteltje.

Stripboekjes die vanaf de jaren 30 tot de jaren 50 van de 20ste eeuw werden geproduceerd, met parodieën op populaire stripfiguren in expliciete seksuele situaties. Werden meestal uitgegeven met een formaat van circa 7,5x10 cm en bevatten acht pagina's.

Bij het boekbinden, labels van papier of een ander materiaal dat afwijkt van het materiaal dat voor de omslag is gebruikt, met daarop de boektitel, de naam van de schrijver(s) en soms ook de datum en uitgever, welke op de rug of voorzijde worden bevestigd. Soms zijn dergelijke labels gedrukt op overigens blanco vellen, meestal in staand formaat, en in het boek gebonden, zodat de boekeigenaars de labels konden uitknippen en gebruiken. Gebruik 'titelschilden' voor soortgelijke labels van leer.

Kettinglijnen in het papier die voor een bepaald formaat niet de goede oriëntatie hebben, bijvoorbeeld verticale kettinglijnen in een horizontaal formaat.

Houders voor het bevatten van een vloeistof of andere substantie, meestal rond van doorsnede en gemaakt van duurzaam materiaal; met name houders van dit type voor huishoudelijk gebruik, worden gebruikt voor het bereiden of opdienen van voedsel of drank, en zijn meestal van draagbaar formaat.

Kopieën van afbeeldingen of objecten op een groter formaat.

Kopieën van afbeeldingen of objecten op een kleiner formaat.

Beschrijft videoband met een breedte van 12,7 mm; dit videoformaat, dat hoofdzakelijk bekend is als VHS (Video Home System), werd in de jaren 70 van de 20ste eeuw ontwikkeld ten behoeve van videorecorders voor thuisgebruik. Het systeem is gebaseerd op een beeldresolutie van 240 horizontale lijnen.

Een formaat kaartfoto op een opzetkarton, van ongeveer 9 bij 13 cm.

Foto's op karton of fotohouders met een formaat van circa 14x8 cm.

Hout van de boom behorende tot het genus Dalbergia, inheems in Zuid-Amerika, voornamelijk Brazilië. Het spinthout is wit van kleur met duidelijk begrensd, veelkleurig kernhout. De kleuren variëren van violetbruin tot bijna zwart, met violetbruine, zwarte, zwartviolette of goudgele strepen. Vanwege het kleine formaat van de bomen zijn de toepassingen van het hout beperkt tot decoratief werk, zoals inlegsels en draaiwerk.

Als handelsmerk gedeponeerde naam voor een filmcamera- en projectiesysteem voor bioscoopfilms, ontwikkeld door technici van de Paramount-studio's. Standaard 35 mm-film werd horizontaal door een projector geleid, waardoor het formaat werd verdubbeld. Het systeem werd voor circa 70 films gebruikt, tussen 1954 en 1961.

Bij het handmatig zetten, de fouten die in het gedrukte resultaat verschijnen als gevolg van het verkeerd sorteren van het zetsel in de zetkast. Typische voorbeelden van zetfouten zijn letters van een verkeerd formaat of lettertype, of spelfouten.