Wordt gebruikt voor platen die bestaan uit twee platte rechthoekige stukken steen onder twee of meer zuilen of zuilen en een muur, waarvan er één naar binnen ligt in plaats van langs de omtrek, zodat de voeding geen balkachtige vorm aan kan nemen.

Wordt gebruikt voor de delen van bouwconstructies, meestal ondergronds, die lasten van gebouwen verdelen over de grond- of steenlaag eronder. Wanneer de dragende systemen en delen of skeletten onder de grond, inclusief de fundering, duidelijk worden onderscheiden van de bovengrondse delen wordt 'onderbouw' gebruikt.

Wordt gebruikt voor funderingen die belastingen dragen door het te verspreiden over een groot, plat oppervlak. Kunnen een of meer zuilen, pijlers of muren ondersteunen.

Bouten, V-vormig aan het einde, die in een speciaal daarvoor bestemd gat in een zwaar blok of zware steen worden ingebracht en vastgezet worden met stortbeton of gesmolten lood. Ook wel oogbouten die in zware stenen zijn bevestigd en worden gebruikt als hijswig om deze op te tillen en te verplaatsen.

Horizontale balken aan de onderkant van het vakwerk van een houtconstructie, die rusten op de fundering of ondervloer.

Wordt gebruikt voor muren die geheel of gedeeltelijk beneden niveau liggen en buitendelen van een constructie dragen.

Onderbouw die door palen wordt ondersteund.

Funderingen die bestaan uit betonnen, bakstenen of stenen pijlers die belastingen overbrengen naar een dragende laag. De pijlers zijn meestal groter dan palen en zijn niet gebundeld. Tegenwoordig veelal geproduceerd door uitgraving binnen een caisson.

Wordt gebruikt voor ononderbroken funderingen onder de volle oppervlakte van een structuur.

Wordt gebruikt voor voetingen die een muur of een aantal zuilen op een rij ondersteunen.

Funderingen bestaande uit platte en versterkte betonnen platen of matten of versterkte betonnen bakken met wanden rondom de mat om een groter volume te creëren. Bedoeld om met de oppervlakte van de grond te kunnen meebewegen zonder dat dit structurele schade veroorzaakt. Ook gebruikt men ze wanneer de bodem zo zacht is dat zelfs heipalen de constructie niet kunnen dragen. In dat geval gebruikt men deze fundering omdat het gebouw daarmee als een soort boot wordt die voldoet aan de Wet van Archimedes, met een opwaartse kracht die gelijk is aan het gewicht van de verplaatste aarde.

Schroefbouten, meestal verankerd in een fundering, bedoeld om een vensterbank, geraamte of machine vast te zetten.

Wordt gebruikt voor de bovenste delen van gebouwen of andere constructies, gesitueerd boven de fundering en meestal bovengronds.

Wordt gebruikt voor waterdichte kisten of cilinders die het water moeten buitenhouden bij een uitgraving onder de grondwaterspiegel, en die vaak worden gebruikt als fundering.

Manden of kooien gevuld met aarde of stenen en algemeen gebruikt als ondersteuning of versteviging, vooral als bescherming tegen erosie; kan ook worden gebruikt voor militaire werken, vloedbeheersing, havenwerken, dammen en funderingen.

Ankerbouten die worden gebruikt om een kozijn aan de fundering vast te maken.

Dragende stenen in de fundering van een constructie, vaak ruwer of met een andere structuur dan de stenen die men in de hogere gedeelten van gebouwen gebruikt.

Wegdek dat in nauw contact blijft met en het gewicht verdeelt over de funderingsgrondslag en dat voor stabiliteit afhankelijk is van inhaking, deeltjeswrijving en cohesie. Gebruik `star wegdek' voor wegdek dat meer onbeweeglijk gebonden is.

Verwijst naar plattegronden met de configuratie en ligging van de fundering, oftewel het geheel van dragende elementen van een gebouw, dat zich hoofdzakelijk ondergronds bevindt en de druk van het bouwwerk afvoert naar de grond of het gesteente eronder. Ook kunnen er specifieke eisen met betrekking tot de dragende structuur in zijn opgenomen.

Elk doordringbare textiel dat wordt gebruikt met fundering, aarde, steen, grond of elke andere stof verwant aan de geotechniek, als een integraal deel van door de mens vervaardigde producten, structuren of systemen.

Horizontale delen die over de onderkant van een nog niet afgewerkte opening gelegd zijn en die fungeren als basis tijdens de constructie van raamkozijnen of deurkozijnen. Gebruik 'sill plates' voor de horizontale delen die op de fundering aan de onderkant van een houten constructie rusten.

Plattegronden van nabij grondniveau, die de fundering en de benedenverdieping van het gebouw weergeven.

Wordt gebruikt voor elementen die lijken op steunberen, maar die vaker worden gedragen door kraagstenen dan dat ze hun eigen fundering hebben, en zodoende geen dienst doen als echte steunberen.

Verwijst naar plattegronden met daarop aangegeven de heipalen: de bouwkundige funderingselementen die bestaan uit kolommen van hout, staal of voorgestort beton welke als ondergrondse ondersteuning van een verticale last fungeren.

Wordt gewoonlijk gebruikt voor stenen die onderdeel vormen van hoeken of kanten bij muren, vooral wanneer ze liggen bij de fundering van een hoofdhoek, en met name wanneer de datum of de inscriptie van de bouwaanvang erin staat.

Aarden dammen, meestal relatief klein, die men maakt met één soort materiaal met één enkele structuur, vaak zanderige klei, om een ondoordringbare fundering te maken met relatief vlakke zijkanten die voor stevigheid zorgen.

Restricties die meestal door de overheid worden gesteld aan de verticale afstand tussen de fundering en de bovenkant van constructies.

Te gebruiken voor de onderliggende fundering of de basisstructuur van een systeem of organisatie, vooral de diensten en voorzieningen die een wezenlijk deel van het leven in een stedelijke samenleving uitmaken.

Open ruimten onder straatniveau rond een kelderraam of -deur, die grenzen aan de funderingsmuren.

Wordt gebruikt voor ondersteboven gekeerde bogen, zodat de intrados onder de aanzetlijn ligt; wordt bijvoorbeeld gebruikt om belasting te verdelen in funderingen.

Wordt gebruikt voor de dragende systemen en gedeelten van gebouwen of andere constructies die zich ondergronds bevinden of in de lagere gedeelten van constructies, wanneer men deze delen wil onderscheiden van de bovengrondse of hogere gedeelten, waarvoor 'bovenbouw' wordt gebruikt. Gebruik 'funderingen' voor de specifieke delen van constructies, meestal ondergronds, die het gewicht overbrengen op de onderliggende aarde of rots.

Wordt gebruikt voor zuilen van hout, staal of voorgestort beton die dienen als onderbouwdragers voor verticale belastingen. Te onderscheiden van 'pijlers (funderingsonderdelen)' die groter zijn en nooit zijn gebundeld.

Wordt gebruikt voor losstaande onderdelen van een fundering van metselwerk, die belastingen overbrengen naar een dragende laag. Te onderscheiden van 'palen', die kleiner zijn en kunnen zijn gebundeld.

Houten constructieraamwerken waarbij de stijl slechts een verdieping hoog is De vloerbalk van elke verdieping rust op de bovenplaten van de verdieping eronder of op de funderingsdorpel van de eerste verdieping, en de draag- en scheidsmuren rusten op de ondervloer van elke verdieping.

Aanduiding voor muren die rond een bouwput opgericht worden om natte aarde tegen te houden om bijvoorbeeld funderingen te kunnen bouwen in gebieden met hoog grondwater.

Wegdek dat in een hoge doorbuigingsweerstand voorziet en dat de belasting over een relatief groot deel van de fundering verdeelt. Gebruik `veerkrachtig wegdek' voor wegdek dat voor zijn stabiliteit afhankelijk is van inhaking, wrijving en cohesie.

Afvoerkanalen van met grind bedekte, geperforeerde buizen, of greppels die zijn gevuld met losse stenen, stukken baksteen of grind en bedekt zijn met aarde; vaak gebruikt voor afvoer rond funderingen

Gebouwen die in sommige tempelcomplexen van esoterisch-boeddhistische stromingen de pagode vervingen. Letterlijk betekent de term ���pagode met veel juwelen', ���pagode met veel lagen' of ���toren met veel schatten'. Ze werden in Japan geïntroduceerd tijdens de Heian-periode (794-1185). Kenmerkend is de witte, bepleisterde halve bol op een vierkante fundering. Een bekend voorbeeld is de Ishiyamadera-pagode in Otsu, bij Kioto, gebouwd in 1154.

Het bieden van permanente ondersteuning aan de onderkant van een bouwconstructie, bijvoorbeeld door het versterken van een bestaande fundering, pijler of muur.

Delen van de funderingen van sommige bouwconstructies die belastingen direct naar de grond overbrengen. Wordt gebruikt om het gewicht van de bovenbouw over een grotere ruimte te verdelen, om afzetsel te voorkomen of te verminderen.

De onderlagen of funderingen van spoorwegen waarop de bielsen, de rails en de ballast rusten. Wordt ook gebruikt voor de aarden funderingen van snelwegen, straten of wegen.

Geleidelijke verzakking van constructies, veroorzaakt door de compressie van grond onder het funderingsniveau.