Fotografie van verschijnselen buiten de atmosfeer van de aarde en van bepaalde verschijnselen uit de ionosfeer, zoals het noorder- en zuiderlicht en meteorietenregens. Gebruik 'ruimtefotografie' voor fotografie buiten de atmosfeer van de aarde. Gebruik 'luchtfotografie' voor het fotograferen van de aarde vanuit een luchtvaartuig.

De fotografie van persoonlijke energievelden (aura's), energie- of persoonlijkheidsuitbreidingen (astrale projecties), pré- of postcognitieve mentale beelden of verschillende andere bovennatuurlijke visuele manifestaties.

Te gebruiken voor het maken van chronofoto's, waarbij beweging of verandering in een serie fotografische beelden wordt vastgelegd door afzonderlijke foto's na elkaar te nemen of met één lange opname beweging te registreren. De bewegende mensen of voorwerpen op de foto's krijgen een wazig effect. Niet te verwarren met 'cinematografie', waarbij bewegende mensen of voorwerpen worden vastgelegd met behulp van een filmcamera.

Fotografische techniek waarbij een (uitvergroot) onderdeel van het beeld afzonderlijk vertoond wordt.

Fotografie waarbij bij het vastleggen van het onderwerp, vaak een actuele gebeurtenis, de nadruk wordt gelegd op een nauwkeurige weergave van de feiten en de fotograaf een zo hoog mogelijke mate van objectiviteit aan de dag legt.

Het maken van afbeeldingen door veranderingen in de elektrische eigenschappen van het gevoelige materiaal, onder invloed van licht.

Techniek van het nemen van foto's met behulp van een flitser, waarbij een korte, felle lichtflits wordt uitgezonden precies op het moment dat de sluiter van de camera wordt geopend.

Fotografie met als doel het vervaardigen van foto's volgens strenge technische eisen, die gebruikt kunnen worden als wettig bewijsmateriaal voor een rechtbank.

Deze kunstvorm heeft momenteel nog geen definitie beschikbaar.

Fotografie met als doel het vastleggen van ectoplasmische of andere manifestaties van overleden personen.

Fotografie waarbij de camerasluiter met een veel hogere snelheid werkt dan normaal.

Techniek die een film gebruikt die zowel gevoelig is voor zichtbare lichtgolven als voor golflengten die worden geproduceerd door het infrarode segment van het elektromagnetische spectrum.

Fotografische techniek waarbij de kenmerken van de oppervlakteconductie van een voorwerp of een stof vast te leggen door het op een fotografische film te leggen, die dan wordt blootgesteld aan het blauwe en ultraviolette licht van een corona die door een hoogspannings- en hoogfrequentiestroom wordt voortgebracht.

De kunst of kennis van het maken en/of ontwikkelen van foto's waarbij in de afbeelding de kleurindrukken van het origineel benaderd worden.

Verwijst naar het nemen van foto's vanuit een luchtvaartuig. De term kan ook in het algemeen worden gebruikt voor foto's die vanuit de lucht worden genomen, bijvoorbeeld foto's die zijn genomen door camera's die op luchtvaartuigen, raketten, satellieten om de aarde en andere ruimtevaartuigen zijn bevestigd. Het doel van fotografie vanuit lucht- of ruimtevaartuigen is meestal het verzamelen van informatie over landschapselementen ten behoeve van militaire en andere verkenningen, of voor het vastleggen van dimensionale eigenschappen van het land voor het onderzoeken of in kaart brengen van een locatie. Gebruik 'ruimtefotografie' om specifiek te verwijzen naar fotografie buiten de atmosfeer van de aarde en 'astrofotografie' voor de fotografie van astronomische verschijnselen. Gebruik 'luchtaanzichten' als de nadruk ligt op fotografische gezichten vanuit een luchtvaartuig of een ander hoog standpunt.

Fotografie waarbij met macrolenzen of -ringen onderwerpen vrijwel 1:1 of nog groter in beeld worden gebracht.

Fotografie van zeer kleine objecten, met behulp van een microscoop. Gebruik 'microfotografie (verkleinen) voor fotografie die de onderwerpen sterk verkleind in beeld brengt.

Fotografie voor militaire doeleinden, zoals het in kaart brengen van een gebied of oefeningen. Gebruik 'oorlogsfotografie' voor fotografie in oorlogstijd met als doel historische documentatie.

Fotografie van modieuze kleding en accessoires, vooral voor reclamedoeleinden.

Fotografie in oorlogstijd met als doel historische documentatie. Gebruik 'militaire fotografie' voor fotografie voor militaire doeleinden, zoals het in kaart brengen van een gebied of oefeningen.

Verwijst naar het maken van foto's met een gaatjescamera. Lichtgevoelige film of lichtgevoelig papier wordt belicht via een minuscule opening zonder lens: de resulterende beelden hebben een zeer grote scherptediepte, maar geen specifieke scherpte.

Fotografie van (potentieel) te identificeren personen, groepen van personen of van dieren.

Fotografie buiten de atmosfeer van de aarde. Gebruik 'astrofotografie' voor fotografie van hemellichamen of astronomische verschijnselen. Gebruik 'luchtfotografie' voor fotografie van de aarde vanuit een luchtvaartuig.

Verwijst naar de activiteit waarbij foto's worden genomen met camera's op satellieten die in een baan om de aarde of een andere planeet cirkelen. Doorgaans heeft satellietfotografie tot doel de grondkenmerken en -activiteiten op grote afstand van de aarde te observeren, bijvoorbeeld in het kader van militaire inlichtingen, cartografie en het volgen van weersverschijnselen. De camera's kunnen ook op de kosmische ruimte worden gericht en de foto's kunnen hemellichamen of kosmische verschijnselen bevatten die onder het begrip 'astronomische fotografie' vallen.

Fotografische technieken om verschillende dichtheden in een gas vast te leggen als een patroon van gekleurde banden van licht en donker; wordt regelmatig gebruikt om patronen van stralingshitte vast te leggen. Niet alle vormen van deze techniek vereisen een camera en een lens.

Filmtechniek waarbij afzonderlijke beelden van niet-bewegende figuren of getekende fragmenten gecombineerd worden waardoor ze lijken te bewegen, of waarbij de suggestie gegeven wordt van plotselinge verschijning of verdwijning van voorwerpen of personages uit een scène. Het is een essentiële techniek voor modelanimatie, uitgesneden animaties, pixelisatie en speciale effecten.

Fotografie van bewegende voorwerpen door herhaald flitsen of door een pulserende lichtbron.

Verwijst naar het werk van een groep fotografen die in de jaren 50 van de 20ste eeuw actief waren in West-Europa, en die waren beïnvloed door de leer van professor Otto Steinert. De nadruk lag op experimenten en de creatieve impulsen van de fotograaf. De stijl kenmerkt zich door de ondergeschikte rol van het onderwerp en een prominente rol voor patronen en vormen, zoals ook in de grafische kunst het geval is.

Fotografie van voorwerpen op grote afstand, waarbij een telelens of een telescoop wordt gebruikt.

Techniek van het nemen van een serie foto's met vastgestelde intervallen om veranderingen vast te leggen die langzaam in de tijd plaats hebben, zoals de groei van een plant. Worden meestal afgespeeld als film.

Het maken van foto's waarop wetenschappelijke verschijnselen worden vastgelegd of geïllustreerd.

De kunst of kennis van het maken en/of ontwikkelen van foto's waarvan de afbeeldingen zijn opgebouwd uit grijstinten, zwart, wit en soms een kleur, die het resultaat kan zijn van tinten of verouderen.

Zachte, kameelharen borstels die worden gebruikt voor laboratoriumwerk, fotografie en fotogravures.

Wordt gebruikt voor de beweging in Engeland en de Verenigde Staten die, van circa 1890 tot aan het begin van de twintigste eeuw, verschillende esthetische benaderingen bevorderde. Is ook wel gebruikt om alle fotografie met een esthetische doel aan te duiden, om een duidelijk onderscheid te maken met wetenschappelijke, commerciële of journalistieke fotografie; gebruik hiervoor de term 'fotografie'. Gebruik voor uiteenzettingen over fotografie als beeldende kunst 'fotografie' plus 'kunsttheorie'.

Pigmentdruk waarbij een bichromaatverbinding wordt gebruikt die, wanneer die aan licht wordt blootgesteld, het colloïde bindmiddel doet verharden. Onverharde delen kunnen worden afgewassen of weggeschuurd. Het pigment kan worden aangebracht vóór de belichting, of tijdens het ontwikkelen. Hoewel men aan de term dichromaat in de scheikunde tegenwoordig de voorkeur geeft, blijft bichromaat in gebruik in de fotografie.

De kunst en wetenschap van het fotograferen van animaties of geanimeerde wezens of voorwerpen in beweging met behulp van een filmcamera. Te onderscheiden van 'chronofotografie', waarbij beweging of verandering in een serie fotografische beelden wordt vastgelegd door afzonderlijke foto's na elkaar te nemen of met één lange opname beweging te registreren, waardoor wazige beelden ontstaan. Zie de beschrijvingen onder de gidsterm "filmproductie en processen en technieken voor filmproductie" voor termen betreffende het algehele proces van filmproductie en de diverse technieken voor filmproductie.

Fotografisch procedé waarbij licht wordt gebruikt om een tekening op een glasplaat (of een ander doorschijnend oppervlak) af te drukken op fotogevoelig papier. Het resultaat bevat elementen uit zowel de boekdrukkunst als de fotografie. Met de term wordt vaak verwezen naar het procedé, het negatief en de resulterende afdruk. De techniek is in de jaren 30 van de 19de eeuw ontwikkeld.

Reeks groenachtig blauwe kleuren die worden gebruikt in fotografie en kleurendruk. Het is een van de primaire subtractieve kleuren. De naam is afgeleid van cyanine, dat ongeveer dezelfde kleur heeft. Cyaan onderscheidt zich echter door zijn status van primaire subtractieve kleur.

Fotopapier gecoat met zilverchloride emulsies, doorgaans gemaakt van gelatine maar soms van collodium. Het werd ontworpen om een fotografische afdruk van een negatief te maken, niet door chemicaliën te gebruiken, maar alleen door licht te laten vallen op lichtgevoelig materiaal. Het was zeer in trek, vooral voor portretfotografie, vanaf de jaren 80 van de 19de eeuw tot de late jaren 20 van de 20ste eeuw toen ontwikkelpapier aan populariteit won. Omdat het papier in contact moest staan met het negatief totdat de afbeelding volledig zichtbaar was, kon pas met een tweede afdruk worden begonnen als de eerst was voltooid. Op daglichtpapier gemaakte foto's kunnen glanzend of mat zijn, en zijn doorgaans warm van toon.

Instrumenten die de optische densiteit van materialen of voorwerpen meten door de intensiteit van doorgelaten of gereflecteerd licht te meten; ze worden bijvoorbeeld in de fotografie gebruikt om de zwarting van beelden te meten of om de snelheid van een film vast te stellen.

Kleurendruk waarbij gebruik wordt gemaakt van drie achtereenvolgens, additief of subtractief opgebrachte kleuren. Gebruik 'driekleurenfotografie' voor procédés waarbij driekleuren achtereenvolgens worden opgebracht voor het maken van foto's in plaats van fotomechanische afdrukken.

De suspensie van druppeltjes van een vloeistof in een andere vloeistof, waarbij de eerste vloeistof niet oplosbaar is. Het kan ook een mengsel zijn van een vaste of halfvaste substantie met een vloeistof, soms met behulp van een emulgator. In de fotografie duidt het op het mengsel van bindmiddel en uiteindelijk afbeeldingsmateriaal.

Verwijst naar afbeeldingen in foto's, schilderwerken, andere stilstaande beelden of films die een onderwerp of een deel daarvan veel dichterbij tonen dan gebruikelijk, bijvoorbeeld door het gebruikt van macro- en microlenzen in de fotografie. Meestal tonen ze alleen de details van een voorwerp, zoals het oog van een menselijk gezicht.

Verwijst naar fotomechanische kleurenafdrukken die lithografisch werden geproduceerd van fotografische negatieven. De techniek werd in de jaren 90 van de 19de eeuw ontwikkeld door het Zwitserse Art Institute Orell Füssli, ook bekend als Photoglob Zürich. De techniek werd geïntroduceerd tijdens de Wereldtentoonstelling in Parijs in 1898 en werd gebruikt tot de jaren 30 van de 20ste eeuw. De techniek was een van de meer succesvolle pogingen om kleurenafbeeldingen te produceren voor de komst van de kleurenfotografie. Fotochroomafbeeldingen lijken inderdaad bedrieglijk veel op kleurenfoto's, tenzij ze worden bekeken met een vergrootglas. Een zwart-witfoto diende als basis en een vorm van fotolithografie met maximaal zestien kleuren werd gebruikt voor de uiteindelijke afbeelding. Fotochroomafdrukken onderscheiden zich van chromolithografieën door hun harde, heldere coating. Het gepatenteerde proces werd in licentie gegeven aan bedrijven in Engeland en Amerika. De meeste fotochroomafdrukken zijn vergezichten van het westen van de Verenigde Staten, Europa en het Midden-Oosten. William Henry Jackson en de Detroit Publishing Company produceerden een groot aantal fotochroomafbeeldingen. Voor de onderschriften werden vaak gouden letters gebruikt in het onderste gedeelte van de recto's, met vermelding van de locatie op de afbeelding en soms de maker. Het proces was arbeids- en tijdintensief en er kwamen snellere en eenvoudigere technieken voor in de plaats.

Verwijst meestal naar de productie van reliëfdrukvlakken met behulp van fotografie. Kan ook verwijzen naar elk fotomechanisch procédé om chemisch geëtste drukplaten te prepareren.

Verwijst naar de techniek voor het verrichten van metingen door middel van fotografie. Deze term wordt voornamelijk gebruikt als de techniek wordt toegepast voor cartografie, het meten van landschapselementen en het in kaart brengen van een locatie.

In de fotografie verwijst deze term naar het meestal onbedoelde optische effect dat wordt veroorzaakt door de verspreiding van gereflecteerd licht bij de eerste belichting, of naar de resulterende lichtkrans rond de begrenzingen van licht uitstralende of reflecterende bronnen in het afgedrukte beeldresultaat. Modern fotografisch filmmateriaal is bedekt met een 'antihalatielaag' om dit effect te voorkomen.

Camera’s die een beeld vastleggen dat half zo groot is als het conventionele 35 mm-beeld voor fotografie. Meestal is het beeldvlak 18 x 24 mm.

Wordt gebruikt ter aanduiding van wat duidelijk de belangrijkste lichtbron is van een object of gebied, vooral met betrekking tot fotografie en film.

Witte kristallijnen samengestelde stof die oplosbaar is in water en niet oplosbaar in alcohol. Wordt onder andere gebruik als reductiemiddel in de fotografie, als oxidatiemiddel, als ontsmettingsmiddel, bij het maken van zeep en als ontsterkingsmiddel voor textiel.

Verlichtingsmiddelen die een geconcentreerd, sterk licht uitstralen. Ze worden vaak in de fotografie en bij het filmmaken gebruikt om het onderwerp te verlichten.

Gebruik deze term voor kunstwerken, soms tijdelijk van aard, vanaf het midden van de jaren zestig van de 20ste eeuw, die in en met de natuur tot stand zijn gekomen; soms met directe ingrepen, soms met meer immateriële ingrepen (bijvoorbeeld wandelingen) waarbij tijd en/of groeiprocessen een rol spelen. Veelal grote projecten die, als ze tijdelijk of immaterieel zijn, d.m.v. fotografie of film worden gedocumenteerd. Gebruik voor algemenere kunstwerken waarbij de omgeving wordt gebruikt 'omgevingskunst'.

Fotografische procédés die een scherm van kleine lenzen in de film of afdruk gebruiken. Wordt gebruikt voor zowel stereoscopische- als kleurenfotografie.

Verwijst naar de stroming en de stijl in de schilderkunst in het 19de-eeuwse Amerika waarin het verlangen centraal stond de natuur te doorgronden door licht en sfeer realistisch en gedetailleerd weer te geven. De stijl kenmerkt zich door een sterk gevoel van innerlijke diepte en het creëren van een magische sfeer met nauwkeurige, onzichtbare penseelstreken. Aangenomen wordt dat de stroming werd geïnspireerd door de opkomst van de fotografie en door de literaire filosofieën van Ralph Waldo Emerson (1803-1882), die een meditatieve, pantheïstische verbondenheid met de natuur en het landschap propageerde. Later werd deze stijl verdrongen door de technieken van het impressionisme.

Wordt algemeen gebruikt voor de productie en het gebruik van microformaten. Gebruik 'microfotografie (vergroten)' of 'microfotografie (verkleinen)' voor het procédé dat ten grondslag ligt aan het produceren van microformaten.

Verwijst naar de esthetische theorieën van de Hongaarse kunstenaar Lazlo Moholy-Nagy, die hij voornamelijk uitdroeg via zijn fotografie. Zijn stijl kenmerkt zich door het radicale, machinale weergave van objecten en afbeeldingen waarbij de nadruk ligt op beweging en zuiver visuele elementen zoals kleur, licht en vorm.

Collodiumfotografie op wasdoek, zwart gemaakt papier of leer

Vouwcamera's van middelgroot of groot formaat die gewoonlijk dezelfde kenmerken hebben als een statiefcamera, zoals verschuifbare en verdraaibare staanders en een houder voor groothoeklenzen. Dit soort camera's wordt zo genoemd omdat de eerste modellen (circa 1910) bedoeld waren voor persfotografen, die een stevig apparaat nodig hadden met een groot negatief dat in de hand kon worden gehouden. Veel perscamera's zijn voorzien van spleetsluiters en draadframekijkers. Men kon er relatief snel foto's mee maken. Deze kenmerken en de stevige constructie waren een voordeel ten opzichte van statiefcamera's. Perscamera's werden tussen ongeveer 1910 en 1960 gebruikt. Daarna werden 35mm-camera's de norm in de persfotografie.

Verwijst naar de stroming onder Amerikaanse pictorialistische fotografen aangevoerd door Alfred Stieglizt in New York in 1902 die als doel had de status van de fotografie als waardevol en verfijnd artistiek medium te bevorderen. De stijl streefde ernaar de status van hoogwaardige fotografische afdruktechnieken te verhogen door gomdruk of platinadruk toe te passen, waarmee hetzelfde effect moest worden gesorteerd als met verf, pastel of andere traditionele media. Hierbij werd de nadruk gelegd op soft focus, compositie en textuur.

Te gebruiken met betrekking tot de 19e-eeuwse stroming in de fotografie.

Een uiteenlopende verzameling dans-, literatuur-, muziek- en theatervormen of andere kunstvormen, bedoeld voor en toegesneden op een groot publiek. Belangrijk voor het concept is het gebruik van hedendaagse technologieën voor de reproductie en televisieprogramma's, gedrukte media, fotografie, digitale compact discs, films, radio en commerciële marketing voor de distributie. Het concept weerspiegelt ook veranderingen in stijl of rages, nostalgische of kritische oplevingen van eerdere perioden, populaire instellingen, de aanpassing van andere vormen van elitaire kunst en volkskunst en de popularisering van buitenlandse cultuurvormen.

Verwijst naar de stijl en periode van kunst en architectuur die tot ontwikkeling kwam in de jaren zestig van de 20ste eeuw en daarna, toen de overheersende rol van het modernisme werd aangevochten. In het algemeen stond deze stijl een pluralistische benadering van de kunsten voor, waarbij werd gesteld dat het modernisme had gefaald vanwege het ontbreken van een gecodeerde betekenistaal voor de kijker. De term werd voor het eerst gebruikt door de Spaanse dichter Federico de Onis in 1934 en later in 'A Study of History' van Arnold Toynbee in 1938, maar de term werd pas in de jaren zeventig vrij algemeen gebruikt in relatie tot een trend in de architectuur waarbij sprake was van selectief eclecticisme en historicisme. Dit leidde tot structuren waaruit kennis van het modernisme naar voren kwam, maar ook tot speelse, grillige toepassingen van klassieke elementen. In overige kunstvormen, zoals de schilderkunst, was sprake van een terugkeer naar een klassieke benadering van de menselijke gestalte, stijl en compositie, wat vaak resulteerde in werken in de stijl van de Oude meesters, maar dan met eigentijdse beelden, zoals beroemdheden uit die tijd of kunstenaars uit het verleden. In de fotografie en de schilderkunst werd een verhalende benadering ook populair. Aan het begin van de jaren tachtig kwamen veel postmoderne werken in handen van de commerciële kunsthandel, waarbij grote bedragen werden betaald voor het werk van relatief nieuwe kunstenaars. In de jaren negentig leek de populariteit van het postmodernisme enigszins te tanen en kwamen meer traditionele modernistische vormen weer in opkomst.

Verwijst naar een tweetal afbeeldingen van hetzelfde onderwerp die, bekeken door een stereoscoop, de illusie van driedimensionaliteit geven. De Engelse natuurkundige Charles Wheatstone was in 1832 de eerste die op dit idee kwam. Hij beschreef stereofotografie als een unieke fotografische kunstvorm. Het is voor een tekenaar immers niet mogelijk twee onderwerpen in het juiste perspectief te tekenen vanaf gezichtspunten die ongeveer 65 mm van elkaar zijn verwijderd, de gemiddelde afstand tussen de ogen van een mens die nodig is om het driedimensionale effect te bereiken. De spiegelstereoscoop van Wheatstone was niet erg geschikt voor foto's. De uitvinding werd pas populair in de jaren 50 van de 19de eeuw, toen Sir David Brewster, een Schotse wetenschapper, een eenvoudiger kijkinstrument ontwierp. De introductie van het collodiumprocedé maakte het belichten en afdrukken van foto's technisch eenvoudiger, waardoor driedimensionale foto's een ware rage werden. Stereofoto's kunnen daguerreotypieën, negatieven of andere fotovormen zijn. Gebruik de specifiekere term 'stereokaarten' voor fotografische afdrukken die op kartonnen kaarten zijn bevestigd.

Verwijst naar technieken gericht op het suggereren van driedimensionaliteit in foto's door het gebruik van twee beelden die vanuit enigszins verschillende standpunten zijn gemaakt, waarna ze naast elkaar worden gemonteerd en door een stereoscoop of een ander hulpmiddel bekeken moeten worden. Deze vorm van fotografie was uitermate populair tijdens de Victoriaanse periode. Het proces werd al in 1832 beschreven, maar de technieken werden pas na 1856 geperfectioneerd toen een camera met dubbele lens werd ontwikkeld om tegelijkertijd twee foto's te maken van hetzelfde tafereel. De perspectieven van de foto's waren 6,5 centimeter van elkaar verwijderd, ongeveer de normale afstand tussen de ogen van een mens.

Te gebruiken met betrekking tot een fotografiestijl uit het begin van de 20e eeuw.

Verwijst naar de stroming en de stijl die waren gebaseerd op Filippo Tommaso Marinetti's Manifesto del tattilismo uit 1921, waarin 'voelbare harmonieën' en een spirituele en tastbare band tussen de kunstenaar en het publiek centraal stonden. De stroming was van invloed op de dans, de beeldende kunsten, het toneel, de fotografie en de cinematografie.

Militaire vliegtuigen die worden gebruikt om een vijand of mogelijke tegenstander met het oog of door middel van radar of fotografie te observeren; het kunnen speciaal ontworpen of aangepaste gevechtsvliegtuigen of bommenwerpers zijn.

Wordt in de fotografie gebruikt voor een verweringsproces waardoor zilverafdrukken worden aangetast. Deze aantasting wordt veroorzaakt, doordat het zilver reageert met zwavel uit de lucht of uit de afdruk zelf, waardoor zilversulfide ontstaat, hetgeen er weer voor zorgt dat de afdruk vergeelt en verbleekt.

Personen die zich bezighouden met fotografie voor wetenschappelijke doeleinden, niet voor artistieke doeleinden.